In den beginne... Een alternatief.

Het is al enkele keren gezegd dat de Bijbel met de komst van de Koran het laatst herschreven is... Ik was het hier niet mee eens. Vandaar dus deze alternatieve kijk op de eerste bijbelboeken:

In de oeverloze oceaan der ruimte straalt de centrale geestelijke en onzichtbare zon. Het heelal is zijn lichaam, geest en ziel; en naar dit ideale model zijn alle dingen gemaakt.

Deze drie emanaties zijn de drie levens, de drie graden van het gnostische Pleroma (volheid), de drie 'Kabbalistische aangezichten', want de oude der ouden, de heilige der bejaarden, de grote En-Soph 'heeft een gestalte en dan heeft hij geen gestalte'. De onzichtbare 'nam een gestalte aan toen hij het heelal in aanzien riep' (Zohar III, 288).

Het eerste licht is zijn ziel, de oneindige onbegrensde en onsterfelijke Adam, onder wiens uitstroming het heelal zijn machtige boezem verheft en verstandelijk leven door de gehele schepping verspreidt.
De tweede emanatie doet de kometenstof zich verdichten en brengt vormen binnen de kosmische cirkel voort, doet de ontelbare werelden in de electrische ruimte zweven en blaast het niet-verstandelijke, blinde levensbeginsel in iedere vorm.
De derde brengt het totale heelal van grove stof vort; en daar het zich langzamerhand meer afwendt van het centrale goddelijke licht, vermindert haar helderheid en wordt het duisternis en het kwade - zuivere stof, de 'grove zuiveringen van het hemelse vuur' der hermetisten.

Toen de centrale Onzichtbare (Ferho, de heer) de pogingen van de goddelijke vonk zag om zich te bevrijden daar zij niet dieper in de ontaarding van de stof wilde worden meegesleurd, vergunde hij haar om uit zichzelf een monade uit te zenden, waarover de goddelijke vonk (de ziel), eraan vastgehecht als door de fijnste draad, gedurende haar onophoudelijke zwerftochten van de ene gestalte naar de andere moest waken.

Zo werd de monade uitgezonden in de eerste vorm van het stof en opgesloten in steen; daarna kroop in de loop van tijd ten gevolge van de verenigde pogingen van het levende vuur en het levende water die beiden zich op de steen weerkaatsten, de monade als een mos uit haar gevangenis, naar het zonlicht toe. Van de ene verandering na de andere steeg de monade steeds hoger, daar zij bij elke nieuwe vervorming meer luister verleende aan haar moeder de vonk, die zij bij elke vervorming nader kwam.
Want 'de eerste oorzaak had gewild dat zij zich in deze volgorde zou ontwikkelen' en had haar bestemd om nog hoger te kruipen totdat haar stoffelijke vorm wederom de Adam van stof werd, geschapen naar het beeld van de Adam Kadmon.

Voordat het uitwendig bekleedsel van de mondade zijn laatste aardse gedaantewisseling ondergaat, gaat het vanaf het ogenblik der bevruchting als embryo nog eens achter elkaar door al de fasen van de verschillende rijken heen. In zijn met vloeistof gevulde gevangenis neemt het in de verschillende tijden van de zwangerschap een vage gelijkenis met een plant, reptiel, vogel en dier, totdat het een menselijk embryo wordt.
Bij de geboorte van de mens wordt de monade, die straalt met al de heerlijkheid van haar onsterfelijke vader, die haar vanuit de zevende sfeer bewaakt, zinneloos. Zij verliest alle herinnering aan het verleden en keert slechts geleidelijk tot bewustzijn terug als het instinct van de kindsheid plaats maakt voor rede en verstand.

Nadat de scheiding tussen het levensbeginsel (de astrale geest) en het lichaam heeft plaats gehad, herenigt de bevrijde - de monade - zich juigend met de vader- en moedergeest, de schitterende Augoeïdes, en zij beide vormen ineengesmolten met een heerlijkheid evenredig aan de geestelijke reinheid van het pas beëindigde aardse leven, de Adam, die de kringloop van de noodzakelijkheid heeft voleindigd en van het laatste spoor van zijn stoffelijke gevangenis bevrijd is. Van nu af aan wordt hij bij elke stap van zijn opwaartse vooruitgang meer en meer schitterend en beklimt het glinsterende pad dat eindigt in het punt van waar hij de grote kringloop begon.

quote:

---

Op zaterdag 29 november 2003 12:08 schreef BoomSmurf het volgende:
Leuk bedacht enzo, maarruh, lijkt me niet

---

Mag ik ook weten waarom...?

quote:

---

Op zondag 30 november 2003 15:34 schreef Schorpioen het volgende:
Men is het volkomen verleerd om dingen symbolisch en metaforisch op te vatten, maar men kan dingen alleen nog maar letterlijk opvatten, alleen nog maar met kille rationele blik naar dingen kijken. En dat is heel jammer imho. Hierdoor worden teksten als deze klakkeloos als onzin afgedaan zonder dat men de moeite neemt om na te denken over de diepere, overdrachtelijke betekenis. Er gaat dan zo ontzettend veel verloren...

---

Da's jammer. Als mensen de moeite nemen erover na te denken, vinden ze in de scheppingsverhalen talloze raakvlakken met de evolutietheorie.

quote:

---

Dalai_Lama, waar komt dit verhaal vandaan? Het is op zich wel interessant, om verschillende scheppingsverhalen naast elkaar te leggen en de overeenkomsten eruit te halen.

---

http://www.theosociety.org/pasadena/isis/iu1-09.htm

quote:

---

In the shoreless ocean of space radiates the central, spiritual, and Invisible sun. The universe is his body, spirit and soul; and after this ideal model are framed ALL THINGS. These three emanations are the three lives, the three degrees of the gnostic Pleroma, the three "Kabalistic Faces," for the ANCIENT of the ancient, the holy of the aged, the great En-Soph, "has a form and then he has no form." The invisible "assumed a form when he called the universe into existence,"*** says the Sohar, the Book of splendor. The first light is His soul, the Infinite, Boundless, and Immortal breath; under the efflux of which the universe heaves its mighty bosom, infusing Intelligent life throughout creation. The second emanation condenses cometary matter and produces forms within the cosmic circle; sets the countless worlds floating in the electric space, and infuses the unintelligent, blind life-principle into every form. The third, produces the whole universe of physical matter; and as it keeps gradually receding from the Central Divine Light its brightness wanes and it becomes DARKNESS and the BAD -- pure matter, the "gross purgations of the celestial fire" of the Hermetists.

When the Central Invisible (the Lord Ferho) saw the efforts of the divine Scintilla, unwilling to be dragged lower down into the degradation of matter, to liberate itself, he permitted it to shoot out from itself a monad, over which, attached to it as by the finest thread, the Divine Scintilla (the soul) had to watch during its ceaseless peregrinations from one form to another. Thus the monad was shot down into the first form of matter and became encased in stone; then, in course of time, through the combined efforts of living fire and living water, both of which shone their reflection upon the stone, the monad crept out of its prison to sunlight as a lichen. From change to change it went higher and higher; the monad, with every new transformation borrowing more of the radiance of its parent, Scintilla, which approached it nearer at every transmigration. For "the First Cause, had willed it to proceed in this order" and destined it to creep on higher until its physical form became once more the Adam of dust, shaped in the image of the Adam Kadmon. Before undergoing its last earthly transformation, the external covering of the monad, from the moment of its conception as an embryo, passes in turn, once more, through the phases of the several kingdoms. In its fluidic prison it assumes a vague resemblance at various periods of the gestation to plant, reptile, bird, and animal, until it becomes a human embryo.* At the birth of the future man, the monad, radiating with all the glory of its immortal parent which watches it from the seventh sphere, becomes senseless.** It loses all recollection of the past, and returns to consciousness but gradually, when the instinct of childhood gives way to reason and intelligence. After the separation between the life-principle (astral spirit) and the body takes place, the liberated soul -- Monad, exultingly rejoins the mother and father spirit, the radiant Augoeides, and the two, merged into one, forever form, with a glory proportioned to the spiritual purity of the past earth-life, the Adam who has completed the circle of necessity, and is freed from the last vestige of his physical encasement. Henceforth, growing more and more radiant at each step of his upward progress, he mounts the shining path that ends at the point from which he started around the GRAND CYCLE

---

Hier vandaan

quote:

---

Ik weet dat er vanuit de christelijke traditie ook een alternatief scheppingsverhaal bestaat, een wat gnostischere versie. Die had ook raakpunten met deze tekst. Ik dacht dat die door Johannes geschreven was en hij staat afaik niet in de bijbel. Ik had hem ooit ergens op het net gevonden, het is een interessantere versie dan Genesis imho. Ik kan hem nu alleen niet meer vinden... Iemand weet waar ik het over heb?

---

In de Nag Hammadi-codex zat een gnostisch scheppingsverhaal dat zich vóór Genesis afgespeeld zou hebben. Bedoel je deze misschien?

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 10:23 schreef MacMeester het volgende:

Dalai

Juist het boek wat ik (nog) niet heb van Blavatski!

---

Ik was gister bij de Slegte en daar hadden ze de nederlandse vertaling voor 30 euro (twee delen). Het is dat ik hem twee weken geleden van m'n moeder heb gekregen, anders had ik em meegenomen

quote:

---

en...
Met het begin van de evangelie van Johannes wordt de hele schepping in een paar woorden aangeduid.

---

Het Evangelie van Johannes? Waar kan ik die vinden? Of bedoel je gewoon die uit de Bijbel?

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 15:41 schreef MacMeester het volgende:
Goed dat ik dat weet, dan zal ik em nog ff toevoegen aan mijn verlanglijstje met boeken...

---

Top! Het is een beetje onsamenhangend, maar wel

quote:

---

Die in de huidige Bijbel staat. Johannes heeft het zo mooi verwoord dat het (voor zover ik weet) nog intakt is gebleven.

---

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 14:01 schreef Backie het volgende:
Hallo allemaal,

Intressant onderwerp, ik ben hierzelf ook al jaren mee bezig en heb onlangs 2 vragen gestuurd naar de school van bijble studie. Ik stuur de twee berichten me Dalai en ben benieuwd hoe jij dit ziet.

---

Laten we eens kijken

quote:

---

ELOHIM God of Wij?

Ik heb als hobby om naast de wat luchtigere boeken die met geloof en spiritualiteit ook wat zwaardere boeken te lezen. Ik filosefeer graag, en dat lukt wel met die boeken. Ik weet niet of er lezers zijn die zich hier ook wel s mee bezig houden want ik heb een vraag, waar ik graag een mening of gedachte op zou hebben.

Zowel Walsch als de door Christus gedicteerde 'Cursus in Wonderen' vertellen ons dat de wereld zoals wij die kennen door ons zelf geschapen is. Een Cursus in Wonderen gaat nog verder, die stelt dat de wereld zoals wij die kennen, helemaal niet bestaat, maar een illusie ten gevolgen van de gedachte afgescheide te zijn van God.

---

Zou je hier wat uitvoeriger op in willen gaan? Ik lees namelijk Een cursus in wonderen niet en daar ga ik ook niet mee beginnen. Ik boycott dat boek, maar zou wel graag meer van jou hierover horen.

quote:

---

Nu ben ik onlangs weer s gaan lezen in het boek " de Geheime leer deel III" van HP Blavatsky. De oprichster van de Theosofische vereniging.

---

Deel drie? Hoe kom je daaraan? Is dat gewoon het deel dat je bij bol.com kan bestellen met na haar dood samengestelde geschriften, grotendeels over magie?

quote:

---

Daar staat een intresant onderwerp in over de Zohar en de ELOHIM. Haar kritiek is dat de zinsnede van Genesis verkeerd is vertaald, en dat ELOHIM God niet is. 1. omdat het van een meervoudig persoon zomaar word vertaald in een enkelvoudig persoon. 2. ELOHIM is een vrouwelijk woord. Verder voegd zij eraan toe, dat de ELOHIM volgens Genesis de Bouwers zijn van deze wereld die wij waarnemen. Omdat dat daar nogal wat aan scheelt suggereert zij dat de ELOHIM feilbaar zijn, om nog eens aan te tonen dat de ELOHIM God zelf niet is.

---

Opmerkelijk is dat over deze 'scheppende krachten' ook wordt gesproken in het eerste deel van de Nag Hammadi-geschriften. Ik zal het zo voor je opzoeken en hier posten.

quote:

---

Maar dat de ELOHIM een de laagste klasse Engelen zijn die wel degelijk feilbaar zijn, wat de pijn in de wereld zou kunnen verklaren.

en de tweede
צראח תאו םימשה תאםיהלא ארב תישאדב

Zo luidt de eerste zinsnede uit Genesis.
Nu bestaan er twee algemeen bekende wijzen om dezen evenals alle andere Hebreeuwsche geschriften, te lezen; eene exoterische, zoals de orthodoxe (Christelijke), en de Kabbalistische, welke laatste bovendien verdeeld wordt in de rabbijnsche en de zuiver Kabbalistische of occulte methode.

Bovenstaande zinsnede in woorden verdeeld, zou zo kunnen luiden : "B'rasith bara Elohim eth hashamayim v'eth k'areths".
Dit betekend het volgende: “ uit het immer bestaande [Goddelijk] inwezen [of uit de schoot – ook wel hoofd- daarvan] vormde de tweevoudige [of androgyne] kracht [de goden] den dubbelen hemel”.

En je kan er dit van maken zoals we hem gewoonlijk kennen : "B'rash ithbara Elohim ethhashamayim v’eth’ arets in den beginnen heeft God de hemelen gemaakt en de aarde. Door de tussen stukken te verleggen krijgt 1 dezelfde zin, een totaal andere betekenis.

---

quote:

---

Een geleerd westersch Kabbalist, S. L. MacGregor Mathers, wiens redeneeringen en gevolgtrekkingen des te hoger boven alle verdenkingen verheven zijn daar hij de oostersche wijsbegeerte niet beoefend heeft en met hare geheime leeringen niet bekend is, schrijft in een onuitgegeven opstel over het eerste vers van Genesis:
Berasith Bara Elohim — "In den beginne schiepen de Elohim!" Wie zijn de Elohim van Genesis?

Va-Yivra Elohim Ath Ha-Adam Be-Tzalmo, Be-Tzelem Elohim Bara Otho Zakhar Vingebah Bara Otham — "En de Elohim schiepen den Adam naar hun eigen beeld; naar het beeld der Elohim schiepen zij hen, mannelijk en vrouwelijk schiepen zij hen!" Wie zijn zij, de Elohim? De gebruikelijke vertaling van de Bijbel geeft het woord Elohim weer door "God"; zij vertaalt een woord in het meervoud door een woord in het enkelvoud.

De eenige verontschuldiging, welke hiervoor wordt aangevoerd, gaat min of meer mank; zij luidt dat het woord ongetwijfeld in het meervoud staat maar niet in meervoudigen zin gebruikt moet worden; dat het "een meervoudsvorm is, die voortreffelijkheid te kennen geeft". Maar dit is eenvoudig een bewering, die op juiste wijze beoordeeld kan worden door middel van Genesis I : 26, dat in de orthodoxe vertaling aldus luidt: "En God [Elohim zeide: 'Laat ons menschen maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis'". Hier wordt beslist erkend dat "Elohim" geen "meervoudsvorm is die voortreffelijkheid te kennen geeft", maar een meervoudig woord dat meer dan één wezen aanduidt).
Wat is dan de juiste vertaling van "Elohim" en op wie ziet dat woord'”. "Elohim" is niet alleen meervoud, maar een vrouwelijk meervoud!
En toch hebben de vertalers van de Bijbel het door een mannelijk woord vertaald. Elohim is het meervoud van het vrouwelijk woord El-h, want de laatste letter h, geeft het geslacht te kennen. In stede van de meervoud uitgang –oth krijgt het echter den gebruikelijken uitgang van het mannelijke meervoud, -im.
Hoewel de woorden van beide geslachten in de meeste gevallen de bij ieder hunner
behoorende uitgangen aannemen, zijn er toch veel mannelijke woorden die in het
meervoud op -oth uitgaan en evenzoo vrouwelijke woorden die het met-im vormen, terwijl enkele woorden van beide geslachten afwisselend beide uitgangen krijgen.

evenwel dient in het oog te worden gehouden dat de meervoudsuitgang geen
invloed uitoefend op het geslacht, dat hetzelfde blijft als in het enkelvoud .....
om de ware beteekenis te vinden van de symboliek, vervat in dit woord Elohim, moeten wij ons tot dien sleutel van de Joodsche esoterische leer wenden,
de weinig bekende en nog minder begrepen Kabbalah.
Daar zullen wij vinden dat dit woord twee vereenigde mannelijke en vrouwelijke vermogens voorstelt, aan elkander gelijk en gelijkelijk eeuwig, in nimmer eindigende vereeniging verbonden voor het onderhoud van het heelal — de groote vader en moeder van de natuur, waartoe het Eeuwige zich vervormt voordat het heelal bestaan kan.
Want de leer van de Kabbalah zegt dat voordat de Godheid zich aldus vervormde
d. w. z. tot mannelijk en vrouwelijk — de werelden van het heelal
niet konden bestaan, of met de woorden van Genesis dat "de aarde woest en
ledig was".
Derhalve bestaat het einde van het vormlooze, het ledige en de duisternis in de vorming van de Elohim, want eerst na die vorming kan de Ruach Elohim
de "geest der Elohim" — op het oppervlak der wateren trillen. Maar dit is slechts een zeer klein gedeelte van datgene wat de ingewijde over dit woord Elohim
uit de Kabbalah kan putten.

HIER moeten wij de aandacht vestigen op de verwarring die er in de westersche vertolkingen van de Kabbalah HEERST. Er wordt gezegd dat het Eeuwige Ééne zich tot twee vervormt, de groote vader en moeder der natuur. Het is om te beginnen een afschuwelijk anthropomorphische opvatting om woorden die geslachtelijk onderscheid aanduiden te gebruiken voor de oudste en eerste differentiaties van het Eéne. En het is zelfs nog grooter dwaling deze eerste differentiatie — den Poeroesha en de Prakriti van de Indische wijsbegeerte — met de Elohim, de genoemde Scheppende krachten, te vereenzelvigen, en om aan deze (voor ons verstand) ondenkbare abstracties de vorming en het bouwen van deze zichtbare wereld vol smart, zonde, en droefheid toe te schrijven. Waarlijk, genoemde “schepping door de Elohim” is slechts een veel latere “schepping” en de Elohim zijn, wel verre van opperste of zelfs maar verhevene natuurkrachten, slechts lagere Engelen.

---

Lagere engelen? Maar dat zijn slechts mensen. Dat wil zeggen, als wij de Kabbalistische uitspraak "engelen zijn mensen van een hoger soort" accepteren.

quote:

---

Dus ook aan jou de vraag, kan het zijn dat met ELOHIM de geestelijke vorm van de menshied word bedoelt

---

Ik denk eerder dat met de Elohim de etherische voorloper van de mens bedoeld wordt. De "zichzelf scheppenden". In het eerste deel van de GL wordt dit uitvoerig uitgelegd. Als je het niet erg vindt, kom ik hiet zo op terug. Dan zal ik wat meer posten (ook de tekst uit de Nag Hammadi-geschriften die hierop van toepassing zijn.)

quote:

---

Op zaterdag 10 januari 2004 21:48 schreef Viola_Holt het volgende:
waarom moet er toch altijd één interpretatie van geschriften de juiste zijn ?

---

Er kan maar één waarheid zijn Ik zeg niet dat de interpretatie die ik aanhang de juiste is. Het is voor mij slechts de meest aannemelijke

quote:

---

de uiteindelijke interpretatie kan ook zijn dat het boek de werkelijkheid niet letterlijk en ook niet symbolisch beschrijft, maar een idee van iemand op basis van zijn "kennis" en subjectieve waarnemingen

---

Dat zou kunnen inderdaad.

quote:

---

maar goed, dat is ook maar een interpretatie

---

Ach ja, uiteindelijk gaan we toch allemaal dood. Die tekst uit de NH komt trouwens iets later. Ik ben er vanmorgen achter gekomen dat ik het boek had uitgeleend .

quote:

---

Op zondag 11 januari 2004 03:10 schreef Viola_Holt het volgende:maar die éne waarheid staat misschien helemaal niet in geschriften.

---

Dat kan natuurlijk.

quote:

---

wat maakt jouw interpretatie zo aannemelijk ?

---

Het feit dat ik die interpretatie overal bewezen zie worden.

quote:

---

alleen het stoffelijke lichaam toch ?

---

Nee, ook het persoonlijke ego en de dierlijke ziel.