SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Oh, is dat hier al eens gepostquote:Op dinsdag 7 mei 2013 23:02 schreef computergirl het volgende:
[..]
Een lijstje dat hier al eens wat gepost volgens mij over de karakteristieken van vrouwen met Fibromyalgie
. Op de plek waar ik het vandaag had ontstond een dermate hevige discussie, waar ik geen zin in had om dat hier over te doen, vandaar mijn zelfcensuur 
Dacht het. Herinner me nog vaag een discussie naar aanleiding hiervan in hoeverre bepaalde uiterlijke kenmerken de kans op een diagnose zouden beinvloedenquote:
Het is meer dat het niet echt leuk is voor patienten om dit te lezen, wetend dat een arts het heeft gepost. Reactie van june is ook misplaatstquote:Op dinsdag 7 mei 2013 23:37 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Oh, is dat hier al eens gepost
Het is inderdaad onverstandig dit te posten als zorgverlener, dat was een inschattingsfout van me (en van diegene waar ik het vandaan had). Punt is wel dat het enigszins grappig is (althans, ik vind het grappig) omdat dit wel de praktijk is waar je als zorgverlener vaak gefrustreerd van raakt. De patiënt natuurlijk nog veel meer. Maar door die frustratie kun je het grappig vinden. We kennen immers allemaal het heart sink feeling bij bepaalde groepen patiënten waar je je machteloos voelt omdat je hun zeer complexe psychosomatische problematiek (met hoge lijdensdruk) niet kunt oplossen.
Nu is cynische humor wellicht niet de beste copingstijl, maar dat is wel wat het is, een copingstijl.
En dat er punten van die lijst zijn die je ook in de praktijk zo zult vinden is niet gek natuurlijk. Voorbeeld: als je je door niemand (of enkel door je konijn) begrepen voelt, zal dat zeker niet bevorderlijk zijn voor je SOLK/psychosomatiek, of kan dat zelfs als instandhoudende factor worden gezien. Shoppen stond ook in de lijst: dat is natuurlijk ook een kenmerk van (slecht behandelde) SOLK.
Ik zou graag leren hoe ik nu echt goed met SOLK moet omgaan, vind dat echt sen hiaat in mijn vaardigheden (en opleiding).
Nu is cynische humor wellicht niet de beste copingstijl, maar dat is wel wat het is, een copingstijl.
En dat er punten van die lijst zijn die je ook in de praktijk zo zult vinden is niet gek natuurlijk. Voorbeeld: als je je door niemand (of enkel door je konijn) begrepen voelt, zal dat zeker niet bevorderlijk zijn voor je SOLK/psychosomatiek, of kan dat zelfs als instandhoudende factor worden gezien. Shoppen stond ook in de lijst: dat is natuurlijk ook een kenmerk van (slecht behandelde) SOLK.
Ik zou graag leren hoe ik nu echt goed met SOLK moet omgaan, vind dat echt sen hiaat in mijn vaardigheden (en opleiding).
als potentiele patient vind ik het al prettig dat artsen zich ervan bewust zijn.quote:
Het is inderdaad onverstandig dit te posten als zorgverlener, dat was een inschattingsfout van me (en van diegene waar ik het vandaan had). Punt is wel dat het enigszins grappig is (althans, ik vind het grappig) omdat dit wel de praktijk is waar je als zorgverlener vaak gefrustreerd van raakt. De patiënt natuurlijk nog veel meer. Maar door die frustratie kun je het grappig vinden. We kennen immers allemaal het heart sink feeling bij bepaalde groepen patiënten waar je je machteloos voelt omdat je hun zeer complexe psychosomatische problematiek (met hoge lijdensdruk) niet kunt oplossen.
Nu is cynische humor wellicht niet de beste copingstijl, maar dat is wel wat het is, een copingstijl.
En dat er punten van die lijst zijn die je ook in de praktijk zo zult vinden is niet gek natuurlijk. Voorbeeld: als je je door niemand (of enkel door je konijn) begrepen voelt, zal dat zeker niet bevorderlijk zijn voor je SOLK/psychosomatiek, of kan dat zelfs als instandhoudende factor worden gezien. Shoppen stond ook in de lijst: dat is natuurlijk ook een kenmerk van (slecht behandelde) SOLK.
Ik zou graag leren hoe ik nu echt goed met SOLK moet omgaan, vind dat echt sen hiaat in mijn vaardigheden (en opleiding).
Ik heb een aantal voorbeelden in mijn omgeving waarbij een ernstig probleem niet of veel te laat een diagnose kreeg omdat vrouwen van 45+ naar huis werden gestuurd onder het motto 'ach mevrouwtje het zal de overgang wel zijn' (oa hartfalen bij mijn moeder)
ik ken het lijstje idd ook nog niet en ik houd van dat soort humor.quote:
Iemand die mijn nieuwsgierigheid kan wegnemen en mij even kan DM' en?
Als ie goed genoeg is kan hij naast de gomer rating scale in de assistentenkamer!
Wij haalden opgelucht adem toen zij dat niet meer deden...
Ja, er is wel meer in het leven dat niet leuk is, maar dit is gewoon wel de praktijk (hoewel natuurlijk wat overdreven). Achter de rug om is dan wel oké? Net alsof dokters heiligen zijn die nergens geen grappen meer over mogen (kunnen) maken. Betekent echter niet dat ik die patiënten niet serieus neem ofzo.quote:
[..]
Het is meer dat het niet echt leuk is voor patienten om dit te lezen, wetend dat een arts het heeft gepost. Reactie van june is ook misplaatst
Shine bright like a diamond.
Ten behoeve van discussie. Grappig? Kern van waarheid? Mag je dit als dokter (in opleiding) grappig vinden? Mag je dit delen op een plek waar patiënten het ook kunnen zien?
Wat is die ziekte?quote:
[ afbeelding ]
Ten behoeve van discussie. Grappig? Kern van waarheid? Mag je dit als dokter (in opleiding) grappig vinden? Mag je dit delen op een plek waar patiënten het ook kunnen zien?
Op wikipedia lijkt het vet heftig :0 dat het reuma is van weke delen ofzoquote:
Fibromyalgie. Staat overigens bovenaan de afbeelding.
Oké *trekt terug uit topic van de artsen
Dat klopt. En ik kan dit soort cynische grappen ook wel waarderen. En ik ben de eerste die toegeeft dat een arts best wat zwarte humor mag hebben. Ik zal het alleen niet op internet uiten, ookal ben ik hier anoniem. Het kan mensen erg pijn doen.quote:
[..]
Ja, er is wel meer in het leven dat niet leuk is, maar dit is gewoon wel de praktijk (hoewel natuurlijk wat overdreven). Achter de rug om is dan wel oké? Net alsof dokters heiligen zijn die nergens geen grappen meer over mogen (kunnen) maken. Betekent echter niet dat ik die patiënten niet serieus neem ofzo.
Grappig? Jaquote:
[ afbeelding ]
Ten behoeve van discussie. Grappig? Kern van waarheid? Mag je dit als dokter (in opleiding) grappig vinden? Mag je dit delen op een plek waar patiënten het ook kunnen zien?
Kern van waarheid? Weet ik niet
Mag je dit als dokter grappig vinden? Ja
Mag je dit delen op een plek waar patienten het ook kunnen zien? Het is niet verboden. Iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Ikzelf heb er geen behoefte aan
Ik voel me zowaar geroerd. Ik maakte me namelijk ook al zorgen om de jouwe als ik zie wat een vreselijke casussen je hier post in je vrije tijdquote:
Gelukkig maar, was gezien je eerste reactie enigszins bezorgd om je psychische gesteldheid
Nou helaas kunnen we hem dat niet meer vragen..
Natuurlijk moet je nadenken wat je hier post (gezien recente werk/privé info discussie, waar ik het overigens helemaal mee eens ben). Alleen je kunt niet overal mee rekening houden.
In een topic speciaal voor patiënten oid is het natuurlijk ook niet gepast, maarja, dit is nu eenmaal geen patiententopic.
Natuurlijk moet je nadenken wat je hier post (gezien recente werk/privé info discussie, waar ik het overigens helemaal mee eens ben). Alleen je kunt niet overal mee rekening houden.
In een topic speciaal voor patiënten oid is het natuurlijk ook niet gepast, maarja, dit is nu eenmaal geen patiententopic.
Shine bright like a diamond.
Mwah, ik vind het op het randje. Maar ja, ik zie dit soort vrouwen en mannen ook. En af en toe hebben ze wel iets heftigs, dus ik zoek het altijd zoveel mogelijk uit met lab en beeldvorming op de eerste hulp.
Ik vind het omgaan met dit soort mensen helemaal niet echt moeilijk, tenminste niet op de eerste hulp waar ik voornamelijk werk. (Als huisarts of polidokter is het een ander verhaal lijkt mij). Mocht het verhaal onduidelijk zijn en niet typisch dan zeg ik aan het eind van de anamnese erbij dat de kans dat er wat gevonden gaat worden misschien niet groot is, maar dat ik alle dingen die ik uit kan sluiten graag uit wil sluiten. Dat ik mensen niet graag met dezelfde klachten naar huis stuur en ze daar laten tobben. Dan onderzoeken doen, komt daar niets uit, dan eventueel pijnstillers, nitrospray indien ik enigszins twijfel of het cardiale pijnklachten zijn en bij aanhouden klachten adviseren naar de huisarts terug te gaan. Bij hartkloppingen die ik niet heb geobjectiveerd, geef ik ze het nummer om een ecg te maken bij klachten.
Ik vind het omgaan met dit soort mensen helemaal niet echt moeilijk, tenminste niet op de eerste hulp waar ik voornamelijk werk. (Als huisarts of polidokter is het een ander verhaal lijkt mij). Mocht het verhaal onduidelijk zijn en niet typisch dan zeg ik aan het eind van de anamnese erbij dat de kans dat er wat gevonden gaat worden misschien niet groot is, maar dat ik alle dingen die ik uit kan sluiten graag uit wil sluiten. Dat ik mensen niet graag met dezelfde klachten naar huis stuur en ze daar laten tobben. Dan onderzoeken doen, komt daar niets uit, dan eventueel pijnstillers, nitrospray indien ik enigszins twijfel of het cardiale pijnklachten zijn en bij aanhouden klachten adviseren naar de huisarts terug te gaan. Bij hartkloppingen die ik niet heb geobjectiveerd, geef ik ze het nummer om een ecg te maken bij klachten.
Het ligt aan de co: sommigen zijn goed en bondig, anderen moeten heel veel schrappen. Maar het is wel dé manier om na te denken, te kijken welke info ontbreekt en om een differentiaal diagnose op te stellen. Voor co's, maar ook als arts nog steeds.quote:
Ik vraag het overigens wel aan de (kern)coassistenten; schrijven is toch een goede manier om over een casus na te denken en ik laat vaak wel zien wat ik veranderd heb aan de brief.
Ik verbeter brieven met de co ernaast en leg uit wat korter kan en wat ze de volgende keer beter kunnen doen. Ik kan niet tegen co's die geen bespreking, conclusie of DD schrijven.... Daar gaat het juist om!!! Meeste startende co's zijn met name gericht op de anamnese en lichamelijk onderzoek en dan stopt het denkproces. Begrijpelijk hoor, ik weet dat ik als fris co-tje die twee dingen al spannend genoeg vond en moeilijk om kort en volledig dit op te schrijven. Maar ik geef graag co's het dringende advies om ook verder te denken over wat de klachten kan veroorzaken en dit op te schrijven.
[ Bericht 1% gewijzigd door Dzjonka op 09-05-2013 23:02:16 ]
Dat. Dingen zoals schouwen, recepten, diensten, je pieper/telefoon, verpleging die verwacht dat je alles weet, als een patiënt op jouw afdeling instort en gereanimeerd moet worden... het maakt wel verschil of je co of assistent bent. Medisch-inhoudelijk of qua begeleiding van co-assistenten niet eens zoveel, maar wel je gevoel van onveiligheid als beginnende assistent.quote:
k ben ineens de koning van nederland" ofzo, maar wel een "oei als ik een fuckup maak dan ben ik daar a. volledig aansprakelijk voor en b. als ik er niet op tijd achterkom controleert niemand me en kan ik dus zomaar iemand vermoorden. Als co word je toch nét iets je grondiger en nauwkeuriger begeleid door de bazen en dat geeft rust. Nu als assistent denkt het merendeel van de bazen dat ik al een tijdje in opleiding ben en dus schatten ze me (niet altijd volledig terecht) hoger in.
Ik heb trouwens mijn oudste co schap in het buitenland gedaan, dus ik kan misschien niet goed vergelijken, maar van startende collega's en mezelf als co-assistent en beginnende arts weet ik dat het wel echt anders voelt.
