[Vuelta 2016] #9 RIP BERT

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 21:54 schreef Wombcat het volgende:

[..]

Eigenlijk zou 'ie morgen moeten proberen mee te zitten in de kopgroep. Weliswaar heeft hij maar 3'37 achterstand in het klassement, maar ik geloof nooit dat er een ploeg echt bang voor 'm is, en ik denk ook niet dat Movistar het heel erg zal vinden om de leiderstrui weer kwijt te raken.
Een kopgroep kunnen ze dus best een minuut of tien geven, wat in de finale wordt ingelopen tot een minuut of 5.

Maar dat gaan ze niet doen, hetzelfde geëmmer als met Kelderman in de Tour, steeds blijven hinken op 2 gedachten en dan maar lafjes blijven aanklampen voor een 15de plek in plaats van je gewoon eerst op een uur te laten rijden, totdat je de deksel op de neus krijgt en daarna achter de feiten aan blijft fietsen.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 21:56 schreef ZakaRosa het volgende:

[..]

Bennett had ook allang al op een half uur moeten staan zodat hij de ruimte krijgt. Daar wordt de eerste fout al gemaakt.

Inderdaad, en zoals ik hierboven zeg is dit precies hetzelfde scenario als met Kelderman in de Tour. Nu rijdt Sjors zichzelf langzaam de vernieling in voor een anoniem klassement totdat hij er een keer finaal doorheen zakt en een half uur verliest en 0 brandstof heeft om daarna nog in een ontsnapping te gaan.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 21:57 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Maar dat gaan ze niet doen, hetzelfde geëmmer als met Kelderman in de Tour, steeds blijven hinken op 2 gedachten en dan maar lafjes blijven aanklampen voor een 15de plek in plaats van je gewoon eerst op een uur te laten rijden, totdat je de deksel op de neus krijgt en daarna achter de feiten aan blijft fietsen.

Vanaf een 20e plek kun je prima in de aanval gaan. Moet je dat alleen wel doen en niet blijven aanklampen. Grap is dat je daarmee dan ook nog eens in de top 10 terecht kunt komen.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 21:14 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Dat je überhaupt iemand van die kopgroep in je team had zitten is echt een wereldprestatie.

We staan nu weer eerste in het subleague klassement, zoals het hoort.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 22:59 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

We staan nu weer eerste in het subleague klassement, zoals het hoort.

Jij mag God op je blote knieën bedanken dat ik de moeite heb genomen om mij in te schrijven voor die subleague van je.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 23:06 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Jij mag God op je blote knieën bedanken dat ik de moeite heb genomen om mij in te schrijven voor die subleague van je.

Nu niet net doen alsof ik hier alleen verantwoordelijk voor was. In de achterkamertjes hebben we dit uitgebreid besproken.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 23:07 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Nu niet net doen alsof ik hier alleen verantwoordelijk voor was. In de achterkamertjes hebben we dit uitgebreid besproken.

En dat heb ik jou dus in vertrouwen allemaal verteld. En nu weer uit de school klappen. Het grote lekken is begonnen jongens.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 23:08 schreef Mani89 het volgende:

[..]

En dat heb ik jou dus in vertrouwen allemaal verteld. En nu weer uit de school klappen. Het grote lekken is begonnen jongens.

Kappen met deze satire.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 23:10 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Kappen met deze satire.

Ik zou hetzelfde tegen jou willen zeggen maar je stelt de laatste tijd enorm teleur wat dat betreft.

Dit is niet het cyclingmaster topic

“Ik had verwacht dat de klassementsploegen wel geïnteresseerd zouden zijn in de etappezege”, zei ploegleider Addy Engels. “Dat was helaas niet zo, waardoor de winnaar van voren zat. Wij hebben voor een rit als vandaag alleen George Bennett en Robert Gesink die op zo’n slotklim kunnen winnen. Robert heeft daar op dit moment de vorm nog niet voor en George staat te kort in het klassement om die ruimte te krijgen.”

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 23:23 schreef wimderon het volgende:
“Ik had verwacht dat de klassementsploegen wel geïnteresseerd zouden zijn in de etappezege”, zei ploegleider Addy Engels. “Dat was helaas niet zo, waardoor de winnaar van voren zat. Wij hebben voor een rit als vandaag alleen George Bennett en Robert Gesink die op zo’n slotklim kunnen winnen. Robert heeft daar op dit moment de vorm nog niet voor en George staat te kort in het klassement om die ruimte te krijgen.”

Derhalve hebben wij zijn achterstand in het klassement zo klein mogelijk gehouden zodat hij morgen ook geen ruimte krijgt.

Godverdomme, zoveel incompetentie, hoe is het mogelijk. Geef deze ploeg een spuitje.

Onzin ook dat je dan enkel Bennett en Gesink mee kan sturen in zo'n groep, die groep ontstond niet bergop, maar op het vlakke en dan krijg je regelmatig een kopgroep zonder een fatsoenlijke klimmer. Zo'n renner als Keizer of Bouwman gaat hier Lagutin niet kloppen, maar heel ver weg zullen ze ook niet zijn.. Probeer het dan in ieder geval.

Echt niet te geloven weer dat soort teksten. En Sjors had het gewoon een aantal keer moeten lopen inderdaad en dan een een paar keer meezitten in zo'n etappe, in deze Vuelta liggen wel kansen voor hem.

Mario Sabato is weer terug.

Etappe 9: Cistierna - Alto del Naranco, 164,5 km

De ene flopshow na de andere, deze Vuelta. Meersman, Geniez, Calmejane, Van Genechten en Lagutin, dit zou ook zomaar de erelijst van de Ronde van België kunnen zijn. Hoewel zelfs daar vaak nog grotere namen winnen. Alleen Yates is nog een beetje een grote naam, voor de rest is het toch bijzonder pover allemaal. Het is vooral vrij matig dat de klassementsrenners niets geven om ritoverwinningen. We hebben drie aankomsten bergop gehad en drie keer heeft een vluchter gewonnen. Vaak ook vluchters uit magere groepjes. Tijdens deze rit helemaal. Sergey Lagutin, de Oezbeek die nu een Rus is. Jaren geleden ontdekt door Hilaire van der Schueren en zijn hoogtijdagen beleefd bij het immer lollige Vacansoleil. Daar was het nog wel een aardige klimmer, maar in de jaren daarna niet veel meer van hem vernomen. Nu wint hij ineens een rit in de Vuelta. Neem aan dat de organisatie ondertussen ook niet echt vrolijk meer is. Dat Quintana de rode trui heeft overgenomen zullen ze dan wel weer prima vinden, maar verder is het tot nu toe een tranendal. Ontzettend saaie koers, matige winnaars en het ziet er niet naar uit dat het snel beter gaat worden. We krijgen weer een aankomst bergop, op een van de bekendste bergen van Spanje, maar als het peloton zo rijdt als tijdens de afgelopen bergritten krijgen we weer een flopwinnaar. Mag eigenlijk niet op deze heilige berg. De Alto del Naranco, tweede aankomst bergop in het drieluik.




De rit begint dicht bij de finishplaats van de vorige etappe. We zitten in Cistierna, op 14 kilometer van La Camperona. Tijdens de vorige rit kwamen we ook al door dit dorpje, voor de renners die een goed observatievermogen hebben zal dit dus bekend terrein zijn. Het is Unipublic weer gelukt om een klein dorpje te vinden, hoewel Cistierna al groot is in vergelijking met enkele plaatsen die we de afgelopen dagen hebben bezocht. Hier wonen iets meer dan 3000 mensen, een echte metropool dus. Het dorpje ligt in de vallei van de Rio Esla en die rivier zorgt ervoor dat er in Cistierna nog wel wat te doen is. Vroeger schijnen de Romeinen hier te hebben gezocht naar koper en goud, maar tegenwoordig wordt het water vooral gebruikt voor een kanotochtje of een lekker middagje vissen. Er is in Cistierna verder helemaal niets te doen. Er zijn ook geen mooie gebouwen, ze hebben zelfs niet eens een goede kerk. Het enige mooie is dat de renners starten in een straat waar ze uitzicht hebben op de bergen. Overal om Cistierna heen liggen wel wat flinke heuvels en dat zullen de renners in het begin van de rit ook meteen gaan merken.



De eerste kilometers van deze rit zullen de renners bekend voorkomen. We fietsen weer naar Sabero, richting de voet van La Camperona dus. Het eerste deel van de klim naar La Camperona gaan we opnieuw doen, maar gelukkig voor de renners mogen ze nu in Sotillos de Sabero rechtdoor fietsen en hoeven ze niet rechtsaf te slaan, richting die drie achterlijk steile kilometers. Het zwaarste gedeelte van deze klim slaan we dus over, maar alsnog gaat het dus in de eerste kilometers van de rit meteen omhoog. Vijf kilometer vals plat, aan hooguit drie procent. Daarna richting Sotillos de Sabero nog twee wat zwaardere kilometers aan zeven en zes procent, maar buiten Sotillos de Sabero loopt het niet veel langer omhoog. Nog één kilometer, aan een procentje of vier. Toch een stuk schappelijker dan die 18% als je de andere kant opgaat. Toch wel een goed begin voor renners die in de kopgroep van de dag willen zitten. Een slecht begin voor de jongens die ziek zijn of over slechte benen beschikken. Na de halve klim van La Camperona is er een afdaling, maar die is makkelijk. Rechte en brede wegen, dat is makkelijk fietsen. Na 20 kilometer komen de renners door Boñar en dan is het alweer vlak. Het begint zelfs weer een beetje omhoog te lopen. Over een brede weg fietsen de renners richting de Picos de Europa, de omgeving wordt steeds mooier. Een aantal kilometer lang fietsen ze langs een meer, Embalse del Porma. Langs dit meer zijn er prachtige uitzichten, er is uiteraard ook weer een mirador aanwezig. De weg loopt heel voorzichtig omhoog, met af en toe een wat lastigere strook. In totaal overwinnen de renners in meer dan 20 kilometer ongeveer 200 hoogtemeters, dat valt al bij al wel mee. Na 44 kilometer fietsen ze door Puebla de Lillo en vijf kilometer later begint de eerste officiële klim van de dag, de Puerto de San Isidro. Deze beklimming van de tweede categorie is 11 kilometer lang en 3% gemiddeld, maar het gemiddeld wordt nogal omlaag gehaald door een afdaling halverwege de klim. Het gaat eerst vier kilometer omhoog aan 5%, daarna is er een afdaling van iets meer dan twee kilometer, waarna het nog vijf kilometer licht omhoog gaat.



Op de top van de Puerto de San Isidro verlaten de renners Castilië en León en rijden ze Asturië binnen. We hebben nu 60 kilometer gefietst en de komende kilometers gaat het naar beneden. We gaan liefst 1300 meter lager uitkomen. De weg in de afdaling is breed, maar het is wel een nogal slechte weg. Mag wel eens een nieuw laagje asfalt komen. De afdaling heeft wat bochten, maar over het algemeen ziet het er niet bijzonder lastig uit. Het serieuze deel van de afdaling is 15 kilometer lang. Er zitten wel wat steile kilometers tussen, zo is er een strook aan 9% naar beneden. Ook nog een aantal kilometer aan meer dan 6%, maar door het gebrek aan lastige bochten stelt dat niet veel voor. Na 74 kilometer komen de renners door Felechosa en hebben ze het sterk dalende deel gehad. Het gaat nu nog meer dan twintig klometer verder naar beneden, maar wel heel lichtjes. Het is bijna vlak. De renners fietsen verder en komen door Cabañaquinta, terwijl het nog steeds overwegend vlak is. Wel een aardige omgeving, het is behoorlijk groen en er zijn overal bergen. Na meer dan 100 kilometer komen de renners uit in Figaredo, bij de Rio Caudal. Na 40 kilometer in dalende lijn is het nu dan helemaal vlak. Dat duurt alleen niet zo lang meer. Er wordt gefietst richting Mieres en hier slaan de renners rechtsaf, op weg naar de volgende klim. Na 111 kilometer begint die klim, de Alto de Santo Emiliano. Klim van de derde categorie, 6,2 kilometer lang en 4,7% gemiddeld. Geen enorm lastige klim, maar toch nog drie kilometer aan 6%. De weg is overigens niet zo fantastisch. De omgeving is ook net wat minder mooi dan eerder in de rit, maar alsnog is het zo nu en dan best prima.




De afdaling van de Alto de Santo Emiliano is vijf kilometer lang, maar niet zo lastig. Er zijn best veel bochten, maar de weg is breed en verkeert ook in een betere staat dan de weg tijdens de beklimming. Het gaat ook niet heel steil naar beneden, wel een tijdje aan 6%, maar dat is allemaal nog prima te doen. Na een aantal kilometer zijn de renners beneden en fietsen ze verder richting Langreo, dat ze na 124 kilometer bereiken. In Langreo is de tussensprint van de dag, spanning en sensatie. Na een rondje door Langreo te hebben gefietst mogen de renners een tijdje genieten van het uitzicht langs de Rio Nalón, voordat ze al vrij snel weer gaan beginnen aan de volgende klim. Als ze wat rotondes hebben genomen komen ze op een weg terecht langs de snelweg. Die weg loopt een beetje omhoog, 5 kilometer aan 3,9% om precies te zijn. De Alto de San Tirso is aan de beurt en omdat het niet veel voorstelt is het een beklimming van de derde categorie. Over een brede weg fietsen de renners door verrassend veel gehuchtjes richting San Tirso, met ondertussen twee fatsoenlijke kilometers boven de 5%. De overige kilometers zijn helemaal simpel. Na 135 kilometer, op een kilometer of 30 van de finish, komen de renners boven in San Tirso. Nog drie klimmetjes te gaan. Niet echt boeiend trouwens, dat San Tirso. Wel nog een aardig uitzicht over de omgeving, maar ook niet meer dan dat.




Na de doorkomst in San Tirso is er een korte afdaling, maar die is enorm makkelijk. Er zitten bijna geen bochten in deze afdaling, dus je kan met je ogen dicht afdalen. Na vijf makkelijke kilometers komen de renners beneden in Rozadas de la Peña, aan de Rio Caudal. Een aantal bochten en een rotonde verder komen de renners dan door Rebollada, waar de volgende klim alweer begint. Deze keer een klim waar geen punten te verdienen zijn. Dit omdat het niet echt een enorm lastige klim is. Er wordt geklommen richting El Padrún en dit klimmetje is vier kilometer lang. Het gaat omhoog aan ongeveer drie procent, dus dat is niet bijzonder interessant allemaal. De afdaling die volgt is noemenswaardiger, want dit is een enorm bochtige. In korte tijd zes haarspeldbochten achter elkaar. Wel een redelijk brede weg, maar de meeste bochten zijn behoorlijk lastig in te schatten. De eerste uitdagende afdaling van deze rit. Na 147 kilometer komen de renners door Olloniego en is het dalen zo'n beetje gedaan. Een kilometer verderop rijden ze over een wat smallere brug de Nalón over en direct begint de weg omhoog te lopen. De voorlaatste klim van de dag staat op het punt van beginnen. De Alto de la Manzaneda is een beklimming van de derde categorie, 3,6 kilometer lang en 6,9% gemiddeld. Een klim die echt ergens op lijkt dus. Kort maar krachtig, zoals ze het in Spanje graag zien. Uiteraard heeft deze klim enkele enorm steile stroken, dik boven de 10%. Pas richting het einde zwakt het weer wat af, maar dan hebben de renners wel weer drie lastige kilometers achter de rug. Na 152 kilometer, op ongeveer 13 kilometer van de streep, komt het gepeupel boven. In de verte zien we Oviedo al liggen.




De afdaling richting Oviedo is eigenlijk niet eens echt een afdaling te noemen. Het gaat een aantal keer flink naar beneden, maar dat zijn maar korte stukken. Het is vooral best vlak, met weinig bochten. Goede weg ook, dat maakt het helemaal makkelijk. Op acht kilometer van de streep rijden de coureurs Oviedo binnen. Na een tocht door deze stad, met de nodige bochten en rotondes, begint op zes kilometer van het eind de slotklim. Over de Avenida de los Monumentos begint dan een van de monumentale klimmen van Spanje, de Alto del Naranco. Een beklimming van de tweede categorie, die we eigenlijk niet eens helemaal doen. Eigenlijk is de Alto del Naranco nog een kilometer langer, maar we stoppen er wat vroeger mee want daar is meer ruimte. Parkeerplaatsje enzo, je kent dat wel. In ieder geval, de klim begint makkelijk met een kilometer aan 4,5%, gevolgd door een kilometer aan 5,5%. Daarna wordt het allemaal wat serieuzer en krijgen we twee kilometer aan 7%. In de slotkilometer gaat het omhoog aan meer dan 8%, hoewel het richting de top wel weer wat afzwakt, naar 4%. Het kan dus goed zo zijn dat we in de slotkilometers pas echt actie krijgen, want de rest daarvoor is niet echt zwaar genoeg.




De Alto del Naranco is een van de heilige beklimmingen in Spanje. Letterlijk en figuurlijk, want op de echte top (dus niet waar we finishen) staat ook nog eens een groot beeld van onze grote vriend Jezus. Tijdens de klim komen we ook meerdere kerkjes tegen. Daarnaast figuurlijk heilig, omdat dit een klim is met ontzettend veel geschiedenis. Lang had deze berg z'n eigen koers, Subida al Naranco. Helaas is deze koers, net als zoveel andere wedstrijden in Spanje, door financiële problemen van de kalender verdwenen. Eeuwig zonde, want op de erelijst staan talloze grote namen, zoals Marino Lejarreta, Abraham Olano, Iban Mayo, Roberto Heras en ga zo maar door. De afgelopen jaren is de Alto del Naranco wel een aantal keer opgenomen in de Ronde van Asturië. Helaas hebben ze ook bij dit rondje last van financiële problemen, waardoor de koers een jaar niet is georganiseerd en in andere jaren nog maar uit twee ritten bestond. Dit jaar weer drie, dus dat gaat de goede kant op. In ieder geval was er in de Ronde van Asturië voor het laatst in 2013 een aankomst op Naranco, de overwinning ging toen naar Javi Moreno, voor Mikel Landa. In 2013 was de Vuelta hier ook, Joaquim Rodriguez was toen met afstand de sterkste. Dat was niet de enige aankomst op de Monte Naranco in de Vuelta, de klim kwam twaalf keer eerder voor in deze prachtige en goed georganiseerde koers. Bartje Voskamp won hier ooit een rit, net als Tony Rominger, Laurent Jalabert en de eeuwige knecht Chente Garcia Acosta. We zitten, zoals misschien al is opgevallen, in Oviedo. Dat is vooral voor één renner in het peloton heel speciaal. Samuel Sanchez is hier geboren en getogen. Toch merkwaardig dat hij nooit een koers heeft gewonnen met aankomst op deze berg. Oviedo is overigens de hoofdstad van Asturië en heeft meer dan 200.000 inwoners, maar omdat we net buiten Oviedo finishen is dat eigenlijk helemaal niet relevant.



Het schijnt helemaal niet zo warm te worden tijdens deze rit. Amper 20 graden in Oviedo, is dit echt? Dat zou voor de meeste renners wel een feestje zijn, na al dat warme weer. Ongeveer 20 graden, klein kansje op regen en een miniem beetje wind. Best lekker. Om 13:27 starten de renners, tussen 17:27 en 17:53 worden ze boven op de Alto del Naranco verwacht. De uitzending zal wel weer gewoon om 15:00 beginnen, staat niet in de gids maar boeiend. Rond 15:00 zitten we in de buurt van de top van de eerste echte klim en gaat net dat ellendig lange stuk in de vallei beginnen. Een half uurtje later inschakelen kan ook geen kwaad.



In 2013 streden de klassementsrenners en de puncheurs om de overwinning. Dat zou nu natuurlijk ook zo kunnen zijn, maar voorlopig is er nog geen enkele ploeg geweest die de bergetappes wil controleren. Ook tijdens de vorige rit liet men een of ander kansloos groepje gewoon gaan. Valverde, Quintana, Contador, Froome, noem ze allemaal maar op. Allemaal zonder overwinning, maar niemand heeft veel zin om daar verandering in te brengen. Ritoverwinningen lijken ze tegenwoordig niet meer zo interessant te vinden. Alleen de positie na drie weken koers schijnt te tellen. Met deze informatie in het achterhoofd zou het zomaar zo kunnen zijn dat de vluchters nu weer gaan winnen. Het loont hoe dan ook om in de aanval te gaan, hoewel ze daar alleen bij Lotto Djumbo anders over lijken te denken. Addy, als je dit leest, deze rit is heel geschikt voor vluchters. Stuur wat mannen mee. Dan sta je achteraf ook weer niet voor schut met je zoveelste kutverhaal. Kom op he. Tak tak tak.
1. Goncalves. Ik heb geen idee waar Caja Rural mee bezig is, maar het bevalt me niet. Ga nou eens aanvallen joh. Hebben ze bijna alleen maar geschikte renners voor. Roson, Madrazo, Carthy, Bilbao, allemaal moeten ze dat kunnen. En onze José. Die moet nog even laten zien dat zijn transfer naar Katusha terecht is.
2. Losada. Spanjaardje van Katusha die het al eens heeft geprobeerd, maar dat lukte toen niet echt helemaal. Dan moet ie het nu nog maar een keer proberen. Het zal wennen zijn voor hem, zo ongeveer voor het eerst in jaren dat hij niet hoeft te knechten voor Rodriguez.
3. Cataldo. Of iemand anders van Astana. Die gozers moeten ook wat nu ons Supermannetje zijn melktanden heeft verloren. Die halfslachtige pogingen om met Luis Leon Sanchez wat te bereiken hebben ook niet veel opgeleverd. Kan je beter in de lange vlucht gaan.
4. Fraile. Aardig wat puntjes voor de bergtrui op te rapen. Als hij die trui nog een keer wil dragen, zal hij toch nog een aantal keer in de aanval moeten. Bij voorkeur tijdens deze rit.
5. Bouwman. Addy en Jan zijn natuurlijk vaste lezers, dus na mijn aansporing van net gaan ze zeker iemand in de aanval sturen. Hoewel ze van hun eigen renners al zeggen dat ze niet goed genoeg zijn, wat toch ook allemaal weer vrij pijnlijk is. Desalniettemin zou ik Koentje Bouwman graag een keer in de aanval zien. Heeft nog best wel wat talent, maar het is lastig om dat te laten zien als je de hele tijd twee van die manisch depressieve individuen om je heen hebt.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 21:42 schreef Marcoss het volgende:

[..]

Bouwman is helemaal niet zo'n slechte renner, maar voor hem was vooral handig geweest als Kruijswijk nog in koers was (en zou verbeteren richting de slotweek), nu rijdt hij een beetje doelloos rond waarschijnlijk..

Misschien een keer in de ontsnapping meegaan? Of zeg ik nu iets geks?

FroomeGOD

Quintana, wat een kut dwergtrol geen sympathie voor hem.
Alberto jammer dat hij zijn beste vorm wel kwijt is.

quote:

Op zondag 28 augustus 2016 08:39 schreef Syntix het volgende:
FroomeGOD

Quintana, wat een kut dwergtrol geen sympathie voor hem.
Alberto jammer dat hij zijn beste vorm wel kwijt is.

Ok

Igor Anton is uit de trojka gestapt.

quote:

Op zondag 28 augustus 2016 12:47 schreef Ajacied422 het volgende:
Igor Anton is uit de trojka gestapt.

Einde carrière? Of Caja moet er nog vertrouwen in hebben.

Teleurgesteld dat FOK! subleague maar 23e staat in klassement. Dat kan beter jongens

quote:

Op zondag 28 augustus 2016 12:55 schreef showtimer het volgende:

[..]

Einde carrière? Of Caja moet er nog vertrouwen in hebben.

Er is nog wel plek bij Murias, meer zijn niveau.

Battaglin afgestapt.. Toch ook wel zonde, na een week koersen al 2 van je beste renners kwijt..