Ambient topic - Selected works -

Mag ik dan verder de naam van Robert Fripp nog even onder de aandacht brengen ?

Fripp heeft samen met Eno in 1973 het Frippertronics-systeem ontwikkeld. Het systeem bestaat uit twee bandrecorders met een enkele tape. Op de eerste bandrecorder wordt de tape opgenomen, om enige seconde later weer op de andere te worden afgespeeld. Door deze techniek was het mogelijk om een aantal lagen muziek over elkaar op te nemen. Het eerste album waarop dit gebruikt werd was No Pussyfooting van Fripp en Eno.




Frippertronics :

Fripp & Eno - No Pussyfooting (1973)
Fripp & Eno - Evening Star (1975)
Fripp & Eno - The Essential Fripp & Eno (verzamel cd ; bevat 'No Pussyfooting' , plus 4 nummers uit 1979)

Robert Fripp - Under Heavy Manners / God Save the Queen (1980)
Robert Fripp - Let the Power Fall (1981)



De soundscape-techniek uit de jaren 90 is de opvolger van de frippertronics, maar dan met digitale techniek ipv tape-recorders.

Soundscapes :

FFWD (Fripp + The Orb) : FFWD (1994)
David Sylvian & Robert Fripp - Darshan ( Remix album ; oa door The Future Sound of London)

Solo-opnames uit de periode 1994-1996 :
Robert Fripp - 1999 - Soundscapes - Live In Argentina
Robert Fripp - Radiophonics - 1995: Soundscapes Volume 1 - Live In Argentina
Robert Fripp - A Blessing of Tears - 1995: Soundscapes Volume 2 - Live in California
Robert Fripp - That Which Passes - 1995 Soundscapes - Live Volume 3
Robert Fripp - November Suite - Live at Green Park Station
Robert Fripp - The Gates of Paradise

Fayman & Fripp - A Temple in the Clouds (2000)

De soundscapes van Fripp zijn ook terug te horen op albums van The Future Sound of London (Lifeforms en ISDN)

Verder heeft David Sylvian een aantal mooie ambient-cd's gemaakt, met Holger Czukay en Robert Fripp

David Sylvian/Holger Czukay - Plight and Premonition (1988)
David Sylvian/Holger Czukay - Flux + Mutability (1989)
David Sylvian - Approaching Silence (opgenomen tussen 1990 en 94 met Fripp)

Goeie post fripper!

Daar ga ik eens wat van opzoeken. Vreemd dat Ambient ook vaak als electronische muziek beschreven wordt terwijl het daar oorspronkelijk niks mee te maken heeft. Maar dat zal wel weer met de hokjes te maken hebben waar het perse ingedrukt moet worden

quote:

Op zaterdag 22 mei 2004 12:14 schreef ecc-O het volgende:
The Orb mogen we trouwens ook niet vergeten als we het over ambient hebben.
Vooral U.F.Orb is een heel lekker ambient cd IMO, veel warme strings en ruimtelijke deuntjes.

[afbeelding]

Daarnaast is The Orb's Journey Beyond The Ultraworld ook een briljante cd, maar wel wat drukker als U.F.Orb. Edoch erg chilling en ook supermooi tijdens een psychedelische ervaring ( ).

[afbeelding]

Ook Orblivion is een cd die er mag wezen, eigenlijk een beetje een combinatie van de tweede vorige qua stijl.

[afbeelding]

De laatste tijd is de band wat ingekakt imo, met Bicycles&Tricycles en daarvoor al Cydonia.. Hoewel op deze cd's ook hier en daar nog heel mooie nummers opstaan (Hamlet of Kings en Hells Kitchen bijv.).

die ORB cd is eigenlijk best leuk, had hem ooit gekregen maar toen was ik niet echt in de bui ervoor. Als ik het nu weer zo is luister is het eigenlijk best leuk. Vind het niet alleen als Biosphere, maargoed da's volgens mij geen enkele ambient

quote:

Op zaterdag 22 mei 2004 15:45 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Inderdaad
Alsof je in ene buitenaardse jungle zit.
Heb hem laatst eens opgezet als een soort achtergrondmuziekje terwijl ik aan het kletsen was. Erg prettig

Ik heb ook Accelerator van ze. Prachtig ook al is dat meer rave-georienteerd. Maar je kunt er prachtig horen hoe hun sound ontwikkeld is.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2004 21:34 schreef Beathoven het volgende:
Daar ga ik eens wat van opzoeken. Vreemd dat Ambient ook vaak als electronische muziek beschreven wordt terwijl het daar oorspronkelijk niks mee te maken heeft. Maar dat zal wel weer met de hokjes te maken hebben waar het perse ingedrukt moet worden

Je had The Power to Believe van King Crimson toch ook ? Het laaste nummer van de cd ( The Power to Believe IV: Coda ) geeft een aardig idee van de soundscape-cd's van Fripp. Alleen de vocoder even wegdenken.

Ik heb ondertussen deze nog even uit de kast getrokken :



Laraaji - Ambient 3: Day of Radiance

Het derde deel uit Eno's ambient serie. Geproduceerd door Eno, maar voornamelijk volgespeeld door Laraaji op de zither, een soort van harp. De eerste drie stukken van de cd hebben inderdaad weinig met electronische muziek te maken, maar er zijn wel weer raakvlakken met de minimal music (Philip Glass en zo).

quote:

Op zondag 23 mei 2004 02:45 schreef HAL9000S het volgende:

[..]

Ambient is echte sfeer muziek die, mits je de juiste timing hebt echt mooie momenten kan opleveren. Wat ik ook vaak doe is als ik in m'n bed ligt m'n koptelefoon op en dan (letterlijk) wegdromen bij de meest prachtige ambient en zo mezelf helemaal terugtrekken in m'n eigen wereldje bestaand uit de meest exotische, warme klanktapijten...

Bij ambiënt moet ik wel iets hebben om naar te kijken. Op vakantie of in de trein naar een mooi landschap of een liev meisje dat juist naast je ligt en dat je ligt te strelen

Ambient topic: okee. Stukje tekst waarin maar een paar stijlen binnen de ambient worden genoemd gaan kopiëren van een website: niet echt okee.

Waar de neuk zijn de glitch-ambient, dark-ambient en de drones? Waar is de minimalistische muziek?

Waarom ontbreken namen als Lull, The Hafler Trio, Matthew Florianz, the [law-rah] collective, Troum, Xabec, Daniel Menche, Bernhard Günter, Moljebka Pvlse, Reynols, Ambre, Apollyon, Caul, Corduan, Shinjuku Thief, raison d'être, Ulver en nog heel veel meer?

Gelukkig zag ik al wel dat Vidna Obmana genoemd was.

En naar mijn mening kun je ambient het beste luisteren met je ogen dicht, zodat je zelf invulling kan geven aan wat je hoort (afhankelijk weliswaar van welke stijl je luistert )

[ Bericht 4% gewijzigd door Jinchi op 23-05-2004 10:50:06 ]

Vertel er dan eens wat meer over, in plaatst van dat je alleen maar wat namen noemt van dingen die wij gemist hebben.

Van de minimalisten is in ieder geval Terry Riley al een paar keer genoemd. Ik weet overigens niet in hoeverre je de minimal music onder ambient kan plaatsen, maar dat is een kwestie van definitie. Er zijn zeker wel raakvlakken, zoals ik al opmerkte bij de cd van Laraaji. Maar Philip Glass en Steve Reich kan ik in ieder geval wel erg waarderen.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2004 16:38 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

^o^ Daar mag ik idd ook graag maar luisteren.

Ik kwam ook deze versie tegen, de eerste remake van een compleet album door een andere artiest.

Bang on a Can - Music for Airports (Eno)



Volgens All Music Guide lijkt het album als 2 druppels water op het origineel met het grote verschil dat het een volledige 'live' versie is met een 'levend' koor. De tracks zijn zelfs qua speelduur op het origineel afgestemd, qua compositie is er dus helemaal niks veranderd

quote:

The only difference is that Eno's original Music for Airports was constructed out of tape loops and this version uses live musicians. That one change makes all the difference in the world. The use of live musicians, especially on "2/1," which is a vocal work for female chorus, opens up the pieces sonically; what had felt squashed and artificial on Eno's original now breathes. This tribute doesn't replace Eno's essential original, but it's fascinating listening for any fan of the artist's ambient work.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2004 21:08 schreef fripper het volgende:
Mag ik dan verder de naam van Robert Fripp nog even onder de aandacht brengen ?

Daar heb ik van de week wat van gehoord (in ieder geval van een paar van die cd's alleen heb ik geen idee welke) en dat klinkt echt geweldig. Robert Fripp en Brian Eno zijn echt geweldig vooruitstrevend geweest.

quote:

Op zondag 23 mei 2004 11:07 schreef fripper het volgende:
Vertel er dan eens wat meer over, in plaatst van dat je alleen maar wat namen noemt van dingen die wij gemist hebben.

Dark-ambient is een vrij ruim begrip; je hebt het synthesizer gedeelte, zoals de muziek van Matthew Florianz, the [law-rah] collective, The Haflter Trio, maar ook met een (bijvoorbeeld) middeleeuwse inslag en wat minder electronisch, zoals Shinjuku Thief en raison d'être.

Glitch is meer een click-n-cuts ambient stijl; Seelenschiff van Xabec is een CD die dat erg mooi illustreert. Ook muziek van Tsukimono (bij Komplott en Fukk God zijn twee van zijn releases in MP3 formaat gratis te downloaden) valt er wat mij betreft onder, hoewel niet iedereen dat onder ambient wil plaatsen. Ambre valt er trouwens ook enigszins onder.

Daniel Menche is weer een klasse apart; hij maakt muziek zonder instrumenten, maar gebruikt in plaats daarvan z'n lichaam en allerlei dingen waar je normaal gezien geen muziek mee zou maken, zoals zand, stenen, etc. De geluiden die daaruit voortkomen versterkt 'ie enorm, waardoor je een heel bijzonder geluid krijgt. Qua voorbeelden is er helaas niet zoveel online beschikbaar van 'm, behalve z'n meest recente CD, Eye on the Steel.

Troum is in mijn ogen onder alle ambient nog het meest bijzonder, omdat er geen gebruik gemaakt wordt van samplers en synths; alles wordt met gewone instrumenten (zoals gitaren en fluiten) gemaakt.

Lull ligt een beetje tussen drones en dark-ambient in. Qua opzet en muziek is Moments een bijzonder stukje muziek; 99 losse nummers die één groot geheel vormen (van bijna 70 minuten).

Voor de andere namen die ik genoemd heb verwijs ik iedereen naar Discogs of Google.

quote:

Van de minimalisten is in ieder geval Terry Riley al een paar keer genoemd. Ik weet overigens niet in hoeverre je de minimal music onder ambient kan plaatsen, maar dat is een kwestie van definitie. Er zijn zeker wel raakvlakken, zoals ik al opmerkte bij de cd van Laraaji. Maar Philip Glass en Steve Reich kan ik in ieder geval wel erg waarderen.

Ambient is in mijn ogen niets anders dan sfeer-muziek; muziek wat een bepaald gevoel oproept. Minimalistische muziek creëert ook een sfeer en roept een gevoel op; dus is het in principe een vorm van ambient.

quote:

Op zondag 23 mei 2004 00:03 schreef fripper het volgende:

[..]

Je had The Power to Believe van King Crimson toch ook ? Het laaste nummer van de cd ( The Power to Believe IV: Coda ) geeft een aardig idee van de soundscape-cd's van Fripp. Alleen de vocoder even wegdenken.

Dat smaakt naar meer, zal kijken of ik z'n soundscape / ambient CD's ergens kan vinden. Welke raad je aan om mee te beginnen?

quote:

Op zondag 23 mei 2004 12:05 schreef Jinchi het volgende:

Daniel Menche is weer een klasse apart; hij maakt muziek zonder instrumenten, maar gebruikt in plaats daarvan z'n lichaam en allerlei dingen waar je normaal gezien geen muziek mee zou maken, zoals zand, stenen, etc. De geluiden die daaruit voortkomen versterkt 'ie enorm, waardoor je een heel bijzonder geluid krijgt. Qua voorbeelden is er helaas niet zoveel online beschikbaar van 'm, behalve z'n meest recente CD, Eye on the Steel.

is dat ook die vent die een lopende mier had opgenomen voor een sample?

quote:

Op zondag 23 mei 2004 12:12 schreef Beathoven het volgende:
Dat smaakt naar meer, zal kijken of ik z'n soundscape / ambient CD's ergens kan vinden. Welke raad je aan om mee te beginnen?

De cd die ik het meest draai is The Gates Of Paradise. Ik kwam deze recentie van de cd nog tegen :

quote:

This is probably the most genuinely frightening music I have heard in my life up until this point. This music is not frightening in the Halloween sense; it is frightening in the same way that Dante's Inferno and Milton's Paradise Lost are scary. This recording is a sequence of Soundscapes depicting hell, purgatory, and paradise, and the soul's travels throughout. The Soundscapes consists of one electric guitar that is played in real time with digital recording and delay equipment, allowing the guitar player to build huge layers of sound through repetition, delay, and decay of notes made possible by the equipment.

This music is compelling in that it vividly conjures up atmospheres of a metaphysical hell, purgatory, and paradise, but is so frightening in that even when the music captures the serene strains of paradise, it is as if you are traveling towards the serenity with the cold wind of purgatory, or hell, at your back. During other sequences, it is as if you are stranded all alone in a cold, shrieking place in an unreachable point in outer space.

For such a technical music, this really is the height of emotional, and psychological, expression in music. In some points, the processed guitar noises take on a disturbingly vocal quality. This is definitely not easy listening, and it has a free-form, impressionistic quality that adds an initial level of inaccessibility to the music. This is probably the musical equivalent of abstract art, but there certainly are strong emotions and ideas expressed by this abstract music.

Indrukwekkende muziek, zeker de moeite waard om eens achteraan te gaan.

Op de website van Fripp staat nog wat meer info over deze cd's.(linkje)

was net op NPS een heel stuk over moderne muziek, kwam Eno ook nog voorbij en Zappa. Leuke docu was dat

oh en de hierboven beschreven bang on a can ook nog!

quote:

Op zondag 23 mei 2004 12:44 schreef _Etter_ het volgende:

is dat ook die vent die een lopende mier had opgenomen voor een sample?

Nope. Ben wel benieuwd wie dat dan wel is.

Zo, weer even iets nieuws; hij is al even uit (met de nadruk op even), maar vandaag heb ik 'm dan zelf mogen ontvangen:


Biosphere - Autour de la Lune

Wederom een meesterwerk (althans, in mijn ogen). Geir gaat steeds verder de kant van de drones op, iets waar ik persoonlijk erg blij mee ben; Shenzou was al mijn favoriet als CD zijnde en m'n favoriete nummer zal voorlopig nog altijd wel Poa Alpina (tweede track op Substrata) blijven, maar het geluid op Autour de la Lune is heel bijzonder en gaat erg diep. Een absolute aanrader dus.

Een paar stukjes zijn hier te beluisteren, waar 'ie tevens te koop is.


En om meteen even reclame te maken voor een van m'n favoriete ambient labels; deze CD is ook zeer de moeite waard:


Apollyon - Veror Aesik

Mag ik nog even een album onder de aandacht brengen? .

Alpha Wave Movement - The Edge Of Infinity



Gezien de userratings op discogs.com schijnen ook de overige twee albums van Alpha Wave Movement de moeite waard te zijn. Maar die heb ik helaas nog niet kunnen beluisteren.

Verwacht in ieder geval new age-achtige ambiënt die door middel van bepaalde geluidspatronen en snelheid alfa-golven tracht op te wekken in onze hersenen.

Zie: Alpha Relaxation System of Wakkermaakmuziek: alpha brainwaves stimulerende .. voor meer over dit soort muziek.

Dat heeft wel een erg hoog hippie gehalte teknomist

quote:

Op donderdag 15 juli 2004 11:17 schreef Born_2B_Scorned het volgende:
Dat heeft wel een erg hoog hippie gehalte teknomist

Het principe van het opwekken van alfagolven bestaat al sinds de tijd van Barok toen iedereen nog met pruiken en kragen rondiep . Barok-muziek heeft namelijk hetzelfde effect als 'alfa-new age'.

Het helpt mij in ieder geval beter ontspannen en concentreren.

Wordt dit gedoe ook nog ergens wetenschappelijk onderbouwt?