quote:
Het was erg goed. Hij was goed bij stem, vertelde wat bij de nummers, en de band die hij bij zich had was ook goed op dreef. Met een
Australische gitarist, een Schotse bassist, een Zweed op keyboard en een Engelsman op drums. Als ik goed heb opgelet.
Hij begon met I'm Not Like Everybody Else en Where Have All The Good Times Gone van The Kinks, en speelde daarna drie nummers van Other People's Lives. After The Fall, Over My Head, nouja, ze kwamen bijna allemaal langs. Things Are Gonna Change is ook live het beste nummer van het album. Van The Kinks speelde hij uiteraard ook nog een aantal nummers, de meest opvallende keuzes vond ik Village Green (I haven't played this live for 20 years, and I certainly have never played it in Breda) en Oklahoma USA, waarbij hij vertelde over zijn zus die hem meenam naar de film. Het was leuk om het, voornamelijk 50+, publiek te zien schrikken toen de band tijdens The Tourist even helemaal los ging en een afgrijselijke bak herrie produceerde.
De afsluiter was Lola, waarbij het publiek dan toch maar ging staan, en alhoewel ik het nummer eigenlijk al veel te vaak heb gehoord, heb ik het van begin tot eind meegezongen.
Hij gaf nog een paar mensen een handtekening en een hand, en toen was hij weg.
Seborik heeft ook een stukje over het concert online gezet.