R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb al bijna twee jaar (1 jaar en 9 maanden) een vriendin van 20. Ik ben zelf 22. We studeren in dezelfde stad, maar zij woont sinds vier maanden ook in deze stad, in plaats van bij haar ouders. We slapen ongeveer 3-4 x in de week en we hebben overdag ook regelmatig contact. We hebben een relatie waarin we veel reizen hebben gemaakt, veel uiteten zijn gegaan en andere leuke dingen hebben gedaan.
Onze relatie is vanaf begin af aan goed geweest. We deden veel leuke dingen, ondernamen veel, bespraken de toekomst en hadden wederzijdse klik met vrienden van elkaar. Bovendien was de seks goed.
Deze zomer, half augustus, hebben we zelfs een vakantie geboekt naar Zuid-Amerika. Maar de afgelopen maand is het allemaal wat stroever gaan lopen. Drukte met studies, sterfgevallen binnen de familie. Dat leidt tot irritaties en gezeur, want we zien en spreken elkaar behoorlijk vaak. Daarnaast kom je in een soort vicieuze cirkel terecht op het moment dat er iets van gezeur is, wat niet helemaal wordt weggenomen. Het conflict ettert dan door.
Vorige week, na een sterfgeval binnen haar familie, begon ze over deze relatie te twijfelen. Ze wist het niet meer. Ze wilde niet dat die 'verliefdheid' over ging in 'houden van', maar besefte tegelijkertijd dat dit met elke relatie zo zal zijn. Ze mist het gevoel van het hebben van vlinders bij alles wat we doen.
Daarnaast heeft ze mij aangegeven dat de aantrekkingskracht enorm is geminderd ten opzichte van een jaar geleden. Ze zegt dat dat er in resulteert dat ze geen zin heeft in seks en dat zij bij zoenen niet meer voelt als hetgeen ze een jaar geleden voelde. Ik zelf denk dat dat verband houdt met de verliefdheid die, inderdaad, minder wordt.
Gisteren heb ik de hele dag wisselende reacties van haar gehad: van 'ik had zo'n gekke bui eergisteren, sorry daarvoor. Ik wil je wel en als ik het met vrienden over je heb besef ik weer waarom' tot 'ik twijfel gewoon, ik weet het allemaal niet'.
Goed: twijfels dus. Maar de vakantie staat over een anderhalve maand voor de deur. Gisteravond hebben we bijzonder uitgebreid en goed gesproken. We zijn allebei van mening dat we nooit een sleur hebben gekend en dit misschien wel zo'n sleur is. Daarnaast hebben wij beide uitgesproken dat we niet deze bijna 2 jaar weg moeten gooien voor een wat moeilijkere tijd. Met inachtneming van het feit dat we nog op vakantie moeten, zien we het ergens als de finale test.
Er zijn gister eigenlijk twee scenarios beschreven:
- we maken het uit, met het gevolg van geen contact, netjes uit elkaar gaan (tickets cancellen, spullen over en weer teruggeven en langs elkaars ouders);
- we gaan rigoreus veranderen, elkaar minder zien, 2 x per week, niet meer dagelijks intensief contact over de telefoon, om te kijken of die aantrekkingskracht terugkomt, waarbij de vakantie of een nieuw begin wordt of het eind is.
Gisteravond na dit gesprek hebben we, geheel onverwachts, toch nog samen geslapen. Omdat we hier behoefte aan hadden. We hebben toen besloten tot maandagavond geen contact met elkaar te hebben, en elkaar maandag te vertellen hoe we dit verder zien gaan. Wel heeft ze mij verteld dat ik me niet te veel zorgen hoef te maken; omdat zij dit ook niet zomaar weggooit en het wil proberen.
Nu: geen contact tot maandagavond. Ik vind haar heel leuk, zoals vanouds. Ik ben van mening dat we ontzettend bij elkaar passen en veel raakvlakken hebben. Dat wordt ook onderschreven door mijn vriendin.
Maar, aantrekkingskracht dat verloren is, kan dat - al verander je samen rigoreus - leiden tot een nieuwe vonk die overspringt? Ik twijfel daarover, en daarom weet ik niet goed wat ik moet doen. Er ligt een mooie vakantie in het verschiet. Als het deze anderhalve maand goed en anders gaat, kan de vonk misschien weer overslaan op vakantie.
Of kies ik eieren voor mijn geld en is de keus al makkelijk gemaakt om er mee te stoppen?
Onze relatie is vanaf begin af aan goed geweest. We deden veel leuke dingen, ondernamen veel, bespraken de toekomst en hadden wederzijdse klik met vrienden van elkaar. Bovendien was de seks goed.
Deze zomer, half augustus, hebben we zelfs een vakantie geboekt naar Zuid-Amerika. Maar de afgelopen maand is het allemaal wat stroever gaan lopen. Drukte met studies, sterfgevallen binnen de familie. Dat leidt tot irritaties en gezeur, want we zien en spreken elkaar behoorlijk vaak. Daarnaast kom je in een soort vicieuze cirkel terecht op het moment dat er iets van gezeur is, wat niet helemaal wordt weggenomen. Het conflict ettert dan door.
Vorige week, na een sterfgeval binnen haar familie, begon ze over deze relatie te twijfelen. Ze wist het niet meer. Ze wilde niet dat die 'verliefdheid' over ging in 'houden van', maar besefte tegelijkertijd dat dit met elke relatie zo zal zijn. Ze mist het gevoel van het hebben van vlinders bij alles wat we doen.
Daarnaast heeft ze mij aangegeven dat de aantrekkingskracht enorm is geminderd ten opzichte van een jaar geleden. Ze zegt dat dat er in resulteert dat ze geen zin heeft in seks en dat zij bij zoenen niet meer voelt als hetgeen ze een jaar geleden voelde. Ik zelf denk dat dat verband houdt met de verliefdheid die, inderdaad, minder wordt.
Gisteren heb ik de hele dag wisselende reacties van haar gehad: van 'ik had zo'n gekke bui eergisteren, sorry daarvoor. Ik wil je wel en als ik het met vrienden over je heb besef ik weer waarom' tot 'ik twijfel gewoon, ik weet het allemaal niet'.
Goed: twijfels dus. Maar de vakantie staat over een anderhalve maand voor de deur. Gisteravond hebben we bijzonder uitgebreid en goed gesproken. We zijn allebei van mening dat we nooit een sleur hebben gekend en dit misschien wel zo'n sleur is. Daarnaast hebben wij beide uitgesproken dat we niet deze bijna 2 jaar weg moeten gooien voor een wat moeilijkere tijd. Met inachtneming van het feit dat we nog op vakantie moeten, zien we het ergens als de finale test.
Er zijn gister eigenlijk twee scenarios beschreven:
- we maken het uit, met het gevolg van geen contact, netjes uit elkaar gaan (tickets cancellen, spullen over en weer teruggeven en langs elkaars ouders);
- we gaan rigoreus veranderen, elkaar minder zien, 2 x per week, niet meer dagelijks intensief contact over de telefoon, om te kijken of die aantrekkingskracht terugkomt, waarbij de vakantie of een nieuw begin wordt of het eind is.
Gisteravond na dit gesprek hebben we, geheel onverwachts, toch nog samen geslapen. Omdat we hier behoefte aan hadden. We hebben toen besloten tot maandagavond geen contact met elkaar te hebben, en elkaar maandag te vertellen hoe we dit verder zien gaan. Wel heeft ze mij verteld dat ik me niet te veel zorgen hoef te maken; omdat zij dit ook niet zomaar weggooit en het wil proberen.
Nu: geen contact tot maandagavond. Ik vind haar heel leuk, zoals vanouds. Ik ben van mening dat we ontzettend bij elkaar passen en veel raakvlakken hebben. Dat wordt ook onderschreven door mijn vriendin.
Maar, aantrekkingskracht dat verloren is, kan dat - al verander je samen rigoreus - leiden tot een nieuwe vonk die overspringt? Ik twijfel daarover, en daarom weet ik niet goed wat ik moet doen. Er ligt een mooie vakantie in het verschiet. Als het deze anderhalve maand goed en anders gaat, kan de vonk misschien weer overslaan op vakantie.
Of kies ik eieren voor mijn geld en is de keus al makkelijk gemaakt om er mee te stoppen?
Dank voor je toelichting. Wellicht is het de formulering die ik hier heb gebruikt. Uiteraard heb ik voldoende kenbaar gemaakt dat ik niet wil weggooien wat wij nu hebben.quote:Op vrijdag 23 juni 2017 08:23 schreef Kamina het volgende:
Je klikt nogal passief. Daar wordt niemand warm van.
Maar het is voor mij nu puur een vraag of 'aantrekkingskracht' terug kan komen, mits veranderingen plaatsvinden. Vrienden van mij zijn verdeeld. De een zegt: 'begin van het eind' en de ander zegt: 'het kan ook juist op die vakantie goed uitpakken'.
Daarbijkomend is zij nog nooit buiten Europa op vakantie geweest en is het dus wel een speciale ervaring.
FYI: de tickets kunnen we vergoed krijgen. Dus daardoor hoeft het niet aan te blijven.
Het klinkt wmb vooral erg kunstmatig. 'Het was leuk toen we leuke dingen deden', dat interpreteer ik als afleiding. 'Het werd minder leuk toen er moeilijkere tijden voor de deur stond', dat interpreteer ik als dat jullie emotioneel geen steun bij elkaar kunnen vinden of bieden.
Hoe echt was de relatie dan? Was het allemaal gebasseerd op de leuke dingen? En is dat voldoende voor een relatie?
Hoe echt was de relatie dan? Was het allemaal gebasseerd op de leuke dingen? En is dat voldoende voor een relatie?
Nu is het vakantie, straks een huis. Dan een huisdier, vervolgens een kind.quote:
[..]
Dank voor je toelichting. Wellicht is het de formulering die ik hier heb gebruikt. Uiteraard heb ik voldoende kenbaar gemaakt dat ik niet wil weggooien wat wij nu hebben.
Maar het is voor mij nu puur een vraag of 'aantrekkingskracht' terug kan komen, mits veranderingen plaatsvinden. Vrienden van mij zijn verdeeld. De een zegt: 'begin van het eind' en de ander zegt: 'het kan ook juist op die vakantie goed uitpakken'.
Daarbijkomend is zij nog nooit buiten Europa op vakantie geweest en is het dus wel een speciale ervaring.
FYI: de tickets kunnen we vergoed krijgen. Dus daardoor hoeft het niet aan te blijven.
Maar nooit zijn jullie genoeg voor elkaar.
1 + 1 = blauw
Nee, absoluut niet. Het was en is een relatie mer diepgang. Maar zij is jonger, nieuwe fase. Uit huis, huisgenoten enzovoorts. Er is absoluut diepgang en het is natuurlijk lastig om zoiets op een forum te beschrijven.quote:Op vrijdag 23 juni 2017 08:44 schreef Pizzakoppo het volgende:
Het klinkt wmb vooral erg kunstmatig. 'Het was leuk toen we leuke dingen deden', dat interpreteer ik als afleiding. 'Het werd minder leuk toen er moeilijkere tijden voor de deur stond', dat interpreteer ik als dat jullie emotioneel geen steun bij elkaar kunnen vinden of bieden.
Hoe echt was de relatie dan? Was het allemaal gebasseerd op de leuke dingen? En is dat voldoende voor een relatie?
Ze heeft letterlijk gezegd dat ze dat gevoel van 'verliefsheid' altijd wilt houden maar zoiets is gewoon niet mogelijk. Ze heeft het er met vriendinnen over gehad en die vroegen: heb je het leuk met hem als je samen bent? Ja, zei ze toen. Die vriendinnen zeiden toen ook: dan zou ik er heel goed over nadenken wat je doet.
Nogmaals, die vakantie valt te cancellen en dat maakt het ook lastiger. Zij wilt het proberen, door deze 1.5 maand te veranderen: door minder contact, elkaar wat minder zien. Ze zei daarover dat als we vier keer per week slapen en in de tussentijd constant contact hebben op WhatsApp, het daardoor ook gewoon anders kan worden / is geworden.
Ik vraag mij alleen af of op vakantie gaan uitstel is van executie of niet.
Ik ben echt van mening dat wij bij elkaar horen en dat dat 'houden van' iets onvermijdelijks is. Ik vind dat prettig en fijn. En ik zie daar ook perspectief in om daarvoor te vechten. Maar op het moment dat de aantrekkingskracht weg is, heb ik gerede twijfels of zoiets terug kan komen.
Daarom ben ik benieuwd hoe jullie daar over denken.
Ik vond het niet erg toen verliefdheid over ging in houden van. Dat is een ander gevoel, maar waarom zou je dat kapot analyseren? Ze klinkt onvolwassen. Als ze zich er echt niet overheen kan zetten komt het misschien omdat ze je zonder verliefdheid minder leuk vindt en het dus niet is overgegaan in wat anders.
Soms gaat de verliefdheid over en slaan de twijfels toe omdat er niet meer is. Het gevoel is helemaal weg.
Soms gaat de verliefdheid over en slaan de twijfels toe omdat er niet meer is. Het gevoel is helemaal weg.
Ik geloof er niet in dat aantrekkingskracht/verliefdheid weer terugkomt als je nu geen contact hebt.
Zelfs al zou dat gebeuren. Zou je dan elk half jaar twee weken afstand moeten nemen om het gevoel weer terug te krijgen?
Je vertelt dat de sterfgevallen in de familie voor irritaties en gezeur zorgen. Dat is voor een deel logisch en oké. Dat zijn geen leuke dingen en dat kan effect hebben op je relatie.
Tegelijkertijd kan je in een gezonde relatie op die momenten juist ook er voor elkaar zijn en steun bij elkaar vinden. Is dat er ook?
Zelfs al zou dat gebeuren. Zou je dan elk half jaar twee weken afstand moeten nemen om het gevoel weer terug te krijgen?
Je vertelt dat de sterfgevallen in de familie voor irritaties en gezeur zorgen. Dat is voor een deel logisch en oké. Dat zijn geen leuke dingen en dat kan effect hebben op je relatie.
Tegelijkertijd kan je in een gezonde relatie op die momenten juist ook er voor elkaar zijn en steun bij elkaar vinden. Is dat er ook?
Is het niet zo dat ze in een nieuwe fase van haar leven zit? En zich daarbij afvraagt of een relatie daarbij wel past. Ze is nog jong en vindt het idee om voor altijd met jou te zijn misschien beklemmend.
Om die aantrekkingskracht terug te krijgen, ga dit weekend lekker winkelen en haal wat nieuwe kleding. Ga desnoods een keer naar de kapper en zorg dat je maandag helemaal straalt. Organiseer een leuk avondje (kan ook thuis) en doe iets wat je normaal gesproken niet zou doen voor haar.
Om die aantrekkingskracht terug te krijgen, ga dit weekend lekker winkelen en haal wat nieuwe kleding. Ga desnoods een keer naar de kapper en zorg dat je maandag helemaal straalt. Organiseer een leuk avondje (kan ook thuis) en doe iets wat je normaal gesproken niet zou doen voor haar.
En dan? Dit zijn echt van die dingen van Doe gewoon even net of je een leukere en betere versie van jezelf bent om na een paar uur/ dag weer af te zakken naar wie je werkelijk bent.quote:
Is het niet zo dat ze in een nieuwe fase van haar leven zit? En zich daarbij afvraagt of een relatie daarbij wel past. Ze is nog jong en vindt het idee om voor altijd met jou te zijn misschien beklemmend.
Om die aantrekkingskracht terug te krijgen, ga dit weekend lekker winkelen en haal wat nieuwe kleding. Ga desnoods een keer naar de kapper en zorg dat je maandag helemaal straalt. Organiseer een leuk avondje (kan ook thuis) en doe iets wat je normaal gesproken niet zou doen voor haar.
Zo werken dingen niet.
Dat doe je om haar te laten zien dat die aantrekkingskracht er wel degelijk nog is, zoals op het begin het geval was.quote:
[..]
En dan? Dit zijn echt van die dingen van Doe gewoon even net of je een leukere en betere versie van jezelf bent om na een paar uur/ dag weer af te zakken naar wie je werkelijk bent.
Zo werken dingen niet.
Klopt, maar dat hele 'in het begin' is nou niet echt een stabiele factor in een relatie om op terug te willen vallen. Je moet naar een toekomst willen.quote:
[..]
Dat doe je om haar te laten zien dat die aantrekkingskracht er wel degelijk nog is, zoals op het begin het geval was.
Dit gaat vroeg of laat over op deze manier. Laat elkaar gaan. Doe wat je moet doen maar maak vooral geen ruzie over deze situatie, dat drijft jullie alleen maar uit elkaar. Richt je de komende tijd op jezelf en probeer alvast te wennen aan het idee dat zij jouw vriendin niet meer is. Uiteindelijk gaat het er niet om dat jullie een relatie hebben, maar dat jullie een fijne tijd hebben als jullie bij elkaar zijn. Ga voor de fijne tijd en zie een relatie eventueel als bijkomstigheid. Dat is moeilijk, maar je kan er ook een hele fijne vriendin aan overhouden terwijl jullie beide een eigen leven hebben opgepakt.
Ben ik het met je eens, maar het is niet zo dat TS in een langdurige negatieve sleur zit. Een klein zetje kan dan al genoeg zijn om uit die vicieuze cirkel te komen.quote:
[..]
Klopt, maar dat hele 'in het begin' is nou niet echt een stabiele factor in een relatie om op terug te willen vallen. Je moet naar een toekomst willen.
Spijker, kop. Verliefdheid gaat nou eenmaal over in houden van, dat is anders maar niet per se slechter. Minder hoge pieken, maar wat meer rust en stabiliteit.quote:
Ik vond het niet erg toen verliefdheid over ging in houden van. Dat is een ander gevoel, maar waarom zou je dat kapot analyseren? Ze klinkt onvolwassen.
hallo dus dit noemen ze nou twitter
De eerste ramptoeristen die TS en zijn vriendin het liefst meteen uit elkaar zien gaan zijn al gespot in dit topique. 
Vaak zijn dit sneue maagden die zelf geen fatsoenlijke relatie achter de rug hebben, en het een ander ook niet gunnen.
Vaak zijn dit sneue maagden die zelf geen fatsoenlijke relatie achter de rug hebben, en het een ander ook niet gunnen.
Geen contact lijkt mij ook geen goed plan. Maar wel de mogelijkheid om jezelf te kunnen ontwikkelen, niet alles samen te hoeven doen en daarbij blijven communiceren (en dat hoeft niet elke dag perse).quote:
Ik geloof er niet in dat aantrekkingskracht/verliefdheid weer terugkomt als je nu geen contact hebt.
Zelfs al zou dat gebeuren. Zou je dan elk half jaar twee weken afstand moeten nemen om het gevoel weer terug te krijgen?
Je vertelt dat de sterfgevallen in de familie voor irritaties en gezeur zorgen. Dat is voor een deel logisch en oké. Dat zijn geen leuke dingen en dat kan effect hebben op je relatie.
Tegelijkertijd kan je in een gezonde relatie op die momenten juist ook er voor elkaar zijn en steun bij elkaar vinden. Is dat er ook?
Daarnaast sluit ik mij helemaal aan bij het laatste alinea. Mensen verwerken sterfgevallen op hun manier. Ik kan nu nog verdrietig worden om mijn oma en hond die 4 en 5 jaar geleden overleden zijn, mijn man heeft dit minder maar kan op andere momenten het zwaar hebben. Wees er iig voor elkaar, laat dit ook merken. Het is ook mogelijk dat dit soort moment eventueel de twijfels kunnen beinvloeden.
Ik heb het al vaker gepost bij dit soort topics, maar ik vind dat een relatie geen 'hard werk' hoeft te zijn, sterker nog, dingen die je voor elkaar doet en overhebt horen normaal te zijn, en de dingen die je doet om het leuk te houden horen vanzelf te gaan, niet kunstmatig.
Ik ben zelf al bijna 11 jaar samen met mijn inmiddels man, en ik ben nog steeds verliefd. Ik word nog steeds elke ochtend blij naast 'm wakker en kan nog steeds verliefd naar 'm liggen kijken als ik wakker ben en hij nog slaapt. We doen nog steeds leuke (en saaie
) dingen samen, en los van elkaar, we hebben nooit ruzie, er zijn zelden irritaties, en als we het al ergens niet over eens zijn dan praten we daar gewoon over, en dan komen we er altijd uit met een beslissing die we beide prima vinden. Zodra dit zou veranderen zouden we in de problemen zitten. Dus als je na nog geen 2 jaar al zoveel kunstgrepen moet doen om het 'leuk' te houden, is mijn advies: jullie zijn niet voor elkaar bestemd.
Maargoed, dat is hoe ik relaties zie. Anderen zien het vast anders.
Ik ben zelf al bijna 11 jaar samen met mijn inmiddels man, en ik ben nog steeds verliefd. Ik word nog steeds elke ochtend blij naast 'm wakker en kan nog steeds verliefd naar 'm liggen kijken als ik wakker ben en hij nog slaapt. We doen nog steeds leuke (en saaie
) dingen samen, en los van elkaar, we hebben nooit ruzie, er zijn zelden irritaties, en als we het al ergens niet over eens zijn dan praten we daar gewoon over, en dan komen we er altijd uit met een beslissing die we beide prima vinden. Zodra dit zou veranderen zouden we in de problemen zitten. Dus als je na nog geen 2 jaar al zoveel kunstgrepen moet doen om het 'leuk' te houden, is mijn advies: jullie zijn niet voor elkaar bestemd. Maargoed, dat is hoe ik relaties zie. Anderen zien het vast anders.
Ja doei.
Precies. Waar ik meer op doel is elkaar even de ruimte geven zodat het ook geen ritueel wordt om elkaar elke dag te zien. Misschien is less is more in deze nog van enig nuttig belang. Nu dus even een paar dagen rust.quote:
[..]
Geen contact lijkt mij ook geen goed plan. Maar wel de mogelijkheid om jezelf te kunnen ontwikkelen, niet alles samen te hoeven doen en daarbij blijven communiceren (en dat hoeft niet elke dag perse).
Daarnaast sluit ik mij helemaal aan bij het laatste alinea. Mensen verwerken sterfgevallen op hun manier. Ik kan nu nog verdrietig worden om mijn oma en hond die 4 en 5 jaar geleden overleden zijn, mijn man heeft dit minder maar kan op andere momenten het zwaar hebben. Wees er iig voor elkaar, laat dit ook merken. Het is ook mogelijk dat dit soort moment eventueel de twijfels kunnen beinvloeden.
Ze zegt zelf dat dit inderdaad verband kan houden met deze twijfels. Het is voor het eerst dar ze zoiets dient te verwerken en dat dit hoe dan ook een rol speelt.
Dat is inderdaad hoe ik het zie. Maar voor haar is het haar eerste relatie. Nieuwe omgeving, huisgenoten, vrijheid. En niet zo zeer vrijheid als in los gaan met anderen, maar rekening houden met elkaar. En misschien gebeurt dat nu te veel als je elkaar 4 dagen in de week ziet en dagelijks veel contact hebt.quote:
[..]
Spijker, kop. Verliefdheid gaat nou eenmaal over in houden van, dat is anders maar niet per se slechter. Minder hoge pieken, maar wat meer rust en stabiliteit.
Ze zegt zelf ook dat ze er van bewust is dat die verliefdheid na een tijd wegslijt en ze zegt ook dat ze weet dat dit bij elke relatie onoverkomelijk is.
Ze is inderdaad jong en zegt dat ze haar hele leven nog voor zich heeft. En dat dat een beklemmende gedachte oplevert. Terwijl dat voorheen niet was.quote:
Is het niet zo dat ze in een nieuwe fase van haar leven zit? En zich daarbij afvraagt of een relatie daarbij wel past. Ze is nog jong en vindt het idee om voor altijd met jou te zijn misschien beklemmend.
Om die aantrekkingskracht terug te krijgen, ga dit weekend lekker winkelen en haal wat nieuwe kleding. Ga desnoods een keer naar de kapper en zorg dat je maandag helemaal straalt. Organiseer een leuk avondje (kan ook thuis) en doe iets wat je normaal gesproken niet zou doen voor haar.
Ze zegt dat ze, nu die verliefdheid weg is, meer ziet als een hele goede vriend met heel veel raakvlakken. En dat ze daar van baalt.
Ik denk dat zoiets onoverkomelijk is en er ook bij hoort. Maar ik kan haar daarin niet overtuigen.
Wel zegt ze dat het nog eens rigoreus wilt proberen omdat ze ook gewoon met mij op vakantie wilt, en dat dat gevoel dan misschien vanzelf terugkomt. En dat ze dit niet zomaar wilt weggooien.
Misschien doen die dagen afstand haar goed om alles te relativeren.
Verliefdheid kan overgaan in "houden van".
Verliefdheid kan overgaan.
Zo te horen is vriendin niet meer verliefd. En is het niet overgegaan in "houden van".
Gaat vriendin herverliefd worden door wat afstand? Lijkt me niet waarschijnlijk. Mogelijk bedenkt ze wel dat het restje gehechtheid genoeg is om te accepteren als Liefde. Maar dan hooguit totdat ze verliefd wordt..
Verliefdheid kan overgaan.
Zo te horen is vriendin niet meer verliefd. En is het niet overgegaan in "houden van".
Gaat vriendin herverliefd worden door wat afstand? Lijkt me niet waarschijnlijk. Mogelijk bedenkt ze wel dat het restje gehechtheid genoeg is om te accepteren als Liefde. Maar dan hooguit totdat ze verliefd wordt..
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Speelt daar niet een rol in dat dit haar eerste relatie is? En niet helemaal weet hoe alles reilt en zeilt? Ze zegt immers dat ze echt van mij houd. Maar me meer ziet als een goede/beste vriend dan als haar vriend.quote:Op vrijdag 23 juni 2017 11:14 schreef sigme het volgende:
Verliefdheid kan overgaan in "houden van".
Verliefdheid kan overgaan.
Zo te horen is vriendin niet meer verliefd. En is het niet overgegaan in "houden van".
Gaat vriendin herverliefd worden door wat afstand? Lijkt me niet waarschijnlijk. Mogelijk bedenkt ze wel dat het restje gehechtheid genoeg is om te accepteren als Liefde. Maar dan hooguit totdat ze verliefd wordt..
|
|
