Zo, tijd voor weer een update.
Afgelopen dinsdag is de chipper van de Raad van Beheer geweest om de pups te chippen en DNA af te nemen (geen foto's, want ik was alleen thuis en moest de pups vasthouden). Het chippen ging prima, de pups gaven letterlijk geen kik, ondanks de toch best wel dikke naald die in hun nekvel werd gestoken. Alleen Zwart moest piepen, en toen ik hem aaide om hem te troosten had ik ineens de chip in m'n hand. Blijkbaar was de naald dus dwars door zijn nekvelletje gestoken, ipv onder het vel... En toen moest hij dus nog een keer
Het DNA afnemen gaat met swabs (in hun bek), op zich niet pijnlijk maar de pups vonden dat vervelender dan het chippen. Al met al waren ze vrij snel klaar en deden ze het heel goed. Stukken prettiger dan vroegah, toen de pups nog getatoeëerd moesten worden. Toen schreeuwden ze het hele huis bij elkaar
Woensdag 1-7 was een drukke dag. De pups waren 's ochtends eerst mee geweest naar een basisschool in de buurt, waarvan de directeur een kennis is. Daarvoor moesten ze eerst 20-25 minuten in de auto (met airco, gelukkig), op zich al een hele onderneming. Na de eerste 5 à 10 minuten vonden de pups het namelijk niet zo gezellig meer, en een aantal lieten dat luidkeels (en dan bedoel ik ook luidkeels, op standje scheurend trommelvlies zeg maar) merken.
Eenmaal aangekomen bij de school hebben we ze allemaal even af laten koelen met een slokje water, en daarna ging ik naar binnen om een paar groep-8-ers te ronselen om te helpen tillen. De docent wees er een paar voor me aan maar verklapte niet wat er precies was ("loop maar met die mevrouw mee, dat ga je leuk vinden. Je weet niet wat je ziet") dus er liep een clubje nieuwsgierige pre-pubers met me mee naar de auto. Eenmaal daar deed ik de klep open, en toen ze zagen wat er in de auto zat ("Ohhhhhhhhhh...!
PUPPIES!!!!!!!
") kon de ochtend natuurlijk al niet meer stuk. Ze kregen allemaal een pup in de armen en liepen reuze trots voor mijn man en mij uit de school in.
Binnen leek er een soort magnetische kracht uit te gaan van de pups, in no time stonden we tussen de kinderen die allemaal bovenop de pups doken (die hadden we snel op de grond laten zetten om ongelukjes te voorkomen). Toen de rest van de school er ook lucht van kreeg werd het steeds drukker, overal kwamen kinderen vandaan. Eén van de pups (Zwart) werd prompt ingezet als een soort 'therapiehond' voor een autistsche leerling die in een apart lokaaltje zat, hij maakte ook daadwerkelijk contact en werd geaaid door de leerling.
Niet alleen de leerlingen vonden het geweldig, ook de stagaires en een aantal docenten zag ik uitgebreid knuffelen en aaien met de pups. De pups werden alle klassen rond gedragen om te showen, en lieten zich braaf vervoeren, aaien en knuffelen door de kinderen.
Toen het na bijna 40 minuten tijd was om naar huis te gaan deden we alle pups nog even gauw onder de koude kraan, en werden ze weer door een aantal vrijwilligers naar de auto gedragen. Natuurlijk liep behalve de dragers half groep 8 mee terug naar de auto om afscheid te nemen (en foto's te maken met hun mobieltjes), en duurde het nog bijna 10 minuten voor we alle kinderen uit de auto hadden verwijderd en met de airco op vol naar huis konden rijden.
Gedurende de gehele terugweg kwam er letterlijk geen enkel geluidje uit de pups, behalve af en toe gehijg. Thuis kregen ze een bakje geitenmelk uit de koelkast, wat stukjes gedroogd vlees, en waren ze eigenlijk (tegen al mijn verwachtingen in) direct weer aan het spelen en stoeien. Maar na 10 minuutjes spelen gingen ze stuk voor stuk knock out en was het ruim 1,5 uur muisstil
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!