Zo, eindelijk tijd om mijn held aan jullie voor te stellen. Zijn naam is Ondrej Cink, hij is 26 jaar, rijdt bij Bahrain-Merida en komt uit Tsjechië. Hij is een nieuweling in het profpeloton, want tot dit jaar hobbelde Ondrej als mountainbiker over heuvels en rotsen en bikkelde hij met zijn stuiterfiets door bossen en zand.
Ondrej deed mee aan de Olympische Spelen in 2012 in Londen, werd onder meer tweemaal nationaal kampioen, won tweemaal brons op het WK en driemaal brons op het EK. Ook werd hij wereldkampioen in de categorie -23 jaar.
Wellicht ken je de beste man na deze korte geschiedenis nog steeds niet, maar dat is helemaal niet erg. Want zoals blijkt uit een anekdote van
Cyclingnews over de ploegenpresentatie van zijn nieuwe ploeg riepen meerdere mensen WIE?!??! toen de naam Ondrej Cink werd voorgelezen. Hij kwam min of meer toevallig in het wegwielrennen terecht, omdat Merida liever geen centen meer spendeerde aan het mountainbiken. Andere teams lieten hem lopen en omdat Ondrej toch echt zijn geld op de fiets wilde verdienen, was de link met de WorldTour-ploeg Bahrain-Merida snel gelegd.
En zo werd Ondrej in januari bij de Tour Down Under al in het diepe gegooid, terwijl hij naar eigen zeggen al acht jaar geen koers op de weg meer had gereden:
quote:
"I've trained on the road before, and I did some racing only I was junior, but that was maybe eight years ago. For me it will be very difficult to adapt to the road racing. I know I have to learn everything. It will take time to learn how to move in the group, do the high speeds, and also the tactics – mountain biking it's pretty much just yourself but on the road the team is much more important."
Ondrej bleek echter snel te leren, want na een weekje in Australië vertrok hij naar Europa om daar even een 9e plaats in het eindklassement van de Ruta del Sol op te eisen. En in de Strade Bianche kwam hij met zijn mountainbikeachtergrond ook verdienstelijk voor de dag met een 18e plaats. In juni volgde vervolgens een 19e plaats in het eindklassement van de Ronde van Zwitserland, nog voor vermaarde renners als Maxime Monfort en Jan Hirt.
Helemaal niet gek dus dat de teambazen van Bahrain-Merida uitkwamen bij Ondrej, toen een aantal andere beoogde Tourkandidaten ziek, zwak en misselijk bleken. Het kostte onze Tsjechische vriend zo slechts een halfjaar om zijn droom te verwezenlijken, want aan iedereen die het maar wilde weten liet hij horen dat het rijden van de Tour de France zijn grote wens was.
Hier staat hij bij zijn ploeggenoten van Bahrain-Merida bij de ploegenpresentatie van de Tour de France:
Ondrej treedt dus in de voetsporen van andere oud-mountainbikers die een grote ronde reden. Ooit wil hij ook zo’n kek truitje winnen, net als Peter Sagan, Ryder Hesjedal, Michael Rasmussen of Cadel Evans.
quote:
"I want to be a climber – I think I can be good on the long climb," he says. "I want to be a rider for the three-week races, the Grand Tours”.
Zijn kopman voor deze Tour ligt al uit de koers, dus wie weet zien we hem nog eens in de bergen als hij voor zijn eigen kansen mag gaan. Voorlopig doet hij echter een gooi naar de FOK-titel van meest onopvallende renner, hoewel hij het vandaag toch heel behoorlijk deed en binnenkwam in een groepje met Bauke Mollema en Esteban Chaves en de beste was van zijn ploeg.
Dat stemde hem ook wel tevreden, zo te zien aan deze Facebook-post:
https://m.facebook.com/st(...)0&id=338821599521874Klasseringen:
Proloog: 117
2e etappe: 144
3e etappe: 87
4e etappe: 118
5e etappe: 33
Algemeen klassement: 39
Verder vermaakt Ondrej zich wel met de chefkok van Bahrain-Merida. Hij is van alle markten thuis en spaghetti is zijn favoriete gerecht:
En ook een koffie gaat er wel in:
[ Bericht 1% gewijzigd door Szura op 05-07-2017 21:49:31 ]