Het OUD Estafette topic deel 14

Ela

Ela

Wauw Ela, wat een enorm mooi verhaal!! Heel veel liefde spreekt daar uit! En wat een zoektocht naar jezelf.

Zo herkenbaar die rationele wereld waar we in leven. Sinds kort ben ik mij heel bewust geworden dat ik dat een hele vervelende wereld vind en waar ik nu mijn weg doorheen probeer te vinden op basis van mijn gevoel en de wegen die ik wil bewandelen en niet wat ik zou moeten bewandelen.
Dat maakt je verhaal nog specialer voor mij.

Ela, mooi mens dat je bent !
Ondanks dat we op grote bijzondere momenten samen zijn geweest en ik af en toe een kijkje mag nemen in je privé leven vind ik het leuk om je nog beter te leren kennen!
Dank voor je verhaal!

Ela wat mooi! En je bent een voorbeeld voor mij in de liefde die je uitstraalt voor Pluis en je man.

Oh wow, ela, wat een bijzonder en mooi mens ben jij De manier waarop jij tegen dingen aankijkt, is echt om te koesteren. Prachtig

Ela! De liefde voor je dierbaren voelde ik al doorklinken de twee keer dat we elkaar hebben gezien.
Ik vind je een mooie, sterke, liefdevolle en intuïtieve vrouw. Dat je bent wie je bent en je niet wil en kan buigen naar wat de rest van de samenleving normaal vindt, vind ik enorm waardevol.

Ela... Wauw! Bedankt dat je dit met ons wil delen Ik word gewoon een beetje verdrietig van hoe 'verdrietig' jij bent geweest door je onzekerheden en bijzonderheden. Maar geweldig hoe je er ook mee om kan gaan in de positieve zin. Ik vind je werkelijk waar een prachtig mens en na het lezen van je verhaal nog meer. Zo liefdevol, zo oprecht, zo jij

Mooi verhaal. . Succes met het bouwen aan steeds meer zekerheid.

Alle verhalen in deze reeks maken zo'n diepe indruk. Ik (kleine disclaimer: hormonenbom) zit met tranen in mijn ogen snikkend te lezen. Wat een hobbels en drempels. En wat een stoere mensen, met evenzostoere stappen. Dikke kus voor jullie allemaal

WoW Ela, wat klinkt jij tof!

Ela wat een prachtig mens ben jij! De liefde voor je gezin en je ouders is voelbaar in elk woord.

ela, ik vind je prachtig. Van binnen en van buiten. Heel mooi beschreven, de liefde is bijna tastbaar

Ela

Ela wat lijk je mij een bijzonder en warm mens Ik herken veel in je verhaal, ik ben zelf ook heel gevoelig en kan absoluut niet tegen hardheid en onrecht in deze wereld. Daarom aan jou de vraag: hoe vond jij het in het begin op fok? Ik heb zelf heel erg moeten wennen aan de directheid van mensen op fok en soms ook de harde opmerkingen. Ik ben daar dus heel gevoelig voor en heb hier menige discussies aan gewijd. Ben heel erg benieuwd hoe jij dit hebt ervaren

Ela wat bijzonder mooi en wat heb jij een kracht en vechtlust, diep respect voor jou

Mooi Ela

Ik lees en het lijken verhalen, maar het zijn geen verhalen. Het zijn mensenlevens, jullie levens. Respect voor ieders openheid; zo persoonlijk. Ik leer van jullie.

Ela toch, er spreekt liefde uit alles wat je doet en zegt <3 Jullie mooie, weloverwogen manier van opvoeden, je foto's, je woorden.
Die liefde merkte ik zo erg toen je onze fotoshoot deed. Jullie kwamen over als een sterke drie-eenheid.
Verder herken ik veel van wat je beschrijft over het je niet altijd thuisvoelen in deze harde wereld. Ik kan daar zelf altijd slecht de woorden voor vinden. Onrecht maakt me zo woedend diep van binnen. Gelukkig zijn er mensen zoals jij, die overal de liefde in zien!

En hoera voor kunstgeschiedenis! <3

En verder wat Kursor zegt: ik leer van jullie allemaal.

Lieve Ela, ik heb je meegemaakt en leren kennen als (destijds) "schoonzusje". Wat waren we toen allemaal nog jong en wat is er veel gebeurd.
Ik vind het bijzonder om je verhaal te lezen, een deel wat ik wel wist, een deel wat aanvult. Ik vind je een mooi mens en je bent enorm gegroeid

Dit topic

Ela Je posts hier zijn altijd zo liefdevol en vol wijsheid mooi om te lezen hoe je bent geworden wie je bent (of eigenlijk altijd al was)

Ela

Jeetje, dat er zoveel mijn stuk wilden lezen! Dankjulliewel voor de reacties erop Stap voor stap (ver)volg ik mijn weggetje en we zullen zien waar het allemaal naartoe en langs zal leiden, maar ik denk wel dat de reis nog mooier wordt

quote:

Op dinsdag 9 juni 2015 21:45 schreef MaJo het volgende:
Ela wat lijk je mij een bijzonder en warm mens Ik herken veel in je verhaal, ik ben zelf ook heel gevoelig en kan absoluut niet tegen hardheid en onrecht in deze wereld. Daarom aan jou de vraag: hoe vond jij het in het begin op fok? Ik heb zelf heel erg moeten wennen aan de directheid van mensen op fok en soms ook de harde opmerkingen. Ik ben daar dus heel gevoelig voor en heb hier menige discussies aan gewijd. Ben heel erg benieuwd hoe jij dit hebt ervaren

Majo, ik zat eens te denken en ik denk dat ik al om en nabij de 15 jaar op fok kom In de periode dat ik veel thuis was, in m'n tienerjaren, bracht ik heel wat uurtjes door op internet. Chatten op IRC en op een gegeven moment ook op het fokforum.
Ik herken je gevoel van moeite met de hardheid van sommige mensen, in het echte leven, maar ook zeker hier op fok (of andere plekken op internet). Praten met een computer ertussen is sowieso veel afstandelijker, je wordt niet direct geconfronteerd met de aanblik van iemand en zijn of haar emoties, en ook is er niemand die dat meteen van jou ziet. Aan de ene kant geeft het een veiligheid of bescherming, zo'n 'muurtje' ertussen, maar aan de andere kant ga je, al dan niet per ongeluk, makkelijker over grenzen heen. Ik ben zelf vaak tegen die lamp gelopen, ik heb soms mijn hart gelucht op verkeerde plekken en verkeerde momenten. En ik vond en vind het soms ook nog steeds niet makkelijk om iets dat ik via internet tegenkom los te laten.
Eens in de zoveel tijd, dan merk ik dat het me echt dwars gaat zitten. Het gaat me energie kosten in plaats van opleveren (ik wil enkel dingen doen en relaties onderhouden die mij (voornamelijk) energie opleveren, daar heb ik een tijd geleden bewust voor gekozen) en dan is het tijd voor een soort van retraite. Ik gooi mijn computer uit, of in ieder geval die websites waar ik me druk om maak. Dat is vaak ook het forum ja En Facebook is er ook zo eentje waar ik niet met en ook niet altijd zonder wil. Dan laat ik ze een paar dagen uit, zolang als het duurt om het helemaal uit mijn systeem te krijgen, om het helemaal los te laten. En zodra het uit mijn systeem is, dan heb ik er eigenlijk ook niet altijd per se behoefte aan om er weer terug te keren, dus staat het soms langer uit En dan op een dag is er soms toch weer iets dat ik op die website wil opzoeken, hoe is het met die-en-die, is er nog nieuws daar-en-daar. Dan open ik de website weer, ga ik er weer rondstruinen en na een poosje bemerk ik dan soms weer dat het me energie gaat kosten en doe ik het riedeltje opnieuw
En de plekken waarvan ik merk dat het vlug gaat, dat het me bij wijze van spreken al energie kost als ik er alleen maar aan denk, dan laat ik dat echt weg uit m'n systeem. Of soms gebeurd het dat ik merk dat ik er aan voorbij ben gewandeld op mijn weggetje, dat de behoefte om er terug te keren er niet meer is, dan sluit ik het af. Dan zijn er weer openingen voor iets nieuws.

Ik denk ook dat directheid in combinatie met hardheid meestal voortkomt uit onwetendheid.
Laatst las ik eens ergens: Bedenk je voordat je iets zegt, hoe jij het zou vinden als iemand het tegen jou zou zeggen. Dat vond ik wel een mooie om mee te nemen
De dingen waar je je energie insteekt, die zullen groeien, dus kies ook zelf waar je je aandacht aan wilt besteden en laat de dingen die niet bij jou horen of passen achter.

De neiging om er tegen in te gaan, die voel ik soms wel hoor, maar ik ben er dus inmiddels wel redelijk bedreven in om het mezelf te besparen