Het volgende onderzoek toont dit haarfijn aan:
quote:In gewoon nederlands betekent dit dat de sociale middenklasse aan het verdwijnen is. Dit betekent dat het gangbare natuurlijke buffer tussen wat we 'arm'en 'rijk' noemen aan het verdwijnen is. In sociaal politiek-economisch termen betekent dat mondiaal gezien er een toenemend spanningsveld is ontstaan, of met ander woorden er is sprake van een toenemende polarisatie. Dus na de koude oorlog wordt er onderhuids gewerkt aan een nieuw spanningsveld en de grote vraag wat is hier nu de oorzaak van en wanneer deze tot ontlading zal komen?
Mondiale ongelijkheid neemt snel toeWaar de marktwerking de enige prioriteit is, is ongelijkheid verzekerd en zal onrechtvaardigheid het gevolg zijn. (Maitreyas Missie II)
De rijkste 1 procent van de mensen (50 miljoen huishoudens), met een gemiddeld inkomen van 24.000 Amerikaanse dollar, verdient meer dan de armste 60 procent van de huishoudens (2,7 miljard mensen), aldus een nieuw onderzoek van de Wereldbank. Het nieuws dat de ongelijkheid in de wereld steeds groter wordt, zal twijfels wekken over de gevolgen van globalisering voor de armsten van de wereld. Volgens de econoom Branko Milanovic neemt de mondiale ongelijkheid snel toe met ongeveer vijf procent tussen 1988 en 1993, dezelfde mate waarin de ongelijkheid in Groot-Brittannië toenam in de periode-Thatcher.
Tot nog toe vergeleken studies alleen het gemiddelde inkomen van het ene land met dat van een ander land, maar dit onderzoek laat zien dat de kloof tussen rijk en arm veel groter is dan tot nog toe werd gedacht. Het nieuwe onderzoek is het eerste dat inkomens van huishoudens in meerdere landen vergelijkt aan de hand van een aantal enquêtes dat 84 procent van de wereldbevolking en 93 procent van het wereldinkomen beslaat. Het laat zien dat de grootste bron van ongelijkheid het verschil is in inkomen van mensen in de vijf grote economieën (VS, Japan, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië) en van de armen op het platteland in India, China en Afrika. Maar een andere voorname bron van ongelijkheid is de groeiende kloof tussen stedelijke en plattelandsgebieden in China, aldus het onderzoek.
In de vijf jaar die het onderzoek bestrijkt steeg het reële inkomen per hoofd van de bevolking met 5,7 procent, maar de gehele stijging ging naar de hoogste 20 procent van de inkomensdistributie waar het inkomen met 12 procent steeg terwijl het inkomen van de laagste vijf procent zelfs met 25 procent daalde. Twee regios waar de armen veel armer werden waren Oost-Europa en de voormalige Sovjet-Unie, waar de inkomensdistributie dramatisch verslechterde na de ondergang van het communisme, en Afrika ten zuiden van de Sahara, waar oorlogen, hongersnood en ziekte leidden tot dalingen in de economische productie.
Het onderzoek uit zorgen over het ontbreken van een middenklasse op wereldschaal, omdat de meeste mensen te vinden zijn in de laagste of de hoogste regionen van de inkomensschaal. De enorme kloof tussen rijk en arm met 84 procent van de wereld die slechts 16 procent van het inkomen ontvangt is zorgwekkender geworden sinds de wereld geconfronteerd werd met de dreiging van georganiseerde terreur van groepen die hun basis hebben in enkele van de armste landen van de wereld. Tegelijkertijd maakt de verspreiding van mondiale communicatie de inkomenskloof met de rijkste 10 procent die 114 keer het inkomen van de armste 10 procent verdient moeilijker te handhaven.
(Bron: BBC News Online, GB)Overgenomen van de website van Share Nederland, maart 2002
Na de val van het communisme in 1989 (correct me if I am wrong) is het kapitalisme als zegevierend systeem uit de bus gekomen. Eindelijk duidelijkheid, het communisme had duidelijk gefaald en het kapitalisme had zijn levenskracht bewezen en was algemeen als winnaar uitgeroepen.
Amerika is min of meer de ultieme vertolker van het kapitalisme (the Americain dream), sommigen noemen het liberalisme, maar dat vind ik persoonlijk een belediging voor de echte liberaal. Het lijkt erop dat Amerika voldoende 'zelfvertrouwen' heeft om een poging te doen om 'de wereld' haar wil op te leggen. Mocht Amerika inderdaad de stoute schoenen aantrekken, dan kon dit wel eens het einde van het Amerikanisme inluiden, onder het mom hoogmoed komt voor de val, mochten ze slagen in hun opzet, dan zal bewondering en de rol van Amerika versterkt worden. (Een ondernemer zal misschien zeggen: ondernemen houdt risisco's in.) Ja, dat is zo, maar tegen welke maatschappelijke prijs?!
Mocht Amerika er niet in slagen op korte termijn successen te boeken dan zal dit, politiek-sociale en economische instabiliteit met zich mee brengen. Er zal een machtsvacuum ontstaan waarin het zelfs mogelijk is dat het kapitalisme zelf ter discussie zal komen te staan. In tegenstelling van, how the west was won zouden we wel eens getuige kunnen worden van how the west was lost. Het is voor Endemol te hopen dat ze de voorbereiding van een nieuwe serie Big Brother afleveringen nog even uit stellen, want tegen de life reality show van onszelf is geen kruid gewassen.
Maar het kapitalisme was toch collectief uitgeroepen tot winnaar, hoor ik menigeen denken?
Ja maar er is iets mis met het kapitalisme, iets dat iedereen weet en ja het leven is nu eenmaal niet perfect zeggen we dan. De kritische kantekening bij het kapitalisme wordt mooi beschreven door het stukje van Ton Zijlstra dat ik tegenkwam op het discussieforum Moneyconference:
[/quote]The classic route to independence is to get yourself into the group
that earns interest, in stead of paying it, and take your money to
the economy where all wealth eventually will end up, at this moment
the dollar/US zone. By winning your freedom from the system by being
in the upper regions of the system you buy space and time to pursue
your desires and interests. This route is certainly not open to all
as the system itself prevents it. [/quote]
Dit maakt wel duidelijk dat er maar weinig mensen zijn, die iets hebben begrepen van het begrip liberalisme. Want in de bovenstaande tekst betekent 'liberalisme' niets anders dan 'winnaar'. Liberalisme dat uitgaat van alleen winnaars is in feite niets anders dan een slavendrijversstaat.
Nu de scheuring tussen winnaars en verliezers op wereldschaal steeds duidelijker wordt, zal dat vroeg of laat hopelijk de ogen van vele mensen openen.
De volgende cijfers van het UN-population fund bevestigen dit nog eens:
20% van de wereldbevolking (Amerika, Europa, Australie en Japan) consumeert 86 % van de totale privé consumptie.
De 20% armsten consumeren een schokkende 1,3% van de totale privéconsumptie.
De vraag is niet of de 80% een keer vraagtekens gaat plaatsen bij deze vorm van verdeling, nee het is de vraag van wanneer men deze vraagtekens gaan plaatsen.
Het kapitalisme zal vroeg of laat zichzelf serieus de vraag moeten stellen waar ze de 'winst' vandaan haalt? Duidelijk is in iedergeval dat het kapitalisme heeft gezorgd voor een enorme tweedeling in de samenleving, hoewel dit vaak ontkend wordt door te zeggen: 'wij hebben er hard voor gewerkt', maar dit is slechts een deel van de waarheid. Een tweedeling die zich vroeg of laat wel moet gaan keren tegen diezelfde samenleving. Hoe eerder we wakker worden, des te meer we de schade kunnen beperken.
Twee basisinsticten van de mens zullen we moeten honoreren in de samenleving van de toekomst: eigen innitiatief en onderlinge solidariteit.
Maar dat is op dit moment nog weinig reeel, het kapitalisme is nu nog de grote overwinnaar der systemen en totdat het kapitalisme voldoende tegen de lamp is gelopen kunnen we niets anders doen dan wachten, totdat het zichzelf om zeep helpt.
Daarna kunnen we gaan samenwerken op de puinhopen van het ten onder gegane communisme en kapitalisme aan een daadwerkelijke integratie van het echte socialisme en het echte liberalisme, welke we kunnen integreren tot een sociaalliberale samenleving, mits we dat natuurlijk gezamenlijk willen invullen.
Aan ons de keus!
Van Competition naar Co-operation.
Is rechtvaardigheid datgene dat we de kinderen in hun (onze) opvoeding mee willen geven?
Liberalen en Socialisten aller landen verenigt U.
Waarom weigeren we hier voor de voorwaarden te creëren?
quote:Ja, inderdaad.
Op dinsdag 25 februari 2003 10:09 schreef Ludwig het volgende:
dit roept men al jaren...
Een golfbeweging met andere woorden. De ene keer zullen we richting kapitalisme bewegen en de volgende keer richting communisme
Het echte probleem zijn de corrupte leiders, foute regimes en achterlijke godsdiensten. Als die niet veranderen kun je er geld in blijven pompen maar dan zal er niets veranderen. Zie ook de afgelopen 20 jaar.
China is de laatste jaren erg vooruit gegaan dankzij een aantal kapitalistische expirimenten en minder vrijheidsbeperkingen.
Als andere landen ook op die manier zouden ontwikkelen wordt het kapitaal vanzelf evenwichtiger verdeeld. 
De sleutel ligt dus eerder bij het arme deel van de wereld dan bij de rijke.
Ook leuk is om te weten dat in Nederland de kloof ook snel groter wordt doordat de regering wil bezuinigen op ziektezorg en opleidingen (dingen waar je nooit en te nimmer op moet bezuinigen), wat betekent dat je voortaan zelf meer moet gaan betalen aan je school of doctor.
En dus wordt een goede gezondheid en opleiding weggelegd voor de rijken.
Als je jezelf zo arm vind moet je maar harder werken of betere vriendjes maken.
De kloof tussen arm en rijk is nog nooit zo klein geweest als nu. Ook al is hij groter dan vorig jaar of 3 jaar terug, de kloof is nog altijd kleiner dan 50 jaar geleden.
Als je het tijdvak waarin je iets bekijkt maar slim genoeg kiest kun je altijd wel klagen. Dat is het geheim van de Nederlandse azijnpissers: gewoon subjectief een tijdvak kiezen, altijd prijs.
Bijvoorbeeld: de muziek is nog nooit zo goed geweest als nu! Sja, als je het sinds de jaren '80 bekijkt is dat inderdaad zo, maar als je de jaren '60 en '70 meeneemt blijkt het ineens supertriest te staan met de muziek. Lekker subjectief allemaal.
quote:[offtopic]
Op dinsdag 25 februari 2003 10:26 schreef Roscoo het volgende:
Precies en daarom is t maar goed dat de VVD het niet voor het zeggen heeft gekregen. Dan was t nog veel erger geworden.
Idd, kun je beter CDA/PvdA hebben die het collegegeld willen verdubbelen waardoor alleen de elite nog een studie kunnen betalen. Of autorijden zo duur maken dat een auto voor de armsten onbetaalbaar wordt
[/offtopic]
quote:Onzin.
Op dinsdag 25 februari 2003 10:26 schreef Roscoo het volgende:
Precies en daarom is t maar goed dat de VVD het niet voor het zeggen heeft gekregen. Dan was t nog veel erger geworden.
Overigens vind ik een inkomen van 24.000 dollar redelijk hoog. Moet ik het nu zo lezen dat als je een inkomen hebt van 20.000 dollar je arm bent?
quote:Tuurlijk joh, ga lekker in een hoekje met jezelf spelen.
Op dinsdag 25 februari 2003 10:29 schreef Tikorev het volgende:[..]
[stompzinnig geblaat]
Idd, kun je beter CDA/PvdA hebben die het collegegeld willen verdubbelen waardoor alleen de elite nog een studie kunnen betalen. Of autorijden zo duur maken dat een auto voor de armsten onbetaalbaar wordt
[/stompzinnig geblaat]
Political power grows out of the barrel of a gun - Mao Zedong
I will eat the headdoekjes rauw - Geert Wilders
quote:Je hebt het niet goed gelezen denk ik. de RIJKSTE 1 procent heeft die 24.000 dollar als inkomen gemiddeld. Dit getal zal per maand bedoeld zijn..
Op dinsdag 25 februari 2003 10:36 schreef marky het volgende:[..]
Onzin.
Overigens vind ik een inkomen van 24.000 dollar redelijk hoog. Moet ik het nu zo lezen dat als je een inkomen hebt van 20.000 dollar je arm bent?
quote:Nee. Er staat:
Op dinsdag 25 februari 2003 10:36 schreef marky het volgende:Overigens vind ik een inkomen van 24.000 dollar redelijk hoog. Moet ik het nu zo lezen dat als je een inkomen hebt van 20.000 dollar je arm bent?
quote:Er staat dat de rijkste 50 miljoen huishoudens gemiddeld 24.000 dollar verdienen, wat betekent dat er zeker huishoudens met minder dan 24.000 dollar inkomen meegeteld worden als "rijk".
De rijkste 1 procent van de mensen (50 miljoen huishoudens), met een gemiddeld inkomen van 24.000 Amerikaanse dollar, verdient meer dan de armste 60 procent van de huishoudens (2,7 miljard mensen)
Of iedereen verdient precies evenveel natuurlijk....
Bovenstaande cijfers betekenen dat 50 miljoen huishoudens met een inkomen van gemiddeld 24.000 dollar bij elkaar meer hebben dan de armste 2,7 miljard mensen*.
Die armste 2,7 miljard mensen verdienen dus gemiddeld minder dan (24K * 50M)/2,7G = 444 dolar per jaar. Is dat arm genoeg? 
*Beetje vaag/misleidend is overigens wel dat huishoudens vergeleken worden met mensen.
[Dit bericht is gewijzigd door Dr_Strangelove op 25-02-2003 11:54]
quote:Lekker leesvoer. Ik mis alleen wat, namelijk de corrupte regimes van de achtergebleven landen die verantwoordelijk zijn voor het leegroven dan wel het niet benutten van het groeipotentieel van hun landen. Een normaal bestuur in die landen lijkt mij de eerste voorwaarde voor een gezonde economoische daar en niet het cliché van de "wrede kapitalist die grijnzend toeziet op de uitbuiting van de verschoppelingen der aarde".
Op dinsdag 25 februari 2003 10:06 schreef Peter_Hoopman het volgende:.....
quote:Ja dat maak jij ervan.
Op dinsdag 25 februari 2003 11:34 schreef KlaPMonGooL het volgende:[..]
Je hebt het niet goed gelezen denk ik. de RIJKSTE 1 procent heeft die 24.000 dollar als inkomen gemiddeld. Dit getal zal per maand bedoeld zijn..
quote:Het eerste wat noodzakelijk is, is een eerlijke concurrentiepositie. Zolang het westen de grenzen dichthoudt voor veel produkten uit de derde wereld valt er weinig te verdienen om uit de shit te raken. Voor mijn part stelt het westen dan de voorwaarde dat er goed met democratie en mensenrechten omgesprongen dient te worden voordat zo'n land de mogelijkheid krijgt om produkten te exporteren.
Op dinsdag 25 februari 2003 11:39 schreef limp_brain het volgende:[..]
Lekker leesvoer. Ik mis alleen wat, namelijk de corrupte regimes van de achtergebleven landen die verantwoordelijk zijn voor het leegroven dan wel het niet benutten van het groeipotentieel van hun landen. Een normaal bestuur in die landen lijkt mij de eerste voorwaarde voor een gezonde economoische daar en niet het cliché van de "wrede kapitalist die grijnzend toeziet op de uitbuiting van de verschoppelingen der aarde".
Maar ja, dat zou wel betekenen dat de lage-lonen landen ineens zeer grote concurrenten kunnen gaan worden voor het westen. En dat hier dus flink wat werkloosheid zal ontstaan.
't Is maar waar je je prioriteiten legt.
voorbeeld: op de dag van de aanslag (wtc) waarbij 2800 mensen stierven, stierven diezelfde dag 15.000 kinderen de hongersdood.
Op dit moment bezitten de 25 rijksten op aarde meer geld dan de 2,5 miljard armsten.
Amerika: 4%van de wereldbevolking, verbruikt 40% van alle brandstof op de wereld.
Er gaat zelfs meer geld naar wapens, dan men aan het onderwijs uitgeeft.
Zo triest is het op dit moment.
quote:Voor een groot gedeelte mee eens. Echter, er is al sprake van forse concurrentie uit lage lonen landen. Westerse bedrijven zijn al jaren geleden naar die landen getrokken, juist naar die landen waar redelijke stabiele politieke omstanbdigheden heersen. De wetten van het kapitalisme gelden overal. Daar ben ik helemaal niet bang voor.
Op dinsdag 25 februari 2003 13:15 schreef Ulx het volgende:[..]
Het eerste wat noodzakelijk is, is een eerlijke concurrentiepositie. Zolang het westen de grenzen dichthoudt voor veel produkten uit de derde wereld valt er weinig te verdienen om uit de shit te raken. Voor mijn part stelt het westen dan de voorwaarde dat er goed met democratie en mensenrechten omgesprongen dient te worden voordat zo'n land de mogelijkheid krijgt om produkten te exporteren.
Maar ja, dat zou wel betekenen dat de lage-lonen landen ineens zeer grote concurrenten kunnen gaan worden voor het westen. En dat hier dus flink wat werkloosheid zal ontstaan.
't Is maar waar je je prioriteiten legt.
Neen, ik blijf bij mijn mening dat eerst de troep van corrupte regeringen moet worden opgeruimd, dan kan er worden gepraat over het slechten van handelsbelemmeringen.
NB: zelf ben ik een groot voorstander van het wegnemen van handelsbarrieres, het komt de economische ontwikkeling van alle landen ten goede ... ook die van het Westen omdat er nieuwe afzetgebieden worden gecreërd ... maar dan moet het wel een stabiel afzetgebied zijn .... anders schiet je je doel voorbij.
quote:Ik vrees dat je gelijk hebt. Vervolgens is het dan tijd om te gaan kijken waaraan een en ander licht. In landen als Rhodesië, het huidige Zimbabwe was voor de zelfbeschikking voor iedereen te eten. Mensen gingen onder Ian Smith niet van de honger dood al werd een deel van de bevolking wel degelijk gediscrimineerd. Sinds het land echter onafhankelijk is geworden is de ene kleptocraat na de andere aan de macht geweest en is langzaam maar zeker de discriminatie omgedraaid. Dit had helaas gevolgen voor 's lands economie omdat degenen met mogelijkheden gedemotiveerd worden tot gebruik van hun mogelijkheden.
Op dinsdag 25 februari 2003 13:51 schreef Nyrem het volgende:
Het is gewoon een trieste wereld.
voorbeeld: op de dag van de aanslag (wtc) waarbij 2800 mensen stierven, stierven diezelfde dag 15.000 kinderen de hongersdood.
Op dit moment bezitten de 25 rijksten op aarde meer geld dan de 2,5 miljard armsten.Amerika: 4%van de wereldbevolking, verbruikt 40% van alle brandstof op de wereld.
Er gaat zelfs meer geld naar wapens, dan men aan het onderwijs uitgeeft.
Zo triest is het op dit moment.
Een ander voorbeeld vind ik Suriname. Toen het land vanuit Nederland bestuurd werd was er geen honger en waren er geen geweldadige antidemocratische coups. Echter het land werd zelfdstandig, de goudvoorraad slonk en ineens was er een klasse van nieuwe rijken ontstaan. Niet geheel toevallig hadden deze nieuwe rijken nauwe banden met het militaire regime dat enkel middels omaerming van narcoticasmokkel het eigen uitgavenpatroon aan wist te vullen...
Momenteel valt ook te vrezen voor Zuid Afrika,. Niet dat het nu zo fantastisch was met die rascistische apartheid onder de Klerk maar je kon nog redelijk veilig over straat. Tegenwoordig veranderen de blanke woongebieden in forten en zie je mensen die opnieuw kunnen beginnen vertrekken met medeneming van hun kapitaal aan kennis en goederen. De gedwongen 'solidariteit' brengt wrange vruchten voort. De regering van Thabo MBeki werkt verspreiding van AIDS in de hand door domweg te ontkennen dat er sprake is van een epidemie en sluitend beleid te maken om deze epidemie gezamenlijk als bevolking het hoofd te kunnen bieden.
Terecht merk je op dat het geld beter verdeeld kan worden. Gezien zomaar afgeven van het geld lijkt te betekenen dat een despoot zich over de som geld ontfermd en zijn bevolking laat verrekken is domweg gireren geen leefbaarheidsvergrotende optie. Er zal serieus werk gemaakt moeten gaan worden van actieve ontwikkelingshulp geënt op vergroting van de zelfredzaamheid van mensen uit de regio's zelf.
.Mondiaal en nationaal loopt wat door elkaar, en vertroebelt het beeld hier, denk ik.
Ook de redenering dat het communisme verloren heeft, en dat daardoor het kapitalisme een beter systeem is, klopt volgens mij niet. Er speelden namelijk wel wat meer factoren mee dan alleen het economische systeem.
quote:Nog een aardig artikel.
Op dinsdag 25 februari 2003 13:15 schreef Ulx het volgende:[..]
Het eerste wat noodzakelijk is, is een eerlijke concurrentiepositie. Zolang het westen de grenzen dichthoudt voor veel produkten uit de derde wereld valt er weinig te verdienen om uit de shit te raken. Voor mijn part stelt het westen dan de voorwaarde dat er goed met democratie en mensenrechten omgesprongen dient te worden voordat zo'n land de mogelijkheid krijgt om produkten te exporteren.
Maar ja, dat zou wel betekenen dat de lage-lonen landen ineens zeer grote concurrenten kunnen gaan worden voor het westen. En dat hier dus flink wat werkloosheid zal ontstaan.
't Is maar waar je je prioriteiten legt.
Rijken sneller rijk, maar aantal armen daalt ook
Prof. Xavier Sala-i-Martin van de Amerikaanse Columbia University bestrijdt de stelling van de antiglobalisten dat globalisering de rijken rijker maakt en de armen armer. Uit zijn onderzoek blijkt dat de armoedebestrijding in landen die hun markten hebben geliberaliseerd en zich hebben opengesteld ten opzichte van de rest van de wereld, veel meer succes heeft gehad dan in landen die dat niet hebben gedaan.
Een standaardverwijt van de antiglobalisten - of anders-globalisten' zoals velen onder hen zich wensen te noemen - is dat globalisering leidt tot groeiende inkomensverschillen in de wereld en een toeneming van het aantal armen. Zij beroepen zich daarbij onder meer op rapporten van het United Nations Development Program (UNDP). Maar klopt die redenering wel? Bij nader inzien blijkt de zaak ingewikkelder in elkaar te zitten. Inkomensvergelijkingen blijken sterk afhankelijk van de onderzoeksmethode en van welke landen, groepen binnen landen en perioden de onderzoeker met elkaar vergelijkt.
Recent onderzoek van prof. Xavier Sala-i-Martin werpt een nieuw licht op het debat over de gevolgen van de globalisering voor de armoede in de wereld. Bij zijn berekeningen is hij niet uitgegaan van nominale inkomenscijfers, maar van koopkrachtpariteiten. Een inwoner van New Delhi kan nu eenmaal meer voor een dollar kopen dan een inwoner van New York. Dat betekent dat we de nominale inkomenscijfers moeten corrigeren voor de plaatselijke kosten van levensonderhoud.
Verder heeft hij niet het gemiddelde inkomen van landen met elkaar vergeleken, maar het inkomen van alle wereldburgers. Zouden we de gemiddelde inkomens van landen met elkaar vergelijken, dan weegt het gemiddelde inkomen van een inwoner van China met zijn bevolking van 1,2 miljard evenveel als dat van een inwoner van bijvoorbeeld Ghana met zijn 19 miljoen inwoners. Dat levert een scheef beeld op.
Vervolgens heeft Sala-i-Martin negen verschillende methoden toegepast om de inkomensongelijkheid te meten. En het resultaat stond haaks op wat de antiglobalisten beweren: de wereldwijde inkomensongelijkheid is in de periode tussen 1980 en 1998 niet toegenomen maar afgenomen. En dat geldt ook voor het aantal armen.
Uitgedrukt in koopkrachtpariteiten is bijvoorbeeld de verhouding tussen het inkomen van de rijkste twintig procent van de wereldbevolking tot dat van de armste twintig procent in de periode 1970-1998 gedaald van 15:1 to 13:1.
Kiezen we een inkomen van een dollar per dag als absolute armoedegrens, dan is het aantal armen gedurende die periode gedaald van 17 tot 6,7 procent van de wereldbevolking. Kiezen we twee dollar per dag als armoedegrens, dan is het aantal armen gedaald van 41 tot 19 procent. Dat is dus wat anders dan de afscheid nemende hoogleraar politieke economie aan het Haagse Institute of Social Studies, Bas de Gaay Fortman, gisteren in deze krant beweerde, namelijk dat de helft van de wereldbevolking zou moeten rondkomen van maximaal twee dollar per dag.
Ondanks de groei van de wereldbevolking met meer dan een miljard mensen, is ook het absolute aantal armen gedaald. Bij de één- dollargrens van 550 miljoen in 1970 tot minder dan 350 miljoen in 1998. Bij de twee-dollargrens zijn de corresponderende cijfers 1,3 miljard en 970 miljoen.
De cijfers tonen ook de opkomst aan van een wereldmiddenklasse. In 1970 bevond de piek van de wereldinkomensverdeling zich bij een inkomen van duizend dollar (in dollars van vandaag). In 1998 was dat bij een inkomensniveau van achtduizend dollar. Dit resultaat wordt vooral bepaald door de inkomensgroei in China en India. Daar staat tegenover dat de inkomensverschillen binnen deze landen wél zijn toegenomen, omdat de rijken sneller rijk werden dan de armen.
Wat ook uit de cijfers blijkt, is dat Afrika is achtergebleven. In 1970 telde Afrika 11 procent van de armen in de wereld en Azië 76 procent. In 1998 waren de rollen omgedraaid. Het cijfer voor Afrika was gestegen tot 66 procent en van Azië gedaald tot 15 procent. In Azië werd een beleid gevoerd dat werd gekenmerkt door marktliberalisering en deelname aan het internationale handelsverkeer. In Afrika spelen overheden een belangrijke rol in de economie en kwam ook de deelname aan het wereldhandelsverkeer niet van de grond.
Als de economische ontwikkeling in Afrika blijft stagneren en Azië in het huidige tempo doorgroeit, zal de wereldwijde inkomensongelijkheid toenemen. Maar dat komt dan niet door een te veel aan globalisering, maar door een tekort aan globalisering, in het bijzonder wat Afrika betreft.
Nigeria
Vooral Nigeria biedt een desastreuze aanblik. Daar schoot het aantal mensen die leefden onder de armoedegrens van een dollar per dag in dertig jaar omhoog van 9 procent van de bevolking tot 46 procent, terwijl de elite rijker werd, wat de inkomenskloof tussen beide verbreedde. Sala-i-Martin is van mening dat deze ontwikkeling in Afrika in positieve zin dient te worden omgebogen. Dat is volgens hem een van de belangrijkste economische uitdagingen van de toekomst.
Maar ja, hoe doe je dat? Tientallen jaren ontwikkelingshulp is in een groot zwart gat verdwenen. De internationale ontwikkelingsgemeenschap, waaronder multi- en bilaterale donoren, is zich er thans dan ook van bewust dat het roer om moet en dat het niet alleen om geldstromen gaat, maar om een brede aanpak, met prioriteit voor goed openbaar bestuur, degelijk economisch beleid, de ontwikkeling van het particuliere bedrijfsleven, institutievorming, waaronder eerlijke en effectieve rechtspraak en een goede bescherming van eigendomsrechten, de ontwikkeling van een krachtig maatschappelijk middenveld, meer kansen voor vrouwen en betere scholing. Ieder land dat deze weg opging, heeft inmiddels de vruchten daarvan geplukt.
Hans H.J. Labohm is gastonderzoeker van het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen Clingendael te Den Haag.
Gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 21 november 2002
quote:Conclusie: globalisering/kapitalisme/hard werken is goed voor de overgrote meerderheid van de mensheid, iets wat je elke dag kan zien als je om je heen kijkt in Europa. Een halve eeuw geleden lag dit continent ook in puin, en met Amerikaanse ontwikkelingshulp (Marshall-hulp) is het in zo'n 20 jaar opgebouwd.
Op dinsdag 25 februari 2003 14:42 schreef limp_brain het volgende:
Hans H.J. Labohm is gastonderzoeker van het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen Clingendael te Den Haag.Gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 21 november 2002
quote:En een brede aanpak, met prioriteit voor goed openbaar bestuur, degelijk economisch beleid, de ontwikkeling van het particuliere bedrijfsleven, institutievorming, waaronder eerlijke en effectieve rechtspraak en een goede bescherming van eigendomsrechten, de ontwikkeling van een krachtig maatschappelijk middenveld, meer kansen voor vrouwen en betere scholing.
Op dinsdag 25 februari 2003 15:18 schreef Festen het volgende:[..]
Conclusie: globalisering/kapitalisme/hard werken is goed voor de overgrote meerderheid van de mensheid, iets wat je elke dag kan zien als je om je heen kijkt in Europa. Een halve eeuw geleden lag dit continent ook in puin, en met Amerikaanse ontwikkelingshulp (Marshall-hulp) is het in zo'n 20 jaar opgebouwd.
Zoals de onderzoeker van het internationaal gerenommeerde onderzoeksinsituut Clingendael zei: "Ieder land dat deze weg opging, heeft inmiddels de vruchten daarvan geplukt"
|
|
