abonnement bol.com Unibet Coolblue
  woensdag 25 augustus 2010 @ 10:24:26 #51
104367 Thrackan
new and improved
pi_85679419
Ik merkte ook, zeker de eerste week na m'n vakantie maar nu ook nog wel wat, dat ik op mijn werk volledig onbewust de hele dag door kan razen en mezelf compleet door mn limieten heen stort. Ja, dan ben ik verrot als ik thuis ben en niet te zuinig ook.

Ook hier geldt echter: doe je werk, en niks anders. Op je werk constant denken dat je liever thuis had gezeten, of nog vakantie had gehad, werkt als weerstand tegen wat Nu is en dat vreet energie.

Wat kun je doen als je niet blij bent met je werk? Je kunt het roer omgooien en gaan doen wat je wel leuk vindt, of je kunt gaan accepteren dat je iets moet doen dat je niet leuk vindt omdat je salaris binnen wilt krijgen en daar leuk van wil kunnen leven.

Voor de rest kun je je werk prima gebruiken als moment om ergens volledig bewust mee bezig te zijn. Nergens voor nodig om heen en weer te haasten en dingen af te raffelen als je het ook volledig bewust kunt doen. Het komt de kwaliteit van je werk ten goede en houdt je als werknemer een stuk beter in je vel. En als je je baas moet overtuigen: stress is een van de grootste ziekteverzuimveroorzakers.

Ik moet mezelf zeker op mijn werk nog regelmatig een schopje geven om weer bewuster bezig te zijn. Zeker wat betreft het ongelimiteerd koffietanken :') Das ook niet echt goed voor je.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
  woensdag 25 augustus 2010 @ 22:34:42 #52
108371 sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
pi_85708881
Teveel koffie maakt vermoeid en tegelijkertijd gestresst, dus gewoon niet meer dan 2/3 koppen op een werkdag drinken :P

Ik kom net terug van mijn werk, het gaat daar ook lekker, als je naar je werk gaat moet je gewoon naar je werk gaan. Als je ervaren bent in wat je doet gaat het vrijwel vanzelf. Als er een extreme weerstand komt en die blijft, ligt het meer aan het werk zelf of het feit dat het niet bij je past (of dat je het gewoon niet kan).

Ik merkte dit bij mijn laatste stage, alles is gewoon enorm bergopwaards gegaan sinds ik daar weg ben. Bij werk wat zoveel weerstand geeft kun je beter iets nieuws zoeken :)
:')
  zondag 29 augustus 2010 @ 23:51:25 #53
167595 mirved
Infobesitas
pi_85857091
2 jaar geleden de kracht van het nu voor het eerst gelezen. Heb er veel aan gehad. Merk wel dat je het af en toe weer eens moet oppakken want je vervalt snel terug in je oude patroon. Ik heb niet die totale bliss en zorgeloosheid wat Eckhart beschrijft maar ik vind dat ik voldoende inzicht heb gekregen en dat ik gelukkig ben zo als het is. Dit was vroeger wel anders.
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
  donderdag 2 september 2010 @ 15:16:45 #54
104367 Thrackan
new and improved
pi_85986821
Nou ben ik wel vaker gestresst en gespannen geweest, maar deze week ben ik er twee keer erg naar (misselijk, licht in mn hoofd) bij geworden. En totaal niet omdat het meer spanning was dan normaal, dat was het helemaal niet. Duurde ook niet enorm lang, soms stress ik de hele dag door en merk ik pas als ik thuis ben dat ik op ben, maar niet misselijk.

Achteraf besef ik me dat ik deze keren de spanning wel overal in mn lichaam en hoofd voelde. Ik was er heel bewust mee bezig en dus kwam het ook een stuk intenser over dan "normaal". Misschien niet een van de fijnste manieren om bewuster van je lichaam te worden, maar het heeft wel iets losgemaakt :)
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
pi_86385979
Ik zit sinds kort op kamers in een andere stad, en ken hier nog niet zoveel mensen, op dit moment voel ik me dan ook echt klote als ik alleen ben/op mijn kamer zit.... Gedachten razen door mijn hoofd, vooral negatieve, over de studie en dat ik maar beter weer naar huis kan gaan en nooit vrienden hier zal maken... ik maak mezelf helemaal gek. Erg vervelend.
En als ik er over na ga denken dan vind ik soms wel weer goede moed, maar het kost zoveel energie en ik val ook zo weer terug in de verkeerde denk patronen. Ik heb dit al een paar jaar, maar thuis is het toch anders, dan zit je in een vertrouwde omgeving en het ging ook wel beter de laatste tijd, maar nu ik op kamers zit is het weer helemaal terug.... Het probleem met mij is, is dat ik eigenlijk al lang hulp had moeten zoeken, toen ik in het examenjaar zat, begon ik te piekeren en teveel na te denken, over wat ik na middelbare school met mijn leven moest, was er eigenlijk nooit echt mee tevreden geweest, alleen zei ik altijd tegen mezelf; ach over een paar jaar is de situatie wel anders en komt het goed... dit gaat echter jammer genoeg niet zo... toen ben ik allemaal zelfhulp boeken gaan kopen, maar heb er nooit eentje echt uitgelezen... Ik heb vooral angst op sociaal gebied, ik duw mensen alleen maar bij me weg, of laat ze niet dichterbij komen, omdat ik steeds bang ben dat ik geen zak aan ben om mee te zijn en dan klap ik helemaal dicht. Net of ik nooit mijzelf kan zijn, ik voel me altijd geremd.(ik heb ook altijd het idee dat ik zon beetje de enige ben die zich zo voelt, (wat waars onzin is, maar goed :') ) Ik wil bijv. zo graag een keer een vriendin, of een uitgebreider sociaal leven, maar het lukt me gewoon niet. Ik wilde het echt steeds zelf oplossen, maar nu ik 3 jaar verder ben en nog net zo gestrest, angstig en ongelukkig ben kan ik stellen dat mij dat niet gaat lukken. Ik vind het echter zo moeilijk om er met iemand over te spreken..... Ik ben ook bang dat er nu helemaal niks van studeren komt, kan me totaal niet motiveren en als ik een boek lees pik ik niks op.. Is wel een beetje een lang zeur verhaal geworden, maar moest het ff van mij kwijt...

[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 13-09-2010 16:41:55 ]
  maandag 13 september 2010 @ 16:49:52 #56
104367 Thrackan
new and improved
pi_86386768
quote:
Op maandag 13 september 2010 16:30 schreef Stefanovich het volgende:
Ik zit sinds kort op kamers in een andere stad, en ken hier nog niet zoveel mensen, op dit moment voel ik me dan ook echt klote als ik alleen ben/op mijn kamer zit.... Gedachten razen door mijn hoofd, vooral negatieve, over de studie en dat ik maar beter weer naar huis kan gaan en nooit vrienden hier zal maken... ik maak mezelf helemaal gek. Erg vervelend.
Hier werk je jezelf al een mooie spiraal in. Door alleen op jezelf te zitten mis je juist feedback van anderen, en die feedback is belangrijk om je uit het negatieve perspectief te halen.
Hoe vaker je jezelf overtuigt dat je je kut voelt, hoe kutter je je gaat voelen.
quote:
En als ik er over na ga denken dan vind ik soms wel weer goede moed, maar het kost zoveel energie en ik val ook zo weer terug in de verkeerde denk patronen. Ik heb dit al een paar jaar, maar thuis is het toch anders, dan zit je in een vertrouwde omgeving en het ging ook wel beter de laatste tijd, maar nu ik op kamers zit is het weer helemaal terug.... Het probleem met mij is, is dat ik eigenlijk al lang hulp had moeten zoeken, toen ik in het examenjaar zat, begon ik te piekeren en teveel na te denken, over wat ik na middelbare school met mijn leven moest, was er eigenlijk nooit echt mee tevreden geweest, alleen zei ik altijd tegen mezelf; ach over een paar jaar is de situatie wel anders en komt het goed...
Even analyseren hier: je kijkt eerst naar de toekomst (later wordt het beter) en als het eenmaal zover is kijk je terug naar het verleden en wat je eigenlijk "had moeten" doen. Aan beiden verander je niks. Het verleden is niet veranderbaar, de toekomst is niet nu. Aan de toekomst verander je niks door alleen maar met de toekomst bezig te zijn, je toekomst verander je in het Nu.
quote:
dit gaat echter jammer genoeg niet zo... toen ben ik allemaal zelfhulp boeken gaan kopen, maar heb er nooit eentje echt uitgelezen... Ik heb vooral angst op sociaal gebied, ik duw mensen alleen maar bij me weg, of laat ze niet dichterbij komen, omdat ik steeds bang ben dat ik geen zak aan ben om mee te zijn en dan klap ik helemaal dicht. Net of ik nooit mijzelf kan zijn.(ik heb ook altijd het idee dat ik zon beetje de enige ben die zich zo voelt)
Tuurlijk denk ja dat je de enige bent. Je bent ook op jezelf. Hoe kun je weten of anderen ook zo zijn als je ze niet spreekt? Aan de andere kant: hoe kun je weten dat anderen niet net zo zijn zoals jij als je ze niet spreekt?
quote:
Ik wil bijv. zo graag een keer een vriendin, of een uitgebreider sociaal leven, maar het lukt me gewoon niet. Ik wilde het echt steeds zelf oplossen, maar nu ik 3 jaar verder ben en nog net zo gestrest, angstig en ongelukkig ben kan ik stellen dat mij dat niet gaat lukken. Ik vind het echter zo moeilijk om er met iemand over te spreken..... Ik ben ook bang dat er nu helemaal niks van studeren komt, kan me totaal niet motiveren en als ik een boek lees pik ik niks op..
Ik weet niet wat je uiteindelijk vraag nou is, maar ik denk dat het je wel eens goed zou kunnen doen om te beseffen dat je gedachten en je ego niet degenen hoeven te zijn die je leven runnen. Ooit wel eens iets gelezen van "De kracht van het Nu" of andere gerelateerde boeken?
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
pi_86386998
Godver, ik heb eigenlijk ook echt niks aan mijn gedachten he... zat te denken ( :') ), toen ik klaar was met de middelbare, ben ik gaan studeren aan het HBO, toen ben ik haast woedend vanaf gestapt vanwege het gebrek aan niveau en diepgang etc. Echter, heb ik het jaar niet eens gehaald toen, want de helft bestond uit talen en daar leerde ik bijna niet voor, is miss ook niet voor mij weggelegd, maar goed, dat haalde ik dus allemaal niet. Het economische gedeelte vond ik wel veel te makkelijk. Oke, wat nu dacht ik, toen ben ik me een beetje gaan oriënteren, alleen ging ik naar de helft van de opendagen/meeloopdagen niet eens, wat ik wel wilde, maar soms was ik er gewoon te bang voor :{ Toen was het opeens september en wist ik het nog niet, nouja dan maar fulltime werken... na een paar dagen schreeuwde ik al dat het niks was en dat ik zsm weg wilde, maar goed, toen kwamen gelukkig mijn ouders die mij tot kalmte waanden en ik het gewoon op mij af moest laten komen. In januari toch maar gekapt, en toen 4 maand werkeloos geweest, heb wel veel gesolliciteerd maar was veel te kieskeurig en achteraf dacht ik weer van, hej, dat fulltime baantje was niet eens zo verkeerd! Thuis,werkloos, dacht ik mezelf alleen maar gek. . De studie die ik nu doe heb ik ook maar gekozen zo van; ach weetje, ik ga dit gewoon doen, fuck it, ik kom er toch nooit achter wat ik wil, in deze fase van mijn leven dan he. Ik wil gewoon een diploma. Nu zit ik hier op de uni en ik heb ladingen huiswerk en het niveau is erg hoog en heb ik zoiets van, waarom doe ik dit? Ik vind studeren geen flikker aan en wil gewoon een diploma, kan ik beter naar het HBO gaan :') Zie je de ironie? Ik beslis veel te snel, oordeel veel te snel, ik pieker veel te veel en ik houd mezelf voor de gek. Ik ga dan nu ook niet stoppen met de studie, zou dom zijn en kan het ook niet maken t.o.v. mijn ouders, die mij dagen geholpen hebben met verhuizen en de studie betalen O+ Ik heb gekozen, dus ga het nu maar proberen. Ik wilde hiermee ff aangeven, ook voor mijzelf, dat ik niet meer moet nadenken :') Alleen als het echt nodig is :P
pi_86387720
quote:
Op maandag 13 september 2010 16:49 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Hier werk je jezelf al een mooie spiraal in. Door alleen op jezelf te zitten mis je juist feedback van anderen, en die feedback is belangrijk om je uit het negatieve perspectief te halen.
Hoe vaker je jezelf overtuigt dat je je kut voelt, hoe kutter je je gaat voelen.
[..]

Even analyseren hier: je kijkt eerst naar de toekomst (later wordt het beter) en als het eenmaal zover is kijk je terug naar het verleden en wat je eigenlijk "had moeten" doen. Aan beiden verander je niks. Het verleden is niet veranderbaar, de toekomst is niet nu. Aan de toekomst verander je niks door alleen maar met de toekomst bezig te zijn, je toekomst verander je in het Nu.
[..]

Tuurlijk denk ja dat je de enige bent. Je bent ook op jezelf. Hoe kun je weten of anderen ook zo zijn als je ze niet spreekt? Aan de andere kant: hoe kun je weten dat anderen niet net zo zijn zoals jij als je ze niet spreekt?
[..]

Ik weet niet wat je uiteindelijk vraag nou is, maar ik denk dat het je wel eens goed zou kunnen doen om te beseffen dat je gedachten en je ego niet degenen hoeven te zijn die je leven runnen. Ooit wel eens iets gelezen van "De kracht van het Nu" of andere gerelateerde boeken?
Dankje voor je (snelle) reactie! :) Ik heb de boeken de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn gelezen, maar niet uit, steeds stukken maar met teveel tijd ertussen... Die komen wel een beetje in de buurt van de KVHN volgens mij.

ik had niet echt een vraag, ik voel mij behoorlijk hopeloos op dit moment en moest het ff van mij afschrijven. Ik heb in dit topic vaak genoeg mee gefilosofeerd/gelezen over de KVHN etc. om aan mijzelf te werken. Maar ik besef gewoon dat ik beter hulp kan gebruiken want soms ben ik mij heel bewust van het leven en mijzelf en wat ik doe, maar ik val steeds weer terug in die cirkel, en dat put mij geestelijk uit. Ik ga mijzelf dat verwijten, dan begin ik te denken van het komt nooit goed. Dus tja......

Over dat jezelf zijn, er zullen vast wel meer mensen zijn die zich zo voelen, of, ik kan het helemaal niet weten eigenlijk want ik heb het er met niemand over, en het doet er ook niet toe. Het grappige is dat ik wel met een hele goede vriend van mij praat over mijn problemen. Hem heb ik wel verteld dat ik niet lekker in mijn vel zit en altijd een masker op heb. Ik heb hem ook verteld dat ik denk dat zijn zus en een vriendin van zijn zus, wat ook een beetje een vriendin van hem is en ik haar dus ook zo heb leren kennen, mij saai vinden, of niet leuk genoeg. Maar hij zei laatst dat ze(die vriendin) het wel eens in positieve zin over mij heeft waar ik niet bij ben. Die zus bood bijv. als ik nog geen kamer kon krijgen aan om tijdelijk bij haar te mogen logeren. Dat zegt eigenlijk ook genoeg. Des te meer bewijs van hoe scheef ik denk. heb echt een laag zelfbeeld, wat deels te maken heeft gehad aan een gebrek aan respect, pesten en problemen in de familie sfeer... maar ja... ik ben er wel een beetje klaar mee mijn leven zo te leiden. Tijdje terug ging het wel goed, toen had ik meer ''schijt'' aan anderen en wat ze van mij vonden en zei ik ook gwoon wat in mij opkwam, maar dat is nu ook weer weg. Nu komt er vaak niet eens wat in mij op omdat ik mijn verstand vol prop met gepieker. Maar goed, weer hele lang posts dit :@ Dankje iig voor je reactie!
  maandag 13 september 2010 @ 20:05:25 #59
104367 Thrackan
new and improved
pi_86393928
quote:
Op maandag 13 september 2010 17:13 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Dankje voor je (snelle) reactie! :) Ik heb de boeken de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn gelezen, maar niet uit, steeds stukken maar met teveel tijd ertussen... Die komen wel een beetje in de buurt van de KVHN volgens mij.

ik had niet echt een vraag, ik voel mij behoorlijk hopeloos op dit moment en moest het ff van mij afschrijven. Ik heb in dit topic vaak genoeg mee gefilosofeerd/gelezen over de KVHN etc. om aan mijzelf te werken. Maar ik besef gewoon dat ik beter hulp kan gebruiken want soms ben ik mij heel bewust van het leven en mijzelf en wat ik doe, maar ik val steeds weer terug in die cirkel, en dat put mij geestelijk uit. Ik ga mijzelf dat verwijten, dan begin ik te denken van het komt nooit goed. Dus tja......

Over dat jezelf zijn, er zullen vast wel meer mensen zijn die zich zo voelen, of, ik kan het helemaal niet weten eigenlijk want ik heb het er met niemand over, en het doet er ook niet toe. Het grappige is dat ik wel met een hele goede vriend van mij praat over mijn problemen. Hem heb ik wel verteld dat ik niet lekker in mijn vel zit en altijd een masker op heb. Ik heb hem ook verteld dat ik denk dat zijn zus en een vriendin van zijn zus, wat ook een beetje een vriendin van hem is en ik haar dus ook zo heb leren kennen, mij saai vinden, of niet leuk genoeg. Maar hij zei laatst dat ze(die vriendin) het wel eens in positieve zin over mij heeft waar ik niet bij ben. Die zus bood bijv. als ik nog geen kamer kon krijgen aan om tijdelijk bij haar te mogen logeren. Dat zegt eigenlijk ook genoeg. Des te meer bewijs van hoe scheef ik denk. heb echt een laag zelfbeeld, wat deels te maken heeft gehad aan een gebrek aan respect, pesten en problemen in de familie sfeer... maar ja... ik ben er wel een beetje klaar mee mijn leven zo te leiden. Tijdje terug ging het wel goed, toen had ik meer ''schijt'' aan anderen en wat ze van mij vonden en zei ik ook gwoon wat in mij opkwam, maar dat is nu ook weer weg. Nu komt er vaak niet eens wat in mij op omdat ik mijn verstand vol prop met gepieker. Maar goed, weer hele lang posts dit :@ Dankje iig voor je reactie!
Je weet niet wat je in de toekomst wilt? Ben je op zoek naar succes? Is er iets dat je nog moet bereiken? Iets dat je tegenhoudt? Ben je ontevreden over je huidige toekomstbeeld? Of dingen uit je verleden? Zit je in de knoop met jezelf?

Weet je wat je nu wil? Op dit moment?

Als je niet met jezelf door één deur kan, wint het zelfbeeld met de grootste bek. In dit geval is dat het zelfbeeld dat jou elke keer naar beneden haalt. Zegt dat je iets niet kunt, ontevreden bent, niet goed genoeg bent (voor jezelf of voor anderen).

Nog verder: als je niet met jezelf door één deur kan, wie ben jij dan? En wie is die jezelf waarmee je niet door één deur kan? Dat zelfbeeld met die grote bek is je Ego. En de clou van het hele verhaal is dat die eigenlijk totaal niks in te brengen heeft als jij dat niet wilt.

De kracht van het Nu is geen zweverigheid, geen filosofie, niks om je hersens over te laten kraken. Als je open-minded kunt lezen wat Tolle erin schrijft bestaat er geen twijfel over of het waar is wat hij beweert.

Professionele hulp kan absoluut geen kwaad. Sterker nog, professionele hulp zal je vaak precies hetzelfde vertellen als de kracht van het Nu, al is het misschien in een iets ander jasje. Ik volg ook een professioneel hulptraject en ik merk dat op alle hoofdpunten mijn psychologe hetzelfde zegt als dat ik in de boeken van Tolle heb gelezen. Dat maakt het absoluut niet overbodig om professionele hulp in te schakelen als je denkt dat het nodig is. Sterker nog, ik vind de bevestiging van twee kanten erg fijn, geeft een stukje zekerheid.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
pi_86397023
quote:
Op maandag 13 september 2010 20:05 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Je weet niet wat je in de toekomst wilt? Ben je op zoek naar succes? Is er iets dat je nog moet bereiken? Iets dat je tegenhoudt? Ben je ontevreden over je huidige toekomstbeeld? Of dingen uit je verleden? Zit je in de knoop met jezelf?

Weet je wat je nu wil? Op dit moment?

Als je niet met jezelf door één deur kan, wint het zelfbeeld met de grootste bek. In dit geval is dat het zelfbeeld dat jou elke keer naar beneden haalt. Zegt dat je iets niet kunt, ontevreden bent, niet goed genoeg bent (voor jezelf of voor anderen).

Nog verder: als je niet met jezelf door één deur kan, wie ben jij dan? En wie is die jezelf waarmee je niet door één deur kan? Dat zelfbeeld met die grote bek is je Ego. En de clou van het hele verhaal is dat die eigenlijk totaal niks in te brengen heeft als jij dat niet wilt.

De kracht van het Nu is geen zweverigheid, geen filosofie, niks om je hersens over te laten kraken. Als je open-minded kunt lezen wat Tolle erin schrijft bestaat er geen twijfel over of het waar is wat hij beweert.

Professionele hulp kan absoluut geen kwaad. Sterker nog, professionele hulp zal je vaak precies hetzelfde vertellen als de kracht van het Nu, al is het misschien in een iets ander jasje. Ik volg ook een professioneel hulptraject en ik merk dat op alle hoofdpunten mijn psychologe hetzelfde zegt als dat ik in de boeken van Tolle heb gelezen. Dat maakt het absoluut niet overbodig om professionele hulp in te schakelen als je denkt dat het nodig is. Sterker nog, ik vind de bevestiging van twee kanten erg fijn, geeft een stukje zekerheid.
Op die vragen weet ik niet eens goed wat ik moet zeggen. Ik denk dat ik helemaal niet echt een toekomstbeeld heb..(grappig is trouwens, ik had een keer een boek gelezen over je sterke punten, met zon test erbij en daar kwam als 1 van de grootste punten naar voren dat ik elke dag/maand/jaar doelen MOET stellen en behalen anders word ik ontevreden.. miss ben ik wel een perfectionist? Maar doe ik halve pogingen, lukt het nooit niet, kap ik ermee, met het gevolg dat ik mij ontevreden voel..) Ik ben zeker op zoek naar succes, maar niet in carrière zin, meer gewoon succes in het leven, dus dat ik een keer tevreden ben met mezelf en weer kan genieten van het leven. Dat heb ik de laatste jaren zo weinig gedaan, maar als ik het doe, voel ik me O+
Ik zit denk ik wel in de knoop met mezelf, heb je al wel een beetje kunnen lezen denk ik :P Op dit moment weet ik niet wat ik wil, mijn gevoel zegt hard wegrennen van deze situatie, naar huis, veilig thuis, maar dat is natuurlijk niet de juiste keuze, wegrennen voor je problemen.

Ja ik ben gewoon niet in ''balans'' om het zo maar eens te zeggen, er is gewoon constant een strijdt in mij gaande tegen de situatie en mijn gevoelens, logisch dat ik dan gestrest word en gespannen tegen het depressieve aan. Ik moet ook maar eens die boeken een keer goed, in korte tijd uitlezen, in het weekend of zo, wanneer ik tijd zat heb.

Daarnaast miss een keer met mijn ouders praten... Elke keer als ik erover praat barst ik in hevig huilen uit(vooral met kameraad, klink lomp, maar het zit blijkbaar diep, gelukkig kan hij daar wel mee omgaan). Heb het er ook al een keer met mn ma over gehad, maar toch alles een beetje mooier gehouden dan het werkelijk is, waarom eigenlijk? :{ Met mn vader praat ik er helemaal niet snel over, die toont zelf ook nooit emotie en kropt alles op. Ik kan denk ik wel met hem praten, maar doe t liever gewoon niet.

Dat over bevestiging lijkt me ook wel fijn ja, ik ben namelijk heeeel sceptisch altijd en vind het moeilijk zelfhulp boeken echt serieus te nemen, laat staan ook toe te passen in mijn leven. Maar goed, laten we in dit topic niet teveel over mijn problemen gaan praten, ik dank je voor je reacties en ik doe mijn best zo te denken, maar ik denk wel dat een psych geen slecht idee is. Ben eigenlijk wel blij dat ik dit een keer erken....

[ Bericht 1% gewijzigd door Stefanovich op 13-09-2010 21:16:30 ]
  woensdag 15 september 2010 @ 22:02:56 #61
108371 sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
pi_86478357
Ik zie enorm veel zelfbeeld en zelfmedelijden, dit is de belangrijkste factor voor het in stand houden van je ongelukkigheid, wat je ook snel doet is "misschien moet ik maar eens blablabla", terwijl je weet dat dit verleden/toekomst beeld nooit voldoening geeft.

Het steeds bevestigen van je negatieve eigenschappen is ook wegrennen, ik snap dat je dingen van je af wil tikken, maar dan moet er daarna wel iets gebeuren.

Je moet goed face to face staan met wat er in je omgaat door bijv. meditatie. Maar mediteren hoeft niet, Leo Hartong raadt mediteren zelfs af wegens de conceptualisatie die mensen van een meditatie maken.

Ga eens heel bewust douchen/liggen/blokje om lopen. Laat je sceptische houding voor wat het is en ga gewoon een van deze handelingen doen. Het lijkt voor je verstand verschrikkelijk saai, en het zal er alles aan doen om iets te bereiken, bijv. verlichting.

Let op je ademhaling, de manier hoe je loopt, geluiden enz. En let vooral op wat er uit zichzelf gebeurt, merk op wat er gebeurt, komt er een gedachtenstroom? laat die gaan en kijk objectief naar wat er gebeurt. Je zal merken dat je gedachten met elkaar in discussie gaan, dit kan heeeel sneaky gebeuren. Maar let op; als dit gebeurt, merk het op, laat het varen en let weer op de ademhaling, geur, geluiden etc.

Belangrijk is dus te zien wat er gebeurt als je die maalmachine laat voor wat het is en je lichaam/geest laat spreken :s)
:')
pi_86479697
Ik zal het eens proberen... gewoon de situatie observeren dus eigenlijk, mijn aandacht richten op het nu... terwijl ik op de fiets naar school zit, in de trein en zo... Ik doe dit wel eens, en dan voel ik mij inderdaad veel energieker, beter, gelukkiger. Maar tis wel lastig, meestal hebben mijn gedachten de overhand en soms heb je dat niet eens door, maar word je er wel gek van. Soms lijkt het zo makkelijk allemaal en soms zo moeilijk...
Maar mijn ego, komen daar mijn gedachten vandaan? Zijn mijn gedachten mijn ego? Maar als ik de identificatie met mijn ego doorbreek, kan ik dan nog wel denken? :P

[ Bericht 6% gewijzigd door Stefanovich op 15-09-2010 22:33:35 ]
pi_86480980
quote:
Op woensdag 15 september 2010 22:27 schreef Stefanovich het volgende:
Ik zal het eens proberen... gewoon de situatie observeren dus eigenlijk, mijn aandacht richten op het nu... terwijl ik op de fiets naar school zit, in de trein en zo... Ik doe dit wel eens, en dan voel ik mij inderdaad veel energieker, beter, gelukkiger. Maar tis wel lastig, meestal hebben mijn gedachten de overhand en soms heb je dat niet eens door, maar word je er wel gek van. Soms lijkt het zo makkelijk allemaal en soms zo moeilijk...
Maar mijn ego, komen daar mijn gedachten vandaan? Zijn mijn gedachten mijn ego? Maar als ik de identificatie met mijn ego doorbreek, kan ik dan nog wel denken? :P
Je denken is niet hetzelfde als jij en ook niet hetzelfde als je ego.

Als je meegesleept wordt door je gedachten, kunnen de 4 vragen van Byron Katie je misschien helpen... wat zij vertelt komt in feite neer op wat Eckhart Tolle zegt, maar dan nog wereldlijker. Zij stelt dat gedachten altijd voorbijkomen - je hoeft ze niet eens te stoppen - zolang jij ze niet gelooft, zijn ze onschadelijk. En haar manier van die gedachten niet geloven is ze gewoon te bevragen: zijn ze wel wáár? Is het wel waar dat (ik noem maar wat) je leven voorbij is als je je studie niet haalt, of dat je het niet kan verdragen dat je vriendin het uitgemaakt heeft, of dat je man toch echt echt echt zijn sokken moet opruimen want anders word je gek?

Die vragen zijn als volgt:


Step 1 Is it true?

Step 2 Can you absolutely know that it's true?

Step 3 How do you react, what happens, when you believe that thought?

Who would you be without the thought?

Then turn around the concept you are questioning, and don't forget to find at least three genuine, specific examples of each turnaround.

Vooral die omkeringen zijn leuk; vaak kom je dan opeens tot nieuwe inzichten die misschien wel meer waar zijn dan wat je eerst dacht. Maar dat is niet nodig; het gaat er alleen om om te beseffen dat waar jij zo over loopt te piekeren, waarschijnlijk helemaal niet waar is in jouw leven... en dat het enige wat ergens een probleem van maakt, jouw gedachten daarover zijn.

Ahem. Nieuw in dit topic en meteen al een bemoeial. Kennen jullie Byron Katie? www.thework.org
Imo sluiten haar vragen naadloos aan op Eckhart Tolle. Ik heb er zelf trouwens ook veel baat bij als ik merk dat ik een piekerfase in ga.
  woensdag 15 september 2010 @ 23:10:32 #64
108371 sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
pi_86481572
Nog nooit van haar gehoord, maar die vragen klinken interessant, al lijken ze me ook gevaarlijk. Vragen leveren bergen nieuwe gedachten op en als je het niet objectief aanpakt is het alleen voedsel voor je ego.

Aan de andere kant hebben mensen als Tolle, Adyashanti etc. het over 'be silent', maar zoals bij Stefanovich is dat (nog) gewoon te moeilijk. Als je in een flinke dip zit frustreren deze manieren alleen, bijv. gedachten als "het lukt niet, het wordt zelfs erger, ik MOET NU op mijn ademhaling letten anders wordt het niks" etc.

In tijden van depressie/dip lijkt me dat 4 vragen systeem me uitstekend, misschien vergelijkbaar met RET?

En je bent meer dan welkom hoor, bemoei je zoveel je wilt, het valt stil in deze reeks de laatste tijd :W
:')
pi_86481995
quote:
Op woensdag 15 september 2010 23:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Nog nooit van haar gehoord, maar die vragen klinken interessant, al lijken ze me ook gevaarlijk. Vragen leveren bergen nieuwe gedachten op en als je het niet objectief aanpakt is het alleen voedsel voor je ego.

Aan de andere kant hebben mensen als Tolle, Adyashanti etc. het over 'be silent', maar zoals bij Stefanovich is dat (nog) gewoon te moeilijk. Als je in een flinke dip zit frustreren deze manieren alleen, bijv. gedachten als "het lukt niet, het wordt zelfs erger, ik MOET NU op mijn ademhaling letten anders wordt het niks" etc.

In tijden van depressie/dip lijkt me dat 4 vragen systeem me uitstekend, misschien vergelijkbaar met RET?

En je bent meer dan welkom hoor, bemoei je zoveel je wilt, het valt stil in deze reeks de laatste tijd :W
Hmm voedsel voor je ego is gevaarlijk, is dat waar? ;)
  woensdag 15 september 2010 @ 23:21:52 #66
108371 sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
pi_86482059
quote:
Op woensdag 15 september 2010 23:20 schreef Skochsela het volgende:

[..]

Hmm voedsel voor je ego is gevaarlijk, is dat waar? ;)
Ik vind van wel, steeds maar meningen herzien, telkens weer zaken toevoegen, verwijderen, aanpassen etc. De mengelmoes van ellende wordt alleen groter.

Volgens mij hebben we allebij een ander beeld bij 'voedsel voor ego' :P
:')
pi_86484436
Ik geloof jullie allemaal hoor, en ik zie zelf steeds wel dat ik destructief bezig ben met mijn gedachten, maar het blijft zo verdomd moeilijk daaruit te komen. Miss heeft het ook wel wat te maken met vermoeidheid, de laatste dagen heel weinig geslapen... niet vanwege het denken hoor, kan gelukkig nog goed en snel in slaap komen :) Maar ik ga de boeken die ik heb over deze 'materie' eens goed lezen en dan zie ik wel weer, gaat het nog niet, moet ik maar eens hulp inschakelen want ik weet wel dat ik zo behoorlijk moe van mijzelf word en dit zo niet werkt.
  donderdag 16 september 2010 @ 09:17:12 #68
240052 NouMooiNiet
what's in a name...
pi_86488000
Interessant wat hier weer wordt besproken.
Ik ben er zelf nog langgge niet (ben nog steeds niet begonnen met de therapie, alleen nog maar 'voorgesprekken' gehad. Heb sinds februari op de wachtlijst gestaan ;(

Maar Stefanovich als ik je laatste post zo lees, klinkt het een beetje als ik: Als ik dat boek uit heb, gaat het misschien wel goed, iets wat in de toekomst ligt, moet je gelukkig maken.
Door overal de controle op (proberen te) houden (met je gedachten bijv.) blijf je in hetzelfde cirkeltje.

Het gaat zoals het gaat. Je kunt dat NU al veranderen, en niet pas als je het boek uit hebt bijvoorbeeld.
Ondertussen neem je niet de verantwoording om zelf iets te veranderen, want dat moet vanzelf komen als je het boek uit hebt. Dat werkt dus niet.
Ik heb gemerkt door weer mee te gaan doen en niet als buitenstaander langs de kant af te wachten, dat ik me beter voel.
Weet niet of deze post te begrijpen is, maar weet op t moment even niet duidelijker woord te geven...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
pi_86495164
Interessant topic!

Ondanks dat ik het gevoel heb de theorie in "De Kracht van het Nu" niet volledig in de praktijk te kunnen brengen (begrippen als pijnlichaam vind ik moeilijk te begrijpen), staat er voor mij zat nuttigs in!

Ik ben lang geteisterd door depressies, daardoor is er een ego ontstaan dat soms dingen uitdrukt die totaal niet meer overeenkomen met hoe ik nu ben. Ook dingen als pesten en een rotjeugd hebben daar niet positief aan bijgedragen.
Soms heb ik ook nog wel momenten dat ik me lichamelijk ronduit klote voel (pijnlichaam ofzo?). Het helpt me dan te beseffen dat bepaalde destructieve gedachtes ingegeven worden door mijn ego. Mijn ware zelf zou het niet toestaan zo laatdunkend en negatief over mezelf te "praten".

Desondanks is het voor mij wel hell of a job in het nu te leven. Ik denk gewoon zo gigantisch veel. Het is heel moeilijk die stortvloed aan niet nuttige gedachtes om te vormen tot de situatie waarin het denken meer een ondersteunend middel wordt i.p.v. een doel op zich.
pi_86505291
Het blijft gewoon lastig wan het is je geest/ware zelf/observerdeerder waarvan je je bewust moet moet worden.
IK heb heel veel moeite met het idee dat je je gedachten moet aanpassen/stoppen omdat ik ervan overtuigd ben geraakt dat dat alleen maar een uiting is van iets anders.
Ik zelf heb na therapie een piekervaring (noem het zo want dat kun je vinden op wikipedia, zelf ervaarde ik het als datgene waar ik altijd naar op zoek ben geweest) gehad.
En dat was erg apart kan ik je zeggen, normaal gesproken wordt ik wakker van mn wekker die om 6:00 gaat, dan volg het volgende: :r moet ik er alweer uit? ach ik kan nog best een half uurtje liggen, zal ik me ziekmelden? (geef ik nooit aan toe BTW) en dan sleur ik mezelf uit bed :{
In de week (waarvan ik toen vanuitging dat het de rest van mn leven zou zijn, al was ik ook wel een beetje bang dat het niet zou blijven) werd ik wakker, deed mijn ogen open en........ niks.
complete radiostilte totdat ik me verbaasde over het feit dat ik er niet aan dacht om te blijven liggen of me ziek te melden :')
Gisteravond moest ik hieraan denken en dacht toen misschien is het wel gewoon een iets wat ik kan besluiten om terug te halen.
ik nam dus het besluit om niet na te denken tot ik was opgestaan.
Vanochtend gaat de wekker, ik denk 'ahhhhh baaahhhhh NEE!!!!!' BAM! en ik spring letterlijk mn bed uit. :D
Maar om nou te zeggen dat ik me daardoor beter voelde ofzo, dat niet echt :P
pi_86512717
quote:
Op donderdag 16 september 2010 09:17 schreef NouMooiNiet het volgende:
Interessant wat hier weer wordt besproken.
Ik ben er zelf nog langgge niet (ben nog steeds niet begonnen met de therapie, alleen nog maar 'voorgesprekken' gehad. Heb sinds februari op de wachtlijst gestaan ;(

Maar Stefanovich als ik je laatste post zo lees, klinkt het een beetje als ik: Als ik dat boek uit heb, gaat het misschien wel goed, iets wat in de toekomst ligt, moet je gelukkig maken.
Door overal de controle op (proberen te) houden (met je gedachten bijv.) blijf je in hetzelfde cirkeltje.

Het gaat zoals het gaat. Je kunt dat NU al veranderen, en niet pas als je het boek uit hebt bijvoorbeeld.
Ondertussen neem je niet de verantwoording om zelf iets te veranderen, want dat moet vanzelf komen als je het boek uit hebt. Dat werkt dus niet.
Ik heb gemerkt door weer mee te gaan doen en niet als buitenstaander langs de kant af te wachten, dat ik me beter voel.
Weet niet of deze post te begrijpen is, maar weet op t moment even niet duidelijker woord te geven...
Daar heb je zeker een punt. Boeken kunnen mij/wie dan ook alleen maar inzichten geven en daar kan je dan wat mee doen, maar je moet het wel zelf doen. Het lijkt inderdaad alsof ik het uitstel, zo van, als ik dat boek gelezen heb zal het beter gaan... maar dat is ook maar afwachten natuurlijk :P
Maar ik bedoelde meer dat ik toen ik het poste niet echt tijd/puf ervoor had om te lezen en ik dat wel gauw wil doen, om meer inzicht te krijgen in wat voor invloed mijn denken heeft en hoe ik het leven ook anders kan gaan bekijken.
Maar het lastige is, als je weer een keer een terugval hebt, en veel nadenkt en er depri van word, je jezelf eruit probeert te krijgen door nog meer te gaan nadenken, er tegenin gaan, maar dan lukt het helemaal niet, en dat doe ik nogal vaak :P

Dat gaat ongeveer zo; aah wat is mijn leven toch kut, ik heb geen zin in school, ik verveel me, had ik maar meer vrienden etc... weet ik veel iig een stortvloed aan gedachten, en dan ga ik denken ik word er helemaal depri van, dit moet ik niet doen, en dan probeer ik mijzelf beter te voelen door te denken van je moet je aandacht richten op het nu, mijn gedachten zijn onzin etc... Dan ga ik met mijn ego, mijn ego tegen, waar ik juist vanaf wil.

Dan kan je het dus beter gewoon loslaten en je aandacht verleggen naar het nu en voelen/ervaren/observeren.

[ Bericht 4% gewijzigd door Stefanovich op 16-09-2010 21:12:23 ]
  vrijdag 17 september 2010 @ 09:00:33 #72
104367 Thrackan
new and improved
pi_86526135
quote:
Op donderdag 16 september 2010 17:42 schreef DeZoektocht het volgende:
IK heb heel veel moeite met het idee dat je je gedachten moet aanpassen/stoppen omdat ik ervan overtuigd ben geraakt dat dat alleen maar een uiting is van iets anders.
Je hoeft je gedachten niet aan te passen of te stoppen, maar alleen te observeren. Eerst de gedachte zien voor wat het werkelijk is en accepteren dat die gedachte er is.
Mocht je daarna niet door één deur kunnen met die gedachte, dan zul je actie moeten ondernemen om die gedachte uit te bannen.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
pi_86620543
Hier moet ik ook weer even gepost hebben.. zowaar deel 4 en 5 gemist.. leesvoer :)
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
  zondag 19 september 2010 @ 23:17:20 #74
108371 sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
pi_86620824
quote:
Op donderdag 16 september 2010 13:08 schreef DeepChord het volgende:
Interessant topic!

Ondanks dat ik het gevoel heb de theorie in "De Kracht van het Nu" niet volledig in de praktijk te kunnen brengen (begrippen als pijnlichaam vind ik moeilijk te begrijpen), staat er voor mij zat nuttigs in!

Ik ben lang geteisterd door depressies, daardoor is er een ego ontstaan dat soms dingen uitdrukt die totaal niet meer overeenkomen met hoe ik nu ben. Ook dingen als pesten en een rotjeugd hebben daar niet positief aan bijgedragen.
Soms heb ik ook nog wel momenten dat ik me lichamelijk ronduit klote voel (pijnlichaam ofzo?). Het helpt me dan te beseffen dat bepaalde destructieve gedachtes ingegeven worden door mijn ego. Mijn ware zelf zou het niet toestaan zo laatdunkend en negatief over mezelf te "praten".

Desondanks is het voor mij wel hell of a job in het nu te leven. Ik denk gewoon zo gigantisch veel. Het is heel moeilijk die stortvloed aan niet nuttige gedachtes om te vormen tot de situatie waarin het denken meer een ondersteunend middel wordt i.p.v. een doel op zich.
Nadenken over niet nadenken is het grote paradox die terugkomt in je post ;)

Ga rustig 'oefenen' met bewustzijn, kijk hoelang je bewust kunt zijn (ook al is het maar 2 seconden). Ga letten op ademhaling, geluiden etc. en kijk vooral wat er met je gebeurt als je dit doet.

Wat ontstaat (behalve gedachtes). Observeer deze natuurlijke reactie van je lichaam zonder hem te proberen te veranderen en plaatsen.
:')
pi_86621150
quote:
Op zondag 19 september 2010 23:17 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Nadenken over niet nadenken is het grote paradox die terugkomt in je post ;)

Ga rustig 'oefenen' met bewustzijn, kijk hoelang je bewust kunt zijn (ook al is het maar 2 seconden). Ga letten op ademhaling, geluiden etc. en kijk vooral wat er met je gebeurt als je dit doet.

Wat ontstaat (behalve gedachtes). Observeer deze natuurlijke reactie van je lichaam zonder hem te proberen te veranderen en plaatsen.
Ik ben ondertussen al zover dat ik niet meer kwaad wordt vanwege het feit dat ik steeds weer nadenk over het niet nadenken. Vroeger kon ik er nog wel eens opgefokt van raken dat ik bezig was met het feit of ik het wel goed deed, dat mediteren. :+.

Mijn record staat op 8 seconden, al gaan er dan nog steeds gedachten in mijn hoofd om die zo snel gaan dat ik niet eens weet wat ik precies dacht. Ik wil graag nog wat meer bewust raken, ook al is daar nog wat meer bewustwording voor nodig. :).

Wat is de langste tijd dan dat het bij jou "stil" in je hoofd was? :).
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')