monogamie nekt het vrouwelijke libido

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:49 schreef Wilgekatje het volgende:
Conso888: De reden waarom het pijn doet als je partner seks heeft met een ander is vaak onzekerheid. Angst, dat de ander bij je weg zal gaan, terwijl je de rest van je leven samen wilt doorbrengen en niet weet hoe je leven er zonder de ander uit zal zien. Of jaloezie, omdat die ander een fijne vrijpartij heeft gehad waar jij geen deel van mocht uitmaken. Voor sommige mensen geldt misschien ook een gekwetste eigenwaarde, omdat je het idee hebt dat je zelf niet goed of knap genoeg bent voor die ander.

Mooi verwoord. Je kan goed schrijven Waarmee je eigenlijk zegt (heel ruw en kort samengevat) dat ons "ego" dit alles tegenhoudt: Die persoon is MIJN (= ego / eigendom) vrouw of man. Ik wil die persoon niet verliezen (wie ben "ik" anders nog, zonder die ander ?). De seks met die ander mag niet beter zijn dan de seks met mij (anders voelt mijn ego zich terug gekwetst in zijn zelfbeeld / eigenwaarde).

Zolang je de ander als een BELANGRIJK DEEL van JEZELF (ego) aanziet, is die ander (proberen) LOSLATEN niet gemakkelijk.

In ESSENTIE is LIEFDE de ander loslaten. De ander laten doen wat hij of zij graag wilt doen. Liefde is vrijheid. Vrij laten. Dergelijke egoloze liefde is een mooi ideaal. Maar in de praktijk niet altijd zo goed haalbaar. Want, wat als je dergelijke egoloze (altruïstische) liefde (en ideaal) zelf niet dragen kan. Dit geen grond kan vinden in jezelf. Om op te steunen.

Je kan maar steunen op datgene wat je zelf ook DRAGEN kan. Bv orale seks met anderen is toegestaan. Maar geen intieme (penetratie) betrekkingen. Dat stukje seksualiteit wens ik EXCLUSIEF (= ego) voor mezelf behouden. Voor ons samen. In onze 'open' relatie.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:49 schreef Wilgekatje het volgende:
De discussie waarom het voor vrouwen statusverlagend werkt om met veel mannen te gaan, terwijl het voor mannen statusverhogend werkt, komt omdat het in deze maatschappij best mákkelijk is voor een vrouw om met veel mannen te gaan (sterker nog, je moet eigenlijk moeite doen om ze steeds af te wijzen), terwijl het best móeilijk is voor een man om met veel vrouwen te gaan. Gemakkelijke dingen zijn vaker statusverlagend, moeilijke dingen juist statusverhogend. Met name wanneer het iets moeilijks is dat velen willen doen. Op het dak van een flat staan en briefjes van 500 euro naar beneden gooien werkt statusverhogend (ook al is het een belachelijk domme en gevaarlijke actie), maar overal gaan vragen om briefjes van 500 euro is statusverlagend. Ik keur dit fenomeen overigens heel erg af, omdat het ervoor zorgt dat vrouwen niet open kunnen zijn over hun seksualiteit en ik dit soort genderverschillen maken simpelweg onbeschaafd vind. Then again, ik keur het status verlenen aan mensen puur omdat ze geld hebben ook af. In mijn ogen verdien je pas status als je iets gedaan hebt waar de wereld beter van wordt en daar heeft het aantal bedpartners van een individu of briefjes in je portemonnee weinig mee te maken.
Het ware probleem zit hem dus in dat statusgedoe.

Leuke analyse. Waarbij status opnieuw ego is. Dit staat goed voor je EGO, voor jezelf, voor je IK. Dat een vrouw niet veel seks partners mag hebben (of ze is een 'hoer', 'slet') is onzin. Is 'Imago' schade voor haar. Net zoals het onzin is dat een man er veel hoort te hebben. Dat is 'imago' (die staat), status-onzin allemaal, inderdaad.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:49 schreef Wilgekatje het volgende:
Hoewel ik open relaties goedkeur, zou ik er zelf niet zo gauw eentje willen. Als ik van een man ga houden, wil ik hem voor mezelf. Dat heeft geen seksuele oorzaak, maar een behoefte aan geborgenheid. De wereld is al zo groot en eng, laat mij dan rug-aan-rug met een partner de strijd met die wereld aangaan, om elkaar als eikpunt terug te vinden. Want zelfs al valt de wereld uit elkaar, dat maakt niet uit zolang je 's avonds weer in elkaars armen kunt duiken.

Je hebt dit heel MOOI verwoord. Woorden van liefde: zoet gevoelig, lief, zacht uitgedrukt. Heel mooi om lezen. Liefde probeert de ander zo vrij mogelijk te laten (als men zelf aankan). Dat stukje wat men niet zelf kan dragen (dat TEKORT), kan de ander dan hopelijk invullen. Door hier REKENING met de partner te houden (zijn liefde daarin te tonen). Als je dat voor elkaar doen kan, zit je goed, in je relatie. Het is een aftasten, van waar grenzen (kunnen) liggen.

Ik zelf acht seks niet zo belangrijk. Maar een psychologisch, liefdevol, intiem, warm contact met andere mensen (zowel man als vrouw) kunnen aangaan. Dergelijke verbinding, dat is fijn. Maar ook dit is niet zo evident. Ieder individu leeft in zijn eigen KOTJES (zijn eigen woning, zijn eigen milieu, geregeerd door tijdritmes). Vanuit dat opzicht, kan ik me volledig bij jouw zin aansluiten.

Dat je partner (die onder hetzelfde dak met je woont) dat "eikpunt" is die je iedere dag (hetzij ochtend, namiddag, avond) terugvinden kan. De rest is onzeker. Maar je partner (als "eikpunt" in je leven) bezorgt je wel regelmatig(er) dat gevoel van vertrouwen, gezelligheid, 'normaliteit', (her/er)kenning.

Niet ieder mens heeft dergelijk "eikpunt" (via of in de Ander) nodig. Sommig vinden dit elders terug. En een paar enkelingen, kunnen misschien helemaal zonder ? Steunen enkel nog op zichzelf ?

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:49 schreef Wilgekatje het volgende:
Tegelijkertijd bezoek ik trouwens wel parenclubs met mijn partner. Als hij andere vrouwen ziet of aanraakt terwijl ik erbij ben word ik niet jaloers, want ik vertrouw er 100% op dat hij bij me blijft. Dat klinkt misschien naïef, maar we zijn al meer dan 10 jaar samen, ik vertrouw hem echt door en door. Dat geldt ook andersom. Ik vind het ook prima als mijn partner porno kijkt, ik kijk zelfs ook geregeld (maar dan vaker hentai, daarin heb ik dan toch wel specifieke wensen…). Mijn persoonlijke grens zit bij de geslachtsgemeenschap: die wil ik alleen met mijn vriend hebben en ik heb ook liever niet dat hij het echt met een andere vrouw zou doen (al zou het wel mogen). Een romantisch sentiment dat weinig met lust te maken heeft, we hebben het erover gehad en mijn vriend wil niets doen waar ik me niet 100% goed bij voel, dus dat is verder prima zo. Het valt me overigens wel weer op dat het vaak de sterkste relaties zijn die ik in de parenclub ontmoet.

Als je een parenclub als koppel bezoekt, moet je relatie daarvoor heel sterk zijn. Dat VERTROUWEN prominent zijn. Die GRENZEN (en afspraken) duidelijk.

Het niet 'monogame' in de mens, is dat hij of zij ergens van ALLES zoveel mogelijk wilt genieten (enerzijds). Een wens om te VERBREDEN (ontdekken). Maar anderzijds ook iets in zijn leven wilt opbouwen (een meer permanente verbinding met dit leven aangaan). De wens om daarin te VERDIEPEN (vertrouwen en behouden). Dat is geen gemakkelijke oefening om te maken.

Zeker wat het seksuele betreft. Seks kun je beschouwen als een appel. Waarom zou je niet van zoveel mogelijk fruit willen proeven ? Als dergelijk fruit zich aandient, beschikbaar voor je is. Waarom zou je die ERVARING (dat proeven, ontdekken) dan laten ? Uit naam van de liefde (die ander geen pijn te doen) kun je dit laten. Hieraan verzaken. Tenzij die ander je dergelijke 'seksuele ervaring' (in de oppervlakte, niet diepte) gunnen kan. Verbreding versus verdieping. Oppervlakte versus Diepgang. Lust versus Liefde. Vertrouwen versus Angst. Het zijn allemaal tegenpolen (psychologische DUALITEITEN) die je als mens kunnen overvallen. Een puzzel om op te lossen. Een plaats, in JOUW leven (trachten) te geven. En behouden.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 21:49 schreef Wilgekatje het volgende:
Ik denk dat het onderzoek uit de openingspost met name geldt voor vrouwen die er veel om geven zich aan bepaalde normen vast te houden. De oplossing is (helaas) weer eens om je middelvinger naar de maatschappij op te steken en gewoon je eigen behoeften te volgen. Voorop staat dan natuurlijk wel respect voor je partner, liefde en communicatie. Communicatie met jezelf (zodat je weet wat je wilt) en met je partner (zodat die weet wat je wilt en jij wat hij wilt). De liefde en respect voor elkaar beschermt je.

Mooi verwoord terug. Aan het onderzoek in de openingspost hecht ik zelf niet zoveel waarde. De TS is ondertussen met de noorderzon verdwenen. Ze reageert niet meer op de kritische opmerkingen, die daarin werden aangehaald.

Ik associeer 'vrouwelijkheid' (= vrouwelijke eigenschappen) met zachtheid, empathie, liefde, begrip (weten), mededogen, non-ego, subject-benadering, etc. Waar ik 'mannelijkheid' (mannelijke eigenschappen) associeer met hardheid, macho, lust, onwetendheid, narcisme, ego, object-benadering, etc). Beide elementen hebben hun "kracht" (waarde). En beide elementen zitten in ons zelf. Het één al wat meer dan het andere. Afhankelijk van de persoonlijkheid (het karakter).

Een pleidooi voor meer 'mannelijke (blinde) seksualiteit' bij vrouwen, vind ik geen goed pleidooi. Wat ik uit de openingspost meende op te maken. Of het nu een man dan wel vrouw is, iedere "seks" die blind is (zonder bewustzijn, liefde) is wat "lelijk".

Het is immers een seksualiteit die de ander KWETSEN kan. Die vooral (in hoofdzaak) gefocust is op een EIGEN genot en EGO. De ander wordt daarin tot een OBJECT van ZIJN verlangen herleid. En te weinig als SUBJECT benadert. Na de seks is het "verlangen" over. De broeksriem wordt aangehaald, de deur gesloten, de kamer verlaten. Waar is de ander zijn 'eikpunt' dan nog naartoe ? Hoe voelt die zich ? Vervuld of bedrogen ? Geliefd of verlaten ? Gebruikt of bemind ? Een middel of een doel ?

Groetjes,
JTL

[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 09-07-2014 16:08:15 ]

^De tering

quote:

Mooi verwoord. Je kan goed schrijven Waarmee je eigenlijk zegt (heel ruw en kort samengevat) dat ons "ego" dit alles tegenhoudt: Die persoon is MIJN (= ego / eigendom) vrouw of man. Ik wil die persoon niet verliezen (wie ben "ik" anders nog, zonder die ander ?). De seks met die ander mag niet beter zijn dan de seks met mij (anders voelt mijn ego zich terug gekwetst in zijn zelfbeeld / eigenwaarde).

JTL

Ben ik minder belangrijk in haar ogen? Is het stuk wat we hebben? Wat is de wereld zonder haar?

Een stuk genuanceerder naar eigen ego en vooral bezitterigheid, maar echt wel genoeg om mensen aan te kunnen slaan.

quote:

Ik associeer 'vrouwelijkheid' (= vrouwelijke eigenschappen) met zachtheid, empathie, liefde, begrip (weten), mededogen, non-ego, subject-benadering, etc. Waar ik 'mannelijkheid' (mannelijke eigenschappen) associeer met hardheid, macho, lust, onwetendheid, narcisme, ego, object-benadering, etc). Beide elementen hebben hun "kracht" (waarde). En beide elementen zitten in ons zelf. Het één al wat meer dan het andere. Afhankelijk van de persoonlijkheid (het karakter).

JTL

Maatschappij schept een verwachtings patroon waardoor je of een lul moet zijn of gevoelig, zacht of hard etc. Ik denk dat we als mensen hier gewoon nog in een ontwikkelings fase zitten, een maatschappij waarin eigenlijk pas heel erg kort bijna iedereen kan lezen en schrijven. Mensen opgeleid worden, meningen geuit worden en verwachtingen geschept die er 2000 jaar geleden nog niet waren.

Ik vind het heel erg raar dat iemand niet zacht en hard kan zijn tegelijk, maar de realiteit is dat jochies dan bang worden mietje genoemd te worden. Als een man je aanraakt dan ben een homo, en als je zachtaardig bent dan straal je geen kracht uit. Terwijl je juist voor zulke dingen soms heel stevig in je schoenen moet staan om gewoon te zeggen: ik doe hier niet aan mee! Wat de maatschappij op me projecteerd deugt niet.

In mijn ogen worden op deze manier geforceerde persoonlijks elementen gecreeërd die een buitengewoon destabiliserende werking hebben op veiligheids gevoel en optimisme maatschappij wijd. Onnatuurlijke gedragsescalatie veel meer kans heeft, en respect geeist word in plaats van gegeven.

Je vriendin in haar bewegings vrijheid beperken is natuurlijk ook respect eisen.
Maar daarmee respecteer je haar niet. Je kan hooguit de vraag stellen wil ik deel zijn van haar wereld.

[ Bericht 5% gewijzigd door Florentius op 09-07-2014 19:11:10 ]

Monogamie zuigt, is niet natuurlijk, maar sommige mensen hebben het nodig. Laat ieder zijn eigen ding toch?
Ben ik blij dat ik niet monogaam ben in mijn relatie en we amuseren ons rot, met de nodige regeltjes natuurlijk!

Ik en mijn libido hebben al jaren geen enkel probleem met een monogame relatie.
Wanneer zou dat moeten komen volgens deze man?

quote:

Op donderdag 10 juli 2014 12:32 schreef Lokasenna het volgende:
Ik en mijn libido hebben al jaren geen enkel probleem met een monogame relatie.
Wanneer zou dat moeten komen volgens deze man?

Wanneer je partner een bierbuik krijgt

Het klinkt inderdaat interessant.

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 18:10 schreef Florentius het volgende:
Ik vind het heel erg raar dat iemand niet zacht en hard kan zijn tegelijk, maar de realiteit is dat jochies dan bang worden mietje genoemd te worden. Als een man je aanraakt dan ben een homo, en als je zachtaardig bent dan straal je geen kracht uit. Terwijl je juist voor zulke dingen soms heel stevig in je schoenen moet staan om gewoon te zeggen: ik doe hier niet aan mee! Wat de maatschappij op me projecteerd deugt niet.

In mijn ogen worden op deze manier geforceerde persoonlijks elementen gecreeërd die een buitengewoon destabiliserende werking hebben op veiligheids gevoel en optimisme maatschappij wijd. Onnatuurlijke gedragsescalatie veel meer kans heeft, en respect geeist word in plaats van gegeven.

Patat erop, i like!

quote:

Op donderdag 12 juni 2014 13:05 schreef erodome het volgende:

[..]

Bij de seksualiteit hoort ook de vraag of monogamie erbij past, of een cultureel iets is. Het blijkt keer op keer een cultureel iets te zijn.

En mensen kunnen ook als ze weten dat monogamie een cultureel iets is daarvoor kiezen, het heeft ook echt wel voordelen. Ben je zo bang dan dat vrouwen niet meer monogaam willen zijn als we hun seksualiteit hetzelfde beoordelen als die van mannen? Er zijn toch ook zat mannen die wel monogaam willen zijn, wat anders niet willen?

Jij zoekt een onderzoek uit wat bij je mening past. Sommige vrouwen (en mannen) voelen er niks voor om een ander te neuken als ze in een relatie zitten. En anderen weer wel, maar dat is eigenlijk niks nieuws.

Erodome probeert iedereen haar fetish door de keel te stauwen, wen er maar aan.

Damn, die posts van JTL. Ik probeer er doorheen te komen, maar ik heb er moeite mee.

Verder wel een interessant onderwerp. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog geen duidelijke mening over heb of weet aan welke ''kant'' (als je daar al van mag spreken) ik sta. Maar ik heb sowieso naar aanleiding van dit topic dat boek besteld. Omdat ik wel nieuwsgierig ben geworden.

Mijn man heb ik een aantal jaar geleden leren kennen tijdens een erotisch feestje, en we zijn absoluut niet monogaam. We hebben allebei korte relaties of one night stands met beide geslachten, en doen ook fanatiek aan trio's.

We slapen wel altijd samen, we houden zielsveel van elkaar, maar het is leuk en uitdagend om ook actief te blijven jagen op anderen. We dagen elkaar uit, om die ene knappe vrouw of man te versieren, en er samen seks mee te hebben.

Verliefd worden op een ander, nooit. Er blijft ook nooit iemand in ons bed slapen, voor seks met anderen hebben we zelfs andere kamers, maar monogaam zijn is niks voor ons.

En ik vind het heel fijn om te horen dat anderen al 15 jaar samen zijn en nog nooit naar een ander hebben gekeken, maar zelf ben ik zo het gelukkigst

quote:

Op donderdag 10 juli 2014 12:32 schreef Lokasenna het volgende:
Ik en mijn libido hebben al jaren geen enkel probleem met een monogame relatie.
Wanneer zou dat moeten komen volgens deze man?

Zodra je je vagina hoort zuchten bij de duizendste keer diezelfde oude rimpelpenis ontvangen, dan is het tijd.

quote:

Op zondag 13 juli 2014 20:10 schreef Gray het volgende:

[..]

Zodra je je vagina hoort zuchten bij de duizendste keer diezelfde oude rimpelpenis ontvangen, dan is het tijd.

Maar het gaat toch om lichamelijk contact om je verbonden te voelen met degene waarvan je houdt?
Dan maakt het toch niet uit dat dat altijd dezelfde is? Maar ik ben te jong om hier verstand van te hebben

quote:

Op zondag 13 juli 2014 22:28 schreef Lokasenna het volgende:

[..]

Maar het gaat toch om lichamelijk contact om je verbonden te voelen met degene waarvan je houdt?
Dan maakt het toch niet uit dat dat altijd dezelfde is? Maar ik ben te jong om hier verstand van te hebben

quote:

Op zondag 13 juli 2014 22:28 schreef Lokasenna het volgende:

[..]

Maar het gaat toch om lichamelijk contact om je verbonden te voelen met degene waarvan je houdt?
Dan maakt het toch niet uit dat dat altijd dezelfde is? Maar ik ben te jong om hier verstand van te hebben

Natuurlijk, ik maak ook maar een grapje.

quote:

Op zondag 13 juli 2014 22:28 schreef Lokasenna het volgende:
Maar het gaat toch om lichamelijk contact om je verbonden te voelen met degene waarvan je houdt?

Dat is een mooie waarde dat je geeft aan seks . Houden zo.
Veel van de rondneukende fokkers begrijpen dat verbonden zijn niet en zullen het ook nooit snappen.
Tenzij ze iemand gaan tegenkomen die wel die waarde aan seks geeft, die hen dat ook laat voelen dan en dan komen ze 'maar met jou heb ik mij nog nooit zo gevoeld' terwijl die andere persoon het dan maar moet aanvaarden welke rondneuker hun partner was, want anders stellen ze zich aan.
Vasthouden die waarde Lokasenna!

quote:

Op maandag 14 juli 2014 17:06 schreef erodome het volgende:
Waarom gelijk weer dat waardeoordeel over anderen die het anders doen?

Waarom voelt ge u aangesproken? Dat waardeoordeel is gewoon een interpretatie van wat ik (oa) hier zie hoor.
Er zijn er hier (letterlijk gelezen) die vinden dat vrouwen door een slettenperiode moeten gaan of vinden dan jonge gasten enkele sletten moeten gehad hebben om te weten wat het is.
Best wel een zielige opmerking. Zeker als ze daarna op zoek naar gaan vrouwen met wat verstand (stond ook zo letterlijk), diegene die niet zo makkelijk mee gaan voor seks.
Ja, dat is toch 1 en ander oordel?
Als je spreekt over verbondenheid, krijg je rap de opmerking dat dat is voor mensen met een bakvis (of hoe noemen julilie dat). Is dat dan geen oordeel?
Waarom zou er dan in omgekeerde richting geen oordeel mogen zijn?
Waarom reageer je daar niet op? Je voelt je blijkbaar sterk aangesproken als zo een reactie komt, dat zegt wel iets over u, meer dan over mij .

quote:

Op maandag 14 juli 2014 17:06 schreef erodome het volgende:
Ik snap dat echt niet, maar geloof mij, verreweg de meeste, monogaam of niet, rondslettend of zo kuis als de hel geven die waarde aan seks met iemand waar ze van houden.
Of je nu kiest seks met anderen te hebben of niet, die waarde aan de seks met de eigen partner blijft vrijwel hetzelfde.

En welke waarde is dat dan? Want tegenwoordig wordt er nog weinig waarde gegeven aan seks, zeker niet in teken van verbondenheid of liefde.
Want als je seks hebt omdat je eenzaam bent, aandacht nodig hebt, ... dan zie je in seks geen teken van liefde.
Als ge u begeert voelt, omdat ge ligt gewoon ligt te neuken met mensen, dan zegt dat veel over u.
Dat teken verdwijnt (voor mij) van zodra je ligt te neuken voor zulke dingen. Ik zeg er wel bij, voor zulke dingen!

Dus een nuance, ik vind het een groot verschil als je het doet in een open relatie, omdat er nog steeds die relatie is en van daaruit alles "gestuurd" wordt.
Die nuance zie jij dan wss niet, want je gaat er precies vanuit dat uw situatie de situatie is voor iedereen.
Probeer u ook eens open te stellen voor andere mensen .

quote:

Op dinsdag 15 juli 2014 10:24 schreef erodome het volgende:
Ik zie mensen die eerst een wilde periode hebben en dan gaan settelen, die net zoveel waarde aan de seks met hun partner hechten als mensen die niet rondsletten en roepen dat seks en liefde onlosmakelijk verbonden zijn. Ik zie dezelfde diepe liefde tussen geliefden, of ze nu wel of niet rondgeslet hebben.

Wel ja, als ze dat alle twee gedaan hebben, is er eigenlijk geen probleem. Het probleem doet zich in de meeste gevallen eigenlijk voor wanneer iemand heeft liggen rondneuken en dan samen gaat met iemand die dat niet gedaan heeft vanwege bepaalde waarden.
Want het is die persoon, die zich altijd moet aanpassen aan de andere. Die krijgt ook te horen dat het verleden niet toe doet, maar toch met de emoties zit. Daar gaat het om. En dan komen ze hier zeggen dat die zich aanstelt.
Want uiteindelijk, als ze nu wel tot die waarde gekomen zijn, waarom moesten ze dan rondneuken? Ondertss hebben ze wel hun lichaam gedeeld op een manier waarom de andere het niet graag heeft en dat kan niet meer omgekeerd worden.
Voor hen is die waarde dan weg, omdat die andere zich al met zoveel mensen heeft "verbonden" om gelijk welke reden dat goed genoeg was om seks te hebben.
En ik maak daar echt wel een groot onderscheid in, nl of je het echt doet om de seks dan wel om andere redenen (omdat ge eenzaam zijt, om uw ego op te krieken, ...). Want ik vind het wel grappig hoeveel mensen hier bij hoog en laag komen roepen dat ze seks en liefde kunnen scheiden terwijl in mijn ogen wel het grootste gedeelte nog niet eens weet wat echte liefde is! Pas wanneer ze de echte liefde van hun leven tegenkomen, kunnen ze het plots niet meer dat scheiden en snappen ze plots welke waarde seks kan hebben.

Vind je het zelf niet raar dat uiteindelijk, wanneer ze zich settelen, de meeste eigenlijk dan wel die waarde geven aan seks? Waarom kunnen ze dat dan niet direct doen? Waarom moet iedereen eerst een slettenperiode gekend hebben?
Ik vind er alleszinds niks speciaals meer aan om seks te hebben met iemand waar de ganse straat seks mee heeft gehad hoor. Dat teken van liefde is er niet meer dan.

quote:

Op dinsdag 15 juli 2014 10:24 schreef erodome het volgende:
Mensen veranderen soms, inzichten kunnen veranderen, situatie's kunnen anders zijn. En vooral, zeker op het internet hebben er een hoop een grote mond, maar de meeste die niet echt van rondslettende meisjes houden hebben zelf ook geen grote wilde periode gehad, misschien wat geprobeerd en besloten dat ze toch liever die combi van liefde en seks hebben.

Wel ja, als ge eerst moet rondneuken om te weten wat ge wilt en wat niet, dan zegt dat veel over u. Dat wil zeggen dat ge altijd extern naar dingen gaat gaan zoeken, om uzelf beter te leren kennen.
Ipv eerst eens te zien bij uzelf wat er is en van daaruit te vertrekken. Ondertss hebben ze zich wel liggen rondneuken en is het jammer maar hebben ze het teken van liefde wel weggegeven.

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 11:03 schreef Djinten het volgende:

[..]

Wanneer je partner een bierbuik krijgt

Mooi artikel, duidelijk dat wij mensen minder monogaam zijn dan we misschien wel denken

Ik denk zelfs dat mensen slechts van nature op twee momenten in hun leven monogaam zijn: tijdens een verliefdheid (welke slechts van tijdelijke aard is) en tijdens het grootbrengen van jonge kinderen. In beide gevallen is monogamie beter voor de overlevingskans van de mensheid en dus evolutionair voordeliger. In een klassiek huwelijk van 100 jaar geleden kregen vrouwen vaak een stuk of 10 kinderen achter elkaar. Ja dan ben je wel even bezig met opvoeden en als je daarna daarmee klaar was, was je vermoedelijk al zo seksueel afgeschreven dat polygamie er niet meer in zit.

Als ideaal is een monogame relatie nog altijd springlevend, maar dat is een keuze van de betrokken partners zelf. Vrouwen kunnen gewoon hun benen bij elkaar houden en mannen hun pik in hun broek houden, dat is echt niet moeilijk ofzo.