R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi allemaal,
De laatste tijd zit ik met een beetje twijfel in mijn relatie. Ik wil het niet uitmaken (gezien dat een veel gegeven advies is) en ik houd echt heel veel van hem. (dit topic is ook een beetje van me af schrijven, sorry voor het lange verhaal).
Alleen er is een maar: Vriendjelief en ik verschillen als dag en nacht van elkaar. Hij heeft series kijken en gamen als hobby, als ik al mijn hobby's moet neerzetten plemp ik in mijn eentje een heel topic vol. Hij zit het liefst binnen en eet als we niet samen zijn standaard hamburgers of kant-en-klare noodles. Ik sport, wandelen en eet zo gezond mogelijk. En op deze manier kan ik nog heel veel voorbeelden verzinnen. Daarnaast verschillen we in de basis ook erg. We hebben verschillende normen en waarden die we belangrijk vinden (hij vindt dat je in een relatie alles met elkaar deelt en dat je geen "geheimen" hebt. Ik ben erg gefocust op privacy en zelfstandigheid. Hij is gelovig, en ook zo opgevoed, en ik ben atheïst).
Daarnaast ziet hij eens in de twee maanden een vriend en verder heeft hij letterlijk geen sociaal leven (niet eens online)
Wat we wel samen doen is eens per maand naar de bioscoop en we hebben afgesproken dat we, wanneer we samen zijn, samen een aflevering van een serie kijken of een film kijken. Anders doen we echt niks samen. Als hij bij me komt gaat hij op bed liggen met zijn laptop, daarom hebben we dat afgesproken van die series/film.
Een ander ding is gesprekken. Ik stel hem veel vragen over zijn dag, series en games om een gesprek op gang te krijgen. Ik krijg dan één-woordantwoorden terug. Terwijl ik zelf altijd vol met verhalen zit over clubjes, hobby's, vrienden etc. We hebben het hier over gehad en hij doet echt zijn best meer te vertellen. Alleen er komt niet meer uit. Ik probeer wel eens gewoon een leuke discussie te starten over politiek of maatschappelijke ontwerpen of wat er in het nieuws was. Hij maakt het zich af met een grapje of haalt zijn schouders op. Ik heb geprobeerd met hem over de sleepwet bijvoorbeeld te praten, maar dan krijg ik een "Muah ik ga niet stemmen want dan moet ik naar buiten"
En de seks is door mij niet fantastisch. We hebben wel regelmatig seks, alleen door medicatie heb ik simpel absoluut geen libido meer. Hij vindt dat heel ongemakkelijk, ondanks dat ik voor hem best seks wil hebben. Medicatie afbouwen is een plan voor over een paar maanden, maar eerst moet alles even stabiel zijn in mijn leven.
Het begint me een beetje te frustreren en ik begin me eenzaam te voelen in de relatie. Volgens hem is er niks aan de hand. Alleen ik doe altijd enorm mijn best om iets uit hem te krijgen, voor mijn gevoel loop ik te leuren. Ik probeer dingen te verzinnen om samen te doen (behalve de bios eens een ander uitje, misschien samen een cursus voeren, samen naar een lezing gaan, uuhm.... echt van alles geprobeerd. Zelfs samen gamen voorgesteld), maar nee.
En ik ben bang dat ik hem hierdoor niet voldoende respecteer in hoe hij is. Alleen ik word hier ontzettend onzeker van. En verdrietig.
Ik wil hem niet kwijt, maar dit maakt me ook ongelukkig.
Hebben jullie tips en ideeën hoe ik mijn verwachtingen kan bijstellen en wat ik kan doen om hem beter in zijn waarde te laten. Hij heeft nergens last van, we hebben het erover gehad, hij ziet echt het probleem niet. Dus het ligt aan mij, alleen ik ben ook een beetje wie ik ben. Ik wil niet minder gaan doen oid omwille hem... Ik hoop dat jullie adviezen hebben
Bedankt alvast
De laatste tijd zit ik met een beetje twijfel in mijn relatie. Ik wil het niet uitmaken (gezien dat een veel gegeven advies is) en ik houd echt heel veel van hem. (dit topic is ook een beetje van me af schrijven, sorry voor het lange verhaal).
Alleen er is een maar: Vriendjelief en ik verschillen als dag en nacht van elkaar. Hij heeft series kijken en gamen als hobby, als ik al mijn hobby's moet neerzetten plemp ik in mijn eentje een heel topic vol. Hij zit het liefst binnen en eet als we niet samen zijn standaard hamburgers of kant-en-klare noodles. Ik sport, wandelen en eet zo gezond mogelijk. En op deze manier kan ik nog heel veel voorbeelden verzinnen. Daarnaast verschillen we in de basis ook erg. We hebben verschillende normen en waarden die we belangrijk vinden (hij vindt dat je in een relatie alles met elkaar deelt en dat je geen "geheimen" hebt. Ik ben erg gefocust op privacy en zelfstandigheid. Hij is gelovig, en ook zo opgevoed, en ik ben atheïst).
Daarnaast ziet hij eens in de twee maanden een vriend en verder heeft hij letterlijk geen sociaal leven (niet eens online)
Wat we wel samen doen is eens per maand naar de bioscoop en we hebben afgesproken dat we, wanneer we samen zijn, samen een aflevering van een serie kijken of een film kijken. Anders doen we echt niks samen. Als hij bij me komt gaat hij op bed liggen met zijn laptop, daarom hebben we dat afgesproken van die series/film.
Een ander ding is gesprekken. Ik stel hem veel vragen over zijn dag, series en games om een gesprek op gang te krijgen. Ik krijg dan één-woordantwoorden terug. Terwijl ik zelf altijd vol met verhalen zit over clubjes, hobby's, vrienden etc. We hebben het hier over gehad en hij doet echt zijn best meer te vertellen. Alleen er komt niet meer uit. Ik probeer wel eens gewoon een leuke discussie te starten over politiek of maatschappelijke ontwerpen of wat er in het nieuws was. Hij maakt het zich af met een grapje of haalt zijn schouders op. Ik heb geprobeerd met hem over de sleepwet bijvoorbeeld te praten, maar dan krijg ik een "Muah ik ga niet stemmen want dan moet ik naar buiten"
En de seks is door mij niet fantastisch. We hebben wel regelmatig seks, alleen door medicatie heb ik simpel absoluut geen libido meer. Hij vindt dat heel ongemakkelijk, ondanks dat ik voor hem best seks wil hebben. Medicatie afbouwen is een plan voor over een paar maanden, maar eerst moet alles even stabiel zijn in mijn leven.
Het begint me een beetje te frustreren en ik begin me eenzaam te voelen in de relatie. Volgens hem is er niks aan de hand. Alleen ik doe altijd enorm mijn best om iets uit hem te krijgen, voor mijn gevoel loop ik te leuren. Ik probeer dingen te verzinnen om samen te doen (behalve de bios eens een ander uitje, misschien samen een cursus voeren, samen naar een lezing gaan, uuhm.... echt van alles geprobeerd. Zelfs samen gamen voorgesteld), maar nee.
En ik ben bang dat ik hem hierdoor niet voldoende respecteer in hoe hij is. Alleen ik word hier ontzettend onzeker van. En verdrietig.
Ik wil hem niet kwijt, maar dit maakt me ook ongelukkig.
Hebben jullie tips en ideeën hoe ik mijn verwachtingen kan bijstellen en wat ik kan doen om hem beter in zijn waarde te laten. Hij heeft nergens last van, we hebben het erover gehad, hij ziet echt het probleem niet. Dus het ligt aan mij, alleen ik ben ook een beetje wie ik ben. Ik wil niet minder gaan doen oid omwille hem... Ik hoop dat jullie adviezen hebben
Bedankt alvast
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik ben al gestopt bij lezen dat je het niet uit wil maken omdat dat een veel gegeven advies is. Dat is toch geen reden om bij iemand te blijven. Het is jouw leven het gaat om wat jij wil. Niet om wat andere denken.
Medicatie eerst afbouwen, zodra dat gedaan is opnieuw situatie bekijken, nu even niets drastisch doen. Het komt wel goed, succes!
Ja je wil het niet uitmaken, omdat je zelf ook wel aanvoelt dat als je relatie niet voor jou is hoe hij hoort te zijn, en hij dat niet zo ziet en je daar samen niet uitkomt, de enige 2 keuzes zijn of nu uitmaken, of laten aanmodderen en dan gaat het over een tijd toch uit.
Jij voelt heus wel aan dat dit niet klopt. Overigens, als hij altijd zo was, dan wist je dit ook toen je voor hem koos, dus als het nu ineens wél een probleem aan het worden is, dan vraag ik mij af of die dingen nu ineens wél een probleem zijn voor je, of dat de liefde voor hem gewoon minder aan het worden is.
Als dat laatste zo is dan gaat vroeg of laat de relatie toch voorbij.
Jij voelt heus wel aan dat dit niet klopt. Overigens, als hij altijd zo was, dan wist je dit ook toen je voor hem koos, dus als het nu ineens wél een probleem aan het worden is, dan vraag ik mij af of die dingen nu ineens wél een probleem zijn voor je, of dat de liefde voor hem gewoon minder aan het worden is.
Als dat laatste zo is dan gaat vroeg of laat de relatie toch voorbij.
Breitling - Instruments for Professionals
Maar wat is nou kernachtig het probleem? Je ergert je aan zijn vermeende passiviteit en bent daarom niet meer zo dol op hem?
Conscience do cost.
Ik denk dat dit een heel belangrijk punt is waarom hij weinig interesse toont. Sex is wel belangrijk in een relatie. Uit eten, biosje enz is leuk, maar heeft weinig zin als er toch geen sex van komt. Beetje uitzichtloos voor hem.quote:Op dinsdag 20 maart 2018 16:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
En de seks is door mij niet fantastisch. We hebben wel regelmatig seks, alleen door medicatie heb ik simpel absoluut geen libido meer. Hij vindt dat heel ongemakkelijk, ondanks dat ik voor hem best seks wil hebben. Medicatie afbouwen is een plan voor over een paar maanden, maar eerst moet alles even stabiel zijn in mijn leven.
Overigens moet ik wel zeggen dat je overkomt als een super leuk persoon.
quote:Op dinsdag 20 maart 2018 16:20 schreef NoXia het volgende:
[..]
Ik denk dat dit een heel belangrijk punt is waarom hij weinig interesse toont. Sex is wel belangrijk in een relatie. Uit eten, biosje enz is leuk, maar heeft weinig zin als er toch geen sex van komt. Beetje uitzichtloos voor hem.
Overigens moet ik wel zeggen dat je overkomt als een super leuk persoon.
Je doet met vrienden toch ook leuke dingen, en met familie, je voert met leuke collega’s toch ook leuke gesprekken. En dan met je partner zou dat allemaal vervliegen want geen seks? Zo een ben je liever kwijt dan rijk.
Tuurlijk, maar een vriend/vriendin is niet je geliefde toch? Met je geliefde heb je ook sex. Uit het verhaal van TS begrijp ik dat ze eigenlijk nooit geen sex hebben. Bijna nooit?quote:Op dinsdag 20 maart 2018 16:22 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Je doet met vrienden toch ook leuke dingen, en met familie, je voert met leuke collega’s toch ook leuke gesprekken. En dan met je partner zou dat allemaal vervliegen want geen seks? Zo een ben je liever kwijt dan rijk.
Sex is toch heel fijn en intiem. Belangrijk ding in je relatie.
Naja... we hebben wel regelmatig seks, alleen merkt hij natuurlijk wel dat ik het niet "voel". Al geniet ik wel van de intimiteit.
Ik houd zielsveel van hem. Alleen toen we wat met elkaar kregen kenden we elkaar amper een maand. We zaten beiden in psychiatrische nood en ik dacht dat de "passiviteit" daar vandaan kwam. Daarnaast had ik toen ook meer contact met anderen dan nu (om een lang verhaal kort te maken: zij zijn allemaal afgestudeerd en het land ingetrokken), waardoor ik het ook minder miste.
Ik houd zielsveel van hem. Alleen toen we wat met elkaar kregen kenden we elkaar amper een maand. We zaten beiden in psychiatrische nood en ik dacht dat de "passiviteit" daar vandaan kwam. Daarnaast had ik toen ook meer contact met anderen dan nu (om een lang verhaal kort te maken: zij zijn allemaal afgestudeerd en het land ingetrokken), waardoor ik het ook minder miste.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Fijne seks heb heb je imo pas als de basis goed is. Als een kerel andersom verwacht dan is het pas echt mis in mijn ogen.quote:
[..]
Tuurlijk, maar een vriend/vriendin is niet je geliefde toch? Met je geliefde heb je ook sex. Uit het verhaal van TS begrijp ik dat ze eigenlijk nooit geen sex hebben. Bijna nooit?
Sex is toch heel fijn en intiem. Belangrijk ding in je relatie.
“Ja ik doe ook maar niet meer mijn best.. want ja die medicijnen..” als dat je manier van denken is kun je beter ophoepelen.
Je onderschat hoe belangrijk het is voor een man. Je doet het niet met je vrienden..quote:
[..]
Je doet met vrienden toch ook leuke dingen, en met familie, je voert met leuke collega’s toch ook leuke gesprekken. En dan met je partner zou dat allemaal vervliegen want geen seks? Zo een ben je liever kwijt dan rijk.
Dus je vind hem eigenlijk een saaie lul maar dit werd gecompenseerd door je vrienden die er nu minder zijn?quote:
Naja... we hebben wel regelmatig seks, alleen merkt hij natuurlijk wel dat ik het niet "voel". Al geniet ik wel van de intimiteit.
Ik houd zielsveel van hem. Alleen toen we wat met elkaar kregen kenden we elkaar amper een maand. We zaten beiden in psychiatrische nood en ik dacht dat de "passiviteit" daar vandaan kwam. Daarnaast had ik toen ook meer contact met anderen dan nu (om een lang verhaal kort te maken: zij zijn allemaal afgestudeerd en het land ingetrokken), waardoor ik het ook minder miste.
Je hebt dan niet goed gelezen wat ik zeg. We hebben regelmatig seks met elkaar en ik doe daarin hard mijn best...quote:
[..]
Fijne seks heb heb je imo pas als de basis goed is. Als een kerel andersom verwacht dan is het pas echt mis in mijn ogen.
“Ja ik doe ook maar niet meer mijn best.. want ja die medicijnen..” als dat je manier van denken is kun je beter ophoepelen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hoelang gaan jullie al met elkaar? En was dit gedrag er ook al in het begin?quote:
Naja... we hebben wel regelmatig seks, alleen merkt hij natuurlijk wel dat ik het niet "voel". Al geniet ik wel van de intimiteit.
Ik houd zielsveel van hem. Alleen toen we wat met elkaar kregen kenden we elkaar amper een maand. We zaten beiden in psychiatrische nood en ik dacht dat de "passiviteit" daar vandaan kwam. Daarnaast had ik toen ook meer contact met anderen dan nu (om een lang verhaal kort te maken: zij zijn allemaal afgestudeerd en het land ingetrokken), waardoor ik het ook minder miste.
Natuurlijk houd je van hem. Je hebt van alles met hem meegemaakt. Maar zoals ik je zie schrijven doet me dat aan mijn jeugdvriend denken. En ik hou tot de dag van vandaag van hem, en ik hoop dat hij ooit dolgelukkig word met een ander meisje. Maar het is niet mijn leven.quote:
Naja... we hebben wel regelmatig seks, alleen merkt hij natuurlijk wel dat ik het niet "voel". Al geniet ik wel van de intimiteit.
Ik houd zielsveel van hem. Alleen toen we wat met elkaar kregen kenden we elkaar amper een maand. We zaten beiden in psychiatrische nood en ik dacht dat de "passiviteit" daar vandaan kwam. Daarnaast had ik toen ook meer contact met anderen dan nu (om een lang verhaal kort te maken: zij zijn allemaal afgestudeerd en het land ingetrokken), waardoor ik het ook minder miste.
Ik kom graag de deur uit, ik ben een kletskous. Ik hou van spontane acties. Ik had altijd hem als blok aan mijn been. En we kunnen daar nu heel goed als volwassenen over praten en zijn nog steeds vrienden maar ik zou nooit meer terug willen naar hoe het was.
Iedere situatie is anders. Laat los wat andere denken. Het gaat om JOU! Word jij gelukkig zo? Kun jij je zo ontwikkelen op de manier die jij wil? Word je niet teveel geremd/belast? Hoe is de balans? Is het nog meer dan 50% positief?
Ja... omdat ik van hem houd en ik weet niet wat ik zonder hem zou moetenquote:
En nu TS, waarom ben je nu nog met hem?
En deels ook omdat ik bang ben dat niemand anders me moet alleen dat mag ik niet denken.Ik houd echt heel erg veel van hem, alleen tja... ik mis soms het gevoel van wederkerigheid
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dit is niet naar jou, ik quote jou niet.quote:
[..]
Je hebt dan niet goed gelezen wat ik zeg. We hebben regelmatig seks met elkaar en ik doe daarin hard mijn best...
Ik lees overal tussen de regels door dat je van hem af wilt maar dat bepaalde zaken je tegenhouden.quote:
[..]
Ja... omdat ik van hem houd en ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten
Ik houd echt heel erg veel van hem, alleen tja... ik mis soms het gevoel van wederkerigheid
We zijn nu ongeveer tweeënhalf jaar samen. Toen we wat kregen zaten we beiden psychiatrisch enorm in de knel, dus ik dacht dat wanneer hij goed in zijn vel zou zitten, er ook meer leven in kwam. Hij lacht nu meer en maakt veel geintjes, maar verder is hij hetzelfde gebleven.quote:
[..]
Hoelang gaan jullie al met elkaar? En was dit gedrag er ook al in het begin?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dus je houdt wel van wie hij is, maar niet perse om hoe hij doet.quote:
[..]
Ja... omdat ik van hem houd en ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten
Ik houd echt heel erg veel van hem, alleen tja... ik mis soms het gevoel van wederkerigheid
Is zijn gebrek aan wederkerigheid gerelateerd aan zijn psychiatrische aandoening en kan dat verbeteren? Ga jij er zelf de energie voor hebben bij hem te blijven als dat niet zo is?
Ben je liever ongelukkig met iemand of alleen?
Mja inderdaad. Maar loslaten is soms beter TS. Je vind echt wel weer iemand anders. En misschien kan je in de tussentijd eerst aan jezelf werken.quote:
[..]
Ik lees overal tussen de regels door dat je van hem af wilt maar dat bepaalde zaken je tegenhouden.
Dit. Ik lees geen redenen waarom je OM HEM bij hem wil blijven. Ik lees wel waarom je niet de relatie wil verbreken, maar dat zijn allemala redenen die niets met hem als persoon van doen hebben, maar gewoon omdat je bang bent dat je niemand anders kunt krijgen.quote:
[..]
Ik lees overal tussen de regels door dat je van hem af wilt maar dat bepaalde zaken je tegenhouden.
Dat zijn niet de juiste redenen om bij iemand te blijven.
Breitling - Instruments for Professionals
|
|
