Ondanks dat ik zo doof als een kwartel ben, heb ik bij A nooit die "officiele" 'baby'gebaren gebruikt, omdat ik het (vooral dat Lotte & Max-gedoe) teveel op NGT (Nederlandse Gebaren Taal) vind lijken. En daar heb ik negatieve ervaringen mee (het is er bij mij als kleuter echt ingedrild).
Ik heb voor de meest alledaagse dingen dus zelf iets verzonnen (lekker goedkoop ook), en A is dat gaandeweg gaan oppakken. Toch heb ik de focus meer gelegd op het duidelijk articuleren. Vaak kon ze het woord al articuleren voor ze het ook echt goed uitsprak, maar over het algemeen is ze vrijwel meteen goed gaan praten (het "typische" dreumestaaltje heeft ze min of meer geskipt
) Ik denk dat mijn manier van praten (rustig en articulerend) daar zeker aan heeft bijgedragen. A praat nu veel beter dan de gemiddelde 2.5 jarige.
Ik kan het mij voorstellen dat mensen die niet met het hele "dovengedoe" te maken hebben (gehad) het onwijs schattig vinden, zo'n gebarend kindje. Maar bij mij zouden mensen al gauw denken dat A dat wel moet doen, omdat ze anders niet tegen mij kan praten
Maar ik juich het toe dat zoveel mensen er nu mee bezig zijn hoor! Als A straks een vriendje of vriendinnetje van school meeneemt die heel erg onduidelijk praat, is het wel handig voor mij