Word jij gepest? Doe hier je verhaal deel 2

quote:

Op woensdag 19 april 2017 18:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waarom heb je daar spijt van?

Omdat ik deel was van een groepje pestkoppen die een onschuldig meisje het leven zuur maakte. Not cool.

quote:

Op woensdag 19 april 2017 20:29 schreef jogy het volgende:

[..]

Omdat ik deel was van een groepje pestkoppen die een onschuldig meisje het leven zuur maakte. Not cool.

Enig idee hoe het met dat meisje is afgelopen?

quote:

Op woensdag 19 april 2017 21:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Enig idee hoe het met dat meisje is afgelopen?

Geen idee.

Wat ouders kunnen doen is normen en waarden meegeven, hun kinderen heel jong al opvoeden om niet neer te kijken op anderen en empathie te hebben voor de medemens.
Als je als ouder je kinderen genoeg liefde, aandacht en de ruimte geeft om zichzelf te zijn (hun assertiviteit niet blokkeren), dan kweek je sterke individuen die durven in te grijpen wanneer ze iemand gepest zien wordt of wanneer het hun zelf overkomt.

[ Bericht 9% gewijzigd door girlygirl8 op 19-04-2017 22:26:30 ]

quote:

Op woensdag 19 april 2017 22:19 schreef girlygirl8 het volgende:
Wat ouders kunnen doen is normen en waarden meegeven, hun kinderen heel jong al opvoeden om niet neer te kijken op anderen en empathie te hebben voor de medemens.
Als je als ouder je kinderen genoeg liefde, aandacht en de ruimte geeft om zichzelf te zijn (hun assertiviteit niet blokkeren), dan kweek je sterke individuen die durven in te grijpen wanneer ze iemand gepest zien wordt of wanneer het hun zelf overkomt.

Empathie leer je niet zo snel aan.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 12:43 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Empathie leer je niet zo snel aan.

Kinderen zijn voor een deel het product van hun opvoeding. Waarom zou je empathie niet kunnen aanleren?

quote:

Op donderdag 20 april 2017 15:12 schreef girlygirl8 het volgende:

[..]

Kinderen zijn voor een deel het product van hun opvoeding. Waarom zou je empathie niet kunnen aanleren?

Je kunt je kinderen normen en waarden leren, maar wanneer hij of zij zich niet kan inleven in een ander of hier gewoon schijt aan heeft kom je nog niet ver. Je gedrag is niet altijd afhankelijk van je opvoeding.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 15:12 schreef girlygirl8 het volgende:

[..]

Kinderen zijn voor een deel het product van hun opvoeding. Waarom zou je empathie niet kunnen aanleren?

Volgens mij moet dit gewoon mogelijk zijn. Ten slotte is empathie geen magie. Het is iets wat je aan kunt leren, maar niet iedereen zal er evenveel talent voor hebben.

Ook is het nog wat vaag wat empathie precies is, maar de huidige definitie heeft aardig wat wankele onderbouwing.

quote:

Op woensdag 19 april 2017 22:19 schreef girlygirl8 het volgende:
Wat ouders kunnen doen is normen en waarden meegeven, hun kinderen heel jong al opvoeden om niet neer te kijken op anderen en empathie te hebben voor de medemens.
Als je als ouder je kinderen genoeg liefde, aandacht en de ruimte geeft om zichzelf te zijn (hun assertiviteit niet blokkeren), dan kweek je sterke individuen die durven in te grijpen wanneer ze iemand gepest zien wordt of wanneer het hun zelf overkomt.

Ik dacht dat ik al op deze gereageerd had (was ik blijkbaar vergeten), dus bij deze

Als het over pesten gaat, denken wij allereerst wat er op scholen gebeurt. Gooien met de tas van het slachtoffer. Varkensgeluiden maken tegen mollige kinderen. Briefjes plakken op de rug van het slachtoffer met beledigende teksten. Fiets in de sloot gooien. Als wij het over dit soort voorbeelden hebben, zegt iedereen wel dat dit eigenlijk niet moet kunnen.

Pestgedrag ligt echter in het verlengde van iemand buitensluiten. Je kan mensen wel verbieden bepaald gedrag te vertonen wat destructief is voor het slachtoffer. Maar je kan mensen niet verplichten iemand te accepteren. Worden slachtoffers van pesterijen veel gelukkiger als de pesterijen zelf stoppen, of gaan hiermee alleen de scherpe kantjes ervan af?


Wat vind je trouwens van dit? De meesten kennen dit filmpje wel. Veel mensen herkennen hier echter geen pestgedrag in of vinden het geen pestgedrag. Ik had het destijds op TV gezien en voor hen kwam er een gespierde sportieve gozer met de goede looks. Of iemand aantrekkelijk is ja of nee is subjectief, maar je kan wel inschatten dat een gozer die lang en gespierd is, een brede kaaklijn heeft en een symmetrisch gezicht sneller in de smaak valt bij dames dan iemand die een beetje mollig is en een volkse androgyne uitstraling heeft. Dat hadden de programmamakers goed door en gebruikten dus die Sjonnie om kijkcijfers te scoren.

Lees de comments maar bij deze video. Iedereen lacht hem uit en/of ze vinden dat het zijn eigen schuld is dat hij belachelijk is gemaakt.

Ik vind het enerzijds goed dat het fenomeen pesten onder de aandacht komt en dat daarmee duidelijk gemaakt wordt wat de gevolgen kunnen zijn. Het zal sommigen wel bewuster maken en weerhouden om toe te geven aan pestgedrag. Maar ik vind het wel naïef als men roept dat de daders maar aan zichzelf moeten werken en niet de slachtoffers. Pestgedrag schuilt volgens mij in ons allemaal. Andere factoren zoals bijvoorbeeld de mate van empathie, inlevingsvermogen, zelfverzekerdheid maken of pestgedrag wel of niet tot uiting komt. Als jijzelf nooit mensen hebt gepest en ook nooit de behoefte hebt gevoeld, dan is dat heel mooi. Maar dat betekent niet dat het niet in je sluimert en met triggers die sterk genoeg zijn toch kan worden aangewakkerd.

Als iemand vaak het doelwit is van pesterijen, komt dat wel door iets. Of dat eerlijk is of dat die persoon daar zelf schuld aan heeft, staat er los van. Als jij niet gelukkig bent met hoe mensen op jou reageren maar je hebt wel de vaardigheden om je gedrag aan te passen, vind ik wel dat jij daar energie in zou kunnen stoppen. En niet in de zin dat jij je moet gedragen naar wat er van jou verwacht wordt, maar dat jij je zelfverzekerdheid en sterke kanten meer kan ontwikkelen en kan laten zien.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 15:28 schreef polderturk het volgende:
De zoon van een collega van mijn vrouw heeft op 14 jarige leeftijd de diagnose autisme gekregen. Hij is jarenlang gepest. Hoe kan je van iemand met autisme verwachten dat hij leert voor zichzelf op te komen? Moeten we maar accepteren dat autisten gepest worden?

Scholen moeten echt maatregelen gaan nemen.
- kinderen onderwijzen over pesten en de gevolgen van pesten.
- kinderen op vroege leeftijd leren opkomen voor kinderen die gepest worden
- bij pestgedrag zwaar gaan straffen. Bij eerste vergrijp gelijk 2 uur nablijven, 2e vergrijp 4 uur nablijven etc
- de ouders van de pesters inlichten
- Als het pestgedrag aanhoudt het kind wegsturen en politie inlichten
- een commissie van leerlingen die pesten signaleert en die contact zoekt met pester en gepeste om het pestgedrag te stoppen. Desnoods gaan ze ermee naar de schoolleiding.

Autisme is een heel breed begrip. Als iemand autisme heeft, betekent het niet persé dat hij geen vaardigheden heeft om tot zelfinzicht te komen en te leren voor zichzelf op te komen.

Als iemand door wat dan ook teveel beperkt is, hoort hij niet op een reguliere school thuis.

Overigens ben ik er wel voor dat pestgedrag zwaarder gestraft moet worden en zeker niet genegeerd of beloond.

Ik ben vroeger ook veel gepest. Op de basisschool en de middelbare school eigenlijk onophoudelijk. Niet echt fysiek maar meer gekleineerd, belachelijk gemaakt en buitengesloten worden. Ik ben nooit de dunste geweest en altijd erg verlegen. Daarom was ik een makkelijk doelwit.

Toen ik ben gaan studeren hield het gelukkig op maar ik kan wel zeggen dat het daarna nog veel invloed heeft gehad. Het heeft me veel moeite gekost om een beetje een sociaal leven op te bouwen en uit mijn schulp te komen.

Ik ben heel vaak gepest, ik heb er wel last van gehad hoe dit mij heeft veranderd.
Op mijn vijftiendd werd ik er een haatdragend persoon door, ik was geobsedeerd met moord. Gelukkig ben ik nu over deze fase heen. Ik denk dat het soms ook een vorm van harde constructieve kritiek was, waar ik iets mee heb gedaan. Je kunt er altijd iets van leren. Ooit was ik suicidaal, ik had dat nooit in verband gebracht met het pesten. Maar nu denk ik dat dit er misschien wel indirect door kwam. Ik weet nu iig zeker dat ik nooit meer zo diep zal zinken, tenzij er iets ergs gebeurd. Door het pesten ben ik iets sterker geworden, al is pesten niet echt een trauma, dus het is een klein beetje, maar beter dan dat ik helemaal niets had meegemaakt. Psychologen hebben er wel begrip voor, maar doen er niet iets mee, behalve sociale vaardigheden cursus, wat bij mij niet heel veel maar wel een beetje heeft geholpen. Ze proberen vooral de schuld bij jou te leggen (autisme, weinig sociale vaardigheden enz) en zeggen dat je er zelf niets aan kunt doen, tegenstrijdig dus. De pesters, die moeten ook zo'n cursus volgen, maar dat gebeurt niet. Iedereens karakter bezwijkt op een bepaald moment. In een periode dat ik jong was was dat voor mij extreem snel. Nu zal dat niet meer gebeuren.
Waar ik eigenlijk het meest aan denk is de paar keren dat ik zelf iemand heb gepest, op al die jaren dat ik zelf ben gepest heb ik maar 1x een minuut een ander gepest maar toch maakte dat op mij de meeste indruk. Terwijl ik nu denk dat het misschien niet zo heel veel impact maakte op die persoon, maar je weer het niet.
Ik ben ook een keer iemand van mijn oude klas tegengekomen, zij zei dat ze achteraf de klas ook niet leuk vond.
Groepsdruk is een vreemd iets.
Wat ook heel belangrijk is bij pesten zijn vrienden, ik had altijd beste vrienden die erbij stonden en ernaar keken en blij waren dat ze zelf populair waren of nepvrienden, later had ik wel een goede vriendin die voor mij opkwam en dat maakte echt het verschil.
Tegenwoordig probeer ik iedereen te respecteren en zo nodig op te komen voor een ander ook bij groepsdruk. Lukt niet altijd maar ik sta er versteld van dat zelfs volwassenen pesten. Ik denk dat ik achter mn rug nog steeds gepest wordt, maar het verschil met vroeger is dat het me echt niets meer uitmaakt. Mensen doen maar, ik denk toch niet dat ze er zelf gelukkiger van worden.

quote:

Op woensdag 19 april 2017 14:53 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

Ja dat klopt daar heb je wel gelijk in met het laatste. Je hebt alleen jezelf in de hand en niet anderen. Maar wat ik niet begrijp zijn dan anderen die zich dan toch met míj komen bemoeien met hoe ik mij opstel o.a, in plaats door net zo goed in die tijd dat je mij aanspreekt gewoon die pester aanspreekt zeg maar.

Ik ben het met je eens dat je beter als vrouw niet kunt naaktlopen, maar als je dan toch de moeite neemt om er wat over te zeggen, zeg het dan over pesters.

Want er wordt wel gigantish veel moeite gedaan om aan slachtoffers tips te geven om weerbaarder te worden terwijl ze ook in die tijd aan alle kinderen een cursus hoe leer je met iemand omgaan hadden kunnen doen.

Ik ben het hiermee eens. Misschien zijn gepesten inderdaad meer in staat om aan zichzelf te werken, omdat voor hen meer beloning in het verschiet ligt. Maar moet je de pesters dan maar helemaal met rust laten? Op mijn middelbare school pestten de leraren mee. 1 Maakten opmerkingen dat ik ook wel het buitenbeentje was en zo. 1 lachte om de grappen van de pesters. Een ander maakte zelf een opmerking en de pesters juichtten. Nee, er heerst echt een cultuur die het voor pesters opneemt. Een macho cultuur, eigenlijk. Van dat extreem softe en onrealistische dat idealen heeft die nooit werkelijkheid zullen worden en de realiteit ontkennen houd ik ook niet, maar ik denk dat er wel een betere middenweg moet komen, ook pesters moeten aangepakt worden, en dan niet met zo'n vrijblijvend klassikaal gesprek waarbij ze even nephuilen uit zogenaamde spijt en daarna weer gewoon op de oude manier verdergaan. Toen ik zelf kort pestte, bleef dat echt niet onopgemerkt. Zo voelde ik me schuldig en leerde ik dat het niet normaal is.

[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 28-04-2017 08:40:52 ]

Ik heb vooral last gehad van pesten op Curacao. Niet zozeer gepest worden, maar buitengesloten en achter mijn rug om gekleineerd.

In Nederland merk ik dat best snel en makkelijk vrienden maak.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 10:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik ben heel vaak gepest, ik heb er wel last van gehad hoe dit mij heeft veranderd.
Op mijn vijftiendd werd ik er een haatdragend persoon door, ik was geobsedeerd met moord. Gelukkig ben ik nu over deze fase heen. Ik denk dat het soms ook een vorm van harde constructieve kritiek was, waar ik iets mee heb gedaan. Je kunt er altijd iets van leren. Ooit was ik suicidaal, ik had dat nooit in verband gebracht met het pesten. Maar nu denk ik dat dit er misschien wel indirect door kwam. Ik weet nu iig zeker dat ik nooit meer zo diep zal zinken, tenzij er iets ergs gebeurd. Door het pesten ben ik iets sterker geworden, al is pesten niet echt een trauma, dus het is een klein beetje, maar beter dan dat ik helemaal niets had meegemaakt. Psychologen hebben er wel begrip voor, maar doen er niet iets mee, behalve sociale vaardigheden cursus, wat bij mij niet heel veel maar wel een beetje heeft geholpen. Ze proberen vooral de schuld bij jou te leggen (autisme, weinig sociale vaardigheden enz) en zeggen dat je er zelf niets aan kunt doen, tegenstrijdig dus. De pesters, die moeten ook zo'n cursus volgen, maar dat gebeurt niet. Iedereens karakter bezwijkt op een bepaald moment. In een periode dat ik jong was was dat voor mij extreem snel. Nu zal dat niet meer gebeuren.
Waar ik eigenlijk het meest aan denk is de paar keren dat ik zelf iemand heb gepest, op al die jaren dat ik zelf ben gepest heb ik maar 1x een minuut een ander gepest maar toch maakte dat op mij de meeste indruk. Terwijl ik nu denk dat het misschien niet zo heel veel impact maakte op die persoon, maar je weer het niet.
Ik ben ook een keer iemand van mijn oude klas tegengekomen, zij zei dat ze achteraf de klas ook niet leuk vond.
Groepsdruk is een vreemd iets.
Tegenwoordig probeer ik iedereen te respecteren en zo nodig op te komen voor een ander ook bij groepsdruk. Lukt niet altijd maar ik sta er versteld van dat zelfs volwassenen pesten. Ik denk dat ik achter mn rug nog steeds gepest wordt, maar het verschil met vroeger is dat het me echt niets meer uitmaakt. Mensen doen maar, ik denk toch niet dat ze er zelf gelukkiger van worden.

Waarom werd je gepest?

Op de basisschool vonden ze mij eerst te snel huilen en te bleek. Op de middelbare school vonden ze me te stil, niet sociaal genoeg/achterdochtig (omdat ik het pesten doorhad en niet meedeed met slijmen en activiteiten zoals drugs gebruiken, zien hoe lang je de eigen keel dicht kunt knijpen zonder flauw te vallen en gehandicapten uitlachen) waardoor ik arrogant en irritant overkwam, niet genoeg met de mode meelopen en naar de verkeerde muziek luisteren. Enzovoort. Wat was de reden dat je op Curacao werd buitengesloten of weet je dat niet? Ik vind achter iemands rug om kleineren ook wel pesten. Maar ja, sommige mensen zijn misschien onderling iets harder voor elkaar of zo. Het ligt ook wel aan wat als 'normaal' wordt beschouwd natuurlijk.

[ Bericht 7% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-04-2017 22:09:39 ]

Ik denk dat je als ouder ook een heleboel kan doen, uiteindelijk ben je er ook voor om je kind te begeleiden, je kind naar voortgezet onderwijs sturen met een mickey mouse trui en je weet meteen dat hij/zij het haasje is.
Toch beetje kijken hoe pubers zich kleden dat ze niet helemaal buiten de maat vallen.

Daarbij vind ik veel ouders ook veel te soft, als hier gepest gaat worden waarschuw ik altijd, of je kapt ermee of ik ga meedoen en dan gaan er heel veel huilen want ik heb een gruwelijke hekel aan pesters. Als ik nu op straat loop hoor ik wel eens heel zachtjes, kijk C daar is je moeder. Dan zijn ze ook heel lief aan het spelen, ik wil het gewoon niet hebben.
Denk ook dat als ik erachter kom dat mijn dochter het mikpunt is van een pesterij dat er een serieus probleem op die school gaat ontstaan als ze daar niet rap iets aan doen.

Maar soms werkt dat ook wel averechts hoor, je moet als ouder sterk in je schoenen staan wil je iets kunnen veranderen. Mijn moeder ging bijv. altijd praten met de moeder van de pesters die mij pestten omdat ik zo snel huilde, goed bedoeld natuurlijk, maar dat eindigde er altijd in dat zij zelf huilend wegliep omdat ik dat huilen van haar heb. Maar de instelling is wel goed, vooral als je zelfverzekerd bent kan het misschien wel werken, en omdat je kind zich dan in ieder geval gesteund voelt.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 22:08 schreef LittleLady het volgende:
Ik denk dat je als ouder ook een heleboel kan doen, uiteindelijk ben je er ook voor om je kind te begeleiden, je kind naar voortgezet onderwijs sturen met een mickey mouse trui en je weet meteen dat hij/zij het haasje is.
Toch beetje kijken hoe pubers zich kleden dat ze niet helemaal buiten de maat vallen.

Daarbij vind ik veel ouders ook veel te soft, als hier gepest gaat worden waarschuw ik altijd, of je kapt ermee of ik ga meedoen en dan gaan er heel veel huilen want ik heb een gruwelijke hekel aan pesters. Als ik nu op straat loop hoor ik wel eens heel zachtjes, kijk C daar is je moeder. Dan zijn ze ook heel lief aan het spelen, ik wil het gewoon niet hebben.
Denk ook dat als ik erachter kom dat mijn dochter het mikpunt is van een pesterij dat er een serieus probleem op die school gaat ontstaan als ze daar niet rap iets aan doen.

Je kan inderdaad als ouder zijnde wel helpen de kans op pesten kleiner te maken lijkt mij, als je kind stinkt, overzorgd of "anders" naar school gaat is de kans dat deze gepest gaat worden wel groter lijkt mij.

Tja met mij valt eigenlijk dan niet meer te onderhandelen of te praten, het is kappen of ik ga meedoen.

Van de week zag ik een foto voorbij komen, haar dochter had wenkbrauwen getekend en was apetrots, ik zou direct mijn dochter zeggen, nou kom maar even, mama doet dat wel even als je dat graag wil, je hoeft niet als Kloontje naar school, even wat tips, even laten zien hoe het ook kan zodat ze niet straks bekend staat als dat meisje wat met een verfroller haar wenkbrauwen doet

quote:

Op donderdag 27 april 2017 22:33 schreef LittleLady het volgende:
Tja met mij valt eigenlijk dan niet meer te onderhandelen of te praten, het is kappen of ik ga meedoen.

Van de week zag ik een foto voorbij komen, haar dochter had wenkbrauwen getekend en was apetrots, ik zou direct mijn dochter zeggen, nou kom maar even, mama doet dat wel even als je dat graag wil, je hoeft niet als Kloontje naar school, even wat tips, even laten zien hoe het ook kan zodat ze niet straks bekend staat als dat meisje wat met een verfroller haar wenkbrauwen doet

Nee ze hoeven niet als kloontjes te gaan, maar je hebt ook kinderen die met vuile kleding of stinkend naar school gaan, dat is gewoon niet handig en wel iets om met je kind over te praten, sommige kinderen hebben dat zelf gewoon nog niet zo door.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 22:35 schreef FlippingCoin het volgende:

[..]

Nee ze hoeven niet als kloontjes te gaan, maar je hebt ook kinderen die met vuile kleding of stinkend naar school gaan, dat is gewoon niet handig en wel iets om met je kind over te praten, sommige kinderen hebben dat zelf gewoon nog niet zo door.

Klopt, nu verwacht ik niet dat mijn dochter met vuile kleding naar school zou gaan, ze is al net zo'n pietlut als haar moeder, maar leg wel veel dingen uit, er zijn gewoon 'groepsregels' val je buiten de boot is het leven zwaar, maar als je beetje met de groep meegaat is er niets aan de kant, dan ben je het grijze gebied tussen de populairen en de pispaaltjes.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 10:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Gelukkig ben ik nu over deze fase heen. Ik denk dat het soms ook een vorm van harde constructieve kritiek was, waar ik iets mee heb gedaan. Je kunt er altijd iets van leren.

Heel goed!

Dat je zo tegen de situatie kan aankijken, betekent dat je zelfreflectie hebt en geestelijk flexibel bent.

Realiseer je dat heel veel mensen dat niet kunnen.

En hoe erg het pestverleden ook was, het heeft je ook op een positieve manier gevormd.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 23:17 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Heel goed!

Dat je zo tegen de situatie kan aankijken, betekent dat je zelfreflectie hebt en geestelijk flexibel bent.

Realiseer je dat heel veel mensen dat niet kunnen.

En hoe erg het pestverleden ook was, het heeft je ook op een positieve manier gevormd.

Dank je, jij was ook gepest toch of niet? Zo ja wat had jij ervan geleerd?

Kijk, -dit- is wat ik bedoel!

quote:

Op dinsdag 17 januari 2017 20:02 schreef Begripvol het volgende:
Jarenlang op school gepeste Perla werd lerares: 'Pesten valt niet te voorkomen.‘

‘…. Door haar ervaringen gelooft Perla niet in speciale protocollen tegen pesten. "Het helpt weinig. Je kan het aankaarten, je kan laten zien wat de effecten van pesten zijn voor de mensen die het ondergaan. Maar het doet er niet zoveel toe. Pesters zien het vaak als een geintje. Of ze doen het om een goed gevoel te krijgen, het geeft ze een soort macht. Het zit gewoon in de natuur van sommige mensen."

Niet te voorkomen
Ondanks alle goede voornemens van scholen is er volgens Perla dus weinig om dit te voorkomen. "Je kunt wel zestien keer een protocol schrijven, maar het effect is vaak tijdelijk. Het is inmiddels 2017. Als er manieren zouden zijn die zouden werken, dan zou het allang opgelost zijn … .’

http://www.msn.com/nl-nl/(...)VVF6?ocid=spartandhp

Mijn oordeel hierover is het volgende:

Waar een wil is, is een weg.
Dat er tegen pesten niets gedaan kan worden, daar ben ik het volledig oneens met Perla.
Pesten is ongepast gedrag en moet doodserieus genomen worden en met alle macht bestreden worden.

De oplossing hiervan is het volgende:
Het gepeste kind weet wie de pestkoppen zijn. De schoolleiding dient zo snel mogelijk deze pestkoppen op hun ongepast gedrag aan te spreken. Houd het pesten niet op, dan neemt de schoolleiding contact op met de ouders van de pestkopen en doet hiervan gelijk aangifte bij de politie.

De politie op haar beurt gaat praten met de ouders van deze pestkoppen en met de pestkoppen en met de waarschuwing dat de pestkoppen van school zullen worden uitgeschreven gevolgd door een forse boete en de eis tot het betalen van smartengeld aan het slachtoffer. Gelijk hierna schakelt de politie jeugdzorg in. Jeugdzorg gaat vervolgens ook praten met de pestkopen en met de ouders van deze pestkoppen.

Als deze pestkoppen na te zijn uitgeschreven het slachtoffer op straat of waar dan ook blijven lastigvallen, dan schakelt jeugdzorg de politie in en krijgen deze pestkoppen een verbod om in buurt van het slachtoffer te komen en met de waarschuwing dat aan de ouders weer een forsere boete zal worden opgelegd en door de rechter gedwongen zullen worden te verhuizen.

En als het een koopwoning betreft, dan volgt er voor de ouders een nog forsere boete en gedwongen opname van deze pestkoppen in een opvoedcentrum.

Pesten is ongepast gedrag!
En het moet bestreden worden en de wijze van bestrijden zoals hier vermeld, zou ideaal zijn! Zo kunnen de wel serieuze mensen gewoon doorgaan met hun opleiding en hun opvoeding en met hun leven en zo krijgen de pesters de hulp die ze nodig hebben
Volgens mij was het Droopie die zei dat sommige mensen gewoon kei-hard aangepakt moeten worden en dat een harde realisatie-beuk-opvoeding voor dit soort pesters toch het beste werkt (was in elk geval iets van die strekking).

Bij het ene kind werkt alleen maar een slimme aanpak...en bij anderen werkt alleen maar de domme aanpak (zoals de simpele harde aanpak zoals in het stukje hierboven is gemeld).

Beter deze mensen uitschrijven en hoogbegaafde autisten weer inschrijven, dat zou de maatschappij een enorme boost geven!
Zulke pestkoppen wil je niet in de wetenschap hebben en laaggeschoold personeel hebben we sowieso al genoeg

Goed idee he?

quote:

Op woensdag 19 april 2017 11:45 schreef polderturk het volgende:
Ik heb me laten inspireren door de Netflix serie '13 Reasons why'. De serie heeft me aangegrepen.

De serie is echt een aanrader.
Het gaat over een meisje dat zelfmoord pleegt, vooral door pesterijen.
Wordt jij gepest en je durft er met niemand over te praten? Doe dan in dit topic anoniem je verhaal. Het luchten van je hart kan al helpen. Er zullen hier vast en zeker (ervarings-)deskundigen zijn die je van de nodige adviezen kunnen voorzien.

Pesterijen kunnen op school voorkomen, maar ook online of op het werk. In Nederland hebben niet lang geleden ook mensen zelfmoord gepleegd door pesterijen.

Op veel werkplekken ben ik gepest door homofiele groepjes collega's. Die konden namelijk niet van mij afblijven met hun grote handen. De werkgevers wilden daar nooit iets tegen ondernemen. Dus restte mij niet anders dan ontslag te nemen en een andere werkgever zoeken. Ook bij de huidige werkgever heb ik last van homofiele groepjes collega's en zal ik snel weggaan. Er over praten is gemakkelijk, maar als de werkgevers die homofiele groepjes collega's niet willen ontslaan, is weggaan de enige optie.

Volgens mij werd ik laatst gepest door een caissière toen ik een fles wijn ging halen. Ze vroeg mij om mijn ID, maar het leek ergens alsof ze hoopte dat ik verontwaardigd zou reageren om dan te reageren met "Nou het is niet te zien!" (dat je een volwassen vent zou zijn) als in je lijkt mij een mamaskindje/zwak kereltje. Het is al bijna 20 jaar geleden dat ik 18 werd, maargoed. Het is wel een zwak punt bij me en misschien zag ze dat.

Kan ook helemaal aan mij liggen en dat de caissière gewoon echt geen leeftijden kan inschatten en bang is voor problemen met haar manager, maar ik heb echt nergens dat men mij om mijn ID vraagt en ik kreeg zo'n gevoel van 30 jaar terug op het schoolplein als ik gepest werd.

[ Bericht 0% gewijzigd door User8472 op 08-06-2017 18:03:10 ]

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 17:57 schreef User8472 het volgende:
Volgens mij werd ik laatst gepest door een caissière toen ik een fles wijn ging halen. Ze vroeg mij om mijn ID, maar het leek ergens alsof ze hoopte dat ik verontwaardigd zou reageren om dan te reageren met "Nou het is niet te zien!" (dat je een volwassen vent zou zijn) als in je lijkt mij een mamaskindje/zwak kereltje. Het is al 20 jaar geleden dat ik 18 werd, maargoed. Het is wel een zwak punt bij me en misschien zag ze dat.

Kan ook helemaal aan mij liggen en dat de caissière gewoon echt geen leeftijden kan inschatten en bang is voor problemen met haar manager, maar ik heb echt nergens dat men mij om mijn ID vraagt en ik kreeg zo'n gevoel van 30 jaar terug op het schoolplein als ik gepest werd.

Dat is geen verwijzing naar pesten (in de zin van dat deze mensen daadwerkelijk gepest zijn). Veel mensen die dit wel als dusdanig aangeven, waarbij 't duidelijk is dat ze trollen. Trollen is ergens ook wel een vorm van pesten, je legt daarmee indirect 't zwijgen op aan gepesten (in dit geval door mensen met een soortgelijke mening preventief voor schut te zetten, opdat ze minder geloofd worden).

Het kunnen zelfs pesters zelf zijn die op deze wijze hun eigen slachtoffers preventief belachelijk willen maken.
Op het schoolplein gebeurt iets soortgelijks wanneer een pester een eigenschap van gepeste belachelijk maakt door het publiekelijk voor schut te zetten (bijvoorbeeld een bepaald accent of iets subtiels in de motoriek). Dit is ook pesten.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 17:57 schreef User8472 het volgende:
Volgens mij werd ik laatst gepest door een caissière toen ik een fles wijn ging halen. Ze vroeg mij om mijn ID, maar het leek ergens alsof ze hoopte dat ik verontwaardigd zou reageren om dan te reageren met "Nou het is niet te zien!" (dat je een volwassen vent zou zijn) als in je lijkt mij een mamaskindje/zwak kereltje. Het is al bijna 20 jaar geleden dat ik 18 werd, maargoed. Het is wel een zwak punt bij me en misschien zag ze dat.

Kan ook helemaal aan mij liggen en dat de caissière gewoon echt geen leeftijden kan inschatten en bang is voor problemen met haar manager, maar ik heb echt nergens dat men mij om mijn ID vraagt en ik kreeg zo'n gevoel van 30 jaar terug op het schoolplein als ik gepest werd.

Ik zou iets gezegd hebben in de trant van 'aardig dat je me zo jong inschat, maar ik ben echt al een tijdje geen 18 meer.' En dan verder gaan met mn leven.

Ik snap dat het een rottig gevoel geeft, maar cassieres zijn doorgaans niet al te slim, plus mogelijk gezeik met managers.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:40 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Ik snap dat het een rottig gevoel geeft,

Ik niet. Dit heeft niets met gepest worden te maken, dit is gewoon zeiken om niets.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:40 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Ik zou iets gezegd hebben in de trant van 'aardig dat je me zo jong inschat, maar ik ben echt al een tijdje geen 18 meer.' En dan verder gaan met mn leven.

Ik snap dat het een rottig gevoel geeft, maar cassieres zijn doorgaans niet al te slim, plus mogelijk gezeik met managers.

Ik snap helemaal niet dat het een rottig gevoel geeft.
Zou inderdaad gewoon iets zeggen als "Ik vind het heel lief van je, maar ik ben 38." ID laten zien als ze dat niet gelooft, boodschappen afrekenen en doorgaan met je leven.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:51 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:

[..]

Ik snap helemaal niet dat het een rottig gevoel geeft.
Zou inderdaad gewoon iets zeggen als "Ik vind het heel lief van je, maar ik ben 38." ID laten zien als ze dat niet gelooft, boodschappen afrekenen en doorgaan met je leven.

Op zich niet nee, alleen ik dacht meer aan wat hij beschreef, dat gevoel van gepest worden op het schoolplein/slechte ervaringen van vroeger.

Verder zou ik er niet te zwaar aan tillen.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:52 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Op zich niet nee, alleen ik dacht meer aan wat hij beschreef, dat gevoel van gepest worden op het schoolplein/slechte ervaringen van vroeger.

Verder zou ik er niet te zwaar aan tillen.

Het kan zijn dat het gevoel van vroeger gepest worden wordt getriggerd door dingen die op zichzelf geen pestgedrag zijn (een cassiere zal naar alle waarschijnlijkheid niet de intentie gehad hebben om te pesten), maar het kan natuurlijk ook door wel-pestgedrag getriggerd worden.
Dan krijg je niet alleen maar dat gevoel van vroeger terug, maar daar bovenop het daadwerkelijke (nieuwe) pestgedrag. Dubbelop dus.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:51 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:

[..]

Ik snap helemaal niet dat het een rottig gevoel geeft.
Zou inderdaad gewoon iets zeggen als "Ik vind het heel lief van je, maar ik ben 38." ID laten zien als ze dat niet gelooft, boodschappen afrekenen en doorgaan met je leven.

Dit idd
Zelfde ook met bijvoorbeeld asociaal wegverkeer. Als ze beginnen te schelden/roepen of toeteren, ik neem tegenwoordig al nieteens meer de moeite om m'n hoofd daarvoor om te draaien. Is zonde van m'n tijd

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:40 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Ik zou iets gezegd hebben in de trant van 'aardig dat je me zo jong inschat, maar ik ben echt al een tijdje geen 18 meer.' En dan verder gaan met mn leven.

Ik snap dat het een rottig gevoel geeft, maar cassieres zijn doorgaans niet al te slim, plus mogelijk gezeik met managers.

Wat in me opkwam was "Nou het is al bijna 20 jaar geleden, misschien is een cursus of workshop leeftijden inschatten iets voor je, zal ik het anders voor je bij je leidinggevende aangeven zodat jij verder kan met je werk?" maar dat was denk ik iets teveel geweest. Hoewel ik het wel meen maar ik zal wel weer een uniek geval zijn en dat ze 1 klant daardoor mislopen is dan niet erg. Ik denk niet dat het nog eens gebeurd maar bij een volgende keer weiger ik en zal ik gewoon weglopen.

Ik zal wel nooit weten of ze daadwerkelijk pestte, maar bijna 20 jaar ernaast plus dat zij de enige caissiere is in vele jaren die me mijn ID vraagt (laatste keer was 14 jaar terug), kreeg er ook echt zo'n gevoel bij dat het haar niet lukte mij te pakken en dat ze dat jammer vond. Bij 40% van de caissières heb ik wel een leuk gevoel overigens, gewoon hartelijk en de rest is neutraal/zakelijk/niets bijzonders maar nooit negatief.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:56 schreef User8472 het volgende:

[..]

Wat in me opkwam was "Nou het is al bijna 20 jaar geleden, misschien is een cursus of workshop leeftijden inschatten iets voor je, zal ik het anders voor je bij je leidinggevende aangeven zodat jij verder kan met je werk?" maar dat was denk ik iets teveel geweest. Hoewel ik het wel meen maar ik zal wel weer een uniek geval zijn en dat ze 1 klant daardoor mislopen is dan niet erg. Ik denk niet dat het nog eens gebeurd maar bij een volgende keer weiger ik en zal ik gewoon weglopen.

Ik zal wel nooit weten of ze daadwerkelijk pestte, maar bijna 20 jaar ernaast plus dat zij de enige caissiere is in vele jaren die me mijn ID vraagt (laatste keer was 14 jaar terug), kreeg er ook echt zo'n gevoel bij dat het haar niet lukte mij te pakken en dat ze dat jammer vond. Bij 40% van de caissières heb ik wel een leuk gevoel overigens, gewoon hartelijk en de rest is neutraal/zakelijk/niets bijzonders maar nooit negatief.

Ik zou haar gewoon vragen of ze misschien een bril nodig heeft, als je per se iets er iets terug over wil zeggen.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:56 schreef User8472 het volgende:

[..]

Wat in me opkwam was "Nou het is al bijna 20 jaar geleden, misschien is een cursus of workshop leeftijden inschatten iets voor je, zal ik het anders voor je bij je leidinggevende aangeven zodat jij verder kan met je werk?" maar dat was denk ik iets teveel geweest. Hoewel ik het wel meen maar ik zal wel weer een uniek geval zijn en dat ze 1 klant daardoor mislopen is dan niet erg. Ik denk niet dat het nog eens gebeurd maar bij een volgende keer weiger ik en zal ik gewoon weglopen.

Ik zal wel nooit weten of ze daadwerkelijk pestte, maar bijna 20 jaar ernaast plus dat zij de enige caissiere is in vele jaren die me mijn ID vraagt (laatste keer was 14 jaar terug), kreeg er ook echt zo'n gevoel bij dat het haar niet lukte mij te pakken en dat ze dat jammer vond. Bij 40% van de caissières heb ik wel een leuk gevoel overigens, gewoon hartelijk en de rest is neutraal/zakelijk/niets bijzonders maar nooit negatief.

Je zoekt er veel te veel achter.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:44 schreef ems. het volgende:

[..]

Ik niet. Dit heeft niets met gepest worden te maken, dit is gewoon zeiken om niets.

Voor jou zou het niets zijn, maar voor mij wel, ik voelde mij er de rest van de dag rot door en ik zal nooit weer naar die winkel gaan puur om die caissiere te vermijden. Alhoewel ik van mezelf vind dat ik er wel goed mee ben omgegaan door er niets ervan te zeggen en gewoon mijn ID te geven. Alleen jammer dat het me toch nog zoveel deed, ik dacht dat ik mijn pestverleden had opgelost/verwerkt.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:08 schreef User8472 het volgende:

[..]

Voor jou zou het niets zijn, maar voor mij wel, ik voelde mij er de rest van de dag rot door en ik zal nooit weer naar die winkel gaan puur om die caissiere te vermijden. Alhoewel ik van mezelf vind dat ik er wel goed mee ben omgegaan door er niets ervan te zeggen en gewoon mijn ID te geven. Alleen jammer dat het me toch nog zoveel deed, ik dacht dat ik mijn pestverleden had opgelost/verwerkt.

Duidelijk, ik sprak ook iets te hard. Zo gemeen bedoelde ik het niet. Maar ik denk dat het wel zaak is dat je de 2 dingen los van elkaar leert te zien. Niet iedereen die iets doet dat jij als negatief interpreteert bedoelt dat ook zo.

Ik ben trouwens in de 30 en wordt nog consistent gevraagd om mijn id.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:51 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
Ik snap helemaal niet dat het een rottig gevoel geeft.

Het is voor mij een zwakke plek. Het komt bij mij niet binnen als een compliment van Goh wat zie jij er nog jeugdig uit, in een maatschappij waar ouderdom minder populair is dan jeugdig.

Als je volwassen bent, maar men behandeld je als een kind dat niet in staat is voor zichzelf te zorgen, dat je niet serieus wordt genomen. Misschien is het ook anders voor mannen dan vrouwen, vrouwen die jong worden ingeschat duid op aantrekkelijkheid, maar een man die niet voor zichzelf kan zorgen, hoe kan die dan voor een vrouw en kind zorgen?

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het kan zijn dat het gevoel van vroeger gepest worden wordt getriggerd door dingen die op zichzelf geen pestgedrag zijn (een cassiere zal naar alle waarschijnlijkheid niet de intentie gehad hebben om te pesten), maar het kan natuurlijk ook door wel-pestgedrag getriggerd worden.
Dan krijg je niet alleen maar dat gevoel van vroeger terug, maar daar bovenop het daadwerkelijke (nieuwe) pestgedrag. Dubbelop dus.

Ja precies, was ook wat ik bedoelde.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:08 schreef User8472 het volgende:

[..]

Voor jou zou het niets zijn, maar voor mij wel, ik voelde mij er de rest van de dag rot door en ik zal nooit weer naar die winkel gaan puur om die caissiere te vermijden. Alhoewel ik van mezelf vind dat ik er wel goed mee ben omgegaan door er niets ervan te zeggen en gewoon mijn ID te geven. Alleen jammer dat het me toch nog zoveel deed, ik dacht dat ik mijn pestverleden had opgelost/verwerkt.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:13 schreef User8472 het volgende:

[..]

Het is voor mij een zwakke plek. Het komt bij mij niet binnen als een compliment van Goh wat zie jij er nog jeugdig uit, in een maatschappij waar ouderdom minder populair is dan jeugdig.

Als je volwassen bent, maar men behandeld je als een kind dat niet in staat is voor zichzelf te zorgen, dat je niet serieus wordt genomen. Misschien is het ook anders voor mannen dan vrouwen, vrouwen die jong worden ingeschat duid op aantrekkelijkheid, maar een man die niet voor zichzelf kan zorgen, hoe kan die dan voor een vrouw en kind zorgen?

Dat is inderdaad heel rot, stom hoe zulke kleine dingen zoiets weer kunnen triggeren. Heb je er wel met iemand over kunnen praten die je begreep?

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:34 schreef DoubleDip het volgende:
Dat is inderdaad heel rot, stom hoe zulke kleine dingen zoiets weer kunnen triggeren.

Het zijn ook wel de kleine dingen die het hem doen kennelijk. Ik twijfel nu hoe ik overkom op anderen, hoeveel mensen schatten mijn leeftijd lager in en wat zijn de consequenties? Heb ik het al die jaren makkelijker gehad wanneer ik iets zei wat verkeerd opgevat zou kunnen worden omdat men dacht dat ik nog dingen moest leren? Hebben mensen mij een aantal keer de les gelezen omdat ze dachten dat ik iets nog niet begreep vanwege mijn vermeende leeftijd, zonder verder door te vragen? Is het wel eens gebeurd dat iemand mij complimenteerde voor iets omdat diegene dacht dat ik te jong zou zijn daarvoor?
Moet ik iets doen om volwassener over te komen? Ik overwoog zelfs een baard te laten staan, terwijl ik het helemaal niet vind staan maar kennelijk associëren mensen dat wel met bepaalde dingen.

quote:

Heb je er wel met iemand over kunnen praten die je begreep?

Nee, ik heb wel therapie gehad in het verleden bij een eerstelijns psychologe over mijn pestverleden. Dat was jaren terug en ik had eigenlijk niet verwacht dat het voorval me zoveel zou doen als het deed. Er zijn er vast wel met wie ik erover kan praten maar dat wil ook niet, ik waardeer fok en de reacties daarop (ook die stellen dat mijn reactie onzinnig zou zijn of met onbegrip reageren). Ik was trouwens ook de benjamin in de familie, dat had me ook niet geholpen om mijzelf als een volwassen, zelfdragend individu te beschouwen (als in het Amerikaanse 'carrying your own weight' wat ik zo mooi vind). Dus dat anderen je zouden moeten helpen omdat je nog niet oud genoeg bent om iets zelf te kunnen.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:57 schreef User8472 het volgende:

[..]

Het zijn ook wel de kleine dingen die het hem doen kennelijk. Ik twijfel nu hoe ik overkom op anderen, hoeveel mensen schatten mijn leeftijd lager in en wat zijn de consequenties? Heb ik het al die jaren makkelijker gehad wanneer ik iets zei wat verkeerd opgevat zou kunnen worden omdat men dacht dat ik nog dingen moest leren? Hebben mensen mij een aantal keer de les gelezen omdat ze dachten dat ik iets nog niet begreep vanwege mijn vermeende leeftijd, zonder verder door te vragen? Is het wel eens gebeurd dat iemand mij complimenteerde voor iets omdat diegene dacht dat ik te jong zou zijn daarvoor?
Moet ik iets doen om volwassener over te komen? Ik overwoog zelfs een baard te laten staan, terwijl ik het helemaal niet vind staan maar kennelijk associëren mensen dat wel met bepaalde dingen.

Maar wat heeft het voor zin om je hier druk over te maken? Ik snap dat het triggert, alleen jezelf compleet aanpassen vanwege één opmerking van een of andere kassamuts vind ik wel vrij ver gaan. Als je dat elke keer zou doen was je nu nog niet klaar en bleef er van jezelf weinig over. Zolang niet iedereen met een grote boog om je heen loopt zou ik gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Als jij een baard laten staan niet leuk vindt: doe het niet. Daarbuiten, is de mening van een ander zoveel belangrijker dan waar jij je goed bij voelt?

quote:

Nee, ik heb wel therapie gehad in het verleden bij een eerstelijns psychologe over mijn pestverleden. Dat was jaren terug en ik had eigenlijk niet verwacht dat het voorval me zoveel zou doen als het deed. Er zijn er vast wel met wie ik erover kan praten maar dat wil ook niet, ik waardeer fok en de reacties daarop (ook die stellen dat mijn reactie onzinnig zou zijn of met onbegrip reageren). Ik was trouwens ook de benjamin in de familie, dat had me ook niet geholpen om mijzelf als een volwassen, zelfdragend individu te beschouwen (als in het Amerikaanse 'carrying your own weight' wat ik zo mooi vind). Dus dat anderen je zouden moeten helpen omdat je nog niet oud genoeg bent om iets zelf te kunnen.

Oke dus vroeger werd je niet voor vol aangezien/gepest omdat je volgens anderen te jong was? Heb je dat nu nog vaak, of was dat van het kassameisje een incident?

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 20:05 schreef DoubleDip het volgende:
Daarbuiten, is de mening van een ander zoveel belangrijker dan waar jij je goed bij voelt?

Ik ben het helemaal met je eens, maar ik vind het vervelend dat het gebeurde en ik had ook niet verwacht dat ik het me zou aantrekken.

quote:

Oke dus vroeger werd je niet voor vol aangezien/gepest omdat je volgens anderen te jong was?

Nou het is gecompliceerd en ik moet er nog meer over nadenken.

quote:

Heb je dat nu nog vaak, of was dat van het kassameisje een incident?

Zoals ik al zei was het een incident, bij andere caissieres heb ik vaak leuk contact. Ik had niet verwacht dat het me iets zou doen, ik zou nu toch onderhand wel een sociaal vaardig antwoord klaar moeten hebben maar dat had ik niet alhoewel ik gelukkig ook geen nare reactie heb gegeven.

Behalve niets zeggen, kwam er dus in me op om haar duidelijk te maken dat zij geen leeftijden kan inschatten en dus niet capabel is als caissiere maar dat was zeker naar overgekomen, 'laat maar' zeggen en beledigd weglopen was mijn 2e gedachte, ook niet erg stijlvol.

Misschien ga ik binnenkort bij verschillende winkels langs op verschillende tijden om te checken of en hoe vaak ik om mijn ID wordt gevraagd (ik koop misschien 1x per maand een fles wijn), dan weet ik voor mijzelf zeker dat de caissiere gewoon een probleem heeft (met leeftijden inschatten of mannen die er als mij uitzien kennelijk) of dat een groep vrouwen mij blijkbaar niet kunnen inschatten als zijnde volwassen. En hoef ik de komende maanden geen alcohol te halen waardoor ik ook niet om mijn ID kan worden gevraagd als bonus

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 01:17 schreef User8472 het volgende:

[..]

Ik ben het helemaal met je eens, maar ik vind het vervelend dat het gebeurde en ik had ook niet verwacht dat ik het me zou aantrekken.

[..]

Nou het is gecompliceerd en ik moet er nog meer over nadenken.

[..]

Zoals ik al zei was het een incident, bij andere caissieres heb ik vaak leuk contact. Ik had niet verwacht dat het me iets zou doen, ik zou nu toch onderhand wel een sociaal vaardig antwoord klaar moeten hebben maar dat had ik niet alhoewel ik gelukkig ook geen nare reactie heb gegeven.

Behalve niets zeggen, kwam er dus in me op om haar duidelijk te maken dat zij geen leeftijden kan inschatten en dus niet capabel is als caissiere maar dat was zeker naar overgekomen, 'laat maar' zeggen en beledigd weglopen was mijn 2e gedachte, ook niet erg stijlvol.

Misschien ga ik binnenkort bij verschillende winkels langs op verschillende tijden om te checken of en hoe vaak ik om mijn ID wordt gevraagd (ik koop misschien 1x per maand een fles wijn), dan weet ik voor mijzelf zeker dat de caissiere gewoon een probleem heeft (met leeftijden inschatten of mannen die er als mij uitzien kennelijk) of dat een groep vrouwen mij blijkbaar niet kunnen inschatten als zijnde volwassen. En hoef ik de komende maanden geen alcohol te halen waardoor ik ook niet om mijn ID kan worden gevraagd als bonus

De grens voor ID controle is 25 niet 18..

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 01:28 schreef madam-april het volgende:

[..]

De grens voor ID controle is 25 niet 18..

Nou ik heb ongeveer 2-3 uur op internet zitten zoeken en daar las ik ook zoiets. Maar einde van het verhaal: vraagt zij om ID en weigert de klant, dan mag zij weigeren het artikel mee te geven. Mocht er dan een scene ontstaan ofzo zou blijken dat zij verkeerd zit en dan moet daar iets aan gedaan worden. Het lijkt mij dat er zelfs risico van ontslag is maar dan zal ze ook wel vaker dingen hebben gedaan, hoedanook wil ik dan niet die druppel worden het leek me ook weer niet zo'n bitch die erom vroeg gecorrigeerd te worden, dan koop ik wel ergens anders of bestel ik het desnoods online ofzo, ik heb er totaal geen zin. Alleen voor mijn eigen zelfvertrouwen en wat anderen ook al hebben gezegd: gewoon doorgaan met je leven.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 22:08 schreef LittleLady het volgende:
Ik denk dat je als ouder ook een heleboel kan doen, uiteindelijk ben je er ook voor om je kind te begeleiden, je kind naar voortgezet onderwijs sturen met een mickey mouse trui en je weet meteen dat hij/zij het haasje is.
Toch beetje kijken hoe pubers zich kleden dat ze niet helemaal buiten de maat vallen.

Kent iemand de country en western song .... (iets van) my name is Sue. Over een vader die wist dat ie niks kon doen voor zijn zoon en hem daarom deze meisjesnaam geeft. Waardoor ie veel gepest wordt en daardoor goed leert vechten en van zich afbijten.
Dus misschien net wel met een zelf gebreide Mickey Mouse trui naar school sturen, en in een korte broek en een verschrikkelijk dom kapsel.
Aha, hier is ie: Johny Cash ....



[ Bericht 7% gewijzigd door LeesFoknl op 09-06-2017 06:42:56 ]

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 19:13 schreef User8472 het volgende:

[..]

Het is voor mij een zwakke plek. Het komt bij mij niet binnen als een compliment van Goh wat zie jij er nog jeugdig uit, in een maatschappij waar ouderdom minder populair is dan jeugdig.

Als je volwassen bent, maar men behandeld je als een kind dat niet in staat is voor zichzelf te zorgen, dat je niet serieus wordt genomen. Misschien is het ook anders voor mannen dan vrouwen, vrouwen die jong worden ingeschat duid op aantrekkelijkheid, maar een man die niet voor zichzelf kan zorgen, hoe kan die dan voor een vrouw en kind zorgen?

Jammer dat je je zo voelt, maar ik zou er iets voor willen geven als ik 20 jaar jonger zou worden geschat.
In een kontakt met vrienden, collega´s, een mogelijke partner of vriendin is het positief dat je er jong uit ziet zogauw men je echte leeftijd weet.

Laat wat t shirts of zo maken met je geboortejaar er op bv:

-------- Me, since 1980 --------
Finest quality, handpicked !!

Rilke zei ... wat mij niet doodt maakt mij sterker. Zwaar overdreven voor hier, maar luister naar deze song van Johny Cash, ... neem het niet te zwaar en relax en vooral relativeer het gebeurde. En zuip niet teveel want dat brengt je toch niks ...



[ Bericht 1% gewijzigd door LeesFoknl op 09-06-2017 06:56:48 ]

Ik ben tijdens de middelbare school ook hevig gepest, we waren met zijn 2. Mijn vriendin had het erger dan ik helaas. Het was niet alleen schelden, maar ook stelen, slaan, breken, onderuitschoppen, noem het maar op.

Het heeft heel lang geduurd voor ik daar over heen was. meer dan 15 jaar. Voor mijn vriendin is het nooit meer goed gekomen, die zit nu aan een uitkering met allerlei stoornissen, bang voor alles. Terwijl ze op school erg slim was, en goede resultaten behaalde in het begin.

Ik ben ver weg gaan wonen dus heb mijn pesters niet meer gezien na school. Pas 3 jaar terug toen ik werd aangesproken op straat in de stad waar mijn ouders wonen, 2 van de pesters die vrienden waren gebleven spraken me aan : " Heey hoe ist, jou heb ik lang niet gezien, wat doe je nu?" alsof het de normaalste zaak in de wereld was, alsof er nooit iets gebeurd is, ik was ontzettend verbaast hoe heel die 4 jaar op school voor hen niets was.

Ik heb toen aan ze gevraagd, of ze wisten wat ze ons hadden aangedaan zo lang geleden, of ze zich realiseerde hoe ze ons leven hebben beïnvloed. Ze hadden geen idee, ze wisten wel dat ze pestte, maar ze wisten niet dat wij er zo onder hebben geleden. Dat vond ik eigenlijk vreselijk om te horen, ik wilde dat ze spijt zouden hebben, dat ze het wisten wat ze ons hadden aangedaan! Maar in die tijd was het blijkbaar heel normaal. Persoonlijk zal ik ze nooit kunnen vergeven.

Ik ben door het pesten een haatdragend persoon geworden, ik heb erg veel moeite mensen te vergeven. Ik kom nu wel voor mijzelf op, waarschijnlijk zelfs harder dan nodig is. Ik neem geen shit meer van mensen. Ik zou graag wel meer open willen zijn, maar dat pad is een lange weg.

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 06:39 schreef LeesFoknl het volgende:
-------- Me, since 1980 --------
Finest quality, handpicked !!

Hee dat vind ik een leuk idee, dank, dat ga ik doen. Ik heb al even gegoogled voor inspiratie en er zijn veel grappige shirts met geboortejaar.

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 11:51 schreef User8472 het volgende:

[..]

Hee dat vind ik een leuk idee, dank, dat ga ik doen. Ik heb al even gegoogled voor inspiratie en er zijn veel grappige shirts met geboortejaar.

Neem wel mee dat cassieres dat tshirt totaal niet interesseert (en niet mag interesseren) en dat het dus voornamelijk ijdelheid is zonder effect.