En ik denk alleen maar: alles beter dan die keizersnede. Toen mijn ik nu nog echt niks. Vijf minuten staan en ik was gesloopt. Kon niet eens mijn eigen kind verschonen want daar had ik de energie niet voor. De eerste drie weken moest mijn man ook gewoon thuis blijven omdat ik het alleen niet zou redden. Dus zogezien ben ik blij met de ongemakken zoals ik die nu heb het voelt alleen freaky.quote:Op woensdag 29 juni 2016 20:21 schreef Dot. het volgende:
Traplopen was ook zo vermoeiend na de bevalling. Het klinkt wel heel gezellig zo Svane!
Dat vermoeide is ook de reden dat ik niet meer jaloers kijk naar moeders met een newborn in de doek. Ja, het is heel fijn, maar die lichamelijke klachten vlak na een bevalling die bij dat plaatje horen vond ik echt zwaar.
Die keuze moest ik ook maken bij mijn zoontje twee jaar geleden. Helaas slaagde de stuitbevalling niet en idd heb ik de emotionele impact enorm onderschat. Eigenlijk word ik me daar nu pas bewust van. Maar deze topbevalling is als een Pleister op de wond wel fijn dat het bij jou gewoon gelukt isquote:Op woensdag 29 juni 2016 20:55 schreef Vieve6 het volgende:
Erg heftig om te lezen, de klachten die er nog blijven bestaan na een keizersnee. & van wat ik gelezen heb kan het emotioneel ook veel impact hebben...
Wij moesten een keuze maken omdat L in een stuit lag voor een keizersnee of natuurlijk bevallen. Ik vond dat toen een hele moeilijke keuze & ik ben terugkijkend blij dat ik de keus voor natuurlijk bevallen durfde te maken, maar dat is terugkijkend ook makkelijker te zeggen omdat het goed is gegaan..
& soms is er niets te kiezen en dat lijkt me heel erg moeilijk!
Vond je het ook zo moeilijk, de keuze?quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:20 schreef Chanty het volgende:
[..]
Die keuze moest ik ook maken bij mijn zoontje twee jaar geleden. Helaas slaagde de stuitbevalling niet en idd heb ik de emotionele impact enorm onderschat. Eigenlijk word ik me daar nu pas bewust van. Maar deze topbevalling is als een Pleister op de wond wel fijn dat het bij jou gewoon gelukt is
Op zich niet. Gevoelsmatig was het helder dat ik geen keizersnede wilde maar door reacties in de omgeving ga je toch twijfelen dus heb de nodige info ingewonnen.quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:40 schreef Vieve6 het volgende:
[..]
Vond je het ook zo moeilijk, de keuze?
Fijn dat deze bevalling zo mooi verliep! Kan me voorstellen dat dat ook bijdraagt aan de verwerking...
Lag je 2e kindje ook in een stuit? Daar denk ik wel eens over.. Na de bevalling is er nog wel een echo gemaakt en de gyn dacht geen afwijkende vorm te zien van de baarmoeder... Anders heb je miss bij een 2e weer meer kans op een kindje dat in stuit ligt...
Nu voel ik me echt ultiem luiquote:Op woensdag 29 juni 2016 21:36 schreef GotC het volgende:
Ook even wat tegenwicht: Ik heb er nooit last van gehad, T. in de kraamweek zelf in bad gedaan en droeg binnen een paar weken ook weer broeken. 7 weken na ks ging ik voor het eerst weer hardlopen.
LB en anderen die er nog wel last van hebben, . Lijkt me bijzonder vervelend..
Dat vind ik fijn om te horen en ik hoop dat jij in de toekomst alsnog de bevalling krijgt die je je wenst. Al ben je wel medisch, het kan dus wel een fijne ervaring zijnquote:Op woensdag 29 juni 2016 21:48 schreef Bloesem. het volgende:
Chanty, toevallig heb ik je gisteren genoemd in een gesprek met mijn man. Ondanks dat jij echt een heel andere eerste bevalling hebt gehad, vind ik het heel geruststellend om te horen over een vaginale bevalling na een ks. Zoals je misschien weet is zowel de fysieke als de emotionele impact van mijn ks erg groot. Dat geldt voor wat er is gebeurd, maar ook voor wat ik graag nog zou willen in de toekomst. De laatste tijd heb ik het heel moeilijk met het laatste, de toekomst, en horen over jouw ervaring geeft gek genoeg wat steun in alle angst en boosheid
Dat gevoelloze kan best even duren. Duurde hier een jaar en direct rondom het litteken voelt de huid nog steeds doof.quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:49 schreef LadyBlack het volgende:
Oh wat een herkenning!
Kwak, wat jij zegt inderdaad; niet eens het litteken zelf, maar de zone erboven is bij mij nog raar gevoelloos en tegelijkertijd beurs.
Plus ik had laatst een heel emotionele reactie achteraf toen de chiropractor mijn buik had gevoeld
Niet in die mate, maar wel herkenbaar. Ik vind het ergens heel erg dat mijn grote droom, een spontaan op gang gekomen, natuurlijke, niet-medische bevalling er hoogstwaarschijnlijk niet meer in zit... mocht ik een derde kindje willen.quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:48 schreef Bloesem. het volgende:
Chanty, toevallig heb ik je gisteren genoemd in een gesprek met mijn man. Ondanks dat jij echt een heel andere eerste bevalling hebt gehad, vind ik het heel geruststellend om te horen over een vaginale bevalling na een ks. Zoals je misschien weet is zowel de fysieke als de emotionele impact van mijn ks erg groot. Dat geldt voor wat er is gebeurd, maar ook voor wat ik graag nog zou willen in de toekomst. De laatste tijd heb ik het heel moeilijk met het laatste, de toekomst, en horen over jouw ervaring geeft gek genoeg wat steun in alle angst en boosheid
Nah ik was ook wel heel erg toe aan tijd voor mezelf .quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:50 schreef Dot. het volgende:
[..]
Nu voel ik me echt ultiem lui
Ik had minder last van de knip bij Stip dan het scheuren bij mini. Bleef heel lang beurs voelen alsof er een blauwe plek zat en met de knip was het na een paar weken al wel goed genezen.
+1quote:Op woensdag 29 juni 2016 21:36 schreef GotC het volgende:
Ook even wat tegenwicht: Ik heb er nooit last van gehad, T. in de kraamweek zelf in bad gedaan en droeg binnen een paar weken ook weer broeken. 7 weken na ks ging ik voor het eerst weer hardlopen.
LB en anderen die er nog wel last van hebben, . Lijkt me bijzonder vervelend..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |