abonnement bol.com Unibet Coolblue
  vrijdag 27 augustus 2010 @ 15:22:33 #276
58834 Catbert
The evil HR Director.
pi_85773580
quote:
Op vrijdag 27 augustus 2010 15:20 schreef formerjellybean het volgende:
Borderline moet nooit een excuus zijn, je moet wel leren zelf met de stoornis om te gaan. Soms maakt het alleen wel moeilijk want je stuit op een hoop onbegrip.
Het is nieteens zozeer onbegrip, maar borderliners zijn gewoon als ze zelf geen moeite doen om hun neigingen te onderdrukken gewoon hele moeilijke mensen om mee om te gaan. Of je bent hun beste vriend, waar ze alles mee willen delen en dat ook doen, of je bent hun ergste vijand. Er zit nauwelijks een nuance tussen. En dan vinden een hoop mensen zo'n vriendschap al snel te veel energie kosten.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
pi_85773858
quote:
Op vrijdag 27 augustus 2010 15:22 schreef Catbert het volgende:

[..]

Het is nieteens zozeer onbegrip, maar borderliners zijn gewoon als ze zelf geen moeite doen om hun neigingen te onderdrukken gewoon hele moeilijke mensen om mee om te gaan. Of je bent hun beste vriend, waar ze alles mee willen delen en dat ook doen, of je bent hun ergste vijand. Er zit nauwelijks een nuance tussen. En dan vinden een hoop mensen zo'n vriendschap al snel te veel energie kosten.
Mij is de nuance altijd redelijk gebleven, heb wel dat ik soms genoeg heb van bepaalde mensen , maar nooit echt als vijanden gezien.
Het ligt ook aan de vorm ervan . Ik merkte dat heel erg met een vriendin die ook borderline had , maar waar het meer anders uitte als bij mij, zij had het wel heel erg.
Ik denk dat ik meer introvert ben daarin want dat valt me wel op , je hebt inderdaad van die hele radicale borderliners en ook juist meer de introverte types.
pi_85773948
quote:
Op vrijdag 27 augustus 2010 15:14 schreef Catbert het volgende:

[..]

Ik ben geen borderlinder maar heb er wel ervaring mee, en hier komt het wel ongeveer op neer. Je komt er NIET mee weg door te zeggen "Ik heb borderline dus jullie moeten me maar accepteren zoals ik ben". Het overgrote deel van de mensen heeft hier gewoon geen zin in. En dat betekent dat je als borderliner gewoon veel meer je best moet doen om je gedrag sociaal acceptabel te houden. Dus niet enorm gaan claimen, en niet zwaar pissig worden als een 'vriend' je een keer iets verteld wat je niet wil horen.
Dat is met alle stoornissen zo. De maatschappij past zich niet aan jou aan, jij moet je aan de maatschappij aanpassen. Anders kan iedereen wel zijn of haar karakter de schuld geven van bepaald gedrag in plaats van zelf verantwoording te nemen en proberen een beter persoon te zijn.
  vrijdag 27 augustus 2010 @ 17:08:05 #279
11682 Moonah
Jolie femme
pi_85777393
Hé Jellybean! :W
Het valt me op dat je regelmatig spreekt over jezelf verantwoorden naar anderen. Dat hoeft toch niet (altijd)? Iedereen reageert wel eens nukkig, of vreemd, of heeft tijd nodig, of wat dan ook.
Mijn werkgever weet wel eea over me en dat is fijn. Zo kan zij mij soms even apart nemen en me attenderen op soms wat 'borderline-achtige' reacties ofzo, en dan kan ik dat zelf corrigeren of relativeren bij betreffende persoon. Maar ik vertel echt niet aan iedereen dat ik een diagnose heb. Dat gaat ze niet aan. Ik ben gewoon Moonah, met wat eigenaardigheden (hoewel dat steeds meer meevalt!) net zoals andere collega's ook hun eigenaardigheden hebben.

quote:
Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:

Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Goed dat je naar een psycholoog gaat. Als je de juiste therapie hebt, zul je gaandeweg leren van jezelf te gaan houden. maar dat kost tijd.
Wat mij heeft geholpen is een kinderfoto van vroeger die me heel erg raakte. Dat meisje is in het begin degene geweest voor wie ik ben gaan zorgen. En van wie ik ben gaan houden. Als ik het lastig had, dan dacht ik aan haar. En dat hielp. :)
Dit alles was ingebed in mijn therapie, dus of jij er wat aan hebt weet ik niet. Succes. :)
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
pi_86079853
Moonah, Mooie tip, dankje, heb idd wel eens een foto van mezelf gezien als een schattig meisje (met kort haar O+ ) die zooo vrolijk/gelukkig keek dat het me raakte. Iig is dat ook wat de psychotherapeut min of meer vertelde, dat ik van 'dat kleine meisje dat ooit ergens bang en niet geaccepteerd door was' moest gaan houden.
Ik heb geen borderline trouwens(wel add), maar herken zeer veel in alle emotionele stemmingen en de beschrijvingen. Borderline komt verder wel in de familie voor.

Idd, ook niet invullen wat mijn vriend wil en denkt (zei....naamkwijt). Scheelt erg veel om geen veronderstellingen te maken over (wat) andere mensen (denken). En eigenlijk het meeste wat ik na mijn bericht heb gelezen klopt wel. Denk dat (wat voor iedereen geldt, maar vooral voor mensen met psychische beperkingen en vooral met borderline) het enorm helpt als je jezelf leert kennen en voor jezelf kunt aangeven wat je wil en kan, wat je van anderen verwacht en wat je grenzen zijn, dit heel veel frustratie scheelt. Leren kennen van jezelf en omgaan met jezelf kost vooral veel tijd, zeg gerust jaren. Vooral leren om negatieve emoties te herkennen en deze te accepteren, zonder mee te gaan in het negatieve, of om te kunnen draaien in een positieve emotie (uit je dip kunnen komen) is erg belangrijk. Sommige mensen blijven echt hangen in het negativisme en de slachtofferrol waardor je de negativiteit qua emoties en gedachten voor jezelf alleen maar steeds opnieuw bevestigd en hiermee versterkt (letterlijk, de neuronenverbinding in je hoofd sterker maakt doordat deze vaker gebruikt worden, waardoor het zo moeilijk is om dit patroon te laten sluiten. Immers voor positive gevoelens en gedachten zijn letterlijk nieuwe verbindingen nodig die gestimuleerd moeten worden, cq aangelegd kunnen worden. Dit verder terzijde, want ik wijk af van mijn verhaal door in details te willen verzanden :) :? ). Ok, nog 1 tip dan, sporten helpt bij het creëren van nieuwe verbindingen tussen neuronen en de aanmaak van serotonine.... Waar was ik,

Iig wees niet te streng (ongeduldig) voor jezelf, leren omgaan met je stoornis heeft (veel) tijd nodig. Verder zit er een verschil tussen een slachtoffer zijn en hierover praten en dit verwerken wat wel vervelend is, maar wat mag en nodig is, en tussen jezelf in een slachtofferrol plaatsen. Met slachtofferrol bedoel ik dat je jezelf (op dat moment) nog niet wil of kan veranderen en de makkelijkste weg kiest. Deze mensen kosten meestal de meeste energie voor hun omgeving, en ik kan me niet voorstellen dat je er zelf gelukkiger van wordt. Probeer dus, als je dit herkent, jezelf af te vragen wat je wilt en kan en of je aan jezelf wil werken om gelukkiger te worden. Zoek vervolgens de beste plaats waar je hulp kan krijgen (huisarts, psycholoog, MEE, vrienden, ouders bijv.)

[ Bericht 12% gewijzigd door pannenkoekenpanpannenkoek op 05-09-2010 02:26:36 ]
met panceta!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')