Net het weekoverzicht gezien. Je kan zien dat het programma al zwaarder begint te worden; de koppen ogen harder en vermoeider, de emoties spelen hoger op en Annet’s borsten zakken zo mogelijk nog dieper.
Ali , –i am the greatest-, Mohammed vertrok met opgeheven hoofd. Je zag het hem denken: dit is niet het einde, welnee, dit is het begin. Had zich twee weken voorbereid op dit hoogtepunt van zijn bestaan. Dagelijks de sterren van de hemel gezongen, een mooi lied over zijn twaalf vrienden gecomponeerd (twaalf ?, ja zeker houdt Ali van zichzelf), alle lichaamsbeharing minitieus op orde gebracht en geen enkele energie verspild aan banale huiselijkheden. Om er helemaal klaar voor te zijn de laatste dagen de keelbanden in de watten gelegd en nu helemaal rijp voor de flitsende start van zijn carriere. Hij had nog gewaarschuwd: vanaf nu ben je een BN’er en zul je nooit meer rust vinden. Je zag Koos al schrikken, -die hecht nogal aan zijn nachtrust-, maar onze Ali was er gewoon op voorbereid. Jaren geleden al op een kamertje drie hoog achter gaan wonen opdat de toekomstige fan’s niet in zijn toekomstige zwembad konden gluren. Zo’n kerel is het; hem hoef je niets te vertellen.
De eerste twijfel ontstond toen Beau even niet wist wat Darius met ‘het lied’ bedoelde en dat werd er niet beter op toen de presentator doodleuk meldde dat ‘we nog maar moesten afwachten of dat een CD ging worden.’ Direkt na de show heeft broerlief (ze hebben in de familie lootjes moeten trekken) moeten vertellen dat het grote zangtalent niet eens tot de dagelijkse uitzendingen doorgedrongen was. Twee volle weken uit Ali’s rijke leven blijken voor niets geofferd. Hij had in het huis de sterren van de hemel gezongen. Niet voor zichzelf natuurlijk, zo is Ali nu eenmaal niet, maar voor zijn huisgenoten en natuurlijk voor de daklozen, de verworpenen en zijn vaste publiek de dove bejaarden. Niets, maar dan ook niets ervan, blijkt de nationale televisie gehaald te hebben tot ontzetting van his greatest.
Ali voelt zich ongetwijfeld geslachtofferd. Op zich niet zo opmerkelijk: er gaat geen dag voorbij zonder dat hij zich aangevallen voelt. Opmerkelijk is wel dat hij nu eens een keer echt geofferd is. De makers hebben een statement willen maken: Big Brother is géén spelshow voor wannabee’s, is niet bedoeld als verkapte talentenjacht en is zelfs niet een kweekvijver voor de Waku Waku uitzendingen van volgend seizoen. Big Brother is als formule ook back to basic gegaan. Er worden geen zingende vijftigers uit het snabbelcircuit over de schutting geworpen, geen CD’s meer gelanceerd door naar publiciteit snakkende zangeressen en bovenal niet meer door de bewoners aan de eigen carriere gewerkt.
Het programma is met recht back to zijn eigen basics: BB gaat nergens over, leidt tot niets en dat moet zo blijven! De onzekere dwalingen van vorig jaar zijn verdwenen; het programma is duidelijk zelfbewuster geworden. Er wordt niet meer gerommeld met de formule, de weekopdrachten worden niet meer aangepast aan de sponsor van de week, het huis wordt niet meer gevuld met het overschot van de talentenjagers. Big Brother staat op zichzelf en kent zichzelf. Vierentwintig immer snorrende camera’s en twaalf vrienden die zich voortdurend afvragen hoe je de dag doorkomt zonder een knetterende ruzie. Twaalf vrienden die bidden dat de anderen zo snel mogelijk verdwijnen uit het huis en hun leven, maar weten dat ze nog vele dagen met elkaar te gaan hebben. Twaalf vrienden die zeker weten dat er elf moeten vertrekken, maar dat als een groot taboe behandelen.
Rex moest weg omdat hij te onbeschaamd voor zich zelf opkwam en daarbij alles inzette om zijn logeerpartij te verlengen. De bewoners ging dit streven naar populariteit in het huis te ver en ze dumpten hem direkt. Ali moest weg omdat hij onbeschaamd voor zijn carriere ging en er alles voor over had om buiten het huis beroemd te worden. Ook hij werd gedumpt en likt nu zijn wonden.
Kennelijk zijn bewoners en programmamakers het eens: succes verdien je niet door talent over de schutting te gooien; ongeacht de richting. Succes bereik je door het niets te laten regeren. Dát was het geheim en het succes van vorig jaar en dat is het grote inzicht van dit jaar. De Bus, George Bakker en Ruud zijn nooit verder dan tweederangs geraakt; de echte winnaars streven niet naar succes, maar verdienen het gewoon.
Wat heet: zij doen gewoon!
Voyeur.
p.s. het topic voor stukjes (Speaker's corner oid) is kennelijk buiten gebruik geraakt; dus maar een nieuw topic geopend voor dit stukje. Dit is al weer de 18e bijdrage aan het groot collectief columnproject. Nog 82 te gaan...
quote:Dat weet ik zo net nog niet... we zijn pas een paar weken onderweg! Wie zegt dat TYO niet met nog wat 'briljante' dingen komt om de bewoners die willen vertrekken in het huis te houden ("Bartje, laat je niet gek maken!")? Eerst zien, dan geloven.
Op 02 oktober 2000 01:12 schreef voyeur het volgende:
Gewoon Doen[knip] Big Brother is als formule ook back to basic gegaan. Er worden geen zingende vijftigers uit het snabbelcircuit over de schutting geworpen, geen CD’s meer gelanceerd door naar publiciteit snakkende zangeressen en bovenal niet meer door de bewoners aan de eigen carriere gewerkt.
Het programma is met recht back to zijn eigen basics: BB gaat nergens over, leidt tot niets en dat moet zo blijven! De onzekere dwalingen van vorig jaar zijn verdwenen; het programma is duidelijk zelfbewuster geworden. Er wordt niet meer gerommeld met de formule, de weekopdrachten worden niet meer aangepast aan de sponsor van de week, het huis wordt niet meer gevuld met het overschot van de talentenjagers. [knip]
I'll put nothing past them...
) en nu echt voor 'the real thing' wil gaan? Soms is een concept niks, maar nu is het grote niks duidelijk het concept. BB is nu eenmaal zo sterk omdat er niks gebeurd waardoor alles flink uitvergroot wordt. Dat is toch de aantrekkingskracht?
[Dit bericht is gewijzigd door voyeur op 03-10-2000 01:10]
quote:Juist nu er niets meer gebeurd heb ik niet iets van "Ohjaaaaa lekker kijken vanavond hoe het verder gaat". Ik ben er niet meer zo bezig met BB. Er moet wel "iets" gebeuren wil het mij en velen andere boeien...Maar zoals het nu is, is het een goede vervanger voor de slaappil.
Op 03 oktober 2000 00:15 schreef voyeur het volgende:Soms is een concept niks, maar nu is het grote niks duidelijk het concept. BB is nu eenmaal zo sterk omdat er niks gebeurd waardoor alles flink uitvergroot wordt. Dat is toch de aantrekkingskracht?
Geplaatst door Gert - dinsdag 3 oktober 2000 20:36
Vanavond rond een uur of zes zat ik achter de decoder te kijken en waren er twee voorvallen die ik niet teruglas in de streams, maar die wel opvallend zijn (er gebeurt zowaar iets!) Daarom noem ik ze hier even voor de volledigheid. Eerst was er een flinke ruzie tussen Leo en Robin. Toen ik er in viel, zat de hele groep aan tafel thee te drinken en koekjes van Miranda te eten. Leo zat naast Miranda en zat haar te stangen. Op een gegeven moment ging hij zover dat hij één van de koekjes uitspuugde. Robin reageerde zeer kwaad: "Nou moet je eens luisteren knul, je doet maar even normaal heb je dat begrepen!" Leo: "Wat nou knul, dat zijn mijn koekjes, knul, daar mag ik mee doen wat ik wil."Robin: "" Je kunt hier wel de hele tafel proberen mee te krijgen met die geintjes, maar dat gaat je bij mij niet lukken."
Dit ging nog even zo door. De rest van de tafel probeerde de boel te sussen door er lacherig over te doen (zenuwen).Uiteindelijk lukte dit.
In het half uur daarna werd er echter door diverse mensen even apart bij Miranda op teruggekomen. Annet, Kim en Hiek verklaarden dit niet leuk te vinden van Leo, en vonden het dapper van RObin dat hij het voor Miranda opnam. Dit krijgt m.i. een vervolg voor Leo, in de nominaties.
Eeeehh, nu er toch iets schijnt te gebeuren heb ik maar een decoder besteld
|
|
