Ik vind 't ook heel fijn (en superhandig) dat mini naast me ligt. Ik voel heel sterk dat nabijheid en fysiek contact voor mini ook een van de primaire behoeftes is (en voor mij trouwens ook) dus voor ons werkt dit heel prettig. Ze accepteerde het trouwens ook niet de eerste weken, ergens anders slapen dan op/heel dichtbij mij. Nu gaat dat makkelijker, maar vinden we 't nog fijn om elkaar dichtbij te kunnen vinden 's nachts.
Die eerste paar weken werd ik ook overal wakker van, maar dat werd vanzelf minder en nu liggen we elke nacht zeesterstijl samen te snurken
Soms word ik 's ochtends wakker van een steekje in mijn borst en blijkt dat ze zichzelf even heeft aangelegd
En waar mijn vriend eerst ook moeite had met doorslapen, snurkt hij nu 't hardst van allemaal
Wij hadden al heel snel een soort 'dealtje': ik doe 's nachts de voedingen, als ze daarna wakker blijft, gaat hij met haar lopen. Hij kon na die eerste paar weken al heel snel weer gewoon de hele nacht doorslapen en af en toe moet hij eruit. Ik hoef er nooit uit, yesss!
Ik merk dat ik 't echt steeds 'gekker' vind om hier mee te posten. Mini is in een paar weken echt een dreumes geworden met een heleboel tanden en een dunner gezicht. Ze stapt en kletst en speelt. Ze kan al zoveel zelf (ik plukte haar laatst van de trap
) en 't is zo gaaf dat ze echt met ons kan communiceren
Als ik jullie verhalen lees denk ik "oh ja, zo was dat!" Dus sorry als ik de laatste tijd een beetje vaag reageer. Nog anderhalve maand en dan is ze gewoon één
Bizar hoe snel dat gaat..