DNA test hoe gaat dat?

quote:

Op woensdag 9 augustus 2017 02:27 schreef Kamelenteen het volgende:
Tssssss, Een vrouw die zelfs niet wilt vertellen wanneer zn uitvaart is aan zn dochter. Vind ik toch wel heel erg sneu om een dochter niet eens de kans te geven om afscheid te nemen. Ongeacht de band die je met haar/hem hebt. Ik vind zoiets eigenlijk een recht..

Gecondoleerd. En een dikke middelvinger van afkeuring naar de heks namens mij

zit ik godver iedereen netjes te antrwoorden met quotes is de boel weg!

Grr, dan maar even kort door de bocht aan iedereen:

Er is wel een flinke woordenwisseling geweest met haar, maar goed dan nog vind ik dit heel raar gedrag.

Mijn man heeft geregeld dat we vanaf donderdagmiddag tot en met zaterdag de provincie uit zijn met zn tweetjes. stedentripje, even weg.

morgen komt er een advertentie in de krant van mij. dat wilde ik graag en de dag donderdag heeft een bijzondere betekenis voor mij in relatie tot mijn vader. Word ik vanmorgen gebeld door de afdeling familieberichten.
Hij vroeg of er ook een algemene kennisgeving komt. Logische vraag natuurlijk, maar oei , dat was even slikken. Want dat weet ik dus niet. Heb ik ook gezegd, ook dat ik niet weet wanneer de uitvaart is, maar dat ik denk dat het vrijdag is. Hij vroeg of ik dan echt op donderdag wilde plaatsen, want soms is het niet de bedoeling dat advertenties voor de algemene kennisgeving worden geplaatst. Hij was heel vriendelijk en beleefd en ik ga gewoon donderdag plaatsen.

Stiekem hoop ik dat de heks uit haar velletje spat van woede.

Maar dat is niet mijn reden hoor. Ik plaats een bericht voor mijzelf, zonder sneer of wat dan ook.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2017 21:48 schreef Kamelenteen het volgende:
Zelfs als er een woordenwisseling is geweest, moet je daarboven staan op het moment er iemand overleden is en even de strijdbijl begraven voor de lieve rust en vrede.

Maar reken maar dat als mij dit zou overkomen zo de heks nog een keer geconfronteerd wordt met een woordenwisseling. Ik zou toch denk ik een keertje onverwacht op de stoep staan voor een gesprek. En tevens denk ik om wat spulletjes te halen. Gewoon, als herinnering aan hem. Al is het maar iets kleins, maar dr is altijd wel iets tastbaars dat een dierbare herinnering vormt.

_{Overigens, ook al waren ze niet rijk, paps klaagde las ik.. Je bent wel erfgenaam en daar zitten ook wat rechten en plichten aan verbonden. Als ze zonder huwelijkse voorwaarden getrouwd en de heks inderdaad een huisje had, valt die in de erfboedel. Zal de heks niet leuk vindent, maar die maakt wel onderdeel uit van de erfenis met bijbehorende rechten en plichten. Zul je waarschijnlijk wel zelf achternaan moeten gaan :/}

Ik verwacht niet dat ik dat ga doen.

Voor wat betreft je 2e deel: er zijn geen huwelijkse voorwaarden. Testament weet ik niet, maar verwacht ik niet. Dus wettelijke verdeling. Ja ik ben dan erfgenaam, nee daar kan ik niets mee.
Mocht ze een verklaring van erfrecht nodig hebben ergens (wat ik betwijfel, bij lage vermogen vragen de banken nergens naar, of nemen ze genoegen met veel te weinig gegevens) dan nog hoef ik niet benaderd te worden. Ik kan toch niets.
Tenzij ze de wettelijke verdeling binnen 3 maanden ongedaan maakt. Maar ze zou wel goed gek zijn dat te doen, want dan ik ineens wel om de hoek kijken. Het is mijn werk om dit te weten, niet dat men nu denkt dat ik dit allemaal heb lopen uitzoeken ofzo.

Maar goed, ik ga haar geen munitie geven. Zij loopt nog wel eens tegen de lamp. Ik sta er namelijk niet voor in hoe ik zal reageren als ik haar zie. Haar stevig te woord staan klinkt natuurlijk heel stoer en zou een machtig gevoel moeten geven. Maar ik denk dat het van mijn kant hikkend, snotterend, rood aangelopen, met stemverheffing geraaskal zou worden. Ja wie is er dan stoer en machtig? Niet ik hoor.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2017 23:17 schreef Leandra het volgende:
Als je voor jezelf weet dat er toch niet veel van hem was zou ik haar idd lekker laten gaan, dat soort mensen komen zichzelf wel tegen, als ze het het minst verwachten.

Zo, we zijn even 2 nachtjes heel ergens anders geweest, even zinnen verzetten. Ik had zelf nog wel een advertentie gezet. Enorm veel reacties op gekregen, wat echt heel fijn is. Mocht je ooit twijfelen om iemand een kaartje te sturen omdat je denkt, ' oeh dat was zo lang geleden, kennen ze me nog wel' ofzoiets? Gelul! Gewoon dat mailtje, appje, messengerberichtje, kaartje sturen! Is tof, is fijn, gewoon doen!

Over wat er van nog is. Ja er zijn spullen en ja als ik de keuze zou hebben zou ik ze willen hebben. Maar ja ik ga niets bij dat wijf vragen. Het zijn ook spullen met enige waarde (dus wellicht verkoopt ze die spullen). Daarnaast ook heel wat intellectueel eigendom. Dat zou ik nog veel liever willen hebben, maar ook daar ga ik haar niet om vragen.

Nee gelukkig geen foto's! Haar huis is erg klein, daar hadden ze geen ruimte voor. Alle foto's liggen bij m'n moeder. Netjes ingeplakt en wel. Dat kan je wel aan haar overlaten.

Hij heeft heel veel arrangementen gemaakt en geschreven (voor jazzband, bigbands, kleinere formaties). Die heb ik vrijwel niet. Of nou ja, alleen mijn eigen partij, niet de partituur van de dirigent. (Partituur= alle muziek bij elkaar, van elk instrument). Hij heeft ook enkele eigen nummers, waaronder 1 van/voor mij geschreven toen ik nog heel klein was. Ik ken het nummer natuurlijk, ik heb de melodie, maar niet het arrangement dat hij later maakte voor een grotere muziekgroep.
Dat soort dingen.

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2017 01:19 schreef Fokpop het volgende:

[..]

Sorry als ik iets doms zeg hoor, omdat je zelf zegt ook met erfrecht te werken, maar het is toch geen gunst die je haar moet vragen? Het is gewoon je recht... Jij bent erfgenaam (want je kunt als kind niet helemaal onterft worden), weliswaar niet direct opeisbaar maar je kunt met wilsrechten wel al eigenaar worden.

Zeker bij intellectueel eigendom of eigendom van ontroerend goed (waar hier dus allebei sprake van is) heb je dan iets in handen dat ze dan niet meer zomaar kan verkwanselen.

Doe het desnoods via je man en die zus van die heks, of een advocaat, als je zelf geen contact wil.

Gezien de manier waarop ze jou behandelt heeft moet je daartoe echt niet schromen ook al is het maar een klein voordeeltje of wat spullen met emotionele waarde!

Je kunt, als je geen zin hebt om er al te veel gedoe van te maken, ook door te dreigen anders achter je halve kindsdeel aan te gaan, wat kleine spullen of wat van die intellectuele eigendommen afdwingen.

Maarruh: Hoe heeft je halfzus op zijn dood gereageerd? Want daar begon dit topic tenslotte mee! Je hebt het haar toch wel verteld? Je moet haar trouwens ook vertellen van haar rechten op de erfenis!

Nee je zegt niets doms. Ik ben me aan het oriënteren.
Eerst even kijken of hij een testament heeft gemaakt (ik verwacht van niet) en dan kijk ik wel.
M'n moeder heeft ook alles bij elkaar gezocht qua spullen/herinneringen.

Mocht er geen testament zijn, dan wil ik mogelijk wel een boedelbeschrijving opeisen bij haar. Aan de hand daarvan dan eventueel m'n wilsrecht om bloot eigendom op te eisen inzetten. Ik weet het nog niet precies.

Ja sorry had ik nog niet gezegd. Maar ja, ik heb m'n halfzus ook ingelicht de avond nadat ik het zelf had gehoord. Ze was erg verdrietig. Ze vraagt geregeld hoe het met mij gaat.
Ze wilde ook bloemen sturen, maar aangezien ik destijds heb beloofd m'n vaders adres niet te geven aan haar, heb ik dat adres niet gegeven. Ondanks dat ik de heks weleen rolberoerte had willen geven op die manier, vind ik het zelf gewoon niet kunnen.

M'n halfzus was overigens furieus dat ik niet bij de uitvaart mocht zijn. Maar goed, dat is eigenlijk iedereen die het verhaal hoort...

Ik heb wel besloten dat wanneer hij wel een testament heeft gemaakt waarin hij mij onterft heeft, dat ik mij daar bij zal neerleggen en mijn legitieme portie niet zal opeisen. Want dan heeft hij het zo gewild.

Ik verwacht echter dat hij dat niet heeft geregeld. Dat soort dingen liet hij meer op z'n beloop.

Oké, als jullie me onderhand niet meer geloven zou ik daar niet gek van staan te kijken. Maar goed ik heb weer een update.

Inmiddels een CTR laten opvragen. Ik had het niet gedacht, maar hij heeft WEL een testament opgemaakt. Toen ik zag dat hij dat in juli 2015 heeft gedaan wist ik eigenlijk al, dat ik onterfd zou zijn.

Inmiddels ook de bevestiging gekregen: Hij heeft mij onterfd.
Maar hij heeft ook mijn halfzus onterfd. Ze staat met haar naam en geboortedatum vermeld.
.... "ik onterf mijn dochters:
- XX geboren op XX (uit mijn huwlijk met XXX)
- Spiegelei geboren te X op X (uit mijn huwelijk met XXXX)
en hun afstammelingen...."

Wat ik inmiddels ook weet (ja sorry deafgelopen 1,5 week zijn mijn hersens soms ook echt watten hoor) is het volgende:
- mijn moeder heeft echt alle foto's die je maar kan bedenken (hun eerste huisje, alle gezinsvakanties, in en om ons huis, met vrienden, van optredens, echt van alles). Ook vanuit de tijd van voor ze elkaar kenden. Alles wat hij destijds meegenomen heeft van huisuit heeft zij op zolder liggen.
- ontzettend veel spullen uit onze gezamenlijk tijd in de muziek (posters, programmaboekjes, foto's, krantenartikelen, brieven, contracten van huur, vergunningen van gemeenten om ergens te spelen, maar ook heel veel opnames op film er moet ook wat op casette zijn maar dat hebben we nog niet gevonden, waarschijnlijk ook nog wat tv opnames van de lokale tv en 1x de landelijke tv).

Mijn man herinnerde mij eraan dat qua partituur er waarschijnlijk nog maar weinig echt aanwezig is. Enkele jaren geleden is zijn externe harde schijf volledig gecrast en is vrijwel alles verloren gegaan. Dat was ik even vergeten. Dus daar zal nog weinig van zijn. Maar goed dat is dan zo.

Gisteren was ik erg opgelucht dat er nog zoveel is aan materiaal. Vandaag toch ook even geschokt over het feit dat hij mij daadwerkelijk heeft onterfd, maar ook dat hij (in mijn ogen voor het eerst en voor het laatst) dus zelf aangeeft 2 dochters te hebben.

Nu niet allemaal gaan gillen dat ik een beroep moet doen op mijn legitieme. Geld interesseert me totaal niet (want ja het zou dus alleen een vordering in geld zijn, geen vordering in goederen!). Bovendien heb ik er geen sodemieter aan zolang de heks nog leeft.

Nee, ik ga mezelf niet pesten hiermee, ik laat het rusten wat dat betreft.

Mijn halfzus ga ik niet actief informeren hierover. Mijn god ik zou niet weten hoe ik dat genuaceerd moet vertellen in het Engels (haar Engels is niet zo goed en ook voor mij is dit wel lastig om dit goed uit te leggen).
Mocht ze er zelf naar vragen dan zal ik niet liegen, maar wel zeggen dat ze dat dan zelf maar verder uit moet zoeken via een advocaat of notaris in eigen land.

Nou wellicht dat ik nog eens een update geef over onze eerste ontmoeting. Of misschien dat mijn familie, nu met zijn overlijden toch wat wil zeggen over het verleden. Ook op dat vlak ga ik niet pushen. Maar het kan zijn dat ze zich nu niet meer bezwaard voelen iets te zeggen daarover.

quote:

Op donderdag 17 augustus 2017 17:09 schreef Pietverdriet het volgende:
Onterven van kinderen in NL? Kan dat überhaupt?

Jazeker.
Groot misverstand is dat altijd. Tegenwoordig (sinds 2003 inmiddels alweer) kan je je kinderen gewoon onterven. Ze worden ook nooit meer erfgenaam.
Het enige wat voor verwarring kan zorgen is dat onterfde kinderen wel nog een beroep kunnen doen op hun legitieme portie. Maar let op! Daarmee wordt een kind GEEN erfgenaam meer (vroeger wel).

Je hebt dan een vordering in uitsluitend geld op de nalatenschap. Die vordering is ter hoogte de helft van wat je als erfgenaam zou hebben gehad. Een erflater zal doorgaans ook wel bepalen dat die vordering niet direct opeisbaar is bij de langstlevende partner. Dus je kan er geen zak mee. Want als de partner alles opmaakt voordat zij sterft, sta je alsnog met lege handen.

/theorieles erfrecht

[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 17-08-2017 20:04:56 ]

echt he? Een fucking dna test.....

Ten tijde van de echtscheiding van m'n ouders heb ik mij niet zo gekeerd tegen de heks. Want ja, hij koos ook voor haar. Ik vond hem fouter dan zij, zij was immers een vreemde. Mijn moeder zag dat andersom, wat mij ook wel weer kan voorstellen.

Afijn, nu zit je veel te denken over wat er allemaal is gebeurd en gezegd en gedaan en nietgedaan in de afgelopen jaren. Ik pleit m'n vader zeker niet vrij, maar ik denk dat die heks er meer mee van doen had dan ik voorheen had gedacht. Maar daar koop ik niets voor.

Waarom ik dit toch zeg? Omdat m'n moeder een brief kreeg. Van m'n vaders pensioenfonds. Of ze de vragenlijst wil invullen ivm haar rechten op bijzonder nabestaandenpensioen!
Ik heb mij nooit gerealiseerd dat zij daar recht op zou kunnen hebben. Vooral ook omdat mijn ouders afgezien hebben van pensioenverevening. Blijkbaar valt zoiets als nabestaandenpensioen daar niet automatisch onder...

Nu heeft mijn moeder het qua geld helemaal niet nodig, ik weet ook niet om welk bedrag het zou gaan. Maar ik zou het hilarisch vinden om de heks zo nog een hak te kunnen zetten! M'n ouders zijn 33 jaar gehuwd geweest, hij was al met prepensioen tijdens de echtscheiding. Het zal vast om een aanzienlijk aandeel in het bedrag gaan.
Ik moet nog even verder bekijken wat dit inhoudt hoor. Maar mijn eerste reactie is verbazing en mijn tweede reactie is, mooi zo! Is dat slecht? Ik weet het niet, ze zal absoluut not amused zijn, dat vergoelijk helemaal niets van haar wanstaltige gedrag, maar het zou wel een volledig lekkere, legale trap zijn richting haar.

quote:

Op zondag 20 augustus 2017 13:56 schreef Leandra het volgende:
Volgens mij heeft ze er juist recht op omdat ze er niet van afgezien hebben.

Maar ik lees tussen de regels door ook dat de heks min of meer de oorzaak van de scheiding was? Fraai weer.

Klopt ja. Dat heb ik vast niet verteld omdat het natuurlijk als een bizar verhaal begon met een dna test. Ik vond het destijds hilarisch en was nieuwsgierig. Daarna wilde ik vooral weten hoe mijn vader erin staat en wat hij kan vertellen daarover. Ik ben nooit boos geweest over haar bestaan, wel over het feit dat hij ook toen het aan het licht kwam daar niets over wilde zeggen.

Maar goed de heks.
Ja achteraf bezien hebben zij een poosje een relatie gehad voordat mijn moeder erachter kwam doordat hij een e-mailberichtje van haar had uitgeprint en dat had laten slingeren. Daarna is mijn moeder (niet netjes, I know) in z'n agenda gaan neuzen en daar stonden dingen is als "eerste kus met [naam heks] enzo.
Ze heeft me dit overigens pas na de scheiding opgebiecht, van dar rondneuzen. Ze schaamde zich er heel erg voor.

Hij heeft voor de scheiding wel toegegeven met haar te hebben aangelegd, maar hij wilde niet kiezen tussen m'n moeder en haar. Was heel akward destijds. M'n moeder heeft ontzettend veel verdriet hiervan gehad en ik heb in die periode bewust weinig contact gehad met m'n vader. Ik wist me geen houding te geven.
Hij zocht het contact ook niet op overigens in die periode.

Hoe beter het ging met m'n moeder, hoe meer contact ik met hem had (maar nog steeds weinig, wel meer mailen enzo, hij is niet zon prater over de telefoon). Uiteindelijk ook bij hen op visite geweest een paar keer en zij ook bij ons.

De heks is 10 jaar jonger en een wat aparte verschijning. Zij had muziekles bij mijn vader in de periode dat ze wat met elkaar begonnen.

Nog een belangrijk ding wat daarbij een rol heeft gespeeld is dat mijn vader in die periode (begin 2010) een hersenbloeding heeft gehad. Lichamelijk was er weinig mis en dat beetje verlies in zijn blikveld aan 1 oog is teruggekomen. Maar hij is in karakter wel veranderd. Onverschilliger geworden, wantrouwender (hij had al een wantrouwende aard, dat is erger geworden). Dus mijn moeder, ik en mijn man zien dat ook als medeoorzaak van de scheiding.

Wanneer de affaire is begonnen weten we niet, er zijn nu indicaties dat het al voor zijn hersenbloeding speelde. Maar goed, ergens in die richting.

quote:

Op zondag 20 augustus 2017 17:15 schreef Kamelenteen het volgende:
Ik vind het behoorlijk heftig dat een vader zijn bloedeigen kinderen onterfd. De dochter uit zn eerste huwelijk, daar kan k me iets bij voorstellen (want: verder niet opgevoed, enz) maar dat ie jouw als erkend eigen vlees en bloed en dat ie van geboorte af aan opgevoed heeft, onterfd heeft vind ik echt bizar. Jou heeft ie opgevoed als zn wettig kind, alles meegegeven, enz. En dan onterf je dr als vader zijnde na zoiets..

Ook al heb je het geld niet nodig, toch zou ik overwegen die legitieme portie te claimen. Zeker omdat je zelf aangeeft dat je vermoed dat die heks een groot aandeel heeft in het onterven. En ook al heb je geen behoefte aan geld..je kunt het altijd weggeven aan een nobel doel. Bijv. aan een of ander fonds dat kinderen en muziek stimuleert, enz.

Tegelijkertijd heb ik dr weer bewondering voor dat je het niet wilt, omdat het je vaders wil was. Mja, dat botst dan weer wel met je vermoedens dat de heks een groot aandeel erin heeft.

Ik snap het hoor wat je zegt.
Ja ik denk dat de heks er een groot aandeel in heeft gehad. Maar het is mijn vader dit die ook tegenover de notaris stand heeft gehouden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het klinkt tegenstrijdig en dat is het misschien ook. Maar de heks zal er geen last van hebben. Ik kan mijn centjes van die legitieme portie pas na haar overlijden opeisen. Nou boeja zeg.

quote:

Op zondag 20 augustus 2017 13:36 schreef Myrr het volgende:
Ik wil even zeggen dat ik het bijzonder (bijzonder wat weet ik niet precies, positief iig, ik had me niet in kunnen houden) van je vind hoe je je weet in te houden naar zijn vrouw, en dat ik ontzettend met je heb meegeleefd, in lurkstand, sinds dit topic er is. Jammer dat het zo is gelopen. Ik hoop dat je moeder haar deel van het pensioen opeist en dat heksvrouw en een ontzettend zuur laatste deel van haar leven heeft.

Dank je
Ik hoop het ook!

Ik had van mezelf ook niet gedacht dat ik zo 'netjes' zou zijn. Maar het heeft me gewoon veel energie gekost en nu nog steeds. Ik merk het in m'n werk. Ik ben niet zo bij de pinken deze 2 weken. Trager, meer afgeleid, meer een houding 'nou en, kan mij wat schelen, lekker belangrijk'
Zal wel normaal zijn denk ik, gaat ook wel over. Maar het doet me gewoon veel verdriet en ik kan nergens heen daarmee. Ja m'n moeder, want zij heeft een gemeenschappelijke geschiedenis. Maar zonder broers of zussen (uit1 gezin), zonder zijn familie hier om de hoek, zonder vrienden uit die tijd (alle contacten had hij verbroken), dat is eenzaam vind ik.

Ik heb echt behoefte aan praten, m'n verhaal doen. Daarom schrijf ik hier ook ongegeneerd verder. Vind ik fijn. Zet m'n gedachten op een rijtje. Ik zou zon verhaal ook ademloos volgen. Nou kan ik eens wat terugdoen. Bizar., dat wel.

M'n moeder wilde nog een brief schrijven aan de heks. Omdat ze vind dat ze onbeschoft is geweest door mij als kind niet in te lichten. Of ze het doet weet ik niet. Van mij mag ze. Als m'n moeder dat prettig vind, moet ze het doen vind ik.

[ Bericht 37% gewijzigd door Spiegelei op 20-08-2017 18:29:28 ]

quote:

Op zondag 20 augustus 2017 13:40 schreef AnneX het volgende:
Hóe lang de scheiding geleden is weet ik even niet ( meer).
Fraai dat een pensioenfonds je moeder weet te vinden!

En inderdaad heb ik ademloos gelurkt in je topic.

Veel sterkte met de nasleep.

Scheiding in 2011, gehuwd 1978-2011
M'n moeder heeft het huis overgenomen en is dus nimmer verhuisd (maar ik denk ook dat ze inzage hebben in de gemeentelijke administratie)

Dankje

quote:

Op zondag 20 augustus 2017 18:25 schreef loveli het volgende:

[..]

Neem je definitieve beslissing nu nog niet, emoties hebben de neiging je beoordelingsvermogen te beinvloeden. Evt uitbesteden aan een pro en er zelf geen energie in steken? De heks mag wel even zweten wat mij betreft.

Gecondoleerd met je verlies.

ik snap je antwoord, zou ik ook zeggen. Misschien denk ik er later anders over. Maar ik onderneem nu ook niets he.
Maar zweten? Dat zal tegenvallen.
Ik kan eisen dat ze een boedelbeschrijving opmaakt, zodat ik weet dat er per overlijdensdatum in de boedel viel tegen welke waarde (want ik heb niets aan de spullen zelf). Op basis daarvan kan ik mijn eigen legitieme berekenen en daarna moet ik maar zien hoe ik achter haar (hopelijk zeer spoedig en zeer pijnlijke) overlijden kom....
Ze heeft geen kinderen, geen familie in de buurt, alleen een even debiele zus die niet in de buurt woont en een bijbehorende moeder. Tja....