[Vraag wat je wil] aan iemand met een zoon in de pleegzorg

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 15:42 schreef SaskiaR het volgende:
Wat dapper dat je dit voor je zoon hebt kunnen doen en dat je erover wilde vertellen!

Ik heb nog een vraag, misschien is het te persoonlijk, excuses in dat geval.

Wat waren de grootste problemen die je ervoer bij de opvoeding? Waar liep je tegenaan en wat voor negatieve gevolgen had dat voor je kinderen?
Heb je tips voor mensen met ASS of ADHD wat betreft de opvoeding?

O.a de onregelmatigheid had ik problemen mee, en de onvoorspelbaarheid van kinderen. Als voorbeeld, baby van de trap getild en in wandelwagen gelegd om daarna de oudste de trap af te helpen om naar school te gaan, alles liep al in het honderd en dus al aan de late kant. Zoon moet opeens poepen, maar vertikt dat om met kleren aan te doen, dus alle kleren moeten uit terwijl baby onderaan de trap nat geregend wordt in de wandelwagen. Kinderen proberen om 7 uur in bed te willen krijgen en uiteindelijk voor de 20e keer letterlijk op handen en knieën de trap op kruipen omdat ze weer roepen om 10 uur en ik letterlijk kapot ben door vermoeidheid. Constante strijd tussen mij en de kinderen en de kinderen onder elkaar, dus we konden niet met elkaar op een bank zitten. Ik kan gewoon heel slecht tegen onvoorspelbare dingen, ook afspreken met vriendjes na schooltijd vond ik een hel, welke ouder tref je deze keer, en de ene ouder wil dat je de ene om 5 uur ophaalt terwijl een andere ouder je op dat moment ook verwacht om de ander op te halen. En dan merk je op een gegeven moment dat de kinderen zonder strijd gaan eten als er een filmpje aan staat en als tanden poetsen het enige probleem is dat ze niet naar bed willen... Ik heb denk ik niet echt tips voor mensen met soortgelijke stoornissen, wel denk ik dat het belangrijk is dat je een stabiele partner hebt die het stokje van je kan overnemen als je het overzicht
even kwijt bent.
Ik voeg nog even wat toe voor de duidelijkheid. Mijn zoon had af en toe driftbuien of vertoonde vervelend gedrag, ik vond het moeilijk om dat te 'lezen' dus ik kon boos of geïrriteerd zijn over zijn gedrag, terwijl hij gewoon emoties had opgekropt omdat hij werd opgenaaid door een klasgenoot die dag en daardoor op zijn donder kreeg omdat hij een reactie terug gaf.

[ Bericht 7% gewijzigd door VraagWatJeWil op 20-10-2020 16:25:42 ]

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 15:49 schreef Roosgeluk het volgende:
moedig om je verhaal te doen en ook fijn dat iedereen respectvol blijft in vragen stellen.

Zien broer en zus elkaar wel eens? Of hebben ze er zelf minder behoefte aan?

Ze zien elkaar elke 3 weken, in de vakanties soms wat langer. Ivm corona nu even wat minder. Ze zijn gek op elkaar en merk ook dat dochter in zulke weekenden niet wil afspreken met haar vriendinnetje omdat ze geniet van de momenten met haar broer. Ze kunnen en mogen ook tussendoor (beeld)bellen maar dat gebeurt eigenlijk weinig.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 17:56 schreef MakkieR het volgende:
Zijn jullie ook bang, dat jullie zoon vervreemd zal worden van het gezin, ik bedoel dat jullie zoon, jullie kan zien als wie is die man of vrouw die zondags het vlees komt aansnijden ( overdreven, maar toch ) Zo ja hoe gaan jullie hier dan mee om?

Ik heb twee dochters, en dat is misschien wel mijn grootste angst.

Daar had ik aan het begin wel erg moeite mee eigenlijk, maar meer op de manier hoe de kinderen zich kleden, de muziek die ze luisteren en opeens zelfstandig na het eten hun bord op het aanrecht zetten, gewoon dingetjes die bij de ontwikkeling horen maar niet zag aankomen of had verwacht. 6 jaar geleden had ik verwacht dat hij nu met een Nirvana shirtje en skateboard zou rondlopen ondertussen, maar Nikes, joggingbroeken en de Snollebollekes vind hij leuker. Geen idee of het anders was geweest als hij bij mij was opgegroeid. Mijn dochter is elk weekend een nachtje bij mij en we doen dan af en toe een lesje muziekgeschiedenis (gewoon even gezellig muziek kijken op youtube, laatst vroeg ze of we niet niet gewoon Queen konden luisteren ipv een top 40 hit. Dus tja, op sommige momenten had ik het me het heel erg anders voorgesteld, maar krijg je het andersom weer dubbel terug.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 17:56 schreef MakkieR het volgende:
Zijn jullie ook bang, dat jullie zoon vervreemd zal worden van het gezin, ik bedoel dat jullie zoon, jullie kan zien als wie is die man of vrouw die zondags het vlees komt aansnijden ( overdreven, maar toch ) Zo ja hoe gaan jullie hier dan mee om?

Ik heb twee dochters, en dat is misschien wel mijn grootste angst.

Je vraag nog een keer gelezen en een nieuw antwoord. Ik ben bang dat als hij een partner vindt en een gezin wil stichten dat ik daar dan buiten wordt gehouden, omdat ik geen geschikte oppas oma ben, de schoondochter en haar familie een mening klaar hebben ofzo. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar dat is wel een angst die ik voel.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 21:15 schreef Rene het volgende:
Wat moedig!
Wij hebben wel eens nagedacht over pleegzorg. Wat is jullie rol ten opzichte van de pleegouders? In hoeverre kunnen jullie iets anders vinden en wat zijn die rechten daaromtrent? Want ongetwijfeld zijn er zaken die wel eens tegenstellingen opleveren. Het gezag ligt immers bij jullie. Dat vind ik nog wel een lastige soms.

Poeh, moeilijke vraag. Er zijn tot nu toe geen dingen geweest waar we het niet met elkaar eens waren, verwacht ook niet dat dat gaat gebeuren eigenlijk. Maar in het ergste geval vermoed ik dat pleegzorg zal bemiddelen en in nog erger geval zal denk ik een rechter moeten beslissen.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 22:21 schreef mspoez het volgende:

[..]

Wie is dan ons?

Mijn ex partner, dochter en ik.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2020 21:15 schreef Rene het volgende:
Wat moedig!
Wij hebben wel eens nagedacht over pleegzorg. Wat is jullie rol ten opzichte van de pleegouders? In hoeverre kunnen jullie iets anders vinden en wat zijn die rechten daaromtrent? Want ongetwijfeld zijn er zaken die wel eens tegenstellingen opleveren. Het gezag ligt immers bij jullie. Dat vind ik nog wel een lastige soms.

Volgens mij kun je als pleegouders wel aangeven wat je wil. Als je als pleegouder geen contact wil met de biologische ouders of dat juist wil dan wordt daar rekening mee gehouden als er gematcht gaat worden. Pleeggezinnen zijn best schaars en je moet aan bepaalde eisen voldoen. Volgens mij wordt er ook verwacht dat je voor elk kind een eigen slaapkamer hebt bijvoorbeeld, daarom is het dus vaak niet haalbaar om broertjes en zusjes in éen gezin te plaatsen.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 09:18 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Dat kan ik me voorstellen. Maar behalve die angsten, hoe stel je je de toekomst voor wat betreft jullie band en omgang met elkaar? Wat zou voor jou ideaal zijn?

Ik wil elkaar graag regelmatig zien, ik denk niet dat ik echt andere wensen heb dan de doorsnee ouder.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 09:43 schreef Doedezemaar het volgende:

[..]

Begin anders eens met weekendpleegzorg of iets dergelijks, dat kan ook heel waardevol zijn voor alle partijen

Mijn dochter ging eerder wel eens een weekend logeren bij een pleegmoeder, daar kwamen ook andere kinderen. 1 van die kinderen heeft uiteindelijk zelf besloten dat ze er definitief wou wonen. Dus zo kan het ook lopen.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 15:43 schreef dennisdotcom het volgende:
Voor het eerst in weet-ik-hoeveel-jaar maar weer eens ingelogd om hierop te kunnen reageren.

Wat een moedig verhaal en wat sta je er positief in! Ik vind pleegzorg ontzettend mooi maar het lijkt vaak wel een taboe-onderwerp. Ik merk bij mensen om mij heen dat velen denken dat ouders het er naar hebben gemaakt als een kind uit huis wordt geplaatst. In heel veel gevallen echter zijn er (droevige) omstandigheden die tot zoiets leiden. De documentaire "ik ben geen probleemkind, ik ben een uitdaging" is in dat opzicht een prachtige documentaire, de mooiste zelfs die ik ooit gezien heb. Ik kan iedereen aanraden die te kijken (gewoon via Google te vinden op 2Doc).

Onze overburen verlenen ook pleegzorg. Als ik zie hoe vrolijk en leuk die kinderen zijn ondanks de issues die ze op jonge leeftijd al meegemaakt hebben dan hoop ik (en als ik je verhaal zo lees dan komt dat ook uit) dat het voor jullie ook zo goed uitpakt en dat je, ondanks de complexiteit nu, hier later op terugkijkt met een mooie volwassen zoon en samen concludeert dat je het beste hebt gedaan in zijn belang!

Dankjewel voor je bericht. Ik denk(!) dat ouders vaak niet goed het probleem zien wat er thuis mis gaat en daarna jeugdzorg de schuld geven van alles waardoor jeugdzorg in negatief daglicht worden gezet. Voor ons pakt het in ieder geval goed uit, ik vind mezelf nu een leukere moeder dan vroeger.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2020 18:12 schreef Ynske het volgende:
Hoe ver van jullie vandaan woont jullie zoon?

Ongeveer 3 kwartier rijden.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2020 14:13 schreef DJMO het volgende:
TS .. ik zou graag prive met je van gedachten willen wisselen. Ik heb wel wat vragen, maar die wil ik liever niet hier stellen

Ik zal je zo een berichtje doen met mijn eigen account.