SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
Zeker niet tegenover Contador, die wel wat beter lijkt te worden. Daarop pakt hij normaliter niet heel veel in de tijdrit, hij verliest er mogelijk zelfs. Ook Chaves wordt iedere dag weer ietsje beter. Hij gaat nog een hele hap verliezen overmorgen, maar hij en Contador zijn wel de meest frisse renners hier.
Put these foolish ambitions to rest.
Doe mij maar een podium met Quintana, Contador en Chaves
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Vandaag geen renners in de top 20... Toch nog 142 punten door alle truien 
ga maar even met die witte meneer mee...
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
Ik zie net dat Niki Terpstra ook meedoet 
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Vrijdag maar even uithalen in de ITT om dan de 2e plek vast te houden.
Die rijdt wel enorm onzichtbaar inderdaadquote:Op woensdag 7 september 2016 20:32 schreef franklop het volgende:
Ik zie net dat Niki Terpstra ook meedoet
Ik kwam daar afgelopen weekend ook achter.quote:
Ik zie net dat Niki Terpstra ook meedoet
quote:
Ik zie net dat Niki Terpstra ook meedoet
Niki is druk met een andere, door zichzelf bedachte, competitie.quote:
[..]
Die rijdt wel enorm onzichtbaar inderdaad
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Doet ie meequote:
Ik zie net dat Niki Terpstra ook meedoet
Ik dacht dat hij niet zo was van de grote rondes... Doet hij toch wel erg onopvallend deze ronde
Denk dat Terpstra hier puur kilometers maakt om straks via de Eneco Tour naar het WK te gaan. Al mag dat wel iets meer in beeld ja..
(Zelfde geldt ook wel voor ploeggenoot Stybar trouwens, al deed die nog wel eens een poging tot aanval)
(Zelfde geldt ook wel voor ploeggenoot Stybar trouwens, al deed die nog wel eens een poging tot aanval)
Misschien dat Terpstra in de tijdrit nog wat probeert te laten zien, top 10 ofzo. Benieuwd hoe ver Contador kan gaan komen in de tijdrit, zal mij verbazen als niet in de buurt van de overwinning komt.
En bracht Meersman een overwinning, voor minimaal 60% volgens mevrouw Been.quote:
Denk dat Terpstra hier puur kilometers maakt om straks via de Eneco Tour naar het WK te gaan. Al mag dat wel iets meer in beeld ja..
(Zelfde geldt ook wel voor ploeggenoot Stybar trouwens, al deed die nog wel eens een poging tot aanval)
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Oké.quote:
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etappe 18: Requena - Gandía, 200,6 km
Unipublic heeft het weer geflikt, ze hebben weer een hilarisch steile klim gevonden. Mas de la Costa, vier kilometers die oneindig leken te duren. Betonweg, met overal gaten en scheuren, bochten die bijna loodrecht omhoog leken te lopen en renners die niet meer vooruit te branden leken. Dat is koers, volgens de Spanjaarden. Het was weer vermakelijk, alleen de winnaar was ik iets minder blij mee. Hoewel, ik moet Mathias Frank nageven dat hij deze Vuelta heel behoorlijk aan het koersen is. Normaal is hij een saaie aanklamper, zonder enige uitstraling of persoonlijkheid, maar nu gaat hij toch verrassend vaak in de aanval. Nu ging hij zelfs nog een keer extra in de aanval terwijl hij al in de aanval was. Hij muisde er vanonder met Cataldo en dat bleek een wijs besluit. De rest van de grote kopgroep kwam nooit meer terug. Prima overwinning voor hem en hopelijk blijft hij op die manier koersen. Gesink hield zijn woord en ging ook weer in de aanval, maar helaas kwam hij nu iets te kort. Geen schande, want van König in deze vorm kun je makkelijk verliezen. Dat de voorsprong van Frank te groot werd was ook weinig aan te doen, er waren in de groep daarachter te weinig jongens die wilden werken. De oude Tankink wint het niet van Cataldo en Frank, dat is logisch. Toch weer behoorlijk goed gereden door Lotto Jumbo, ook best verbazingwekkend. Het is een gekke Vuelta, dat blijkt iedere dag maar weer. Tussen de klassementsrenners gebeurde niet zo gek veel. Ja, een paar jongens verloren wat tijd, maar niet de echt grote namen. Die jongens bleven bij elkaar, hoewel Froome wel een keer of tien leek te lossen. Steeds kwam hij met zijn lachwekkende verzetje toch weer terug, dat is dan weer jammer. Wel weer een dag minder om Quintana nog van de eindwinst af te houden. Nog maar twee mogelijkheden eigenlijk. De tijdrit en de rit naar de Aitana, want van de rit die we nu gaan krijgen moet het niet komen. Een behoorlijk vlakke rit, van het binnenland van Valencia richting de kust. Een van de langste ritten van deze ronde, er was er tot nu toe maar één langer. 200 kilometer, met wat heuvels onderweg, maar een vlak slot. Weer een dag voor de sprinters.
We starten in het binnenland van Valencia, een kilometer of 70 ten oosten van de gelijknamige stad. Requena is de plaats van vertrek. Dit is de hoofdstad van de gelijknamige gemeente, een van de grootste van Spanje, qua oppervlak dan. Qua inwoners valt dat reuze mee, want in de hele gemeente wonen maar ongeveer 20.000 mensen. Een groot deel daarvan in Requena, dat een middeleeuws stadje is. Het was vroeger een Moorse vesting, want we zitten hier ergens in een of ander gebergte waar dit dorpje wel een gunstige ligging had. Er zijn nog wel wat invloeden uit die tijd te vinden in Requena, zo zijn er nog wat resten van de oude stadsmuur over. Ook staat er nog een oude Arabische burcht, de Torre del Homenaje. Er staan ook een boel kerken, die allemaal oud zijn. Onder Requena zijn ook nog wat voorwerpen uit vroegere tijden te vinden. Er zijn nog al wat grotten en in die grotten staan verschillende kunstwerken en uit de kluiten gewassen potten uit de middeleeuwen. Tegen een kleine betaling kan je hier door de grotten dolen, echt fantastisch. We zitten overigens ook weer in een wijnstreek. De belangrijkste wijnstreek van de regio Valencia, naar het schijnt. Al met al best een leuk plekje, waar je genoeg kan doen. Historisch binnenstadje met allemaal oude gebouwtjes, museumpje, ook nog een kuuroord in de buurt, keileuk dus. Buiten het stadje wel meteen veel verpaupering, dus het is ook wel weer de moeite waard om gewoon in het centrum te blijven. De rit begint aan de rand van dit centrumpje, bij een of ander pleintje dat de term plein amper waardig is. Wel weer een leuk fonteintje, met een paar bomen waar alle oude Spaanse mannetjes de hele dag in de schaduw zitten te lanterfanten.
De rit begint best makkelijk. Buiten Requena komen de renners op een brede en behoorlijk rechte weg terecht. Kilometerslang gaat het rechtdoor, door een open gebied. Het is best wel vlak, voor Spaanse begrippen. Goed, uiteraard gaat het weer een beetje op en af, maar we mogen dit eerste deel van de rit toch gewoon vlak noemen. Na 16 kilometer komt het peloton door Los Pedrones en loopt de weg even een kilometertje omhoog. Daarna is het drie kilometer vlak, maar vervolgens gaan we lang dalen. Een kilometer of tien gaat het naar beneden, in een afdaling die best bochtig is, maar niet zo lastig. Na 31 kilometer komen de renners uit bij het stuwmeer van Embarcaderos, dicht bij Cofrentes. Best een leuke omgeving hier. Water doet het altijd goed en Cofrentes is een dorpje gebouwd op een rots met een kasteeltje. Het stuwmeer is wel zo'n beetje het laagste punt, daarna gaat het weer een klein beetje omhoog. Acht kilometer in stijgende lijn, hoewel het niet altijd even lastig is. In totaal komen we minder dan 300 meter hoger uit, dus het is vooral vrij makkelijk. Een paar steilere stroken, dat is het dan. Nabij Jarafuel komen de renners even boven en is er een korte afdaling, maar we zitten nog steeds op dezelfde brede weg als in het begin van de rit. Een afdalinkje van drie kilometer, met weinig bochten. Daarna gaat het weer vijf kilometer vals plat omhoog, vervolgens is het een aantal kilometer vlak en dan begint na 56 kilometer de enige echte klim van de dag. De Puerto de Casa del Alto is een beklimming van de tweede categorie, 13,3 kilometer lang en 3,8% gemiddeld. Best een makkelijk klimmetje, het wordt nooit echt enorm lastig. Nog wel een kilometer aan 7%, maar verder is het prima te doen. We zitten ondertussen wel op een andere weg, maar ook die is nog best breed. Alleen wat minder goed onderhouden, maar je kan niet alles hebben. Na 70 kilometer komen de renners boven op de Casa del Alto. Op de top staan heel wat windmolens, wat het niet echt een bijster inspirerende omgeving maakt. Beetje een saaie klim.
Na de klim is er uiteraard een afdaling, maar die is niet zo lang en ook niet zo heel lastig. Er zijn best wat bochten, maar die lijken allemaal prima te nemen. Het gaat ongeveer vijf kilometer naar beneden, maar daarna gaat het alweer meteen drie kilometer omhoog. Ook niet zo steil, maar toch een procent of vier. Na deze korte onderbreking gaan we weer verder dalen, nog een kilometer of acht. Dit tweede deel van de afdaling wordt afgewerkt over een iets smallere weg, wat het iets lastiger maakt. Gelukkig zijn er vrij weinig lastige bochten, waardoor iedereen ongeschonden Navalón zou moeten kunnen halen. Dit dorpje passeren we na 88 kilometer en hier gaat het weer heel lichtjes omhoog. Een kilometer of drie in licht stijgende lijn, daarna weer een kilometer afdaling en vervolgens weer twee kilometer omhoog. Toch weer een lastig ritje, bijna geen meter vlak. Ook nog eens vrij smalle wegen, waar het continu draaien en keren is. Echt weer een vies gemeen ritje. Zeker na bijna drie weken koers kan dit nog best tegenvallen voor sommige renners. We moeten wel richting de kust, dus uiteindelijk gaat het meer naar beneden dan omhoog. Het gaat na het laatste klimmetje een kilometer of 10 naar beneden, richting Moixent. Nog steeds over de smalle weg, met best veel bochten. Ook nog een paar bochten die verstopt liggen tussen de rotsen, waardoor het allemaal wat lastig in te schatten is. Wel een mooi beeld daardoor. Na 105 kilometer, over de helft van de rit, komen de renners door Moixent (of Mogente). Best een mooi dorpje, waar de invloeden van vroeger nog duidelijk zichtbaar zijn.
Na Moixent komen de renners weer op een bredere weg terecht, maar wel een weg die terug naar het binnenland gaat. We hadden heel makkelijk richting de kust kunnen fietsen, maar dat is te simpel natuurlijk. Eerst nog even een extra lus door het heuvelachtige Valencia. De weg begint ook weer omhoog te lopen. In totaal gaat het 20 kilometer heel licht omhoog, we overwinnen ongeveer 300 hoogtemeters in dit stuk. Niet echt bijzonder steil dus allemaal, hoewel het eerste stuk na Moixent nog wel echt wat lastiger is. Toch weer een kilometer of vier tussen de vier en vijf procent. Daarna is het wel heel lang vals plat, met nog een paar korte stukjes in dalende lijn tussendoor. Na 128 kilometer komen de renners door Fontanars dels Alforins, waar een kleine omweg voor wordt gemaakt. Blijkbaar is dit dorpje zo belangrijk dat er nog extra naartoe gereden moet worden. Ze hebben er wijn en een aardig exemplaar van een kerk, maar verder zie ik het niet zo. In Fontanars is dat ellendig lange stuk vals plat wel zo'n beetje gedaan. Het gaat nog heel even door, maar daarna gaan we dan toch echt een heel lang stuk in dalende lijn krijgen, richting de kust. In Fontanars en omgeving worden de wegen weer even wat smaller, maar buiten dit dorpje is alles weer breed genoeg. Het gaat heel voorzichtig naar beneden, want in 10 kilometer verliezen we maar 200 hoogtemeters. Twintig kilometer na Fontanars dels Alforins komen we door de stad van de tussensprint, Ontinyent. Een best grote stad, met 37.000 inwoners. Heeft een oud deel en een nieuw deel, maar vooral het oude deel is het aanzien meer dan waard. Na een stukje rijden door de straten van deze stad is het dan na 147 kilometer tijd voor de tussensprint.
Buiten Ontinyent is het even vlak, een kilometer of vijf. Daarna gaat het weer licht verder naar beneden, maar dan wel heel voorzichtig. Wel komen we terecht in een gebied dat wat dichter bevolkt is. Daardoor komen de renners de nodige rotondes, vluchtheuvels, paaltjes en andere obstakels tegen. De weg blijft meestal wel breed, op de plaatsen met die verkeerselementen na dan. Het blijft best druk, tot Bélgida, waar de renners na 162 kilometer passeren. Hier wordt het weer wat landelijker allemaal. Geen dorpjes, maar grote en open vlaktes. Even voorbij Bélgida slaan de renners rechstaf en komen ze op een enorm brede weg terecht. Deze weg loopt ook nog zeven kilometer lang licht omhoog. Vals plat, want dat hadden we vandaag nog niet gehad. Na die kilometers in licht stijgende lijn gaat het ook weer heel licht naar beneden, hoewel de meeste stukjes afdaling al snel weer worden onderbroken door een paar meter omhoog. De enorm brede weg wordt alleen nog maar breder, want na een tijd wordt het een autoweg. Deze autoweg is enorm recht, waardoor het niet eens echt opvalt dat het af en toe ook nog nog naar beneden gaat. Hoewel het lijkt alsof we richting de bergen rijden, zijn we nu toch bijna in de buurt van de kust. Na 190 kilometer verlaten we de autoweg en ondertussen is het ook al vlak. We gaan op weg naar de finishplaats, Gandía. Met een paar rotondes onderweg bereiken we na 192 kilometer de buitenkant van deze stad.
Met het bereiken van Gandía zijn we er nog niet, want de finish is pas een aantal kilometer verderop. We mogen naar het strand, want het moet natuurlijk ook allemaal toeristisch verantwoord zijn. Voor we daar terechtkomen moeten we eerst nog kriskras door Gandía fietsen. Bij het binnenrijden van Gandía zijn er meteen weer een paar rotondes en wat bochten. Een van die bochten brengt de renners naar een bijzonder smalle straat. Geen idee waarom we deze route nemen, want er lijken logischere alternatieven, maar afijn. Een smal straatje dus, met een paar hectometer later een bocht naar links. De volgende weg is wat breder en gaat relatief lang rechtdoor. Een kilometer zonder gedoe, ook wel eens fijn. Aan het eind van deze weg komt het gepeupel bij een rotonde uit, waar ze links moeten. Dan is er heel even een straat met een brede middenlaan, waardoor de rijhelften gesplitst zijn. Dit duurt niet lang, want een paar meter verderop is er een enorm brede rotonde. Na die rotonde is de weg enorm breed en is er tijd om alles te organiseren. We zitten nu op een kilometer of vijf van de streep. Tot vier kilometer van de streep gaat het rechtdoor, dan moeten de renners over een viaduct, waar het dus logischerwijs een paar meter omhoog loopt. Dit viaduct heeft ook een flauwe bocht naar rechts, maar de weg is tien meter breed dus dat is niet zo'n gedoe. Op drie kilometer van de streep krijgen we de volgende echte bocht pas, hoewel deze ook wel goed loopt. Het gaat meer dan een kilometer rechtdoor, totdat de renners op anderhalve kilometer van de streep een rotonde bereiken, waar ze links gaan. Brede weg en een brede rotonde, dus dat is prima. Vervolgens gaat het weer rechtdoor, tot de boog van de laatste kilometer. Weer een rotonde, waar de renners rechts moeten. De bocht is hier wat krapper, maar de weg daarna wel weer breed. Het gaat 200 meter rechtdoor, maar daarna is er weer een rotonde. Hier slaan de renners rechtsaf, waarna ze in de laatste 600 meter rechtdoor mogen fietsen tot de streep. Brede straat, met alleen maar appartementen in de buurt van het strand.
Gandía is een stad met meer dan 77.000 inwoners. Het is eigenlijk op te delen in twee stukjes Gandía. Gandía-centrum en Gandía-zand. Want zand, dat hebben ze hier nogal. Meer dan vijf kilometer aan strand. Het is daarom ook niet heel verbazingwekkend dat Gandía een populaire plaats is voor toeristen. Dat is ook wel te merken aan de finishlocatie, want er zijn appartementen zo ver je kan kijken. Meer dan 15.000 plaatsen voor toeristen, naar het schijnt. Het centrum van Gandía en het strand liggen wel een aardig eindje uit elkaar, zoals we in de finale van de rit ook gaan merken. Het centrum heeft wat oude gebouwen, zoals een mooie kerk en een soort van paleis. Dat paleis is dan weer niet zo heel mooi, maar desalniettemin een paleis. Van dat centrum merken we vrij weinig, van het strand misschien iets meer. De finish ligt ook dicht bij het haventje van Gandía, waar rond deze tijd van het jaar ook nog wel genoeg bootjes zullen liggen. De finishlocatie in Playa de Gandía is ook nog verdacht dicht bij het uitgaansgebied. Er zijn vrij dicht in de buurt van de finish nog allerlei kroegjes en discotheken. De renners zullen daar waarschijnlijk wel geen gebruik van kunnen maken, maar wellicht kunnen ze dan nog wel tot rust komen op het brede strand van Gandía.
In de startplaats is het heel warm, dik boven de 30 graden. Weinig kans op regen, maar wel een beetje kans op wind. Die wind zou nog wel een rol kunnen spelen, aangezien een deel van de rit door open terrein gaat. In Gandía is het net iets minder warm, maar naar alle waarschijnlijk nog steeds rond de 30 graden. Ook daar geen kans op regen, maar des te meer kans op wind. We zitten immers aan de kust. In het slot van de rit is er ook nog redelijk wat open terrein, dus dat kan zomaar nog een rol gaan spelen. Deze lange rit begint om 12:47 en de verwachting is dat de renners tussen 17:26 en 17:55 op het strand van Gandía kunnen gaan liggen. Uiteraard beginnen de uitzendingen weer om 15:00, maar dan is de enige echte klim van de dag al lang en breed gedaan. Dat missen we dus, maar er blijft nog wel een kilometer of 90 over om naar te koekeloeren.
Dit gaat een massasprint worden. Ondanks dat het niet de hele dag vlak is en het zelfs nog iets lastiger is dan je op voorhand zou verwachten, moeten een aantal snelle jongens hier toch met gemak kunnen overleven. Vooral het laatste deel van de rit is enorm in het voordeel van de ploegen die voor een sprint willen gaan. Tot nu toe hebben de beperkt aanwezige sprinters nog geen kans laten liggen, want voor veel jongens is het zo'n beetje de enige kans om een rit in een grote ronde te winnen. Meersman, Van Genechten, Drucker, niet echt jongens die we vaker aan het feest zullen zien in een grote ronde. Voor die jongens is het dus ook wel een noodzaak om er nu weer voor te gaan. Dat zal ook wel gebeuren, tenzij er een enorm grote groep wegrijdt met mannetjes van bijna iedere sprintersploeg. Die kans is aanwezig, maar niet zo heel groot. Daarom gewoon een massasprintje joh. Weer een flopwinnaar erbij, omdat het kan.
1. Meerminman. Die deed het tijdens de vorige sprint niet zo goed, werd slechts vierde. Zijn mannetjes waren al vroeg weg door een aanval van Bennati en toen ging ie van veel te ver aan. Daarom zullen ze het nu wel allemaal wat beter willen regelen. Is met twee ritoverwinningen nog steeds de succesvolste sprinter van deze Vuelta en als het treintje een beetje goed is komt daar gewoon een derde bij.
2. Drucker. Die won dan wel een paar dagen geleden met flinke voorsprong, maar moest tijdens de vorige rit ineens hard op kop gaan rijden om het ploegenklassement van BMC te beschermen. Zonde van de energie en dat kan hem tijdens deze rit wel eens op gaan breken. Is maar goed ook trouwens, want Drucker is toch vooral een man van de ereplaatsen. Die moet niet teveel gaan winnen, want dan zou hij ineens niet meer de man zijn van veel tweede en derde plaatsen.
3. Selig. Weer zo'n nietszeggend figuur van Bora. Die andere sprinter van Bora heeft een snor laten staan en die snor zelfs een naam gegeven, om op die manier toch nog iets van een imago te creëren. Kun je nagaan wat voor een lulletjes lampenkatoen die renners van dat Bora zijn. Maar goed, Selig heeft geen snor en kreeg tijdens de vorige sprint de voorkeur. Werd toen tweede. Dus dan moet ie het nu ook wel goed kunnen doen. Won ook ooit de Volta Limburg van het Mergelland Hel Classic dus dan ben je een hele grote.
4. Van Genechten. Want al die flutrenners van IAM doen het goed. Tijdens het vorige sprintje nog 6e, maar dat moet in dit veld toch wel wat beter kunnen.
5. Prades. Na de vierde plaats van Bilbao tijdens de vorige rit heb ik ineens weer wat meer vertrouwen in mijn goden van Caja Rural. Die Prades is eigenlijk ook best wel snel, maar echt meesprinten heeft ie zich nog niet aan gewaagd. Verder dan een 13e plaats is ie nog niet gekomen, maar dat kan mij weinig verrotten. Ik kan ook Lorrenzo Manzin noemen maar daar heeft helemaal niemand zin in.
Unipublic heeft het weer geflikt, ze hebben weer een hilarisch steile klim gevonden. Mas de la Costa, vier kilometers die oneindig leken te duren. Betonweg, met overal gaten en scheuren, bochten die bijna loodrecht omhoog leken te lopen en renners die niet meer vooruit te branden leken. Dat is koers, volgens de Spanjaarden. Het was weer vermakelijk, alleen de winnaar was ik iets minder blij mee. Hoewel, ik moet Mathias Frank nageven dat hij deze Vuelta heel behoorlijk aan het koersen is. Normaal is hij een saaie aanklamper, zonder enige uitstraling of persoonlijkheid, maar nu gaat hij toch verrassend vaak in de aanval. Nu ging hij zelfs nog een keer extra in de aanval terwijl hij al in de aanval was. Hij muisde er vanonder met Cataldo en dat bleek een wijs besluit. De rest van de grote kopgroep kwam nooit meer terug. Prima overwinning voor hem en hopelijk blijft hij op die manier koersen. Gesink hield zijn woord en ging ook weer in de aanval, maar helaas kwam hij nu iets te kort. Geen schande, want van König in deze vorm kun je makkelijk verliezen. Dat de voorsprong van Frank te groot werd was ook weinig aan te doen, er waren in de groep daarachter te weinig jongens die wilden werken. De oude Tankink wint het niet van Cataldo en Frank, dat is logisch. Toch weer behoorlijk goed gereden door Lotto Jumbo, ook best verbazingwekkend. Het is een gekke Vuelta, dat blijkt iedere dag maar weer. Tussen de klassementsrenners gebeurde niet zo gek veel. Ja, een paar jongens verloren wat tijd, maar niet de echt grote namen. Die jongens bleven bij elkaar, hoewel Froome wel een keer of tien leek te lossen. Steeds kwam hij met zijn lachwekkende verzetje toch weer terug, dat is dan weer jammer. Wel weer een dag minder om Quintana nog van de eindwinst af te houden. Nog maar twee mogelijkheden eigenlijk. De tijdrit en de rit naar de Aitana, want van de rit die we nu gaan krijgen moet het niet komen. Een behoorlijk vlakke rit, van het binnenland van Valencia richting de kust. Een van de langste ritten van deze ronde, er was er tot nu toe maar één langer. 200 kilometer, met wat heuvels onderweg, maar een vlak slot. Weer een dag voor de sprinters.
We starten in het binnenland van Valencia, een kilometer of 70 ten oosten van de gelijknamige stad. Requena is de plaats van vertrek. Dit is de hoofdstad van de gelijknamige gemeente, een van de grootste van Spanje, qua oppervlak dan. Qua inwoners valt dat reuze mee, want in de hele gemeente wonen maar ongeveer 20.000 mensen. Een groot deel daarvan in Requena, dat een middeleeuws stadje is. Het was vroeger een Moorse vesting, want we zitten hier ergens in een of ander gebergte waar dit dorpje wel een gunstige ligging had. Er zijn nog wel wat invloeden uit die tijd te vinden in Requena, zo zijn er nog wat resten van de oude stadsmuur over. Ook staat er nog een oude Arabische burcht, de Torre del Homenaje. Er staan ook een boel kerken, die allemaal oud zijn. Onder Requena zijn ook nog wat voorwerpen uit vroegere tijden te vinden. Er zijn nog al wat grotten en in die grotten staan verschillende kunstwerken en uit de kluiten gewassen potten uit de middeleeuwen. Tegen een kleine betaling kan je hier door de grotten dolen, echt fantastisch. We zitten overigens ook weer in een wijnstreek. De belangrijkste wijnstreek van de regio Valencia, naar het schijnt. Al met al best een leuk plekje, waar je genoeg kan doen. Historisch binnenstadje met allemaal oude gebouwtjes, museumpje, ook nog een kuuroord in de buurt, keileuk dus. Buiten het stadje wel meteen veel verpaupering, dus het is ook wel weer de moeite waard om gewoon in het centrum te blijven. De rit begint aan de rand van dit centrumpje, bij een of ander pleintje dat de term plein amper waardig is. Wel weer een leuk fonteintje, met een paar bomen waar alle oude Spaanse mannetjes de hele dag in de schaduw zitten te lanterfanten.
De rit begint best makkelijk. Buiten Requena komen de renners op een brede en behoorlijk rechte weg terecht. Kilometerslang gaat het rechtdoor, door een open gebied. Het is best wel vlak, voor Spaanse begrippen. Goed, uiteraard gaat het weer een beetje op en af, maar we mogen dit eerste deel van de rit toch gewoon vlak noemen. Na 16 kilometer komt het peloton door Los Pedrones en loopt de weg even een kilometertje omhoog. Daarna is het drie kilometer vlak, maar vervolgens gaan we lang dalen. Een kilometer of tien gaat het naar beneden, in een afdaling die best bochtig is, maar niet zo lastig. Na 31 kilometer komen de renners uit bij het stuwmeer van Embarcaderos, dicht bij Cofrentes. Best een leuke omgeving hier. Water doet het altijd goed en Cofrentes is een dorpje gebouwd op een rots met een kasteeltje. Het stuwmeer is wel zo'n beetje het laagste punt, daarna gaat het weer een klein beetje omhoog. Acht kilometer in stijgende lijn, hoewel het niet altijd even lastig is. In totaal komen we minder dan 300 meter hoger uit, dus het is vooral vrij makkelijk. Een paar steilere stroken, dat is het dan. Nabij Jarafuel komen de renners even boven en is er een korte afdaling, maar we zitten nog steeds op dezelfde brede weg als in het begin van de rit. Een afdalinkje van drie kilometer, met weinig bochten. Daarna gaat het weer vijf kilometer vals plat omhoog, vervolgens is het een aantal kilometer vlak en dan begint na 56 kilometer de enige echte klim van de dag. De Puerto de Casa del Alto is een beklimming van de tweede categorie, 13,3 kilometer lang en 3,8% gemiddeld. Best een makkelijk klimmetje, het wordt nooit echt enorm lastig. Nog wel een kilometer aan 7%, maar verder is het prima te doen. We zitten ondertussen wel op een andere weg, maar ook die is nog best breed. Alleen wat minder goed onderhouden, maar je kan niet alles hebben. Na 70 kilometer komen de renners boven op de Casa del Alto. Op de top staan heel wat windmolens, wat het niet echt een bijster inspirerende omgeving maakt. Beetje een saaie klim.
Na de klim is er uiteraard een afdaling, maar die is niet zo lang en ook niet zo heel lastig. Er zijn best wat bochten, maar die lijken allemaal prima te nemen. Het gaat ongeveer vijf kilometer naar beneden, maar daarna gaat het alweer meteen drie kilometer omhoog. Ook niet zo steil, maar toch een procent of vier. Na deze korte onderbreking gaan we weer verder dalen, nog een kilometer of acht. Dit tweede deel van de afdaling wordt afgewerkt over een iets smallere weg, wat het iets lastiger maakt. Gelukkig zijn er vrij weinig lastige bochten, waardoor iedereen ongeschonden Navalón zou moeten kunnen halen. Dit dorpje passeren we na 88 kilometer en hier gaat het weer heel lichtjes omhoog. Een kilometer of drie in licht stijgende lijn, daarna weer een kilometer afdaling en vervolgens weer twee kilometer omhoog. Toch weer een lastig ritje, bijna geen meter vlak. Ook nog eens vrij smalle wegen, waar het continu draaien en keren is. Echt weer een vies gemeen ritje. Zeker na bijna drie weken koers kan dit nog best tegenvallen voor sommige renners. We moeten wel richting de kust, dus uiteindelijk gaat het meer naar beneden dan omhoog. Het gaat na het laatste klimmetje een kilometer of 10 naar beneden, richting Moixent. Nog steeds over de smalle weg, met best veel bochten. Ook nog een paar bochten die verstopt liggen tussen de rotsen, waardoor het allemaal wat lastig in te schatten is. Wel een mooi beeld daardoor. Na 105 kilometer, over de helft van de rit, komen de renners door Moixent (of Mogente). Best een mooi dorpje, waar de invloeden van vroeger nog duidelijk zichtbaar zijn.
Na Moixent komen de renners weer op een bredere weg terecht, maar wel een weg die terug naar het binnenland gaat. We hadden heel makkelijk richting de kust kunnen fietsen, maar dat is te simpel natuurlijk. Eerst nog even een extra lus door het heuvelachtige Valencia. De weg begint ook weer omhoog te lopen. In totaal gaat het 20 kilometer heel licht omhoog, we overwinnen ongeveer 300 hoogtemeters in dit stuk. Niet echt bijzonder steil dus allemaal, hoewel het eerste stuk na Moixent nog wel echt wat lastiger is. Toch weer een kilometer of vier tussen de vier en vijf procent. Daarna is het wel heel lang vals plat, met nog een paar korte stukjes in dalende lijn tussendoor. Na 128 kilometer komen de renners door Fontanars dels Alforins, waar een kleine omweg voor wordt gemaakt. Blijkbaar is dit dorpje zo belangrijk dat er nog extra naartoe gereden moet worden. Ze hebben er wijn en een aardig exemplaar van een kerk, maar verder zie ik het niet zo. In Fontanars is dat ellendig lange stuk vals plat wel zo'n beetje gedaan. Het gaat nog heel even door, maar daarna gaan we dan toch echt een heel lang stuk in dalende lijn krijgen, richting de kust. In Fontanars en omgeving worden de wegen weer even wat smaller, maar buiten dit dorpje is alles weer breed genoeg. Het gaat heel voorzichtig naar beneden, want in 10 kilometer verliezen we maar 200 hoogtemeters. Twintig kilometer na Fontanars dels Alforins komen we door de stad van de tussensprint, Ontinyent. Een best grote stad, met 37.000 inwoners. Heeft een oud deel en een nieuw deel, maar vooral het oude deel is het aanzien meer dan waard. Na een stukje rijden door de straten van deze stad is het dan na 147 kilometer tijd voor de tussensprint.
Buiten Ontinyent is het even vlak, een kilometer of vijf. Daarna gaat het weer licht verder naar beneden, maar dan wel heel voorzichtig. Wel komen we terecht in een gebied dat wat dichter bevolkt is. Daardoor komen de renners de nodige rotondes, vluchtheuvels, paaltjes en andere obstakels tegen. De weg blijft meestal wel breed, op de plaatsen met die verkeerselementen na dan. Het blijft best druk, tot Bélgida, waar de renners na 162 kilometer passeren. Hier wordt het weer wat landelijker allemaal. Geen dorpjes, maar grote en open vlaktes. Even voorbij Bélgida slaan de renners rechstaf en komen ze op een enorm brede weg terecht. Deze weg loopt ook nog zeven kilometer lang licht omhoog. Vals plat, want dat hadden we vandaag nog niet gehad. Na die kilometers in licht stijgende lijn gaat het ook weer heel licht naar beneden, hoewel de meeste stukjes afdaling al snel weer worden onderbroken door een paar meter omhoog. De enorm brede weg wordt alleen nog maar breder, want na een tijd wordt het een autoweg. Deze autoweg is enorm recht, waardoor het niet eens echt opvalt dat het af en toe ook nog nog naar beneden gaat. Hoewel het lijkt alsof we richting de bergen rijden, zijn we nu toch bijna in de buurt van de kust. Na 190 kilometer verlaten we de autoweg en ondertussen is het ook al vlak. We gaan op weg naar de finishplaats, Gandía. Met een paar rotondes onderweg bereiken we na 192 kilometer de buitenkant van deze stad.
Met het bereiken van Gandía zijn we er nog niet, want de finish is pas een aantal kilometer verderop. We mogen naar het strand, want het moet natuurlijk ook allemaal toeristisch verantwoord zijn. Voor we daar terechtkomen moeten we eerst nog kriskras door Gandía fietsen. Bij het binnenrijden van Gandía zijn er meteen weer een paar rotondes en wat bochten. Een van die bochten brengt de renners naar een bijzonder smalle straat. Geen idee waarom we deze route nemen, want er lijken logischere alternatieven, maar afijn. Een smal straatje dus, met een paar hectometer later een bocht naar links. De volgende weg is wat breder en gaat relatief lang rechtdoor. Een kilometer zonder gedoe, ook wel eens fijn. Aan het eind van deze weg komt het gepeupel bij een rotonde uit, waar ze links moeten. Dan is er heel even een straat met een brede middenlaan, waardoor de rijhelften gesplitst zijn. Dit duurt niet lang, want een paar meter verderop is er een enorm brede rotonde. Na die rotonde is de weg enorm breed en is er tijd om alles te organiseren. We zitten nu op een kilometer of vijf van de streep. Tot vier kilometer van de streep gaat het rechtdoor, dan moeten de renners over een viaduct, waar het dus logischerwijs een paar meter omhoog loopt. Dit viaduct heeft ook een flauwe bocht naar rechts, maar de weg is tien meter breed dus dat is niet zo'n gedoe. Op drie kilometer van de streep krijgen we de volgende echte bocht pas, hoewel deze ook wel goed loopt. Het gaat meer dan een kilometer rechtdoor, totdat de renners op anderhalve kilometer van de streep een rotonde bereiken, waar ze links gaan. Brede weg en een brede rotonde, dus dat is prima. Vervolgens gaat het weer rechtdoor, tot de boog van de laatste kilometer. Weer een rotonde, waar de renners rechts moeten. De bocht is hier wat krapper, maar de weg daarna wel weer breed. Het gaat 200 meter rechtdoor, maar daarna is er weer een rotonde. Hier slaan de renners rechtsaf, waarna ze in de laatste 600 meter rechtdoor mogen fietsen tot de streep. Brede straat, met alleen maar appartementen in de buurt van het strand.
Gandía is een stad met meer dan 77.000 inwoners. Het is eigenlijk op te delen in twee stukjes Gandía. Gandía-centrum en Gandía-zand. Want zand, dat hebben ze hier nogal. Meer dan vijf kilometer aan strand. Het is daarom ook niet heel verbazingwekkend dat Gandía een populaire plaats is voor toeristen. Dat is ook wel te merken aan de finishlocatie, want er zijn appartementen zo ver je kan kijken. Meer dan 15.000 plaatsen voor toeristen, naar het schijnt. Het centrum van Gandía en het strand liggen wel een aardig eindje uit elkaar, zoals we in de finale van de rit ook gaan merken. Het centrum heeft wat oude gebouwen, zoals een mooie kerk en een soort van paleis. Dat paleis is dan weer niet zo heel mooi, maar desalniettemin een paleis. Van dat centrum merken we vrij weinig, van het strand misschien iets meer. De finish ligt ook dicht bij het haventje van Gandía, waar rond deze tijd van het jaar ook nog wel genoeg bootjes zullen liggen. De finishlocatie in Playa de Gandía is ook nog verdacht dicht bij het uitgaansgebied. Er zijn vrij dicht in de buurt van de finish nog allerlei kroegjes en discotheken. De renners zullen daar waarschijnlijk wel geen gebruik van kunnen maken, maar wellicht kunnen ze dan nog wel tot rust komen op het brede strand van Gandía.
In de startplaats is het heel warm, dik boven de 30 graden. Weinig kans op regen, maar wel een beetje kans op wind. Die wind zou nog wel een rol kunnen spelen, aangezien een deel van de rit door open terrein gaat. In Gandía is het net iets minder warm, maar naar alle waarschijnlijk nog steeds rond de 30 graden. Ook daar geen kans op regen, maar des te meer kans op wind. We zitten immers aan de kust. In het slot van de rit is er ook nog redelijk wat open terrein, dus dat kan zomaar nog een rol gaan spelen. Deze lange rit begint om 12:47 en de verwachting is dat de renners tussen 17:26 en 17:55 op het strand van Gandía kunnen gaan liggen. Uiteraard beginnen de uitzendingen weer om 15:00, maar dan is de enige echte klim van de dag al lang en breed gedaan. Dat missen we dus, maar er blijft nog wel een kilometer of 90 over om naar te koekeloeren.
Dit gaat een massasprint worden. Ondanks dat het niet de hele dag vlak is en het zelfs nog iets lastiger is dan je op voorhand zou verwachten, moeten een aantal snelle jongens hier toch met gemak kunnen overleven. Vooral het laatste deel van de rit is enorm in het voordeel van de ploegen die voor een sprint willen gaan. Tot nu toe hebben de beperkt aanwezige sprinters nog geen kans laten liggen, want voor veel jongens is het zo'n beetje de enige kans om een rit in een grote ronde te winnen. Meersman, Van Genechten, Drucker, niet echt jongens die we vaker aan het feest zullen zien in een grote ronde. Voor die jongens is het dus ook wel een noodzaak om er nu weer voor te gaan. Dat zal ook wel gebeuren, tenzij er een enorm grote groep wegrijdt met mannetjes van bijna iedere sprintersploeg. Die kans is aanwezig, maar niet zo heel groot. Daarom gewoon een massasprintje joh. Weer een flopwinnaar erbij, omdat het kan.
1. Meerminman. Die deed het tijdens de vorige sprint niet zo goed, werd slechts vierde. Zijn mannetjes waren al vroeg weg door een aanval van Bennati en toen ging ie van veel te ver aan. Daarom zullen ze het nu wel allemaal wat beter willen regelen. Is met twee ritoverwinningen nog steeds de succesvolste sprinter van deze Vuelta en als het treintje een beetje goed is komt daar gewoon een derde bij.
2. Drucker. Die won dan wel een paar dagen geleden met flinke voorsprong, maar moest tijdens de vorige rit ineens hard op kop gaan rijden om het ploegenklassement van BMC te beschermen. Zonde van de energie en dat kan hem tijdens deze rit wel eens op gaan breken. Is maar goed ook trouwens, want Drucker is toch vooral een man van de ereplaatsen. Die moet niet teveel gaan winnen, want dan zou hij ineens niet meer de man zijn van veel tweede en derde plaatsen.
3. Selig. Weer zo'n nietszeggend figuur van Bora. Die andere sprinter van Bora heeft een snor laten staan en die snor zelfs een naam gegeven, om op die manier toch nog iets van een imago te creëren. Kun je nagaan wat voor een lulletjes lampenkatoen die renners van dat Bora zijn. Maar goed, Selig heeft geen snor en kreeg tijdens de vorige sprint de voorkeur. Werd toen tweede. Dus dan moet ie het nu ook wel goed kunnen doen. Won ook ooit de Volta Limburg van het Mergelland Hel Classic dus dan ben je een hele grote.
4. Van Genechten. Want al die flutrenners van IAM doen het goed. Tijdens het vorige sprintje nog 6e, maar dat moet in dit veld toch wel wat beter kunnen.
5. Prades. Na de vierde plaats van Bilbao tijdens de vorige rit heb ik ineens weer wat meer vertrouwen in mijn goden van Caja Rural. Die Prades is eigenlijk ook best wel snel, maar echt meesprinten heeft ie zich nog niet aan gewaagd. Verder dan een 13e plaats is ie nog niet gekomen, maar dat kan mij weinig verrotten. Ik kan ook Lorrenzo Manzin noemen maar daar heeft helemaal niemand zin in.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
twitter:RGUpdate twitterde op donderdag 08-09-2016 om 06:57:09 During the past 7 hours I've been riding yesterday's final climb at least 50 times and still I didn't manage to win! #HungerflatInBed reageer retweet
During the past 7 hours I've been riding yesterday's final climb at least 50 times and still I didn't manage to win! 
Hopelijk kan mosseljongen een goede leadout doen.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
quote:
Hopelijk kan mosseljongen een goede leadout doen.
Maxime Monfort: This Vuelta has been a failure for me
"I really have not had success. I was very careful to try to get in the break. I was in the good shot each time early on in a stage I know well. I was in a good group of 17 riders but it was not good for the peloton. 27 riders countered. Frankly, this Vuelta failed for me. On the rest day, I tried to stay focused but it was not easy. I'll try again tomorrow. "
Stop er gewoon mee jongen
"I really have not had success. I was very careful to try to get in the break. I was in the good shot each time early on in a stage I know well. I was in a good group of 17 riders but it was not good for the peloton. 27 riders countered. Frankly, this Vuelta failed for me. On the rest day, I tried to stay focused but it was not easy. I'll try again tomorrow. "
Stop er gewoon mee jongen
Ach, hij heeft nog altijd kans op wederom een fraaie nietszeggende 15e plek in het eindklassement.quote:
Maxime Monfort: This Vuelta has been a failure for me
"I really have not had success. I was very careful to try to get in the break. I was in the good shot each time early on in a stage I know well. I was in a good group of 17 riders but it was not good for the peloton. 27 riders countered. Frankly, this Vuelta failed for me. On the rest day, I tried to stay focused but it was not easy. I'll try again tomorrow. "
Stop er gewoon mee jongen
That's history. I say history because it happened in the past.
Murray Walker
Murray Walker
Breakaway 5 rider(s) 92 BEPPU Fumiyuki. (TFS), 106 JAUREGUI Quentin. (ALM), 128 VERVAEKE Louis. (LTS), 148 ROLLAND Pierre. (CDT), 173 CATTANEO Mattia. (LAM)
Bijna iedereen wil sprinten?
Bijna iedereen wil sprinten?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |