Pa, ma, ik moet echt gaan....en jullie moeten ok snel gaan. Ik moet naar Pisca toe, die maakt zich vast onwijs veel zorgen.
Gaan jullie mee?
ga maar zoon. Gas naar je zus...je moeder en ik zullen nog overleggen wat we doen.
Onthou echtér één ding heel goed, we zullen altijd bij je zijn. is het niet strkas, dan is het altijd geestelijk. 
Dag kindje, dag mijn zoon.... ;{
Je neemt mijn hart met je mee, waar je ook heen zult gaan. Of ik nu bij je bent of niet...
* Uit haar zak haalt zij een sierraad: het is een gouden ketting.
Wil je die aan Pisca geven? En haar zeggen dat ik van haar hou?
* Dan laat zij Hermes los en draait hem haar rug toe. Zij kan hem niet zien vertrekken.
Liefste, er is maar één ding wat ik wil. En dat is bij jou zijn. Zonder jou ben i niet compleet, daar ben ik de afgelopen jaren zonder jou achtergekomen. Jouw lot is mijn lot. Waar je ook gaat, of waar je ok blijft, ik wil heel graag bij je zijn
Opeens zien ze een blauwzwarte wolk boven de bomen uitkomen....ze kijken nog eens goed....
Daar in het open veld in het bos zien ze een heks!
Het lijkt wel een duisters ritueel!
Maar niets blijkt minder waar.....Het is een heksje die al haar krachten bundeld om het water tegen te houden....
Ze laat zich door haar knieen zakken en veegt met 1 hand heur haar over een schouder. Met beide handen houdt zij LWaS vast, een beetje stevig, maar niet te! Haar handen vinden een ritme, haar mond volgt.
LWaS streelt Wilgje, geeft af en toe het tempo aan, maar laat haar dan haar eigen gang gaan. Zij weet het best hoe zij hem kan bevredigen.
Als LWaS zijn hoogtepunt bereikt voegt Wilgje zich in genot bij hem. Alleen het bevredigen van haar geliefde is al genoeg om haar over de grens te helpen. Zo één zijn zij.
Nee, mijn liefste. Ik wil niet dat jij hier op het eiland je einde vindt. Ik wil dat jij naar het vaste land vertrekt. Ik kan het niet verdragen als ik neit wist dat jij voort zou leven....
* LWaS schreeuwt het uit bij de gedachte dat hij zijn geliefde zou kwijtraken bij de ondergang van het eiland. Dat mag niet! Dat kan niet!
Wanhopig probeert hij Wilgje te overtuigen dat hij bij haar wil blijven, dat zij met hem mee moet gaan. Dat hij desnoods meegaat naar de sprookjeswereld, maar dat hij neit zonder haar kan. Hij heeft te lang zonder haar moeten doen.
LWaS? LWAS!!!!
* Wilgje knijpt LWaS in zijn armen om hem tot bedaren te brengen.
LWaS! Ik ga met je mee, ik blijf niet achter! Je hebt me verkeerd begrepen!
We moeten sdan nu echt gaan liefje..we moeten alles achterlaten, alleen het nodige meenmen 
Ik heb de paarden naar de sprookjeswereld geholpen, daar blijven zij voortbestaan.
* Dan haasten Wilgje en LWaS zich, het einde nadert....
|
|
