quote:
Op dinsdag 18 augustus 2015 14:58 schreef Butterflower het volgende:Chanty, wat een verhaal!
Ik heb je een paar keer ontmoet en ik vind je echt een tof wijf! En ontzettend lief voor Lucas!
Je zangtalent gaan we het niet over hebben
grapje hoor, je kan hartstikke leuk zingen Ik ben blij voor je dat je het geluk hebt gevonden bij DH en Lucas
Mijn vraag:
Stel dat Lucas later een pester wordt, wat zou je dan doen om hem daar mee te laten stoppen?
Hoe zou je dat aanpakken en zou je je eigen ervaring daarin mee laten spelen?
Ik wil sowieso actief in de opvoeding inzetten op het voorkomen van pestgedrag. Als ik het moet stoppen, heb ik al gefaald voor mijn gevoel. En die opvoeding begint in mijn ogen nu al door hem bijvoorbeeld uit te leggen dat andere kindjes bijten niet mag. Mocht hij een keer iets lelijks over of tegen een ander kindje zeggen, dan wil ik daar ook meteen op ingrijpen door uit te leggen dat dat niet oke is. Naarmate hij ouder wordt, kun je natuurlijk steeds beter dingen uitleggen en ik zal zeker als de tijd daar rijp voor is, vertellen dat ik ben gepest en dat bv woorden, ook al zie je ze niet, ontzettend veel pijn kunnen doen. Misschien nog wel meer dan slaan. Daarnaast wil ik ook kijken of er scholen in de buurt zijn die een actief anti-pest protocol hanteren. Ik vind het erg belangrijk dat de school daar ook goed op zit en dat pestgedrag direct aangepakt wordt.
Maar stel dat het ondanks al deze inspanningen toch een eikeltje wordt dat anderen het leven zuur maakt (het gebeurt, je bent er immers niet altijd bij en hebt niet overal invloed op). Dan ga ik natuurlijk eerst zelf het gesprek met hem aan. Proberen te achterhalen waarom hij dat doet. Wat is er zo leuk aan? En uitleggen dat het niet leuk is. Dat de ander waarschijnlijk elke dag bang is, verdrietig is, denkt dat hij er niet toe doet. Vragen of dat is wat hij wil bereiken bij de ander?
Als dat allemaal niet werkt dan zou ik een therapeut opzoeken. Pestgedrag komt vaak toch voort uit eigen angsten, onzekerheden of andere problemen.
Als het zover komt, dan heb ik wel iets goed verkeerd gedaan als ouder. Dan heb ik mijn kind blijkbaar niet die veilige, beschermende basis kunnen geven. Want ik hoop echt, dat als mijn kind ergens mee zit, dat hij naar me toe kan komen daarmee. En dat het niet escaleert in gedrag waar hijzelf of anderen last van hebben.
Ik ga maar eens kijken of de persoon die ik in gedachten heb het stokje wil over nemen