[TVT] Mirena: voor, tijdens en na het plaatsen #15

Moksimeti dan lopen wij dus ongeveer gelijk. Zo zie je maar weer, elk lichaam reageert anders.. Ik ben nu eigenlijk aan de lopende band ongesteld
Een cyste, dat klinkt niet fijn.

quote:

Op vrijdag 20 januari 2012 09:44 schreef olifantje123 het volgende:
Succes Yuki

Ben nu 7 maanden onderweg, heb mezelf tot januari gegeven ivm steeds maar terugkerend tussentijds bloedverlies, maar het lijkt net of het nu iets beter gaat, dus ik geef mezelf toch nog maar tot eind februari, al moet ik zeggen dat ik er soms wel eens moedeloos van wordt.
Naar toilet en ja hoor, weer spotting wat een aantal dagen duurt en wat weer vanzelf overgaat in echt bloedverlies.

Ben nu wer 2 weken schoon, hoop dat ik het weekend eens doorkom zonder "troubles" en dan nog een week, en dan zou het weer tijd zijn voor de normale menstruatie. Zal mij benieuwen of ik dat ga redden.

En natuurlijk heb ik het weer niet gered, ben weer ongesteld dus sinds maandag, in het weekend voelde ik al wel aan mijn lijf dat het eraan kwam

hee pindasoepje, ja klopt, is voor iedereen weer anders he. Moet zeggen dat ik tot drie weken terug (ook) tureluurs werd van het ongesteld zijn (waar maar geen eind aan te komen leek, al was het niet echt ongesteld, maar wel constant zat er iets aan het toiletpapier..), maar nu lijkt de boel dus tot rust te zijn gekomen. Ja de cyste, brrrrrrr. Schijnt heel vaak voor te komen en dat stelt me wel gerust, maar toch. Dat ik nu toch weer op een controle moet...

Maar hoe gaat het verder, besides de constante ongesteldheid??

Hallo, vanmiddag is voor de 2e keer een mirena bij mij geplaatst. Vorige keer vreselijk veel pijn en na 4 maanden mirena verdwenen als sneeuw voor de zon. En al mijn klachten weer terug. Half jaar microgynon 30, jaar microgynon 50 en ik voelde me steeds ellendiger, tussentijdse bloedingen, depri, buikpijn. Toch maar weer mirena proberen en ik heb er vanmiddag niets van gevoeld. Wel was het lastig, na 5 pogingen pas geplaatst ivm moeilijk vinden van baarmoedermond. Ik hoop dat het deze keer allemaal wel goed gaat. Ik vond het fijn om jullie ervaringen te lezen, heb er veel aan gehad. Daarom deel ik nu mijn ervaring met jullie.

Nou, ik hoop voor je dat het dit keer wel meevalt dan, jodee

Ik ben inmiddels een jaar of 8 aan de Mirena. De eerste keer plaatsen was erg, daar zal ik niet over liegen. Ik zou iedereen aanraden om een dag vrij te nemen en met een kruik op de bank te gaan liggen. Mijn tweede huisarts was er overigens veel beter in dan de eerste. Wellicht iets om rekening mee te houden. Maar verder is het fantastisch: veel minder hormonen, geen gedoe met de pil en ik ben maar heel zelden ongesteld. Ik hoop dat het nu goed gaat Jodee!

Helaas wel weer een beetje pech, gisterenavond hing er een draad van de mirena bijna uit mijn vagina. Dokterspost gebeld, moest komen en ja hoor ... weer onderzoek etc. Omdat mijn baarmoedermond moeilijk in beeld te brengen is was dit niet prettig. Volgens de arts was er maar 1 draad en die was erg lang. Dus afgeknipt en alles leek goed. Tot ik na een uur draad nr 2 voelde. De arts had gezegd dat ik dan terug moest komen, dus daar gingen we weer. Weer zo'n 4 cm van de draad afgehaald, meer durfde ze niet. Ik was niet blij! Nu gaat het goed, voel niks en hopelijk gaat alles nu goed. De vorige keer waren de draadjes heel erg kort afgeknipt, nu dus niet. Dus helaas een kleine tegenvaller maar als alles nu goed gaat ben ik tevree.

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 12:23 schreef moksimeti het volgende:
hee pindasoepje, ja klopt, is voor iedereen weer anders he. Moet zeggen dat ik tot drie weken terug (ook) tureluurs werd van het ongesteld zijn (waar maar geen eind aan te komen leek, al was het niet echt ongesteld, maar wel constant zat er iets aan het toiletpapier..), maar nu lijkt de boel dus tot rust te zijn gekomen. Ja de cyste, brrrrrrr. Schijnt heel vaak voor te komen en dat stelt me wel gerust, maar toch. Dat ik nu toch weer op een controle moet...

Maar hoe gaat het verder, besides de constante ongesteldheid??

Hoop toch dat het geen cyste is hoor!
Hier nog steeds bloed aan het toiletpapier helaas. En ik merk dat ik anders ben gaan ruiken :/ morgen maar eens intiemgel halen.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2012 11:50 schreef jodee het volgende:
Helaas wel weer een beetje pech, gisterenavond hing er een draad van de mirena bijna uit mijn vagina. Dokterspost gebeld, moest komen en ja hoor ... weer onderzoek etc. Omdat mijn baarmoedermond moeilijk in beeld te brengen is was dit niet prettig. Volgens de arts was er maar 1 draad en die was erg lang. Dus afgeknipt en alles leek goed. Tot ik na een uur draad nr 2 voelde. De arts had gezegd dat ik dan terug moest komen, dus daar gingen we weer. Weer zo'n 4 cm van de draad afgehaald, meer durfde ze niet. Ik was niet blij! Nu gaat het goed, voel niks en hopelijk gaat alles nu goed. De vorige keer waren de draadjes heel erg kort afgeknipt, nu dus niet. Dus helaas een kleine tegenvaller maar als alles nu goed gaat ben ik tevree.

Jeetje wat erg! Hoe is het nu met je?

quote:

Op zondag 29 januari 2012 20:00 schreef Pindasoepje het volgende:

[..]

Hoop toch dat het geen cyste is hoor!
Hier nog steeds bloed aan het toiletpapier helaas. En ik merk dat ik anders ben gaan ruiken :/ morgen maar eens intiemgel halen.

een cyste is (meestal)niets ergs hoor. gewoon ene met vocht gevulde holte. dat hebben heel veel vrouwen.
vervelend wordt het pas wanneer de cyste steeds groter gaat worden of (zeer zelden) kwaardaardig is. vandaar de controle.
in de meeste gevallen is het vrij onschuldig.

Joepie! Cyste was al een heel flink stuk geslonken, dus geen reden voor zorgen en ik hoef pas over 5 jaar weer terug (als de Mirena er weer uitgaat). Ben wel weer soort van 'ongesteld'. Maar ik heb geduld..
Dat anders ruiken herken ik ook wel. De geur is sterker. Ben alleen erg sceptisch als het gaat om intiemgel.. ben bang dat het dan nog erger wordt/de hele flora en fauna daarbinnen verstoord gaat worden

Afgelopen weekend mijn nieuwe geplaatst Maar een half dagje plat geleden met krampen en verder geen last. Het voelt nu aan als lichte ongesteldheid; dus dat stelt niks voor Veel beter dan 5 jaar terug waar ik 3 dagen plat lag.
Het zetten daarentegen deed wel weer gruwelijk veel pijn Precies hetzelfde als bij het eerste keer zetten Als de klem er op wordt gezet Maar voorál als er gevoeld wordt hoe diep de baarmoeder is whaoooo Voelt echt alsof je ontploft van binnen uit Gelukkig duurde het maar 15 min in totaal en ben ik er nu weer vanaf

Fijn dat hij weer zit .

Ik heb hem begin december laten zetten en het ging ontzettend goed alleen ben ik nu ineens 2 weken lang ongesteld.

Ook merk ik dat ik puistjes krijg als ik ongesteld ben en ik ben echt meer haren gaan groeien op plaatsen waar ik ze niet wil hebben =/

Wow wat een topic, had ik dit nou maar jaren geleden gevonden!

Ik heb nu mijn 2e mirena, deze nu ongeveer 2 jaar. En ik vind het geweldig! Ik reageerde slecht op de pil en toen ik mijn eerste mirena kreeg was er vanalles mis met mijn hormonen waardoor ik eigenlijk helemaal niet zo goed aanvoelde of die mirena nou wel zo'n goed idee was.

Nu is alles veel kalmer en ben ik blij dat ik in mijn geval heel af en toe merk dat ik ongesteld ben geweest (voor ik het door heb is het al weer gedaan). Ik merk mijn cyclus wel nog hoor, lichte rugpijn, wat moe en soms wat emotioneel. Maar verder vind ik het zo fijn dat van die dagelijkse pil af ben! Daar zou ik nooit naar terug willen.

Ik heb wel eens een puistje, maar niets bijzonders. Ook mijn gewicht is wat toegenomen over de jaren heen maar niets zorgwekkend.

Fijn om ervaringen van anderen te lezen hierover, tot nog toe kwam ik alleen maar heel negatieve en beangstigende dingen tegen over de mirena!

Twee maanden terug een Gynefix laten plaatsen, die bleef niet zitten. Vandaag om de Mirena gegaan en mijn buiiiiik oh mijn god.

Dagje rustig aan doen! Komt goed!

Ik zit alweer op de vier jaar, gaat snel Nog steeds blij mee.
Ik kijk nu al uit naar het vervangen.. Not

Hallo,

Wat fijn dit topic, veel ervaringen waar naar ik benieuwd ben..

Ik heb vandaag precies 2,5 weken geleden een hormoon spiraaltje laten plaatsen. Ik ben 18 jaar en ik heb nu 1,5 jaar een vriend. Ik mag enkel en alleen het spiraaltje als voorbehoedsmiddel (en de condoom...), dit is omdat ik 1,5 jaar geleden trombose heb gehad. En o.i.v. hormonen is het risico dat de trombose terugkomt hoger. Het spiraaltje geeft de hormonen direct af aan de baarmoeder en de hormonen komen niet in het bloed, daarom mag ik alleen dit voorbehoedsmiddel.

Nou ben ik vrij tenger gebouwd en ik ben een held op sokken als het aankomt op ziekenhuizen. Maar goed, ik heb hem laten plaatsen. Dit deed echt enooooorm veel pijn..... Ik ging nog net niet van m'n stokje. Later heb ik me laten vertellen dat het spiraaltje meestal geplaatst wordt tijdens de menstruatie omdat de baarmoedermond dan een beetje open staat, dit was bij mij niet het geval en is mij ook niet verteld. Na het plaatsen moest ik bijkomen in een bed in het ziekenhuis, de 3 dagen daarna had ik enorme buikpijn. Ik kon alleen maar met opgetrokken knieën op bed liggen.

Nu 2,5 week later heb ik nog steeds buikpijn, maar wel een heel stuk minder. Ik heb nu het gevoel alsof ik ongesteld moet worden, dus ook rugpijn etc. Best vervelend maar niet zo ondragelijk meer als eerst gelukkig. 1,5 week geleden werd ik ongesteld en hiervoor was ik dat ongeveer 5 dagen, nu al dik 1,5 week... Is dat normaal??

Ik weet dat het bij iedereen anders ligt, bij de één doet het meer zeer als de ander. Het ene lichaam protesteert meer dan het andere. Omdat het plaatsen zo'n pijn deed en ik geen ander voorbehoedsmiddel mag wil ik best door de zure appel heen bijten, ik voel me niet echt geweldig met die zeurende buikpijn steeds maar als ik er straks ongeveer 5 jaar plezier van mag hebben wil ik dit best doorzetten. Maar ik ben al 1,5 ongesteld, daar baal ik van... Ik heb ook nog geen seks gehad maar wil het graag proberen :p

De eerste weken-maanden is het niet abnormaal om ongesteld te zijn en buikpijn te hebben. Als je echt veel last hebt van buikpijn kun je naproxen nemen (weet niet of je dat al doet?). Dat heeft bij mij heel goed geholpen.
Verder kun je in principe wel al seks hebben, sommige artsen raden dan wel aan om tot de controle-echo een condoom te gebruiken voor de zekerheid.

Ik hoop voor je dat het snel beter zal gaan

als je de draadjes voelt (en geen plastic stuk nog eraan), weet je zeker dat hij in je baarmoeder zit, en ben je gewoon beschermd. Dan voorkomt het spiraaltje sowieso het innestelen van een vruchtje.
Verder is het allemaal for the better. Nog even pijn lijden en dan ben je vijf jaar van het gezeur af

Ik heb de mijne nu ongeveer 6 maanden maar ik ben nog steeds bijna elke dag ongesteld
Wil hem nu echt verwijderen. Ben het echt zat hoor..

quote:

Op zondag 13 mei 2012 19:35 schreef Twinky het volgende:
als je de draadjes voelt (en geen plastic stuk nog eraan), weet je zeker dat hij in je baarmoeder zit, en ben je gewoon beschermd. Dan voorkomt het spiraaltje sowieso het innestelen van een vruchtje.
Verder is het allemaal for the better. Nog even pijn lijden en dan ben je vijf jaar van het gezeur af

Eens en het wordt steeds beter, voor mij in ieder geval. Afgelopen vrijdag mijn derde mirena gekregen.

Bij de 1e mirena had ik het eerste jaar vooral een soort spotting.. op de meest rare momenten werd ik ongesteld, waarvan het eerste half jaar echt veel. Vanaf toen werd het steeds minder en na het tweede jaar niet meer ongesteld.

De tweede mirena had ik circa een half jaartje onregelmatig bloedverlies maar heel weinig. Daarna begon het pas weer in de laatste drie maanden voor vervangen dat ik zo nu en dan 1 dag wat bloed verloor.

De derde mirena, nu een halve week verder en ik heb alleen op de dag van plaatsing bloedverlies gehad. Heel weinig ook trouwens. Die dag een goede flinke buikpijn maar nu voel ik mij top!

Mij is verteld zeven dagen met seks te wachten vanwege infectiegevaar? Je baarmoedermond zou nog wat open staan of iets in die trant. Ik wacht netjes maar qua hoe ik mij voel zou het gewoon kunnen denk ik.

Ik heb hem om half 3 laten plaatsen. Ik dacht dat het wel mee ging vallen maar ik heb mijn nagels kapot gedrukt op de poten van het bed. Mensen konden me horen creperen in de wachtkamer. Echt een hels gevoel dat ik nooit meer mee wil maken, en ik heb nogal een hoge pijngrens. Mijn baarmoedermond was blijkbaar nogal aan de strakke kant. Ben na het plaatsen nog ruim een half uur blijven liggen creperen, de dokter heeft zijn afspraken meegenomen naar een andere kamer zodat ik rustig kon blijven liggen. Nu inmiddels doet het nog steeds heel erg pijn, vooral aan de rechterkant maar heb helaas geen kruik.

Bloedverlies heb ik niet echt, tijdens het zetten 1 druppel maar daarna niets meer (niet te vroeg juichen).

Mocht het het geval zijn dat hij niet goed is geplaats, dan mag het eruit maar dan blijft 'ie er ook uit wat mij betreft. Ik wil dit echt nooit meer. Ben nu toch wel benieuwd hoe die touwtjes voelen maar durf nog even niet naar binnen te gaan daar beneden, het is super gevoelig.

Ahja, traumatische ervaring wel.

ja dat dacht ik ook toen ik hem de eerste keer kreeg en ik heb al een tweede

volgens mij hebben we hele goede hormonen waardoor je zulke dingen vergeet

quote:

Op maandag 4 juni 2012 17:53 schreef Twinky het volgende:
ja dat dacht ik ook toen ik hem de eerste keer kreeg en ik heb al een tweede

volgens mij hebben we hele goede hormonen waardoor je zulke dingen vergeet

Over 5 jaar ben ik bijna 27, klaar met studeren en al een tijd aan de bak als het goed is. Als ik nog met mijn huidige ben vinden we 28 wel een mooie leeftijd om aan kinderen te gaan denken als de situatie dat toelaat. Dan hoef ik pas daarna weer een te laten zetten als mijn baarmoedermond fijn uitgerekt is door de bevalling.

Nu nog duimen dat het ook zo gaat lopen.