Utopia, zaterdag 28 januari 2017, begin nacht, rond 00:40 uur.
(Gesprek Karin en Jacco.)
Jacco: En Gina is eigenlijk klaar, lieve meid maar ze is hier klaar, wat doet die nou nog?
Karin: Ik stoor me heel erg aan Billy, weg ermee, mij maakt het niet uit, ik zeg alleen hoe ik over haar denk, was ik jonger geweest, ik had haar helemaal.
Jacco: Romy had met Do ruzie en toen ging Billy erbij zitten, ik dacht wat krijgen we nou.
Karin: Maar Billy kan ook in jouw kont kruipen en hoe ze doet, ik krijg er de kriebels van.
Jacco: Ik stoor me niet aan Billy maar wel aan Rob.
Karin: Billy naait je gewoon een oor aan, ik irriteer me maar aan een persoon, Billy deugt niet.
Jacco: Luister nou, ik moet er nou eenmaal mee leven. Ik heb haar ook door hoor.
Karin: Nou jij doet anders ook leuk met haar, ik houd van iedereen, maar een persoon ga ik uit de weg, de laatste weken voel ik dat zo sterk, ik ga Billy altijd uit de weg en wanneer ik ergens achter kom dan krijgt ze de wind van voren, ik ga niet met dat soort mensen om, de ene dag zo en de andere dag zo.
Jacco: Wacht even, ik ben nog niet uitgepraat.
Karin: Ik heb nog nooit zo'n geit meegemaakt, ze manipuleren, echt, de moeder van Gina had dat ook gezien van Billy. Ik houd er niet van. Gina heeft een veel beter karakter dan Billy.
Jacco: Ja tien keer beter. Maar Gina is gewoon hier klaar, je ziet haar ook nooit meer lachen en wanneer ik mijn haren wil laten knippen dan moet ik drie weken wachten, nou dan kunnen we beter een kapper inhuren, dat is toch mensonterend.
Karin: Billy kruipt zo in iemands kont.
Jacco: Ze wilde ook weer bij me slapen. Ik wil een goed mens zijn en ik wil voor iedereen aardig zijn.
Karin: Je moet begrijpen, ik ga haar uit de weg, ik kan niet met dat soort mensen.
Jacco: Ik weet ook hoe de ouders van Jessie haar zien.
Karin: Ze kijkt ook naar je piemel, nou is dat humor?
Jacco: Ik let daar niet eens op.
Karin: Maar Jacco je bent wel mijn vriend.
Jacco: Maar ik ben van de andere kant , ik vind het nog grappig, ik moet er vreselijk om lachen. Ik houd haar straal voor de gek.
Karin: Maar ook die lach van haar.
Jacco: Ik moet Rob niet.
Karin: Maar dat kan je niet vergelijken. In de buitenwereld met Billy, ik douw haar zo tegen het plafond aan. Mensen die niet deugen. Ik ga haar netjes uit de weg, ik doe het heel netjes, maar dat borrelgevoel gaat steeds sterker worden en dan sta ik niet voor mezelf in.
Jaccco: Ja Kaat, het is me allemaal wat.
Karin: Er is niemand die haar de waarheid zegt.
Jacco: En Rob zit de hele dag om me heen, van de week hing ik een lamp op en Rob erbij met "zo, dat doe je goed" en dan ben ik de hele dag de vloer aan het lijmen staat Rob erbij "ik zeg niet zo op mijn vingers kijken".
Karin: Ja Rob doet dat bij jou en ook bij Cemal.
Jacco: Het is een hele aardig man maar hij moet niet zoveel op me letten. Ik zie over de hele dag dat hij een telefoontje pleegt ,heen en weer loopt, maar verder niets doet. Een ondernemer moet ook werken. En maar "schatje" roepen.