Hi,
5 Jaar geleden begon het, mijn vader kreeg pijn aan zijn knie. Hij had het moeilijk in die tijd. Hij werkte bij een sloop bedrijf, en deed zware werk. Hij had verschillende onderzoeken gehad in het ziekenhuid, maar ze konden niets vinden. Hij leeft nu al 5 jaar jaar met deze knie. Soms zit hij in de garage te huilen, hij loopt op af en toe op krukken, en hij wordt natuurlijk gek van die pijn!
Nu over zijn werk, Hij heeft een baas. Die baas is ook nog is familie van ons. Die baas moest natuurlijk van alles doen. Dat hij onwerkelijk verklaart werd ofzoiets. Hij werkte steeds maar door. De baas had toen iets besloten hij gaf hem een papier, en zei. Onderteken deze papier maar even, dan maakt het voor ons beiden makkelijker. Natuurlijk vertrouwde mijn vader hem. Immers, hij heeft bijna geen verstand van die soort papieren. Die brief bleek later dus "oplichterij". Die papier gaf aan dat hij ontslag nam, Waar de baas niets over had vertelt! Hij zat dus in ziekte wet, hij werd natuurlijk doorbetaalt door de Uitkering. Dat heeft volgens mij: ww-uitkering.
Maar, de baas, Hij wist dat mijn vader het moeilijk had!, en vorig jaar kreeg hij een nieuwe vrachtauto. Hij was daar hartstikke blij mee! hij zette er een nieuwe kachel in, zijn muziek cd's etc. Die vrachtwagen was een vervanger voor die zware werk! Willems had hem de eerste week al die vrachtauto afgepakt, en gezegd dat anderen hem moesten gebruiken. Hij kreeg natuurlijk weer zwaar werk. Er zijn nog een hoop oneerlijke dingen gebeurt.
Mijn moeder heeft wel eens met hem gepraat, maar zonder resultaat. Dus na al dit, nadat hij die papier moest ondertekenen, (false-geshriften) Was mijn moeder uiteraard boos, en belde hem op een Zaterdag avond rond 8 uur. Zijn dochter nam op. En mijn moeder vroeg of de baas haar ook kan terugbellen als hij tijd heeft.
De baas belde terug rond 10 uur. Mijn moeder lag al op bed. Hij zei: Waarom bel je mei zo laat, en stoor je me in mijn vrije tijd? Mijn moeder zei: Kunnen we ook even een keer met elkaar praten over deze situatie? Hij zei: Ik heb ook privacy, en hij hing op. En dan denk je echt van: familie? Natuurlijk heeft dit mijn ouders heel pijn gedaan. ik heb er zelf ook veel moeite mee om mijn vader zo te zien.
Bij mijn vader was Trombose geconstrueerd in zijn knie. Hij heeft dus spuiten gekregen, elke ochtend 1, en in de Avond. Hij heeft een hekel aan spuiten, en vooral als hij dat zelf moet doen. Hij kin het niet doen het waren 90 spuiten!, hij heeft nu al 4 pakketen gehad: (4x90). Mijn moeder doet dat, zij kon dat. Mijn moeder is ook soms weg. Dus, hij zat daar op een stoel alleen, met die spuit hij kon hem er niet in krijgen. ik lag al op bed, om half 3 maakte hij me wakker, met de vraag: Of ik hem er in wil doen.
Ik had het natuurlijk erg moeilijk op school, en dan ook nog op h/Vwo niveau.
Na alles, is hij in een depressie + psychische problemen geraakt. Er komt bijna elke dag een psycholoog met hem praten. Hij praat allemaal onzin, en ik word daar natuurlijk hellemaal gek van
1 Avond werd het hem te veel, hij zat in de Garage, gooide zijn medicijnen weg. En begon alcohol te drinken. Hij zat daar 2 uur keihard te huilen, Mijn oma kwam, mijn oom etc. Maar hij wou niet praten. Rond 12 uur kwamen er speciale mensen uit Groningen.
Ik had dus echt geen nachtrust, en was er ook een beetje klaar mee.
En nu, nu heeft die man iets gedaan, Hij heeft iets gedaan met die papieren, waardoor de uitkering stop is gezet, hij krijgt dus geen geld meer. Heeft die man ons nog niet genoeg pijn gedaan? Is dit wat hij tegen zijn familie doet? Weet hij wel wat hij ons aandoet?
Zijn vrouw is mijn vader zijn nichtje, en heeft nog nooit gebeld van: hoe gaat het? kost het zoveel moeite voor hun om te bellen, of een kaartje te sturen? Zijn vrouw is zijn Nichtje, en praat nooit met hem! Natuurlijk willen mijn ouders niet met hem praten, mijn Oom heeft al met hem gepraat: Maar hij praat zich allemaal vrij.. Ooh hem wil ik graag terug! Zijn vrachtauto wacht op hem!
Gemeen.. gewoon gemeen.
En nog 1 ding, een week na dat hij ontslagen was, (Dat was dus gebeurt toen hij nog niet wist dat hij hem had opgelicht) had de baas een bedrijfsfeestje. ik was met hem mee. Het bedrijf bestond 25 jaar! Hij herdacht de doden, en riep de mensen naar voren die 25 jaar hadden gewerkt. Mijn vader had daar 25 jaar gewerkt! En was hij vergeten.. de collega's riepen nog: En hij dan? hij kreeg een beetje een rood hoofd en negeerde het. Verschillende collega's hebben ruzie daarover gehad met hem. Hij zei: ik ben hem gewoon vergeten kan toch gebeuren).
Hij leeft nog steeds met die pijn, depressie, problemen. Hij is hellemaal in de war. Hij vertelt mij vaak dat hij zichzelf om het leven wil brengen.
Ik zelf, ben 14 jaar. En dat is heel moeilijk voor mij om dit allemaal te zien, en aan te horen..
Mijn moeder,
Werkt nu keihard, ze werkt teveel. ze is ook uitgeput.
Mijn ouders hebben ook al een advocaat gevraagt. Dat kost ons natuurlijk hartstikke veel geld! En als dat ook niet lukt, hmm.. hoe moeilijk hebben we het dan. Mijn moeder werkt in een kas, dat betaalt niet erg goed.
Dit is alles wat ik weet, en heb gehoord
Wat is jullie reactie hierop?