Van het een op het andere moment kan ik zo ontzettend omslaan.
Ik heb vanaf zondag 2,3 'goede' dagen gehad.. en nu is het weer leuk
omgeslagen. Volgens enkelen is het voor mij misschien een idee om AD te gaan slikken,
omdat mijn 'schommelingen' dan minder heftig
zouden kunnen worden, want het vergt zo veel energie..
Mijn vraag: hoe gaan jullie daar mee om?
Wolkje
)
Met mij ging het ook een tijdje goed, en ook ineens een zware terugval gehad. Verder is m'n hele dag/nacht ritme gestoord. Of ik slaap heel veel, of heel weinig.. en ik krijg er maar geen balans in...
Tis moeilijk om er mee om te gaan. Ik denk voor geestelijke stabiliteit heb je een stabiele omgeving nodig. Voor mij is dit helaas nog niet zo, maar ik werk er wel aan.
Ik probeer m'n eigen balans te vinden...
Ook mijn mentrix op school weet dat het up en down gaat met me... tegen haar kan ik dus vertellen wanneer het even zo slecht gaat dat school eronder lijdt.
Zelf probeer ik tegenwoordig gewoon af en toe "baaldagen" in te lassen. Als ik me kut voel, dan ga ik shoppen, koop zes repen chocola, eet ze allemaal op, drink lekker wat biertjes, ga de hele dag zitten nietsen, whatever. Ik maak er dan gewoon een baaldag van, maar ik heb met mezelf dan wel de afspraak dat de volgende dag gewoon weer een nieuwe dag met een nieuwe kans is. Vaak voel ik me dan de volgende dag alweer een heel stuk beter.
quote:En het werkt. Ik voel me de volgende dag dan ook inderdaad een stuk beter.
Op donderdag 31 oktober 2002 22:31 schreef Christine het volgende:
Zelf probeer ik tegenwoordig gewoon af en toe "baaldagen" in te lassen. Als ik me kut voel, dan ga ik shoppen, koop zes repen chocola, eet ze allemaal op, drink lekker wat biertjes, ga de hele dag zitten nietsen, whatever. Ik maak er dan gewoon een baaldag van, maar ik heb met mezelf dan wel de afspraak dat de volgende dag gewoon weer een nieuwe dag met een nieuwe kans is. Vaak voel ik me dan de volgende dag alweer een heel stuk beter.
quote:Inderdaad is een stabiele omgeving ook heel belangrijk. Ik heb hierin voor mezelf een zwak punt ontdekt: ik kan niet tegen onzekerheid. Nu ik dat weet, kan ik daarmee aan de slag.
Op donderdag 31 oktober 2002 22:18 schreef Lynx666 het volgende:Tis moeilijk om er mee om te gaan. Ik denk voor geestelijke stabiliteit heb je een stabiele omgeving nodig. Voor mij is dit helaas nog niet zo, maar ik werk er wel aan.
Zo hebben we in de herfstvakantie de kamer eindelijk goed neergezet (de kasten moesten een andere plek krijgen, is nu eindelijk gedaan). En ook heb ik met m'n vriend besproken wat we allemaal kunnen veranderen om meer regelmaat te krijgen in ons leven. Het gaat zo wel een stuk beter.
quote:Inderdaad werkt het... je moet jezelf gewoon niet wijsmaken dat je jezelf down "hoort" te voelen. Gewoon een dagje zwelgen in je eigen misère... is af en toe ook wel leuk (voor de variatie).
Op donderdag 31 oktober 2002 22:34 schreef Fogerty het volgende:[..]
En het werkt. Ik voel me de volgende dag dan ook inderdaad een stuk beter.
quote:Ik heb zo'n beetje hetzelfde het ene moment kan ik me ontzettend goed voelen, wat ik dan al enkele dagen heb en het volgende moment kan ik me ontzettend kut voelen. Een gevoel wat dan ook weer voor enkele dagen blijft hangen
Op donderdag 31 oktober 2002 22:02 schreef Wolkje het volgende:
Zoals jullie al hebben kunnen lezen, ben ik echt enorm onstabiel.
Van het een op het andere moment kan ik zo ontzettend omslaan.
Ik heb vanaf zondag 2,3 'goede' dagen gehad.. en nu is het weer leuk
omgeslagen. Volgens enkelen is het voor mij misschien een idee om AD te gaan slikken,
omdat mijn 'schommelingen' dan minder heftig
zouden kunnen worden, want het vergt zo veel energie..Mijn vraag: hoe gaan jullie daar mee om?
Niemand weet er bij mij vanaf, behalve m'n ouders, m'n vriend en m'n mentor op school.
En hoe ik ermee om ga? Ach, de gedachte dat ik me na zo'n rotperiode altijd weer goed ga voelen, hoe kort dat ook mag zijn, houdt me altijd weer op de been. En de steun van een bepaald persoon
Maar wat is AD precies en wegen de bijwerkingen op tegen de 'problemen' die je nu hebt?
Succes
Nephthys
De enige 2 dingen die mij 'onstabiel' kunnen maken zijn wanhoop en verliefdheid. Voor de rest ben ik elke dag dezelfde, tamelijk constant 
Verder regelmatig leven, wat inhoudt dat je meestal rond dezelfde tijd opstaat en naar bed gaat. Genoeg uren slaap per nacht is ook belangrijk.
Juist als je wisselt moet je niet toegeven aan langer opblijven want ik heb geen slaap of het is zo leuk of weet ik veel. Regelmaat, dat is belangrijk.
En dan bedoel ik niet dat je elke dag om 10 uur in bed met liggen maar gewoon dat je een vast ritme ontwikkelt.
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Als het 'wat' minder gaat voel ik me gewoon kut. Ik zou niet weten wat ik daar aan moet doen. Ik heb al vanalles geprobeerd, maar tot nu toe niets gevonden. Dus an slaap ik maar extra lang enzo, hopend dat het de volgende dag over is.
quote:Maar heb je dat zelf voor het uitzoeken? Ik niet iig.
Op vrijdag 1 november 2002 14:14 schreef SEMTEX het volgende:
Op jezelf letten, jezelf niet in moeilijke en lastige situaties brengen, rust nemen, stress vermijden, dingen doen die je leuk vindt.
quote:Als je op je werk zit, zou je bijv. kunnen melden aan je collega's dat je een rothumeur hebt en dingen meenemen die je fijn vindt: je eigen muziekje, een foto van iemand waar je van houdt, thee of koffie drinken die je lekker vindt, etc.
Op vrijdag 1 november 2002 14:19 schreef ED2 het volgende:[..]
Maar heb je dat zelf voor het uitzoeken? Ik niet iig.
En thuis: daar lijkt het me helemaal een easy story.
quote:zeker weten
Op vrijdag 1 november 2002 14:23 schreef SEMTEX het volgende:[..]
En thuis: daar lijkt het me helemaal een easy story.
en idd als je op je werk doet voorkomen alsof je een persthumeur hebt dan laten mensen je wel met rust, iig wat betreft zinloze babbeltjes etc.
Werkt prima 
Maar mijn andere post blijf ik helemaal bij, die is iig voor mij het belangrijkst.
quote:Ja hoor. Het vervelende is alleen dat veel mensen zo vast zitten in hun eigen negatieve kadertje dat ze van pure ellende niet meer weten welke kant ze op moeten denken. De kunst is om je af te vragen, wanneer je je rot voelt, waarom je je op dat moment rot voelt.....en er is echt een antwoord, altijd. Das stap 1.
Op vrijdag 1 november 2002 14:19 schreef ED2 het volgende:
Maar heb je dat zelf voor het uitzoeken? Ik niet iig.
quote:
Op vrijdag 1 november 2002 14:29 schreef thoth het volgende:[..]
Ja hoor. Het vervelende is alleen dat veel mensen zo vast zitten in hun eigen negatieve kadertje dat ze van pure ellende niet meer weten welke kant ze op moeten denken. De kunst is om je af te vragen, wanneer je je rot voelt, waarom je je op dat moment rot voelt.....en er is echt een antwoord, altijd. Das stap 1.
quote:Tsja, maar meestal moet ik gewoon naar college ofzo. Soms doe ik dat dan maar niet als het echt kut gaat, maar dat kun je ook niet structureel gaan doen. Dus dan maar idd Discman mee, cappucinno enzo. Maar om te zeggen dat het nou echt helpt ... En je zult altijd zien: op zo'n dag komt er net weer een ander probleem bij, of je bent zo onrustig dat je nergens toe komt en een afspraak vergeet.
Op vrijdag 1 november 2002 14:23 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Als je op je werk zit, zou je bijv. kunnen melden aan je collega's dat je een rothumeur hebt en dingen meenemen die je fijn vindt: je eigen muziekje, een foto van iemand waar je van houdt, thee of koffie drinken die je lekker vindt, etc.
En thuis: daar lijkt het me helemaal een easy story.
Thuis is het 'makkelijker' maar omdat de rest van het huis ook werkt, studeert of naar college is zit je ook maar te niksen of weetikwat. Soms ga ik dan maar de stad in, maar ja, verder dan wat rondwandelen.. 
Het klinkt nu misschien overdreven negatief; maar wat ik wil zeggen; helpen doet het niet, ik probeer het wel maar het helpt eigenlijk geen kont.
quote:Ik heb wel antwoorden, maar die redenen zijn eigenlijk zo onlogisch dat die niet kunnen kloppen. Ik schijn wel redelijk te kunnen analyseren, maar een echte reden.. nee.
Op vrijdag 1 november 2002 14:29 schreef thoth het volgende:
De kunst is om je af te vragen, wanneer je je rot voelt, waarom je je op dat moment rot voelt.....en er is echt een antwoord, altijd. Das stap 1.
quote:Als ik me kut voel, dan ga ik ook niet naar college. Van school word ik meestal nog veel depressiever. Mijn mentrix weet welke problemen ik heb (gehad) en daarom is het voor mij weinig probleem om niet naar college te gaan. Maar sja soms moet je wel......
Op vrijdag 1 november 2002 14:29 schreef ED2 het volgende:[..]
Tsja, maar meestal moet ik gewoon naar college ofzo. Soms doe ik dat dan maar niet als het echt kut gaat, maar dat kun je ook niet structureel gaan doen.
Wat voor mij vaak helpt dan, is me zwart kleden, harde industrial opzetten op m'n discman, en een "ik ben wereldvreemd dus spreek me niet aan"-gezicht opzetten. Maar dat moet je ook liggen...
quote:Het vage is dat ik dan meestal heel gezellig word aangesproken in de metro ofzo, en dat help dan weer wel
Op vrijdag 1 november 2002 15:37 schreef Christine het volgende:
Wat voor mij vaak helpt dan, is me zwart kleden, harde industrial opzetten op m'n discman, en een "ik ben wereldvreemd dus spreek me niet aan"-gezicht opzetten. Maar dat moet je ook liggen...
(Niet dat ik zoveel zwarte kleding heb, meer blauw enzo
)
Dan word het tijd om heerlijk mutserig te doen , thee met honing drinken , tekenfilms of fantasyfilms kijken , lekker fantasyboek , bellen met vriendinnen .
|
|
