Etappe 4: Mairena del Alcor - Córdoba, 164 kmAangezien ze bij Unipublic niet echt van totaal vlakke etappes houden krijgen we er nu wederom een met enkele obstakels onderweg. Wel een vlakke finish, om het toch nog een beetje leuk te houden. De echte muren ontbreken dit jaar wel een beetje, geen Valdepeñas de Jaén en dat soort praktijken. Deze etappe is normaal een overgangsetappe, maar aangezien dit het begin van de ronde is zal het waarschijnlijk wel een etappe worden waar gekoerst gaat worden.
Plaats van vertrek is Mairena del Alcor, in de buurt van Sevilla. Een stadje met 22.000 inwoners. Er is een kasteel, maar verder hoef je hier als toerist niet speciaal langs te komen. Ja, er is een museum, je kan hier lekker de flamenco dansen en als je in de goede tijd van het jaar komt ook nog een processie lopen, maar dat kan zo ongeveer in ieder dorp in de omgeving. Nee, snel weg.
Na de start krijgen de renners 100 vlakke kilometers voor hun kiezen. Tamelijk aan de saaie kant. Nog steeds in Andalusië, maar nu in de provincie Sevilla in plaats van de provincie Cádiz. Iedereen kent de wegen hier wel van voorgaande Vuelta's. Droog, dor, recht. Er liggen een paar steden op de route, maar verder is het maar goed dat dit gedeelte van de etappe niet wordt uitgezonden, want veel zal er niet te beleven zijn. Alleen nog een tussensprint na een kilometer of 70, in Posadas. Een van de steden die gepasseerd wordt tijdens de eerste 100 kilometer is Carmona. Carmona heeft alles wat iedere stad in deze omgeving heeft: Een kasteel, een kathedraal en witte huisjes. Een stad met een lekkere middeleeuwse vibe. Ook wel eens fijn.
Na 106 kilometer het eerste moment van spanning en sensatie, de eerste klim van de dag. Alto de San Jerónimo. Deze klim is 4,6 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 4,6%. Na deze klim dalen de renners af richting Córdoba, de finishplaats. Op de top van de San Jerónimo komen de renners op een weg terecht die ze naar de finish brengt en die ze later nog een keer moeten fietsen. Bij de eerste passage van de streep is de tweede tussensprint van de dag. Na het passeren van de streep fietsen de renners de stad Córdoba weer uit, terug de heuvels in, voor de tweede klim van de dag. Na 130 kilometer beginnen de renners aan de beklimming van de Alto del Catorce por Ciento. De beklimming van 14%. Gelukkig voor de renners niet 14% gemiddeld, slechts een enkele uitschieter naar 14%. Net wat meer dan 8 kilometer lang en 4,7% gemiddeld. Het venijn zit 'm bij deze klim in de staart, want de laatste twee kilometer zijn aan 8% gemiddeld, met dus die uitschieters naar 14%. Daar kan het verschil worden gemaakt, door iemand die er zin in heeft. Op de top is het nog 25 kilometer tot de streep.
Na de top te hebben bereikt duurt het nog wel een tijd voor de echte afdaling begint. Er is een kleine afdaling, maar daarna fietsen de renners weer richting de San Jerónimo, dat stuk gaat licht omhoog. Als de renners de top van dit klimmetje van de andere kant bereiken gaat het dan eindelijk echt naar beneden, via de weg die ze eerder al hebben gehad, richting Cordoba. Toch een tussenstuk van een kilometer of 12, tussen de top van de 14% en de echte afdaling. In dalende lijn is het dan vervolgens richting Córdoba. De laatste 10 kilometer is het zo'n beetje vlak. Alleen in de laatste meters nog een klein omhooglopend stukje, maar dat mag ditmaal echt geen naam hebben. De laatste kilometers zijn redelijk gemakkelijk. De renners moeten twee keer een brug over en nog enkele bochten nemen, maar het is allemaal wel te overzien. In de laatste kilometer nog één bocht, maar dat is een tamelijk goedlopende. Bovendien een hele brede weg. Zo ongeveer de breedste weg van Córdoba. Finish naast het park.
Córdoba, een grote stad met meer dan 300.000 inwoners. De warmste stad van Europa. In de zomer moet het wel heel raar lopen wil het hier minder warm dan 35 graden zijn. Córdoba was ooit een hele belangrijke stad, lang geleden. Een stad met vele verschillende invloeden. De Carthagen zijn hier geweest, de Romeinen, de Moren, zelfs de Vandalen. De Romeinen hebben vooral de brug achtergelaten. Uit de tijd van de Moren moet je dan meer denken aan de Mezquita. De moskee. Staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO, samen met het hele historische centrum van Córdoba.
Córdoba. Warmste stad van Europa dus. Cancellara kan z'n borst natmaken.
Als etappe 3 uiteindelijk een sprint van een uitgedunde groep werd dan etappe 4 ook. De laatste beklimming kent lastige laatste kilometers, maar verder is deze etappe minder zwaar dan die ervoor. Ook de finale is niet zo lastig, dus dit zou een sprint moeten kunnen worden. Wel weer een uitgedunde sprint, de allerslechtste klimmers wapperen er hier weer af.
1. Matthews. Oja, deze gast. Niet echt gedacht dat hij in vorm zou zijn, maar dat is hij dus duidelijk wel. Komt makkelijk over deze klimmetjes en is dan rap in de sprint.
2. Degenkolb. Etappe 3 was dan toch net even een tikkeltje te zwaar voor hem, maar dan moet deze etappe wel lukken. Wat makkelijker, alleen nog even een stukje warmer, maar daar heeft iedereen last van, in principe.
3. Bouhanni. Die is echt verrassend sterk tot nu toe. Kan ook zomaar winnen hier.
4. Mondory. Maar een keer een rare naam noemen. Is de laatste tijd zowaar behoorlijk rap. Won een rit in Burgos in een etappe die redelijk vergelijkbaar is met deze. Werd in Arcos zevende, toch niet slecht. Kan zomaar een verrassing zijn. Een dark horse. Zetten we op de lijst van de hoop.
5. Hofland. Omdat je toch af en toe een Nederlander moet worden. Waarschijnlijk is die laatste klim nog van het goede teveel voor onze Moreno, maar we zetten hem desondanks op de lijst van de hoop, gezellig samen met Mondory.