hierin en in mijn eerdere topics kun je lezen dat het al even slecht ging.
Ik wist het niet meer en na een maan pauze ging het niet beter.
Zij maakte het uit, maar het ging bijna in overleg. "zullen we er maar mee stoppen schat, dat lijkt me het beste."
je vliegt elkaar nog 1 keer om de nek, nog een zoen. 2 jankende koppies die nog steeds van elkaar houden. het kan alleen niet, te verschillend.
Doorgaan zou een brainwash zijn. Het is op.
Waarom hebik het niet uitgemaakt:
Ik ben een vechter tot het bittere einde en ik kon het gewoon niet. het is dus geen donderslag bij heldere hemel, het zat er aan te komen.
Maar het valt erg zwaar. na ruim 3 jaar weer alleen, echt alleen want een gedeelde vriendengroep.... die ben ik ook kwijt. Het was al enige tijd merkbaar dat zij het beter kon vinden met haar/de vrienden. Dus ook dat is niet nieuw maar het blijft KUT..
kut kut.
maarja zoals ik al zij een vechter... nieuwe problemen, nieuwe kansen en nieuwe uitdagingen.
Ik ga een week in de "rouw", scheit aan iedereen jank er maar oplos. Ik wil mijn emoties toch kwijt.
Daarna het keiharde leven weer in.
Ik hoop alleen dat ik het meeste ook in die week af kan ronden. Pijnlijke momenten zullen er jaren blijven...
===
Ook is dit mijn laatste topic met deze user.
Het is tenslotte een alias maar het begint al een gevaarlijk duidelijke persoonsschets te worden. Wees dus niet bang dat ik mijzelf voor een trein heb gegooid als je deze user niet meer terug ziet.
quote:Dankje schat, jij ook sterkte.
Op dinsdag 12 november 2002 07:00 schreef Wolkje het volgende:
Succes, en
Ik vind het toch iedere keer weer geweldig dat je er altijd zo snel bij bent... hopelijk ben je dat bij mijn nieuwe user ook... (ook al zal er nooit een link naar dit alias gelegd worden)
Thanks.,
Ook uitgegaan na drie jaar, alleen heb ik dat in ons geval dan gedaan. Ook wij waren te verschillend en er was een te groot leeftijdsverschil.
Alleen heb ik het als iets positiefs gezien. Je kan weer precies gaan doen wat je zelf wil.
Maar toch, heel veel sterkte en doe er allees aan om elkaar af en toe nog eens te zien, bij mij ging dat niet meer, het was al snel te laat.
Kop op en hup, verder met je (nieuwe) leven 
Guybrush: No! No, that's not true! That's impossible!
LeChuck: Search your feelings, you KNOW it to be true!
Guybrush: Noooooooo!!!!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
en aan de andere kant.... tijd voor verandering... da's nooit weg... mooi dat je zelf iets nieuws kan opbouwen... iets wat je zelf wilt... oude fouten wegwassen... dat soort dingen.... best lekker af en toe...
maar dat zul je nu niet zo zien.... en ook ik zie het na een paar maanden nog niet zo.... maar het komt....
Het gaat al maanden niet meer lekker tussen ons, alleen wil zij dat niet inzien. Dit weekend is het dus ernstig fout gegaan en ben ik dus (na ruim 3,5 jaar) vreemd gegaan (waar ik nu enorme spijt van heb).
Grote vraag is: en nu, hoe verder?? Vertel ik haar over het weekend, maak ik het zonder verder uitleg uit, moet ik opbiechten.....ik weet het echt niet meer. 
quote:
Op dinsdag 12 november 2002 06:54 schreef ditiseenalias het volgende:
je vliegt elkaar nog 1 keer om de nek, nog een zoen. 2 jankende koppies die nog steeds van elkaar houden. het kan alleen niet, te verschillend.Doorgaan zou een brainwash zijn. Het is op.
Auw, ik heb nog niemand dat zo mooi zien beschrijven 
gewoon die onmogelijk situatie die je kapot maakt! 
Maar toch heb ik minder gehuild dan zij en ik ben degene geweest die besefte dat de verschillen zo groot waren, dat het gevaarlijk was geweest om bijelkaar te blijven. Maar ondanks dat ik helemaal kapot ben geweest wist ik wel dat het goed zou komen...ik heb mezelf en ik kan op mezelf bouwen 
daarna gingen mijn ogen open, en zag ik in dat er nog veel meer mooie vissen in de oh zo grote oceaan zwemmen. Genoeg nog!
Succes
quote:Biecht het zeker op. anders blijf je er zelf mee zitten. of het dan uit gaat of niet je geweten zal je achtervolgen.
Op dinsdag 12 november 2002 13:27 schreef Jim_Beam het volgende:
Goh, dit komt me bekend voor. Ik zit in hetzelfde schuitje, alleen heb ik het dus nog niet uitgemaakt en weet ook echt niet hoe ik het moet brengen.Het gaat al maanden niet meer lekker tussen ons, alleen wil zij dat niet inzien. Dit weekend is het dus ernstig fout gegaan en ben ik dus (na ruim 3,5 jaar) vreemd gegaan (waar ik nu enorme spijt van heb).
Grote vraag is: en nu, hoe verder?? Vertel ik haar over het weekend, maak ik het zonder verder uitleg uit, moet ik opbiechten.....ik weet het echt niet meer.
Dit moet je echt kwijt!
Of je nog wel/niet verder kunt moet je zelf zien. denk er goed over na.
toen ik de deur uitstapte zuchtte ik nog een keer diep, van verdriet met een vleugje opluching.... mijn schouders een stuk lichter.....
maar toch 
still in love..
het gaat me vandaag goed af, veel lol op mijn werk. Vanavond zal de eenzaamheid wel weer toeslaan. eigenlijk moeten we samen naar een "wekelijkse afspraak" maar dat zeg ik maar af, elkaar nu al weer ontmoeten zou onnodig pijnlijk zijn.
We waren te verschillend en het ging niet langer meer. Alleen zij kon het uitmaken, want ik ben ook iemand die doorgaat tot het bittere einde, al zou ik er zelf onderdoor gaan. Nu maar hopen dat ze echt gelijk heeft.
Brak vanochtend maar ik heb er weer zin in, lekker feesten. Ik ga ervoor.
op te wel, met een positieve insteek kom ik er wel bovenop...
nogmaals thanks allemaal....
User Deleted..... ditiseenalias leaves the scene..
Ik vind het in ieder geval geweldig hoe je het op pakt, er zijn gelukkig ook nog mensen die niet bij de pakken neer gaan zitten, als het even tegen zit. Respect 
Ik weet zeker, dat jij binnenkort ook weer vrolijk tegen het leven aankijkt.
Het is al een keer uitgeweest en nu om precies dezelfde reden. We studeren nl allebei en kunnen elkaar alleen in t weekend zien. En daar had hij geen zin meer in. De vorige keer was dat ook zo, maar toen kwam t weer goed omdat hij me niet kon missen.
Ik hoop dat dat nu ook weer t geval is. Dus ik geef hem de tijd maar ik heb van die wanhoop-momenten dat ik t ff niet meer zie zitten.
We hebben afgesproken om elkaar ff niet te spreken, hoop alleen steeds op een zwak moment van hem. Op zondag had hij meteen een zwak moment en zocht contact via msn.....maar sindsdien niet meer. En daar word ik verdrietig van. Weet dat t wel overgaat dat verdriet, maar daar heb ik nu weinig aan.
quote:Whoow! wat een mindjob... écht... toen ik dit las brak ik bijna zelf...
Op dinsdag 12 november 2002 06:54 schreef ditiseenalias het volgende:
[..]
Zij maakte het uit, maar het ging bijna in overleg. "zullen we er maar mee stoppen schat, dat lijkt me het beste."je vliegt elkaar nog 1 keer om de nek, nog een zoen. 2 jankende koppies die nog steeds van elkaar houden. het kan alleen niet, te verschillend.
[..]
heel veel sterkte!
Je bent dus niet alleen.....
|
|
