"Als een bezetene was ze haar aan het knippen."quote:Op zaterdag 28 januari 2006 12:26 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik heb weer een verhaal afgerond. Oordeel niet te hard .
[..]
En titels zijn niet leuk om te bedenken .
quote:Op zaterdag 28 januari 2006 12:48 schreef p-etr-a het volgende:
Haha ja. Ik heb net op 'geweldig' gestemd bij mijn verhaal zodat het wat hoger in de lijst komt als je sorteert op waardering. Misschien gaan dan meer mensen het lezen. Het is te hopen.
Wat geeft dat nou?quote:
Ja, en ik heb het een paar minuten geleden ingezonden . Nja, misschien lezen ze er wel overheen...quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:06 schreef Biancavia het volgende:
[..]
"Als een bezetene was ze haar aan het knippen."
Dat moet denk ik 'haar haar' zijn?
quote:Jouw liefde, mijn verdriet
In gedachten praat ik tegen je, hoewel ik weet dat er geen antwoord meer zal komen. Ik wist dat dit moment zou komen, maar toch heb ik me niet kunnen voorbereiden op de diepe pijn die ik nu voel.
Mijn avonddienst was net begonnen toen jij een paar maanden geleden werd binnengebracht. Vanaf het ogenblik dat je wakker werd en mij aankeek had ik een zwak voor je. Niet uit medelijden, want zielig was je niet. Je was geen patiënt, je was meer een tijdelijke bezoeker.
Ik bewonderde de kracht waarmee je omging met de wetenschap dat jouw leven geen toekomst meer zou hebben.
Vaak zocht ik je nog even op na mijn dienst, hoewel ik wist dat ik eigenlijk afstand moest houden, zoals ik tijdens mijn opleiding had geleerd. Professioneel blijven, nabijheid bieden terwijl je afstand bewaart en je niet laten leiden door je gevoelens.
Voor jou was er echter geen tijd om er omheen te draaien, dus toen ik die avond bij je op bed ging zitten hees je jezelf overeind en je kuste me op mijn mond. Mijn gevoelens overspoelden mijn verstand als een vloedgolf en zonder na te denken beantwoordde ik jouw kus.
Vanaf dat moment ben ik gestopt met het gevecht tegen de gevoelens die ik had. Samen met het verdriet om jouw ziekte werd mijn liefde voor jou steeds groter en ik begon van je te houden.
Jij was het die mij troostte als ik huilde om jouw ziekte. Als ik boos was op de oneerlijkheid van het leven maakte je me aan het lachen en als ik onzeker was over wat er met jou zou gebeuren stelde jij me op mijn gemak.
Het verleden is voorbij, vertelde jij me, en de toekomst moet nog komen. Voor jou bestond alleen nog maar het heden en dat was waar jij de kracht vandaan haalde om ondanks je pijn nog te kunnen genieten van wat je had.
Hoewel het elke dag moeilijker werd voor jou, leek je steeds sterker te worden. Je leefde voor het moment dat er was en je had geen angst, of je liet het nooit merken.
Jouw positieve instelling, voor mij zo onbegrijpelijk, gaf mij ook de energie om te kunnen genieten van de bijzondere momenten die wij samen beleefd hebben.
Nu ben ik weer bij je, maar jij bent weg.
Zachtjes druk ik mijn vingers op jouw lippen, dit is mijn afscheidskus voor jou. Mijn tranen veeg ik niet weg, want ik besef dat er geen leven zonder dood bestaat. Zonder ziekte zouden we geen gezondheid kennen en zonder mijn verdriet had ik nooit het geluk van jouw liefde kunnen ervaren.
De pijn die ik voel zal niet verdwijnen, maar ik weet dat het zal slijten en later, veel later, zal ik zonder tranen en met een glimlach terug kunnen denken aan wat jij mij gegeven hebt.
Persoonlijk vind ik het niet zo mooi als een zin loopt als haar haar.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:22 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Ja, en ik heb het een paar minuten geleden ingezonden . Nja, misschien lezen ze er wel overheen...
Zorg ervoor dat je in ieder geval de eerste zin pakkend is. Of de eerste twee zinnen. Stop er een verwijzing in naar wat er nog gaat komen, zodat je mensen nieuwsgierig maakt.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:31 schreef Eveli het volgende:
Mijn verhaal komt nogal traag op gang.
quote:Perfect koppel
Ik ken het perfect koppel. Alweer twee jaar samen, met de nodige conflicten, maar nog veel meer momenten om het goed te maken. Hij is rustig, attent en aanhankelijk. Zij gedraagt zich als een diva, veeleisend en ongebonden. Hij verdenkt haar van het hebben van ADHD. Hij is een allochtoon, soms komt zijn Spaanse temperament naar boven als zij het echt te bont maakt. Zij is een geboren Drentse en nog druk bezig haar grenzen te verkennen.
Ze vullen elkaar perfect aan. Hij werkt met zijn ogen en neus, zij verdient de kost met haar oren. Hij heeft een sporthart, maar is toch te dik. Zij zeurt dat hij meer moet bewegen en blijft hem met conditie en zelfs snelheid voor.
Ik kan ze niet meer pesten door grapjes te maken over hun flaporen. Allebei hebben ze er last van en ze zijn zo groot, dat ik ze wel eens vastpak. Soms vind ik het vreselijk jammer dat ze geen kindjes kunnen krijgen. Afgezien van die flaporen, zouden het zeker weten prachtbaby’s worden.
Natuurlijk zitten ze elkaar wel eens in de weg. Hij wil slapen, zij wil actie. Hij wil weer slapen, maar zij snurkt te hard. Hij wil wederom slapen, maar zij heeft alle dekens ingepikt. ’s Ochtends wil hij wat gaan ondernemen, maar zij wil slapen.
Wat uitjes betreft, zitten ze wel op één lijn. Ze houden nogal van de natuur en kunnen geen genoeg krijgen van bossen, stranden of gewoon het park vlakbij. De sneeuw is om eindeloos met elkaar in te spelen, de zon om stilletjes van te genieten.
En ik? Ik bewonder ze elke dag. Help ze gezond te blijven en ruim alle rotzooi op die zij laten liggen. Hij verhaart vreselijk en zij vernielt m’n interieur.
Ja dat had ik eerst al wel in gedachten, maar ik vond het niet zo bij de rest van het verhaal passen. Daar moet ik dus nog maar even wat op bedenken.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:44 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Zorg ervoor dat je in ieder geval de eerste zin pakkend is. Of de eerste twee zinnen. Stop er een verwijzing in naar wat er nog gaat komen, zodat je mensen nieuwsgierig maakt.
quote:
In elk geval verhaal van de dag!quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:22 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Ja, en ik heb het een paar minuten geleden ingezonden . Nja, misschien lezen ze er wel overheen...
Mijn verhalen zijn telkens minstens 100 woorden te lang. Gewoon doortypen, als je het af hebt zie je wel waar je er dingen uit kunt halen. Succes!quote:Op zaterdag 28 januari 2006 14:14 schreef Eveli het volgende:
En het wordt veel te lang.
Je schrijfstijl is niet erg verhalend. Ik bedoel dat ik meer het idee heb dat ik een verslag van een gebeurtenis zit te lezen dan dat het een verhaal is.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 13:34 schreef Triggershot het volgende:
Led niejt ob de spelvauten Aup..
Het was vrijdagavond, morgen zou Samantha haar eerste opdracht uitvoeren als stewardesse voor KLM, haar vriendje had er een naar gevoel over en vroeg haar het af te zeggen.
Mijn verhalen zijn te kort. Mijn laatste ingestuurde verhaal was maar bijna 500 woorden. (en toch nog verhaal van de dag geworden )quote:Op zaterdag 28 januari 2006 14:26 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Mijn verhalen zijn telkens minstens 100 woorden te lang. Gewoon doortypen, als je het af hebt zie je wel waar je er dingen uit kunt halen. Succes!
Beter te kort dan te lang!quote:Op zaterdag 28 januari 2006 14:30 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Mijn verhalen zijn te kort. Mijn laatste ingestuurde verhaal was maar bijna 500 woorden. (en toch nog verhaal van de dag geworden )
nou, dan kan ik 't ookquote:Op zaterdag 28 januari 2006 14:21 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Ik vind het jammer dat het zo weinig gelezen wordt, misschien dat er zo meer mensen zijn die het aanklikken. Een beetje vals is het wel van me maar ik hoop het toch.
Kwaliteit staat los van kwantiteit. Er zijn ook wel verhalen die denk ik maar 300 of 400 woorden zijn. Ik zou willen dat mijn verhaal eens af was in 300 woorden, dan kon ik misschien nog wat beschrijvingen toevoegen. Maar het komt iedere keer weer neer op schrappen.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 14:30 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Mijn verhalen zijn te kort. Mijn laatste ingestuurde verhaal was maar bijna 500 woorden. (en toch nog verhaal van de dag geworden )
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |