Het babytopic (0-1 jaar) Deel 664

De frustratie Regina.
Wij hadden een keer een bank op mp gezet, gratis. Komen ze kijken 'we hadden er meer van verwacht'.

Wat is dat trouwens. Mensen die het volkomen normaal vinden hete thee te drinken met baby op schoot. M kreeg gister bijna een vol glas over zich heen.

En qua zorgtaken hoe doen jullie dat eigenlijk. Mijn man doet best veel, uit zichzelf en zonder morren. Ook de gore overstroomluiers. Net als dat hij ook gewoon wat bijdraagt in de huishouding. Vinden mensen in onze omgeving maar raar merk ik.

[ Bericht 31% gewijzigd door Cygne op 18-08-2017 14:09:29 ]

Mijnes ook Cygne! Zijn het wat oudere mensen die het raar vinden?

Marktplaats dingen handelt mijn man ook af, scheelt een boel frustraties.
Ik ben die met die middelvinger achter het stuur en die Sire campagne over korte lontjes en hij is de Zenmaster.

Ik heb dan denk ik nogal geëmancipeerde vrienden en familie, hier kijkt niemand ervan op dat kan veel met baby bezig is. Wel soms mensen wat verder weg. Kreeg laatst de vraag of T. bij de oppas was. Nee, want hij was thuis bij man. Toen klonk de 'ow, wat leuk' wel enigszins verbaasd. Maar dat was niet iemand die dichtbij staat.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:16 schreef ingee het volgende:
Mijnes ook Cygne! Zijn het wat oudere mensen die het raar vinden?

Nou nee, die vinden dat juist supertof.

Mijn mans zus vond het raar. Man is nu op Lowlands en ik kreeg op venijnige toon te horen 'Dat ik nu toch echt zelf Mini's luier moest verschonen nu man er niet is'.

Wij doen het ook allemaal 50/50 de zorg, behalve de borstvoeding dan. Ik krijg daar nooit opmerkingen over, niet direct in ieder geval. Wel eens vragen, als ik alleen ergens ben. "Hoe doe je dat met je kind/kinderen?"

Verder valt het me op dat in mijn familie de jongere generatie (wij zijn oudjes van 42 en 50) vaak veel minder de zorg delen en de moeders minder werken en meer zorgen. Als we het daarover hebben wordt gedaan alsof de zorg delen heel ingewikkeld of zelfs onmogelijk is maar ik zelf geloof daar niet in. Als je de zorg wilt delen dan maak je keuzes die daarmee samenhangen. Maar ja, beetje stokpaardje van me. Vind het soms wat frustrerend om te zien hoe vrouwen vaak overbelast zijn met zorgtaken en dat dit zo vaak als vanzelfsprekend wordt gezien. Met ook gevolgen (minder financieel onafhankelijk, burn-out, weinig tijd voor eigen ontwikkeling etc).

Sylver, ik begrijp goed dat dit te heftig is om hier over te schrijven. Wat vreselijk om mee te maken. Sterkte nog ermee!

Regina, die basisemotie haha. Herkenbaar. Ik laat spullen die ik gratis kwijt wil ophalen door de kringloopwinkel. Ik heb ook geen zin in dat marktplaatsgedoe.

Wij werken allebei in ons eigen bedrijf vanuit huis. Dus het is niet meer dan eerlijk dat we alles 50/50 doen.

Verschonen doen we om de beurt en vieze poep luiers doen we gewoon samen. Of zijn wij de enige met een baby die meteen de drol in zijn luier probeert te grijpen zodra die luier uit gaat?

Boodschappen doen we 1 x per week met z'n drieen, ik poets altijd, vriend stofzuigt en dweilt en dan doe ik de ramen nog even snel, de 1 kookt, de ander doet de afwas, ik zoek zo nu en dan spullen uit, vriend gooit dan de kliko vol en zet hem aan de straat etc.

"Uitslapen" ( ) doen we om de beurt, de één gaat er dan met Goedzakje en de hond op uit buiten, de andere doet dat 's avonds, 's middags proberen we met z'n drieeen en hond er nog op uit te gaan.

Nu speel ik natuurlijk wel vals. Want we hebben een eigen bedrijf wat we zo op hebben gezet dat het zichzelf praktisch runt op de emails en administratie na. En ik heb het hele huis een make over gegeven zodat alles nu super snel schoon te maken is.

Nu ik het terug lees klinken we als een heel kneuterig stel met matchende fietsen en unisex Gaastra jassen.

Als iemand trouwens leuke baby wintercollecties heeft gespot, ik ben nogal hebzuchtig vandaag en vriend heeft game avond. Dus ik heb carte blanche.

Hier alles ook 50-50 verdeeld, net zoals bij de meeste vrienden en kennissen, ik zie mannen juist vaker verschonen dan vrouwen (man verschoont hier vaak baby voordat ik hem borstvoeding geef). Ik heb bij de eerste wel eens van verre kennissen verbazing gehoord over alles eerlijk verdelen ('wat goed van hem!') en dan moet ik wel mijn best doen om geen onaardige opmerking te maken. Het is vast goed bedoeld.

Ik vind de veronderstelling dat een vrouw/moeder een soort hoofd huishouden thuis is ergerlijk. Je bent met twee volwassenen, je hebt samen een huis, samen een kind, gelijke verantwoordelijkheden. Maar goed, ieder z'n mening en hobby dus van zo'n vage kennis laat ik het lekker gaan, op een korte reactie na.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:38 schreef Franny_G het volgende:

Verder valt het me op dat in mijn familie de jongere generatie (wij zijn oudjes van 42 en 50) vaak veel minder de zorg delen en de moeders minder werken en meer zorgen. Als we het daarover hebben wordt gedaan alsof de zorg delen heel ingewikkeld of zelfs onmogelijk is maar ik zelf geloof daar niet in. Als je de zorg wilt delen dan maak je keuzes die daarmee samenhangen. Maar ja, beetje stokpaardje van me. Vind het soms wat frustrerend om te zien hoe vrouwen vaak overbelast zijn met zorgtaken en dat dit zo vaak als vanzelfsprekend wordt gezien. Met ook gevolgen (minder financieel onafhankelijk, burn-out, weinig tijd voor eigen ontwikkeling etc).

Bijzondere ontwikkeling vind ik dat. Ik vind het juist zo fijn om het samen te doen. Wij zijn 28 en 31. Mijn beste vriendin is nu zwanger en haar vriend roept nu al heel stoer dat hij écht geen luiers gaat verschonen'. Kan daar echt niks mee.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:47 schreef Cygne het volgende:

[..]

Bijzondere ontwikkeling vind ik dat. Ik vind het juist zo fijn om het samen te doen. Wij zijn 28 en 31. Mijn beste vriendin is nu zwanger en haar vriend roept nu al heel stoer dat hij écht geen luiers gaat verschonen'.

Ik hoop dat zij het meest kookt of was. Dan zou ik namelijk heel stoer terug roepen dat ik écht geen eten voor hem zou maken en dat hij zelf zijn vieze mannen was mag doen.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:38 schreef Franny_G het volgende:
Wij doen het ook allemaal 50/50 de zorg, behalve de borstvoeding dan. Ik krijg daar nooit opmerkingen over, niet direct in ieder geval. Wel eens vragen, als ik alleen ergens ben. "Hoe doe je dat met je kind/kinderen?"

Verder valt het me op dat in mijn familie de jongere generatie (wij zijn oudjes van 42 en 50) vaak veel minder de zorg delen en de moeders minder werken en meer zorgen. Als we het daarover hebben wordt gedaan alsof de zorg delen heel ingewikkeld of zelfs onmogelijk is maar ik zelf geloof daar niet in. Als je de zorg wilt delen dan maak je keuzes die daarmee samenhangen. Maar ja, beetje stokpaardje van me. Vind het soms wat frustrerend om te zien hoe vrouwen vaak overbelast zijn met zorgtaken en dat dit zo vaak als vanzelfsprekend wordt gezien. Met ook gevolgen (minder financieel onafhankelijk, burn-out, weinig tijd voor eigen ontwikkeling etc).

Sylver, ik begrijp goed dat dit te heftig is om hier over te schrijven. Wat vreselijk om mee te maken. Sterkte nog ermee!

Regina, die basisemotie haha. Herkenbaar. Ik laat spullen die ik gratis kwijt wil ophalen door de kringloopwinkel. Ik heb ook geen zin in dat marktplaatsgedoe.

Ik kan niet goed begrijpen waarom jonge vrouwen hiermee instemmen (financieel behoorlijk afhankelijk worden na kind). Ook al zou je principieel van mening zijn dat de vrouw meer zou moeten zorgen (niet mijn standpunt maar ieder zijn ding), dan nog zie je aan de generatie boven je en kun je bedenken hoe het gaat lopen mocht je onverhoopt uit elkaar gaan/man werkloos raken etc. Nog los van alle zelfontplooiingsargumenten. Rationeel gezien kan ik er niet bij, die afhankelijkheid. En dat vind ik moeilijk om voor me te houden als ik het hoor Hoe doe jij dat?

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:50 schreef ReginaFalange het volgende:

[..]

Ik hoop dat zij het meest kookt of was. Dan zou ik namelijk heel stoer terug roepen dat ik écht geen eten voor hem zou maken en dat hij zelf zijn vieze mannen was mag doen.

Ja gelukkig is zij zo wel.

Vind het echt vreemd dat als de man niks doet het best is en als hij wel helpt is het ineens zielig voor de man want ja de vrouw 'hoort' dat allemaal te doen.

Los daarvan, minarosa zie ik ook genoeg gezinnen waar de vrouw net zoveel of meer werkt dan de man en dat hij bij wijze van nóg verwacht dat de verwarmde pantoffels op hem staan te wachten.

Wij verdelen het hier helemaal niet zo 50/50 ik werk veel minder, maar deed dat al voordat er kinderen kwamen. Vriend verdient gewoon meer, dus dat is interessanter. Ik denk dat het ook heel erg ligt aan de ambities die je wel of niet hebt. Ik heb ze niet
Daarnaast doe ik het meeste huishouden, omdat vriend veel klust. Ieder doet waar hij/zij het beste in is, toch?
Daarom lapt vriend de ramen gelukkig, die is in een heel ver verleden ramenwasser geweest en ik haat het

En luiers verschonen doen we allebei. We duwen ooit ook wel eens een kind in de ander zijn handen: 'moet je ruiken' en dan snel wegrennen

Ik denk wel vaak dat ik veeeel meer doe in huis dan vriend, totdat ik bedenk dat hij altijd de ochtenden doet met de kinderen op mijn werkdagen, alle avonden kookt en we ook een schoonmaakster hebben Het zit hem er denk vooral in dat ik echt de pest heb aan huishoudelijk werk maar wel graag een enigszins opgeruimd/schoon huis wil hebben

LeSage, Prima toch? Vind ik echt een hele andere situatie dan als man echt geen zak uitvoeren. En weigeren iets met de baby te doen want 'dat hoort moeder de vrouw te doen'.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 15:09 schreef Cygne het volgende:
LeSage, Prima toch? Vind ik echt een hele andere situatie dan als man echt geen zak uitvoeren. En weigeren iets met de baby te doen want 'dat hoort moeder de vrouw te doen'.

Ja of dat de man een compliment krijgt voor iets wat voor vrouwen volstrekt normaal wordt gevonden (luier verschonen).

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 15:11 schreef Minarosa het volgende:

[..]

Ja of dat de man een compliment krijgt voor iets wat voor vrouwen volstrekt normaal wordt gevonden (luier verschonen).

Ja, heel wonderlijk vind ik dat.

Ah zo, neeeee, zo werkt het bij ons ook echt niet. Het is ook niet zo dat ik vriend uit hoef te leggen hoe de stofzuiger werkt ofzo

En een compliment voor luiers verschonen geef ik vriend wel ooit. Heel erg, maar die kan dus echt heel slecht tegen geuren en moet regelmatig kokhalzen (en zelfs ooit overgeven). En toch verschoont hij nog

Awh dat vind ik wel lief.

Ik werk drie dagen en man vier. Nu heb ik vakantie, dus het meeste qua zorgen en schoonmaken komt momenteel op mijn schouders neer, maar dat is prima. Ik heb twee dagen in de week voor mezelf nu aangezien de meisjes wel naar het kdv gaan en in die twee dagen poets ik en zorg ik dat alles op orde blijft/komt. Als ik over twee weken weer aan het werk moet zal het wel weer ongeveer 50/50 gaan, dat vinden we beide ook vanzelfsprekend.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 15:04 schreef LeSage het volgende:

Daarom lapt vriend de ramen gelukkig, die is in een heel ver verleden ramenwasser geweest en ik haat het

En luiers verschonen doen we allebei. We duwen ooit ook wel eens een kind in de ander zijn handen: 'moet je ruiken' en dan snel wegrennen

Ramen lappen wat is dat?
Bij verdenking poepluier zeg ik altijd "papa gaat jou een schone luier geven" (hij doet sowieso 99 van de 100 luiers)

Quoi ik denk ook vooral pech hoor, je moet het niet op jezelf betrekken. Het blijft een ongeluk, dat doe je niet met opzet. Ik vind het ook best eng als ik mijn fiets op slot zet en een tas uit de fietstassen moet pakken met lars nog in het stoeltje. Ook altijd bang dat de fiets omkiepert. En met buggy achterop al helemaal.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:55 schreef Minarosa het volgende:

En dat vind ik moeilijk om voor me te houden als ik het hoor Hoe doe jij dat?

Ik ga discussies hierover wel een beetje uit de weg. Je bereikt er over het algemeen weinig mee, evenals een veroordelende houding. Ik leg uit hoe wij het doen en waarom. Het zijn natuurlijk ook persoonlijke keuzes en ik kan die niet voor een ander maken of iemand vertellen wat die wel of niet moet doen. Waar ik vaak wel op wijs of naar vraag is een lange termijn visie. Want voor de korte termijn lijkt het altijd het meest handig: de vrouw verdient minder en gaat 'dus' minder werken of stopt zelfs helemaal. Maar juist door die keuze nu te maken hou je die situatie ook in stand. En wat betekent het precies voor de toekomst als je nu deze keuzes maakt? Hoe zit het met wat jij wil? Is het denkbaar dat het in de toekomst wellicht ook andersom zal zijn: dat de man een stapje terug doet en meer zorg op zich neemt zodat de vrouw ruimte heeft om zich te ontplooien? Etc. Vragen stellen is toch vaak wel een opening voor een gesprek hierover zonder dat je tegenover elkaar komt te staan in meningen. Het ligt ook een beetje aan met wie ik daarover praat.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2017 14:55 schreef Minarosa het volgende:

[..]

Ik kan niet goed begrijpen waarom jonge vrouwen hiermee instemmen (financieel behoorlijk afhankelijk worden na kind). Ook al zou je principieel van mening zijn dat de vrouw meer zou moeten zorgen (niet mijn standpunt maar ieder zijn ding), dan nog zie je aan de generatie boven je en kun je bedenken hoe het gaat lopen mocht je onverhoopt uit elkaar gaan/man werkloos raken etc. Nog los van alle zelfontplooiingsargumenten. Rationeel gezien kan ik er niet bij, die afhankelijkheid. En dat vind ik moeilijk om voor me te houden als ik het hoor Hoe doe jij dat?

Je vraagt het niet aan mij, maar ik reageer toch even (na een tijdje geleden bestempeld te worden als waste of talent ) Je staat niet in de schoenen van de ander en je kijkt niet door zijn/haar ogen. Je kunt van alles vinden van de keuzes van die ander, maar jij zit niet in die situatie. Je beschouwt die (logischerwijs) vanuit jouw referentiekader, maar dat kan wezenlijk verschillen van dat van de persoon tegenover je. Kun je open het gesprek aan gaan en nieuwsgierig blijven naar de (motivatie/situatie van) de ander? Dan kun je denk ik gerust een gesprek beginnen

Edit: wat Franny eigenlijk ook zegt dus

Ik ben thuis komen te zitten omdat dit nodig was door de hersenvliesontsteking van zoonlief.
Mensen die dat zonde vinden en het stom vinden dat ik nu financieel niet onafhankelijk ben die hebben dan dus niet begrepen dat het leven soms niet loopt zoals je wenst.
Soms maak je een opoffering voor jezelf, je kind, je partner en weet ik veel wat.

Ik vind het wel raar dat mensen dan omdat je thuis bent denken dat je het huishouden ook doet.
Imho is met de kinderen zijn echt vermoeiend en druk.
Ik vind huisvrouw echt niet een passend woord, ik zorg voor de kinderen en het huishouden is imho 50/50. En ik zorg dan ook alleen voor die kinderen als ik alleen ben en anders is het samen.

Ik heb veel shit over mij heen gehad erover, dat je niet kan maken dat een man na het thuiskomen van het werk ook nog iets moet doen, die hoort bij te komen van de dag. Want die man is de hele dag bezig geweest, tjah dat ben ik ook, ik krijg er alleen niet het geld voor wat ik waard ben.

Maargoed ik vind werken oprecht makkelijker en fijner dan thuis zijn