abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_178676419
quote:
1s.gif Op zondag 22 april 2018 14:27 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ik heb je hele verhaal gelezen, maar wat heb jij al veel meegemaakt! Vind het knap dat het nu wat beter met je gaat.

Het is inderdaad lastig om de dagen zelf helemaal te moeten invullen: ik zit wel opgenomen en heb therapieblokken, maar zelfs dat is moeilijk om me voor in te zetten. Ik ben zo depressief dat het me allemaal niet lukt en dat doet pijn. dan nog mijn lage zelfvertrouwen en de stemmen die me naar beneden praten.

Het is allemaal niet niks. Na een opname terug in de maatschappij is moeilijk. Vorig jaar zomer kreeg ik ontslag; omdat het geen nut had waar ik zat. Toen kwam ik twee weken thuis waar in het finaal mis is gegaan 2 keer een TS en in het ziekenhuis belandt. Toen werd ik weer opgenomen voor crisis. Ik heb de dagen gewoon mee geteld en in totaal al 447 dagen aan opname. Ik ben er helemaal zat van.

Bedankt dat je, je verhaal wou delen. Het geeft toch een soort motivatie. Hoelang het ook duurt allemaal in de psychiatrie dat het toch beter kan gaan worden. Ik moet het meer gaan vertrouwen.
Dankjewel en dat is ook niet niks hoe het bij jou gaat. Ik herken je gevoel nog wel heel goed hoor. Ik ben ook zo depressief en wanhopig geweest en heb ook meerdere TS'en op mn naam staan. Toen zag ik ook echt niet meer in dat het ooit beter kon worden. Achteraf ben ik er nu echt blij om dat het niet gelukt is. Maar het is echt belangrijk dat je de juiste therapie en medicijnen krijgt en dat er niet alleen aan symptoombestrijding wordt gedaan. Want dan blijf je in dat cirkeltje zitten.

Maar ik weet heel goed hoe pijn het doet als het niet lukt en het allemaal zoveel energie kost. Als elke dag weer overleven is en je het liefst om 10 uur al weer terug je bed in wilt duiken. Of er überhaupt niet eens uitkomt.
Ik hoop echt dat het bij jou ook snel beter gaat. Blijf het idd een kans geven, je weet nooit hoe de toekomst eruit ziet :*
  zondag 22 april 2018 @ 17:54:16 #102
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_178677512
quote:
1s.gif Op zondag 22 april 2018 16:58 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Dankjewel en dat is ook niet niks hoe het bij jou gaat. Ik herken je gevoel nog wel heel goed hoor. Ik ben ook zo depressief en wanhopig geweest en heb ook meerdere TS'en op mn naam staan. Toen zag ik ook echt niet meer in dat het ooit beter kon worden. Achteraf ben ik er nu echt blij om dat het niet gelukt is. Maar het is echt belangrijk dat je de juiste therapie en medicijnen krijgt en dat er niet alleen aan symptoombestrijding wordt gedaan. Want dan blijf je in dat cirkeltje zitten.

Maar ik weet heel goed hoe pijn het doet als het niet lukt en het allemaal zoveel energie kost. Als elke dag weer overleven is en je het liefst om 10 uur al weer terug je bed in wilt duiken. Of er überhaupt niet eens uitkomt.
Ik hoop echt dat het bij jou ook snel beter gaat. Blijf het idd een kans geven, je weet nooit hoe de toekomst eruit ziet :*
Ja het is zo lastig. Elke dag voelt inderdaad weer als overleven, en het is zo’n moeilijke strijd.

Ik vind het heel fijn om te lezen dat het jou niet gelukt is met TS en dat je daar nu blij mee bent. Ik denk helemaal het tegenovergestelde maar vecht er echt voor. Een succeservaring is heel fijn om mee te krijgen. Ik zit nu nog te diep in de depressie en heb zelfs dat ik me nergens goed voel, ook miet thuis..

Ik ga het echt een kans blijven geven. Ben nog heel even thuis en moet dan zo terug helaas... net gewent en dan weer terug daar heen...

Dankje voor je lieve woorden

Het voelt zo eindeloos en wanhopig. Elke dag weer een strijd en als ik dan naar de toekomst kijk word ik helemaal somber en down. Probeer elk uur van moment tor moment!
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  maandag 23 april 2018 @ 16:04:40 #103
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_178694260
quote:
0s.gif Op woensdag 18 april 2018 17:58 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ja eigenlijk dwing ik mezelf soms een beetje en vind ik het dan ook helemaal niet leuk. Ik moet denk ik dingen niet geforceerd doen, dat word een drama.
Mijn ervaring is dat forceren niet werkt. Wat veel beter werkt is door iets gemotiveerd raken/zijn.
Ik heb hier even over nagedacht, maar ik denk dat de enige keer dat forceren soort van werkt, is voor angst voor het onbekende. Aangezien deze angst na het bekend maken weg zal zijn, is 't hier wel zinvol om even door te bijten.

Ik moet mezelf bijvoorbeeld soms even 'dwingen' om de deur uit te gaan, omdat ik anders de neiging krijg elke dag thuis te blijven zitten. Naja, in de winter dan.

Dan wordt die drempel steeds hoger naarmate ik iets langer heb uitgesteld, maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel :P
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
  maandag 23 april 2018 @ 16:15:14 #104
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_178694484
quote:
0s.gif Op woensdag 18 april 2018 19:01 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Wat een mooi communicatieschema, ik denk daar eigenlijk hetzelfde over als jou.
Bij een autist worden zo snel vooroordelen genoemd, dat gaat eigenlijk nergens over. Hoe kan imand die niet autistisch is nou er zoveel over weten? Ik denk dat een autist zelf er het meest van weet.
Er is een reden waarom ik denk dat ik als ervaringsdeskundige een toegevoegde waarde kan zijn voor iemand die met de problemen kampt die ikzelf heb meegemaakt of bij lotgenoten van dichtbij heb zien meemaken.

Ik zeg altijd "It takes one to know one" :P
quote:
Bijzonder dat communicatie jou fascineert. Mij ook wel, maar opgegeven moment gaat het als verplicht voelen en daar ben ik altijd bang voor.
Je bedoelt sociale dwang? Zeg maar dat je je verplicht voelt of soort van onder druk gezet om wel sociaal te doen met bepaalde anderen?
quote:
Heb je nu dan ook trauma behandeling voor je cptss? Ze hebben dit bij mij ook gediagnosticeerd en ik ga starten met trauma behandeling EMDR.
Ja, ik heb vooral schema's gehad. EMDR stond op zich op het programma, maar door vertragingen en andere dingen is dit nooit gebeurd. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of dit op dit moment nog nuttig is voor mij, maar ik heb over EMDR wel goeie dingen gehoord.
quote:
Ik hoop dat het bij mij ook zo zal zijn als ik beter met mijn autistische eigenschappen kan omgaan, dat ik dan ook minder depressief ben. Soms lijkt het alsof het nooit over gaat. Ik ben bang dat ik voor altijd depressief zal zijn.
Ik ben meer dan een kwart eeuw min of meer aaneengesloten depressief geweest, met suïcidale gedachten. Uiteindelijk ging 't wel over, maar ik heb wel 1 terugvalfase gehad. Nu weet ik wel waardoor dat kwam, het had met de structuur van m'n leven te maken en met zeg maar rotzooi uit m'n verleden.

Wat ik heb geleerd, is dat ik maar een beperkte energiepoel heb die ik kan besteden en dat veel dingen voor mij veel meer energie kosten.
Ik ben meer een manager van m'n energiepoel geworden en heb moeten leren kiezen waarin ik wel en waarin ik niet m'n energie steek.
Dit kunnen ook personen zijn. Ik heb mensen moeten laten gaan (contact breken bijvoorbeeld), omdat ze te energieverslindend voor me waren. Ook moet ik m'n agenda niet te vol (willen) bouwen met afspraken en met toezeggingen.

En leer "nee" te zeggen! :Y

Verder ben ik veel bewuster gaan kiezen met wie ik wel en niet bevriend zou willen zijn en heb ik gemerkt dat naarmate iemand meer op me lijkt, het contact gewoonlijk ook vloeiender is. Dit staat los van iemands psychische problemen. Ik vond zelfs omgang met iemand die zelf suïcidaal gedrag vertoonde nog lonender dan omgang met iemand die misschien wel alles voor me wilde doen maar te sterk van me verschilde, waardoor we botsten.
quote:
Ik vind het knap hoe je met alles omgaat! Ik leer echt dingen van jou bedankt daar voor :)
Dank :)
Ik leer ook veel van de mensen met wie ikzelf omga.
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
  donderdag 3 mei 2018 @ 11:11:09 #105
397873 Neeleh
Graag verwijderen
pi_178909371
Ik ben zelf in november 2009 5 weken opgenomen geweest op een PAAZ, mocht 24 december toen weer naar huis..

Ik was psychotisch, depressief en er is een angststoornis geconstateerd..

Hierna nog 9 maanden deeltijdtherapie gevolgd en RET gedaan..

Ik moet zeggen dat het sinds vorig jaar pas echt weer helemaal goed met me gaat, ups en downs zijn er natuurlijk nog wel, maar het is een lange weg geweest inclusief afkicken van medicatie en heb ook nog jaren met zelfmoordgedachtes rondgelopen, sinds 4 jaar is dat gewoon geen optie meer voor mij..

Het ouder worden en het hebben van een chronisch zieke partner, die er toen ook voor mij was, helpt ook de dingen wat meer te relativeren..

Soms als ik ruzie heb met mijn vriend trek ik helaas nog steeds een muur omhoog en dat kan dan voor mijn vriend overkomem alsof ik onverschillig ben..
Vroeger was het heftiger, dan kon je niet met me praten en werd ik soms hysterisch en was ik echt heel bang om mijn vriend kwijt te raken, natuurlijk ben ik daar nu nog steeds wel bang voor, maar ruzie komt in de beste relaties voor..

Ik heb geen contact met mijn familie wat mij soms erg eenzaam maakt, moeder is 2 jaar geleden gelukkig overleden wat er ook wel voor heeft gezorgd dat het beter gaat, vader is een alcohol en drugsverslaafde die het allemaal wel goed probeert te doen, maar keer op keer onverstandige beslissingen neemt en daar geen verantwoordelijkheid voor neemt.. Altijd ligt het aan een ander..

Verder heb ik super leuk werk nu wat mik ook wel erg gelukkig maakt!

Slik geen medicatie meer en heb ADHD, maar dat maakt mij mij dus daar heb ik wel vrede mee 😎
  donderdag 3 mei 2018 @ 11:59:06 #106
397873 Neeleh
Graag verwijderen
pi_178910581
Ik heb in mijn jeugd ook meerdere trauma's opgelopen, ben ook verwaarloost doordat mijn vader altijd aan het drinken was en mijn moeder een dierenwinkel moest runnen en voor 3 jonge kinderen moest zorgen..
Ik wilde vanaf mijn 8e al andere ouders, praten over gevoelens heb ik nooit meegekregen en liefde heb ik maar weinig gekend van mijn ouders..

Ik was blij dat ik mijn vriend waar ik nu nog mee samen ben, ben tegen gekomen, want anders was ik echt een verslaafde prostituee geworden ofzo denk ik.. Hij en zijn ouders hebben mij zo goed opgevangen, heb 5 jaar bij hun gewoond en zij hebben mij geholpen met volwassen worden, normen en waarden bijgebracht en leren sparen zodat ik mijn rijbewijs heb kunnen halen..

Mijn moeder kon mij op een gegeven moment alleen nog maar bellen als ze dronken was, hoe typisch en daar kan ik nog steeds kwaad om worden, zij heeft jaren lang samen geleefd met een alcoholist en dan gaat ze zelf aan de drank.. Dat contact heb ik ook definitief verbroken toen ik werd opgenomen.. Ze heeft toen ook nog naar de PAAZ gebeld om haar kant van het verhaal proberen te vertellen, hoezo haar kant? Nee daar was ik toen snel klaar mee..

Ik had gelukkig daar een vol programma met verschillende therapieën en verschillende medicatie.. Ik weet nog goed dat een medepatiënt, oudere lieve vrouw die ik nog steeds op Facebook heb vertelde dat ze een beetje contact met mij kreeg toen ze zei dat ik mooi haar had, ik weet er zelf niks meer van.. Het was er wel heel warm en iedereen was er voor elkaar..

Het eerste weekend moesten we blijven en daarna mochten we ieder weekend naar huis, gelukkig kreeg ik iedere dag wel bezoek..

De deeltijdbehandeling heb ik het meeste aan gehad, er was alleen 1 persoon, een vrouw iets ouder dan mij, waarbij ik iets verkeerds had gedaan alleen had ze nooit het lef om dat recht in mijn gezicht te zeggen waardoor ik op het laatst niet echt meer lekker in de groep zat.. Maar ik heb er gelukkig wel alles uit kunnen halen en ben daardoor mezelf wel beter leren kennen..

Ik heb een jaar zeker nauwelijks iets gevoeld, alles was zwart, nergens zin in en passief.. We kregen toen een opdracht om een kijkdoos te maken, buitenkant hoe je denkt dat mensen jou zien en de binnenkant hoe je je echt voelt.. Tijdens het maken voelde ik nog niks, maar toen ik erover moest vertellen kwam alles eruit.. Ook mijn angsten toen uitgesproken van wat als ik dat niet aankan? Of dat het te heftig is? Maar gelukkig konden ze me altijd gerust stellen.. Vanaf dat moment was het 3 stappen voorruit en 2 achteruit wat soms wel frustrerend was..

Nog veel gesprekken gehad met maatschappelijk werk, psychiater en psycholoog daarna en uiteindelijk de diagnose ADHD ook nog gekregen, de eerste Ritalin was zalig, rust in m'n hoofd, wist niet wat ik meemaakte!

Uiteindelijk over gegaan naar het GGZ, maar dat was geen goede beslissing.. Nog een ADHD-cursus gedaan, maar daar was ik ook snel klaar mee, want ik was de enige serieuze in die groep en de rest kwam maar wanneer ze het uitkwam.. Doei GGZ.. Toen toch weer terug proberen te komen bij het ziekenhuis, maar dat ging niet meer, ze gingen zich meer richten op mensen die ook lichamelijk iets mankeren.. En voor andere instellingen ben ik een te 'zwaar' geval, echt lachwekkend, want het gaat gewoon goed dus ik ben een beetje klaar met therapieën en psychologen en dat bevalt wel goed zo :)
  zondag 6 mei 2018 @ 18:07:32 #107
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_178973424
Sorry dat ik niet op jullie heb gereageerd, dat komt nog. Momenteel heb ik het zo zwaar. Wil stoppen met de behandeling, in ieder geval wil ik stoppen met het klinische, maar (een hele grote maar) dat kan helaas niet... of naja mijn moeder, behandelaren en verpleging willen dat niet.. heb de eerste emdr sessie er nu op zitten, maar ben het al helemaal beu.. probeer steeds wel door te gaan en dingen te doen, maar voel me ontzettend suïcidaal..
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  zondag 6 mei 2018 @ 19:05:03 #108
456432 Kamina
Tenacious!
pi_178974547
quote:
0s.gif Op zondag 6 mei 2018 18:07 schreef Mo0nlight het volgende:
Sorry dat ik niet op jullie heb gereageerd, dat komt nog. Momenteel heb ik het zo zwaar. Wil stoppen met de behandeling, in ieder geval wil ik stoppen met het klinische, maar (een hele grote maar) dat kan helaas niet... of naja mijn moeder, behandelaren en verpleging willen dat niet.. heb de eerste emdr sessie er nu op zitten, maar ben het al helemaal beu.. probeer steeds wel door te gaan en dingen te doen, maar voel me ontzettend suïcidaal..
Als je suïcidale neigingen hebt ben je duidelijk niet in een gezonde state of mind. Niet gek dat je in behandeling moet blijven. Maar je denkt toch niet dat therapie een pretje hoort te zijn? Daarvoor moet je diep door het stof en duiken in je eigen tekortkomingen. Je zoekt dan de confrontatie met jezelf op, zodat je niet langer blind bent voor je eigen stoornis(sen).

Dan pas begint het genezingsproces.
1 + 1 = blauw
  zondag 6 mei 2018 @ 19:42:43 #109
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_178975421
quote:
1s.gif Op zondag 6 mei 2018 19:05 schreef Kamina het volgende:

[..]

Maar je denkt toch niet dat therapie een pretje hoort te zijn?
Mijn groepstherapie was anders heel gezellig hoor. :P

Maar ff serieus. Je hebt helemaal gelijk. Alleen door jezelf een spiegel voor te houden, wordt je geconfronteerd met je eigen demonen. De gesloten sessies waren voor mij een hel. Toch ben ik blij dat ik het heb afgerond. Ben toch anders tegen dingen aan gaan kijken. Hopelijk werkt het op den duur ook voor Mo0nlight.
soooo, da's mooi!
  zondag 6 mei 2018 @ 19:43:21 #110
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_178975436
quote:
0s.gif Op zondag 6 mei 2018 18:07 schreef Mo0nlight het volgende:
Sorry dat ik niet op jullie heb gereageerd, dat komt nog. Momenteel heb ik het zo zwaar. Wil stoppen met de behandeling, in ieder geval wil ik stoppen met het klinische, maar (een hele grote maar) dat kan helaas niet... of naja mijn moeder, behandelaren en verpleging willen dat niet.. heb de eerste emdr sessie er nu op zitten, maar ben het al helemaal beu.. probeer steeds wel door te gaan en dingen te doen, maar voel me ontzettend suïcidaal..
Niet stoppen. Je zit er nog maar net in. Hou vol!
soooo, da's mooi!
  maandag 7 mei 2018 @ 19:07:00 #111
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_178996154
quote:
1s.gif Op zondag 6 mei 2018 19:05 schreef Kamina het volgende:

[..]

Als je suïcidale neigingen hebt ben je duidelijk niet in een gezonde state of mind. Niet gek dat je in behandeling moet blijven. Maar je denkt toch niet dat therapie een pretje hoort te zijn? Daarvoor moet je diep door het stof en duiken in je eigen tekortkomingen. Je zoekt dan de confrontatie met jezelf op, zodat je niet langer blind bent voor je eigen stoornis(sen).

Dan pas begint het genezingsproces.
Ik dacht en weet ook dat therapie geen pretje is, maar hou het maar is vol om 1.5 jaar in een groep te moeten leven en het maar te moeten doen met jezelf.. het is heel zwaar en dat had ik niet op deze manier verwacht..
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  dinsdag 8 mei 2018 @ 09:20:16 #112
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_179006914
quote:
1s.gif Op maandag 7 mei 2018 19:07 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ik dacht en weet ook dat therapie geen pretje is, maar hou het maar is vol om 1.5 jaar in een groep te moeten leven en het maar te moeten doen met jezelf.. het is heel zwaar en dat had ik niet op deze manier verwacht..
Wat had je dan verwacht? Een dr Phil achtige behandeling in een kuuroord?
soooo, da's mooi!
  dinsdag 8 mei 2018 @ 18:32:11 #113
397873 Neeleh
Graag verwijderen
pi_179019469
Niet stoppen inderdaad!
Het is zwaar, maar je moet erdoor heen..
3 stappen vooruit, 2 achteruit..
  dinsdag 8 mei 2018 @ 18:34:16 #114
397873 Neeleh
Graag verwijderen
pi_179019503
quote:
0s.gif Op dinsdag 8 mei 2018 09:20 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Wat had je dan verwacht? Een dr Phil achtige behandeling in een kuuroord?
Denk niet dat ze veel aan zulke opmerkingen heeft 😕

Nee natuurlijk is het geen kuuroord, maar ze mag toch best ff aangeven dat het gewoon zwaar is, wat ook zo is..
  dinsdag 8 mei 2018 @ 18:50:20 #115
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_179019844
quote:
1s.gif Op dinsdag 8 mei 2018 18:34 schreef Neeleh het volgende:

[..]

Denk niet dat ze veel aan zulke opmerkingen heeft 😕

Nee natuurlijk is het geen kuuroord, maar ze mag toch best ff aangeven dat het gewoon zwaar is, wat ook zo is..
Klagen mag altijd. Veel mensen hebben een verkeerd beeld bij therapie. Het is geen gemakkelijke oplossing voor je problemen.
soooo, da's mooi!
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:07:28 #116
461713 Terminuz
Stop feeding me, I am a Troll!
pi_179043183
quote:
1s.gif Op zaterdag 21 april 2018 19:23 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Het lijkt alsof ik die knop nooit zal vinden
Je zal die vinden. do not worry about that. geef het tijd.
God doesn't help stupid!
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:14:52 #117
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_179043323
quote:
0s.gif Op dinsdag 8 mei 2018 09:20 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Wat had je dan verwacht? Een dr Phil achtige behandeling in een kuuroord?
Nee natuurlijk niet, maar ik heb een jaar zitten wachten op deze opname, een jaar heb ik ergens opgenomen gezeten waar ik niks aan had en dit zou dan een walhalla ofzoiets zijn.. en nee ik had geen kuuroord verwacht maar op zn minst een beter soort behandeling. Vind die opmerking niet echt gepast
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:15:53 #118
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_179043339
quote:
0s.gif Op woensdag 9 mei 2018 16:07 schreef Terminuz het volgende:

[..]

Je zal die vinden. do not worry about that. geef het tijd.
Ik hoop het, het lijkt nu nog zooooo ver weg.. ik zie het allemaal niet zo. De afgelopen dagen zijn heel heftig.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:22:42 #119
461713 Terminuz
Stop feeding me, I am a Troll!
pi_179043460
quote:
1s.gif Op woensdag 9 mei 2018 16:15 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ik hoop het, het lijkt nu nog zooooo ver weg.. ik zie het allemaal niet zo. De afgelopen dagen zijn heel heftig.
Ik heb 3 jaar geleden paniekstoornis en angststoornis gehad. Ik dacht dat ik er ook nooit uit zou komen.

door Mindfulness en Medicatie en supplementen ben ik er beter van geworden.

ik neem nu aan medicatie:
- Citaloptam

Supplementen:
- Vitamin C
- Vitamin D
- Magnesium Citraat
- ProBiotica
- Foliumzuur
- VisOlie
- B Complex

Dit zijn wel de basis supplementen die je geestelijk en lichamelijk in balans houden.

maar als ik jou was zou ik dit proberen:

- Magnesium Citraat (Solgar)
- Probiotica ( Orthica)

Geef het allemaal tijd.

Het duurt lang om te herstellen. maar je moet geen verwachtingen scheppen voor je zelf,
Niet steeds denken wnnr het over is. en elke dag wakker worden en zeggen ikvoel me nog kut.

Dan gaat het nog langer duren.

Doe aan ontspanning zoals Mindfulness en of Sauna enz.
God doesn't help stupid!
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:34:28 #120
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_179043682
quote:
0s.gif Op woensdag 9 mei 2018 16:22 schreef Terminuz het volgende:

[..]

Ik heb 3 jaar geleden paniekstoornis en angststoornis gehad. Ik dacht dat ik er ook nooit uit zou komen.

door Mindfulness en Medicatie en supplementen ben ik er beter van geworden.

ik neem nu aan medicatie:
- Citaloptam

Supplementen:
- Vitamin C
- Vitamin D
- Magnesium Citraat
- ProBiotica
- Foliumzuur
- VisOlie
- B Complex

Dit zijn wel de basis supplementen die je geestelijk en lichamelijk in balans houden.

maar als ik jou was zou ik dit proberen:

- Magnesium Citraat (Solgar)
- Probiotica ( Orthica)

Geef het allemaal tijd.

Het duurt lang om te herstellen. maar je moet geen verwachtingen scheppen voor je zelf,
Niet steeds denken wnnr het over is. en elke dag wakker worden en zeggen ikvoel me nog kut.

Dan gaat het nog langer duren.

Doe aan ontspanning zoals Mindfulness en of Sauna enz.
Ik probeer juist re minderen in medicatie. Heb / had een waslijst..

Ik weet niet of die supplementen hier mogen, zou het altijd kunnen na vragen
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  woensdag 9 mei 2018 @ 16:40:37 #121
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_179043814
quote:
0s.gif Op donderdag 3 mei 2018 11:59 schreef Neeleh het volgende:
Ik heb in mijn jeugd ook meerdere trauma's opgelopen, ben ook verwaarloost doordat mijn vader altijd aan het drinken was en mijn moeder een dierenwinkel moest runnen en voor 3 jonge kinderen moest zorgen..
Ik wilde vanaf mijn 8e al andere ouders, praten over gevoelens heb ik nooit meegekregen en liefde heb ik maar weinig gekend van mijn ouders..

Ik was blij dat ik mijn vriend waar ik nu nog mee samen ben, ben tegen gekomen, want anders was ik echt een verslaafde prostituee geworden ofzo denk ik.. Hij en zijn ouders hebben mij zo goed opgevangen, heb 5 jaar bij hun gewoond en zij hebben mij geholpen met volwassen worden, normen en waarden bijgebracht en leren sparen zodat ik mijn rijbewijs heb kunnen halen..

Mijn moeder kon mij op een gegeven moment alleen nog maar bellen als ze dronken was, hoe typisch en daar kan ik nog steeds kwaad om worden, zij heeft jaren lang samen geleefd met een alcoholist en dan gaat ze zelf aan de drank.. Dat contact heb ik ook definitief verbroken toen ik werd opgenomen.. Ze heeft toen ook nog naar de PAAZ gebeld om haar kant van het verhaal proberen te vertellen, hoezo haar kant? Nee daar was ik toen snel klaar mee..

Ik had gelukkig daar een vol programma met verschillende therapieën en verschillende medicatie.. Ik weet nog goed dat een medepatiënt, oudere lieve vrouw die ik nog steeds op Facebook heb vertelde dat ze een beetje contact met mij kreeg toen ze zei dat ik mooi haar had, ik weet er zelf niks meer van.. Het was er wel heel warm en iedereen was er voor elkaar..

Het eerste weekend moesten we blijven en daarna mochten we ieder weekend naar huis, gelukkig kreeg ik iedere dag wel bezoek..

De deeltijdbehandeling heb ik het meeste aan gehad, er was alleen 1 persoon, een vrouw iets ouder dan mij, waarbij ik iets verkeerds had gedaan alleen had ze nooit het lef om dat recht in mijn gezicht te zeggen waardoor ik op het laatst niet echt meer lekker in de groep zat.. Maar ik heb er gelukkig wel alles uit kunnen halen en ben daardoor mezelf wel beter leren kennen..

Ik heb een jaar zeker nauwelijks iets gevoeld, alles was zwart, nergens zin in en passief.. We kregen toen een opdracht om een kijkdoos te maken, buitenkant hoe je denkt dat mensen jou zien en de binnenkant hoe je je echt voelt.. Tijdens het maken voelde ik nog niks, maar toen ik erover moest vertellen kwam alles eruit.. Ook mijn angsten toen uitgesproken van wat als ik dat niet aankan? Of dat het te heftig is? Maar gelukkig konden ze me altijd gerust stellen.. Vanaf dat moment was het 3 stappen voorruit en 2 achteruit wat soms wel frustrerend was..

Nog veel gesprekken gehad met maatschappelijk werk, psychiater en psycholoog daarna en uiteindelijk de diagnose ADHD ook nog gekregen, de eerste Ritalin was zalig, rust in m'n hoofd, wist niet wat ik meemaakte!

Uiteindelijk over gegaan naar het GGZ, maar dat was geen goede beslissing.. Nog een ADHD-cursus gedaan, maar daar was ik ook snel klaar mee, want ik was de enige serieuze in die groep en de rest kwam maar wanneer ze het uitkwam.. Doei GGZ.. Toen toch weer terug proberen te komen bij het ziekenhuis, maar dat ging niet meer, ze gingen zich meer richten op mensen die ook lichamelijk iets mankeren.. En voor andere instellingen ben ik een te 'zwaar' geval, echt lachwekkend, want het gaat gewoon goed dus ik ben een beetje klaar met therapieën en psychologen en dat bevalt wel goed zo :)
Wat knap dat je je zo staande houd. Na verloop van tijd ben je al die behandwlaren ook wel zat, dat merk ik nu zelf ook wel.

Het klinkt alsof je een lang traject hebt gehad. Wel fijn dat je zoveel warmte ontving van de groep. Dat is hier totaal niet zo, je zit hier ook voor jezelf natuurlijk, maar iedereen loopt langs elkaar heen en dat maakt het nog extra zo lastig.

Wat heb je nu dan verder nog aan hulp?
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  woensdag 9 mei 2018 @ 18:56:20 #122
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_179046834
quote:
1s.gif Op woensdag 9 mei 2018 16:14 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Nee natuurlijk niet, maar ik heb een jaar zitten wachten op deze opname, een jaar heb ik ergens opgenomen gezeten waar ik niks aan had en dit zou dan een walhalla ofzoiets zijn.. en nee ik had geen kuuroord verwacht maar op zn minst een beter soort behandeling. Vind die opmerking niet echt gepast
Je hoeft mijn opmerking ook niet gepast te vinden. Ik zat mij alleen af te vragen of je verwachtingen niet al te hoog waren. Veel mensen zijn van mening dat ze 1,2,3 zomaar genezen, ook al hebben ze jarenlang in een nietszeggende therapie gezeten.
soooo, da's mooi!
  donderdag 10 mei 2018 @ 16:14:14 #123
382066 M_0_0_N
Sw33t but psyk0
pi_179064900
quote:
0s.gif Op woensdag 9 mei 2018 18:56 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Je hoeft mijn opmerking ook niet gepast te vinden. Ik zat mij alleen af te vragen of je verwachtingen niet al te hoog waren. Veel mensen zijn van mening dat ze 1,2,3 zomaar genezen, ook al hebben ze jarenlang in een nietszeggende therapie gezeten.
Als een instelling als heel geweldig word aangeschreven en ze je er soort van heen duwen is het logisch dat je hoop krijgt en verwachtingen krijgt. T is me enorm tegen gevallen, en dat komt niet alleen door mezelf. Dat is wat ik probeer uit te leggen
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
  donderdag 10 mei 2018 @ 16:27:28 #124
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_179065112
quote:
1s.gif Op donderdag 10 mei 2018 16:14 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Als een instelling als heel geweldig word aangeschreven en ze je er soort van heen duwen is het logisch dat je hoop krijgt en verwachtingen krijgt. T is me enorm tegen gevallen, en dat komt niet alleen door mezelf. Dat is wat ik probeer uit te leggen
Oke. Maar welke dingen had je dan verwacht van deze behandeling/ plek die er niet blijken te zijn?
  donderdag 10 mei 2018 @ 18:12:24 #125
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_179067645
quote:
0s.gif Op zondag 6 mei 2018 18:07 schreef Mo0nlight het volgende:
Sorry dat ik niet op jullie heb gereageerd, dat komt nog. Momenteel heb ik het zo zwaar. Wil stoppen met de behandeling, in ieder geval wil ik stoppen met het klinische, maar (een hele grote maar) dat kan helaas niet... of naja mijn moeder, behandelaren en verpleging willen dat niet.. heb de eerste emdr sessie er nu op zitten, maar ben het al helemaal beu.. probeer steeds wel door te gaan en dingen te doen, maar voel me ontzettend suïcidaal..
Geeft niks, je had duidelijk even andere prioriteiten :)

Misschien een tip, maar je hoeft natuurlijk ook niet elke dag ons van updates te voorzien als dat te zwaar wordt.

Naja..te zwaar. Ik vind dit altijd zo lastig uit te leggen.
Het is gewoonlijk de opeenstapeling van -alle- stressoren en dan hoeven de op zichzelfstaande dingetjes die stress opleveren op zich niet superveel stress te veroorzaken.
Maar probeer maar eens 15 tennisballen hoog te houden. Als je er dan 10 neerlegt, dan komt dat ook niet omdat tennisbal #6 te zwaar is.
Je moet dan toch -ergens- op bezuinigen.

EMDR kan heel heftig zijn, maar ik heb van anderen gehoord dat het heel goed gewerkt heeft voor hun (allen ook autistisch).

Dat je daar weg wilt, het lijkt een beetje op een soort vluchtreactie. Besef je dat deze waarschijnlijk door de EMDR getriggerd werd, maar dat dit misschien slechts 1 van de tennisballen was (of een basketbal samen met de 14 andere (wel tennis)ballen).
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')