Nu een keer of 10x geluisterd.
Het is inderdaad een taai album, en snapte er vrij weinig van tijdens de eerste luisterbeurten. Nummers leken op elkaar, hooks bleven niet hangen, en Alex' stem was wel erg aanwezig.
Ik weet niet waar het gaat stoppen, maar na opvolgende luisterbeurten kan ik wel zeggen dat het zeker een groeier is. Vooral de eerste helft vind ik erg sterk. Nietszeggende opmerking, maar het is 'geen slecht album' - en in ieder geval een gedurfde stap.
Ik ben het wel eens met wat hierboven werd gezegd: sommige nummers hebben een sterke basis, maar stoppen nét te snel of blijven te lang doormodderen. Het titelnummer, Batphone, Ultracheese en One Point Perspective bijvoorbeeld: er was nog ruimte geweest om ze tot een apotheose te brengen zoals wel gebeurd op Four Out of Five. Kan een stijlkeuze zijn, maar had het niet erg gevonden als de outro's zouden worden gebruikt om b.v. nóg vreemdere sounds neer te zetten.
JA!!: TBH+C, OPP, Four Out of Five, Star Treatment
Ja, denk ik?: Batphone, Science Fiction, Monster Truck
Eh?: Golden Trunks, Ultracheese, She Looks Like Fun, American Sports
Benieuwd waar het heen gaat! Ik ben nogal langzaam met het 'snappen' van nummers, maar dat houdt het lekker spannend (het kwartje viel bij Radiohead's Daydreaming letterlijk na een jaar).
P.S. Spotify speelde automatisch Balaclava af na Ultracheese. Wat een verschil