R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hey Magrec,quote:Op donderdag 19 oktober 2017 13:43 schreef magrec het volgende:
Dit klinkt wel heer erg bekend voor mij...ik zit in een zelfde soort situatie.
Mijn relatie is na 8 jaar voorbij nadat mijn ex is vreemdgegaan. In die 8 jaar ben ik systematisch gemanipuleerd (let wel dat heb ik ook laten gebeuren, geen slachtofferrol hier).
Onder druk van dreigementen 3 psychologen bezocht, het laatste traject werd ingezet omdat mijn ex gedacht dat ik ADD/Autisme zou hebben. Continu strijd en op mijn tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen. Allemaal uit angst om haar kwijt te raken en ook voor de kinderen altijd proberen om het goed te krijgen. Bijna 8 jaar lang gedacht dat het allemaal door mij kwam en dat er vanalles mis was met mij. Want zij sprak met anderen over mijn problemen en die anderen vonden mij ook wel raar. Of als ik uit was geweest te horen krijgen dat ik met andere vrouwen bezig was geweest en dat een collega van haar mij had gezien (niks van waar natuurlijk)
Toen ik erachter kwam dat ze was vreemd gegaan flipte ik de pan uit, maar ik was er van overtuigd dat ik haar niet zou kwijtraken en ik wilde er weer voor vechten. 3 dagen later na een goed gesprek met de psycholoog (een nieuwe ;;) is de knop omgedraaid en ik voel mij beter dan ooit. Geen zorgen meer om wat er die dag weer voor strijd gaat komen, mijn eigen leven weer oppakken etc. Nu komt ook naar voren dat mijn ex toch waarschijnlijk een persoonlijkheidsstoornis heeft (borderline) er is echter niemand meer in haar omgeving die kritisch is naar haar. Ze vindt het ook helemaal niet erg dat ze is vreemdgegaan. Dat ik flipte toen ik er achter kwam was veel erger.
Ze is op dit moment nog steeds met haar nieuwe vriendje, ben benieuwd wat er gebeurt als dat uit gaat..mij krijgt ze niet meer terug.
Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Ik snap heel goed hoe jij je gevoeld moet hebben. Alleen ga ik in mijn geval niet snel alleen uit maar ik herken wel haar reactie wanneer zij weet dat er vrouwelijke collega's op mijn werk zijn. Op dit moment probeer ik voor mijzelf een gezond balans te vinden waardoor ik toch sterk in mijzelf kan blijven staan en tevens haar kan ondersteunen zonder dat ik mij te veel laat beïnvloeden door haar 'mood' swings.
Mocht het uiteindelijk allemaal niet in balans komen dan zie ik ook geen andere uitweg, maar ik wil het zeker blijven proberen voor zover het mogelijk is.
Ik ben in ieder geval blij dat jij jezelf en jouw eigen kracht weer hebt teruggevonden!
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Het verschil met jou is dat er een "diagnose" is. In mijn geval, mijn ex is hoog begaafd, weet ze het goed verborgen te houden voor de omgeving. Ik zou het misschien nog geprobeerd hebben als ze hulp zou krijgen. Het kan natuurlijk zijn dat onze relatie gewoon benzine en vuur wasquote:
[..]
Hey Magrec,
Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Ik snap heel goed hoe jij je gevoeld moet hebben. Alleen ga ik in mijn geval niet snel alleen uit maar ik herken wel haar reactie wanneer zij weet dat er vrouwelijke collega's op mijn werk zijn. Op dit moment probeer ik voor mijzelf een gezond balans te vinden waardoor ik toch sterk in mijzelf kan blijven staan en tevens haar kan ondersteunen zonder dat ik mij te veel laat beïnvloeden door haar 'mood' swings.
Mocht het uiteindelijk allemaal niet in balans komen dan zie ik ook geen andere uitweg, maar ik wil het zeker blijven proberen voor zover het mogelijk is.
Ik ben in ieder geval blij dat jij jezelf en jouw eigen kracht weer hebt teruggevonden!
en dat wij onmogelijk samen kunnen zijn maar ik schat de kans groot dat haar nieuwe vriend er ook snel klaar mee zal zijn. Situatie is zeer stressvol op dit moment en daar kan ze niet mee overweg. Haar stoornis wordt daarmee alleen maar vergroot en iedereen moet doen wat zij wil.
Ik denk dat je voorlopig de juiste keuze hebt gemaakt. Scheiden geeft ook nogal een nasleep, spanning en daar heb jij en je kinderen ook onder te lijden.
Maar je hebt in ieder geval de situatie en je grenzen helder. En je weet wel waar je alert op moet zijn.
Maar blijf bij jezelf. Ik hoop dat jouw eigen therapie snel gaat starten en dat jij daarmee je eigenwaarde kan herstellen. Blijf je nog contact houden met het wijkteam? Misschien is het ook goed op papier te evalueren hoe de gezinssituatie is qua opvoeding. Kan jij je kinderen aanvoelen? Merk je wanneer het goed met ze gaat en wanneer niet?
Ik kan je op een briefje geven dat het later weer de andere kant opslaat. Als ze je weer verwijten gaat maken dat je geen rekening met haar houdt, blijf dan het volgende onthouden:
Zij moet haar geluk niet in jou vinden, maar in zichzelf. Als zij gaat verlangen naar een ander is dat NIET jouw schuld. En we zijn het erover eens dat ze andere therapie moet zoeken. Zolang ze dat blijft weigeren, doet ze alles zichzelf aan.
Jouw vrouw kan alleen haar eigen emoties voelen en beseft onvoldoende welk effect haar gedrag heeft op anderen. Als jij helemaal doodop bent of je voelt je door alles gewoon heel erg kut ... benoem dat.
Als je zegt "Door alles voel ik me heel verdrietig", dan kan ze er niks tegenin brengen, want het is jouw gevoel. Als je dit zo nu en dan blijft benoemen, dan zou het kunnen dat ze beter gaat beseffen wat het effect van haar gedrag op jou is. Dat zal ze eerst niet leuk vinden, want ze wil daarmee niet geconfronteerd worden. Maar het zou kunnen dat daardoor het bewustzijn gaat groeien "zo kan het niet langer, ik moet echt een intensievere behandeling gaan zoeken. Want behalve dat ik er zelf aan kapot ga, sleur ik anderen er ook in mee".
Maar je hebt in ieder geval de situatie en je grenzen helder. En je weet wel waar je alert op moet zijn.
Maar blijf bij jezelf. Ik hoop dat jouw eigen therapie snel gaat starten en dat jij daarmee je eigenwaarde kan herstellen. Blijf je nog contact houden met het wijkteam? Misschien is het ook goed op papier te evalueren hoe de gezinssituatie is qua opvoeding. Kan jij je kinderen aanvoelen? Merk je wanneer het goed met ze gaat en wanneer niet?
Ik kan je op een briefje geven dat het later weer de andere kant opslaat. Als ze je weer verwijten gaat maken dat je geen rekening met haar houdt, blijf dan het volgende onthouden:
Zij moet haar geluk niet in jou vinden, maar in zichzelf. Als zij gaat verlangen naar een ander is dat NIET jouw schuld. En we zijn het erover eens dat ze andere therapie moet zoeken. Zolang ze dat blijft weigeren, doet ze alles zichzelf aan.
Jouw vrouw kan alleen haar eigen emoties voelen en beseft onvoldoende welk effect haar gedrag heeft op anderen. Als jij helemaal doodop bent of je voelt je door alles gewoon heel erg kut ... benoem dat.
Als je zegt "Door alles voel ik me heel verdrietig", dan kan ze er niks tegenin brengen, want het is jouw gevoel. Als je dit zo nu en dan blijft benoemen, dan zou het kunnen dat ze beter gaat beseffen wat het effect van haar gedrag op jou is. Dat zal ze eerst niet leuk vinden, want ze wil daarmee niet geconfronteerd worden. Maar het zou kunnen dat daardoor het bewustzijn gaat groeien "zo kan het niet langer, ik moet echt een intensievere behandeling gaan zoeken. Want behalve dat ik er zelf aan kapot ga, sleur ik anderen er ook in mee".
Ik hoop van harte dat het je lukt om:
ZELF RUST te vinden
EVEN NIET MEER PRATEN met haar of in elk geval kort en krachtig
EEN STAPJE TERUG TE NEMEN en je niet mentaal mee laat nemen in rare gedachten en diagnoses die je toebedeeld krijgt!
Dat jij een baken van stabiliteit bent lijkt me de beste manier om alles in goede banen te krijgen!
voor iedereen die denkt dat dit makkelijk is: totaal niet.
Ook zouden alle mannen op aarde moeten overwegen om na een tweede kind een vasectomie te doen. Lijkt me al uitdaging genoeg om goed te zorgen voor de kinderen die je al hebt en die - echt wel - alles meekrijgen.
Instabiliteit
Des te meer instabiliteit des te groter de kans op het ontwikkelen van stoornissen. Eigen voorbeeld gezien dat een buitenechtelijk jong kind ontzettend veel schreeuwde, dit ontwikkelde door instabiliteit in de leefomgeving. Nu woont hij als opgroeiend kind in een ander land bij een stabiel gezin/huis/school/dagritme en gaat alles veel beter.
http://www.nctsn.org/trau(...)ts-of-complex-trauma
Autisme
Nu weer even terug naar jou. Zolang je dagelijks geen problemen ervaart met jezelf zou ik daar niet verder op ingaan.
Een recent voorbeeld was dat 'Filemon', BNN presentator, zichzelf onder het vergrootglas liet bekijken en ook 'licht autistisch' bleek. Ja, dat was wel even een schok, maar eigenlijk veranderde het niks. Uiteindelijk is het onveranderbaar en is er notabene geen echt probleem.
Kijk terug:
https://programma.bnnvara(...)t-is-hier-autistisch
Kortom
Daarom adviseer ik vooral om de daadwerkelijke werkelijkheid te verbeteren met gezonde dagrust/slaap/ontspannen/minder vlees/bewegen! Zodat het brein zich uiteindelijk ook kan ontspannen.
[ Bericht 20% gewijzigd door Aap_deluxe op 20-10-2017 14:02:22 ]
ZELF RUST te vinden
EVEN NIET MEER PRATEN met haar of in elk geval kort en krachtig
EEN STAPJE TERUG TE NEMEN en je niet mentaal mee laat nemen in rare gedachten en diagnoses die je toebedeeld krijgt!
Dat jij een baken van stabiliteit bent lijkt me de beste manier om alles in goede banen te krijgen!
voor iedereen die denkt dat dit makkelijk is: totaal niet.
Ook zouden alle mannen op aarde moeten overwegen om na een tweede kind een vasectomie te doen. Lijkt me al uitdaging genoeg om goed te zorgen voor de kinderen die je al hebt en die - echt wel - alles meekrijgen.
Instabiliteit
Des te meer instabiliteit des te groter de kans op het ontwikkelen van stoornissen. Eigen voorbeeld gezien dat een buitenechtelijk jong kind ontzettend veel schreeuwde, dit ontwikkelde door instabiliteit in de leefomgeving. Nu woont hij als opgroeiend kind in een ander land bij een stabiel gezin/huis/school/dagritme en gaat alles veel beter.
http://www.nctsn.org/trau(...)ts-of-complex-trauma
Autisme
Nu weer even terug naar jou. Zolang je dagelijks geen problemen ervaart met jezelf zou ik daar niet verder op ingaan.
Een recent voorbeeld was dat 'Filemon', BNN presentator, zichzelf onder het vergrootglas liet bekijken en ook 'licht autistisch' bleek. Ja, dat was wel even een schok, maar eigenlijk veranderde het niks. Uiteindelijk is het onveranderbaar en is er notabene geen echt probleem.
Kijk terug:
https://programma.bnnvara(...)t-is-hier-autistisch
Kortom
Daarom adviseer ik vooral om de daadwerkelijke werkelijkheid te verbeteren met gezonde dagrust/slaap/ontspannen/minder vlees/bewegen! Zodat het brein zich uiteindelijk ook kan ontspannen.
[ Bericht 20% gewijzigd door Aap_deluxe op 20-10-2017 14:02:22 ]
Waarheid wordt eerst belachelijk gemaakt, daarna bevochten en uiteindelijk als evident aangenomen
Helemaal mee eensquote:
Ik hoop van harte dat het je lukt om:
ZELF RUST te vinden
EVEN NIET MEER PRATEN met haar of in elk geval kort en krachtig
EEN STAPJE TERUG TE NEMEN en je niet mentaal mee laat nemen in rare gedachten en diagnoses die je toebedeeld krijgt!
Dat jij een baken van stabiliteit bent lijkt me de beste manier om alles in goede banen te krijgen!
voor iedereen die denkt dat dit makkelijk is: totaal niet.
Ook zouden alle mannen op aarde moeten overwegen om na een tweede kind een vasectomie te doen. Lijkt me al uitdaging genoeg om goed te zorgen voor de kinderen die je al hebt en die - echt wel - alles meekrijgen.
Instabiliteit
Des te meer instabiliteit des te groter de kans op het ontwikkelen van stoornissen. Eigen voorbeeld gezien dat een buitenechtelijk jong kind ontzettend veel schreeuwde, dit ontwikkelde door instabiliteit in de leefomgeving. Nu woont hij als opgroeiend kind in een ander land bij een stabiel gezin/huis/school/dagritme en gaat alles veel beter.
http://www.nctsn.org/trau(...)ts-of-complex-trauma
Autisme
Nu ook even over jou. Zolang je dagelijks geen problemen ervaart met jezelf zou ik daar niet verder op ingaan.
Een recent voorbeeld was dat 'Filemon', BNN presentator, zichzelf onder het vergrootglas liet bekijken en ook 'licht autistisch' bleek. Ja, dat was wel even een schok, maar eigenlijk veranderde het niks. Uiteindelijk is het onveranderbaar en is er notabene geen echt probleem.
Kijk terug:
https://programma.bnnvara(...)t-is-hier-autistisch
Kortom
Daarom adviseer ik vooral om de daadwerkelijke werkelijkheid te verbeteren met gezonde dagrust/slaap/ontspannen/minder vlees/bewegen! Zodat het brein zich uiteindelijk ook kan ontspannen.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Autisme gaat denk ik pas een handicap vormen als iemand daarbovenop ook emotionele problemen krijgt zoals sociale angst of opgroeien in een instabiele gezinssituatie. Ook karakter speelt heel erg een rol.
Iemand met autisme die wel intelligent is, leergierig en zich daarom ook wil openstellen naar anderen, kan zich meestal wel degelijk heel goed persoonlijk ontwikkelen. Kijk idd bijvoorbeeld naar Filemon. Echter als mensen met autisme in hun verleden te vaak geconfronteerd zijn met onbegrip en buitensluiten, keren ze meer in zichzelf. De prikkels die al wat moeilijker kunnen verwerken en begrijpen, ervaren ze dan als bedreigender en angstiger.
En ook zonder autisme gaat niet alles vanzelf trouwens. Mensen zonder autisme pikken sociale vaardigheden weliswaar sneller op, echter ook zij hebben die moeten leren. Als je belemmerd wordt in die ontwikkeling en je terug gaat trekken omdat je bang bent afgewezen of uitgelachen te worden, ga je ook stram en sociaal onhandig gedrag vertonen en ben je meer in jezelf gekeerd.
~~~~
Bottom line is: blijf kordaat naar je vrouw. Haar problemen geven haar geen voorrechten en privileges. Ze mag in haar handjes knijpen dat haar man haar ondanks alles nog een kans gunt. Maar zij moet allereerst haar kinderen veiligheid en stabiliteit kunnen bieden. Ik begrijp dat ze dat ook probeert hoor en dat ze op zich wel een goede moeder is. Doch een goede moeder moet ook op zichzelf letten. Als zij merkt of erop wordt geattendeerd dat ze te instabiel is en daardoor teveel negatieve invloed heeft op de kinderen, moet ze in belang van haar kinderen daarin wat stappen terugdoen en de zorg aan anderen overlaten.
Bespreek dat met haar.
Aangezien je vrouw wel graag dingen leest over psyche, misschien is dit wel iets voor haar: https://www.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/
Iemand met autisme die wel intelligent is, leergierig en zich daarom ook wil openstellen naar anderen, kan zich meestal wel degelijk heel goed persoonlijk ontwikkelen. Kijk idd bijvoorbeeld naar Filemon. Echter als mensen met autisme in hun verleden te vaak geconfronteerd zijn met onbegrip en buitensluiten, keren ze meer in zichzelf. De prikkels die al wat moeilijker kunnen verwerken en begrijpen, ervaren ze dan als bedreigender en angstiger.
En ook zonder autisme gaat niet alles vanzelf trouwens. Mensen zonder autisme pikken sociale vaardigheden weliswaar sneller op, echter ook zij hebben die moeten leren. Als je belemmerd wordt in die ontwikkeling en je terug gaat trekken omdat je bang bent afgewezen of uitgelachen te worden, ga je ook stram en sociaal onhandig gedrag vertonen en ben je meer in jezelf gekeerd.
~~~~
Bottom line is: blijf kordaat naar je vrouw. Haar problemen geven haar geen voorrechten en privileges. Ze mag in haar handjes knijpen dat haar man haar ondanks alles nog een kans gunt. Maar zij moet allereerst haar kinderen veiligheid en stabiliteit kunnen bieden. Ik begrijp dat ze dat ook probeert hoor en dat ze op zich wel een goede moeder is. Doch een goede moeder moet ook op zichzelf letten. Als zij merkt of erop wordt geattendeerd dat ze te instabiel is en daardoor teveel negatieve invloed heeft op de kinderen, moet ze in belang van haar kinderen daarin wat stappen terugdoen en de zorg aan anderen overlaten.
Bespreek dat met haar.
Aangezien je vrouw wel graag dingen leest over psyche, misschien is dit wel iets voor haar: https://www.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/
|
|
