Het babytopic (0-1 jaar) Deel 692

Ik kan niet wachten tot Dirk zijn haar wat langer wordt. Hij heeft 2 kruinen op z'n hoofd die tegengesteld lopen (soort achtje) dus het piekt nu een beetje alle kanten op, en lijkt op de plek van z'n kruinen bijna kaal. Ik hoop echt dat dat straks wat beter wordt als t langer is. Man zei al dat t ook nog wel eens kon dat t dat alleen maar erger van wordt, maar ik hoop echt van niet.

Ik wil binnenkort ook eens met kapitein kapselloos naar de kapper, maar ergens vind ik t ook jammer, want tja, tzijn toch zn eigen allereeeste haartjes

weekdier

quote:

Op maandag 26 maart 2018 13:09 schreef vencodark het volgende:

[..]

Voelde ik aankomen.
Maar post geen foto’s van mijn kinderen online. Ook niet op Facebook of iets.
Ik leef ook nog in de 90’s denk ik.

Prima standpunt hoor!
En dan vertrouw ik er gewoon op dat je kleine dude gaaf haar heeft.

quote:

Op maandag 26 maart 2018 11:07 schreef OliviaIsTaken het volgende:
Volgens mij ging het hier een tijdje terug over samen slapen met je baby’s en tips daarvoor. Ik heb de afgelopen twee dagen M bij ons in bed genomen omdat ze anders echt niet sliep (en nu dus wel!). Ik lees online nogal tegenstrijdige dingen; je kan veilig samen slapen, maar ook dat het heel gevaarlijk is. Ik ben al een aantal keer de tip over een boek ‘samen slapen met je baby’ of iets dergelijks tegen gekomen maar dat boek is niet meer leverbaar.

Wat ik nu doe: Baby naast me en ik lig op dezelfde hoogte als haar zodat ik het dekbed niet over haar heen kan trekken. Kan ik beter een slaapzak gebruiken?

Wie slaapt er nog meer met haar baby in bed en hoe doen jullie dit?

Ella ligt al een jaar bij ons in bed. Ze ligt tussen de muur en mij in, in een slaapzak. Toen ze nog heel klein was sliep ik zonder kussen. Nu ligt er wel een kussen en daar word ik regelmatig vanaf geduwd omdat zij er op wil liggen
Het dekbed stopt nog steeds bij mij, al ben ik al maanden niet meer bang dat ze daaronder terecht zou komen.

Toen ze nog heel klein was lagen we zo:


Maar dan zonder kussens.
Advies is dat baby op de rug ligt, maar Ella is altijd al een zijslaper geweest.

Sylver Banaan slaapt precies zoals op het plaatje. Vaak met zijn neus tegen mijn borst aan, dan rolt hij heus niet door.

De wachttijd bij de huisarts was lang zat dat Banaan toch nog een luier vol maakte.

Banaan is ook nog niet geknipt naar ziet er prima uit zo al zeg ik het zelf. Als hij erover kan klagen dan wordt het wel tijd voor de knipbeurt.

Ben ik trouwens de enige die lol heeft met verse poep uit de rompers halen met ossegalzeep? Lekker gummen tot het weg is. Niet vers een stuk minder leuk.

Bedankt voor de tips allemaal, heb ik zeker wat aan! Afgelopen nachten lagen wij ook zoals bovenstaande plaatje, vooral omdat we beide in slaap vielen na de voeding
Fijn dat ik jullie als vraagbaak kan gebruiken

Vervelend hoor, die ongevraagde adviezen. Wij hebben daar tot nu toe weinig last van gehad gelukkig. Mensen willen zich misschien op die manier verantwoorden voor hoe zij het doen of zo.

Wij waren dus naar het cb, en M groeit heel mooi (5 kilo en 57 cm.). Verder was het een kort bezoekje want alles gaat goed en ik had geen vragen

Eerste weken sliepen wij ook zo als op dat plaatje. Nou ja, Pitbull sliep dan vooral boven op mij en ik probeerde me ninja-style om te rollen zoals op dat plaatje probeerde ja

Hier nog verrassend weinig nachtelijke capriolen, maar weet dat nog wel van onze Minion ja die lag ook altijd overdwars

Eerste werkdag overleefd al gonst het nog na van alle info over de afgelopen maanden...
_{M'n timing was ook vrij beroerd, waardoor de komende maanden heel erg hectisch gaan worden}
Maarrr...nu weer lekker onderweg naar huis!

Zo, eerste dag achter de rug Twist! Benieuwd hoe het voor je ukkie(s) was

Wat een nacht weer. We hadden S. gister een paracetamol gegeven, maar alsnog heeft ie een groot deel van de nacht gespookt.
Het kostte wat moeite om hem in slaap te krijgen en toen werd ie weer wakker op het moment dat ik naar bed ging rond 22:30. Toen tot 1 uur bezig geweest om hem weer in slaap te krijgen, maar elke keer huilen als je hem in zijn eigen bedje legde.
Om 1 uur lukte dat weer tot half vier, daarna weer huilen en niet te troosten. Wel aan borst in slaap vallen, maar bij terugleggen meteen wakker en huilen. Uiteindelijk heeft ie toch weer bij ons in bed geslapen.

We twijfelen nu dus of het de tandjes zijn waar ie last van heeft, want de paracetamol heeft weinig gedaan. Misschien erge verlatingsangst kicking in
Ik ben helemaal op. Kijk alweer op tegen de komende nacht.

Wil hem geen slechte gewoontes aanleren door hem bij ons in bed te laten slapen, ook omdat ik dan zelf ook niet goed slaap. Of door hem elke keer maar de borst te geven, maar op een andere manier laat ie zich niet troosten.
Weet het gewoon even niet meer......

quote:

Op maandag 26 maart 2018 17:36 schreef minilot het volgende:
Zo, eerste dag achter de rug Twist! Benieuwd hoe het voor je ukkie(s) was

Ja ik ook wel al zit dat wel goed denk ik vorige week ook al een keertje gaan 'oefenen' en ze zijn in goede handen
(2 dagen per week bij m'n zus die gastouder is en 1 dag bij de oma's, om en om)

Vooral weer even een nieuw ritme zien te vinden dus, maar dat went ongetwijfeld ook snel. Morgen ook werken en dan alweer een dagje vrij

quote:

Op maandag 26 maart 2018 17:38 schreef TolstoiFan het volgende:

Wat een nacht weer. We hadden S. gister een paracetamol gegeven, maar alsnog heeft ie een groot deel van de nacht gespookt.
Het kostte wat moeite om hem in slaap te krijgen en toen werd ie weer wakker op het moment dat ik naar bed ging rond 22:30. Toen tot 1 uur bezig geweest om hem weer in slaap te krijgen, maar elke keer huilen als je hem in zijn eigen bedje legde.
Om 1 uur lukte dat weer tot half vier, daarna weer huilen en niet te troosten. Wel aan borst in slaap vallen, maar bij terugleggen meteen wakker en huilen. Uiteindelijk heeft ie toch weer bij ons in bed geslapen.

We twijfelen nu dus of het de tandjes zijn waar ie last van heeft, want de paracetamol heeft weinig gedaan. Misschien erge verlatingsangst kicking in
Ik ben helemaal op. Kijk alweer op tegen de komende nacht.

Wil hem geen slechte gewoontes aanleren door hem bij ons in bed te laten slapen, ook omdat ik dan zelf ook niet goed slaap. Of door hem elke keer maar de borst te geven, maar op een andere manier laat ie zich niet troosten.
Weet het gewoon even niet meer......

Zou het voor jouw (en zijn) slaap wellicht helpen om zijn bedje naast jouw bed te zetten, evt als cosleeper? Of slaap je dan alsnog slecht?

quote:

Op maandag 26 maart 2018 17:38 schreef TolstoiFan het volgende:

Wat een nacht weer. We hadden S. gister een paracetamol gegeven, maar alsnog heeft ie een groot deel van de nacht gespookt.
Het kostte wat moeite om hem in slaap te krijgen en toen werd ie weer wakker op het moment dat ik naar bed ging rond 22:30. Toen tot 1 uur bezig geweest om hem weer in slaap te krijgen, maar elke keer huilen als je hem in zijn eigen bedje legde.
Om 1 uur lukte dat weer tot half vier, daarna weer huilen en niet te troosten. Wel aan borst in slaap vallen, maar bij terugleggen meteen wakker en huilen. Uiteindelijk heeft ie toch weer bij ons in bed geslapen.

We twijfelen nu dus of het de tandjes zijn waar ie last van heeft, want de paracetamol heeft weinig gedaan. Misschien erge verlatingsangst kicking in
Ik ben helemaal op. Kijk alweer op tegen de komende nacht.

Wil hem geen slechte gewoontes aanleren door hem bij ons in bed te laten slapen, ook omdat ik dan zelf ook niet goed slaap. Of door hem elke keer maar de borst te geven, maar op een andere manier laat ie zich niet troosten.
Weet het gewoon even niet meer......

Poeh, kan me voorstellen dat dat je zwaar valt! -knuf- Sterkte joh!

Slaapt S. eigenlijk bij jullie op de kamer? Nu O. ziekig is begint -ie 's nachts ook te brullen zodra ik 'm na er knuffelend mee rondlopen neerleg, maar aangezien ik vanuit mijn eigen bed makkelijk over zijn bolletje kan aaien en hem op m'n vinger kan laten sabbelen valt -ie dan alsnog in slaap en houden mijn lief en ik ons bed voor onszelf.

Omdat O. met z'n koortslijf overdag nu toch meer snurkt dan wakker is, eindelijk eens een pakketje glimpapier opgesnord en een klassieke octahedron mobiel geknutseld. Wel weeeeeeeken te laat volgens de officiële Montessori-insteek, maar boeiuh. #lui



Morgen nog wel even balancerend aan visdraadjes en stokjes hangen in plaats van nu geïmproviseerd aan een voedingsbeha-kleerhangertje.

[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 26-03-2018 18:07:40 ]

quote:

Op maandag 26 maart 2018 17:55 schreef pinquit het volgende:

[..]

Zou het voor jouw (en zijn) slaap wellicht helpen om zijn bedje naast jouw bed te zetten, evt als cosleeper? Of slaap je dan alsnog slecht?

Ik weet niet of dit echt gaat helpen. Als Dirk die nachten heeft, dan is wegleggen in de cosleeper ook niet goed genoeg. Wel een poging waard als je dat nog niet geprobeerd hebt, dat wel.

Tolstoi, een en ik hoop dat vannacht beter gaat. En ik denk (maar zeker weten doe ik het niet) dat als hij zo heftig niet op andere dingen reageert nu, dat je hem geen verkeerde dingen aanleert, maar alleen reageert op zijn behoeftes. Ik probeer snachts ook vaak eerst even te troosten met een speen/knuffel/aai en als dat niet wil de borst. Daarmee wil ik niet zeggen dat het dé manier is, maar meer dat voor mij uiteindelijk allebei slapen wel de betere manier is. Als het straks weer wat beter gaat, zul je zien dat hij dan vanzelf ook weer een andere manier van troost gaat accepteren.

[ Bericht 26% gewijzigd door Nanuke op 26-03-2018 18:58:00 ]

Tolstoi, rot van de slechte nachten! Snap je angst voor slechte gewoontes aanleren, maar sluit me ook wel aan bij Nanuke dat dit nu misschien is wat hij nodig heeft. Sterkte voor je nacht, hopelijk vinden jullie een werkbare modus samen.

Mini, creatief hoor Gaat het al wel wat beter met O?

Twist, fijn dat je 1e werkdag goed ging! Ik heb m'n derde dag gehad en vind het echt wel weer fijn om aan de slag te zijn. Ook enorm fijn om weer terug te komen bij B Hij had vandaag z'n eerste dag helemaal alleen met papa, en ze hadden het enorm naar hun zin gehad. Ik vind het zo mooi om te zien hoe mijn vriend geniet van B

Oh, en hij was naar consultatiebureau geweest, 63,5 centimeter en 5960 gram schoon aan de haak. Enorm gemiddeld, dus weer helemaal goed gekeurd. En maar 20 seconden gehuild na inenting volgens man en daarna weer gelachen naar de arts

(Ik heb enorm veel liefde vandaag voor mijn mannen merk ik Daar is werken schijnbaar ook goed voor )

Tolstoj, uiteindelijk is slaap hetgene wat telt. Als dat nu even bij jullie in bed is, dan is dat maar zo. Hier heeft Em een soort gelijke fase gehad, dodelijk vermoeiend. Uiteindelijk sliep ze ook tussen ons in, maar opeens kon ze wel weer in haar eigen bedje slapen. En ik wil nogmaals mijn uitspraak van vorige week herhalen omdat hij bij mij opeens vanuit het niets waar werd: het kan zomaar vannacht wel goed gaan ook al wijst niets daar op.

Onze nachten waren vorige week nog drama, maar sinds donderdag slaapt Lala met max 1 onderbreking (meestal geen) en Em sliep (afgezien van afgelopen nacht die weer drama was), alle nachten door. Er is dus echt hoop! En mijn meiden zijn net iets ouder dan jouw zoon, dus die gaat vast binnenkort ook volgen! Zeker als straks die tandjes eenmaal goed door zijn.

En geloof deze ervaringsdeskundige maar: Als ze 16 zijn zou je willen dat ze hun bed eens uit zouden komen.

Tuurlijk helpt dat niet, het enige dat helpt is als 'ie eens lekker door gaat slapen... En dat komt ook, uiteindelijk (of in ieder geval iets dat in de buurt komt), het kutte is dat je gewoon geen zicht hebt op wanneer. Als iemand je zou zeggen "over 7 weken komt 'ie nog maar 1 keer per nacht" zou dat zoveel makkelijker zijn.

Mijn oudste is inderdaad puber, kan 'm soms wel wurgen. Maar houd zoveel van 'm ook.

Als ik bang ben dat ik Banaan slechte gewoontes aanleer dan houd ik mezelf maar voor dat het dan vast ook wel weer af te leren is.

Lemijn sterkte. Ook voor jou wordt het wel weer beter. Hopelijk snel.

Banaan wou niet meer drinken dus ik verliet de slaapkamer. Man bleef achter voor handje vasthouden maar kwam er ook al snel uit omdat Banaan mopperde. Daarna een heleboel gegiechel en zo is hij in slaap gevallen.

quote:

Op maandag 26 maart 2018 17:38 schreef TolstoiFan het volgende:

Wat een nacht weer. We hadden S. gister een paracetamol gegeven, maar alsnog heeft ie een groot deel van de nacht gespookt.
(...)
We twijfelen nu dus of het de tandjes zijn waar ie last van heeft, want de paracetamol heeft weinig gedaan. Misschien erge verlatingsangst kicking in
Ik ben helemaal op. Kijk alweer op tegen de komende nacht.

Wil hem geen slechte gewoontes aanleren door hem bij ons in bed te laten slapen, ook omdat ik dan zelf ook niet goed slaap. Of door hem elke keer maar de borst te geven, maar op een andere manier laat ie zich niet troosten.
Weet het gewoon even niet meer......

*boks*

Vanavond geprobeerd J. in zijn eigen bedje in slaap te krijgen, want afgelopen nacht werd ik alleen maar gekrabt en geschopt. Eerst was hij wat jengelig totdat echt hij echt boos ging huilen. Uit bed gehaald en nu ligt hij bij mij te feesten. Hij is ondertussen echt moe.

Mijn man is dus as we speak het Gulliverbedje in elkaar aan het schroeven (we hebben 2 ledikantjes, want peuter was er nog niet uit toen J. werd geboren). Eens zien of dat werkt.

En echt, ik baal zo dat J. van de speentjes is. Iedere keer als hij bijna slaapt, trekt hij dat kloteding uit zijn mond, is hem dan kwijt, gaat huilen en is weer helemaal wakker. Meerdere speentjes in bed helpt niet. Ik had van tevoren heel naïef gedacht dat hij net als zijn zus vanzelf over zou gaan op duimen, maar helaas.

Ik ben er zooooo klaar mee met dit slaapgezeik

/rant

voor iedereen met slechte nachten/inslaapproblemen.

Ik worstel ook regelmatig met of ik geen bepaalde rituelen aanwen maar ach, (in) slaap is (in) slaap Mijn vriend staat daar wel wat anders in want ‘op het kdv is hij ook niet de enige en kunnen ze dat ook niet’.

Wij hebben morgen onze eerste wenochtend bij het kdv, ik denk dat het meer wennen voor mij is dan voor hem