Ik ben een jongeman die dit jaar opnieuw begonnen is aan een studie na al verscheidene andere studies gevolgd te hebben. Hiervan heb ik van de ene studie wel een diploma gehaald en van de andere studie niet. Ik loop nu dus tegen mijn 25e levensjaar aan en merk dat ik nog steeds geen enkel idee heb 'wat ik later wil worden',
De studie die ik begin dit schooljaar opgepakt heb bevalt me wel goed. Heb het jaar hiervoor gewerkt in een winkel en had toch behoefte aan een nieuwe frisse omgeving.
De studie die ik nu volg bied mij deze frisse omgeving.
Echter ik vind het lastig om elk college te volgen. De meeste colleges volg ik wel maar ik ben ook wel snel geneigd om een minder interessant college over te slaan en om zo een dag thuis te blijven.
Thuis verval ik al snel in het 'niets' doen, ik merk nu ook echt hoe lastig ik het vind om mijzelf er toe te zetten om leerstof die nodig is om een examen te halen tot me te nemen. Ik weet vaak dat ik wel moet gaan leren maar verzin mezelf al snel iets anders. Bijvoorbeeld: de Playstation.
Nou zullen jullie denken dat dit probleem bij de meeste studenten voorkomt maar ik ben ondertussen al 25 en neem nog steeds niet de disciplinaire verantwoording om mijzelf 100% in te zetten om m'n studie een goed gevolg te geven...
Ik moet zeggen dat ik eigenlijk door de vrijheid van het tussenjaar in de winkel werken (erg wisselende roosters) nogal van dag tot dag ben gaan leven. 's avonds gooi ik m'n sigaretten vaak gescheurd in de prullenbak en 's morgens fiets ik weer naar de pomp om mezelf een nieuw pakje op te halen.
Ik woon tevens nog bij m'n ouder hoewel ik binnen afzienbare tijd het huis uit wil... Hier schiet mijn volgende probleem uit de grond: ik heb momenteel geen cent te makken. Heb afgelopen jaar een tijdje op voetbalwedstrijden gegokt en sta nu al een behoorlijke poos in 't roos bij de bank. Hier ben ik dan weer uit proberen te komen door minilening af te sluiten (die je duurder terugbetaalt als dat je ze leent). Heb afgelopen incasso's van de zorgverzekeraar terug gestorneerd en heb bij deze instantie dus ook nog een schuld lopen.
Mijn maandelijkse inkomsten bestaan uit de maximale stufi en nog een kleine 200 ¤ die ik binnenhaalt uit de winkel waar ik nog steeds in de avonduren en 't weekend werk...
Ik heb dus schulden, geen torenhoge, maar toch.... Als ik nu flink aan 't werk ga lijdt mijn studie daaronder. Hoewel ik nu ook tot een besef ben gekomen dat deze zooi niet uit zichzelf opgelost gaat worden. Ik ben bang dat m'n verzekeringsmaatschappij me straks doorgeedt aan het BKR en ik daar als ik straks wat wil huren of kopen ook weer gedonder mee krijg.
Ik vraag me af hoe ik mezelf zo in de shit heb kunnen werken, ik merk bij mezelf dat ik angst heb om me vol in de opleiding te storten omdat ik niet zeker weet of ik dit wel echt wil doen maar dit kan ook een symptoom zijn van dit hele problemenrataplan wat volgens mij wordt veroorzaakt door een gebrek aan zelfmotivatie, een doel voor ogen hebben en de volle verantwoordelijkheid nemen.
Ik vind mezelf eigenlijk ook steeds een zwakke lul als ik 's avonds m'n sigaretten verknipt weggooi en dan de volgende dag weer naar de pomp fiets.... Zoals het klinkt: disciplineloos...
Toch heb ik in 't verleden wel verantwoording genomen voor dingen die ik belangrijk vond en heb ook wel mentale stappen gezet in mijn leven... Toch is 't op dit moment een dromerige bende die van dag in dag valt.
Ik voel me eigenlijk alsof ik in een trein ben gestapt die maar ergens naartoe rijdt en dat ik gewoon apathisch in dat ding blijf zitten... Beetje roken, beetje uit t raam kijken, elke avond dezelfde treinconductrur groeten die de wagon af komt sluiten en zo nu en dan naar het treinrrestaurant om de paar centen die wekelijks bij toeval door de raamkier in m'n wagon binnen komen waaien meteen uit te geven aan een te chique maaltijd, waarna ik weer in m'n bed kruip om te gaan maffen, en om dan vervolgens weer op te staan en dit riedeltje weer te herhalen...
En nu weet ik eigenlijk niet of dit onnuttige sleurachtige gevoel de oorzaak is van mijn problemen, of dat het andersom is.... Ik heb wel 't idee dat ik mijzelf uit de trein/comfortzone moet halen,maar ik weet bij God niet waar te beginnen. Hier wellicht.
[ Bericht 1% gewijzigd door HetDonkertAan op 10-11-2017 00:45:06 ]
Dank je, zat mobiel, is ondertussen aangepast.quote:Op vrijdag 10 november 2017 00:42 schreef DieselTank het volgende:
Af en toe een witregel zou geen kwaad doen als ik heel eerlijk ben
Ik volg momenteel sinds september een hbo opleiding. Hiervoor heb ik een mbo opleiding gevolgd.quote:
Je kan niet makkelijk van de ene dag op de andere dag stoppen met roken. Hebben we het hier overigens over een hbo opleiding? En je hebt al een hbo opleiding afgerond?
Nee, stoppen met roken is inderdaad niet makkelijk.
Maar waarom wil je zo graag een hbo papiertje hebben?quote:Op vrijdag 10 november 2017 00:47 schreef HetDonkertAan het volgende:
[..]
Ik volg momenteel sinds september een hbo opleiding. Hiervoor heb ik een mbo opleiding gevolgd.
Nee, stoppen met roken is inderdaad niet makkelijk.
De mbo opleiding die ik heb gevolgd.... Nou laat ik het zo zeggen: ik heb me eigenlijk 4 jaar lang een vreemde eend in de bijt gevoeld. Me daardoor op sociaal / communicatief vlak wel behoorlijk ontwikkeld. Maar toen de opleiding bijna voorbij was en ik stage liep had ik zoiets van:, dit was 't dan, alle energie erin gestoken, m'n best ervoor gedaan, en nu kan ik dit soort werk doen... Werk waarbij ik dacht: wat ben ik in vredesnaam aan 't doen. En ik weet ook dat werk niet altijd leuk hoeft te zijn maar pfffrt, ik moest samen met mensen met een verstandelijke beperking doosjes inpakken de hele dag. Ik was hun "begeleider", en ja dat is werk waarin je door kunt groeien, dat weet ik. Maar ik voelde de passie op een gegeven moment totaal niet meer, die ik soms ook wel had in dat werkveld maar dit had dan eigenlijk met de persoonlijke eigenschappen vd cliënt te maken.quote:
[..]
Maar waarom wil je zo graag een hbo papiertje hebben?
Ik was en ben nog steeds van mening dat dat soort werk je moet liggen en ik dacht op 't eind "hun hebben niks aan mij, en ik heb niet veel aan hen" . Des te groter compliment aan de mensen die wel een onvoorwaardelijke binding met mensen met 'n beperking hebben.
Ik neem ze te serieus en ben geneigd om over hun beperking heen te kijken wat ergens wel mooi is maar vd andere kant niet constructief.
Maar de opleiding die ik nu volg is dus ook meer 'n verlengde van.... Vandaar ook twijfels.
Ook moet je hulp zoeken voor je duik gedrag. Ga bijvoorbeeld met je huisarts praten, die kan je mogelijk doorverwijzen naar de juiste instanties.
Ik ben niet helemaal thuis in de richting zorg e.d. dus daar houd het op voor mijquote:
[..]
De mbo opleiding die ik heb gevolgd....-knip- Vandaar ook twijfels.
Maar is die opleiding echt speciaal voor leiding geven aan mensen met een beperking? Kan je niet leiding geven aan andere???
Dat er voor zorgen dat de schulden niet te hoog oplopen ben ik het mee eens, maar direct naar de HA? Waarom?quote:Op vrijdag 10 november 2017 01:08 schreef madam-april het volgende:
Het maakt eigenlijk niks uit of je situatie veroorzaakt is door je sleurachtige gevoel of dat dat gevoel veroorzaakt wordt door je situatie. De situatie is zoals hij is en daar moet je wat aan veranderen.. Prioriteit nummer 1 is ervoor zorgen dat je schulden niet verder oplopen, dus neem contact op met je schuldeisers en tref een betalingsregeling.
Ook moet je hulp zoeken voor je duik gedrag. Ga bijvoorbeeld met je huisarts praten, die kan je mogelijk doorverwijzen naar de juiste instanties.
TS is nog een soort van halve student, die naast een stage gehad heeft wat werkt in een supermarkt..
Ik had een betalingsregeling opgenomen met m'n schuldeiser: de zorgverzekeraar maar heb het regelingsbedrag terug gestorneert op m'n eigen rekening onlangs omdat ik de maand anders niet doorkwam. Ik kan ze morgen wel bellen en zeggen dat ik een nieuwe wil maar dan denken ze ook van 'we zijn niet gek' de schuld bij de zorgverzekeraar is nu zo'n ¤500 en bij de minilening nog zo'n 400¤. Daarnaast sta ik 1000¤ in de min bij de bank. De instantie die minileningen in Nederland verricht is een vrij obscure instantie waarmee ik de ervaring heb dat ze nogal veel geld vragen voor evt privéleges als een betalingsregeling.quote:
Het maakt eigenlijk niks uit of je situatie veroorzaakt is door je sleurachtige gevoel of dat dat gevoel veroorzaakt wordt door je situatie. De situatie is zoals hij is en daar moet je wat aan veranderen.. Prioriteit nummer 1 is ervoor zorgen dat je schulden niet verder oplopen, dus neem contact op met je schuldeisers en tref een betalingsregeling.
Ook moet je hulp zoeken voor je duik gedrag. Ga bijvoorbeeld met je huisarts praten, die kan je mogelijk doorverwijzen naar de juiste instanties.
Maar het duikgedrag, daar kan ik mijzelf inderdaad behoorlijk in vinden. Naar welk soort instanties stuurt je arts je dan als je hem vertelt dat je duikgedrag vertoont. In hoeveel situaties moet je duikgedrag vertonen als deze instanties je ook echt gaan helpen? Dekt mijn verzekeringsmaatschappij dit soort instantie-uitjes of jaag ik mezelf nog verder in de kosten?
Ook aan andere mensen. Dus ik moet wel veranderen als ik de studie af wil ronden.quote:
[..]
Ik ben niet helemaal thuis in de richting zorg e.d. dus daar houd het op voor mij
Maar is die opleiding echt speciaal voor leiding geven aan mensen met een beperking? Kan je niet leiding geven aan andere???
Wat tevens pijnlijk herkenbaar is.
Huisarts kan ook naar maatschappelijk werk verwijzen.
Voor beroepskeuze: al eens een serieuze test gemaakt?
Leen van je ouders om je schuld af te betalen of gooi je stufilening op max totdat je schuld is afbetaald tenzij je nog overal afbetalingsregeling kan regelen. Het enige wat hierna kan misgaan is dat je je stufilening daarna voor allerlei andere zaken gaat gebruiken dan enkel het noodzakelijke.quote:
[..]
Ik had een betalingsregeling opgenomen met m'n schuldeiser: de zorgverzekeraar maar heb het regelingsbedrag terug gestorneert op m'n eigen rekening onlangs omdat ik de maand anders niet doorkwam. Ik kan ze morgen wel bellen en zeggen dat ik een nieuwe wil maar dan denken ze ook van 'we zijn niet gek' de schuld bij de zorgverzekeraar is nu zo'n ¤500 en bij de minilening nog zo'n 400¤. Daarnaast sta ik 1000¤ in de min bij de bank. De instantie die minileningen in Nederland verricht is een vrij obscure instantie waarmee ik de ervaring heb dat ze nogal veel geld vragen voor evt privéleges als een betalingsregeling.
Maar het duikgedrag, daar kan ik mijzelf inderdaad behoorlijk in vinden. Naar welk soort instanties stuurt je arts je dan als je hem vertelt dat je duikgedrag vertoont. In hoeveel situaties moet je duikgedrag vertonen als deze instanties je ook echt gaan helpen? Dekt mijn verzekeringsmaatschappij dit soort instantie-uitjes of jaag ik mezelf nog verder in de kosten?
Maatschappelijke werkers zijn gratis en bij ggz wordt er eerst aanspraak gemaakt op je eigen risico.
Hmm ik zie nu dat je al maximaal leent. In principe hoor je je schuld van 2000 binnen 3 maanden weten af te lossen met je inkomen (1100 per maand).
[ Bericht 4% gewijzigd door wiskundenoob op 10-11-2017 08:28:10 ]
Toch heb ik best een leuke baan en een leuk leven.
Wat zijn die vaste maandlasten buiten het aflossen van je schulden eigenlijk. Je woont in hotel mama. Veel kan dat niet zijn toch?quote:
[..]
Ik had een betalingsregeling opgenomen met m'n schuldeiser: de zorgverzekeraar maar heb het regelingsbedrag terug gestorneert op m'n eigen rekening onlangs omdat ik de maand anders niet doorkwam.
Ik neem trouwens aan dat je ook zorgtoeslag hebt?
Ik denk dat je hulp nodig hebt. Niet per se voor je duikgedrag maar ook voor je verslaving en gokproblemen. Ik denk dat het allemaal wat met elkaar te maken heeft. Hoe ben je met het roken en gokken in aanraking gekomen? Je hebt schulden maar ze zijn (nu nog) niet torenhoog, probeer het op zijn minst stabiel te houden. Als je naar de huisarts gaat zal hij ook bespreken wat hij met jou wil doen en met jou naar een oplossing zoeken. Het is niet zo dat je ineens naar een therapeut of psycholoog gestuurd wordt zonder daarover zelf te mogen beslissen. Je kan je argumenten dan ook tegen je huisarts zeggen waarom de ene of de andere aanpak je beter lijkt.
Een andere optie die in mij naar boven komt, maar één waar je heel goed over na moet denken, is een opleiding in het leger. Je kan hier een officiersopleiding volgen die overeenkomt met een HBO opleiding (in diverse vakgebieden). Zelfdiscipline wordt hier sterk bijgebracht en je krijgt ondertussen betaald voor je opleiding, wat goed uit zou komen met je schulden. Je hangt wel een aantal (vijf geloof ik) jaar aan het leger vast dus daar moet je wel rekening mee houden. Vandaar ook dat ik zeg dat je er goed over na moet denken. Wellicht zijn er officieren onder de mensen hier de je meer info kunnen geven.