R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zelfde hier.quote:
Maar dat kan ook best komen omdat ik geen vrouw ben, geen kinderen heb en al alleen woon.
"Pools are perfect for holding water"
Details man, details.quote:Op dinsdag 28 november 2017 09:26 schreef probeer het volgende:
[..]
Zelfde hier.
Maar dat kan ook best komen omdat ik geen vrouw ben, geen kinderen heb en al alleen woon.
Ja doei.
Ik heb op een abortuskind na geen kind geproduceerd, maar ik heb er ook wel een beetje last van.
Misschien maar een poes kopen oid.
Misschien maar een poes kopen oid.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ik denk dat dat alleen maar gezond is. Als je als ouder je kinderen zonder problemen het huis laat verlaten heb je denk ik je taak als ouder goed volbracht. Toen ik wegging hadden mijn ouders daar ook geen moeite mee omdat zij dat alleen maar als van nature zagen.
In tegenstelling tot de ouders van een vriendin van mij. Kan mij nog wel herinneren dat ik met haar op de trein stapte richting onze studentenstad en haar moeder een uur lang moest huilen terwijl ze die zaterdag gewoon weer terugkwam. Vind het altijd een beetje sneu als een ouder zijn kind niet los kan laten.
In tegenstelling tot de ouders van een vriendin van mij.
Kan mij nog wel herinneren dat ik met haar op de trein stapte richting onze studentenstad en haar moeder een uur lang moest huilen terwijl ze die zaterdag gewoon weer terugkwam. Vind het altijd een beetje sneu als een ouder zijn kind niet los kan laten.
Wat is een abortuskind?quote:Op dinsdag 28 november 2017 18:28 schreef Aiciu het volgende:
Ik heb op een abortuskind na geen kind geproduceerd, maar ik heb er ook wel een beetje last van.
Misschien maar een poes kopen oid.
Die Lebenslust bringt dich um.
Stiekem had je zelf ook een milfje gewild.quote:
[..]
D'r vriend, die is geloof ik van een leeftijd dat hij ook bijna uit huis gaat
Als je niet aan die ellende was begonnen dan had je de afgelopen weet ik veel, 25 jaar ofzo, al je eigen plan kunnen trekken.quote:Op maandag 27 november 2017 17:32 schreef Ouder1 het volgende:
Gewoon lekker mijn eigen plan kunnen trekken zeg maar.
Mensen met kinderen
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Ja het is ook niet niks als je abortusfoetus na een jaar of 18 zegt: "pa, ma, ik denk dat het tijd is om mijn eigen weg te gaan".quote:
Ik heb op een abortuskind na geen kind geproduceerd, maar ik heb er ook wel een beetje last van.
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Geen kinderen krijgenquote:Op woensdag 29 november 2017 00:29 schreef Geralt het volgende:
[..]
Als je niet aan die ellende was begonnen dan had je de afgelopen weet ik veel, 25 jaar ofzo, al je eigen plan kunnen trekken.
Mensen met kinderen
Zelfs mensen met down krijgen kinderen, dan kan de opvoeding gewoon geen hogere wiskunde zijn. Juist baas, de familielijn voortzetten
Deze man weet.quote:
[..]
Als je niet aan die ellende was begonnen dan had je de afgelopen weet ik veel, 25 jaar ofzo, al je eigen plan kunnen trekken.
Mensen met kinderen
Ja doei.
serieus?quote:
[..]
Ik denk eigenlijk dat die horrorverhalen een soort ‘opschepperij’ zijn. Van mensen die graag willen overkomen als een ontzettend engelachtige supermoeder.
Ik vind t een verschrikkelijk idee dat mn kinderen over n paar jaar t huis uit gaan, word al zenuwachtig als ik eraan denk.
Dat dat opschepperij zou zijn, vind ik vrij vergezocht.
het is namelijk best wel vervelend en indien mn kinderen zouden weten hoe erg het is, zou dat onnodige druk bij hen leggen, wat juist een teken is dat je géén goede moeder zou zijn 
Ik zoek wel n hond straks
@ts: mn moeder vond t ook fijn dat wij t huis uit gingen
compact en kleverig.
ik heb echt vrij veel te doen hoor, dus dat is t (in mijn geval iig) ook nietquote:
Denk dat dat helemaal aan jezelf ligt, als je naast je kinderen ook andere dingen hebt, hobby's, uitjes enz enz zal dat meevallen, draait alles om de kinderen zal het zwaar worden.
compact en kleverig.
Maar Ouder-1 wil me nietquote:Op woensdag 29 november 2017 00:21 schreef MCH het volgende:
[..]
Stiekem had je zelf ook een milfje gewild.
Ik heb gewoon nog een kind gekregen toen de oudste bijna de deur uitging 
Maar nee, ik maak me niet druk om een leeg nest, ik denk dat het ook typisch iets is dat hoort bij de generatie die nog thuis zat en het zorgen voor het huishouden en de kinderen als enige doel had, en vaak waren de eerste kleinkinderen er ook al voor het jongste kind de deur uit was, dus dan kregen ze weer een nieuw doel.
Maar nee, ik maak me niet druk om een leeg nest, ik denk dat het ook typisch iets is dat hoort bij de generatie die nog thuis zat en het zorgen voor het huishouden en de kinderen als enige doel had, en vaak waren de eerste kleinkinderen er ook al voor het jongste kind de deur uit was, dus dan kregen ze weer een nieuw doel.
Ik denk zelf dat voor mij twee dingen meespelen. Dat ik erg goed contact heb met mijn oudste die geregeld nog over de vloer komt, soms alleen maar een paar minuten komt binnen wippen en tegenwoordig bestaat er ook WhatsApp waarmee je toch contact houdt.. En de puberteit.
Die is bij jongste best heftig. Waar hij eerst altijd de liefste, gezelligste en zorgzaamste was, is hij sinds een jaar of twee/drie een egoïstische draak. Een extreme sloddervos die alles van zich af pleurt en nooit eens iets opruimt. Thuis komt, de keuken plundert, puinhoop maakt en naar zijn kamer vertrekt. Altijd scherp oplet dat hij zijn lege bord net op tafel zet als een ander het bord naar de keuken brengt zodat hij niet hoeft te lopen. Er als de kippen bij is als een ander iets te drinken of te snacken haalt om te vragen of die ook wat voor hem meeneemt maar mokken als een ander dat aan hem vraagt. Dat we iedere keer weer moeten vragen of hij zijn oortjes in doet als wij tv kijken en hij op zijn mobiel filmpjes kijkt met het volume vol open. Alleen 'gezellig' mee willen de stad in als hij een geheime agenda heeft en wil dat wij iets voor hem kopen. De mond vol hebben over onze honden maar drama maken als hij ze eens moet uitlaten. Lui, lui en lui. Behalve als het hem uitkomt. Doet hij eens gezellig dan moet hij iets van ons. Wil hij iets bespreken dan doet hij dat altijd terwijl wij een film kijken of onze favoriete serie zitten te kijken en we kijken al weinig tv dus dat is best knap. Die rare manier van communiceren via de WhatsApp als ik op mijn werk zit en hij eigenlijk wil bereiken dat ik gewoon daar weg ga om iets recht te zetten dat hij in de soep heeft laten lopen (Mam.. dat papier dat ik vandaag moest inleveren ligt nog thuis!!! Maar dan met tig zuigende berichtjes in de hoop dat ik aanbied ze 'even' voor hem te brengen). Zelfredzaamheid nul behalve als het hem uitkomt, dan kookt hij bijvoorbeeld in eens de sterren van de hemel voor zijn vriendin.
Allemaal geen drama maar gewoon puberteit. Toch merk ik dat ik het gewoon prettig vind als hij eens een dag bij zijn vriendin zit en ik gewoon mijn eigen ding kan doen zonder bende, drama en stoorzenders.
Ik voel me een ontaarde moeder.
Die is bij jongste best heftig. Waar hij eerst altijd de liefste, gezelligste en zorgzaamste was, is hij sinds een jaar of twee/drie een egoïstische draak. Een extreme sloddervos die alles van zich af pleurt en nooit eens iets opruimt. Thuis komt, de keuken plundert, puinhoop maakt en naar zijn kamer vertrekt. Altijd scherp oplet dat hij zijn lege bord net op tafel zet als een ander het bord naar de keuken brengt zodat hij niet hoeft te lopen. Er als de kippen bij is als een ander iets te drinken of te snacken haalt om te vragen of die ook wat voor hem meeneemt maar mokken als een ander dat aan hem vraagt. Dat we iedere keer weer moeten vragen of hij zijn oortjes in doet als wij tv kijken en hij op zijn mobiel filmpjes kijkt met het volume vol open. Alleen 'gezellig' mee willen de stad in als hij een geheime agenda heeft en wil dat wij iets voor hem kopen. De mond vol hebben over onze honden maar drama maken als hij ze eens moet uitlaten. Lui, lui en lui. Behalve als het hem uitkomt. Doet hij eens gezellig dan moet hij iets van ons. Wil hij iets bespreken dan doet hij dat altijd terwijl wij een film kijken of onze favoriete serie zitten te kijken en we kijken al weinig tv dus dat is best knap. Die rare manier van communiceren via de WhatsApp als ik op mijn werk zit en hij eigenlijk wil bereiken dat ik gewoon daar weg ga om iets recht te zetten dat hij in de soep heeft laten lopen (Mam.. dat papier dat ik vandaag moest inleveren ligt nog thuis!!! Maar dan met tig zuigende berichtjes in de hoop dat ik aanbied ze 'even' voor hem te brengen). Zelfredzaamheid nul behalve als het hem uitkomt, dan kookt hij bijvoorbeeld in eens de sterren van de hemel voor zijn vriendin.
Allemaal geen drama maar gewoon puberteit. Toch merk ik dat ik het gewoon prettig vind als hij eens een dag bij zijn vriendin zit en ik gewoon mijn eigen ding kan doen zonder bende, drama en stoorzenders.
Ik voel me een ontaarde moeder.
quote:
Toch knap dat hij het zover krijgt dat JIJ je zo voelt. Laat je niet gek maken... Maar serieus, hoe oud is hij? Indien oud genieg, zou ik mogelijk aanbieden om hem te helpen aan een kamer.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Wat heeft dit hele epistel dan weer te maken met een leeg nest? Zou je toch juist blij mee moeten zijn zo te lezen?
Eindexamenklas. Als hij slaagt gaat hij september op kamers voor zijn studie.quote:
[..]
Toch knap dat hij het zover krijgt dat JIJ je zo voelt. Laat je niet gek maken... Maar serieus, hoe oud is hij? Indien oud genieg, zou ik mogelijk aanbieden om hem te helpen aan een kamer.
FF de OP opnieuw lezenquote:Op woensdag 29 november 2017 11:52 schreef Cyanide- het volgende:
Wat heeft dit hele epistel dan weer te maken met een leeg nest? Zou je toch juist blij mee moeten zijn zo te lezen?
Het internet staat vol met verhalen over het lege-nest syndroom maar over ouders die er een beetje naar uitkijken kan ik niets vinden. Daarom was ik hier opzoek naar mensen die dat lege-nest syndroom ook niet hebben ervaren toen de kinderen uit huis gingen.
Natuurlijk zijn er wel dingen die je mist. Vooral eten koken voor mijn uppie vind ik niet leuk. Maar dat overleef je wel toch?
Schuldgevoel... ze voelt zich schuldig over het feit dat ze haar jongste bijna het huis uit kijkt, en derhalve op voorhand al denkt geen last van het empty nest syndroom te krijgen.quote:
Wat heeft dit hele epistel dan weer te maken met een leeg nest? Zou je toch juist blij mee moeten zijn zo te lezen?
Maar met deze dosis schuldgevoel is de kans groot dat het nog wel gaat komen.
We zien het topic wel tegemoet.
Neem gewoon een toyboy tegen die tijd.quote:
[..]
serieus?
Ik vind t een verschrikkelijk idee dat mn kinderen over n paar jaar t huis uit gaan, word al zenuwachtig als ik eraan denk.
Dat dat opschepperij zou zijn, vind ik vrij vergezocht.
Ik zoek wel n hond straks
@ts: mn moeder vond t ook fijn dat wij t huis uit gingen
nee dank jequote:
[..]
Neem gewoon een toyboy tegen die tijd.
Ik heb gewoon ook n man thuis zitten hoor. En zoals ik al zei genoeg te doen verder, dus dat is t echt niet. Maar misschien valt t tegen die tijd mee, wie weet.
compact en kleverig.
Ik had er ook geen last van, ik stak nog net de vlag niet uit. Niet dat ik nu zulke vreselijke kinderen heb maar vind het gewoon heerlijk om op mezelf te zijn.
Met sinterklaas, kerst dan geef ik ze ook alle vrijheid van hun plannen. Niks geen dwang
Met sinterklaas, kerst dan geef ik ze ook alle vrijheid van hun plannen. Niks geen dwang
Wem die Scheisse bis zum Hals steht, sollte den Kopf nicht hängen lassen
Nouja, voor sommigen is het dan opschepperij. Ik kan me voorstellen dat je er best last van kan hebben, hoor.quote:
Dat dat opschepperij zou zijn, vind ik vrij vergezocht.
|
|
