Gedichten, het zevende deel, de zevende hemel, we zeven de bloem. (#7)

Ik ben een dichter
Het woord is mijn domijn
Zinnetjes in mijn hoofd
Terwijl ik zit sta in een volle trein

Dat meisje heeft echt foute schoenen
En die vent is ook wel raar
Gedwongen in een ruimte
Mij neus bijna in een vreemde z'n haar

Gelukkig slaap ik nog een beetje
Al die menesen wat moet ik er mee
Iemand kijkt James Bond op z'n laptop
Bah, het is Die another Day...

Dikke kick. Maar naar aanleiding van dit verhaal schreef ik het volgende gedicht en ik wilde het ergens kwijt.

ik lees een verhaal
maar dan echt gebeurd
van een stel op huwelijksreis
in Nice
en alles was mooi
en alles was goed
het vuurwerk was prachtig

en toen die vrachtwagen

de droom
werd een nachtmerrie
en ik kan het niet begrijpen
ik kan het niet begrijpen
ik word kwaad, woedend
ziedend
dat dit kan gebeuren
dat dromen kapot worden gemaakt
dat vrolijke stemmen verstommen
mijn ogen tranen
en zachtjes maar toch hardop
fluister ik
godverdomme

Ik ga langzaam maar zeker door met m'n wieler gedichten:

IN DE HEG

Het was een mooie koprol
Maar het applaus bleef uit
Want het was maar een renner
Niet iemand verkleed als een stuk fruit

Het was maar een renner
Een slaaf van de weg
Als de auto niet oplet
Gaat ie gewoon maar in de heg

Het was maar een wedstrijd
De sponsor bleef mooi in beeld
Wie geeft er nu nog om de renner
Z'n valpartij is wel al heel vaak gedeeld

[ Bericht 100% gewijzigd door EP3 op 22-10-2016 12:09:50 ]

Het is soms vechten met woorden en leestekens.. nog veel te leren.


Kom maar ik troost je
Hou je vast en bescherm je
Fluister in je oor:
Ik ben er voor je

Kom maar ik verwarm je
Met zachte, zoete woorden als
Pleisters op je wonden,
Ik zorg voor je

Kom maar ik plaag je
Met je kleine buikje en
Die vuurrode wangen,
Ik kus ze

Kom maar hier, lief
En blijf bij me
Want weet je;
Ik heb je toch zo lief

Het gevoel is mooi, maar het leest een beetje haperend. Maar dat is ook maar een mening...gewoon lekker blijven doorschrijven!

Kijk en bewonder,
Onder de slijk zit een slak
Met slijmspoor vanonder zijn gat
Kruipt hij van een blad over een bospad
Richting de snelweg waarop autos razen
En hij zijn laatste adem uit zal blazen.

--

Bomen zonder lange takken
Bladeren van nerven ontdaan
Wortels schuin afgesneden op water gezet
Hoe lang kan iemand zonder voeding bestaan.

Elk moment als de gele regen opspat
En er interne processen waken over de groei
Omarm ik met mijn gewelf jouw daken
En staren samen naar hoe ik stoei
Met ons.

Haiku van de dag:

Het was mis met de
Basiscommunicatie
Schreeuwde ze me toe

Of de stilte wérkelijk
Benut wordt?

Wat dacht u van het eenvormige gebrom
Van een of andere
Gevleugelde onverlaat

Die op zo'n lusteloze
Zondagmiddag
Het hemelblauw
Hoog boven mij
Heimelijk
In tweeën splijt

Of anders toch
Die paar kordate noten van McCartney's hoorn
In For No One