Het OUD Estafette topic deel 14

Zo hehe, ik ben uitgeschreven. Heb getwijfeld of ik het niet nog zou halveren maar toch besloten om het zo te laten, ondanks de grote hoeveelheid tekst. Overigens best lastig om na zulke intense verhalen van erg goede schrijfsters mijn verhaal te delen. Maar dit is wie ik ben. Mijn verhaal is hier te vinden.

De vragen van L-E

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 11:51 schreef L-E het volgende:
-Je bent in vrij korte tijd van nul naar drie kinderen gegaan. Heb je het gevoel dat er genoeg ruimte is overgebleven voor jou als mens, als vrouw, als nietmoeder? Zou je, terugkijkende op de afgelopen drie jaar en wetende waar je nu bent, daarin andere keuzes hebben gemaakt?

Ik ben nog steeds een beetje zoekende naar mijn eigen ik. Niet alleen door 3 kinderen in 1 jaar maar ook door het verlies van mijn baan en het feit dat ik altijd toch best veel gevoel voor eigenwaarde uit studie, werk en uiterlijk heb gehaald. De afgelopen 3 jaar hebben heel erg in het teken van de kinderen gestaan, nu is er weer ruimte voor zelfontwikkeling en zelfontplooiing. Ik denk niet dat ik andere keuzes gemaakt zou hebben. Er zijn natuurlijk wel dingen die ik met de kennis van nu misschien anders aangepakt zou hebben maar dat zijn geen grote dingen.

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 11:51 schreef L-E het volgende:
-Ik heb een dagtaak aan mijn ene peuter. Jij hebt er drie, ieder met hun eigen persoonlijkheid, mentaliteit, aanpak. Heb je het idee dat je voldoende tegemoet komt aan hun behoeftes, of is het voortdurend schipperen, en hopen dat er iig iemand blij is met de keuzes die je maakt?

Dat is inderdaad wel even heftig soms. Men denkt soms dat het makkelijker wordt als ze baby af zijn maar dat is hier niet helemaal het geval. Een tweeling is fascinerend. De band die ze hebben, het versterken maar ook het samen zijn. Het s ook echt niet te vergelijken met 2 kindjes dicht op elkaar (believe me, I know...). Dat maakt het soms heel heftig en heel intensief. En dat maakt ook dat je inderdaad niet altijd aan alle behoeften kunt voldoen. Zelfs voor de tv parkeren is niet zo makkelijk als het lijkt omdat er altijd wel eentje is die net iets anders wil zien, met de bijbehorende meltdown. Het maakt in elk geval dat we wat stricter zijn (geweest) met bijvoorbeeld slaaptijden. Omdat je anders de deur niet meer uit komt. In principe beslist de meerderheid, en eigenlijk ook wel een beetje wie het hardste gilt. Maar probeer tegelijkertijd ook wel tegemoet te komen aan individuele behoeften. Gelukkig leren ze zelf ook steeds beter om dat ook “op te eisen”. En ze hebben natuurlijk ook gewoon hun eigen karakters en daar handel je natuurlijk ook gewoon naar.

quote:

Op donderdag 18 juni 2015 20:28 schreef Kyara het volgende:
Overigens best lastig om na zulke intense verhalen van erg goede schrijfsters mijn verhaal te delen. Maar dit is wie ik ben.

Nou niet het alsnog gaan downplayen he, dat is nergens voor nodig

quote:

Dat is inderdaad wel even heftig soms. Men denkt soms dat het makkelijker wordt als ze baby af zijn maar dat is hier niet helemaal het geval. Een tweeling is fascinerend. De band die ze hebben, het versterken maar ook het samen zijn. Het s ook echt niet te vergelijken met 2 kindjes dicht op elkaar (believe me, I know...). Dat maakt het soms heel heftig en heel intensief. En dat maakt ook dat je inderdaad niet altijd aan alle behoeften kunt voldoen. Zelfs voor de tv parkeren is niet zo makkelijk als het lijkt omdat er altijd wel eentje is die net iets anders wil zien, met de bijbehorende meltdown. Het maakt in elk geval dat we wat stricter zijn (geweest) met bijvoorbeeld slaaptijden. Omdat je anders de deur niet meer uit komt. In principe beslist de meerderheid, en eigenlijk ook wel een beetje wie het hardste gilt. Maar probeer tegelijkertijd ook wel tegemoet te komen aan individuele behoeften. Gelukkig leren ze zelf ook steeds beter om dat ook “op te eisen”. En ze hebben natuurlijk ook gewoon hun eigen karakters en daar handel je natuurlijk ook gewoon naar.

Jezus als je het zo allemaal achter elkaar opschrijft heb ik des te meer bewondering voor je, met je blije mooie kindjes!

Mooi geschreven kyara! Wat je schrijft over de geboorte van een oermoeder vind ik erg mooi
En jouw 3tal is al helemaal

Kyara! Ik vind jou zo tof he! Met je drietal. Wat een verhaal ook, en superknap dat je altijd zo hebt volgehouden in je opleidingen, ondanks alle feestjes

Ik heb nog een gekke vraag. Jij bent in Syrië geweest lees ik! Hoe is het dan nu om al het nieuws te lezen en zien? Denk je daarbij aan specifieke mensen/plekken van daar, of is het daarvoor te lang geleden?

Leuk om over je te lezen Kyara!
Ik zag ook je vakantiefoto's en je hebt een heerlijk drietal

Prachtig geschreven Kyara Het is je vergeven dat je er wat langer over gedaan hebt

Wat tof dat je zo geknokt hebt uiteindelijk met je opleidingen en een toffe baan kreeg... en wat zuur dat dat ophield... Maar met jouw doorzettingsvermogen kan het vast niet lang meer duren voordat je weer iets nieuws tofs zult vinden als je drietal wat minder afhankelijk van je is.

quote:

Toen wist ze nog maar de helft.

Wauw Kyara, jouw verhaal is ook weer prachtig om te lezen. Wat knap dat je al die opleidingen hebt gedaan joh! En je drietal, fantastisch vind ik ze

quote:

Op donderdag 18 juni 2015 21:03 schreef Olf het volgende:
Kyara! Ik vind jou zo tof he! Met je drietal. Wat een verhaal ook, en superknap dat je altijd zo hebt volgehouden in je opleidingen, ondanks alle feestjes

Ik heb nog een gekke vraag. Jij bent in Syrië geweest lees ik! Hoe is het dan nu om al het nieuws te lezen en zien? Denk je daarbij aan specifieke mensen/plekken van daar, of is het daarvoor te lang geleden?

Dat is best bizar. Dat een land waar je geweest bent zo in puin kan liggen. Het rommelde toen al wel een beetje. Maar ook bijvoorbeeld Palmyra, laatst veel in het nieuws omdat het nu IS gebied is. Alle archeologische sites verwoest. Heel naar. Overigens vond ik de aardbeving in Nepal ook zo erg, juist omdat je er zelf bent geweest, mensen hebt ontmoet etc.

Ennuh, thanx!

Wauw kyara, volgens mij moet je echt engelengeduld hebben met je drietal, lijkt me heel knap wat je doet.

mooi verhaal!

Prachtig geschreven Kyara!

Het lijkt mij heel heftig om je vader zo te zien aftakelen

Mooie verhalen om te lezen

Prachtig geschreven kyara

Dat was leuk om te lezen!

Leuk om te lezen, Kyara! En wat verdrietig dat ook jij je vader bent verloren aan die k*tziekte
En ik heb zo'n respect hoe jij het klaarspeelt met 3 van die mini's in huis! En je onderneemt zo veel leuks met ze! Volgens mij ben je een heerlijke meoder

Kyara, wat ontzettend mooi geschreven.

quote:

Toen er iets in beeld kwam vroeg ze een beetje nerveus “zien jullie wat ik zie?”. Ik kon heus wel tellen maar ik zag geen hartjes, en dat was mijn prioriteit, aantallen waren bijzaak. Toen er 2 hartjes bleken te kloppen moest ik heel hard lachen.

Tranen in mijn ogen, herkenning alom.

Prachtig verhaal, knap hoe je toch doorgegaan bent met studeren. En wat heb je toch een enorm mooi gezin!

quote:

Op donderdag 18 juni 2015 22:22 schreef _NIKKI_ het volgende:
Tranen in mijn ogen, herkenning alom.

Heel mooi verhaal Kyara, en wat doe je het toch goed!

Bedankt voor alle lieve reacties!

Ik vond het ook heel moeilijk om een volgende te kiezen. Vooral omdat ik eigenlijk van iedereen wel hun achtergrond verhaal wil lezen. Maar ik geef nu het stokje door aan

Omentielvo

Omen, ik heb 2 vragen aan jou:

• Je koos er voor om alleen een kind te krijgen. Dat vind ik echt superstoer. Getuigt naar mijn idee van kracht en zelfverzekerheid. Je bent hier echt best open over je onzekerheden en twijfelt ook best vaak (onterecht!) aan jezelf. Ik vind dat soms lastig te rijmen. Heeft jouw onzekerheid invloed op deze keuze gehad? Kun je daar iets mee over vertellen?

• Volgens mij kom je uit een heel hecht gezin. Wat wil je daarvan aan Riley meegeven? En heb je het gevoel dat je ergens iets moet compenseren voor het ontbreken van een vaderfiguur?

quote:

Op donderdag 18 juni 2015 22:35 schreef Kyara het volgende:
Bedankt voor alle lieve reacties!

Ik vond het ook heel moeilijk om een volgende te kiezen. Vooral omdat ik eigenlijk van iedereen wel hun achtergrond verhaal wil lezen. Maar ik geef nu het stokje door aan

Omentielvo

Omen, ik heb 2 vragen aan jou:

• Je koos er voor om alleen een kind te krijgen. Dat vind ik echt superstoer. Getuigt naar mijn idee van kracht en zelfverzekerheid. Je bent hier echt best open over je onzekerheden en twijfelt ook best vaak (onterecht!) aan jezelf. Ik vind dat soms lastig te rijmen. Heeft jouw onzekerheid invloed op deze keuze gehad? Kun je daar iets mee over vertellen?

• Volgens mij kom je uit een heel hecht gezin. Wat wil je daarvan aan Riley meegeven? En heb je het gevoel dat je ergens iets moet compenseren voor het ontbreken van een vaderfiguur?

Oh goeie keuze! Ben ook benieuwd naar Omen

Mooi Kyara

Kyara Leuk geschreven! Ik wist niet hoe dicht jouw kinderen op elkaar zaten... Wat een drukte moet dat zijn.

Mooi verhaal Kyara!

En perfecte opvolger gekozen, ik ben ook zo benieuwd naar Omen (ik had echt dezelfde vragen ook in m'n hoofd)

Omen, naar jou ben ik ook al zo benieuwd! Ook ik heb vraag me dezelfde dingen af. Succes met schrijven

Kyara, mooi geschreven ook, ik heb het in 1 ruk gelezen (en dat op dit tijdstip) . Het aftakelen van je vader is pijnlijk herkenbaar. Kudos voor je doorzettingsvermogen mbt studeren!! En heerlijk dat je zoveel reizen hebt kunnen maken .