Al een tijdje volg ik dit forum, en ik moet zeggen dat ik de tendens een beetje verontrustend vind. Er zijn een aantal mensen die bepaalde ziektes hebben, wat heel vervelend is. Helaas merk ik dat andere mensen zich in de symptomen herkennen en ik krijg het gevoel dat ze zichzelf ziek aan het praten zijn.
Geloof me, je wil niet het stempel van een ziekte hebben. Bij mij in de omgeving is een kindje (4 jaar oud) wat op dit moment onderzocht en geobserveerd wordt met betrekking tot ADHD. De therapeuten zijn heel voorzichtig met het stellen van de diagnose, want als je eenmaal het etiketje hebt kom je er niet snel vanaf.
Gezien de leeftijd van een groot aantal van de posters hier en de aard van hun problemen denk ik dat het voornamelijk gaat om 'Pubertijd'. En ik zou dus ook willen zeggen, lighten up and get a life!
Wim-Lex
(Ik wil hier natuurlijk niemand mee kwetsen, maar bijvoorbeeld Parasiet en Beezz en anderen plaatsen hier voor het gemak maar alle kenmerken etc. zodra er iemand zich denkt te herkennen in iets. Wees hier iets voorzichtiger mee, jullie weten zelf maar al te goed wat er gebeurt als je een etiketje hebt.)
Maar als je het hier niet hoort, hoor je het wel van een buurvrouw, een tante of weet ik veel wie. Mensen denken gewoon altijd het ergste, bovendien kun je dan heel interessant doen met je kennis.
quote:
op 05-02-2000 om 09:55 AM schreef wim-lex het volgende:
Al een tijdje volg ik dit forum, en ik moet zeggen dat ik de tendens een beetje verontrustend vind.
Beste Wim-Lex,
Voor elke post die een aantal symptomen van een bepaalde ziekte noemt, worden een flink aantal posts op het forum gezet met de waarschuwing dat je vooral niet zelf moet gaan diagnostiseren(?) en indien nodig zeker professionele hulp in moet schakelen. Ik deel je bezorgdheid dan ook niet.
Sterker nog, ik denk dat de discussies die hier gaande zijn over bijvoorbeeld borderline en ADHD een aantal mensen een hart onder de riem steekt. Een etiketje mag dan soms vervelend zijn, maar onbegrip uit je omgeving voor je gedrag en problemen is vaak veel vervelender. Soms is het fijn te lezen dat je niet alleen staat met je problemen.
quote:
En ik zou dus ook willen zeggen, lighten up and get a life!
Zucht... als jij heel erg diep in de put zit, vind je het dan prettig/nuttig als iemand zegt:
"Wim-Lex, doe toch normaal, stel je niet zo aan. Je beeldt je alleen maar in dat je een probleem hebt. Get a life, loser."?
The Gentleman (is niet gecharmeerd van de opmerking 'lighten up and get a life' 
)
Bertrand Russell
En BTW, ik ben 27, ik denk niet dat het bij mij aan pubertijd ligt
Voor sommige mensen heel erg nuttig, en nodig. Maar zoals iemand in een andere topic zei: soms is het ook heel lekker als iemand je een schop onder je kont geeft en zegt dat je door moet gaan. Als ik me goed herinner was dat ook iemand met een 'diagnose' om het maar even zo te zeggen.
Nogmaals ik wil niemand kwetsen en ik weet dat dit de subject group is om er over te praten maar ik vind het soms een beetje moeilijk om zoveel jonge mensen (ook 27 valt daaronder) zo ontzettend zwaarmoedig te zien (lezen). De eeuwige dooddoener, ik weet het, maar er is nog zoveel moois in de wereld!
we zwelgen niet in zelfmedelijden, we willen een schreeuw naar de wereld geven; HALLO!! dit is niet zonder steun op te lossen.
Wim-Lex; ik denk dat jij er veel te makkelijk over denkt.
Check...
Ik voel me hier wel op aangesproken, dus ik ga even reageren..
Djeez heeft dus ADHD, en hij heeft wat informatie & symptonen gepost...
Ik herkende hier wel punten in, maar ik ga mezelf echt niet diagnostiseren, omdat ik dat veel te link vindt.. Je plakt zeer snel een etiket op jezelf, omdat iedereen naar bevestiging zoekt als hij/zij onzeker is...
Ik zag ook een keer dat Parasiet schreeft "Borderline - een nare ontdekking".. Ze had symptonen ervan opgeschreven, herkende (veel) dingen en trok daaruit de conclusie dat ze borderline had... Ik zeg niet dat ze het niet heeft, en uiteindelijk bleek geloof ik ook dat ze het had, maar ik heb toen ook geschreven dat je jezelf eigenlijk nooit mag gaan diagnostiseren...
GRTZ ArchAngel
PS Ik zie het trouwens niet als cool of phat om een of andere ziekte te hebben zoals Borderline of ADHD...
quote:
op 05-02-2000 om 12:26 PM schreef wim-lex het volgende:
Ten eerste heb ik het woord loser nooit in mijn mond genomen, ...
Het woord 'loser' is je ook nooit in de mond gelegd... Maakt het overigens veel uit of je tegen iemand zegt "Get a life." of "Get a life, loser."? Ik denk het niet: de toevoeging in de tweede uitspraak voegt alleen toe wat al impliciet in de eerste uitspraak aanwezig is. Maar dit alles terzijde. Misschien is het interessant voor de discussie als je naar eer en geweten de vraag alsnog beantwoord (met of zonder toevoeging van het woordje 'loser' 
).
quote:
Maar zoals iemand in een andere topic zei: soms is het ook heel lekker als iemand je een schop onder je kont geeft en zegt dat je door moet gaan.
Maar als je niet alles weet van die persoon, kan het soms helemaal verkeerd uitvallen, zo'n 'schop onder je kont'. Als een schop nodig is, dan schaadt een beetje begrip hebben niet. Als begrip nodig is, dan kan een schop behoorlijk schaden.
quote:
Nogmaals ik wil niemand kwetsen en ik weet dat dit de subject group is om er over te praten maar ik vind het soms een beetje moeilijk om zoveel jonge mensen (ook 27 valt daaronder) zo ontzettend zwaarmoedig te zien (lezen). De eeuwige dooddoener, ik weet het, maar er is nog zoveel moois in de wereld!
Allereerst: hoe oud bent U dan, als ik vragen mag? 
Ten tweede: waarom is het zo moeilijk om zoveel 'jonge mensen' zo zwaarmoedig te zien?
Moeite met de gedachte dat niet heel het leven een sprookje is? Wellicht zelf te weinig van een onbezorgde jeugd genoten? Zijn sommige onderwerpen confronterend? ...
The Gentleman (vandaag niet de vrolijkheid zelve ... sorry )
P.S. Ik begrijp heel erg goed dat je niemand wil kwetsen en ik denk ook niet dat je iemand kwetst met je posts. Dus kom op, verdedigen die stelling van je! 
Bertrand Russell
Ik ben het helemaal met je eens!
Veel mensen denken alleen maar dat ze een probleem hebben waardoor ze volledig vastlopen en daardoor echt problemen krijgen. Een gevaarlijk cirkeltje om in terecht te komen al zeg ik het zelf. Je waarschuwing is absoluut niet overbodig zoals sommige mensen hier vinden.
Enne, wat betreft al die negatieve reacties op je topic, de vaste bezoekers van het forum (de harde kern zeg maar), beschouwt dit forum als hun eigen territorium ofzoiets en voelen zich nogal snel op hun teentjes getrapt als je kritiek op ze hebt. Ik heb zelf eens gemeend kritiek te moeten leveren op een steeds maar terugkomend topic bij het onderwerp sexualiteit. Dat is me niet in dank afgenomen... (even graven en je komt het wel tegen: Vrijgezel of niet ofzo???)
En om bovenstaande wat te relativeren:
(Altijd leuk te weten dat wij, als kroonprins zijnde, in goed gezelschap zijn )
Nu effe serieus.
Natuurlijk mag je vragen hoe oud ik ben: 24
Mijn opmerking sloeg op de reactie van Ulx die zich niet aangesproken voelde door de term 'pubertijd' (volkomen terecht). Ik wilde alleen maar aangeven dat voor mij jong niet ophoudt bij 20.
Ik denk wat betreft de opmerking 'get a life' ik het een en ander misschien moet uitleggen/nuanceren. Ik bedoel hiermee niet mensen als Parasiet (sorry dat ik jou weer als voorbeeld moet nemen). Maar ik heb het idee dat er mensen zijn die iets te snel bij de pakken neer gaan zitten. Wat betreft mijzelf: Natuurlijk is het heerlijk als iemand met je mee zucht, en ik zou het ook niet altijd op prijs stellen, maar er is op een gegeven moment ook tegen mij gezegd, toen ik financieel een beetje in de shit zat, dat ik me er niet zo onwijs druk over moest maken, en dat het heus niet zo dramatisch was. Dat bleek uiteindelijk ook niet en een aantal maanden later zag het plaatje er weer helemaal gezond uit. Ik had dat toen wel nodig.
Ik moet hierbij opmerken dat het wel een van mijn meest kenmerkende eigenschappen is.
Ik ben echt iemand 'van aanpakken en doorgaan'. Een vriendin van mij zit psychisch nogal behoorlijk in de knoop en toen zij mij vertelde dat ze met haar studie moest stoppen omdat het echt niet goed met haar ging. Heb ik natuurlijk geluisterd, ik kon niet echt reageren, want wat moet je zeggen, wat kan je zeggen, als je het zelf niet meemaakt. Alleen wat er dan dus bij mij in mijn hoofd gebeurt is: Jeetje en hoe moet het dan met de huur, stufi etc. etc. Ik ben nou eenmaal iets praktischer (zeg je dat zo?) aangelegd.
Ik ben het geheel met je eens dat een schop soms erg verkeerd kan zijn.
Wat ik met deze topic bedoelde was het een en ander in andere topics een beetje ontnuchteren. Het is natuurlijk fijn om te horen dat je niet de enige bent met problemen, maar als dat het enige is waar over gepraat wordt constant kan ik me zo voorstellen dat het een neerwaartse spiraal wordt.
En tja, moeite met depressieve jongeren.
Ik weet niet echt wat ik daarop moet zeggen.
Een soort van met mijn bek vol tanden. In ieder geval ben ik me er wel degelijk van bewust dat ik een 'onbezorgde' jeugd heb gehad. En ik heb er denk ik ook wel van genoten, als je dat kan zeggen.
Ik vind het gewoon ontzettend jammer...
Ik heb genoeg mensen in mijn omgeving die van alles mee hebben gemaakt en ik weet dat het voor mij makkelijk is om te praten. Ik kan me ook wel voorstellen dat je niets hebt aan opmerkingen als: de zon schijnt, waar maak je je druk om.
Misschien heb ik wel voor mijn beurt gesproken, als zijnde iemand die 'niets' (in ieder geval niet vergelijk baar met wat een hoop mensen hier hebben meegemaakt) heeft meegemaakt.
Gentleman, ik hoop dat ik je vragen hiermee beantwoord hebt. Waarschijnlijk ben je niet tevreden met mijn antwoord op de 'zwaarmoedige' mensen, maar ik kan er niet zoveel mee. Zoals ik al zei ik vind het gewoon jammer.
Wim-Lex
Thanks for your support, maar eigenlijk heb de posts hierboven helemaal niet echt als kritiek ervaren.
Het feit dat deze mensen het als hun eigen territorium beschouwen...
Als jij in een kroeg met mensen zit te praten, is het toch ook heel irritant als er ineens iemand bij komt zitten, zeker als die iemand niet op dezelfde golflengte zitten.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Hoewel anoniem, leggen veel van deze mensen toch hun hele ziel op tafel en dat doe je normaal toch meestal alleen bij mensen die je vertrouwd. Ik kan me dan voorstellen dat je best schrikt als iemand zich in die discussie mengt.
But, nogmaals Thanks.
Ik geloof dat je naar mij refereert met die schop, want dat is iig iets wat ik heb gezegd. Ik heb er ook bij gezegd dat dat bij mij soms wel eens hielp, en dat mensen hier zo snel zoetsappig en zachte watten worden. Iets waarvan ik (een puber met een ziekte, jawel, sorry, helaas ligt het niet altijd aan de puberteit en gaat het niet altijd vanzelf over) bij psychologen en psychiaters ook steeds tegenaan liep, en juist helemaal kriegel van werd!
Praat niet steeds met me mee! Wees niet te lief voor me! Wat kan ik nog doen, hoe veel verder kan ik gaan? Stel je niet zo vies begrijpend op, want zielig wil ik niet zijn. Ik heb een probleem en wil handvatten om mijn leven mee vast te grijpen.
Ik zit verdomme in een put, en ze willen dat ik straks weer op de grond lig, maar dat is mijn doel niet. Ik wil niet liggen en moeilijk vooruit kruipen, ik wil rennen en vliegen!
dat bedoelde ik met af en toe een schop onder mijn kont, niet dat zoetsappige, helpen! Geen (zelf)medelijden, wat hier veel te vaak gebeurd.
Natuurlijk is het allemaal heel naar en vervelend en bladiebla, maar dat is toch helemaal niet wat je wil horen? ja, in het begin misschien, maar daar moet je uit en over heen. Is een stapje verder naar genezing.
Vandaag omhels ik mezelf uit alle kracht, want het gaat stukken beter met mij, en de rest neem ik er dan wel bij. Ik loop ik loop, en jullie gaan me nog wel zien rennen!
Dus mensen, reageer je niet af op Wim-Lex, die hier een goed handvat vast heeft en het jullie aanbiedt! Kom uit die kwijl- en traan-drap en verlang weer naar het leven!
Als ik jullie eens kon laten zien hoe blauw de lucht in mijn ogen is....
[/me] wordt er een beetje moe van dat mensen elkaar steeds proberen te pakken op 1 klein ongelukkig gekozen woordje
Volgens mij bedoelt Wim-Lex (en als hij dat niet bedoelt, nou, dan bedoel ik het wel) dat het belangrijk is om te re-la-ti-ve-ren. We hebben het allemaal wel moeilijk (gehad) met het een of ander. We hebben allemaal wel ergens last van. Iedereen heeft wel een probleem. En natuurlijk kan het zinvol zijn om daar eens over te praten/posten/lezen. Maar laat het wel "een deel van je leven" blijven en niet je leven helemaal gaan overheersen!
Ik ben misschien ook wel een borderliner. En ik lijd in elk geval aan depressiviteit. Ik heb dus een ziekte. Tja. Da's lastig. Maar ook niet meer dan dat. Dat vind ik belangrijk, om het niet MEER te laten worden dan dat het is. Ik wil het mijn leven niet MEER laten bepalen dan dat nodig is.
Ik vind het heel belangrijk dat ik mezelf blijf zien en mezelf aan de buitenwereld laat zien als Marieke en niet als "Marieke de borderliner" of "Marieke met de moeilijke jeugd". Dat is een DEEL van me, maar het bepaalt mij niet HELEMAAL. En ik denk dat het belangrijk is dat iedereen zijn of haar problemen/stoornissen/whatever in perspectief blijft zien: het is een deel van me, en het bepaalt me voor een deel, maar that's it.
En als je het teveel van je leven gaat laten bepalen, als je probleem je de hele dag bezighoudt, als je je doen en laten er helemaal door laat bepalen, ja, dat vind ik dan ook wel verontrustend. Ik heb het zelf ook wel gedaan maar het hielp me bepaald niet vooruit, integendeel zelfs. Het is goed om ermee bezig te zijn en dat ben ik nu ook nog wel, maar ik heb tegenwoordig wel zoiets van: ik WEIGER om mijn problemen/mijn moeilijke jeugd/mijn stoornis/whatever mijn hele doen en laten te laten bepalen. Dat is zo zonde. Je bent zoveel meer dan dat!
Ik weet natuurlijk niet of mensen van Fok! hun leven teveel laten overheersen door hun stoornis. Maar je kunt die indruk wel krijgen bij het lezen van de postings hier en ik denk dat Wim-Lex die indruk heeft gekregen. En dan vind ik het logisch dat hij ongerust is!
Maar ik post hier niet om Wim-Lex of wie dan ook te verdedigen want dat kan iedereen prima zelf. Ik wil alleen even mijn eigen gedachten m.b.t. dit onderwerp posten, ik weet zelf uit eigen ervaring dat het me bepaald geen goed heeft gedaan toen ik mijn problemen belangrijker liet worden voor mezelf dan dat strikt nodig was. Ik voel me een stuk beter en kan een stuk beter met alles omgaan nu ik mezelf weer in de eerste plaats zie als Marieke en niet in de eerste plaats als "de depressie-lijder" of de "moeilijke jeugd-overlever". Daar word je namelijk erg moedeloos van, en dat gun ik niemand.
Met de genuanceerde versie van je verhaal kan ik al behoorlijk ver mee gaan. Toch nog een paar puntjes.
quote:
Ik wilde alleen maar aangeven dat voor mij jong niet ophoudt bij 20.
Voor jou misschien niet, maar voor sommigen houdt 'jong' al op bij hun twaalfde (bij wijze van spreke): het ligt er maar helemaal aan wat je in je leven hebt meegemaakt.
quote:
Ik denk wat betreft de opmerking 'get a life' ik het een en ander misschien moet uitleggen/nuanceren.
Je geeft met je nuancering inderdaad mooi aan dat het soms wel en soms niet door de beugel kan. In real life is dit echter makkelijker in te schatten dan op internet.
quote:
Wat ik met deze topic bedoelde was het een en ander in andere topics een beetje ontnuchteren... maar als dat het enige is waar over gepraat wordt constant kan ik me zo voorstellen dat het een neerwaartse spiraal wordt.
Ik denk dat je het vooral voor jezelf wilt ontnuchteren. Als je kijkt naar de mensen die hier over allerlei 'moeilijke problemen' posten, en vervolgens kijkt naar de andere posts die deze mensen posten in andere forums zoals het onzin-forum, dan lijkt het er namelijk op dat deze mensen prima in staat zijn de serieuzere topics te 'ontnuchteren'.
quote:
En tja, moeite met depressieve jongeren.
Ik weet niet echt wat ik daarop moet zeggen.
Een soort van met mijn bek vol tanden.
Deze uitspraak sterkt mij in het vermoeden dat je de 'moeilijke' topics hoofdzakelijk voor jezelf wilt 'ontnuchteren'...
quote:
Misschien heb ik wel voor mijn beurt gesproken, als zijnde iemand die 'niets' (in ieder geval niet vergelijk baar met wat een hoop mensen hier hebben meegemaakt) heeft meegemaakt.
Ter verdediging van jezelf: ben je mal, natuurlijk heb je niet voor je beurt gesproken. Ik denk dat het een verkeerde opvatting is om te denken dat iemand die 'niets' heeft meegemaakt niet kritisch zou mogen zijn. Het geeft vaak een frisse invalshoek.
quote:
Waarschijnlijk ben je niet tevreden met mijn antwoord op de 'zwaarmoedige' mensen.
Jawel hoor. Het is een eerlijk en duidelijk antwoord, meer kan ik niet wensen Je geeft aan dat je het gewoon ontzettend jammer vind dat sommige mensen 'problemen' hebben. Daar kan ik het met hart en ziel mee eens zijn.
Ondertussen zijn we het zo'n beetje op alle punten wel eens geloof ik... tijd voor een nieuwe discussie
The Gentleman (ook graag in goed gezelschap)
Bertrand Russell
Nee, dat is flauw. Maar ik heb dus echt ADHD, is geconstateerd na een zware psychologische test. Ik heb het een aantal jaren weten te onderdrukken, maar nu komt het weer terug. Ik heb een hele leuke baan, probeer er het beste van te maken, maar wat gezegd wordt gaat het ene oor in en het andere weer uit. Ik moet maar weer es naar een psycholoog....
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poėtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
quote:
op 05-02-2000 om 06:23 PM schreef The Gentleman het volgende:...Ik denk dat het een verkeerde opvatting is om te denken dat iemand die 'niets' heeft meegemaakt niet kritisch zou mogen zijn. Het geeft vaak een frisse invalshoek.
Het geeft naar mijn mening niet alleen een "frisse invalshoek", maar tegelijkertijd een objectieve kijk op de problematiek. Iemand die "niets : heeft meegemaakt reageert niet vanuit een gekleurd referentiekader( ervaring ) , zodat de kans op projectie erg klein is. Mensen die zich herkennen en zichzelf ( botweg) gezegd in een hokje plaatsen ofzichzelf een etiketje opplakken lopen grote kans om hun problematiek te projecteren of op een ander of op zichzelf, door vanuit hun ervaring te reageren en daardoor de blinden vlekken niet zien. De neiging om te psychologiseren is dan ook erg groot.
Even een voorbeeldje om te verduidelijken . Een mishandelde vrouw zal een hele andere kijk hebben op mannen en gedrag van mannen anders interpreteren dan een vrouw die dat niet is overkomen. Dat wil niet zeggen dat de een beter is dan de ander, maar er zit wel verschil tussen. nl hun referentiekader. De psyche van de mens is een gecompliceerd iets. Er gebeurd zo ontzettend veel op onbewust niveau waar menigeen geen weet van heeft.
Ik vind het inderdaad ook zorgelijk dat veel mensen zichzelf een bepaald etiket opplakken, omdat ze veel gedrag en gedachten herkennen. ( btw niet alleen op FOK ) Diagnosticeren doe je niet in je eentje, daar komt vaak een multidisciplinair team bijkijken. Ik ken beroepsmatig de DSM IV classificatie ook. En ik herken ook veel criteria van allerlei ziektebeelden. Bij het lezen hiervan herkende ik mezelf als een neurotische borderliner met adhd die manisch depressief is. ( NB ik bedoel dit niet kwetsend, maar echt serieus)
Hoewel ik misschien deze critereria in aanleg bij mij aanwezig zijn, betekent niet dat ik ze ook daadwerkelijk heb of ben. Er zijn zoveel factoren belangrijk. Het gezin waar je vandaan komt, of de jongste of de ouste bent, de school, je omgeving, je vriendnen groep en niet te vergeten je karakter. Dit bepaalt alles wat en wie je bent. En maakt je uniek. ( dat moeten we vooral niet vergeten !!!)
Ik herken veel van Djeez zijn verhaal en dat van Ulx. alle factoren die zij opnoemen zijn ook op mij van toepassing. En ik kan mij een ADHD-er noemen, maar mijn opvoeding, karakter en andere omstandigheden verklaart dus een heleboel van mijn gedrag. Ik heb dus adhd componenten in mijn gedrag, maar ik heb het niet.
En hoewel sommige mensen veel van zulke critereria herkennen , hoeft het dus daadwerkelijk nog niet zo te zijn. Niet iedere hoofdpijn is een kater . Dus pas op om jezelf ik een hokje te plaatsten.
Misschien kan Moor hier nog wat over zeggen ?
Ik moet me hier toch even verdedigen.
Ok er staat Newbie bij, maar ik kan je vertellen, en of je het gelooft dat moet je zelf maar uitzoeken, Ik kom hier al sinds het begin van FOK! way back in september/oktober.
Ik heb alleen niet eerder meegepost, omdat mijn een van mijn weinige problemen is dat ik nogal snel verslaafd raak aan dit soort dingen. En aangezien ik dit onder werktijd doe...
Dus kijk niet te gauw naar Newbie of niet, die kunnen al heel lang meegelezen hebben.
Een van de redenen waarom ik heel voorzichtig probeer te zijn in mijn bewoordingen. Ik heb te veel voorbeelden gezien van mensen die hier als een olifant in een porseleinkast te keer gingen en dus of verwijderd werden door de admins of een soort van genegeerd werden.
Verder wens ik je veel succes met alles.
Wim-Lex
[Dit bericht is gewijzigd door wim-lex (Datum 03 Mei 2000).]
quote:
op 05-03-2000 om 09:13 AM schreef wim-lex het volgende:
Djeez,Verder wens ik je veel succes met alles.
Wim-Lex
Dank je. En dat van die newbie was maar een grapje hoor!
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poėtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
|
|
