NB: Let op dat dit verslag veel foto's bevat, maar vooral ook veel tekst. Ik ben altijd lang van stof, dat zie je ook terug in mijn dagverslagen. Door de lengte vind ik het beter passen als reisverslag, plus dat de topics over de Baltische staten allemaal vrij oud zijn, die zal ik na mijn verslagen nog wel kicken voor opmerkingen
De afgelopen jaren begon ik de gebaande vakantie paden steeds saaier gaan vinden. Daarom wilde ik juist eens andere plekken gaan zien. Estland en de andere Baltische staten stonden daarbij al langer zeer hoog op het lijstje. Mooie architectuur met oude kerken, verschillende culturen, plus die opmerkelijke geschiedenis die deze landen allen hebben, trokken mij zeer aan. T.o.v. andere bestemmingen is het ook nog een stuk voordeliger en makkelijk om meerder bestemmingen te kunnen combineren. Dat het daarbij EU en Eurolanden zijn, is natuurlijk ook geen nadeel. Engels is en Duits is ze daar niet vreemd en het is er ook nog zeer veilig. Kortom het plan voor mijn reis was geboren. Maar medestanders kon ik er niet voor vinden. Vrienden noch familie krijg ik mee naar dergelijke landen (ik kreeg toch vooral de vraag waarom ik daar nou naartoe wilde). Dus daarom besloten alleen naar de landen af te reizen. Mijn oorspronkelijke plannen zijn nogal veranderd en door omstandigheden de vakantie nog een paar keer moeten doorschuiven.
Uiteindelijk ben ik in het voorjaar al naar Berlijn geweest (wat in één van mijn vele plannen ik ook in de combinatie van de reis had meegenomen), omdat dat een mooie stad is en om te ervaren hoe het is om alleen op vakantie te gaan. Dat beviel mij uiteindelijk zo goed, dat ik deze de Baltische trip dan eindelijk ben gaan boeken en definitief ben gaan plannen. Al was het zelfs toen nog iets anders dan het uiteindelijke plan, want i.p.v. september kreeg ik mijn vakantie voor augustus goedgekeurd. Het leidde er toe dat ik een dag korter in Riga zou zijn en juist wel in Helsinki zou overnachten.
Het schema voor de Baltische road trip is uiteindelijk het volgende geworden:
Dag 1: Vlucht naar Vilnius
Dag 2: Vilnius
Dag 3: Vilnius
Dag 4: Bus naar Riga
Dag 5: Riga
Dag 6: Bus naar Tallinn
Dag 7: Tallinn
Dag 8: Tallinn
Dag 9: Ferry naar Helsinki
Dag 10: Vlucht naar Amsterdam
[ Bericht 1% gewijzigd door Redefine op 02-09-2017 02:29:00 ]
Het was alweer jaren geleden dat ik nog had gevlogen, dus was het weer even wennen aan de veranderende regels omtrent het vliegen zelf. Maar echt lastig is het allemaal niet, zeker niet omdat ik toch binnen Schengen landen vloog. Ik vloog met airBaltic, aangezien zij gewoon het voordeligst waren en qua reistijd ook het handigste uitkwamen. Plus het absurde gegeven dat je bij een boeking via KLM ook vloog via airBaltic, maar wel tientallen euro’s meer betaald.
Het inchecken ging vrij soepel, eigenlijk verliep de gehele vlucht voorspoedig. De stoelen van AirBaltic zijn inderdaad vrij krap (maar voor welke vliegtuigen binnen Europa geldt dat tegenwoordig eigenlijk niet). Maar doordat ik mijn eigen stoelnummer kon kiezen en die bij de nooduitgang nog vrij was, had ik toch nog voldoende beenruimte. De vlucht zelf duurde iets meer dan twee uur, dus ben je er eigenlijk zo. Het vliegveld van Vilnius is recentelijk nog verbouwd (tot een week hiervoor moest je nog vliegen op Kaunas), maar uiteindelijk heb ik niet kunnen beoordelen of het nu beter was dan voorheen. Behalve dat het een redelijk klein vliegveld is, heb ik er niet veel over te melden. Wel dat mijn koffer opvallend genoeg als eerste van de band kwam rollen, waardoor ik binnen een kwartier na het vliegveld uit te zijn gestapt al in de aankomsthal stond.
Vanuit daar de keuze om met de trein of met de bus naar Vilnius zelf te gaan. Inmiddels begon het helaas wel wat te regenen, dus dat beloofde niet veel goeds. De trein was net vertrokken, dus gekozen voor een van de bussen die naar het station (stotis) ging. Wat vlakbij mijn hotel zat, dus daar moest ik sowieso zijn. Een enkeltje vliegveld naar station kost je een euro, dus daar wordt je ook niet echt armer van. Dit was de enige keer dat ik in Vilnius gebruik heb gemaakt van het openbaar vervoer, omdat de rest zeer goed te belopen is. En ik sowieso veel loop als ik op een stedentrip ben. Deze ene ervaring met het Litouwse OV was prima en hoor en lees van anderen dat het verder in de stad ook goed geregeld is, dus voor wie liever wat minder loopt is het zeker een goede optie.
Station van Vilnius
De stationsbuurt van Vilnius is niet heel geweldig en ook het station zelf is niet heel fraai, maar een gevoel van onveiligheid of iets anders negatiefs had ik er ook weer niet. Mijn hotel Old Town Trio was een minuut of tien lopen van het station, dus dat was goed te doen. Inchecken in het hotel ging verder soepel bij een vriendelijke Litouwse. En belangrijker nog mijn kamer was in zeer goede staat. Meestal zijn foto’s die hotels via Booking.com laten zien nog weleens vertekenend. Maar hier zag het er precies zo uit als op de beelden. Het hotel is vrij recent verbouwd en opgefrist. En dat is te zien. Strakke kamer, brandschoon met fraaie badkamer.
Na alles gereed te hebben gemaakt te hebben op mijn kamer, de stad ingetrokken. En wonder boven wonder was het net droog geworden. Het regende daarvoor ook weer niet heel hard, maar het is toch wat lekker rondlopen als het droog is. Ik ben eerst even terug gelopen naar het station om te kijken waar drie dagen later mijn bus zou vertrekken, altijd makkelijk om alvast te weten waar je moet zijn. Het Autobusy stotis ligt direct naast het station zelf, en alle (internationale) bussen vertrekken hiervandaan. Gelijk gezien dat er ook een behoorlijke supermarkt te vinden was, waar elke ik elke dag wat dingetjes kon inslaan.
Vanuit het station dan eindelijk de echte stad ingetrokken. Dichtstbijzijnde highlight is de Poort van het Morgenrood. Vanuit de voorkant nog niet zo heel bijzonder, maar zodra je door de poort bent loop je onmiskenbaar het Vilnius binnen wat je ziet als je beelden van de stad bekijkt. Aflopende kronkelende straatjes geplaveid met kasseien. En alvast de eerste flarden van kerken. Maar vooral de Poort van het Morgenrood ziet er vanuit de andere kant een stuk indrukwekkender uit. Deze poort is van oorsprong een van de negen poorten die de toegang tot de stad verleenden, omdat de rest door een stadsmuur beschermd werd. In de middeleeuwen was de stad namelijk de hoofdstad van het Litouwse rijk dat uitstrekte tot de Zwarte zee en tot in Polen.
Poort van het Morgenrood (Ausros vartai)
Tegenwoordig is deze poort nog het enige overblijfsel, de rest is namelijk gesloopt. Verder naar beneden afdalend kom je binnen enkele honderden meters langs vier kerken, waarvan de Orthodoxe kerk het meest indrukwekkend is. Jammer genoeg stond deze deels in de steigers om opgeknapt te worden, waardoor je niet de volledige pracht en praal meekreeg en het vooral niet echt geschikte foto’s oplevert. Wel is het een kerk die je vanuit veel punten in de stad kunt zien, omdat deze zelf redelijk hoog is al vrij hoog in de stad staat en een herkenbaar uiterlijk heeft met zijn meerdere torens en grote koepel.
Een andere opvallende kerk in die buurt is de Sint-Casimirkerk met zijn rozige gevel en te vinden aan een gezellig pleintje wat een beetje Frans aandoet. Deze kerk stond gelukkig niet in de steigers, waardoor deze wel normaal viel te bewonderen. En ook van binnen heb ik een kijkje kunnen nemen, wat er best fraai uitzag. Vlakbij deze kerk is het stadhuis van Vilnius te vinden met daarvoor een fraai groot plein. Met daaromheen veel luxe winkels, fonteinen en uiteraard kasseien. Voor het stadhuis stond een grote hijskraan die, zo het leek, de resten van een evenement aan het weghalen was. Jammer, want het stond het Kodak momentje wel een beetje in de weg staan, maar niet getreurd, later zou die hijskraan vast wel weg zijn.
Sint-Casimirkerk
Vanuit het stadhuisplein loop je langs wederom een kerk, de Sint-Nicolaaskerk. Een kerk die je vanaf andere delen in de stad beter kunt zien, dan als je er langs loopt, omdat het half verscholen ligt achter een paar bomen en in een krapper wordend straatje ligt. Maar ook deze kerk is weer zeer mooi. Niet veel verder een nog wat meer opvallend kerk, zei het wat kleiner. Ook weer Orthodox, maar dan de Sint-Parascevekerk. Ook weer zeer kleurrijk en met fraaie vormen. Rond dat kerkje vallen mij pas de eerste kenmerken van een toeristisch oord op. Hier vindt je wat kraampjes met allerlei tierelantijntjes die al dan niet echt Litouws zijn. Overigens zie je hier en daar zeker wel wat toeristen rondlopen, maar echt druk is het nergens. Wat dat betreft heeft de stad nog geen last van het massatoerisme wat op veel andere plekken wel het geval is. Dat maakt het een stuk relaxter om rond te lopen, al ben ik wel van mening dat de stad zo prachtig en sfeervol is en allerlei andere elementen bezit die een toestroom van toeristen wel zou rechtvaardigen.
Sint-Parascevekerk
Desalniettemin vervolg ik mijn weg. Rechtdoor had ik de Pilies Gatve (straat) in kunnen lopen, een van de bekendste straatjes van de stad, maar ik besluit rechtsaf te slaan. Gewoon omdat het kan, maar eigenlijk vooral omdat ik dan de Kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods tegen ga komen. En zolang als de naam van deze kathedraal is, zo indrukwekkend groot is deze kerk. Wel is het jammer genoeg een van de minder goed onderhouden kerken van de stad. Vermoedelijk zal die binnenkort wel gerenoveerd gaan worden en in de steigers komen te staan (weg Kodak moment). In 1346 gaf grootvorst Algirdas deze kerk nog cadeau aan zijn vrouw Maria (deze man was waarschijnlijk iemand van het grote gebaar, want een kleiner cadeau had ze waarschijnlijk ook wel goed gevonden). Pas jaren na hen dood werd deze kerk ook daadwerkelijk een religieuze plaats die belangrijk werd voor de inwoners van de stad.
Kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods
Hier vlak achter ligt de ‘onafhankelijke gemeenschap’ Uzupis, maar mijn rechter oog wordt getrokken door wederom een kerk, ditmaal op een heuvel. Terwijl mijn linkeroog een van de fraaiste gebouwen van de stad ziet. Ik heb even getwijfeld waar ik naartoe zou gaan, omdat er zoveel te zien is. Dat is typerend voor Vilnius. Er is overal wel wat moois te zien, het is een prachtige stad met fraaie gebouwen met elk hun eigen historie. In dit geval kies ik voor de kerk op de heuvel, omdat vandaar vast een prachtig zicht op de stad te zien is. De kerk zelf is niet zo heel interessant, maar het uitzicht is er fraai. En ook precies het moment om even plaats te nemen op een bankje.
Beeld op de stad vanuit het Bastion van de stadsmuur van Vilnius. O.a. Gediminas kasteel toren en een aantal eerder en later nog te noemen kerken zijn te zien.
Het Bastion van de stadsmuur van Vilnius ligt hiernaast. Gebouwd op een van de vele heuvels die de stad rijk is. Gek genoeg heb ik blijkbaar over dit aspect van de stad heen gelezen toen ik van te voren over Vilnius las, want het valt mij op hoeveel hoogteverschil er is in de stad. Des te mooier om de stad dus van alle kanten goed te kunnen bekijken. Helaas begint het wel net even te regenen, maar zodanig dat ik er niet echt nat van wordt en de zon blijft ook schijnen, dus is het prima uit te houden. Een regenboog kan ik echter niet ontdekken, wat de stad nog wat sprookjesachtiger had gemaakt.
Bastion van de stadsmuur van Vilnius
Ondertussen ben ik weer afgedaald om door Uzopis heen te wandelen. Hier vind je vooral veel creatieve mensen, veel muurschilderingen, lage oude gebouwen en natuurlijk kasseien. Op een van de muren zijn de geboden van de constitutie te zien op plakkaten in diverse talen. Het geeft het geheel wel wat sfeervols en heb daar in dat deel ook prima kunnen eten. Al is het toch vooral brood, aardappels en vlees wat ze er kennen. Midden in deze enclave staat een standbeeld van de Engel van Uzupis die waakt over de mensen. Verder doorlopen en je komt weer bij de grote kerk met de lange naam uit.
En van daaruit loop ik nu wel door naar het voor mij mooiste bouwwerk van de stad. Of eigenlijk zijn het twee bouwwerken met daarvoor een standbeeld. Want ja standbeelden, daar houden de Litouwers wel van. Het zijn de Sint-Annakerk (die veel weg heeft van de werken van Gaudi) en de Sint-Franciscus en Bernardinuskerk die zowat tegen elkaar zijn aangebouwd. Twee kerken die weliswaar rood zijn, maar qua stijl en bouw heel erg verschillend. Heel indrukwekkend om te zien. Waarbij je vanuit elke andere hoek iets heel anders ziet. Om het geheel nog compleet te maken staat aan de andere kant van de straat een tempel, aangezien anders het gehalte religieuze gebouwen per vierkante meter in het gedrang zou komen.
Sint-Annakerk en Sint-Franciscus en Bernardiuskerk
Achter deze kerken ligt het mooie Bernardine Park. Zeer stijlvol en ruim opgezet. En het ligt precies tussen het riviertje de Vilnia (waar de naam van de stad uit voortgekomen is), de bovengenoemde kerken, de Gediminas heuvel en de heuvel van de drie kruizen. Ik besluit door het wisselvallige weer om nu nog niet een van deze heuvels te beklimmen, maar eromheen te lopen. Vanuit alle kanten heb je wel al een fraai zicht op de Gediminastoren, het bekendste monument van de stad en het land. Met onderaan drie van de vele musea die de stad rijk is. Vanuit het pleintje voor het nationale museum heb je een prima zicht op de toren, dus neem ik weer even plaats om te genieten.
Het Nationaal museum van Litouwen met daarachter Gedminastoren
Vlakbij dit pleintje, met uiteraard weer een standbeeld, ligt een van de andere bekende punten van de stad. De Vilnius Kathedraal met daarvoor losstaand de ietwat scheve klokkentoren. En daarnaast een heel groot plein. Aan dat plein, achter de kathedraal ligt ook nog het Paleis van de Grootvorsten van Vilnius. Een niet bijzonder uitziend gebouw, maar wel een met historie. Want dit was het paleis ten tijde van het grootvorstendom van Litouwen. De kathedraal en de toren zijn gelukkig zelf wel indrukwekkend genoeg.
Kathedraal van Vilnius met de losse klokkentoren.
Dat kan jammer genoeg niet gezegd worden van het plein dat er naast ligt. Het is een enorme open vlakte. Slechts aan de zijkant staan wat bankjes, maar dan zit je wel met je hoofd zowat in een boom en sowieso uit de broodnodige zon. Gezien de beelden die ik van de stad gezien heb, worden de meeste evenementen elders (in een groot park of op het stadhuisplein) gehouden. Zonde want juist dit plein nodigt toch uit tot een grote levendigheid dan die er nu heerst. Wat meer zitgelegenheid op het plein zelf zou al wat meer helpen. Of wat straatmuzikanten die er spelen, atleten die er hun kunstjes vertonen, desnoods sjacheraars die met een balletje, balletje achtig spel nietsvermoedende toeristen financieel willen uitkleden, zou het plein al wat meer sfeer geven.
Het plein naast de kathedraal haalt niet alles uit zijn potentie.
Dat laatste is natuurlijk gekscherend gezegd, want dat past meer bij steden als Parijs en Londen. En hoe geweldig ik die steden ook vind, ik ben blij dat Vilnius (nog) niets van die negatieve kanten heeft overgenomen. Je kunt er overal veilig over straat, het er is er in het oude stadsdeel zeer schoon en de mensen laten elkaar daar goed in hun waarde. Er wordt niet of nauwelijks voorgedrongen, niemand die tegen je aan loopt als het even wat drukker is en overal kun je fatsoenlijk oversteken, omdat men er nog fatsoenlijk auto kan rijden.
Met deze positieve indrukken ga ik weer terug naar mijn hotel, om al die indrukken te verwerken en om te testen of de kamer een beetje een fatsoenlijk bed heeft. De eerste dag van mijn Baltische trip is mij zeker niet tegengevallen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Redefine op 02-09-2017 02:31:25 ]
wil ik ook nog heen.
.Erger nog, dit is pas van alleen de eerste dagquote:Op zaterdag 2 september 2017 15:23 schreef UIO_AMS het volgende:
Mooi verslag! En dan is dit ook nog maar de eerste stad.
Ondanks dat het bed erg zacht leek, sliep ik er heel goed op. En dat zegt nogal wat met mijn rug. De douche was daarnaast ook erg goed. Het ontbijt was verder degelijk. Dus al met al een prima start van de dag. Vandaag zou ik verder gaan waar ik de vorig dag ben gestopt en afhankelijk van het wisselvallige weer ook wat musea bezoeken. En net zoals de vorige dag, konden religieuze gebouwen uiteraard niet ontbreken.
Want die zijn er, zoals je al had kunnen lezen, erg veel in de stad. Maar synagogen zie je er eigenlijk nauwelijks. Dat terwijl er altijd wel veel Joden hebben geleefd in Vilnius. Uiteindelijk is dit wel te verklaren, doordat het land gebukt ging onder de Duitse bezetting tijdens de tweede wereldoorlog. Een saillant detail daarbij is dat de Litouwers zelf destijds nogal in opstand kwamen tegen de Duitse en Sovjet bezetting (waarover beiden later meer) en zich niet zonder slag of stoot over gaven. Maar men het blijkbaar niet nodig vond om hun Joodse medelanders daarbij ook te beschermen. Die werden juist vrij gemakkelijk verraden. Iets wat pas sinds kort en slechts mondjesmaat naar voren komt in de geschiedschrijving van het land. De enige synagoge die de stad rijk is, staat vrij dichtbij mijn hotel.
De Choraline Synagoge.
En niet heel veel verder staat ook nog de Allerheiligenkerk. Deze komt duidelijk meer uit het barok tijdperk. En na wat omzwervingen kom ik ook langs de Sint-Catherinakerk. En na weer wat omzwervingen kom ik voor het eerst op de Gediminio Boulevard uit. Maar doordat ik op dat moment mijn zinnen heb gezet heb op het beklimmen van de heuvel van de Gediminastoren valt mij dat niet eens op. Typisch hoe je soms onbewust ergens langs kunt lopen, zonder er je van bewust te zijn. Deze boulevard komt uit op de kathedraal en het plein. Met daarachter de heuvel.
Sint-Catherinakerk
Er schijnt ook een lift omhoog te gaan, maar een wandeling ligt voor mij meer voor de hand. Achteraf blijkt de lift niet in gebruik te zijn voor bezoekers, waardoor mensen die slecht ter been zijn niet boven zouden kunnen komen. Maar goed, na weer heel wat kasseien kom ik boven om te genieten van het prachtige uitzicht over de rivier de Neris, de nieuwe hoogbouw en uiteraard de oude stad. En ook om de Gediminastoren van dichtbij te kunnen bewonderen. Inmiddels heeft de toren heel wat te leiden gehad onder al die eeuwen van oorlog en bezetting. En tegenwoordig is het vooral het monument wat staat voor de onafhankelijkheid en vrijheid van Litouwen.
Gediminastoren
Uitzicht vanaf de heuvel met de Neris en rechts de nieuwbouw.
Aan de donkere wolken op de foto’s kun je al zien dat het weer er niet beter op word. Omdat het inderdaad gaat regenen duik ik het Nationaal Museum van Litouwen in. Hier is een overzicht te vinden van het begin van het Grootvorstendom tot aan begin van vorige eeuw. Het geeft een aardig beeld van de vroegere geschiedenis van het land en de stad. Maar echt indrukwekkend is het allerminst. Het meest opvallende zijn nog de medewerkers van het museum die in Litouws, maar vooral met handgebaren duidelijk maken op welk moment je een trap op en af moet. Gelukkig dat ik hun aanwijzingen volg, anders zou het rondje door het museum van nog kortere duur zijn.
Want snel ben je er sowieso wel doorheen, aangezien het geen groot museum is. Gelukkig is het inmiddels wel droog, zodat ik weer verder de stad in kan gaan. De universiteit en parlementsgebouwen van Vilnius zijn nu aan de beurt. Deze liggen namelijk zowat tegen elkaar aan. Op het plein voor de ambtswoning van de Litouwse president staan een aantal studenten te demonstreren. Maar waarom en waarvoor is niet heel duidelijk, mijn Litouws is daarvoor nog wat stroef. Echt interessant zijn de parlementsgebouwen overigens niet. De universiteit des te meer. Zeker omdat de Sint-Johanneskerk pal in het midden van het complex staat. Deze kerk zie je zelf overigens pas als je op het complex van de universiteit zelf bent. Daarbuiten valt de toren steeds heel erg op, maar vraag je jezelf vooral af, waar die kerk nu eigenlijk ook staat.
Vanaf daar besluit ik om richting een ander deel van de stad te gaan lopen, omdat ik vanaf de heuvel een opvallend gebouw heb gezien. En via die weg vervolgens naar het Genocide musuem zou kunnen gaan. Onderweg er naartoe kom ik gek genoeg zowaar weer wat kerken tegen. En ook het gebouw wat ik had gezien betrof logischerwijs toch weer een gebedshuis. Namelijk de Orthodoxe Sint-Michaël en Constatijnkerk. Het is zeer opmerkelijk gebouw. Het is namelijk zowel heel mooi als intens lelijk. En blijkbaar worden de koepels per periode ook nog eens in meerdere kleuren geschilderd, want als je deze kerk opzoekt zie je net zoveel afbeeldingen met groene als gouden koepels.
Sint-Michaël en Constatijnkerk prachtig en wanstaltig tegelijkertijd
Vanaf dit Sovjet praalwerk kom je richting het Genocidemuseum nog langs een mooi uitgangspunt. Om vervolgens weer uit te komen op de Gedimino Boulevard. Nu zie ik wel dat ik op een elegante boulevard loop, maar moet daar al snel weer vanaf wijken, omdat de ingang van het museum niet aan de straatkant ligt. 23 augustus is de dag dat in 1939 het Molotov-Ribbentrop pact werd getekend, waardoor de Sovjetunie de drie Baltische landen weer kon inlijven. Met alle verschrikkingen die daarop volgden. Op deze dag is bezoek aan het museum gratis. Dat wist ik niet, dus dat kwam ook nog goed uit. Het museum is gehuisvest in het voormalige KGB hoofdkwartier.
Het voormalige KGB hoofdkwartier.
Het museum zelf is indrukwekkend. Van jaren geleden wist ik wel een deel van de geschiedenis van deze landen. En voor mijn vakantie heb ik mij nog iets verder in hun geschiedenis verdiept. Maar hoe diep de wonden van de Sovjet bezetting was, heb ik hier pas kunnen ervaren. Vooral in het begin werd iedere Litouwer als ze pech hadden opgepakt en gedeporteerd. Mannen, vrouwen en zelfs kinderen werden verbannen naar strafkampen in Siberië. Later werden dit er wel wat minder, toen men vooral uit was op verzetsmensen en burgers die hen hielpen. 200.000 burgers werden opgepakt, waarvan meer dan de helft gedeporteerd. En bij elkaar kwamen er zo’n 75.000 Litouwers om tijdens de Sovjet bezetting. Tegelijkertijd stonden de Duitsers ook al aan de poort te rammelen om 240.000 Litouwers om te brengen. In latere jaren is in het museum hierbij nog gevoegd dat hiervan ongeveer 200.000 Joden betrof. Op een inwoneraantal van slechts enkele miljoenen zijn dat gigantische aantallen. En buiten het aantal doden zijn er dood de Duitse inval, maar vooral de lange Sovjet bezetting miljoenen Litouwers ontheemd.
In het gebouw waar dit museum gevestigd is, zijn ook de oorspronkelijke cellen en executiekamer terug te vinden. In de kelder van het gebouw kom je in een gangenstelsel van kamers en cellen waar Litouwers die niet werden gedeporteerd werden vastgezet. Daar moesten ze vervolgens wachten op hun mogelijk vrijlating, terwijl ze ondertussen gemarteld werden voor informatie. En voor velen restte een executie. Ook in die kamer ben ik geweest. Het was in een soort grotachtige omgeving die in alles heel erg onheilspellend was. Ik heb het eigenlijk zelden of nooit op dergelijke plaatsen, maar hier voelde ik haast wat er gebeurd was.
Een cel in het voormalige KGB hoofdkwartier.
Ondanks dat het misschien wat heftig is voor een vakantie, ben ik blij dat ik er binnen ben geweest. Het is iets wat ik gezien en meegemaakt moest hebben en uiteindelijk nog wat meer inzicht geeft in het roerige verleden van het land. Buiten was het inmiddels weer wat donkerder geworden, al besluit ik toch om een kijkje te nemen aan de andere kant van de rivier de Neris, waar de nieuwe hoogbouw van de stad staat. Daartussenin ligt nog het Lukiskes Plein, het grootste van de stad en daar waar ook nog de meeste evenementen plaatsvinden. Op dit moment wordt er echter gerenoveerd, waardoor er overal hekken omheen stonden. Achter het plein ligt nog de Kerk van de heilige apostelen Filippus en Jacobus. Deze kerk had ik ook al van verre gezien, met name door zijn opvallende knalrode kleur. Een kleur die deze kerk bij plaatjes online dan weer zelden of nooit heeft.
De Filippus en Jacobuskerk
Direct langs de waterkant van de Neris kun je kilometers lopen, wat je een aantal toeristen en lokale bewoners ook wel ziet doen. Zelf besluit ik om hoger in het stadsdeel te blijven. Daarbij kom ik eerst langs een sportterrein waar van alles te doen valt. Beachvolleybal, basketbal, voetbal en er ligt een groot skatepark waar wat jongeren uit de stad hun kunsten vertonen. Achter dit park ligt het nieuwe deel van Vilnius, waar steeds meer hoogbouw bijkomt. Want de stad is al een tijd weer aan het groeien. Onder andere staat hier de Europatoren, het hoogste flatgebouw van het land. En daarbij ook een groot winkelcentrum. Hier kun je eigenlijk alle grote merken wel terugvinden.
Het nieuwe deel van Vilnius, met in het midden de Europatoren.
Het sportparkje.
Vanuit het nieuwe deel ben ik in de buurt van het wat blijven lopen, waar je een mooi overzicht hebt op de oude stad, waaronder wederom de Gediminastoren. Verder kom je dan onder andere nog de Kerk van Sint-Raphaël tegen, want religieuze bouwwerken moet er er verplicht om de zoveel meter staan. Deze kerk is van dichtbij niet zo heel bijzonder. Het Raduskevicius paleis aan de overkant van de straat is dan wel weer interessanter. Het paleis staat tussen de moderne flatgebouwen en cafés in. Tegenwoordig huist de vereniging van architecten van Litouwen. Via de vaak op foto's terug te vinden Mindaugas brug loop ik weer het oude stadsdeel in. Omdat het weer er niet heel veel beter op wordt ga ik daar in de buurt eten om daarna naar mij hotel terug te gaan.
De zijkant van het Raduskevicius Paleis
Zicht op de oude stad met de Gediminastoren en de Mindaugasbrug
Ondanks het wisselende weer, is ook deze dag in Vilnius zeer geslaagd. Ik zie wel dat zodra je net even buiten de oude stad komt (of juist het echt nieuwe deel), dat veel straten, woningen en monumenten erg slecht zijn onderhouden. Hier zie je ook nog wel veel troep op straat. Een vrij groot contrast t.o.v. hoe schoon en goed onderhouden de rest van de stad is. Eigenlijk is dat het enige wat nog een beetje doet denken aan het Vilnius van voor de wederopbouw. Maar echt storend is het dan ook weer niet. Veel andere grote steden zijn namelijk nog een stuk vuiler.
Viel me al op jaquote:Op zaterdag 2 september 2017 19:35 schreef Redefine het volgende:
[..]
Erger nog, dit is pas van alleen de eerste dag
Ik wil dan eigenlijk proberen Helsinki, Tallinn en St. Petersburg te combineren. De eerste twee zijn op zich niet megagoedkoop maar de derde wordt nog duurder i.v.m. Russisch visum + letter of invitation, helaas... Zou dan Helsinki als uitvalsbasis willen gebruiken, met de boot naar Tallinn en St. Petersburg met de trein.quote:
Bedankt allen. En ja als je er nog niet geweest bent, maar er wel over nadenkt om te gaan, is het absoluut aan te raden. Prachtige steden en landen zijn het.
Maar goed, da's toekomstmuziek, kost namelijk nogal wat en wil er dan ook minstens een week voor uit kunnen trekken voor die drie steden/landen.
Dus wat dat betreft erg benieuwd naar je verslagen m.b.t. Helsinki & Tallinn.
Mooi verslag weer, thanks.quote:
[ Bericht 91% gewijzigd door #ANONIEM op 02-09-2017 19:40:04 ]
Dat is ook een hele mooie reismogelijkheid ja. Zelf wil ik ook nog een naar Sint-Petersburg, maar dat zou iets teveel van het goede worden i.c.m. deze reis, zeker inderdaad met het gedoe rondom het visum inderdaad.quote:
[..]
Viel me al op ja
[..]
Ik wil dan eigenlijk proberen Helsinki, Tallinn en St. Petersburg te combineren. De eerste twee zijn op zich niet megagoedkoop maar de derde wordt nog duurder i.v.m. Russisch visum + letter of invitation, helaas... Zou dan Helsinki als uitvalsbasis willen gebruiken, met de boot naar Tallinn en St. Petersburg met de trein.
Maar goed, da's toekomstmuziek, kost namelijk nogal wat en wil er dan ook minstens een week voor uit kunnen trekken voor die drie steden/landen.
Dus wat dat betreft erg benieuwd naar je verslagen m.b.t. Helsinki & Tallinn.
Qua uitvalsbasis zou ik dan overigens eerder aanraden om Tallinn daarvoor te nemen. Die is nog verreweg het minst duur van die steden. Want vooral Helsinki is verschrikkelijk duur. Wat betreft mijn verslag, zul je nog wel even moeten wachten. Er komt er eerst nog een bij van Vilnius en daarna twee van Riga
Wel kan ik alvast verklappen dat ik Tallinn een fantastische stad vind. Terwijl ik Helsinki, ondanks mijn lage verwachtingen, ontzettend vond tegenvallen. Maar dat kan ook liggen aan de volgorde van mijn reis en dat het helemaal aan het einde zat.
Overigens is visa technisch met misschien interessant om te kijken naar een cruise reis vanuit Helsinki of Tallinn naar Sint-Petersburg. Daar heb je niet altijd een visa nodig of de maatschappij regelt het. Nou zou een cruise zelf (ook) niet mijn voorkeur hebben, maar het is misschien een alternatief als de 'normale' manier niet helemaal goed gaat.
Dank jequote:
Ben benieuwd wat je van de rest gaat vinden! Mijn persoonlijke mening was Helsinki > Vilnius > Tallinn > Riga
Vond Tallinn overigens mooier dan Riga puur qua stad, maar als gehele plaatje vond ik Riga weer leuker.
Dank je. Mooi dat het een feest van herkenning isquote:
Tof verslag en een feest van herkenning! Drie jaar geleden heb ik dezelfde reis gedaan (maar dan in 17 dagen ipv 10)
Ben benieuwd wat je van de rest gaat vinden! Mijn persoonlijke mening was Helsinki > Vilnius > Tallinn > Riga
Ik ben zelf niet heel veel buiten de steden geweest, dus dan was 10 dagen ook wel voldoende, alhoewel oorspronkelijk een dag extra Riga op de planning stond. Riga en Tallinn vond ik ook geweldig. Ik vind het lastig om nu al een volgorde van favorieten te maken. Daarvoor ben ik denk ik nog net tekort terug. Al denk ik dat Tallinn wel bovenaan zal blijven staan en sowieso is heel zeker voor mij dat Helsinki onderaan komt te staan.Edit: aanvulling op je edit. Tallinn vind ik ook wel mooier dan Riga, maar dat is dan ook een hele andere stad. Sowieso zijn die drie totaal verschillend van elkaar. Ja het zijn voormalige Sovjet landen, maar de invloeden daarvoor zijn toch heel verschillend. Riga vind ik bijvoorbeeld veel meer een grote stad met een oude stadskern en sowieso de grote invloed van het splitsen van de stad door de Daugava. Vilnius heeft dan weer zijn diverse hoogteverschillen en de meeste kerken. Tallinn is daarentegen vooral een prachtige sprookjesstad, nou ja het centrum dan. Want daaromheen zijn er dan weer genoeg hele andere leuke dingen te beleven.
Perfecte beschrijving ja!quote:
[..]
Dank je. Mooi dat het een feest van herkenning is
Edit: aanvulling op je edit. Tallinn vind ik ook wel mooier dan Riga, maar dat is dan ook een hele andere stad. Sowieso zijn die drie totaal verschillend van elkaar. Ja het zijn voormalige Sovjet landen, maar de invloeden daarvoor zijn toch heel verschillend. Riga vind ik bijvoorbeeld veel meer een grote stad met een oude stadskern en sowieso de grote invloed van het splitsen van de stad door de Daugava. Vilnius heeft dan weer zijn diverse hoogteverschillen en de meeste kerken. Tallinn is daarentegen vooral een prachtige sprookjesstad, nou ja het centrum dan. Want daaromheen zijn er dan weer genoeg hele andere leuke dingen te beleven.
Wat bij mij misschien nog wel meespeelde is dat in Riga in een geniaal hostel zat waar ik erg veel toffe mensen heb ontmoet waarmee ik in de meest lokale/onbekende kroegjes ben beland
Bedankt voor je tips Redefine! En geen probleem dat het nog even duurt, ik moet ook nog eens naar Vilnius & Riga namelijk.quote:
[..]
Dat is ook een hele mooie reismogelijkheid ja. Zelf wil ik ook nog een naar Sint-Petersburg, maar dat zou iets teveel van het goede worden i.c.m. deze reis, zeker inderdaad met het gedoe rondom het visum inderdaad.
Qua uitvalsbasis zou ik dan overigens eerder aanraden om Tallinn daarvoor te nemen. Die is nog verreweg het minst duur van die steden. Want vooral Helsinki is verschrikkelijk duur. Wat betreft mijn verslag, zul je nog wel even moeten wachten. Er komt er eerst nog een bij van Vilnius en daarna twee van Riga
Wel kan ik alvast verklappen dat ik Tallinn een fantastische stad vind. Terwijl ik Helsinki, ondanks mijn lage verwachtingen, ontzettend vond tegenvallen. Maar dat kan ook liggen aan de volgorde van mijn reis en dat het helemaal aan het einde zat.
Overigens is visa technisch met misschien interessant om te kijken naar een cruise reis vanuit Helsinki of Tallinn naar Sint-Petersburg. Daar heb je niet altijd een visa nodig of de maatschappij regelt het. Nou zou een cruise zelf (ook) niet mijn voorkeur hebben, maar het is misschien een alternatief als de 'normale' manier niet helemaal goed gaat.
Goede tip ook van die cruise reis, dat was voor mij niet bekend. Ga ik vanavond als ik thuis ben eens wat naar zoeken want ik zou het toch wel heel vet vinden om eens naar Rusland te gaan, ook gelijk een vriendin opzoeken in Moskou dan
SPOILERAangezien dit een reisverslag topic is en ook nog eens de jouwe moet je het even aangeven als je vindt dat ik te veel 'offtopic' ga/vragen stel
Dat soort ervaringen maken het een stuk leuker jaquote:
[..]
Perfecte beschrijving ja!
Wat bij mij misschien nog wel meespeelde is dat in Riga in een geniaal hostel zat waar ik erg veel toffe mensen heb ontmoet waarmee ik in de meest lokale/onbekende kroegjes ben beland
Zelf zat ik Helsinki nog wel in een hostel (wel eigen kamer en badkamer), maar dat was toch vooral vanwege de kosten. Daar had je ook duidelijk dat men veel met elkaar omging, want er was een gezamenlijke kamer waar veel rondhingen. Maar zelf had ik daar op dat moment niet zo'n zin in, toch vooral veel flink jongere mensen dan ik en het was aan het einde van mijn reis.Maar ontmoetingen op een reis zijn altijd leuk. In Vilnius eigenlijk alleen iemand gesproken bij het vertrekken met de bus. In Riga en Tallinn dan wel nog wat leuke ontmoetingen gehad, maar dat komt dan wel in mijn verslag naar voren.
Ik vond Riga als stad ook wel iets meer leven dan Vilnius (zie ook mijn opmerking over het kathedraal plein). Maar daar was ik dan toevallig ook net in het weekend en ze hadden er nog wat georganiseerd.
Visa vrij reizen naar Sint-Petersburg via een cruisequote:
[..]
Bedankt voor je tips Redefine! En geen probleem dat het nog even duurt, ik moet ook nog eens naar Vilnius & Riga namelijk.
Goede tip ook van die cruise reis, dat was voor mij niet bekend. Ga ik vanavond als ik thuis ben eens wat naar zoeken want ik zou het toch wel heel vet vinden om eens naar Rusland te gaan, ook gelijk een vriendin opzoeken in Moskou danSPOILERAangezien dit een reisverslag topic is en ook nog eens de jouwe moet je het even aangeven als je vindt dat ik te veel 'offtopic' ga/vragen stel
Dan moet je dus wel slapen op dat cruiseschip. Het is vooral de St.Peter line die dat aanbiedt. Ik stuitte erop toen ik naar de overtocht van Tallinn naar Helsinki aan het kijken was.
Website van de St.Peter line.
Ik vind het geen enkel probleem dat je in dit topic dit soort vragen of opmerkingen plaatst
Het zorgt ervoor dat het topic blijft leven. En het zorgt ervoor dat er ook wat meer mensen het topic en mijn verslagen gaan lezen. In principe had ik die toch wel geschreven, maar als anderen het ook nog eens kunnen lezen, maakt dat het extra leuk.Mijn verwachtingen voorafgaand aan de reis was bij deze landen al hoog. En dat hebben ze dubbel en dwars waargemaakt. Ik vind dat die steden en landen wel extra aandacht verdienen. Dus juist wel mooi als mensen erover denken om er naartoe te gaan en hier komen om wat tips te vinden. De topics over de Baltische staten zijn namelijk erg oud en zakken steeds weer weg na een korte opleving. Plus mijn verslagen zijn vrij lang, waardoor dergelijke topics nogal vervuild zouden worden.
En tot slot is het juist leuk om de ervaringen te lezen van andere users die er ook zijn geweest
Handig, straks even kijken dusquote:
[..]
Visa vrij reizen naar Sint-Petersburg via een cruise
Dan moet je dus wel slapen op dat cruiseschip. Het is vooral de St.Peter line die dat aanbiedt. Ik stuitte erop toen ik naar de overtocht van Tallinn naar Helsinki aan het kijken was.
Website van de St.Peter line.
Ik vind het geen enkel probleem dat je in dit topic dit soort vragen of opmerkingen plaatst
Mijn verwachtingen voorafgaand aan de reis was bij deze landen al hoog. En dat hebben ze dubbel en dwars waargemaakt. Ik vind dat die steden en landen wel extra aandacht verdienen. Dus juist wel mooi als mensen erover denken om er naartoe te gaan en hier komen om wat tips te vinden. De topics over de Baltische staten zijn namelijk erg oud en zakken steeds weer weg na een korte opleving. Plus mijn verslagen zijn vrij lang, waardoor dergelijke topics nogal vervuild zouden worden.
En tot slot is het juist leuk om de ervaringen te lezen van andere users die er ook zijn geweest
thanks!Top verder, ik zal binnenkort nog even een reisverslag topic openen van mijn interrail reis laatst, misschien kan ik jou daar wel weer wat mee inspireren
reisverslagen in TRV zijn er eigenlijk te weinig en hoe meer hoe beter Ik ben ook erg benieuwd naar de Baltische staten ja, met Wizzair vlieg je vrij goedkoop naar Kaunus/Vilnius/Riga vanaf Eindhoven en ik woon nu in Tilburg dus dat is op zich een prima optie.
Dan is vliegen vanaf Eindhoven wel interessant inderdaad. Dat is voor mijzelf niet heel handig. Daarom via Schiphol gevlogen, waarbij terug via Norwegian ook niet duur was.quote:
[..]
Handig, straks even kijken dus
Top verder, ik zal binnenkort nog even een reisverslag topic openen van mijn interrail reis laatst, misschien kan ik jou daar wel weer wat mee inspireren
Ik ben ook erg benieuwd naar de Baltische staten ja, met Wizzair vlieg je vrij goedkoop naar Kaunus/Vilnius/Riga vanaf Eindhoven en ik woon nu in Tilburg dus dat is op zich een prima optie.
Waar ben je naartoe geweest met je interrail reis? En ja, zeker er een verslag van plaatsen. Dat is altijd leuk om te lezen. En best kans dat iemand er wat tips uithaalt. En afhankelijk van de locatie ik ook, want ik heb voor de komende jaren nog wel wat plannen voor multi city/landen trips waarbij een het een combi van vliegtuig, trein en bus zal worden.
Ik heb ook een Baltische rondreis gehad maar dan ook nog met Denemarken, Noorwegen, Zweden en Polen erbij.Ik ben benieuwd naar de rest! Zelf vond ik Riga het minst van de Baltische staten en Helsinki het minst van de Scandinavische landen. Ben benieuwd hoe jij dat hebt ervaren
Dank je. Zo, dat was dan helemaal een mooie grote reisquote:
Tof verslag al
Ik ben benieuwd naar de rest! Zelf vond ik Riga het minst van de Baltische staten en Helsinki het minst van de Scandinavische landen. Ben benieuwd hoe jij dat hebt ervaren
Bij mij zat Polen (Warschau) in een van mijn eerdere plannen er ook nog wel bij, omdat het mij toen nog wel apart leek om via Berlijn en Warschau via trein en dan met de bus naar Vilnius over land aan te komen en dan uiteindelijk terug te vliegen. Maar dat leek mij uiteindelijk toch wat te gortig.Polen, Zweden en Noorwegen wil ik ook nog steeds een keer bezoeken. Scandinavische trip inclusief Denemarken en Polen inclusief Tsjechië etc. Die plannen liggen er nog wel voor de komende jaren, maar wordt nog even bezien wat dat gaat worden.
Ik kan mij goed voorstellen dat je Riga het minst vond, aangezien die toch wel wat anders is dan die andere twee. Zelf was ik daar een dag korter, dus daardoor heb ik zelf zeker niet als minder ervaren. Helsinki vond ik dan wel weer verreweg het minste van mijn trip.
De stad heb ik grotendeels wel gezien, dus mijn plannen voor vandaag waren om andere delen van Litouwen te verkennen. Trakai zou daarvoor het meest voor de hand liggen, omdat het vrij dichtbij ligt en het een prachtig kasteel heeft. Het weer was het helaas niet met mijn plannen eens. De hele nacht en ochtend hoorde ik al dat het aanhoudend regende en ook toen ik na het ontbijt naar buiten ging was het weer nog slecht. Toch ben ik naar het station gelopen om de trein of bus naar Trakai te pakken. Ben zelf nog even het station binnengelopen om een kaartje te kopen, maar besefte mij dat het met dit weer niks aan is om rond zo'n kasteel en de meren te gaan lopen.
Temeer omdat ik daarvoor de enige mindere ervaring heb gehad met een Litouwer. De straat waar mijn hotel ligt is namelijk niet zo heel best en door de regen zijn er flinke plassen gevormd. Op de stoep kun je hier gelukkig nog wel langs lopen, maar niet voldoende om grapjassen te omzeilen die bewust in een plas gaan rijden. De enige aso die ik in die drie dagen ben tegengekomen deed dat het dan ook (stuurde heel duidelijk naar de plas), waardoor dus mijn halve broek nat was. Nu droogt dat wel op, maar ermee in de trein gaan zitten is dan niet echt fijn.
Daarom besluit ik wel de stad weer in te gaan, ondanks dat het weer niet best is. De prachtige gebouwen en monumenten staan er meteen wat troostelozer bij. Ik om onder andere langs het staduisplein en merk dat de hijskraan er nog steeds staat. Het blijkt namelijk onderdeel te zijn van het zogeheten 'Dinner in the sky', waarbij je een meter of tien van de grond met een groep kunt gaan eten. Best een grappig idee, maar opvallend genoeg kun je zelfs in dit weer nog de hoogte in. Ik denk dat je etentje op dat moment toch wel letterlijk in het water valt, dus niet heel vreemd dat niemand aan het dineren is.
Dinner in the sky voor het stadhuis, ook in slecht weer mogelijk.
Het weer is er nog steeds niet beter op geworden, dus heeft langer in de stad rondzwerven niet heel veel zin en heb op dat moment ook niet zo'n trek om meerdere musea te bezoeken. Dus ga ik terug naar mijn hotel om totdat het weer beter wordt wat series te gaan kijken. Volgens de weersverwachtingen zou het later in de middag droog worden en zelfs zonnig, dus is het prima om tussentijd wat tijd te doden. En gelukkig wordt het rond een uur of drie weer droog, zodat ik er weer op uit kan. En omdat de Drie Kruizen toch steeds stonden te glinsteren, besluit ik om de heuvel waarop die staan te beklimmen. Het uitzicht zal er vast heel mooi zijn.
En dat is het zonder meer. Ik denk zelfs de beste plek om de stad te overzien. Het is ook net even wat hoger dan Gediminas Hill. Waarbij je in dit geval ook uitzicht hebt op de Gediminastoren zelf. Dat deze drie kruizen op deze heuvel staan, is door de eeuwen zeker niet zonder slag of stoot gegaan. Het verhaal gaat dat er hier een aantal belangrijke mensen zijn onthoofd en de kruizen daardoor in de 17e eeuw als nagedachtenis daar zijn neergezet. Waarna ze uitgroeiden als symbool voor de onafhankelijkheid van de stad en het land. Door een slechte materiaalkeuze hielden ze het niet lang vol en moesten ze regelmatig worden vervangen. Totdat in 1916 een design werd gekozen wat de tand des tijds wel kon doorstaan. Ware het niet dat de Sovjetunie het niet zo'n leuk idee vond en ze in 1950 weer weghaalden. Pas in 1989 werden ze weer teruggeplaatst en sindsdien zijn ze een nog belangrijker monument in de stad.
De Drie Kruizen, die in al die eeuwen heel wat doorstaan hebben.
De beklimming van de heuvel zelf gaat ook niet zonder slag of stoot. Nu ben ik wel wat gewend in de Zwitserse bergen, maar echt een makkie is het nou ook weer niet. De trap is vrij stijl, maar best te doen. Alleen op diverse plekken ontbreken er treden, waardoor er wat meer klimwerk is vereist. Bovenaan besef jezelf echter hoezeer die klimtocht de moeite waard is, want het uitzicht is inderdaad prachtig. Je kunt zowat heel Vilnius overzien. Zowel Old Town, de Neris als de nieuwe stad. Waarschijnlijk kun je alleen meer zien vanaf de TV toren buiten de stad. Waar aan de voet in januari 1991 nog veertien mensen omkwamen in een protest tegen de Sovjet bezetting.
Uitzicht vanaf de Drie Kruizen op Vilnius.
Omdat de TV toren best wel een stuk buiten de stad ligt, komt het niet echt uit om nu nog een bezoekje te brengen. Wie weet als ik ooit in Vilnius terugkom. De kerk die ik nog wil bezoeken ligt namelijk ook al een stuk omlopen. Namelijk de Petrus en Pauluskerk, die vooral van binnen erg mooi schijnt te zijn. De snelste weg daar naartoe is afdalen via de andere kant van de heuvel, waar de paden toch wat minder groot schijnen te zijn. Dan helpt het ook niet als je ook nog eens de minst toeristische route kiest, want uiteindelijk moet ik zowat op handen en voeten naar beneden langs een veredeld geitenpad. Wat overigens wel daadwerkelijk een looppad is, want ik kom zowaar nog iemand tegen die naar boven gaat. Beneden aangekomen is het nog wel een stuk doorlopen naar de kerk die aan een druk verkeersplein ligt. Daardoor ligt het half achter de bovenleiding van de trolleybussen.
De Petrus en Pauluskerk half verscholen achter de bovenleiding van trolleybussen.
Bij het nemen van bovenstaande foto stond ik overigens pal naast de Nederlandse ambassade. Een gebouw wat eigenlijk vrij onopvallend was, zeker gezien de prachtige gebouwen die er in de stad staan. De Petrus en Pauluskerk is daar een van. Aan de buitenkant al best mooi, maar inderdaad vooral van binnen prachtig, al maak ik eigenlijk nooit foto's binnenin een kerk zelf, dus ik kan het hier niet laten zien. En na een tijdje hier rondgedwaald te hebben, is het weer tijd om terug richting het oude centrum te gaan.
Na een wandeltochtje in het steeds beter wordende weer ben ik aan het bedenken wat ik nu eigenlijk wil gaan doen. Als ik bij de Kathedraal van Vilnius ben aangekomen heb ik nog steeds niet echt een idee. Ik besluit om er maar eventjes bij te gaan zitten, tegen een van de pilaren aan de voorkant van het gebouw. Het zit eigenlijk best lekker en voor het eerst schijnt de zon echt fel, dus blijf ik voorlopig even zitten. Terwijl er voor mij langs steeds wat groepen begeleide toeristen uit alle windstreken voorbijkomen (o.a. Argentinië en Italië) valt mijn oog op het begin van de Gediminio Boulevard. En die is toch wel uitnodigend om nu eens echt bewust langs te lopen.
Het begin van de Gediminio Boulevard, niet mijn beste foto, maar wel voldoende om een beeld te schetsen.
Het is inderdaad een fraaie en gezellige straat, waaraan vooral heel veel grote winkels zitten. Waaronder wat souvenirwinkels en diverse Amber shops. Winkels die alles van barnsteen verkopen. Barnsteen schijnt een van de nationale producten te zijn, want je kunt je kont niet keren of je loopt wel tegen een winkel aan waar ze het verkopen en er zit een Amber Museum in de stad. Zelf ben ik sinds kort begonnen met sparen van koelkastmagneten van de bestemmingen waar ik ben geweest, dus besluit ik er één van de stad te kopen. Hier zit dan nog wel een beetje barnsteen in verwerkt, zodat ik dan toch een beetje aan mijn barnsteen quote kom. Weliswaar zijn koelkastmagneten nogal cliché en suf, maar zelf vind ik het eigenlijk wel een leuke manier om herinnerd te worden aan mijn vakanties. Voordat ik besluit ergens te gaan eten, kom ik nog langs diverse fraaie pleintjes en parkjes en de statige Nationale Bibliotheek van Litouwen.
De Nationale Bibliotheek van Litouwen
Dan is de avond wel zo'n beetje gevallen en is er bijna een einde gekomen aan het Vilnius deel van mijn reis. Ondertussen loop ik nog wel langs een paar mooie highlights van de stad. En neem ik nog even plaats op een bankje op een van de panoramapunten om de mooie stad nog een keer goed in mij op te nemen. Ondertussen moet ik wel opletten dat ik op het voetpad blijf lopen, want voor je het weet loop je op het fietspad. In Litouwen (en later blijkt ook in de andere Baltische Staten), loopt het fietspad in veel gevallen over de stoep. Daar zie je dan lijnen lopen waar de fietsers mogen rijden. Die lijnen zijn overigens niet altijd even logisch en recht getrokken. Sterker nog er lijkt zo'n willekeur in te zitten dat de legger van de lijnen dronken moest zijn geweest of natuurlijk af en toe een egel moest ontwijken
Al met al is Vilnius mij bijzonder goed bevallen. Het is een prachtige stad, waar van alles en vooral heel veel te zien is. De mensen zijn er vriendelijk (al zeggen ze niet veel), het is er heel veilig en bijna overal schoon. De sfeer is er heel relaxed. Absoluut een aanrader voor elke reisliefhebber. En voor iedereen die erover twijfelt om een Baltische trip te maken, gewoon doen! En vooral de opmerking dat je Vilnius dan niet moet laten vallen, die hoor je echt in zo'n trip mee te nemen.
Sint-Petersburg moet je zeker doen!quote:
[..]
Viel me al op ja
[..]
Ik wil dan eigenlijk proberen Helsinki, Tallinn en St. Petersburg te combineren. De eerste twee zijn op zich niet megagoedkoop maar de derde wordt nog duurder i.v.m. Russisch visum + letter of invitation, helaas... Zou dan Helsinki als uitvalsbasis willen gebruiken, met de boot naar Tallinn en St. Petersburg met de trein.
Maar goed, da's toekomstmuziek, kost namelijk nogal wat en wil er dan ook minstens een week voor uit kunnen trekken voor die drie steden/landen.
Dus wat dat betreft erg benieuwd naar je verslagen m.b.t. Helsinki & Tallinn.
Vliegreis en visum maken het een tikje duur, maar dat kun je weer een beetje compenseren met verblijfskosten.Dank je. En het is zeker aan te raden om te gaan.quote:
Leuke verslagen, baltische staten wil ik ook eens heen. Ben benieuwd naar je vervolg
Leuk verslag tot nu toe! Goed geschreven! Hoop dat je over Riga, Talinn en Helsinki ook lang van stof bent.quote:
Zo, dat zijn mijn Vilnius verslagen. Next up Riga! Hopelijk heb ik morgenavond daar mijn eerste verslag voor af, maar morgen ook weer beginnen met werken, dus even kijken hoeveel tijd ik heb,
Talinn staat het hoogst op mijn lijstje, dus ik ben heel benieuwd!
Dank je! Ik ben bijna altijd lang van stof, dus dat gaat wel goed komenquote:
[..]
Leuk verslag tot nu toe! Goed geschreven! Hoop dat je over Riga, Talinn en Helsinki ook lang van stof bent.
Talinn staat het hoogst op mijn lijstje, dus ik ben heel benieuwd!
En Tallinn is zeker aan te raden.Dank je.quote:
Ik moest wel even nadenken hoor, al die namen heb ik nog nooit in het Nederlands gehoord
Het KGB museum is inderdaad erg indrukwekkend.
Dat het op 23 augustus gratis toegankelijk is heeft overigens niet direct te maken met het tekenen van het Molotov-Ribbentroppact, maar meer met protest tegen dit pact, vijftig jaar later (23 augustus 1989).
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Baltische_Weg
Ik begon eerst met de Engelse namen, maar toen kwam er al snel de Litouwse naam en ook een Nederlandse naam tussendoor. Toen maar bewust gekozen voor de Nederlandse uitvoering. Al staat dat niet altijd even mooi.quote:Op zondag 3 september 2017 23:50 schreef derLudolf het volgende:
Litouwen
Ik moest wel even nadenken hoor, al die namen heb ik nog nooit in het Nederlands gehoord
Het KGB museum is inderdaad erg indrukwekkend.
Dat het op 23 augustus gratis toegankelijk is heeft overigens niet direct te maken met het tekenen van het Molotov-Ribbentroppact, maar meer met protest tegen dit pact, vijftig jaar later (23 augustus 1989).
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Baltische_Weg
Dat van de 23e klopt hoor, maar was ik vergeten te vermelden toen ik dat stukje typte. Ze deden dat toen inderdaad bewust 50 jaar na het tekenen van het verdrag. Moest wel iets indrukwekkends geweest zijn, die enorme keten van mensen. En dan ook nog de Singing Revolution. Maar dat laatste past meer bij Estland dan.
Na weer een degelijk ontbijt, check ik uit bij Hotel Old Town Trio. Een hotel wat zeker aan te raden is als je in Vilnius wilt verblijven. Het is niet duur, de bedden zijn goed, de voorzieningen prima, de badkamer zelfs zeer goed en het ontbijt is degelijk. Daarnaast is de locatie gunstig, aangezien je vrij vlot in het oude centrum zit en voor mij is het vooral handig dat het vlakbij het busstation ligt. Daardoor loop ik er in een paar minuten naartoe om daar op een bankje plaatst te nemen en op mijn gemak even wat mensen te kijken. Dat is in Vilnius geen straf, want Litouwse vrouwen zijn mooi en vooral goed gekleed. Eigenlijk bijna uitzondering hebben ze wel een goed en leuke smaak. Al geldt dan niet voor het meisje wat op hetzelfde bankje komt zitten. Maar die is dan ook in backpack modus. Niet veel later komt er ook een vrouw bij zitten, waarbij het duidelijk is dat we alleen reizen via de bussen van Lux Express.
De bus is redelijk laat, aangezien er best nog wat bagage ingecheckt moet worden. De bus van concurrent Ecolines staat er al een tijd. Zelf wordt ik er niet echt onrustig van, maar mijn bankgenoten beginnen zich toch af te vragen of ze op de juiste plek zijn. Ik haak er op in, dat we op de juiste plek zitten en dat de bus er zo wel aan zal komen. Het zorgt er in ieder geval voor dat we met elkaar aan de praat komen. Waarbij de bus uiteindelijk aan komt er gewoon op tijd vertrekt. Naast mijn lof voor het hotel, kan ik ook zeer positief over Lux Express zijn. Het is een zeer comfortabele manier om te reizen tussen de Baltische Staten. Gezien de trein geen echte optie is. Lux Express is goedkoop, heeft zeer comfortabele stoelen en iedereen heeft zijn eigen, zij het kleine, entertainment schermpje.
Mijn domein voor de rit naar Riga.
In vier uur en een kwartier brengt de bus je van Vilnius naar Riga over in het begin vrij grote wegen. Maar halverwege de route in Litouwen worden de wegen wel wat kleiner, wel nog steeds goed onderhouden. De reis gaat dan ook zonder horten of stoten, een van de voordelen van reizen binnen Schengen landen. Al begint het wel te regenen als de Radio Toren van Riga op duikt. Een vrij aparte toren die op een eiland in de rivier de Daugava staat. Je kunt hier ook naar boven, maar je zit dan wel ergens in de the middle of nowhere. Dat kan niet gezegd worden van het busstation in Riga. Wat professioneel is opgezet met ruime wachtruimtes binnen en buiten. En ligt eigenlijk precies tussen het grote treinstation van Riga en de markthallen in.
Het treinstation van Riga
Het Hanza hotel, waar ik twee nachten verblijf, ligt achter de markthallen. Waar het tijdens mijn wandeling naar het hotel, een gezellige drukte is. Deze centrale markt is een van de grootste in Europa, waarbij er van alles te vinden is. Al in de 16e eeuw waren er hier al markten en door de eeuwen heen is dat alleen maar meer geworden. En begin vorige eeuw werden de voormalige zeppelinhallen die de Duitsers hadden achtergelaten, ingezet om de markt nog verder te kunnen uitbreiden. En uiteraard heeft ook de USSR weer gretig gebruik gemaakt van landje pik, want vanaf de jaren veertig tot 1991 was het een vrijplaats van Sovjet handel.
De voormalige zeppelinhallen van de Centrale Markt.
De invloed van de Sovjet-Unie zie je niet veel verder nog meer terug als een groot gebouw opdoemt. Het is de Latvian Academy of Sciences die tussen 1951 en 1961 werd gebouwd. Het heeft een kenmerkende Sovjet bouwstijl en een dergelijk gebouw zie je wel in meer landen terug die onder de bezetting vielen. Het is een bouwwerk wat heel erg opvalt in dit deel van Riga, omdat er verder relatief weinig echte hoogbouw staat en vooral een vrij sobere bouwstijl heeft. Je kunt het gebouw ook betreden om vervolgens met de lift naar het panoramadeck op de 17e verdieping te gaan (wat voor ons Nederlanders de 16e verdieping zou zijn, want in de Baltische Staten wordt het begrip begane grond niet gebruikt, dat is de eerste etage). Waarbij je een bijzonder fraai uitzicht hebt over de stad, wat terug te lezen zal zijn in mijn verslag van dag vijf.
Het Latvian Academy of Sciences.
Pal achter dit gebouw ligt een straat die uitkomt op een pleintje met de Jezus Kerk, de enige houten kerk van Riga. Aan datzelfde pleintje ligt Hotel Hanza. Bij het inchecken valt de fraaie lobby direct op. Waarbij ik al snel geholpen wordt om in te kunnen checken door een vriendelijke hotelwerknemer. Mijn kamer kijkt uit op de kerk en is van veel gemakken voorzien en heeft ook weer een prima badkamer. Al is de wastafel wel heel erg laag. Na weer in mijn kamer gesetteld te zijn, trek ik de stad in om Riga te ontdekken.
Daarbij valt op dat de stad een heel stuk drukker is dan Vilnius. Het is eigenlijk ook veel meer een grote stad dan die. Veel verkeer, veel bussen trams van alle soorten en vooral ook veel meer mensen op straat. De bussen zijn daarbij heel herkenbaar, want de meeste zijn exact dezelfde als je die in Amsterdam kunt zien rijden. Goed rijden schijnen de Letten overigens niet te kunnen, is op veel plekken te lezen, maar daar merk ik tijdens mijn verblijf helemaal niets van. Overal kun je goed oversteken, er gebeuren geen gekke dingen in het verkeer en getoeter hoor ik al helemaal niet. De grootste verkeersdrukte bevind zich vooral rondom het treinstation, waarbij je handig genoeg onder de weg door kunt lopen.
Weer bovengronds heb ik de grote winkelcentra achter mij gelaten (waaronder het immer terugkerende Finse concern Stockmann) en sta ik direct in het oude centrum van Riga. En uiteraard ook hier zijn kasseien terug te vinden. Ze lopen helaas wel een stuk minder, maar het maakt straten altijd wel wat sfeervoller. Niet dat deze binnenstad dat nodig heeft, want de gebouwen zijn bijna onafgebroken prachtig en er is op veel plaatsen wat te doen. Ook hier is het drukker dan het in Vilnius was, maar nog steeds veel rustiger dan bijvoorbeeld een Parijs.
Een stad waarmee de Letse hoofdstad nog wel eens wordt vergeleken (Parijs van het Oosten). En die vergelijking zie ik eigenlijk wel. Veel grote lanen, veel groen, leuke parken, pleinen, terrassen en historische gebouwen. Een van die pleinen is het stadhuisplein. Waarschijnlijk de meest gefotografeerde plekken van de stad. Zo zul je vooral vaak het House of the Blackheads (de Engelse benaming klinkt toch vaak wat herkenbaarder, dus daarom nu meestal ook de Engelse versie) en het naast gelegen gebouw op de foto zien staan. Al is er nu voor mij niet veel herkenning, omdat beiden helaas bijna volledig in de steigers staan en daardoor de gebouwen niet echt tot de verbeelding doen spreken. Het stadhuis van Riga doet dat gelukkig nog wel enigszins, en de rest van het plein is ook best leuk.
Het stadhuis van Riga.
Later zal blijken dat er wel meer monumenten in de steigers staan, wat altijd jammer is voor het zicht, maar vaak wel goed is dat ze het renoveren. De Petrikerk die vlakbij het plein staat, zal vermoedelijk binnenkort ook wel in de steigers komen te staan, want die kan juist wel een opknapbeurt gebruiken. Maar zelfs los van dat, vind ik hem eigenlijk niet echt mooi. Al ben ik waarschijnlijk verwend in Vilnius. En over smaak valt te twisten. Zonder meer is het wel een grote, opvallende en opmerkelijke kerk. De toren zie je bijna in heel de stad er wel bovenuit steken. Zeker als je de stad van een afstand bekijkt en je zo de skyline beter kunt zien.
St. Peters church (Petrikerk), die wel een opknapbeurt kan gebruiken
Dat besluit ik dan ook te doen, door over een de bruggen naar de andere kant van de Daugava te lopen. In het verlengde van het stadhuisplein ligt de Stone Bridge een van de drie centrale bruggen van de stad, waarvan een een spoorburg is. Vanaf deze brug heb je een mooie blik op de fraaie skyline van de stad, waarbij je diverse keuzes hebt om een foto te nemen. Want de Daugava is erg breed en de brug daarom lang. Waarbij de rivier zelf echt een onderdeel is van de stad, ondanks dat die er eigenlijk in tweeën door wordt gesplitst.
De skyline van de oude stad vanaf de Stone Bridge (Akmens tilts)
Aan de andere kant van de rivier ligt het stadsdeel Agenskalns. Wat weliswaar niet de grandeur heeft van het oude stadsdeel en de wijken daaromheen. Maar toch ook genoeg historie, schoonheid en interessante plekjes heeft te bieden. Een daarvan is de nieuwe Nationale Bibliotheek van Letland dat sinds 2014 aan deze kant van de rivier is gevestigd. Dit ter vervanging van de oude bibliotheek die sinds het begin van de vorige eeuw in de oude stad gevestigd was, maar inmiddels wat te klein was geworden. Wat in het nieuwe gebouw geen probleem zal zijn. Op dit moment zijn er 5 miljoen verschillende titels te vinden.
De nieuwe Nationale Bibliotheek van Letland.
Na dit gebouw van dichterbij te hebben bekeken, maak ik rechtsomkeert om de oude stad verder te ontdekken. Via het stadhuisplein en de Petrikerk kom ik nog langs de St. Johns Church die in de schaduw van voorgenoemde ligt. Deze kerk is eigenlijk al een stuk fraaier. Al komt dat ook wel omdat je rondom de kerk allemaal kleine straatjes hebt, waarbij je door onder bogen door te lopen in een van de grotere winkelstraten van de oude stad uitkomt. Hier vindt je ook weer veel internationale grote ketens en merken, maar ook lokale modemerken. En ook hier zijn de gebouwen niet minder fraai.
St. John's Church (Sint-Janskerk)
Net weer iets verder ligt een van de vele gezellige parken van Riga, het Bastekjalna park genoemd naar de bastion heuvel die er ligt. In en rondom dit park vindt je meerdere belangrijke gebouwen en monumenten van de stad. Zo vindt je er de Laima klok en het Vrijheidsmonument dat sinds 1935 op een pleintje binnen het park staat. Het werd geplaatst om de de gesneuvelde Letse soldaten te herdenken die streden voor onafhankelijkheid van het land. WOII en de Sovjet bezetting wist het vervolgens gelukkig te overleven, waardoor het nog steeds het symbool is van onafhankelijk Letland. Helaas is het monument zelf, een van de velen die in de steigers staat, waardoor de glans er nu jammer genoeg een beetje af is. Dat kan dan weer niet gezegd worden van de prachtige Letse Nationale Opera.
De Nationale Opera van Letland.
Het is ook weer een fraai staaltje architectuur. Waarbij de mooie en vrolijke bloemenperken ervoor en de fonteinen het beeld nog verder afmaken. Het is ook weer een deel wat sterk aan Parijs doet denken. In dit deel van het park is het ook weer gezellig druk, waarbij men op dat moment op het pleintje van het vrijheidsmonument een evenement is aan het opbouwen, dat de dag erna plaatsvindt, waarover in het volgende dagverslag meer. Inmiddels begint mijn maag wel te knorren, waarna het ook wel weer een mooie tijd is om terug te keren naar mijn hotel. Maar voordat ik dat doe besluit ik nog even via de bosrijke Brivibas Boulevard door te lopen naar een ander park, de Esplanade. In dit park staan ook weer meerdere monumenten, waaronder Orthodoxe Nativity Cathedral.
De Nativity Cathedral in park Esplanade.
Deze kathedraal is een van de overblijfselen van de Sovjet bezetting en wordt nog steeds veel bezocht door de grote groep orthodoxe Russen die er in het land wonen. Zo zie je ook hier veelvuldig de invloed van de bezetting terug. En hoezeer de verschrikkingen van de bezetting afschuw bij je opwekken, kun je niet ontkennen dat ze mooie kerken konden bouwen. Want die orthodoxe kerken spreken mij toch wel zeer aan, qua bouwstijl, al moeten de klapstukken zelfs nog volgen.
Na prima gegeten te hebben ga ik weer eens richting mijn hotel. Daarbij loop ik bij het station de verkeerde kant op, waardoor ik even mijn oriëntatie kwijt ben. Maar gelukkig biedt het Academy of Sciences uitkomst, want deze torent boven alles uit en staat vlak voor mijn hotel. Terwijl ik bijna weer terug ben bij mijn hotel, duik ik nog even de plaatselijke buurtsuper in om wat dingen in te slaan. En even waande ik mij wel alsof ik het oude Oost-Europa was binnengelopen. Want de tijd leek hier wel te hebben stil gestaan. Inclusief oude Letse kassadame die blijkbaar doordat ik haar begroet met sveiki denkt dat ik een lokale bewoner ben, want ze begint meteen in het Lets wat dingen te roepen, maar nadat mijn blik duidelijk verried dat ik haar niet begreep, ging ze toch maar verder met afrekenen.
Het is eigenlijk de enige plek waar ik het ouderwetse Riga heb gezien, want verder rest is de stad heel modern (wat ik al had verwacht). En vooral ook weer erg mooi. En ondanks de band die ze hebben met hun buurland is Riga een volkomen andere stad dan Vilnius. Wat de reis alleen nog maar interessanter maakt. Kortom ook mijn eerste dag in Riga (en de reis er naartoe) is weer bijzonder goed bevallen.
Ik verwacht wel dat meer mensen de gedachte tldr hebbenquote:
tldr, maar leuke foto's hoor. Komen er wel weer wat herinneringen boven.
Maar foto's zijn vaak ook genoeg. Wanneer ben jij er geweest?Toen ik nog jong was, een jaar of tien geleden. Ook toevallig mijn eerste bestemming omdat ik wat anders wilde. Zou nog best eens terug willen. Vond sommige steden toen al voorlopen op Polen qua moderniteit, ook qua prijsniveau overigens.quote:
[..]
Ik verwacht wel dat meer mensen de gedachte tldr hebben
Ik ben twee maanden geleden in Riga geweest. Mijn koor deed mee aan een internationaal festival. Ze hebben nog gezongen in StJohns church.
Park is tof! Heb je ook in het achthoekige theehuisje gezeten? Schoenen uit en Arabische stijl op de grond. Met heerlijk gebak en uitzicht op het operagebouw.
Ah leukquote:
[..]
Toen ik nog jong was, een jaar of tien geleden. Ook toevallig mijn eerste bestemming omdat ik wat anders wilde. Zou nog best eens terug willen. Vond sommige steden toen al voorlopen op Polen qua moderniteit, ook qua prijsniveau overigens.
Zal toen nog net wat anders nog zijn geweest. Want die landen en steden blijven steeds maar verder moderniseren en doorgroeien.Prijsniveau is nu niet meer super laag. Wel nog steeds goedkoper dan Nederland. Waarbij Vilnius nog het goedkoopste is.
Mooi die herkenningquote:
Herkenning
Ik ben twee maanden geleden in Riga geweest. Mijn koor deed mee aan een internationaal festival. Ze hebben nog gezongen in StJohns church.
Park is tof! Heb je ook in het achthoekige theehuisje gezeten? Schoenen uit en Arabische stijl op de grond. Met heerlijk gebak en uitzicht op het operagebouw.
Tof dat je daar met je koor bent geweest. Lijkt mij dan zeker speciaal om er te zijn.In dat thee huisje heb ik niet gezeten, maar dat klinkt goed. Het park zelf is zeker heel leuk. Daar heb ik nog wel een tijd gezeten.
Vandaag een volle dag, want in Riga ben ik een dag korter dan de andere steden. Niet dat ik letterlijk een programma voor mijzelf heb vastgelegd, want dat doe ik eigenlijk nooit. Maar wel nog heel veel dingen die ik wil zien. Waarbij ik dan al lopende wel een bepaalde route zal volgen. Al is dat in de Baltische steden steeds weer een verrassing, omdat er zoveel te zien is. Ook in dit hotel is een, vrij goed, ontbijt inbegrepen, zodat ik mooi een stevige basis voor de dag heb. Het weer helpt deze keer ook nog eens mee om er een mooie start van te maken. Zo schijnt de zon mooi over de Jezus kerk op het plein voor mijn hotel.
De zon komt te voorschijn achter de Jezus kerk, het enige houten religieuze bouwwerk van de stad.
Deze dag trap ik af door weer naar oude centrum te lopen en daar rechtdoor te gaan, waar ik de dag ervoor nog rechtsaf geslagen ben richting de parken. Ook hier weer veel leuke een mix van oude bestrating met nieuwe en historische gebouwen die uiteindelijk uitkomen op een groot plein. Het is Cathedrall Square (Doma laukums), waar meerdere fraaie gebouwen staan en je leuke terrasjes kunt vinden. Een van hen is de naamgever van het plein, de dom van Riga. Een mooi (en in tegenstelling tot de Petrikerk) en goed onderhouden bruine grote kathedraal met ook weer een toren die je van heinde en verre kunt zien. Het is een van de vele vormgevers van de skyline van de stad.
De dom van Riga.
Aan het plein liggen nog meerdere mooie en interessante gebouwen. Zo vindt je er onder meer de grootste radiozender van Riga en het kunstmuseum Riga Bourse (Rigas Birza). Hier kun je de grootste collectie internationale kunst van de Baltische Staten vinden. Daarnaast kun je vanuit het plein diverse kanten van de oude stad op. Onder andere het oorlogsmuseum i.c.m. de Kruittoren, het Jekaba plein/park en wederom een kerk kun je er vanaf het plein bereiken. Die laatste springt het meeste in het oog, dus besluit ik die kant op te gaan. Deze Mater Dolorosa Kirche heeft opvallende turquoise torens die sterk afsteken tegen het wit van de rest van het pand.
Kirche Mater Dolorosa
Riga's skyline wordt bepaald door vijf opvallende gebouwen en achter bovengenoemde kerk, komt de derde daarvan op mijn pad (de Dom en de Petrikerk waren de anderen). Ook dit is niet geheel verrassend een kerk, namelijk de St. Saviour's Angelican Church die dichtbij de waterkant van de Daugava staat. Ook dit gebouw staat in de steigers, plus grotendeels verscholen achter bomen, waardoor het geen geschikt monument voor foto's. Maar de toren is wel veelvuldig van afstand te herkennen. Hetzelfde geldt voor de toren van het naastgelegen Riga's Castle, het vierde grote herkenningspunt, de enige die niet een kerk is.
Riga's Castle
Het kasteel werd in de 14e eeuw gebouwd als teken van de samenwerking tussen de stad en de Lijflandse Orde een onderdeel van Duitsland. Een land dat toch al op diverse plekken binnen de Baltische landen zijn stempel heeft gedrukt. In de eeuwen daarna werd het vooral een belangrijk verdedigingspunt van de stad. En tegenwoordig is het de officiële ambtswoning van de president van Letland. Dit zie je ook terug aan de andere kant van het kasteel, waar een relatief grote beveiliging te vinden is. En ook hier is een leuk parkje te vinden.
Vanuit dat parkje loop je een van de vele kleine straatjes van de oude stad in. In deze straat zijn de Drie Broers terug te vinden (Tris Brali). Drie gebouwen die in verschillende perioden zijn gebouwd, waardoor het een mooie dwarsdoorsnede laat zien van de diverse bouwstijlen die Riga kent.Onder andere de Nederlandse handelsinvloeden zijn in een van deze drie panden te herkennen. Hier vlakbij staat dan weer de laatste van de vijf grote herkenningspunten: St. James's Church. Een kerk die zelf van dichtbij moeilijk te zien is, omdat deze in een nauwe straat ligt. En ook hier staan de steigers weer opgesteld om de boel te renoveren.
De Drie Broers, een van de trekpleisters van de stad.
Deze plek is duidelijk een van de grote aantrekkingspunten van de stad, want het is een van de weinig plekken waar je groepen toeristen langs ziet komen om een foto te nemen. En ook losse bezoekers gebruiken deze plek om hun foto's te schieten. Zo ook een leuke Litouwse toeriste die ik meerdere keren tegenkom bij diverse monumenten, ondanks dat we eigenlijk steeds een andere route nemen. En ook bij de nabijgelegen Kruittoren (Pulvertornis) komen we elkaar weer tergen voor een bezichtiging en een foto. Het is ons beiden wel opgevallen, waardoor we met elkaar aan de praat komen. Zij is ook bezig aan een Baltische trip, maar i.p.v. haar eigen land plakt zij er Minsk in Wit-Rusland aan vast. Jammer genoeg was het net te laat om tips te vragen over haar eigen prachtige hoofdstad, maar je kunt niet alles hebben. Omdat zij inmiddels alweer bijna op doorreis moest en ik nog veel had te zien, vervolgden we beiden onze eigen weg.
De Kruittoren (Pulvertornis) zonder de voor de ansichtkaarten kenmerkende klimop en het naastgelegen Oorlogsmuseum.
Het grootste gedeelte van de oude binnenstad heb ik nu zo'n beetje gezien. Maar de stad is meer dan dat. Zo staat Riga ook bekend om zijn vele art nouveau/Jugendstil gebouwen. Een bouwstijl die mij wel aanspreekt. Het is een behoorlijk stuk lopen vanaf de plek waar ik op dat moment, maar de weg ernaartoe is interessant genoeg. Zo kom ik onder andere langs het statige ministerie van buitenlandse zaken, het congrescentrum (dat met zijn glazen piramides en fonteinen weer iets weg heeft van Parijs) en het Kronvalda park. In dat laatste park staat het Monkey Monument, een reusachtig standbeeld van een aap in een astronautenpak, een eerbetoon aan de vele dieren die de ruimte in worden gestuurd. Het is een vrij bizar standbeeld zo tussen al die fraaie gebouwen in. Het Museum for History of Medicine wat daar in de buurt staat is daar een van.
Paul Stradins Musuem for History of Medicine
En niet ver daarvandaan begint de plek waar de meeste art nouveau gebouwen te vinden zijn, ook al zijn ze eigenlijk in bijna de hele stad wel te herkennen. Een van de grote art nouveau architecten van begin vorige eeuw, Mikhail Eisenstein gebruikte de stad lange tijd als basis om zijn nieuwe ontwerpen tot wasdom te laten komen. Onder andere in Albert Street (Albert iela) en Elizabeth Street (Elizabetes iela) zijn veel van zijn bouwwerken terug te vinden. En in die eerste, in zijn voormalige woning, is het art nouveau museum te vinden. Mikhail moest uiteindelijk vluchten voor de Russische revolutie, waardoor hij naar Berlijn trok. Maar zijn zoon Sergei Eisenstein werd wel nog in Riga geboren en groeide later uit tot een van de grote vroege Russische cineasten (onder andere de klassieker Battleship Potemkin is van zijn hand).
Het art nouveau museum in de voormalige woning van Mikhail Eisenstein
Vlakbij deze mooie straten zijn de grote sport arena's en stadions van Riga te vinden. De Olympic Skonto Hall (waar o.a. wedstrijden van het WK IJshockey in 2006 werden gespeeld en het Eurovisiesongfestival in 2003 werd gehouden) en het naast gelegen Skonto Stadium (thuisbasis van Skonto Riga en het nationale elftal) hebben een stuk minder charme. Die neigen beiden eerder naar vergane glorie. De nieuwere Arena Riga (die speciaal voor het WK IJshockey werd gebouwd) schijnt wel er nog wat beter bij te liggen, maar daar ben ik niet langsgekomen. Dat geldt wel voor het nabijgelegen allereerste ziekenhuis van Riga dat er ook nog eens prachtig uitziet.
Riga's allereerste ziekenhuis.
Vanaf dit fraaie pand besluit ik om richting het Vrijheidsmonument te lopen om het evenement te bekijken wat er op de dag plaatsvindt. Daarbij kom ik verrassend genoeg langs een kerk, de St. Gertrude Old Church. Deze lutherse kerk is een van de zeven versies die er door de eeuwen heen gestaan heeft. Meerdere keren werd de kerk verwoest tijdens de diverse oorlogen die er rond de stad woeden. De huidige versie staat er sinds 1969. Waarbij het momenteel toch vooral in de schaduw staat van het hoge Radisson Blu Latvija Hotel. Boven in dit hotel heb je de Sky bar, waar je onder het genot van een drankje een prachtig uitzicht hebt over de stad.
De zevende versie van de St. Gertrude Old Church.
Het hotel ligt aan de rand van de Esplanade, waar ik een dag eerder was. Toen had ik er buiten de Orthodxe Nativitiy Cathedral niet veel van gezien, dus loop ik eerst nog een rondje door dit park. Daarbij kom ik langs het mooie Art Academy of Latvia. Net zoals de Academy of Science bij mijn hotel een zeer opvallend gebouw, zij het wat minder groot. Verder staat in het park ook nog het nationaal museum van Letland waar kinderen van en naar de trap aan het rennen terwijl ze 'the floor is lava' roepen. Een internet meme, waarvan ik voorheen alleen wat flauwe plaatjes voorbij zag komen, maar kennelijk onder Letse kinderen nog wel een echt spelletje is.
Art Academy of Latvia.
Na bij een souvenirwinkel weer een koelkastmagneet ingeslagen te hebben kom ik bij het Vrijheidsmonument uit, waar op dat moment het evenement plaatsvindt, waar ze dag ervoor alles voor aan het opbouwen waren. Er staat inmiddels een heus BMX stuntparcours met daarnaast een aantal tribunes. Van heinde en verre zijn er BMX'ers op afgekomen om hier in Riga hun kunsten. Waaronder een Nederlander, niet iemand die ik ken, want eigenlijk ken ik alleen de cross BMX'ers die ook op de Spelen actief zijn. Ik blijf wel even kijken, maar na een paar minuten heb ik dat ook wel weer gezien. Eigenlijk wil ik op dat moment liever even van de zon genieten in het gezellige Bastelkajna park.
Het is een park wat behoorlijk gevarieerd is. Aan de ene kant heb je de Letse nationale Opera met de bloemperken en ertussenin het Vrijheidsmonument. Terwijl door het hele park het stadskanaal (Pilsetas Kanals), waar je met een bootje kunt varen of kunt kajakken. En je vindt er de Bastion Hill zelf, waar het park naar is vernoemd. Op deze heuvel heb je een uitzicht over het park zelf en op Kruittoren. Terwijl ik op een bankje plaatsneem, schalt de constante stortvloed aan woorden van de Letse commentator door het park heen en zie ik een bruidspaar op de foto gaan. Het is een van de velen die ik deze dag voorbij heb zien komen. Een zaterdag in augustus is blijkbaar een zeer populaire dag om te gaan trouwen in Riga.
Na een tijdje te hebben gezeten ga ik weer op pad. Ditmaal (uitgebreider) naar de andere kant van de Daugava. In dit geval doe ik dat via de Vansu brug (Vansu tilts), die andere grote auto, fiets en loopbrug over de rivier. En ook vanaf deze plek heb je weer een mooi zicht op de oude stad, nu dan vooral wat dichterbij het kasteel. Aan het einde van deze brug staat het kantoor van de Swedbank (Zweedse bank) een van de meest voorkomende banken in de Baltische Staten. Het is een van de vele moderne gebouwen in dit stadsdeel. Naast de bank kun je er onder meer de Z-Towers een winkelcentrum en een Radisson Blu hotel vinden.
Het uitzicht vanaf de Vanu brug.
Uiteindelijk wil ik via de Stone Bridge weer terug dat deel van de stad in lopen. Daardoor loop ik in een iets minder interessant deel van Riga. Al kom ik nog wel langs een plek waar je kunt wakeboarden. In een uitloper van de rivier is een parcours van steigers om overheen te springen en pionnen waar je tussendoor kunt slalommen, aangelegd. Daar waar je normaal gesproken door een speedboot voortgetrokken moet worden, hebben ze in dit geval een kabel gespannen boven het water waar je aan voortgetrokken kunt worden. Zo kun je makkelijk keer op keer een rondje maken. Ik heb het geluk dat er terwijl ik langsloop een aantal mannen op het parcours bezig zijn, wat resulteerde in een paar filmpjes die ik heb kunnen maken.
Dit Cable wakeboarding kun je overigens op wel meer plekken in Letland terugvinden. Zo kwam ik tijdens de bustocht van de dag hierna er een aantal tegen. Ondertussen ben ik doorgelopen naar de Nationale Bibliotheek om via de Stone Bridge weer naar de oude stad te lopen. Na gegeten te hebben loop ik terug naar mijn hotel. Maar eigenlijk vooral naar het Academy of Sciences, want het goede weer maakt een bezoekje aan het panormadeck toch wel heel erg aanlokkelijk. Zeker omdat ik gezien het tijdstip de avond kan zien gaan vallen over de stad. Het gebouw zelf staat inmiddels al in de mooie avondzon (golden hour) te schitteren.
Academy of Sciences krijgt wat kleur in de avondzon
Binnengekomen in de lobby van het gebouw waan ik mij spontaan in vervolgen Sovjet tijden. Er is weinig licht, het is sober ingericht. En achter glas zitten twee mannen die de kaartjes verkopen om naar boven te kunnen. De verkoper is een man die vermoedelijk al sinds de opening van het pand er zit, want jong is hij allerminst en een woord Engels spreekt hij niet. Dus kun je er alleen in het Lets of met handen en voeten een ticket bestellen. Zo wijst hij naar een Engelse tekst die aangeeft dat je eerst met de lift moet en daarna met de trap naar de zeventiende etage gaat. Daar kom je uit op het panoramadeck. Voor vijf euro kun je hier urenlang blijven (mocht je dat willen) en pas om tien uur sluiten de deuren, dus genoeg tijd om de avond echt te zien vallen.
Oostelijk deel van de stad, vlakbij de Jezuskerk en verder prijkt de reist de Radio Toren vanuit een eiland in de Daugava.
De markthallen midden, de spoorbrug en bibliotheek links en de nieuwbouw rechtsboven
In het midden de warenhuizen Forum en Stockmann en daarboven van links naar rechts de torens van de Petrikerk, de Dom, Sint-Janskerk, het kasteel en de St. James.
Mocht je ooit in Riga zijn, dan is een bezoekje aan dit platform absoluut aan te raden. Er zijn weliswaar meerdere kerken waar je naar boven kunt om van het prachtige uitzicht te genieten. Maar daar heb je een stuk minder ruimte om rond te lopen en rond te kijken en is het een heel stuk drukker dan het hier is. Plus dat je hier tot tien uur kunt blijven. Ondertussen heb je een geweldig uitzicht over alle delen van de stad. En als je in de avond komt, kun je er zoals ik de avond zien vallen wat een mooie sfeer geeft.
En zo is er een geweldig slot gekomen aan een heerlijke dag in Riga. En bijna in zijn geheel een eind gekomen van mijn bezoek aan Riga. Net zoals Vilnius is deze stad een lust voor het oog om te bekijken (zeker voor een liefhebber van architectuur als ik), is de sfeer er goed en zijn de mensen vriendelijk. Toch verschillen de steden bijna als dag en nacht van elkaar. Weliswaar zie je in beide steden de invloed van de Sovjet overheersing wel een beetje terug (met name in een aantal keren), maar grotendeels is de bebouwing zeer verschillend. Vilnius heeft de charme van een oude stad, zowat overal hangen, voelt meer aan als een groot dorp en heeft door zijn heuvels een heel apart karakter. Riga voelt daarentegen aan als een grote en levendige (maar nog steeds niet vervelend druk) stad, met oude historische gebouwen en straatjes, hele leuke parken, prachtige art nouveau bouwstijl en de tweedeling door de grote Daugava.
Mooi verhaal Redefine! Riga spreekt me heel erg aan. Wat een interessante mix van bouwstijlen! En nu op naar Talinn
Die bus zag er trouwens opmerkelijk comfortabel uit.
Hoe was het eten in Vilnius en Riga?
Het eten was goed in beide steden. Al was het dan ook weer niet zodanig bijzonder om te vermelden. Al had je dan wel nog de borrelsnsacks in Vilnius. Gefrituurd brood wat wel apart was.quote:
En nu op naar Talinn
Die bus zag er trouwens opmerkelijk comfortabel uit.
Hoe was het eten in Vilnius en Riga?
Die bus was zeker comfortabel ja. De meest comfortabele delen van mijn reis. Ook erg goede service.
En Riga heeft zeker een hele mooie mix van verschillende bouwstijlen. Ook weer een aanrader.
.Mag ik vragen van welke maatschappij die bus was? Ik wil zo'n trip langs deze steden zeker ooit eens doen. En aangezien ik nogal lang ben, is zo'n ruime plek wel meegenomen!quote:
[..]
Het eten was goed in beide steden. Al was het dan ook weer niet zodanig bijzonder om te vermelden. Al had je dan wel nog de borrelsnsacks in Vilnius. Gefrituurd brood wat wel apart was.
Die bus was zeker comfortabel ja. De meest comfortabele delen van mijn reis. Ook erg goede service.
En Riga heeft zeker een hele mooie mix van verschillende bouwstijlen. Ook weer een aanrader.
[ Bericht 29% gewijzigd door Budapestenaar op 06-09-2017 10:52:08 ]
Die busmaatschappij is Lux Express. De normale stoelen zijn al prima, maar ik heb zelf nog de Lux Express Lounge versie genomen. Was duurder, maar vond ik nog steeds goedkoop zat. Ook wel handig is dat je direct bij je boeking je stoel kunt kiezen.quote:
[..]
Mag ik vragen van welke maatschappij die bus was? Ik wil zo'n trip langs deze steden zeker ooit eens doen. En aangezien ik nogal lang ben, is zo'n ruime plek wel meegenomen!
En ook nog een goede service, want ik had eerst in Riga een andere opstap locatie gekozen. Maar later mijn hotel nog veranderd, waardoor het beginpunt veel dichterbij was. Heb ze toen gemaild en kreeg al heel snel mijn nieuwe ticket met die betere start locatie terug gemaild.
Weliswaar had ik heel veel plekken gratis wi-fi, maar het is wel zo makkelijk om op een willekeurig willekeurige plek gewoon wat te kunnen opzoeken.Mijn trip naar Berlijn eerder dit jaar, viel nog net voor de nieuwe regelgeving.
En gebruik al een tijdje de CityMaps2Go app voor offline kaarten, maar met GPS. Dan vindt je alles tenminste lekker snel.
Het is al bijna tijd om ook deze prachtige stad weer te gaan verlaten. Maar eerst nog ontbijten in het hotel, waar het merendeel van de producten afkomstig is van centrale markt die vlakbij is. Eigenlijk wilde ik daar de dagen ervoor al eens een kijkje nemen, maar kwam het er niet van. Nu zo tussen het ontbijt en het vertrek van mijn bus, heb ik gelukkig nog wel een uurtje over om er even rond te dwalen. Het is zonder meer een hele grote markt waar ze van van alles hebben. Buiten vooral allerlei handwerken en binnen met name eten en drinken. Na een tijd veel cultuur, maar vooral veel lekker ruikend eten te hebben opgesnoven check ik uit bij mijn hotel om op de bus naar Tallin te stappen.
Binnen in een van de voormalige zeppelinhallen die nu gebruikt wordt als markthal.
En de wandeltocht naar de bus toe is er zo gedaan. Want ik heb gelukkig mijn oorspronkelijke opstapplaats in Riga (bij het Radisson Blu Latvia hotel) kunnen omzetten naar die op het grote busstation. Nadat ik enkele maanden geleden de busreis geboekt had ik namelijk nog mijn hotel veranderd, waardoor deze locatie een stuk gunstiger was. Slechts een mail naar Lux Express was voldoende om te vragen of het omgezet kon worden. In een mum van tijd kreeg ik een antwoordmail waarin gelijk mijn vernieuwde ticket was te vinden. En ik zo dus bij het busstation kon opstappen. Waarbij ze dus niet alleen een hele prettige manier van vervoeren hebben, maar ook nog een goede service leveren.
Ook de busreis verloopt zeer voorspoedig en na vier uur en een kwartier kom ik aan op het busstation van Tallinn. Deze ligt wat verder uit het centrum dan in Vilnius en Riga. En daarom ook wat verder van het appartement dat ik geboekt heb. Ik zie echter dat ik qua tijd niet heel veel opschiet om met een bus of tram vanaf daar naar het centrum te gaan, en moet alsnog wel een stuk lopen. Dus ga ik sowieso maar het hele stuk lopen. Vooral omdat je dan een stuk van de stad ziet, waar je normaal gesproken niet zoveel zult komen. Dit oostelijk gedeelte van de stad heeft vooral nieuwere gebouwen, waarbij opvalt dat het overal goed onderhouden en schoon is. En zo nu en dan zie ik al wat hogere flatgebouwen voorbijkomen, al is hoog nog een relatief begrip in Tallinn. Waarom dat zo is, zal terug te lezen zijn in mijn verslag van dag acht.
Na een halfuurtje kom ik aan bij de plek waar mijn appartement te vinden is: het Rotermann Kwartier (Rotermann kvartal). Het is een mix van oude industriële panden (maar dan wel van het fraaie stenen soort) en moderne gebouwen wat als geheel een fraai staaltje architectuur tentoonspreidt. Het kwartier ligt pal naast de oude stad, de haven en Viru Square, waar veel grote warenhuizen zijn terug vinden.
Het Rotermann Kwartier met op de laatste foto, het witte gebouw, mijn appartement.
Mijn appartement bevindt zich aan de kant van de haven in een wit gebouw, wat ik geboekt heb bij City Heart Appartments. Het appartement is van alle gemakken voorzien. Heeft een uitgebreide en moderne keuken en twee zithoeken. De badkamer heeft ook wel alles wat je nodig hebt, al had wat mij betreft de instap in de bad/douche combinatie wel wat handiger mogen zijn. Want die was nu wel erg hoog wat het iets minder comfortabel maakte. Ook om in het bed te komen moest je min of meer klimmen, maar het bed zelf sliep gelukkig goed. En het uitzicht op een deel van de haven is leuk, zeker 's avonds.
Uitzicht op de haven vanuit mijn appartement, met o.a. de Finlandia M/S waar ik later mee naar Helsinki zal varen.
Na alles op orde te hebben in mijn nieuwe onderkomen ga ik de stad verkennen. Het ligt slechts een paar honderd meter van het lage gedeelte van Old Town. En ook van deze kant zie je al een deel van de oude stadsmuur waar men in de 13e eeuw is begonnen en de stadswal die er later nog bijkwam. Ook de eerste torens zie je duidelijk boven de oude daken uitstijgen. En niet veel later loop ik door de eerste kronkelige oude straatjes van de binnenstad. Bijna elk gebouw heeft wel iets moois, wat mede komt omdat het lage deel van de stad grotendeels nog authentiek is. Niet voor niets staat de gehele oude binnenstad Old Town op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Een van de vele authentieke straatjes van Old Town.
De oude stad wil ik in eerste instantie vooral van boven zien. Daarom loop ik dwars door de oude stad heen naar het hogere gedeelte van Old Town. Boven aangekomen wordt ik eigenlijk vrij snel aangesproken door een Estische man, in het Ests. Als ik aangeeft hem niet te begrijpen, gaat hij over in het Engels, wat net zoals heel veel uit de drie landen, nagenoeg perfect is. Na wat vragen waar ik vandaan kom, geeft hij aan Estische muziek te promoten. En laat mij tijdens het gesprek allerlei lokale en landelijke muziek zien. Dat ik geen muziek bij hem ga kopen deert hem echter niet. Het laat zien dat de Esten vriendelijke mensen zijn, waarbij het wel zo is dat de meeste Esten niet zo extravert als hem zijn en mensen zomaar aanspreken. De plek zelf waar ik dat moment sta is overigens niet zo bijzonder geschikt, omdat je eigenlijk nog net te laag staat om de stad echt te kunnen zien. Wel sta ik vlakbij een van de vele delen van de stadsmuur en ook de Maiden Tower.
Maiden Tower, onderdeel van de oude stadsmuur.
Deze Maiden Tower is vroeger een belangrijk verdedigingspunt geweest van Tallinn en is tegenwoordig te bezoeken als museum. Ook heeft het lang gediend als de enige gevangenis voor vrouwen in de stad. Het grappige is dat de naam maagdelijke toren betekend, terwijl er vooral veel prostitués zaten, die gepakt werden bij het bestelen van hun klanten. Dat zijn nou niet echt de meest maagdelijke types. In het gedeelte van deze stadsmuur kun je door een van de poorten van de stad naar het nog hoger gelegen gedeelte van de stad lopen, terwijl je ondertussen een van de vele uitkijktorens passeert.
De oude stadsmuur met één van de vele uitkijktorens.
Achter deze stadsmuur licht een klein parkje en een pleintje waar een gigantisch grote kerk ligt. Het is de Alexander Nevski Kathedraal. Een Orthodx-Russiche kerk die zo enorm groot is dat je er niet omheen kan. En ook de stijl en kleuren van de kathedraal zijn zeer opvallend. Het is een van de mooiste en sowieso het overweldigende gebouw wat ik tijdens mijn reist tegenkomt. De kerk staat helaas wel deels in de steigers en juist net aan de kant waar je nog net voldoende afstand kunt nemen om de kerk volledig op een foto te kunnen vangen.
De imposante en prachtige Alexander Nevski kathedraal.
Geheel vreemd is het dan ook niet, dat deze kathedraal het bekendste monument van het land is. Waarbij het niet veel gescheeld had of deze was een kleine eeuw geleden volledig gesloopt. De Sovjetten hadden de kerk namelijk rond 1900 bewust op deze plaats neergezet om de Esten te laten weten wie er op dat moment de baas was in de stad. Op nog geen honderd meter tegenover het monument (ook de plek waarvan de foto is genomen) staat namelijk Toompea Castle waar het Estische parlement gehuisvest is. Daarnaast is het een dan de hoogst gelegen plekken in de stad, waardoor je dit Sovjet machtsvertoning van heinde en verre al kon zien. De Esten waren hier natuurlijk verre van blij mee en wilden de kerk neerhalen toen jaren later de kans zich aangreep. Maar gelukkig werd deze gered door een aantal lokale bewoners die de schoonheid van het gebouw wel konden waarderen.
St. Mary's Cathedral (De Dom van Tallinn)
Zo opvallend als de Alexande Nevski kathedraal is, zo sober en zo onopvallend St Mary's Cahtedral (Toomkirik) die enkele honderd meters verderop staat. Het is wel een van de kerktorens die het aangezicht van de stad kleuren. En ook deze kerk heeft zijn verhaal. Zo was het oorspronkelijk (vanaf 1261) een katholieke kerk om een kleine driehonderd jaar later het Evangelisch-Lutherse domein van Estland te worden. En in de tussentijd moest de kerk nog een keer gezegend worden door de paus, omdat er een bloedbad werd aangericht onder de inwonenden monniken. Als ik vanuit deze kerk direct de juiste kant was opgelopen, had ik wel een prachtig uitzicht op de stad gehad, maar dat werd later dubbel en dwars goed gemaakt.
De buitenkant van de oude stadsmuur
In dit geval loop ik juist de andere kant op om weer langs de oude stadsmuur van Tallinn uit te komen. Hier zie ik de Sint-Nicolas's Church (Niguliste kirik) al voor opdoemen ook de toren Kiek in de Kök, waar ik later nog een keer naar binnen zal gaan. Vlakbij deze toren ligt een heuvelachtig parkje met diverse uitzichten op Old Town, maar ook de nieuwe stad. Het is een gezellig parkje zoals je ze in Tallinn veel aan de buitenkant van de oude binnenstad tegenkomt. Deze parkjes zijn alweer heel anders dan die in Riga en Vilnius wat het juist leuk maakt. Vanuit hier kijk je onder meer uit op Freedom Square met daaraan St John's Church. Een plein wat voor 1900 toch vooral door de verschillende machtshebbers in de stad werd gebruikt, maar nu voor Tallinn het symbool van de onafhankelijkheid is.
Freedomsquare met St John's Church
Bij dit vrijheidplein sla ik linksaf om St. Nicholas Church beter te kunnen bekijken. Een kerk die in 1230 door de Duitsers in de stad is neergezet. Ook dit is weer een van de vele herkenningspunten van Tallinn. En dan met name bij het zien van de skyline valt de toren vaak op. En dat terwijl de kerk in 1944 bij het bombardement van Tallinn volledig verwoest, maar gelukkig werd deze jaren later weer volledig opgebouwd, want het is een prachtige kerk. Al helpt het wel dat de trappen eromheen, wat het gedenkpunt is voor de vele gevallen Esten door de eeuwen heen, en de straat ervoor ook zeer sfeervol zijn.
St. Nicholas Church
Dat laatste kan al helemaal worden gezegd van het stadhuisplein van Tallinn. Het is weliswaar de meest toeristische plek die je kunt vinden. Maar toch heeft het wel wat. Overal waar je kijkt vindt je restaurants, terrassen en souvenirshops, maar wel zeer sfeervol. En het stadhuis met zijn klokkentoren heeft ook zijn charme. Waarbij het vooral als de zon onder is voor fraaie plaatjes zorgt, al zal ik dat pas twee dagen later zien. Ondertussen begint mijn maag alweer een beetje te knorren en is het sowieso wel een mooie tijd om wat te gaan eten. Ik had gezien en al gelezen dat in het Rotermann Kwartier meerdere leuke restaurants te vinden zijn, dus trek ik die kant op.
Het stadhuis met zijn klokkentoren.
Daarbij kom ik weer door diverse mooie oude straatjes, om uiteindelijk de oude stad uit te lopen via Viru Gate. Het is een van de grotere poorten van de oude stad en ook wel de meest bekende bij bezoekers en liefhebbers van Tallinn. Je wandelt hier tussen twee torens door zo de oude stad uit om langs een hele rits aan bloemenkraampjes en winkels te komen. Als je de binnenstad juist via deze kant binnenkomt heb je een goed zicht op Old Town en de diverse kerktorens die er te vinden zijn.
Viru Gate met daarachter de diverse kerktorens.
Vanuit deze poort is het slechts enkele minuten lopen naar de gezellige binnenplaats van het Rotermann Kwartier. Je vindt hier meerdere restaurants, bars, ontbijtcafés en winkels, waaronder de Estische chocoladefabrikant Kalev. Je kunt hier prima eten, wat ik dan ook doe. En ook een supermarkt is niet ver, zodat ik nog even wat dingen kan inslaan. Daarmee eindigt mijn eerste deel van mijn Tallinn bezoek. Ik heb nog maar een klein deel van Old Town (en sowieso Tallinn als geheel), maar ben toch al onder de indruk van de prachtige oude stad en de gemoedelijke sfeer die er hangt. En het is de derde stad die volkomen verschillend van de ander is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Redefine op 07-09-2017 01:02:53 ]
Even op de site van die maatschappij gekeken. Ziet er goed uit. Ruime keuze aan routes. Zo'n reisje van een uur of vier tussen Vilnius en Riga lijkt me goed te doen.quote:
[..]
Die busmaatschappij is Lux Express. De normale stoelen zijn al prima, maar ik heb zelf nog de Lux Express Lounge versie genomen. Was duurder, maar vond ik nog steeds goedkoop zat. Ook wel handig is dat je direct bij je boeking je stoel kunt kiezen.
En ook nog een goede service, want ik had eerst in Riga een andere opstap locatie gekozen. Maar later mijn hotel nog veranderd, waardoor het beginpunt veel dichterbij was. Heb ze toen gemaild en kreeg al heel snel mijn nieuwe ticket met die betere start locatie terug gemaild.
Wat een leuke stad!Ja dat ritje is prima te doen. Zeker als je ook nog een filmpje tussendoor kijkt. Scherm wat zij zelf hebben is vrij klein, maar aanbod was best ok.quote:
[..]
Even op de site van die maatschappij gekeken. Ziet er goed uit. Ruime keuze aan routes. Zo'n reisje van een uur of vier tussen Vilnius en Riga lijkt me goed te doen.
Tallinn? Ja hele leuke stad!quote:
Je kunt daar inderdaad wel een stukje vlees uitkiezen ja.quote:
Yes, Talinn spreekt me erg aan. Riga ook. Vilnius iets minder. Maar ik zou toch het hele rijtje wel willen doen. Inclusief het boottochtje naar Helsinki.quote:
Het zijn ook stede die makkelijk in een combinatie te doen zijn, waarbij het zonde zou zijn om eentje te laten lopen. Als je toch in de regio bent, dan gelijk ze alle drie (vier i.c.m. Helsinki of vijf i.c.m. Sint-Petersburg).quote:
[..]
Yes, Talinn spreekt me erg aan. Riga ook. Vilnius iets minder. Maar ik zou toch het hele rijtje wel willen doen. Inclusief het boottochtje naar Helsinki.
Vandaag is de eerste dag dat er geen ontbijt is inbegrepen. Het mooie van het Romtermann Kwartier waar mijn appartement staat is, dat je voldoende keuze hebt om te ontbijten. Of je eigen ontbijt kunt inslaan bij de supermarkt. Vandaag ontbijt ik bij een van de restaurantjes in de buurt waar je prima kunt ontbijten. Met ook nog eens een goede service van mooie Estische vrouwen is dat zeker geen straf. En met een volle buik kan ik vandaag weer op mijn pad voor mijn eerste volledige dag Tallinn. Waarbij ik de eerste helft vooral in de buitenwijken en buiten de stad wil gaan kijken om dan later op de dag de oude stad weer verder te verkennen.
In diverse steden (waaronder Vilnius en Riga) had ik de mogelijkheid om bij de plaatselijke TV toren naar boven te gaan. Maar vooralsnog deed ik dat eigenlijk nooit, of kwam het niet uit. Nu wil ik toch weleens een keer het uitzicht vanaf zo'n toren zien. Dus ga ik met de bus naar het stadsdistrict Pirita. Een stadsdeel waar vooral mensen zijn heen getrokken die het drukkere gedeelte van de stad wilden ontvluchten en bij het water wilden gaan wonen. De TV toren (Tallinna Teletorn) zelf staat een beetje landinwaarts. Vlak naast deze toren liggen de botanische tuinen (Tallinna Botaanikaaed) voor de liefhebber.
De botanische tuinen vanaf de TV toren
De toren zelf heeft nog een beetje die kenmerkende Sovjet bouwstijl en torent hoog boven alles uit. Ik kan deze zelfs zien vanuit het raam vanuit het raam van mijn appartement. Na een snelle tocht omhoog met de lift kom je aan bij het overdekte panoramadeel van de toren. Hier heb je een weids uitzicht over Pirita, de rest van Tallinn, alles ten oosten van Tallinn en vooral het water van de Finse golf. In dit deel kun je diverse informatie vinden over de geschiedenis van de stad en de toren. En kun je bij een aantal schermen zien hoe datgene wat je nu voor je kunt zien er in alle seizoenen, 's nachts en tot in de dertiende eeuw uitzag. Best grappig om te zien. En ook de andere informatie is leuk om te lezen, waardoor de toren meer biedt dan uitzicht alleen.
Maar het uitzicht is natuurlijk vooral waar het om gaat. In theorie zou je bij extreem helder weer Helsinki zelfs moeten kunnen zien liggen, maar dat is niet het geval. En ik vraag mij af of het ook daadwerkelijk kan. Want tussen beide steden liggen nog wel wat eilanden die je van veraf nog weleens voor de Finse hoofdstad kunt aanzien. Desalniettemin is het uitzicht absoluut prachtig. Al blijft het jammer dat je het door de ramen moet zien. Gelukkig kun je ook nog een etage naar boven waar je wel (zij het logischerwijs met tralies ervoor) gewoon in de buitenlucht staat. Je kunt hier niet helemaal rondom lopen, maar de meest interessante delen zijn te zien, waaronder de haven van Tallinn. Je zou als je een durfal bent, ook nog op de rand van de toren kunnen lopen (zoals je wel vaker bij dit soort torens ziet), maar dat hoeft van mij ook weer niet.
De haven en de oude stad van Tallinn vanaf de TV toren.
Na een tijdje rondgehangen te hebben ga ik weer naar beneden en pak ik de bus richting de kust van stadsdeel Pirita. Wat ik van tevoren niet wist was, dat bij de Olympische Spelen van Moskou in 1980 Tallinn de locatie was, waar de watersportwedstrijden zijn gehouden. Toen was hier dus de regatta en ook een deel van het Olympisch dorp te vinden, waaronder de vlam. Nu begint het wel al een beetje wat aan glans te verliezen. Al is het nog beter dan de waterkant die tussen die regatta en de haven van Tallinn ligt. Hier wordt het kleine strand niet gebruikt door toeristen of bewoners, waardoor het nogal is gaan stinken. Eigenlijk de enige wat minder frisse plek die ik die dagen ben tegengekomen. Wel is het uitzicht op de haven en de skyline van Tallinn fraai, dus is de wandeltocht nog steeds de moeite waard.
En niet heel ver van die kustlijn liggen de Tallinn Song Festival Grounds (Tallinna Laulaluväljak). Dit open podium is voortgekomen uit het Estonian Song Festival, dat al in 1869 voor het eerst werd gehouden. Zelfs toen het nog onder invloed stond van het Russische Rijk. Pas een jaar of zestig later kwam er een podium voor dit festival. En het podium, inclusief overkappingsdeel staat er sinds 1960. Veel grote artiesten (Rolling Stones, Metallica, Lady Gaga, Madonna) traden hier op. Maar bovenal is deze locatie speciaal om de historie. Al heel lang is het een plek geweest waard de Esten voorzichtig hun onafhankelijkheid konden vieren. En in 1988 was het voor Estland het begin van losrukken van het juk van de Sovjet-Unie. Dagenlang zongen duizenden Esten daar samen Estische liederen. Op het hoogtepunt waren er 300.000 Esten te vinden (een vijfde van de totale bevolking), waarbij de Singing Revolution was geboren.
De Song Festival Grounds
Het was het begin van de afscheiding van Estland van de Sovjet-Unie, al zou het nog drie jaar lang onrustig blijven. Mede door de Singing Revolution staan de Esten een beetje te boek als samen zingend volk, maar ik heb mij laten vertellen dat in de praktijk daar niet zoveel van klopt. Zelfs massaal meezingen bij een concert komt er zelden van, waardoor de geoefende Estland bezoekende artiesten zelfs al niet eens meer de moeite nemen om ze te laten meezingen. Dat betekend overigens niet dat het geen leuke mensen zijn en dat er geen leuke sfeer kan hangen. Integendeel, de Song Festival Grounds liggen aan de rand van de wijk Kadriorg. Wat eigenlijk staat voor Catherine's Valley, Wielrenner Biel Kadri heet dus eigenlijk Biel Catherine om maar even een nutteloos foutje te noemen.
Net zo nutteloos is die dag een bezoekje brengen aan het KUMU museum, want die zijn op maandag nooit open. Dus moest ik daarvoor nog een later terugkomen. Dat betekend niet dat ik hier voor niets naartoe ben gegaan, want Kadriorg heeft genoeg te bieden. Zoals ik net al aanhaalde een goede sfeer. Wat vooral voort komt uit het vele groen wat hier te vinden is. Waaronder Kadriorg Park. En ook de woningen zijn hier totaal anders. Verschillend weer van Pirita de oude stad of het deel net daarbuiten. In het Kadriorg Park kun je onder meer dus KUMU, maar ook het Mikkel Museum, de ambtswoning en het Kadriorg Palace vinden.
De ambtswoning van de president van Estland.
Op deze foto is het niet heel goed te zien, maar voor de ingang staan twee soldaten de wacht te houden. Dat is dan ook meteen de volledige beveiliging van het paleis. Hetzelfde geldt voor Toompea Castle waar het parlement gevestigd is. Je kunt dus bij wijze van spreke tot de deur van deze gebouwen lopen, zonder dat je wordt tegengehouden. Meer beveiliging is er ook niet nodig, want er gebeurd eigenlijk nooit iets in Estland. Meer dan drie kranten heeft het land dan ook niet en die schrijven vooral over buitenlands nieuws. Zelf ervaar ik dat ook, want ik heb mij geen moment onveilig gevoeld in de stad. Zelfs niet in de mindere buurten van de stad.
Ook het Kadriorg Paleis heeft geen beveiliging van buiten nodig, al zie je dat ook niet zo vaak bij musea. Dit paleis heeft Peter de Grote in 1725 laten bouwen voor zijn vrouw Catherina I van Rusland (waar Kadriorg naar is vernoemd). Het was een cadeautje voor zijn vrouw en ik kan zeggen dat het een bijzonder genereuze was. Want het paleis en zijn paleistuinen zijn erg mooi. Tegenwoordig is het paleis een museum. Het is een onderdeel van het kunst museum van Estland, waarbij je hier internationale kunst van de zestiende tot de twintigste eeuw kunt vinden.
Kadriorg Palace
Niet ver van Kardriorg kun je ook nog het Russalkamonument vinden. Dit standbeeld van een engel wijst naar de plek waar in 1893 het pantserschip Russalka zonk en 177 bemanningsleden omkwamen. Het is een van de monumenten die de band van Tallinn met het water aangeeft. Aan de rand van de oude stad vindt je ook nog The Broken Line monument dat de 852 slachtoffers van de gezonken Estonia Ferry uit 1994 herdenkt. En daar vlakbij vindt je ook de het Maritiem museum en even buiten het centrum Seaplane Harbour Museum (Lennusadam). Via de roerige waterkant van de stad loop ik weer richting het oude centrum. Ik kan daarbij mooi weer even wat boodschappen halen bij de supermarkt en even langs mijn appartement.
Om even later de oude stad weer te gaan verkennen. Dit keer via een andere kant, waardoor ik langs Fat Margaret kom. Het is een van de vele torens van de stadsmuur, maar wel verreweg de breedste. Waar het Margaret vandaan komt, heb ik nog niet kunnen vinden. Behalve dat het uit de tijd van de Duitse overheersing rond 1600 komt. Waarschijnlijk zal er een militair geweest zijn wiens vrouw Margarethe heette en nogal dik was, waarna de naam was geboren. In het begin was het vooral een van de belangrijke defensieve plekken van het lagere gedeelte van de binnenstad. Sinds 1935 huist het eerder genoemde Maritieme Museum er.
Fat Margaret waar het Maritiem Museum te vinden is.
Langs deze toren zou je zo door een van de poorten van de stadsmuur. Maar ik loop om via de naastgelegen stadswal waar een parkje is bevestigd. Het grootste gedeelte van de stadsmuur is later verstevigd door een stadswal te maken. Zo werd er extra stevigheid gebracht aan de muur, waardoor het grootste gedeelte van de oude stadsomheining intact is gebleven. Weinig steden hebben een stadsmuur die zodanig intact is gebleven als Tallinn. Mede daardoor is de (zoals in het vorige dagverslag genoemde) plaatsing op de werelderfgoedlijst er gekomen. En mede daardoor heeft de stad die enorme charme, sfeer maak dat zo sprookjesachtig aanvoelt.
Een van de poorten naar de oude stad.
Via deze kleine omtrekkende beweging ga ik dan toch de oude stad in waar ik al snel op de hoogste kerk van de stad stuit, St. Olvaf's Church (Olevisti kugudus). Deze kerk werd gebouwd ten tijde van de Deense overheersing van de stad. Het was de bedoeling de toren zo hoog te bouwen dat deze in Helsinki te zien zou zijn (wat eigenlijk onmogelijk is). Waarbij er nogal wat mythes de ronde gaan over de hoogte van de kerk. Volgens een van die mythes zou het met 159 meter de hoogste kerk ter wereld te zijn geweest. Daar gelooft eigenlijk niemand meer in, zeker omdat de kerk nu een stuk lager is. Al komt dat deels ook wel doordat de kerk een aantal keren in brand is gevlogen. De laatste keren had dat voorkomen kunnen worden als men een bliksemafleider op de toren had gebouwd, maar helaas dacht men daar toen niet aan.
St. Olaf's Church.
Via deze kerk loop ik verder de oude stad in. Ook hier liggen de straatjes vol kasseien en zijn de gebouwen nog grotendeels authentiek. Het zorgt ervoor dat ook dit deel van de oude binnenstad nog even sfeervol en authentiek is. Via deze weg wil ik naar een van de twee grote panorama punten van de stad. De dag ervoor was ik al wel een stuk naar boven geweest, maar dit was niet de goede plek voor een mooi uitzicht op de stad. Het Patkuli Viewing Platform (Patkuli Vaateplatvorm) is dat wel. Nadat je eerst al staat te vergapen over weer een ander stuk van de stadsmuur en daarboven een fraai overheidsgebouw. kom je uiteindelijk bij een open zicht op de stad.
Sternbock House, een overheidsgebouw in Tallinn. Foto is van een andere dag, doordat deze beter is gelukt.
Dit panorama platform is een van de mooiste, misschien wel het beste plekje van de stad. Weliswaar ben je er zeker niet alleen, maar dringen voor een plekje hoef je er ook zeker niet. Je kunt er lekker tegen de omheining leunen en de omgeving volledig in je opnemen. Want je tijd nemen om het zicht op de oude stad in je op te nemen, doe je vanzelf. Als je foto's opzoekt van Tallinn krijg je zo'n soort beeld te zien. Dan komt dat sprookjesachtige pas echt volledig tot leven. En ondanks dat ik die beelden al had gezien en mijn verwachtingen hooggespannen waren, werden die ruimschoots overtroffen. Wat een schitterende plek om de stad te overzien. Dat op dat moment de avond begint te vallen en de zon lager is komen te staan, helpt daar uiteraard enorm bij.
Uitzicht op de stad in de avondzon, met onder andere meerdere torens en St. Olaf's Church.
Niet heel veel verder van deze plek heb je ook nog een tweede platform. Het Kohtuotsa Viewing Platform, waar je grotendeels op een ander stukje van de stad kijkt. Afhankelijk van hoe je loopt, kun je nog langs de Nederlandse ambassade komen. Dit gebouw, wat zelf niet heel bijzonder is, heeft een fraaie locatie gekozen zo in het bovengedeelte van de oude stad. En zeker niet zo dichtbij dat fraaie zicht op de stad. Dit is wel een iets drukker uitkijkpunt, maar ook nog niet te druk om jezelf een plekje te verschaffen bij het hek. Wat hier iets minder uitnodig om een tijdje tegen aan te leunen, waardoor je er toch net even wat minder lang blijft hangen. Het uitzicht zelf is er niet minder fraai om. Hier kun je zelfs een groter gedeelte van de oude stad zien.
Uitzicht vanaf het andere punt met onder andere St. Nicholas' Church.
Zogezegd begint de avond wel te vallen. Ik kom onder andere wel nog langs de Alexander Nevski kathedraal die, hoe vaak je die ook bekijkt, nog even imposant en prachtig is. Het is een goed moment om wat te gaan eten en daarna terug te gaan naar mijn appartement. Vandaag heb ik vooral andere delen van de stad gezien. Die zonder meer interessant zijn om langs te gaan als je de stad meer dan een dag bezoekt. Mij is het in ieder geval bijzonder goed bevallen en laat mij Tallinn alleen nog maar meer waarderen.
Ik ga Talinn een paar plaatsjes omhoog schuiven op mijn bucket list. Dank je!quote:
Ook weer een mooi verslag Redefine!
Dat zou ik zeker doen ja. Prachtige stad en ook genoeg te doen. veel herkenning ook in je verslagen! Heb je ook dat rare betonnen Oostblok gebouw gezien buiten het centrum? Was volgens mij een soort concertzaal die eruit zag als een bunker. Het zou me niet verbazen als ze die met de grond gelijk hebben gemaakt Ik ben benieuwd naar de rest! En vind het helemaal niet tl;dr ik geniet juist van je omschrijvingen
Leuk om te horenquote:
Tallinn is prachtig
Ik ben benieuwd naar de rest! En vind het helemaal niet tl;dr ik geniet juist van je omschrijvingen
Ik denk dat jij de Linnahall bedoeld. Die ligt vlakbij de haven. Dat is een inmiddels behoorlijk vervallen gebouw. Daar zijn ook wel concerten georganiseerd.Dag 8 is mijn laatste dag (erna alleen nog halve ochtend) en ik heb nog genoeg te zien. Op deze dag wil ik o.a. het KUMU en Kiek in de Kök bezoeken en ook eens een wandeltocht door de oude stad begeleidt door een local bijwonen. Ik heb namelijk hele goede verhalen gehoord over deze (gratis) tours en vind het wel eens leuk om dat mee te maken. Na wederom een prima ontbijt in de buurt, ga ik op weg naar het KUMU. Het kunstmuseum van Tallinn, waar vooral de Estische kunst te bewonderen is. Waarbij het museum samenwerkt met de andere musea in de stad, o.a. het Kadriorg Paleis waar juist buitenlandse kunst te vinden is.
Deze dag is het museum gelukkig wel open om een bezoekje te brengen. Sinds 2006 is dit gevestigd in een zeer modern en architectonisch prachtig pand dat is ontworpen door een Finse architect die won uit vele ingezonden ontworpen voor het museum. En ook binnen is het museum zeer fraai en interessant. Met een grote diversiteit aan Estische kunst uit diverse periodes van het land. Waarbij goed naar voren komt welke invloed al die verschillende landen als overheerser van Estland hebben gehad. Grotendeels wist ik die geschiedenis al, maar later bij de wandeltour krijg ik er wat meer inzicht op.
Het kunst museum van Tallinn KUMU
Na dit bezoek wil ik naar een volgend museum, namelijk de Kiek in de Kök. Deze toren steekt al een stuk boven de stadsmuur uit, maar een groot deel bevindt zich ook ondergronds. Beneden kun je ook tours doen door het ondergrondse gangenstelsel dat zich bevindt onder de diverse bastions. Hier werd vroeger vooral veel zwarte handel gedreven en geschuild tijdens bombardementen. Deze tour laat ik aan mij voorbijgaan, maar ga wel de toren in. Deze wordt nu vooral gebruikt om als historisch museum over waar veel van de wapens die gebruikt zijn door de eeuwen heen te zien zijn. Want deze toren werd vroeger vooral gebruikt voor opslag van wapens. De partij die het bovendeel van de stad in handen had, nam ook deze toren over. Daarbij gaat het verhaal dat men vanuit de gaten van de toren zo in de vijandelijke keukens kon kijken. Daar is de naam Kiek in de Kök (kijkje in de keuken) door ontstaan. Waar overigens geen woord Ests bijzit, het komt uit het Duits.
De toren en museum Kiek in de Kök
Het museum zelf is niet zo heel spectaculair, je bent er redelijk snel uitgekeken. Toch heeft het wel wat om over de ronddraaiende nauwe trappetjes naar boven en beneden te lopen. Maar vooral het uitzicht op de oude stad is prachtig. Zo heb je een mooi zicht op de Alexander Nevski kathedraal die zo wel in het sprookjesbos van de Efteling zou kunnen staan. En door de andere ramen kijk je zo op het lagere deel van de stad. Ik heb hier al een aantal keer naar verwezen. De oude stad is opgedeeld in een hoog en een laag deel. Waarbij ten tijde van de overheersing door diverse landen vaak het bovendeel van iemand anders was, dan het lagere. Tegenwoordig zitten alle belangrijke overheidsgebouwen ook nog in het hogere deel.
Uitzicht vanuit Kiek in de Kök op o.a. Alexander Nevski Kathedraal, de Dom van Tallinn en Maiden Tower.
Uitzicht vanuit de Kiek in de Kök op St. Nicholas's Church.
Na dit tweede museumbezoek daal ik af naar het lagere deel om aan te sluiten bij de wandeltour. Deze Tallinn Free Tour wordt georganiseerd door vrijwilligers, allen jonge bewoners van de stad die vol overgave vertellen over vooral het oude deel en de historie van de stad. De tour is dus gratis, maar een fooi wordt zeker gewaardeerd. En doordat het gratis is, kan het aantal deelnemers zeer verschillend zijn. Je kun een van de slechts vijf zes zijn of er kunnen vijftig mensen meelopen. In dit geval zijn het er ongeveer veertig. Waarbij de gids vraagt waar iedereen vandaan komt. En dat is behoorlijk divers. Men komt uit Canada, Colombia, Italië, Spanje, Oekraïne, Letland, Nieuw-Zeeland en Japan. En zelf ben ik de enige Nederlander.
De groep is eigenlijk net zo gemêleerd als de landen die Tallinn, en in minder mate Estland als geheel, bezet hebben door de eeuwen heen. Wat vooral komt door de gunstige ligging aan het water, waardoor het een goed handelspunt was. Al voor 1200 woonden er al mensen op deze plek, maar veel daarover is niet bekend. Vanaf 1200 veranderde dat met de Denen die als eerste Tallinn tot eigen grondgebied verklaarden. Later kwamen daar nog de Zweden, Duitsers, Russen en de Polen bij. Vaak zelfs nog tegelijkertijd. En de ene keer als bondgenoten (de Zweden en Denen of de Duitsers en Polen), de andere keer juist om de ander te verdrijven.
Het zorgde ervoor dat de Esten zo'n beetje elke honderd jaar een nieuwe heerser hadden, waardoor ze een nieuwe taal moesten spreken en ook de leidende religie anders was. De combi van de verandering in taal en religie zou verklaren waarom de Esten een van de minst religieuze volkeren ter wereld zijn. Slechts een procent of dertig is officieel nog geregistreerd als aanhanger van een religie. En zelfs binnen die groep zijn er nog weinig streng gelovigen. De vele veranderingen zorgden ervoor dat de Esten nooit echt een bepaalde band met een religie konden opbouwen. De vele kerken die Tallinn rijk is, zijn dan ook vooral een nalatenschap van al die verschillende bezetters. Zo heb je de eerdergenoemde Russische Alexander Nevski kathedraal, Duitse Dom (Toomkirik), Deense St. Olaf's Church en Zweedse St. Michael's Church die wat minder opvallend is.
Een ander uitvloeisel van al die bezettingen is, dat de Esten hun onafhankelijkheid koesteren. En er door de jaren heen ook wat nationalistischer op zijn geworden. Maar tegelijkertijd de nuchterheid zelve zijn gebleven. Eigenlijk kun je op dat vlak het wel een beetje met ons vergelijken: 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.' Dat zie je ook terug in de herdenkingsplekken die ze hebben gemaakt voor oorlogslachtoffers. Naast St. Nicholas' Church is een sfeervol, doch zeer sober deel ingericht. Feitelijk zijn het meer een soort trappen met wat groen ertussendoor, wat ondertussen wel miljoenen heeft gekost. Dat geldt ook voor het Freedomsquare (Vabaduse väljak). Feitelijk leeg plein met daaraan een ondergronds winkelcentrum en parkeergarage.
Freedomsquare met het het kruis als herdenkingsmonument
Aan de rand van het plein zie je een glazen kruis met tekens, waarvan mensen alleen weten waar het voor staat als ze het horen. Bijvoorbeeld van een gids. Waar het voor staat is minder interessant. Wel is het opvallend dat ze in een niet religieus land als Estland een kruis gebruiken als symbool voor herdenking. Waarbij het geheel ook nog wel een paar miljoen mocht kosten. Want het kruis zou zelfs een nucleaire aanval moeten kunnen doorstaan. Echter was er geen rekening gehouden met de extreme temperaturen, want na de winter moet het volledig worden gerenoveerd. Het zorgt er allemaal voor dat, de inwoners van Tallinn niet al te blij zijn met de gedenkplaats.
Als je de trappen bij het plein oploopt kom je bij de al door mij veelvuldig genoemde Russisch Orthodoxe kerk uit met daartegenover Toompea Castle waar het Estse parlement zetelt. En zoals ik al eerder zei, nauwelijks beveiliging te bekennen, wel staan er wat hekken, maar dat is omdat ze aan het verbouwen zijn. Zoals eerder verteld bouwden de Russen de kerk bewust hiertegenover om de Esten hun ogen uit te steken. Het zorgde voor zo'n nare bijsmaak aan de kerk, dat men de boel dus wilden afbreken, maar werd men tegengehouden door wat landgenoten met realiteitszin. De Esten schijnen toch wel van het afbreken van plekken te zijn om het verleden te kunnen vergeten, want het bovengenoemde Freedomsquare heeft er in het verleden flink anders uit gezien.
Toompea Castle waar het Estische parlement plaats heeft.
Dat geldt dan weer niet voor de hoogte toren van de stad die aan Toompea vastzit., Tall Hermann (Pikk Hermann). Het is voor de Esten misschien wel de belangrijkste plek van de stad. Boven op deze Lange Herman wappert namelijk trots de Estse vlag. Dat lijkt niet zo bijzonder, maar dat is het wel. Want de vlag die wappert bovenop de toren, is die van de regerende overheerser. Door de eeuwen heen wisselde die nog wel eens. En pas begin vorige eeuw was het voor het eerst de Estische vlag. De bevolking dacht zich namelijk voor het eerst en voor eens en altijd te ontworstelen aan zijn bezetters. Lang heeft die vlag er niet gehangen, want na slechts één dag van onafhankelijkheid vonden de Russen het wel leuk geweest en pikten de boel weer in. Pas eind jaren tachtig verscheen de landsvlag voorzichtig boven op de toren. De paar jaar erna ging dat niet zonder slag of stoot, maar sinds 1991 hangt de vlag er vol trots.
Tall Hermann met de Estische vlag in top.
Ondertussen zijn wel al doorgelopen naar de twee uitzichtpunten waar ik de avond eerder nog was. Weliswaar is het nu midden op de dag, waardoor de sfeervolle avondzon geen sfeervolle gloed erover werpt, mooi blijft het uitzicht nog steeds. Bij alle plekken vertelt de gids vol overgave en enthousiasme de historie van de stad en het land. In perfect Engels en met veel humor. Met daarbij nationale en persoonlijke anekdotes over het leven in het land en de Esten zelf. Het enthousiasme staat daarbij haaks op de nukkigheid, afstandelijkheid en kilheid die de Esten aan de dag (schijnen) te leggen. Zelf vind ik het eigenlijk nog best meevallen.
Dat ze zelf wat uitbundiger is, komt doordat ze een kwart Oekraïens is. Maar alsnog zegt ze wel binnen het plaatje te vallen van de Esten die een hekel hebben aan small talk, aan zoenen op de wang en vooral aan wildvreemden die hun hond spontaan gaan aaien. Deze afstandelijkheid is net als wijdverspreide atheïsme een gevolg van al die eeuwen van bezetting. De mensen aldaar zijn zo vaak door allerlei volken overgenomen, dat ze niet zo heel meer vertrouwen hebben in buitenstaanders. En ze zijn er wat nationalistischer door geworden, zij het niet op een storende manier. Ze zijn trots op hun land en vooral op hun taal. Plus dat ze vooral niet met Oost-Europa geassocieerd willen worden.
Het zijn overigens wel weer manier waarop je een Est of Estische zou kunnen ontdooien. Want ze geeft aan dat ze er nogal gevoelig voor zijn als hun land een mooi Noord-Europees staat noemt (geografisch ook logisch, want het ligt zelfs boven Denemarken). En vooral zeggen hoe mooi de Estse taal wel niet is, brengt je absoluut de goede zin in ze naar boven. Zelf heb ik dit overigens niet uitgeprobeerd, waarbij het Ests ook nog eens daadwerkelijk een mooie en interessante taal vindt. Maar voor iedere vakantieganger die Esten wil gaan ontmoeten is het aan te raden om in het Ests te kunnen zeggen hoe mooie je hun Noord-Europese taal wel niet vindt.
Een van de vele sfeervolle straatjes van de oude stad.
Ondertussen lopen we door een van de typische fraaie straatjes weer richting het lagere gedeelte van de stad. Om uiteindelijk uit te komen bij het stadhuisplein. Het is het einde van de tour, maar niet voordat er nog anekdotes volgen over een van de vele executies die er op het plein plaatsvonden. En om af te sluiten een vrolijke, het plein was de eerste plek waar in het openbaar een kerstboom werd neergezet, in 1441. De Letse deelneemster is het daar dan niet mee eens, die vindt dat zij de eerste waren, omdat ze een versierde kerstboom hadden neergezet. De tour heeft inmiddels twee uur geduurd, maar zo lang voelt dat absoluut niet aan, want de tijd is voorbijgevlogen. Een fooi is dan ook meer dan verdiend, wat iedereen dan ook doet.Deze wandeltocht begeleidt door een local kan ik iedereen aanbevelen.
Hetzelfde geldt voor een bezoekje aan de wijk Kalamaja, wat ten westen van het oude centrum ligt. Lang geleden was het een voorstad van de ommuurde binnenstad Tallinn. Waarbij het vooral de plek was waar haven- en andere arbeiders werkten. Die kwamen van heinde en verre om er te werken om er daarna ook te blijven. De bouwstijl van deze wijk is weer heel afwijkend van de oude stad of het oostelijke deel. Hier vooral veel laagbouw wat afstamt van begin vorige eeuw. De huizen die er daarvoor stonden werden namelijk meerdere keren preventief in brand gestoken als er weer eens een mogelijke bezetter opdook. Het idee was dat ze liever niets hadden, dan dat een bezetter dit kon inpikken. Tegenwoordig wonen er vooral kunstenaars die leven als ware bohemiens. Het geeft dit deel van de stad een zeer aparte sfeer. Mocht je lang genoeg verblijven dan moet je ook hier absoluut een bezoekje hebben gebracht.
Kalamaja waar vooral houten laagbouw te vinden is.
Aan de rand van Kalamaja, direct aan het water, ligt de Patarei Prison (Paterei merekindlus). Een voormalige gevangenis die je kunt bezoeken. En ook de Seaplane Harbour (Lennusadam) is daar te vinden. Deze dependance van het Maritiem Museum is gevestigd in een oude loods voor watervliegtuigen. Binnen kun je er onder andere de onderzeeër Lembit uit 1934 vinden. En daarnaast nog diverse schepen en uiteraard een watervliegtuig. Vanaf de waterkant bij dit museum heb je een vrij uitzicht op de haven van Tallinn. Zo heb ik onbewust vanaf elke kant de haven wel een keer zien liggen.
Zicht op de haven vanaf Lennusadam met rechts de Paratei Prison.
Vanaf deze plek loop ik weer richting de oude stad, waarbij ik nog langs het station van Tallinn kom (Balti jaam), waar je ook een markt kunt vinden met van alles en nog wat. Zelf sla ik daar mijn koelkastmagneet van de stad in. En vanaf die kant besluit ik eens om gewoon eens om verder buitenom de stadsmuur rond te lopen. Daarbij loop je steeds door diverse parken, waar van alles te doen is. En zie je hier de grootste mix van oud en nieuw. De oude stadsmuur afgezet tegenover de moderne hotels en kantoren daarbuiten. Waarbij deze kantoren tot 2007 niet hoger mochten zijn dan de top van St. Olaf's Church om zo het stadsbeeld niet teveel te vervuilen.
Buitenkant van de stadsmuur met één van de torens.
Mix van oud en modern. Boven Toompea Castle, beneden een voetbalveld en atletiekbaan.
Ook hier kun je lang blijven rondlopen en je tijd nemen door op een van de vele bankjes plaats te nemen. Zelf duik ik echter via een van de vrije poorten de oude stad weer in om terug te gaan naar mijn appartement. Ik wil vandaag namelijk wat later gaan eten, zodat ik de stad ook eens in het donker kan aanschouwen. Wat vooral een leuke afsluiter van het Tallinn deel is. Tussendoor maak ik nog even een pitstop bij de supermarkt om nog even wat in te slaan. Daarbij koop ik meteen een flesje Vana Tallinn (Old Tallinn, de oude stad heet eigenlijk ook Vannalinn). Een likeur die een beetje aan Jamaicaanse rum zou doen denken. En gezien het echt lokaal is, een leuk cadeautje voor mijn ouders om mee te nemen.
Toegangspoort tot de oude stad.
Na het eten is de avond inderdaad al een stuk steviger gevallen dan de dagen ervoor, waardoor de stad al wat meer verlicht wordt. Eerst ga ik nog even terug naar de beide uitzichtpunten, want daar heb je toch de beste plek om de stad te overzien. En het is ook een van mijn favoriete plekken van Tallinn geworden. Ondanks dat het inmiddels (bijna) donker is, zijn er nog steeds redelijk veel toeristen op beide plekken te vinden. Ik geef ze geen ongelijk want het uitzicht is er fraai. Waarbij het voor mij vooral een plek is om min of meer afscheid te nemen van deze prachtige stad.
Tallinn van bovenaf in het donker met in het midden de klokkentoren van het stadhuis.
Na een tijd rondgehangen te hebben bij beide punten loop ik via het bovenste deel terug de stad in. En net zoals ik al een aantal keer aangaf is er geen moment een onveilig gevoel wat mij overvalt. Zelfs niet als ik de enige ben die daar over straat gaat. Want ondanks dat de Esten nogal afstandelijk zijn, vind ik het sympathieke mensen die amper weten wat het woord asociaal betekend. Nergens is het dringen, wordt er getoeterd of wordt er tegen je aangelopen als het wat drukker is. Ondertussen kom ik onder meer langs de Kiek in de Kök en St. Nicholas' Church die er beiden extra sfeervol bij staan zo in het donker.
Kiek in de Kök in het dönker.
St. Nicholas' Church in het donker.
Dat sfeervolle geldt nog wel het meest voor het stadhuisplein. Je merkt dat dit het meest toeristische plekje van de stad is. Want hier is het nog steeds druk en zeer gezellig. De terrassen zijn grotendeels gevuld en in het midden zijn een aantal mensen met verlichte fidget spinners aan het spelen. Het zorgt voor een kleurrijk verlichte lucht. En ook het stadhuis is verlicht, waardoor het een mooie gloed heeft gekregen. Overigens is dit het enige moment tijdens mijn reis dat ik baal dat ik alleen ben. Uit eten gaan is eigenlijk niet zo'n probleem. Maar alleen op een terrasje gaan zitten is toch niet zo heel gezellig. Echt lang sta ik daar dan weer niet bij stil en ga terug naar mijn appartement. Waarbij ik de oude stad verlaat door de eveneens fraai verlichte Viru Gate. Het zorgt voor een mooie laatste sfeervolle blik op Tallinn in de avond.
Het verlichte stadhuis van Tallinn.
De verlichte Viru Gate met de bloemenstallen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Redefine op 10-09-2017 03:40:07 ]
Het Baltische deel van trip zit er op en wat rest is nog anderhalve dag Helsinki. En na te hebben gevlogen en de bus te hebben genomen is nu het watervervoer aan de beurt. En dan in de vorm van een ferry van de Eckerö Line met het schip Finlandia M/S. De overtocht is slechts twee uur en een kwartier, waardoor Tallinn en Helsinki ook prima te combineren zijn. Bij mijn vele plannen is de manier waarop ik het combineerde wel steeds anders geweest. Oorspronkelijk wilde ik een dag op en neer naar de Finse hoofdstad. Later zou ik een vroege ferry pakken om dan een ochtend en middag te hebben om de stad te verkennen en daarna diezelfde dag nog terug te vliegen. In mijn definitieve reisschema is het een overnachting in Finland geworden. Voordat de tocht begint werp ik nog een blik op het prachtige Tallinn vanaf het dek.
Om op het schip te komen, moest ik wel eerst nog mijn ticket ophalen. Weliswaar had ik deze online al geboekt, maar het daadwerkelijke reisbewijs krijg je pas bij de balie van Eckerö Line. Daar wordt ik wel nog haast van mijn sokken gelopen door twee Finse vrouwen die achter in de rij staan, maar als een haas schieten naar balie die op dat moment net open gaat. Dat het Finnen zijn is wel te zien aan de enorme stapel met treetjes drank die ze meenemen. Niet heel ongebruikelijk, want Helsinki is schreeuwend duur. Dus kun je maar beter veel drank inslaan om mee te importeren. Vervolgens is het dringen bij een veel te kleine lift op de boot zelf, want bijna iedereen wil naar het zonnedek en iedereen komt op dezelfde plek binnen. En daar waar het asociale gehalte acht dagen lang op een zeer laag pitje lag, schiet het nu een stuk omhoog.
Laatste blik op Tallinn vanaf de Finlandia M/S
Boven aangekomen is dat gelukkig een stuk minder. Hier is natuurlijk veel meer ruimte en er zijn ook geen hele drommen mensen. Zelf neem ik nog even plaats op een stoeltje aan de zijkant van het schip, zodat ik het laatste stukje Estland nog goed in mij kan opnemen. Zodra we op open water komen wordt het daarvoor wat te winderig dus ga ik in het wat wind luwere middendeel zitten. Gelukkig is de zon wel lichtjes doorgekomen, waardoor het prima toeven is. Daarbij is het water rustig, wat de mensen met zeeziekte zeker wel kunnen waarderen. Terwijl ik relaxt wat muziek zit te luisteren kijk ik om mij heen wat er zowel aan reizigers om mij heen te vinden is. De meeste mensen zijn vrij doorsnee, maar er zit ook een man die je zo als stereotype Bondschurk zou neerzetten en een vrouw (met tablet in de hand) die steeds maar heen en weer aan het lopen is en duidelijk haar ei niet kwijt kan. De tocht verloopt zonder bijzonderheden en we komen redelijk op tijd aan in de haven van Helsinki.
De haven van Helsinki vanaf de Finlandia M/S
Je merkt eigenlijk direct al dat Helsinki een grotere stad is dan de drie Baltische hoofdsteden. Weliswaar verschilt het aantal inwoners niet eens veel van Riga. Maar het is hier allemaal grootser dan daar. Meer hoogbouw, sowieso meer moderne gebouwen. En de haven is vele malen groter dan die van Tallinn. Voordat je de haven uitgelopen bent en in het centrum aangekomen bent, heb je al best wat meters afgelegd. Mijn verblijf is aan de westkant, net buiten het centrum van de stad. En nog even een stuk verder wandelen, maar zeker prima te doen vanaf de haven. Ik heb hier gekozen voor Hostel Domus Academica. De hotels hanteren hier namelijk belachelijke prijzen. Het is er zelfs duurder dan een Londen or Parijs en je krijgt er zelfs nog minder voor terug. Daarom het hostel, zij het wel met eigen kamer en badkamer. Want dat is toch wel mijn minimale vereiste voor een overnachting.
Aangekomen bij het hostel wordt ik geholpen door vriendelijke medewerkers bij de balie. Ik krijg de sleutel van mijn kamer in een van de bijgebouwen. Op die kamer aangekomen krijg ik flashbacks naar mijn allereerste studentenkamer. De opbouw is haast identiek, maar deze kamer is zelfs nog een stuk groter. Alles is overigens zeer netjes en je hebt genoeg kasten opbergruimte voor al je spullen. Aangezien ik de volgende dag alweer vertrek, pak ik niet mijn hele koffer uit, dus ben ik zo klaar en kan ik snel de stad gaan ontdekken. Te beginnen bij de dichtstbijzijnde interessante plek, de Tempelliaukio Church (ook wel Rock Church genoemd). Het zijn een van de trekpleisters van de stad te zijn, maar ik zie het er niet aan af.
Temppeliaukio Church
Dat geldt eigenlijk sowieso wel aan Helsinki. Ik zie er genoeg hele mooie historische gebouwen en ook zeer interessante nieuwere architectuur, maar als geheel valt de stad mij bijzonder tegen. Dat terwijl mijn verwarring niet eens zo hoog waren. Al kan het ook komen dat het bijna het einde van mijn reis is, en de stad zo enorm verschilt van de steden ervoor dat het dan altijd wel wat tegenvalt. Het is ook wel even wennen dat de stad een stuk drukker dan de anderen is. Hier hoor je wel veel getoeter en staat het verkeer, inclusief de trams, bijna continu vast. Al is het natuurlijk nog steeds niks met de grote Europese steden of eigenlijk ons eigen Amsterdam.
Maar zoals gezegd heeft de stad wel degelijk een aantal hele mooie gebouwen. En ook een aantal zeer opmerkelijke. Zo vindt je er op het Narinkka plein (Narinkkatori), waar vooral veel moderne en grote winkels gevestigd zijn, de Kamppi Kapel. Dit kerkgebouw heeft een opmerkelijke vormgeving en is van buiten vooral van hout. Moderne vormen die zich niet echt in een voorbeeld laten uitdrukken. En vooral binnen schijnt het apart te zijn, omdat het vooral gericht is om tot rust te komen. De stilte in een drukke omgeving dus. En ook de Finse brandweer, niet ver van deze kapel vandaan, is niet bepaald in een recht toe rechtaan gebouw gevestigd.
Skillnadens brandstation (Erottajan pelastusasema)
Nog verder door lopen naar het zuiden kom je langs de Oude Kerk (Vanhakirrko) wat aan een alleraardigst parkje staat. En nog wat verder richting de haven bevindt zich St. John's Church. Een mooie, rode, lutherse kerk uit 1891. Naast de kerk ligt een groot voetbalveld van asfalt. Wat een aparte mix van oude en modern geeft. De kerk ligt op een heuveltje waar voorheen eeuwenlang de midzomerfeesten werden georganiseerd. En waar het traditionele Johannesvuur werd ontstoken, waar de kerk zijn naam ook aan te danken heeft.
St. John's Church
Na het bezichtigen van deze kerk loop ik richting de Esplanadi. Een groenstrook tussen het wat drukker deel van de stad. Midden tussen de grotere warenhuizen loopt vanaf het stadstheater dit gezellige parkje tot aan de markt. Hier vindt je veel bankjes om even te gaan zitten, wat ik zelf ook doe. En er zit een restaurant. Ook kun je er een podium vinden waar regelmatig optredens plaatsvinden. Ook nu speelt er een plaatselijk blazersorkestje, wat niet veel om het lijf heeft. Tot slot staat er nog een standbeeld van Johan Ludvig Runeberg, min of meer de nationale dichter van Finland.
Standbeeld van Johan Ludvig Runeberg in park Esplanadi.
Als je uit het park komt, kom je dus uit bij de markt. Eigenlijk het is dit, samen ook met de Esplanadi, het meest interessante deel van de stad. De markt is nu zowat op zijn eind gelopen, maar heeft zeker zijn charme. Je vindt hier onder andere de oude markthal (Vanha kauppahalli), nu vooral een, bescheiden, toeristische attractie, maar tot eind jaren negentig vorige eeuw het hart van de Finse markt. Hier heb je ook een goed uitzicht op de oostelijke haven, het reuzenrad (SkyWheel Helsinki) en vang je een eerste glimp op van de prachtige Uspenski Cathedral (Uspenskin kathedraali).
De oude markthal van Helinski
Zicht over het water met in het midden SkyWheel Helsinki en links Uspsenski Cathedral.
Aan de rand van de markt zijn ook diverse overheidsgebouwen te vinden. Het begint met het stadhuis van Helsinki met rechts daarvan de Zweedse ambassade. En daarnaast staat het kantoor van de Finse president. En ook hier kom je weinig beveiliging tegen, want ook in Finland gebeurd er vrij weinig en is het bijzonder veilig. De aanslag in Turku van eerder die maand was dan ook vrij uitzonderlijk voor de Finnen. Alle drie de gebouwen hebben een vergelijkbare strakke stijl die goed past binnen de stad.
Kantoor van de Finse president.
Het meest in het oog springende is toch echter de eerdergenoemde Uspenski Cathedral. Dat ook dit land te maken heeft gehad met de grillen van het Russische rijk is aan dit gebouw wel af te zien. Want het heeft die kenmerkende bouwstijl zoals de meeste grote Russische Orthodoxe kerken. Net zoals in de Baltische hoofdsteden kun je zelden om deze kerken heen. Want ze zijn allemaal zo groot en protserig dat je er niet langs kunt kijken. Tegelijkertijd zijn ze ook weer ontzettend mooi, ik houdt wel van dit soort kerken. Deze kathedraal staat daarbij op een heuvel, waardoor deze duidelijk boven dit deel van de stad uittorent en nog beter van afstand is te zien.
Uspenski Cathedral
Dit geldt eigenlijk nog meer voor het allerbekendste bouwwerk van de stad: Helsinki Cathedral (Helsingin tuomiokirkko). Vanaf ver zie je al flarden van de groene koepels boven gebouwen uitsteken. En vanaf een verhoogd schavot vlakbij de SkyWheel kan ik deze domkerk voor het eerst grotendeels zien. Zodra je beelden van Helsinki te zien krijgt, dan zie je altijd dit gebouw. En dat is ook niet zo vreemd. Want het is een immense wit gebouw die ook weer hoog is gebouwd. Het bepaald samen met die andere kathedraal het aangezicht van de stad.
Zicht op de witte domkerk bovenaan en het gele kantoor van de president rechtsonder.
Het gebouw kun je vinden aan het Senaatplein (Senaatintori), waar ik na een lichte omzwerving terecht kom. Maar buiten de kathedraal vindt je hier nog meer fraaie gebouwen. Het zijn een paar van de oudste nog bestaande panden van de stad. Als je op het plein staat en recht naar voren naar de kathedraal kijkt, vindt je aan je linkerhand de Universiteit van Helsinki en aan je rechterhand het kantoor van de premier (Finland is een republiek). Vroeger was dit het regeringspaleis van het land. Tot slot staat er ook nog een standbeeld van Alexander de tweede.
Standbeeld Alexande de tweede met daarachter de Universiteit van Helsinki.
Ondanks deze vele interessante en ook fraaie historische gebouwen, blijft de domkerk natuurlijk de grote publiekstrekker. En je kunt niet vaak genoeg zeggen, dat groot het goede woord is voor dit religieuze bouwwerk. Dat sinds 1852 op het plein prijkt. Ook de trappen onderaan de kerk zijn een bekend fenomeen. Vaak zie je hier beelden van grote groepen jongeren die op deze trappen zitten, met daarachter de kerk. Doordat het gebouw een stuk hoger staat, lijkt het nog een stuk imposanter en ook dat deze bijna volledig wit is (alleen de koepels zijn anders gekleurd), valt deze nog extra op.
De domkerk, waar de trappen nu behoorlijk leeg zijn.
Ook op het plateau naast de domkerk was overigens blijkbaar nog ruimte voor een mooi gebouw, want staat de Nationale Bibliotheek van Finland (Kansalliskirjasto). En de meer bescheiden Holy Trinity Church staat bijna letterlijk in de schaduw van de grote 'broer'. Inmiddels begint de avond al een beetje te vallen, dus is tijd om wat te gaan eten. De prijzen in de stad zijn echter dusdanig hoog (wat ik gezien wat ze voorschotelen het echt niet waard vind), waardoor ik mij voor het eerst in mijn vakantie dan maar tot wat fastfood wend. Hierna ga ik langzaam terug richting mijn hostel, terwijl ik nog langs diverse opmerkelijke architectuur wandel. Als laatste sla ik wel nog even alvast mijn ontbijt in voor de volgende dag, bij een lokale supermarkt. Ook hier zijn de prijzen pittig (je betaald er gewoon anderhalf tot twee keer zoveel als hier). Ik dacht eigenlijk dat vooral sterke drank heel duur zou zijn, maar eigenlijk is alles waar vocht inzit stevig aan de prijs.
Na lang zoeken lijkt een smoothie nog het meest waar voor zijn geldt te bieden en keer ik terug naar mijn hostel waar ik de sleutel krijg van de vriendelijke en zeer aantrekkelijke baliemedewerkster van dienst. Mijn eerste dag Helsinki zit er daarmee op en hoewel er een paar prachtige gebouwen te vinden zijn en de stad voldoende heeft, kan ik er nog niet echt warm voor lopen. Hopelijk is dat op mijn laatste dag (ik vlieg pas in de avond terug naar Nederland) wel het geval.
Wat dat betreft deden wij er goed aan om het rondje de andere kant op te doen
Ja dat zou inderdaad beter geweest zijn. Was ook wel een van mij plannen, maar reistechnisch (kosten en tijden qua vliegen) was dat in dit geval veel ongunstiger). Ik vond de Finnen overigens niet zozeer nors, maar tot ik naar de veerboot ging had ik amper asociale mensen meegemaakt. Totdat ik dus met meerdere Finnen te maken had, was een heel ander verhaal. Gold dan weer totaal niet voor de mensen in de supermarkt, bij de mac of in het hostel. In dat laatste geval waren die zelfs het vriendelijkste van alle hotelmedewerkers die ik heb meegemaakt.quote:
Ik vond Helsinki ook het minste van die steden. Daar komt ook nog bij dat ik de Finnen behoorlijk nors en onaardig vond
Wat dat betreft deden wij er goed aan om het rondje de andere kant op te doen
Overigens was het ook nog wel dat het weer niet echt meehielp in Helsinki. Die dag die ik net beschreven heb was het wel de hele tijd droog, maar wel een volledig dik grijs en grauw wolkendek. De laatste dag die ik nog moet beschrijven ook geen zon gezien, toen was het zelfs regenachtig, al werd ik er gelukkig niet echt nat van.
Edit: je ziet ook het enorme verschil tussen die twee foto's. Grotendeels blauwe lucht met wat lichte bewolking in de haven van Tallinn en dan dat sombere weer bij aankomst van de haven in Helsinki.
[ Bericht 5% gewijzigd door Redefine op 11-09-2017 00:12:11 ]
Na heel veel mooie dingen te hebben gezien en heel veel leuke dingen te hebben gedaan, is dit dan toch de laatste dag van mijn Baltische trip. Mijn vlucht vertrekt pas kwart voor zes, dus ik heb nog wel even om de stad verder te bezoeken. Het weer zit daarbij helaas ook deze dag niet mee. Waar het gisteren de hele dag in Helsinki potdicht zat met wolken en het voor een grauwe sluier over de stad zorgde, is het nu niet veel beter. Sterker nog, daar waar het gisteren nog droog was, is het zelfs wat regenachtig, al is dat gelukkig niet de hele tijd. Maar het maakt de stad er natuurlijk nooit gezelliger op.
Ik begin de dag met het ontbijt wat ik de dag ervoor had opgepikt in de supermarkt. Het eten wat ik gekocht heb is goed, maar dat kan ik van het drankje niet zeggen. De smoothie leek nog het meeste waar voor het geld te zijn, maar het smaakt als kots in een flesje wat een nacht in de koelkast heeft gestaan. Dat terwijl er qua ingrediënten weinig vreemds aan te ontdekken viel. Met een flinke dosis water is deze vieze smaak dan wel weer weg te spoelen. Dat is overigens mijn enige minder ervaring op mijn kamer, want verder kan ik positief zijn over het hostel. Het bed sliep goed. En ik had verwacht dat het nogal luidruchtig zou zijn, maar nee het was er muisstil 's nachts.
In de weg naar beneden in de lift hoor ik voor het eerst mijn vakantie (vanaf dat ik geland ben in Vilnius) Nederlands. Verder ben ik geen landgenoot tegengekomen in al die dagen (niet dat dit van mij hoeft, maar een ramp is het ook weer niet). Het is een Nederlands stel van 50+ dat een tijdje in een huisje in het midden van Finland heeft gezeten en in het hostel overnachtte om makkelijker op de veerboot te kunnen stappen. Toch grappig hoe je op je laatste dag opeens een landgenoot tegenkomt. Erg lang is deze ontmoeting dan weer niet, want beneden aangekomen geef ik mijn sleutel af om uit te checken, terwijl zij nog moeten betalen.
Omdat er nog wel een aantal uur zit tussen uitchecken en naar het vliegveld vertrekken, zet ik mijn koffer in een kluisje op het centraal station. Dat is toch wat makkelijker rondlopen en ik moet hier later toch zijn om de trein naar het vliegveld te pakken. Vanaf het station loop ik in Noordelijke richting om uiteindelijk via het Olympisch Stadion in een cirkel weer langs de domkerk uit te komen en vanaf die plek terug te gaan naar het station. Die route die richting op brengt mij langs een aantal interessante gebouwen. Zo is er eerst nog het Finse museum voor hedendaagse kunst Kiasma, het statige parlementsgebouw Eduskunta en het Finse muziekcentrum. Net zoals in Nederland zijn parlementaire discussies gewoon voor het publiek bij te wonen vanaf een balkon.
Parlementshuis (Eduskunta).
Helsinki Music Centre (Musiikkitalo)
Verder lopend kun je eigenlijk steeds wel links en rechts blijven kijken, want om de paar meter is er wel een speciaal gebouw te vinden. Eerst is er nog de Hakasalmi Villa (Hakasalmen huvila), een museum en vlak daarnaast de Finlandia Hal (Finlandia Talo Huset Hall). Dit congrescentrum is ontworpen architect Alvar Aalto en schijnt een van zijn meest indrukwekkende werken te zijn. Veel toeristen bezoeken dit gebouw. Zelf vind ik het niet heel erg bijzonder. Het Nationaal Museum van Finland (Suomen kansallismuseo) ertegenover vind ik een stuk interessanter. Binnen ben ik er niet geweest, maar van buiten is het al een apart gebouw. Wie wel een bezoekje waagt, vindt hier alles over de Finse geschiedenis tot en met nu.
Nationaal Museum van Finland (Suomen kansallismuseo)
Al deze gebouwen staan zo dicht bij elkaar dat de gebouwen erna eigenlijk vrij gewoontjes overkomen. Ook niet zo vreemd, want dit zijn dan ook gewone huizen en winkels. Een stuk verder kom je wel weer langs het Finse Nationale Opera gebouw (Suomen Kansallisoopera). Geen onaardig gebouw om te zien, maar wel een heel stuk minder interessant dan de opera van de Baltische hoofdsteden. Bij deze opera sla ik linksaf om naar het Sibelius monument te gaan. Dit beeld van aan elkaar gelaste pijpen is neergezet ter nagedachtenis van componist Jean Sibelius. Het is een zeer apart monument wat je wel even gezien moet hebben als je in Helsinki bent. Maar houdt er dan wel rekening mee dat je achter in de rij aan mag sluiten. Want gek genoeg is dit de drukst bezochte plek van de stad. Vooral Japanse toeristen schijnen er in busladingen te worden afgezet.
Sibelius Monument waar een foto nemen zonder toeristen erop bijna onmogelijk is.
Aangezien ik een groot sportliefhebber ben en met name een verslaving heb met alles wat rondom de Olympische Spelen gebeurd, moet ik voor mijzelf uiteraard ook even een bezoekje brengen aan het Olympisch Stadion waar in 1952 de Spelen plaatsvonden. En twaalf jaar geleden won Rens Blom er nog op miraculeuze wijze een wereldtitel bij het polsstokhoogspringen bij het WK atletiek. Tegenwoordig begin het stadion wel wat te lijden onder de tand des tijds. Rondom het stadion staan ook diverse graaf- en werkmachines om het stadion weer op te knappen. Hard nodig, want nu ziet het er niet al te best meer uit. Ernaast ligt ook nog de Helsinki Ice Hall (Helsingin jäähalli) waar de belangrijkste IJshockey wedstrijden worden gespeeld, wat de grootste teamsport is in Finland.
Het Olympisch Stadion van Helsinki waar men aan de nodige opknapbeurt bezig is.
Vanaf de plekken rondom deze stadions kun je op de heuvel daar niet ver uit de buurt al een hoge uitkijktoren zien. Het is de Panoraama een attractie in het pretpark Linnanmäki, wat al sinds 1950 te vinden is op deze plek. Toegang tot het prak is gratis, want in dit geval betaal je per attractie. De deuren openen pas vanaf vier uur, en dat was het nog lang niet, dus een bezoekje kon ik er niet aan brengen. Dat had wel gekund bij het naastgelegen SEA LIFE Helsinki, maar daar had ik niet zo'n zin in. En onderaan de heuvel heb je ook nog het Worker Housing Museum (Työväenasuntomuseo, goed Fins scrabblewoord).
Ondertussen begin ik weer in zuidelijke richting (waar de markt en de domkerk liggen). Ik ben op dat moment in de wijk Kallio. Waar ik oorspronkelijk een hotel had gekozen, maar door de verandering in mijn plannen bijna twee keer zoveel kwijt zou zijn als ik nu aan het hostel was. Van oorsprong was dit de arbeiderswijk van de stad. Nu zijn het vooral studenten, immigranten en ouderen die er wonen. Midden in deze wijk staat de Kalliokerk (Kallion kirkko). Een protestantse kerk waar je zeker niet omheen kan. Zo is de bouwstijl al zeer opvallend, maar staat deze ook nog eens op een heuvel aan het begin van een lange weg die je het centrum in brengt.
Kallio Church
En dat is dan ook de weg die ik afloop. Waarbij ik ook over een van de vele bruggen van de stad kom. Helsinki heeft namelijk binnen de stad ook behoorlijk wat water. Meerdere meren en ook nog een paar uitlopers van de Finse golf. Wat dat betreft heeft het land overal wel een binding met water (het is tenslotte het land van de duizend meren). En net zoals overbuurman Tallinn heeft de stad een botanische tuin, waarvoor ze in ieder geval genoeg water hebben voor irrigatie. Ondertussen ben ik weer in het centrum aanbeland waar je veel moderne architectuur kunt vinden. Waaronder de universiteitsbibliotheek (Helsingin yliopiston pääkirjasto, Kaisa-talo, ook weer een mond vol).
Universiteitsbibliotheek
Deze bibliotheek is een van die vele moderne gebouwen die de stad kleuren. Evenals de vele modezaken en andere winkels. Als je portemonnee goed gevuld is, zul je waarschijnlijk bijzonder goed kunnen shoppen in deze stad. Genoeg keuze wat betreft nationale en internationale merken. Mijn eigen portemonnee is dat echter niet, dus shoppen zit er voor mij niet in. Ik moet het doen met een tweede bezoekje aan de domkerk van Helsinki wat uiteraard ook niet vervelend is natuurlijk. Ook vanaf een hoek van het Senaatplein blijft het een indrukwekkende (niet per se heel mooie) kerk.
Nog een laatste blik op de domkerk vanaf de rand van het Senaatplein.
Na nog even rondje te hebben gelopen op de markt, ga ik richting het station om de trein naar het vliegveld te pakken. Voordat ik dat doe sta ik nog wel even stil op het stationsplein (Rautatientori), want vanuit hier heb je ook weer zicht op diverse mooie gebouwen. Rechts van het station heb je kunstmuseum Ateneum, waar je de grootste collectie kunst uit de 19e eeuw kunt zien. En links staat het Finse Nationale Theater (Suomen Kansallisteatteri). Daar waar het operagebouw nog wat gewoontjes was qua bouwstijl is het nationale theater dat zeker niet. Het staat er dan ook al sinds 1902.
Kunstmuseum Ateneum.
Nationaal Theater van Finland.
Het centraal station van Helsinki (Helsingin päärautatieasema) laat zich overigens zelf ook niet onbetuigd. Want ook dit gebouw heeft een fraaie stijl en is vooral ook erg groot. En over twee jaar is het gebouw een eeuw oud. Onderhand is het wel eens tijd om mijn koffer op te halen een kaartje te kopen voor de trein naar de Helsinki-Vantaa luchthaven. Eerst koop ik er nog wel een koelkastmagneet van de stad, want veel souvenirzaakjes heb ik verder niet gezien en ik wil mijn collectie toch kunnen uitbreiden. Het treinkaartje naar het vliegveld zelf kost overigens vijf euro en de treinen vertrekken er ongeveer elke tien minuten.
Centraal Station van Helsinki.
Ongeveer een halfuur later kom ik aan op de luchthaven. Ik heb gelukkig voldoende tijd genomen om in te kunnen checken, want het duurt nog wel even voordat je van het station in de vertrekhal bent. Een groot verschil t.o.v. ons eigen Schiphol waar je veel sneller op de juiste plek bent. Zonder meer kan ik zeggen dat ik luchthaven Helsinki Vantaa een stuk rommeliger en onhandiger vind dan Schiphol. Zo zijn de vertrekhallen bij die laatste veel ruimer opgezet, waardoor veel mensen er goed door kunnen lopen, maar het ook geen ramp is als reizigers even willen stoppen om te kijken waar ze moeten zijn. Dat kan in Finland haast niet, want er is nauwelijks ruimte tussen de controle van de boarding passen en de self check balies.
In de spoiler gaat het nog lang verder over luchthaven Helsinki-Vantaa. Is denk ik wat minder interessant. Eigenlijk alleen interessant om te lezen als je mijn ervaring met het vliegveld wilt weten.
Uiteindelijk heb ik op Schiphol ook nog lang op mijn koffer moeten wachten, omdat het vrij lang duurde voordat de koffers van het vliegtuig uitgeladen waren en op de band verscheen. Waarna mij alleen nog restte om naar de uitgang te gaan en mijn vakantie er dus definitief op zat. Jammer genoeg waren de laatste dagen in Helsinki wat tegenvallend, maar desalniettemin heb ik een top vakantie gehad. Ik heb in tien dagen heel erg veel gezien. De meest prachtige en opmerkelijke gebouwen gezien en veel historie meegekregen. Veel verschillende culturen meegemaakt. Mij ontzettend veilig gevoeld. Weliswaar wat afstandelijke, maar wel vriendelijke en nauwelijks asociale mensen meegemaakt. En vooral heel erg veel plezier gehad.SPOILERWaarbij de ruimte ertussenin ook nog eens gebruikt moet worden door reizigers die door deze hal heen moeten. Tel daarbij op dat dit ook nog eens een van de hoofdingangen van het vliegveld is, en je kunt je voorstellen dat het er niet minder chaotisch van wordt. Het inchecken zelf gaat overigens allemaal prima. Ik vlieg met maatschappij Norwegian en daarbij check ik voor het eerst mijn ruimbagage in. Een fluitje van een cent. En ook de veiligheidscontrole is zo gepiept. Echter kom je (net zoals elke reiziger in deze terminal) direct daarna weer in een hele krappe ruimte uit.
Want direct hierna beginnen de tax free winkels al. En dat is dan geen plein zoals je op veel vliegvelden ziet, nee hier hebben ze bedacht dat het handig is om iedereen door een soort corridor van een meter of vijf te loodsen om zo vooral alle winkels goed te kunnen zien. Al is het aantal van deze winkels dan wel weer beperkt. En erna volgt wel een beetje lucht. Genoeg tijd om te kijken waar mijn gate is en een goed plekje op te zoeken. Op dit vlak is het vliegveld overzichtelijk genoeg, dus vind ik die al snel. Maar ik zou op dat moment wel eerst nog wat willen eten. Handig genoeg vind ik in de buurt van mijn gate weinig eetgelegenheden. En diegene die ik dan vind vragen zulke woekerprijzen die ik gewoon weiger te betalen.
Dan maar wat drinken en wat te snacken uit een automaat halen en wachten tot het vliegtuig vertrekt. Overigens is ook dit vlak dit vliegveld behoorlijk anders dan veel andere grote luchthavens. Bij de gates zelf zijn namelijk vrij weinig zitplaatsen. Die vindt je dan wel weer in gang die ernaast loopt, maar dit is dezelfde gang die bijna iedereen gebruikt om naar zijn of haar gate te lopen. Waardoor je dus feitelijk allemaal wachtruimtes hebt in de corridor die naar alle gates toeloopt. Natuurlijk zijn dit allemaal kleine puntjes, maar het maakt wel dat ik het vliegveld lager aansla dan had gekund.
Verder is er gelukkig niet veel aan te merken. Wel vertrekt het vliegtuig te laat, omdat er gewacht moet worden op andere opstijgende vliegtuigen, maar dat is niet altijd onoverkomelijk. De vertraging hier is echter niet heel groot, terwijl we wel drie kwartier later dan gepland arriveren op Schiphol. Waardoor die vertraging gekomen is, heb ik geen idee van, want de gezagvoerder was niet bijster goed te verstaan (volumetechnisch). Wat dan weer het enige minpuntje is aan mijn vlucht met Norwegian. Want de cabin crew was vriendelijk en de stoelen zaten boven verwachting goed. Al zat ik net zoals op mijn heen vlucht bij de nooduitgang, waardoor ik veel beenruimte had.
Ik heb deze dagverslagen met heel veel plezier geschreven (vooral leuk voor mijzelf om later weer eens terug te lezen) en hoop dat iedereen die het gelezen er ook plezier aan heeft beleefd. Voor iedereen die er nog over twijfelt om naar een of meerdere van deze landen te gaan, absoluut doen! Je gaat er geen spijt van krijgen. Mijn hart hebben deze landen en steden absoluut veroverd. En ik zou er zeker wel nog een keer naartoe terug willen (niet de komende jaren, want er is nog zoveel te zien).
Nog even een paar (nutteloze) feitjes op een rij:
- Vier landen bezocht
- Woorden in zeven verschillende talen gesproken (Litouws, Lets, Estisch, Fins, Engels, Duits en dus een beetje Nederlands nog).
- Vijf verschillende vervoersmiddelen gebruikt (vliegtuig, bus, veerboot, tram en trein)
- Vanaf Vilnius tot en met Helsinki ongeveer 680 kilometer afgelegd.
- Naar schatting zo'n kilometer of 180 gelopen bij elkaar (18 kilometer gemiddeld per dag).
- Na lang nadenken is Tallinn mijn favoriet met een gedeelde tweede plaats voor Riga en Vilnius en Helsinki als duidelijke vierde plaats.
- De vrouwen in Estland zijn het mooiste, daarna (onverwachts) de Finse dames, de Litouwse en als laatste de Letse (al is dat in dit geval nog niet slecht).
- Aangetekend dat de Litouwse vrouwen verreweg het beste gekleed gaan, zeer goede smaak. De Letse dan weer het minste.
- Dat in de drie Baltische staten de mensen niet echt spraakzaam zijn, maar je wel gewoon weet wat je aan ze hebt
- Ik voorlopig geen kasseien kan zien. Het ziet er altijd gezellig uit, maar het loopt zo slecht (zeker in die oude binnensteden).
- Ik sveiki (hallo in het Lets, maar is ook wel Litouws) en Headaega (dag in het Estisch) de leukste woorden vind en kiitos (bedankt in het Fins) het minste.
- Ik naar schatting langs 52 kerken/religieuze ben gelopen (waarvan 22! in Vilnius).
[ Bericht 1% gewijzigd door Redefine op 11-09-2017 02:36:23 ]
Zoals ik al eerder zei, een feest van herkenning alles. Niet in de laatste plaats je mening over Helsinki
Het vliegveld klinkt overigens nog steeds beter dan het vliegveld in Vilnius, wat een troosteloze bedoening was dat zeg
Omdat ik luchtvaartenthousiast ben dacht ik #yolo en ben ik van Vilnius naar Riga ook gewoon gaan vliegen, maar ik liep m'n gate toen gewoon voorbij omdat die ergens in een hele donkere nis verscholen zat En er was geen eens duur eten, er was gewoon GEEN eten Op Vantaa ben ik alleen geland trouwens. En er was toen geen trein op het vliegveld, dus ik moest met 2 bussen en een tram
Dat was een stuk onhandiger 
Baltische staten komen op m'n wil-ik-ooit-nog-eens-naartoe-lijstje.
Ik ben bij Vilnius alleen aangekomen dus dat is altijd anders. En ze hebben net een grote verbouwing gehad, dus zal mogelijk net wat opgeknapt zijn. Zo zag ik nu wel wat eetgelegenheden toen ik naar mijn koffer liep.quote:
Wat een tof verslag
Zoals ik al eerder zei, een feest van herkenning alles. Niet in de laatste plaats je mening over Helsinki
Het vliegveld klinkt overigens nog steeds beter dan het vliegveld in Vilnius, wat een troosteloze bedoening was dat zeg
Op Vantaa ben ik alleen geland trouwens. En er was toen geen trein op het vliegveld, dus ik moest met 2 bussen en een tram
Al denk ik dat het nog steeds geen geweldig vliegveld is. Want het is gewoon erg klein. Dat zie je vooral als je in de ontvangsthal komt. Daar moeten echt niet teveel mensen tegelijk langskomen en/of wachten.
En vliegen tussen de Baltische Staten is inderdaad wel #yolo want qua tijd is dat bijzonder onpraktisch
Als ik Finse woorden tegenkom vergelijk ik ze altijd met het Hongaars. Het zijn zustertalen, maar overeenkomsten zijn er nauwelijks. Met een beetje fantasie lijken de woorden voor plein wel wat op elkaar. Tori in het Fins en tér in het Hongaars.
Bedankt voor het fijne verslag, Redefine. Goed geschreven, heel leerzaam en de feitjes waren een leuke uitsmijter!
Bedankt voor je reactiequote:
Talinn lijkt ook mij de leukste stad en ik zou Helsinki net als jij op de laatste plaats zetten. In sommige opzichten heeft die stad wel wat weg van St. Petersburg, wat gezien de geringe afstand niet zo vreemd is.
Als ik Finse woorden tegenkom vergelijk ik ze altijd met het Hongaars. Het zijn zustertalen, maar overeenkomsten zijn er nauwelijks. Met een beetje fantasie lijken de woorden voor plein wel wat op elkaar. Tori in het Fins en tér in het Hongaars.
Bedankt voor het fijne verslag, Redefine. Goed geschreven, heel leerzaam en de feitjes waren een leuke uitsmijter!
Was leuk om te schrijven. Denk overigens juist dat Sint-Petersburg en Helsinki behoorlijk veel verschillen. Maar sowieso dat iedereen die er geweest is, laaiend enthousiast over de stad is.
Fins, Ests en Hongaars horen inderdaad bij elkaar. Maar zijn toch nog behoorlijk verschillend.
O, Sint Petersburg en Helsinki zijn absoluut behoorlijk verschillend. Maar de havens, de kerken en sommige gebouwen doen me erg aan Sint Petersburg denken. Wat inderdaad een geweldige stad is.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie
Denk overigens juist dat Sint-Petersburg en Helsinki behoorlijk veel verschillen. Maar sowieso dat iedereen die er geweest is, laaiend enthousiast over de stad is.
Fins, Ests en Hongaars horen inderdaad bij elkaar. Maar zijn toch nog behoorlijk verschillend.
Dit triggerde mijn opmerking:
Ja, eigenlijk weet ik dat ook wel. Mijn Finse en Hongaarse collega's konden elkaar absoluut niet verstaan. Overeenkomsten zitten meer in de syntax en grammatica dan in het idioom
Als je het zo ziet dan wel ja. Waarbij het oude havengebied van Helsinki sowieso het leukste gedeelte is. En sowieso heeft ook Finland natuurlijk (net als de Baltische Staten) wel invloeden van het Russische rijk meegekregen.quote:
[..]
O, Sint Petersburg en Helsinki zijn absoluut behoorlijk verschillend. Maar de havens, de kerken en sommige gebouwen doen me erg aan Sint Petersburg denken. Wat inderdaad een geweldige stad is.
Dit triggerde mijn opmerking:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Ja, eigenlijk weet ik dat ook wel. Mijn Finse en Hongaarse collega's konden elkaar absoluut niet verstaan. Overeenkomsten zitten meer in de syntax en grammatica dan in het idioom
Mijn opmerking over de finoegrische talen was meer bedoeld als aanvulling op jouw opmerking, niet om je terecht te wijzen of zo
Bij het Fins vind ik overigens vooral grappig dat ze op het oog zoveel onnodige letters gebruiken. Dat heeft uiteraard ook zijn weerslag op de uitspraak, maar al die dubbele a, o, n etc. lijkt niet direct voor een leek een toevoeging te hebben Het Fins vind ik dan ook nog wel een leuke taal, al vind ik Estisch wel nog leuker. Litouws en Lets ook nog wel leuk. Sowieso beter dan Russisch wat ik altijd verschrikkelijk vind klinken. Maar dat maakt het er niet minder op dat ik Rusland ooit nog wil bezoeken.
Sint-Petersburg staat hoog op mijn lijstje. Maar de kans is het grootst dat ik volgend voorjaar naar de stad uit jouw naam ga. En dan over een jaar weer een rondreis elders. Al gaat dat wel allemaal afhangen van mijn omscholingsplannen en vooral mijn financiën.
quote:
[..]
Als je het zo ziet dan wel ja. Waarbij het oude havengebied van Helsinki sowieso het leukste gedeelte is. En sowieso heeft ook Finland natuurlijk (net als de Baltische Staten) wel invloeden van het Russische rijk meegekregen.
Mijn opmerking over de finoegrische talen was meer bedoeld als aanvulling op jouw opmerking, niet om je terecht te wijzen of zo
Het Fins vind ik dan ook nog wel een leuke taal, al vind ik Estisch wel nog leuker. Litouws en Lets ook nog wel leuk. Sowieso beter dan Russisch wat ik altijd verschrikkelijk vind klinken. Maar dat maakt het er niet minder op dat ik Rusland ooit nog wil bezoeken.
Sint-Petersburg staat hoog op mijn lijstje. Maar de kans is het grootst dat ik volgend voorjaar naar de stad uit jouw naam ga. En dan over een jaar weer een rondreis elders. Al gaat dat wel allemaal afhangen van mijn omscholingsplannen en vooral mijn financiën.
Fins oogt inderdaad heel apart! En ik ben echt heel benieuwd naar het Estisch (altijd gedacht dat het Ests was, maar dat blijkt niet te kloppen )Wat leuk dat je Boedapest op het oog hebt!
Als je tips nodig hebt, mag je natuurlijk altijd bij me aankloppen. Ik ken de stad als mijn broekzak. Ook de nodige tips off the beaten track! Het kan beide. Ests en Estisch is beide goed. Estlands overigens ook. Wat ik wel voorheen dacht en toch anders was, dat Eesti stond voor de taal in het Ests (Ests=Eesti), maar Eesti is natuurlijk Estland in het Ests. Ik vind het wel een leuke taal al kende ik wel een beetje van het Eurovisie Sonfgestival en wat Estische muziek.quote:
[..]
Wat leuk dat je Boedapest op het oog hebt!
Mocht ik t.z.t. er naartoe gaan dan weet ik bij wie ik moet aankloppen voor tips
Tof dat je er zit! Groeten terug en veel plezier nog.quote:
Groetjes uit Vilnius! Bedankt voor de inspiratie nogmaals.
En wat is nu uiteindelijk je reisschema geworden?
Mooi. Merciquote:
Opgenomen in TRV / Reisverslagen van FOK!kers
Ben er een stuk of 10-15 keer geweest voor werk, laatste keer is gelukkig alweer een jaartje geleden, en gaat vooropig ook niet meer gebeuren (andere werkgever)
Ik denk inderdaad dat het een heel stuk scheelt als het weer anders is. Ik heb in anderhalve dag Helsinki geen zonnestraal gezien. De dag dat ik aankwam was het wel steeds droog, maar was het echt grijs en grauw. De dag dat ik wegging was het regenachtig. Daar wordt geen enkele stad beter op. Als het dan zonnig is dan wordt een stad al een stuk leuker.quote:
Zie dit leuke reisverslag nu pas. Kan me je mening over Helsinki goed voorstellen, al is de stad wel leuker in juni/juli met mooi weer met de hele lange avonden waar een hoop jongelui vervolgens in de parken vertoeven. Dan is het een stuk gezelliger. En dat de stad pleurisduur is, dat is een feit. Biertje voor 7-8 euro is normaal, hoofdgerecht kost je al snel 20-25 euro voor iets simpels. Een (rendier)biefstuk kost al snel rond de 40 euro. Fles wijn kost ook vanaf 40 euro. Zeker geen bestemming om even naartoe te gaan als je op een budget zit
Ben er een stuk of 10-15 keer geweest voor werk, laatste keer is gelukkig alweer een jaartje geleden, en gaat vooropig ook niet meer gebeuren (andere werkgever)
Verder is het ook nog wel anders om Helsinki te bezoeken binnen een Scandinavië trip dan de combi met de Baltische Staten. Dat laatste is locatietechnisch wel handiger (daarom deed ik de combi ook), maar het is vooral een Scandinavische stad. Noorwegen, Zweden, Denemarken wil ik ook nog steeds een keer bezoeken. Als ik dat zou hebben gecombineerd met Helsinki had ik het waarschijnlijk wel leuker gevonden. Nu was het gewoon zo'n enorm verschil met die prachtige sfeervolle andere steden.
Ik wist wel dat Helsinki duur was, met name sterke drank etc. Maar eigenlijk betaal je daar voor alles waar vocht in zit de hoofdprijs. Daarom ook niet verwonderlijk dat al die Finnen hele stapels vol trays met drank (niet alleen sterke drank) importeren vanuit Tallinn. Op zich vind ik duur nog niet zo erg overigens, maar wel als het dan een beetje waard is. Dat had ik vooral met de hotels. Dat je in een stad als Londen wat meer geld kwijt bent, vind ik voor mijzelf het nog wel waard. Maar dat ik in Helsinki tientjes duurder uit zou zijn voor een hotelkamer dan in Berlijn eerder dit jaar en ook nog eens een matig hotel, dan vind ik dat niet te doen.
Daarom denk ik ook wel dat het nog wel even zal duren voordat ik een Scandinavië trip ga maken. Voor het meest simpele hotel betaal je je al scheel (vaak zelfs nog zonder raam). En een badkamer delen doe ik gewoon niet. Dan kan ik betere trips maken in Oost-Europa (Praag, Wenen, Ljubljana staat waarschijnlijk op de planning volgend jaar).
De rest van de Baltische staten staat ook op mijn lijstje, Talinn als eerst.
[ Bericht 14% gewijzigd door Ewelina op 16-10-2017 20:02:19 ]
Bedankt voor de link naar het topicquote:
Hee, wat leuk ! Ik ben ongeveer een half jaar geleden in Vilnius geweest, volgens mij verbleef ik ook in dezelfde straat (Au¨ros vartu) !
De rest van de Baltische staten staat ook op mijn lijstje, Talinn als eerst.
Heb dat topic maar weer eens gekickt, omdat Vilnius dat wel verdient. En omdat, zoals ik daar al zei, ik het topic eerder het jaar wel zag, maar voor en na mijn reis dus helemaal niet meer kon vinden. Blijft bagger de search engine hier.Ik kon mij namelijk juist herinneren dat er iemand iets zei over het instorten van de Gediminas heuvel (dat was jij in dit geval). Stond nu in ieder geval wel in de steigers, dus hopelijk kunnen ze die nog redden, want zou wel heel erg zijn als die niet meer beklommen kan worden.
Ik vond Vilnius een hele leuke stad, heel veilig en schoon inderdaad ook. En inderdaad ontzettend veel mooie kerken. Jij had er wel beter weer dan ik - en een veel rustigere tijd, ik kwam precies aan op het tijdstip van zo ongeveer het enige festival in het jaar, dus de stad was ontzettend drukquote:
[..]
Bedankt voor de link naar het topic
Ik kon mij namelijk juist herinneren dat er iemand iets zei over het instorten van de Gediminas heuvel (dat was jij in dit geval). Stond nu in ieder geval wel in de steigers, dus hopelijk kunnen ze die nog redden, want zou wel heel erg zijn als die niet meer beklommen kan worden.
. Fijn dat de Gediminastoren nu in de steigers staat, al vind ik het jammer dat ik 'm niet van dichtbij heb kunnen bezichtigen. Ik was te lui om de 3-kruisenheuvel te beklimmen dus zo'n mooi uitzicht als jij over de stad heb ik niet gehad.
Het KGB-museum was een nare bedoening, maar ik moet zeggen dat het concentratiekamp Terezin indrukwekkender was - misschien vanwege het 'executiebad' (leek op een zwembad, maar daar werden dus de gevangenen afgeschoten....) wat ik daar gezien heb, maar misschien ook wel omdat ik meerdere KGB musea heb gezien en ook meerdere oude Sovjetgevangenissen.
Als je er wat meer gezien hebt achter elkaar dan is het toch alweer anders. Al blijft het altijd indrukwekkend. In Tallinn heb je ook nog een KGB museum, maar daar ben ik niet geweest.quote:
[..]
Ik vond Vilnius een hele leuke stad, heel veilig en schoon inderdaad ook. En inderdaad ontzettend veel mooie kerken. Jij had er wel beter weer dan ik - en een veel rustigere tijd, ik kwam precies aan op het tijdstip van zo ongeveer het enige festival in het jaar, dus de stad was ontzettend druk
Fijn dat de Gediminastoren nu in de steigers staat, al vind ik het jammer dat ik 'm niet van dichtbij heb kunnen bezichtigen. Ik was te lui om de 3-kruisenheuvel te beklimmen dus zo'n mooi uitzicht als jij over de stad heb ik niet gehad.
Het KGB-museum was een nare bedoening, maar ik moet zeggen dat het concentratiekamp Terezin indrukwekkender was - misschien vanwege het 'executiebad' (leek op een zwembad, maar daar werden dus de gevangenen afgeschoten....) wat ik daar gezien heb, maar misschien ook wel omdat ik meerdere KGB musea heb gezien en ook meerdere oude Sovjetgevangenissen.
En het schone en veilige van Vilnius en de andere steden blijft mij toch wel ietwat verbazen. Ik wist dat op zich wel. Maar ik heb mij zelden in een hoofdstad zo relaxed rondgelopen als die steden.
Al scheelt wel dat geen festival was zoals jij had. En dat het aantal toeristen vanaf de cruiseschepen in Tallinn heel erg meeviel, schijnt ook wel vaak te .
Ik de drie steden nog wel ooit een keer willen bezoeken als het sneeuwt