[Marokko] Koningshuis beschermer Joden

quote:

---

Op dinsdag 28 oktober 2003 12:32 schreef k3vil het volgende:
Hoi hoi!
Ik heb me suf gezocht en kon dus niets vinden over het koningshuis van marokko. Het schijnt namelijk dat het koningshuis daar Hitler dwars lag met het weigeren van het deporteren van de Joden naar Duitsland.

---

quote:

---

During the German occupation in World War II, Hitler demanded that King Mohammed V turn over all the Moroccan Jews. The King replied the "We have no Jews, we have Moroccans" and successfully rebuffed Hitler.

---

quote:

---

Let wel, er woonden daar veel Joden ongeveer zoveel als er in Nederland woonde.

---

quote:

---

Op dinsdag 28 oktober 2003 12:32 schreef k3vil het volgende:
Iemand die hier meer van weet? Bronnen? Youssef? Iemand?

---

quote:

---

Marokkanen in de oorlog

In de Tweede Wereldoorlog vochten tienduizenden Marokkaanse soldaten voor de bevrijding van Europa. Duizenden kwamen om bij de strijd voor een vrij Europa. We weten daar weinig van ? maar ook in Nederland liggen gesneuvelde Marokkanen.

Bron: Al Mizan (mei 1986). Die neger, Bey-Bey, was een van de acht Marokkaanse soldaten en hun sergeant die in het Franse leger vochten en slag hadden geleverd op onder meer Beveland in mei 1940. Het waren hevige gevechten, die de Fransen verloren. Op een erebegraafplaats in Kapelle-Bieslingen staan zowel grafkruisen van Franse militairen als grafmonumenten in minaretvorm van de gesneuvelde Marokkaanse soldaten.

Deze Marokkanen hebben een groot deel van de oorlog doorgebracht in een barak, op ongeveer een kilometer afstand van waar nu de kerncentrale staat. Ze hadden relatief veel vrijheid en de bevolking bracht hen clandestien soms wat, zout bijvoorbeeld, of gebreide ondergoed en sokken. Als ze konden, deden de Marokkanen iets terug. Op een dag vingen ze een bruinvis van vijftig kilo en gaven die aan de bevolking. Vlak voor de bevrijding van Zeeland, in de herfst van 1944, waren ze opeens verdwenen. "We hadden ze ons adres gegeven en onze namen", zegt mevrouw van Tatenhove, maar niemand heeft ooit meer van ze gehoord. "Ik denk dat ze allemaal vermoord zijn of omgekomen."

Het is maar een klein verhaaltje in een veel groter verhaal: de Marokkanen hebben een onbekende maar belangrijke rol gespeeld in de geallieerde strijdkrachten in de Tweede Wereldoorlog.Marokko was in die tijd nog een protectoraat van Frankrijk, maar het land heeft zich vanaf het begin gedistantieerd van het Duits-vriendelijke bewind onder de Fransman Pétain in Vichy. De Marokkaanse sultan Mohammed V verklaarde meteen toen Duitsland Frankrijk aanviel, in september 1939, dat zijn land met de Fransen tegen de Duitsers zou vechten. En dat gebeurde ook. Meer dan 30.000 Marokkanen, verdeeld over tien regimenten, vochten in die begindagen van de oorlog al in Noord-Frankrijk tegen Hitlers troepen. Bij Sedan, waar de Duitse tanks de Maas overstaken en de Fransen de genadeklap toebrachten, is nog de militaire erebegraafplaats van de Spahis, de Marokkaanse cavalerie van het Franse leger die er zijn laatste strijd streed in mei 1940. Ze hielden het Duitse Panzerkorps een dag lang tegen bij La Horgne, en daarbij liet de helft van de Spahis het leven. De Fransen beschouwen het tot op de dag van vandaag als een van de meest heroïsche gevechten uit de Tweede Wereldoorlog.

Ook leverden Marokkanse eenheden felle slag bij Gembloux in Wallonië, niet wetende dat het een afleidingstruc was van de Duitsers, die zo wilden bewerkstelligen dat het Ardennenoffensief een maximale verrassing werd. In twee dagen tijd verloren de Marokkaanse regimenten 20 tot 50 procent van hun manschappen.
Later werd een deel van die in Noord-Frankrijk opererende Frans/Marokkaanse troepen doorgestuurd naar België en het was van daaruit dat ze de Nederlanders te hulp kwamen in Zeeland.

Joden
Toen Frankrijk in juni 1940 capituleerde, bleef Sultan Mohammed V weigeren de Duitse bevelen uit te voeren die voorschreven hoe hij diende om te gaan met de joden. Hij weigerde ze uit te leveren en Marokko werd een veilige vluchtplaats voor joden uit Europa.
Toen het geallieerde verzet gestalte kreeg, werden ook de Marokkanen daar bij betrokken. De Amerikanen landden in november 1942 in Noord-Afrika (operatie Torch), onder meer in Casablanca. Twee maanden later bezochten de Amerikaanse president Roosevelt en de Britse premier Churchill sultan Mohammed V in Casablanca. Meer dan 35.000 Marokkanen vochten in Tunesië tegen de Duitsers en defileerden er na de overwinning in mei 1943 voor de Amerikaanse opperbevelhebber, generaal Eisenhower.

Daarna ging het noordwaarts. De Fransen vochten vanuit Italië, Zuid-Frankrijk en later vanuit Normandië. In alle drie legeronderdelen zaten Marokkanen. De meeste van hen vochten in Italië. Eerst ging het naar de eilanden in de Middellandse Zee: Sicilië, Corsica en Elba werden in de zomer en de herfst veroverd. De geallieerden hadden besloten in dat gebied te vechten omdat de middelen voor een invasie vanaf de Franse westkust nog niet toereikend waren. Mussolini was na de nederlaag op Sicilië van het politieke toneel verdwenen en de regering die hem opvolgde capituleerde op 8 september. Daarop begonnen de Duitsers zelf met de verdediging van Italië. De geallieerden landden intussen in Calabrië in het uiterste zuiden van Italië (operatie Baytown) en even later bij Salerno (operatie Avalanche).

Er vond in Italië hevige strijd plaats tussen december 1943 en zomer 1944. In de hoge, ontoegankelijke bergen werd het die winter tot min dertig graden celsius. De Duitsers hadden alle belangrijke punten bezet. In die moeilijke omstandigheden vochten 75.000 Marokkanen samen met 58.000 Britten, 35.000 Fransen, 34.000 Amerikanen en 34.000 Polen. Ze vormden er dus een derde van de totale geallieerde troepenmacht. De Fransen/Marokkanen vochten er onder leiding van Alphonse Juin. De Marokkanen vormden de 2e divisie en de 4e bergdivisie en een eenheid goums (afgeleid van het arabische qum, dat groep of eenheid betekent), die speciaal getraind waren om in kleine groepen guerilla-achtig op te treden in berggebieden (ze waren oorspronkelijk door de Fransen getraind om de orde te handhaven tussen de verschillende bergstammen in Marokko).

Het moeilijkst was de Gustavlinie die dwars door Italië liep, vol bunkers, mijnenvelden en artillerie, die onder meer de opmarsroute naar Rome versperde. Op advies van Churchill landde een troepenmacht ten noorden van die linie om de Duiters in de rug aan te vallen. Ondanks het feit dat de geallieerde landing op het strand bij Anzio het een complete verrassingsaanval was, wisten de Duiters hen te omsingelen en op hun plaats te houden, maandenlang. De aanval moest dus vanuit het zuiden. Een paar maal liepen de geallieerden zich te pletter op het plaatsje Cassino en het erbij liggende kloostercomplex. Massale bombardementen vaagden beide locaties weg, maar het duurde tot mei voordat een aanval succes boekte. "Er zijn weinig voorbeelden van zulke geforceerde opmarsen door berggebied onder voortdurende vijandelijke dreiging en aanvallen", schrijft dr. W. Klinkert (KMA in Breda) in de Militaire Spectator (mei 2003). Het legde de weg naar Rome open en de geallieerden reden er op 4 juni 1944 binnen. Twee dagen later begon de invasie in Normandië.

Na Italië bleven de Marokkanen een rol vervullen in de naar het noorden oprukkende geallieerde strijdkrachten. Ze vochten eerst in Zuid-Frankrijk om de Duitsers weg te lokken uit Normandië (operatie Anvil), daarna in Oost-Frankrijk. "Dit gebied heeft voor de Fransen een speciale betekenis. In 1870 hun ontnomen door de Duitsers hadden de Fransen het na de Eerste Wereldoorlog weer teruggekregen. Met de Duitse bezetting van de Tweede Wereldoorlog was de Elzas opnieuw door Duitsland geannexeerd. De symbolische betekenis van de bevrijding van het eerste dorp in de Elzas, Seppois, was ook groot en dit wapenfeit konden de Marokkanen op 18 november 1944 aan hun lijst toevoegen", schrijft Klinkert.

Op het laatst streden ze ook in Duitsland zelf. "Door het Zwarte Woud, Baden en Wurttemberg droegen de Marokkanen in april 1945 bij aan de bezetting van Karlsruhe, Stuttgart, Freudenstadt en Ulm. Uiteindelijk bereikten zij, op het moment van de Duitse capitulatie op 7 mei Tirol (St. Anton). Op 22 juni konden de Marokkaanse eenheden echt feestvieren." De twee Marokkaanse divisies, de 2e division d?infanterie marocaine en de 4e division marocaine de montagne hebben zowel in Italië als in Frankrijk meer dan hun plicht gedaan in veelal extreem moeilijke omstandigheden. In de gevechten in Europa in 1944-1945 sneuvelden ruim 8000 Marokkanen.

Hoe kan het dat we zo weinig van die geschiedenis weten? Mogelijk is het een mix van oorzaken. Enerzijds is de geschiedschrijving van de oorlog in Europa nadrukkelijk bepaald door Europeanen en Amerikanen terwijl anderzijds de geschiedschrijving van Marokko in het teken stond van de onafhankelijkheidsstrijd.

---

quote:

---

Op woensdag 29 oktober 2003 04:20 schreef k3vil het volgende:

[..]

Oh my g....!!
Thnx schatje!

_{ps: DIT al gezien?}

---

quote:

---

Marokko en de joden
Een Marokkaanse scholier die in de geschiedenisles antisemitische uitspraken doet, etaleert ook een gebrek aan kennis van de historie van zijn thuisland. Juist de sultan van Marokko wierp zich in de Tweede Wereldoorlog op als beschermer van de joden. Anders dan bijvoorbeld Nederland weigerde Sultan Mohammed V na de capitulatie joodse bewoners uit te leveren aan de bezetters. Marokko werd daarmee een veilige haven voor veel gevluchte joden uit Europa. Een deel keerde na de oorlog niet meer terug naar het eigen land.Nog altijd leven in Marokko veel joden.
Aan de frontlinie liet het land zich evenmin onbetuigd. 30.000 Marokkaanse soldaten vochten voor de capitulatie aan de zijde van de Fransen tegen het oprukkende Duitse leger. Meer dan 35.000 Marokkanen sloten zich in 1942 aan bij de geallieerden, die de Duitsers een jaar later in Tunesië een vernietigende slag toebrachten. Enkele Marokkaanse divisies vochten door tot in Duitsland. Ze droegen bij aan de verovering van steden als Karlruhe en Stuttgart.

---

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 13:29 schreef RonaldV het volgende:
Uit het Veluws Dagblad/Utrechts Nieuwsblad van dit weekeinde:
[..]

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 22:32 schreef k3vil het volgende:

[..]

Onwetendheid(begrip) is de grootste vijand van de mens

---

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 13:40 schreef SportsIllustrated het volgende:
Toen de Joden in 1492 Spanje moesten verlaten, zijn ze ook door de sultan opgehaald en met boten naar Noord - Afrika gebracht.

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 22:34 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

werd dat niet door de sultan van Turkije gedaan en dat ze meer in Turkije zelf werden opgevangen? (Constantinopel?)

---