Over het dat je kind altijd moet troosten. Het is allemaal geen exacte wetenschap, dingen zijn vaak niet onderzocht.
Je kan ook het volgende verhaal verzinnen:
Baby is vreselijk moe, zo moe dat ze er van moet huilen. Al die prikkels van vandaag ik wil nu eindelijk slapen *huil*.
Oh daar is mama, oh ik wil contact met mama *huil* Mama pakt mij op, oh wat fijn bij mama. Ik ben wel moe maar nu ga ik rustig bij mama liggen, doe mijn ogen wel dicht, ,maar val niet diep in slaap. Mama is immers in de buurt daar wil ik zo graag contact mee, ook al ben ik moe. Hey wacht nou legt mama mij terug nu ben ik nog steeds moe en gaat mama ook nog eens weg *huil*. Ik wil wel slapen maar mama is volgens mij nog in de buurt *huil*
Oh daar komt mama weer, dat is leuk, dan word ik weer wat meer wakker. Oh oh wat ben ik moe *valt in slaap* Oh mama gaat lopen, ik kan niet echt diep slapen zo.
Die arme baby slaapt uren niet diep, omdat ze steeds op de schoot wordt genomen in plaats van lekker rustig stil in donker bedje alleen..
Wat ik hiermee wil aangeven is natuurlijk niet dat het verkeerd is om je baby te troosten. Maar dat je niet kan weten wat het allerbeste is en echt oneindig veel interpretaties uit je duim kan zuigen. Daarbij zal het per baby verschillen.
Ik ben bang dat er geen exact antwoord is en elke moeder en vader het voor zichzelf moet uitzoeken.
Dat geld natuurlijk niet alleen voor slapen, maar voor alles zo'n beetje.
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!