We leven denk ik in een machine, sommigen noemen het universum. Ik noem het machine. Een machine met van alles en nog wat erin. Virussen. Ellende. Tijd. Zon. DSM IV in de psychiatrie. Sommigen zeggen dan altijd het is een straf van god. Klopt dan niet want het is een machine. God bestaat niet in mijn wereld. Altijd heb ik getwijfeld aan het bestaan van god. Nooit 100 procent geloofd. Maar ik weet het nu voor mezelf zeker dat het geen god is.
Dan wil ik weten hoe is die ellendige machine ontstaan. Mijn computer waar ik nu achter zit dat beschouw ik dan niet als ellende en koffie niet en bier ook niet. Maar hoe al die andere ellende. De zon is ellende voor mij en de maan. Komt het erop neer dan is voor mij alle planeten ellende omdat ze constant op dezelfde manier draaien.
Ik leg dat later uit. De zon ben ik allergisch voor. Ik ben ook allergisch voor afwisselen van dag en nacht. Ik heb er vaker grappen over gemaakt dat het voor mij het beste zou zijn dat het altijd lekker avond zou zijn. De schemering ook geen problemen mee.
Ben geen emo. Ik ben stabiel redelijk. Maar alsnog allergisch voor de zon
Ben ik dan niet stabiel dan ben ik besmet met een virus in de machine. Ik merk dat direct op en het overvalt me vaker. Heb medicatie maar ook die werken niet. Ik moet mezelf vermannen en dat virus op een andere manier bestrijden. En dat doe ik vooral met schrijven.
Ik ga meer schrijven erover nog.
De machine kent heel veel dingen dus. Films die niet deugen, muziek die niet deugt, boeken die niet deugen, getallen in de bijbel die niet deugen. Zoveel details in de machine die ik als virus zie.