Ik ben erg blij dat komende week de finale van deze serie is, want ik vind dit bij uitstek een show die de afgelopen jaren compleet is afgeweken van het veelbelovende pad van de eerste jaren. Zeker de laatste twee seizoenen is het veranderd van een serie met een helder overkoepeld thema (Jax die de club wil hervormen) naar een serie die je enkel nog kan boeien door shockerende gebeurtenissen. Dat voeren ze overigens redelijk knap uit, maar op een gegeven moment kunnen gewelddadige moorden, gruwelijke verkrachtingen en vernietigende bendeoorlogen de zwaktes van de serie niet meer verbergen.
Om een voorbeeld te noemen: de manier waarop binnen de club nooit iemand aan Jax twijfelt vind ik niet geloofwaardig. Hij heeft tientallen (onschuldige) doden op zijn geweten, heeft talloze mensen bedrogen en toch blijft iedereen slaafs achter hem aan lopen en vertrouwen in hem houden. Ook dit seizoen waar hij op basis van foutieve informatie een massale bendeoorlog begint die eenvoudig voorkomen had kunnen worden als hij zich wat diplomatieker had opgesteld is dat goed zichtbaar. Ik besefte me laatst dat ik als Son veel liever Clay als president had gehad, die maakte er veel minder een puinhoop van.
Ik snap best dat 'trouw' en 'loyaliteit' belangrijke elementen zijn binnen de club, en dat zijn ook hele interessante thema's om te onderzoeken. Maar het gaat er bij mij gewoon niet in dat er niemand is die af en toe eens tegengas geeft. Alles wordt afgedaan met 'It's allright Jackieboy' en 'We love ya brotha'. Zelfs wanneer hij een chapter president in koelen bloede executeert probeert zn club hem nog te verdedigen
En als ik die blinde loyaliteit toch moet zien als trouw aan de club zit ik alsnog met het probleem dat eigenlijk
ieder personage tegenwoordig geen langetermijngeheugen meer heeft. Hoe vaak heeft Jax Nero wel niet genaaid? De moord op Darvany is volledig met de mantel der liefde bedekt, Nero noemt Jax nog altijd zijn 'mano' en alles is pais en vree.
En dat Wendy besluit met hem het bed in te duiken, of om überhaupt bij hem in de buurt te zijn, gaat ook mijn pet te boven. Jax heeft in de tijdlijn van de show een paar maanden geleden nog heroine in haar aderen gespoten zodat ze haar baan kwijt zou raken en zich weer moest laten opnemen in een kliniek. Maar goed, dat was vast romantisch bedoeld.
Ik vind het erg jammer dat het de afgelopen jaren meer in een soap opera is veranderd, want met name het tweede seizoen met Zobelle was echt subliem. Daar was ook niet alles rationeel en realistisch, maar dat kan ik dan nog onder suspension of disbelief scharen, omdat de personages herkenbaar en menselijk waren. Dat zijn ze m.i. helaas kwijtgeraakt, ik kijk alleen nog om te zien hoe iedereen aan zn einde komt
Wat denken jullie ervan?