Hier werk je jezelf al een mooie spiraal in. Door alleen op jezelf te zitten mis je juist feedback van anderen, en die feedback is belangrijk om je uit het negatieve perspectief te halen.quote:Op maandag 13 september 2010 16:30 schreef Stefanovich het volgende:
Ik zit sinds kort op kamers in een andere stad, en ken hier nog niet zoveel mensen, op dit moment voel ik me dan ook echt klote als ik alleen ben/op mijn kamer zit.... Gedachten razen door mijn hoofd, vooral negatieve, over de studie en dat ik maar beter weer naar huis kan gaan en nooit vrienden hier zal maken... ik maak mezelf helemaal gek. Erg vervelend.
Even analyseren hier: je kijkt eerst naar de toekomst (later wordt het beter) en als het eenmaal zover is kijk je terug naar het verleden en wat je eigenlijk "had moeten" doen. Aan beiden verander je niks. Het verleden is niet veranderbaar, de toekomst is niet nu. Aan de toekomst verander je niks door alleen maar met de toekomst bezig te zijn, je toekomst verander je in het Nu.quote:En als ik er over na ga denken dan vind ik soms wel weer goede moed, maar het kost zoveel energie en ik val ook zo weer terug in de verkeerde denk patronen. Ik heb dit al een paar jaar, maar thuis is het toch anders, dan zit je in een vertrouwde omgeving en het ging ook wel beter de laatste tijd, maar nu ik op kamers zit is het weer helemaal terug.... Het probleem met mij is, is dat ik eigenlijk al lang hulp had moeten zoeken, toen ik in het examenjaar zat, begon ik te piekeren en teveel na te denken, over wat ik na middelbare school met mijn leven moest, was er eigenlijk nooit echt mee tevreden geweest, alleen zei ik altijd tegen mezelf; ach over een paar jaar is de situatie wel anders en komt het goed...
Tuurlijk denk ja dat je de enige bent. Je bent ook op jezelf. Hoe kun je weten of anderen ook zo zijn als je ze niet spreekt? Aan de andere kant: hoe kun je weten dat anderen niet net zo zijn zoals jij als je ze niet spreekt?quote:dit gaat echter jammer genoeg niet zo... toen ben ik allemaal zelfhulp boeken gaan kopen, maar heb er nooit eentje echt uitgelezen... Ik heb vooral angst op sociaal gebied, ik duw mensen alleen maar bij me weg, of laat ze niet dichterbij komen, omdat ik steeds bang ben dat ik geen zak aan ben om mee te zijn en dan klap ik helemaal dicht. Net of ik nooit mijzelf kan zijn.(ik heb ook altijd het idee dat ik zon beetje de enige ben die zich zo voelt)
Ik weet niet wat je uiteindelijk vraag nou is, maar ik denk dat het je wel eens goed zou kunnen doen om te beseffen dat je gedachten en je ego niet degenen hoeven te zijn die je leven runnen. Ooit wel eens iets gelezen van "De kracht van het Nu" of andere gerelateerde boeken?quote:Ik wil bijv. zo graag een keer een vriendin, of een uitgebreider sociaal leven, maar het lukt me gewoon niet. Ik wilde het echt steeds zelf oplossen, maar nu ik 3 jaar verder ben en nog net zo gestrest, angstig en ongelukkig ben kan ik stellen dat mij dat niet gaat lukken. Ik vind het echter zo moeilijk om er met iemand over te spreken..... Ik ben ook bang dat er nu helemaal niks van studeren komt, kan me totaal niet motiveren en als ik een boek lees pik ik niks op..
Dankje voor je (snelle) reactie! Ik heb de boeken de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn gelezen, maar niet uit, steeds stukken maar met teveel tijd ertussen... Die komen wel een beetje in de buurt van de KVHN volgens mij.quote:Op maandag 13 september 2010 16:49 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Hier werk je jezelf al een mooie spiraal in. Door alleen op jezelf te zitten mis je juist feedback van anderen, en die feedback is belangrijk om je uit het negatieve perspectief te halen.
Hoe vaker je jezelf overtuigt dat je je kut voelt, hoe kutter je je gaat voelen.
[..]
Even analyseren hier: je kijkt eerst naar de toekomst (later wordt het beter) en als het eenmaal zover is kijk je terug naar het verleden en wat je eigenlijk "had moeten" doen. Aan beiden verander je niks. Het verleden is niet veranderbaar, de toekomst is niet nu. Aan de toekomst verander je niks door alleen maar met de toekomst bezig te zijn, je toekomst verander je in het Nu.
[..]
Tuurlijk denk ja dat je de enige bent. Je bent ook op jezelf. Hoe kun je weten of anderen ook zo zijn als je ze niet spreekt? Aan de andere kant: hoe kun je weten dat anderen niet net zo zijn zoals jij als je ze niet spreekt?
[..]
Ik weet niet wat je uiteindelijk vraag nou is, maar ik denk dat het je wel eens goed zou kunnen doen om te beseffen dat je gedachten en je ego niet degenen hoeven te zijn die je leven runnen. Ooit wel eens iets gelezen van "De kracht van het Nu" of andere gerelateerde boeken?
Je weet niet wat je in de toekomst wilt? Ben je op zoek naar succes? Is er iets dat je nog moet bereiken? Iets dat je tegenhoudt? Ben je ontevreden over je huidige toekomstbeeld? Of dingen uit je verleden? Zit je in de knoop met jezelf?quote:Op maandag 13 september 2010 17:13 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Dankje voor je (snelle) reactie! Ik heb de boeken de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn gelezen, maar niet uit, steeds stukken maar met teveel tijd ertussen... Die komen wel een beetje in de buurt van de KVHN volgens mij.
ik had niet echt een vraag, ik voel mij behoorlijk hopeloos op dit moment en moest het ff van mij afschrijven. Ik heb in dit topic vaak genoeg mee gefilosofeerd/gelezen over de KVHN etc. om aan mijzelf te werken. Maar ik besef gewoon dat ik beter hulp kan gebruiken want soms ben ik mij heel bewust van het leven en mijzelf en wat ik doe, maar ik val steeds weer terug in die cirkel, en dat put mij geestelijk uit. Ik ga mijzelf dat verwijten, dan begin ik te denken van het komt nooit goed. Dus tja......
Over dat jezelf zijn, er zullen vast wel meer mensen zijn die zich zo voelen, of, ik kan het helemaal niet weten eigenlijk want ik heb het er met niemand over, en het doet er ook niet toe. Het grappige is dat ik wel met een hele goede vriend van mij praat over mijn problemen. Hem heb ik wel verteld dat ik niet lekker in mijn vel zit en altijd een masker op heb. Ik heb hem ook verteld dat ik denk dat zijn zus en een vriendin van zijn zus, wat ook een beetje een vriendin van hem is en ik haar dus ook zo heb leren kennen, mij saai vinden, of niet leuk genoeg. Maar hij zei laatst dat ze(die vriendin) het wel eens in positieve zin over mij heeft waar ik niet bij ben. Die zus bood bijv. als ik nog geen kamer kon krijgen aan om tijdelijk bij haar te mogen logeren. Dat zegt eigenlijk ook genoeg. Des te meer bewijs van hoe scheef ik denk. heb echt een laag zelfbeeld, wat deels te maken heeft gehad aan een gebrek aan respect, pesten en problemen in de familie sfeer... maar ja... ik ben er wel een beetje klaar mee mijn leven zo te leiden. Tijdje terug ging het wel goed, toen had ik meer ''schijt'' aan anderen en wat ze van mij vonden en zei ik ook gwoon wat in mij opkwam, maar dat is nu ook weer weg. Nu komt er vaak niet eens wat in mij op omdat ik mijn verstand vol prop met gepieker. Maar goed, weer hele lang posts dit Dankje iig voor je reactie!
Op die vragen weet ik niet eens goed wat ik moet zeggen. Ik denk dat ik helemaal niet echt een toekomstbeeld heb..(grappig is trouwens, ik had een keer een boek gelezen over je sterke punten, met zon test erbij en daar kwam als 1 van de grootste punten naar voren dat ik elke dag/maand/jaar doelen MOET stellen en behalen anders word ik ontevreden.. miss ben ik wel een perfectionist? Maar doe ik halve pogingen, lukt het nooit niet, kap ik ermee, met het gevolg dat ik mij ontevreden voel..) Ik ben zeker op zoek naar succes, maar niet in carrière zin, meer gewoon succes in het leven, dus dat ik een keer tevreden ben met mezelf en weer kan genieten van het leven. Dat heb ik de laatste jaren zo weinig gedaan, maar als ik het doe, voel ik mequote:Op maandag 13 september 2010 20:05 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Je weet niet wat je in de toekomst wilt? Ben je op zoek naar succes? Is er iets dat je nog moet bereiken? Iets dat je tegenhoudt? Ben je ontevreden over je huidige toekomstbeeld? Of dingen uit je verleden? Zit je in de knoop met jezelf?
Weet je wat je nu wil? Op dit moment?
Als je niet met jezelf door één deur kan, wint het zelfbeeld met de grootste bek. In dit geval is dat het zelfbeeld dat jou elke keer naar beneden haalt. Zegt dat je iets niet kunt, ontevreden bent, niet goed genoeg bent (voor jezelf of voor anderen).
Nog verder: als je niet met jezelf door één deur kan, wie ben jij dan? En wie is die jezelf waarmee je niet door één deur kan? Dat zelfbeeld met die grote bek is je Ego. En de clou van het hele verhaal is dat die eigenlijk totaal niks in te brengen heeft als jij dat niet wilt.
De kracht van het Nu is geen zweverigheid, geen filosofie, niks om je hersens over te laten kraken. Als je open-minded kunt lezen wat Tolle erin schrijft bestaat er geen twijfel over of het waar is wat hij beweert.
Professionele hulp kan absoluut geen kwaad. Sterker nog, professionele hulp zal je vaak precies hetzelfde vertellen als de kracht van het Nu, al is het misschien in een iets ander jasje. Ik volg ook een professioneel hulptraject en ik merk dat op alle hoofdpunten mijn psychologe hetzelfde zegt als dat ik in de boeken van Tolle heb gelezen. Dat maakt het absoluut niet overbodig om professionele hulp in te schakelen als je denkt dat het nodig is. Sterker nog, ik vind de bevestiging van twee kanten erg fijn, geeft een stukje zekerheid.
Je denken is niet hetzelfde als jij en ook niet hetzelfde als je ego.quote:Op woensdag 15 september 2010 22:27 schreef Stefanovich het volgende:
Ik zal het eens proberen... gewoon de situatie observeren dus eigenlijk, mijn aandacht richten op het nu... terwijl ik op de fiets naar school zit, in de trein en zo... Ik doe dit wel eens, en dan voel ik mij inderdaad veel energieker, beter, gelukkiger. Maar tis wel lastig, meestal hebben mijn gedachten de overhand en soms heb je dat niet eens door, maar word je er wel gek van. Soms lijkt het zo makkelijk allemaal en soms zo moeilijk...
Maar mijn ego, komen daar mijn gedachten vandaan? Zijn mijn gedachten mijn ego? Maar als ik de identificatie met mijn ego doorbreek, kan ik dan nog wel denken?
Hmm voedsel voor je ego is gevaarlijk, is dat waar?quote:Op woensdag 15 september 2010 23:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Nog nooit van haar gehoord, maar die vragen klinken interessant, al lijken ze me ook gevaarlijk. Vragen leveren bergen nieuwe gedachten op en als je het niet objectief aanpakt is het alleen voedsel voor je ego.
Aan de andere kant hebben mensen als Tolle, Adyashanti etc. het over 'be silent', maar zoals bij Stefanovich is dat (nog) gewoon te moeilijk. Als je in een flinke dip zit frustreren deze manieren alleen, bijv. gedachten als "het lukt niet, het wordt zelfs erger, ik MOET NU op mijn ademhaling letten anders wordt het niks" etc.
In tijden van depressie/dip lijkt me dat 4 vragen systeem me uitstekend, misschien vergelijkbaar met RET?
En je bent meer dan welkom hoor, bemoei je zoveel je wilt, het valt stil in deze reeks de laatste tijd
Ik vind van wel, steeds maar meningen herzien, telkens weer zaken toevoegen, verwijderen, aanpassen etc. De mengelmoes van ellende wordt alleen groter.quote:Op woensdag 15 september 2010 23:20 schreef Skochsela het volgende:
[..]
Hmm voedsel voor je ego is gevaarlijk, is dat waar?
Daar heb je zeker een punt. Boeken kunnen mij/wie dan ook alleen maar inzichten geven en daar kan je dan wat mee doen, maar je moet het wel zelf doen. Het lijkt inderdaad alsof ik het uitstel, zo van, als ik dat boek gelezen heb zal het beter gaan... maar dat is ook maar afwachten natuurlijkquote:Op donderdag 16 september 2010 09:17 schreef NouMooiNiet het volgende:
Interessant wat hier weer wordt besproken.
Ik ben er zelf nog langgge niet (ben nog steeds niet begonnen met de therapie, alleen nog maar 'voorgesprekken' gehad. Heb sinds februari op de wachtlijst gestaan
Maar Stefanovich als ik je laatste post zo lees, klinkt het een beetje als ik: Als ik dat boek uit heb, gaat het misschien wel goed, iets wat in de toekomst ligt, moet je gelukkig maken.
Door overal de controle op (proberen te) houden (met je gedachten bijv.) blijf je in hetzelfde cirkeltje.
Het gaat zoals het gaat. Je kunt dat NU al veranderen, en niet pas als je het boek uit hebt bijvoorbeeld.
Ondertussen neem je niet de verantwoording om zelf iets te veranderen, want dat moet vanzelf komen als je het boek uit hebt. Dat werkt dus niet.
Ik heb gemerkt door weer mee te gaan doen en niet als buitenstaander langs de kant af te wachten, dat ik me beter voel.
Weet niet of deze post te begrijpen is, maar weet op t moment even niet duidelijker woord te geven...
Je hoeft je gedachten niet aan te passen of te stoppen, maar alleen te observeren. Eerst de gedachte zien voor wat het werkelijk is en accepteren dat die gedachte er is.quote:Op donderdag 16 september 2010 17:42 schreef DeZoektocht het volgende:
IK heb heel veel moeite met het idee dat je je gedachten moet aanpassen/stoppen omdat ik ervan overtuigd ben geraakt dat dat alleen maar een uiting is van iets anders.
Nadenken over niet nadenken is het grote paradox die terugkomt in je postquote:Op donderdag 16 september 2010 13:08 schreef DeepChord het volgende:
Interessant topic!
Ondanks dat ik het gevoel heb de theorie in "De Kracht van het Nu" niet volledig in de praktijk te kunnen brengen (begrippen als pijnlichaam vind ik moeilijk te begrijpen), staat er voor mij zat nuttigs in!
Ik ben lang geteisterd door depressies, daardoor is er een ego ontstaan dat soms dingen uitdrukt die totaal niet meer overeenkomen met hoe ik nu ben. Ook dingen als pesten en een rotjeugd hebben daar niet positief aan bijgedragen.
Soms heb ik ook nog wel momenten dat ik me lichamelijk ronduit klote voel (pijnlichaam ofzo?). Het helpt me dan te beseffen dat bepaalde destructieve gedachtes ingegeven worden door mijn ego. Mijn ware zelf zou het niet toestaan zo laatdunkend en negatief over mezelf te "praten".
Desondanks is het voor mij wel hell of a job in het nu te leven. Ik denk gewoon zo gigantisch veel. Het is heel moeilijk die stortvloed aan niet nuttige gedachtes om te vormen tot de situatie waarin het denken meer een ondersteunend middel wordt i.p.v. een doel op zich.
Ik ben ondertussen al zover dat ik niet meer kwaad wordt vanwege het feit dat ik steeds weer nadenk over het niet nadenken. Vroeger kon ik er nog wel eens opgefokt van raken dat ik bezig was met het feit of ik het wel goed deed, dat mediteren. .quote:Op zondag 19 september 2010 23:17 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Nadenken over niet nadenken is het grote paradox die terugkomt in je post
Ga rustig 'oefenen' met bewustzijn, kijk hoelang je bewust kunt zijn (ook al is het maar 2 seconden). Ga letten op ademhaling, geluiden etc. en kijk vooral wat er met je gebeurt als je dit doet.
Wat ontstaat (behalve gedachtes). Observeer deze natuurlijke reactie van je lichaam zonder hem te proberen te veranderen en plaatsen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |