Bevallingsverhalen deel 2

Jullie zijn lief Jullie reacties doen mij zeker goed

Luchtbel meid, wat een ongelooflijk verhaal Het lijkt meer een rampenfilm, wat erg dat je dit mee moest maken. En je weet het, als je iemand wil slaan, kom ik je helpen

Luchtbel wat een vreselijk verhaal Zo in de steek gelaten worden en niet serieus genomen worden
Ik hoop dat ze je in het gesprek wel serieus nemen en dat ze er wat mee gaan doen.

mijn god luchtbel wat moet jij je eenzaam en machteloos gevoeld hebben dikke
ik hoop van harte dat ze tijdens het gesprek er wat van opsteken!!!

sterkte en knuffel

Lieve Luchtbel, wat een verhaal.... *ril* Ik hoop dat je iets aan de gesprekken hebt

LUCHTBEL....wauw,ik word al boos als ik het lees,dus ik kan me voorstellen dat jij onderhand ploft
En wat Phileine zegt,neem asjeblieft iemand mee op het gesprek ,al is het maar ter ondersteuning.En anders schakel je de knokploeg van fok maar in,ik sluit me hierbij aan
Wat ik ook jammer vindt,is dat je vr iendin weg is gegaan,ik had gezegd : ik blijf,bel de politie maar,mij krijg je niet weg Toch belachelijk,een partner mag toch ook blijven.
En dan die kleur v/h vruchtwater,tjee,fout op fout daar
Goed dat je een gesprek krijgt,neem dit verhaal maar mee(of had je t nu al gegeven?)en geef ze maar flink op dr flikker,want dit is geen stijl.
En ik zou wel excuses eisen en anders dreig je gewoon,om een plaatselijk dagblad te bellen en es fijne reclame voor t zh te gaan maken
Succes met het gesprek en voor nu een dikke
Groetjes,Minoes

O wat erg LB.
Ik lees het nu pas. Ookal wist ik wel dat je een helse bevalling hebt gehad, dit gaat werkelijk mijn voorstelling te boven.
Wat een klojo's zeg! Ik kan me hier zo kwaad over maken.
Meisje wat zul jij je eenzaam hebben gevoeld.
Heel dapper dat je alles nu op papier hebt gezet en ook de stap hebt gezet om het te verwerken en niet weg te stoppen.

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 10:38 schreef minoes_ het volgende:

En ik zou wel excuses eisen en anders dreig je gewoon,om een plaatselijk dagblad te bellen en es fijne reclame voor t zh te gaan maken

Het draait niet om excuses, het draait om respect, want daar ligt volgens mij het probleem. Ik heb geen zin om te gaan dreigen met dingen en excuses doen me ook niks. Ik wil alleen dat ze het weten. Een slechte naam hebben ze overigens toch al.

En Dutchie je hebt wel gelijk hoor over dat verwerken. Ik kan hierdoor niet het leven leiden wat ik wil leiden en dat zit me dwars, ook voor Jolietje. En wat als ik ooit _{mits ik ooit nog een man en een nieuw inkomen heb gevonden} toch nog een kind wil? Want zoals het nu gaat slijt het echt niet volgens mij. Zoals de meeste mensen schijnen te denken, maar de impact is echt heel groot.

Bedankt voor alle lieve reacties.

Mocht er ooit nog een kindje komen Luchtbel, dan ga je op zoek naar een verloskundige waar je je hele verhaal vertelt. Jullie moeten een band krijgen waaruit vertrouwen spreekt. Dat je weet dat er iemand bij je zal zijn die jou nooit nooit nooit in de steek zal laten tijdens de bevalling en je steunt.

Ja maar Snoop _{naast het feit dat ik niet eens weet of ik ooit nog wel met iemand naar bed durf, om het ff plat te zeggen} niemand kan van te voren weten of die persoon dan ook bij de bevalling zal zijn. Ik had nu ook een lieve verloskundige en die was dat weekend vrij...dus dat lijkt me niet zo voor de hand liggend, helaas.

OW lieve luchtbellie, wat een verhaal zeg. Ze krijgen mij dus echt niet met 10 paarden dat ziekenhuis in !! Heel goed van je dat je toch een gesprek aangaat, want hier moet je doorheen, anders blijft het een levenslang trauma. En ook voor de mensen die na jou komen (ikke niet daaro in het ziekenhuis moet het toch goed duidelijk worden dat dít dus echt niet kan zo. Wat hebben ze jou vreselijk in de steek gelaten.. Had ik het maar geweten toen, dan was ik naar je toe gekomen en een goeie die me dan nog weg had gekregen.. Heel moedig van je dat je het nu toch op papier hebt durven zetten allemaal, dat moet heeeeeeel moeilijk zijn geweest denk ik zo. Ik weet dat je niet op excuses uit bent maar ik vind toch wel dat ze hun respect alleen goed kunnen tonen door te erkennen dat ze fout bezig zijn geweest.

Zeg, als ik dit in je vakantie plaats is het niet de bedoeling dat je alles gaat teruglezen!!! Maar ik zou ze even waarschuwen volgende week, dat mocht je er onverhoopt toch terecht komen ze er maar voor moeten zorgen dat je krijgt wat je verdiend!!! _{er ligt hier een zakje voor je en als je er in kijkt zie je roze roze roze, drie keer raden wat er in zit}

Hahaha luchtbellie, ik had in de vakantie al gezien dat je dit geplaatst had maar had toen geen tijd om het rustig te lezen.. Zoals ik al eerder gezegd heb ik ben liever goed geďnformeerd, dan weet ik waar ik voor op moet passen

Owowowowow al weer kleertjes, wat lief !!!! Ik mail je wel even privé, we moeten ook nog wat afspreken over het borduren van de tas van Jolie.

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 11:18 schreef Luchtbel het volgende:
Ja maar Snoop _{naast het feit dat ik niet eens weet of ik ooit nog wel met iemand naar bed durf, om het ff plat te zeggen} niemand kan van te voren weten of die persoon dan ook bij de bevalling zal zijn. Ik had nu ook een lieve verloskundige en die was dat weekend vrij...dus dat lijkt me niet zo voor de hand liggend, helaas.

Ach Luchtbel, ik raaskal ook maar wat. Vind het gewoon zo erg voor je dat ik van alles verzin om je hoop ofzo te geven.... De tijd zal het leren en ik hoop dat het gesprek in ieder geval een postieve wending zal geven aan de verwerking van alle ellende

Hey Luchtbel, wat een verhaal zeg. Toch denk ik echt dat een gesprek met deze of gene moet aangaan. Los van een aanklacht moet je volgens mij ook gewoon je verhaal nog een keer of honderduizend vertellen om er echt overheen te komen. Misschien kun je eh.. weet ik veel! Maar praat er over!! (nog veel meer uitroeptekens nodig om aan te geven hoe belangrijk dat volgens mij is)

Jeetje Luchtbel, ik ben helemaal ondersteboven van jouw verhaal. Heel veel sterkte morgen...
_{Bij mij op zwangerschapsgym zat ook een meid met een zoontje van 7. Traumatische bevalling gehad, wilde nooit meer bevallen Nu had ze een nieuwe relatie en raakte zwanger. Ze heeft bij de verloskundige haar verhaal gedaan en een bevalling met ruggeprik geëist. Zij en haar man hebben er voor moeten knokken, maar het is ze gelukt om dat voor elkaar te krijgen. Dat betekende dus ook dat ze ruim op tijd ingeleid werd omdat het om een geplande ruggeprik ging, zo wist ze dus ook al vantevoren wie er bij aanwezig zou zijn. Wie weet is dat, als het ooit weer aan de orde komt, voor jou ook een optie. Als je maar zorgt dat je het dan met een leuke, sterke vent samen doet zodat hij je kan beschermen.}

Mijn verhaal volgt zsm, ik was begonnen met typen maar toen werd het resultaat net wakker

Mijn bevallingsverhaal staat eigenlijk al in mijn eigen topic, maar dat is meer geschreven vanuit het pappa-perspectief. Dus hier het verhaal van mijn kant...

Zaterdag 18 september, vanaf s`morgens vroeg rommelt mijn buik weer flink, maar weer niet met regelmaat, al voelen ze toch wel pittig aan( maar goed dat was eigenlijk al de hele week het geval...) Dan maar even met zijn allen boodschappen doen, bij de winkel allemaal "verboden-voor zwangeren" hapjes en drankjes gehaald, want binnen nu en drie dagen zou ik immers zwanger-af zijn s'Middags nog even gewandeld, maar echt doorzetten deed het niet s 'avonds zat ik dus ook flink te mopperen en te schelden tegen Five dat ik echt NOOOOIT zou bevallen, dat kind zou voor altijd in mijn buik blijven Op dat moment had Five het dus helemaal met me gehad en stuurde mij naar bed met de toelichting:"Zo nu ga je maar eens positief doen en lekker ontspannen dan komt die baby misschien nog eens!!!" Dat heb ik dus maar braaf gedaan... en het leek er idd op dat er wat meer weeen kwamen.
Om 1 uur kwam Five ook naar bed, ik heb toen gewacht met uit bed gaan tot Five sliep kon ik lekker in mijn eentje rommelen( was veel te bang dat door wat voor verstoring dan ook de "weeen"zouden afnemen) Om twee uur dus lekker een poos onder de douche gaan staan, toen begon het echte werk. Om een uur of drie ben ik tussen de weeen door mijn kraampakket uit gaan pakken en alles klaar gaan leggen. Ik weet nog wat ik dacht:"Zal je zien dat de weeen straks gaan afnemen, heb ik alles voor Jan Lul klaargelegd" Helaas voor Five moest ik ook in onze kamer zijn en heb hem dus om een uur of drie wakker gepuft Five vroeg of het begonnen was, waarop ik antwoordde:"Ik hoop het, ik denk het eigenlijk wel". Goed om een lang verhaal kort te maken de weeen kwamen steeds sneller op elkaar. We hadden er eigenlijk ook geen rekening mee gehouden om te timen hoe lang elke wee aanhield( wat soms dik 1,5 minuut was ) dus het ging eigenlijk wat sneller dan we dachten.
Rond vier uur stelde Five voor om de vk maar eens te gaan bellen, vond ik eigenlijk wel wat vroeg, ik was immers pas net begonnen?! Goed toch maar gebeld en mijn vriendin(en kraamhulp) ook maar gelijk gebeld( moest van de vk, blijkbaar had ze mijn gepuf toch goed beoordeeld ) Een kwartiertje later kwamen vk en kraamhulp bijna tegelijkertijd aan. Nog zonder te toucheren vroeg ze mijn vriendin alles klaar te gaan leggen, want volgens haar zou de baby er na het breken van de vliezen zo geboren worden. Ik dacht toen echt:"Jij bent gek!!!" en zei ook gelijk dat ik juist het idee had dat ik te vroeg gebeld had.
Nou niet dus bij toucheren bleek dat ik 8 cm had, er werd gelijk een poging ondernomen de vliezen te breken, wat niet lukte( achteraf bleek dat het wel was gelukt maar dat er geen druppel vruchtwater meer over was) Even over vijven voelde ik het drukken, bijna tegelijkertijd voel ik het hoofdje bijna naar beneden schieten voor mijn gevoel, de vk hoefde ook niet meer te toucheren want ze zag het hoofdje al komen om 5.13 uur pers ik voor het eerst actief mee, ja hoor weer dat overmijdelijke help-ik-scheur-uit-gevoel ik kan ook dit keer de gil niet onderdrukken. Dan is de pijn plotseling weg, verbaast kijk ik naar beneden, zie gelijk dat we weer een knulletje hebben, hij plast, hij huilt alles zit er weer op en aan. Ik strek mijn armen uit ik wil mijn ventje beethouden, als hij is uitgezogen krijg ik hem(eindelijk!!!) om mijn borst, wat voelt hij warm en nat, ik huil van geluk( en sla volgens Five allemaal wartaal uit, moet ik weer maanden horen trouwens ) Five knipt de navelstreng door, vanaf 19-09-04 5.14 uur gaan wij met zijn vijven door het leven

Prachtige bevalling Loena Blijkbaar is het bij elk kindje weer even bijzonder

quote:

Op maandag 25 oktober 2004 17:37 schreef snoopy het volgende:
Prachtige bevalling Loena Blijkbaar is het bij elk kindje weer even bijzonder

Idd een heel fijne bevalling, speciaal opgeschreven voor de meiden die nog moeten
En ieder kindje is idd even bijzonder, tis geinig ook om te zien dat je als moeder zoveel liefde hebt, ik hou van elk van mijn drie knulletjes( compleet met eigenaardigheidjes en drakenstreken) even veel!!!

[ Bericht 15% gewijzigd door Loena-tik- op 25-10-2004 21:05:12 ]

quote:

Op maandag 25 oktober 2004 17:08 schreef Loena-tik- het volgende:
wat voelt hij warm en nat, ik huil van geluk

Mooi, wauw

quote:

Op maandag 25 oktober 2004 20:58 schreef Loena-tik- het volgende:

[..]

Idd een heel fijne bevalling, speciaal opgeschreven voor de meiden die nog moeten

Ja die mocht wel even ja, mooi hoor

Heel mooi Loena Fijn dat alles zo goed ging.

Heel mooi Loena

Jeetje Loena, wat mooi! Mocht er een 2e komen, dan teken ik hiervoor!! Prachtig verhaal!!

Wat een mooie bevalling, Loena, heerlijk zeg