16 miljoen jaar geleden Atoomexplosie?

quote:

Maldek en de Moderne Wetenschap

vertaald uit het Engels door Frank Hoogerbeets

[Dit artikel is een interessante aanvulling op de uitspraak van de Stichters betreffende de planeet Maldek die ooit tussen Mars en Jupiter heeft bestaan en die door het menselijke ras dat daar leefde in een nucleaire oorlog werd vernietigd. FH]

Was de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter een planeet die 16.000.000 jaar geleden is vernietigd door een atoomexplosie? In een boodschap van 7 april 1960 door Dr. George King zei een verheven buitenaards wezen bekend als Mars Sector Zes dat dit het geval was en beschreef de grootste van alle misdaden – de vernietiging van deze planeet, bekend als Maldek, door het menselijke ras.

In 1766 ontdekte Titius van Wittenberg een verbazingwekkende verhouding in de afstanden van de eerste zeven planeten, die wijst op het vroegere bestaan van Maldek. In 1772 werd dit gepubliceerd door het hoofd van de sterrenwacht te Berlijn, Johann Bode, en is bekend als de wet van Bode.

Rond 1960 echter, geloofde de meerderheid der astronomen dat de asteroïden brokstukken waren van de formatie van het planetenstelsel 4 miljard jaar geleden.

Ik noem Professor Michael Ovenden, astronoom van het Departement Geofysica en Astronomie, en van het Instituut van Astronomie en Ruimtewetenschappen aan de universiteit van Brits Columbia, Vancouver, Canada. Hij werkte 25 jaar aan een sterk bewijs voor het feit dat de asteroïdengordel een planeet was die miljoenen jaren geleden explodeerde!

Zijn theorie, Het Principe van Minste Interactie-Actie voorspelt correct de banen van de grote manen van Uranus en Jupiter en tot 1 procent de banen van de planeten Mercurius t/m Neptunus. Maar dit gaat alleen op als er een grote planeet bestond waar nu de asteroïdengordel is, die ongeveer 16 miljoen jaar geleden plotseling verdween. Het volgende is hiervoor verder bewijs:

1. Meteorieten, waarvan velen asteroïden zijn, tonen vaak een gecompliceerde kristallijnen structuur die alleen kan zijn gevormd als hij gedurende miljoenen jaren langzaam was afgekoeld. Een kleine meteoriet van de asteroïdengordel had alleen zo langzaam kunnen afkoelen als hij deel uitmaakte van een groter lichaam van honderden of wel duizenden kilometers in doorsnee.

2. Veel meteorieten zijn gemagnetiseerd alsof ze waren afgekoeld in het magnetische veld van een grote roterende planeet.

3. De meeste ijzerhoudende meteorieten tonen een blootstelling aan kosmische straling die meer dan tien maal zo hoog is als die van andere meteorieten, vergelijkbaar met delen van een planeet die is vernietigd door een thermonucleaire explosie.

4. Sommige wetenschappers geloven dat tektieten (Vert. glasachtige meteorieten of stenen) van de asteroïdengordel afkomstig zijn. Sommige Russische wetenschappers zeggen dat alleen een thermonucleaire explosie de hitte kan hebben voortgebracht om deze glazen, gesmolten stenen en metalen bollen te vormen die in sommige gebieden op Aarde worden gevonden, en dat ‘intelligentie’ de explosie van een planeet moet hebben veroorzaakt.

Aan het einde van de introductie van een van zijn bladen schreef Professor Ovenden: “Hier is dus een probleem voor de moderne wetenschap. Waarom zijn de banen van de planeten ‘harmonieus’ in de Pythagorese zin?”

Pythagoras zocht naar eenheid met het Goddelijke via de studie van Kosmische Orde. Hij gaf ons veel beginselen die de basis vormen voor onze wiskunde, natuurkunde en muziek. Voor hem was de realiteit mathematisch van aard en trillingen verbond alle dingen met elkaar en met het Goddelijke. Zijn getallenleer wordt nog steeds gebruikt in de numerologie.

Bron: Ditrianum

quote:

Op maandag 29 augustus 2005 23:03 schreef dr.dunno het volgende:

[..]

BS.

quote:

Op maandag 29 augustus 2005 23:08 schreef Yosomite het volgende:
Beetje vaag en op basis van elementaire beschouwingen onjuist.
Een overweging:
de planeet explodeert.
Waar gaan de brokstukken naar toe? Overal, bv naar boven en beneden, richting zon en richting Jupiter.
Er zou dus een veel bredere band met brokstukken in radiële richting en grotere hoek met het eclipticavlak moeten zijn. Die is er niet. Alle brokstukken liggen heel netjes in een smalle band bij elkaar.
Dus een explosie is er niet geweest omdat het effect vd explosie niet zichbaar is.

Als alternatief: het idee dat er niet voldoende massa was om als planeeet bij elkaar te komen, in de pre-zonnestelsel fase, zeg maar de gaswolkfase.