Lieske (Deel VII)

[ Bericht 23% gewijzigd door regenworm op 28-12-2005 22:43:59 ]

‘Big Brother was echt onbetaalbaar’

Door Yildiz Huinink

Ze had het zwaar in het begin, kreeg naam als ‘dat kind dat de hele tijd stond te janken’. Ze miste haar familie en de groep had geen aandacht voor de verhalen van de studente. Toch stond Lieske Stokkers (19) donderdag in de finale van Big Brother. ‘Ik zei tegen mezelf: Lies, je laat je niet wegpesten.’

Big Brother in een woord? Dat moet dan wel verveling zijn. Saaiheid, doelloosheid, nietsdoen en lange, lange dagen. ‘Ik heb me zo verveeld, dat wil je niet weten!’ Lieske Stokkers trekt grote ogen en veegt haar blonde haar naar achteren. Ze ziet er stralend uit, tot in de puntjes verzorgd en met een kleurige gehaakte poncho om haar schouders. Vader Gerrit en moeder Jo zitten aan weerszijden van hun dochter. Eindelijk is ze thuis, 121 dagen lang zagen ze hun jongste alleen op een beeldscherm.
‘Ik heb me zo verveeld dat ik de raarste dingen heb gedaan. Kastjes schoonmaken, me eindeloos opmaken, gaten stoppen in de kleren van de jongens, sjaals breien. Maar weer een uur in bad zitten.’ Ze grijnst. ‘Echt, nu snap ik rijke vrouwen die toch ongelukkig zijn. Je kunt alle luxe van de wereld hebben, maar als je niets te doen hebt, is het leven niets waard.’
Het is niet de enige levensles die de 19-jarige studente heeft geleerd in het Big Brotherhuis. Het Talpa-programma heeft haar gehard, volwassen gemaakt en leren ‘dealen’ met confrontaties. ‘Ik ben zo dankbaar voor deze ervaring’, spreekt Lieske wijs. ‘Ik heb hier zoveel profijt van. Weet je, je bent echt all alone out there. Hier heb je vrienden of je ouders om je te helpen, maar daar moet je helemaal vertrouwen op je eigen sociale waarden en normen enzo. Vechten voor dat plekje in de groep. Dat is zo eng.’
Haar vader knikt ernstig. Nee, veranderd is zijn dochter niet. ‘Maar Lieske is een stuk evenwichtiger geworden.’ Lieske grijpt ondertussen in een automatisme naar haar nek. De zender? ‘Oh wat erg, ik mis gewoon m’n zender! En dan die stem die door het huis schalde.’ Ze bromt met lage stem: ‘Wil Lies-ke haar zen-der check-en.’ Ze schatert.

Donderdagavond moest ze uiteindelijk, vlak voor het einde, het huis verlaten. De kijkers stemden haar weg in plaats van Roel en winnaar Joost. Vier maanden van haar leven doorgebracht in een televisiehuis, na al die ups en downs en de doorstane nominaties van de andere bewoners toch de finale bereikt. En dan nog met lege handen staan. Lieske vindt het niet erg. ‘De ervaring is onbetaalbaar. Ik zou het zo weer doen, ook als ik alles al wist. Ik kom er op een andere manier wel. Nee echt, ik ben er niet rouwig om.’
Haar hartsvriendin Ingrid verliet het huis wel met een pak geld. Voor 37.500 euro vertrok ze vrijwillig. Allevier de finalisten werd de keuze voorgelegd om met een deel van de eindsom te vertrekken. Er mocht er maar een gebruik van maken. Lieske hapte niet toe. Stom, achteraf? ‘Nee, nee. Ik heb gezegd: ik ga wel voor vijftigduizend. Maar Ingrid was zo vastberaden, die had sowieso volgehouden tot het gaatje. Toen heb ik verder niet meer echt deelgenomen aan de discussie. Ik dacht: dan speel ik het spelletje maar uit. Het kon me eigenlijk niks meer schelen, ik dacht: ik zie straks mijn ouders en mijn zus en dat is al prijs genoeg.’
En Ingrid heeft het wel verdiend, die wil er ‘iets voor apen’ mee gaan doen, gaat ze verder. ‘Ingrid is echt mijn meisje. Ze heeft me er zo doorheen gesleept.’
Moeder Jo lacht trots. Ook zij heeft een pittige tijd achter de rug. Want je dochter, die al een tijdje in Groningen op kamers woont en daar haar eigen leven leidt, opeens met al haar sores volgen op tv, da’s niet gezond. De internetsite, die 24 uur per dag live BB uitzond, was ‘behang’ in de keuken van de familie Stokkers. ‘Helemaal niet goed’, bijt Jo op haar lip. ‘Wij hebben dag en nacht met haar geleefd. Ik zag haar slapen, verdriet hebben, alles. Je bent de hele dag met niets anders dan je kind bezig.’
Toch heeft de familie niets dan lof over de programmamakers. Die waren zeer integer en betrokken. ‘Toen Lieske het zo moeilijk had, hadden we intensief contact met Hummie van de Tonnekreek. Ze namen ons heel serieus.’ Van gesjoemel rond de uitzending hebben Lieske en haar familie niets gemerkt. Lieske: ‘Ik heb gehoord dat er zelfs Kamervragen zijn gesteld? Raar hoor.’
Voor de Haaksbergse begint het echte leven weer. Ze pakt na de zomer het studeren opnieuw op misschien economie, misschien iets anders. Ze ziet wel wat er op haar pad komt. Terug naar een anoniem leven in ieder geval. Zonder voortdurend gezoem van camera’s. ‘Toch, met het gebrek aan privacy had ik geen moeite hoor. Daar stoorde ik me niet aan.’ Moeder Jo: ‘Dat had je als klein meisje al, dat je graag uit ging logeren, weet je nog? Je bent altijd een uithuizig type geweest.’ Lieske: ‘Maar het is wel zo: die camera’s vergeet je alleen op de momenten dat je er juist wel aan zou moeten denken.’

Bron: http://www.tctubantia.nl

quote:

Op donderdag 29 december 2005 16:08 schreef Foreverblue het volgende:
Leuk interview ja...

En helemaal niks vermeldt over de naakt caps van ons

quote:

Op vrijdag 30 december 2005 00:54 schreef melke het volgende:
Tja, jij moet ermee leven dat het meisje, waar jij de foto's van plaats, het bestaan van jou waarschijnlijk nooit op prijs zal stellen

Ik zie het anders, dankzij de caps is Lieske alleen maar populairder geworden.
Het verbaasd mij erg dat je er zo druk over maakt.
Het was voor mij een spel omdat de regie alles weg draaide ga je de uitdaging aan om toch net die bloot shot te maken.